„Je schaamt je soms te zeggen
dat je uit Wassenaar komt"
James is een
bijzonder exemplaar
hond
zoekt:
huis
LEIDEN/REGIO
CeidócSommit
ZATERDAG 3 NOVEMBER 1984 PAGINA
-BIN
^Delej
WASSENAAR WIL AF VAN RIJK IMAGO
WASSENAAR „Je
schaamt je soms gewoon
om te zeggen dat je uit
Wassenaar komt. Vooral
als een gesprek niet lang
duurt, en er mensen bij
zijn uit minder gefortu
neerde kringen. Dan laat
ik vaak in het midden
waar ik vandaan kom,
dan zeg ik dat ik uit de
buurt van Den Haag kom.
Stel je voor dat het gaat
over iets op sociaal gebied,
en ze weten dat je uit
Wassenaar komt, dan den
ken ze: die kan dat toch
niet weten. En dat terwijl
Wassenaar een doodgewo
ne gemeente is".
Dit zegt de Wassenaarse wet
houder mevrouw W.A. van
der Wiel (welzijnszaken), die
het beu is telkens weer te wor
den geconfronteerd met een
.wat haar betreft volstrekt ver
keerd beeld, dat buitenstaan
ders van Wassenaar hebben.
Wassenaar heeft, meer dan bij
voorbeeld Aerdenhout en Hat-
tem, de naam een zeer rijke
gemeente te zijn. Een gemeen
te waar alleen rijke mensen
wonen, in grote villa's, met
bijna net zulke grote limousi
nes en fraaie zwembaden.
Waar enkel ambassadeurs, mi
nisters, kamerleden en direc
teuren van grote winstgeven
de bedrijven wonen, en het
dienstmeisje met keurig geste
ven schort elk uur van de dag
klaar staat, net als de particu
liere chauffeur. Wassenaar,
het oord van de cocktailparty's
en het driedelig grijs.
Happy few
Een beeld dat dus niet over
eenkomt met de waarheid.
„Natuurlijk hebben we hier
ook de happy few", zegt me
vrouw Van der Wiel. „Maar
Den Haag heeft ook een happy
few, en en ga zo maar door.
Intussen wordt Wassenaar nog
steeds het verleden nagedra
gen. Ik begrijp wel waar de
naam die Wassenaar voor ve
len heeft vandaan komt. Vroe
ger waren hier veel Rotter
damse families, voor wie Was
senaar hetzelfde was, als de
plaatsjes langs de Vecht voor
rijke mensen uit Amsterdam.
Ik schat dat toen, voor de oor
log de verhouding tussen ge
wone en rijke mensen onge
veer fifty-fifty was. Later is er
in Wassenaar-Noord echter zo
veel bijgebouwd, dat de zaak
heel anders is komen te liggen.
Ik denk dat de wat rijkere
groep mensen nu nog maar
zo'n twintig procent van de
bevolking uitmaakt. De tijd
van prins Frederik is gewoon
voorbij, en het zou goed zijn
als buitenstaanders dat ook
eefis doorhadden".
Wethouder Van der Wiel zegt
haar afkomst wel te verzwij
gen, vooral bij korte gesprek
ken. Haar ervaring is dat men
sen gek kijken en denken dat
ze minstens met een freule
spreken, die ongetwijfeld over
een groot kapitaal beschikt.
Waarmee wordt bevestigd dat
mensen denken dat in Wasse
naar alleen rijken wonen. En
dat is beslist niet waar. „Zo'n
naam hebben is gewoon niet
juist, want het geeft een uiter
mate vertekend beeld van de
werkelijkheid. In Wassenaar
zijn net zoveel werklozen als
gemiddeld in deze provincie
en er zijn uitermate schrijnen
de gevallen van werkloosheid
onder. Helaas mag een ge
meente niet aan arbeidsbemid
deling doen, zodat we veelal*
niet echt kunnen helpen. Stel
je nou eens voor dat iemand
zonder baan ergens gaat solli
citeren en dat ze bij dat bedrijf
denken: „Die kan best werk
loos blijven want die komt uit
Wassenaar, die heeft toch rijke
ouders". Stel je dat eens voor,
dat zou toch vreselijk zijn?".
In Wassenaar is, als teken dat
niet iedereen veel geld op de
Wethouder mevrouw Van der
Wiel: „Beeld van Wassenaar
volkomen vertekend".
bank heeft, veel sociale wo
ningbouw. Bijna heel Wasse
naar-Noord bestaat daaruit, en
toch zijn er nog ruim 2000
mensen ingeschreven bij de
afdeling huisvesting van de
gemeente. Verder heeft Was
senaar een groeiend aantal be
jaarden, voor wie steeds meer
gebouwd moet worden. Het
percentage van twintig pro
cent rijkeren, dat de Wasse
naarse wethouder van wel
zijnszaken noemde, lijkt dan
ook een redelijke inschatting.
Maar al is het grootste gedeelte
van de bevolking „gewoon",
toch zijn er nog steeds gebeur
tenissen, die wellicht voor ve
len aanleiding zijn vast te blij
ven houden aan het traditio
nele beeld van Wassenaar. Zo
is de gemeenteraad onlangs
akkoord gegaan met de aanleg
van een tweede golfterrein.
Dat is dan wel een openbare
golfbaan, waar voor een be
trekkelijk laag bedrag en met
enige golfvaardigheid kan
worden gespeeld, maar ander
zijds heeft golf nog steeds een
wat elitaire naam.
In de gemeenteraad zelf heeft
de VVD tien van de eenen
twintig zetels. Ook dat draagt
misschien bij tot de instand
houding van het imago van
Wassenaar. Wethouder Van
der Wiel hierover: „Neem nu
de gemeenteraad. Daar zit
geen enkele jonkheer in, in te
genstelling tot wat sommigen
wel denken. En de Wassenaar-
se VVD-raadsleden? Dat is he
lemaal geen elitair groepje. En
dat geldt voor de hele gemeen
te. Ik ontmoet vaak wethou
ders uit andere gemeenten, en
merk dan dat Wassenaar pre
cies dezelfde problemen
heeft".
ROB PERIK
Vooral de krullende vacht is bij James opvallend.
„Het is net een hond. Hij ziet
er op het eerste gezicht uit
als een poedeltje en je kan
hem aan de riem uitlaten. Hij
loopt zo met je mee. Niet he
lemaal zo netjes als een hond,
maar het lijkt er toch aardig
op". Wil Tiele, de beheerder
van het Leidse asiel, zet uit
een dat dit keer niet voor zo
maar een kater een nieuwe
baas gezocht moet worden.
James is een rasechte verte
genwoordiger van de onder
kenners bekende soort Cor-
nisch Rex. De Rex-kat heeft
een zeer ongewone vacht-
structuur, die door een spon
tane mutatie is ontstaan. De
eerste Rex is in 1946 in Oost-
Berlijn gesignaleerd. In 1967
werd de Rex als ras officieel
erkend. Het lichaam van een
Rex is stevig en gespierd,
slank en de scjtedel is plat.
Meest opvallend aan de Rex
en dus ook aan James zijn de
lange poten en uiteraard het
krullende haar.
James werd in augustus in
Hazerswoude-Dorp gevon
den. Hij sloop door tuinen op
zoek naar zijn huis. Uiteinde
lijk bracht de politie hem
naar het asiel aan de Besjes
laan. Wil Tiele schat dat Ja
mes acht jaar oud is. Tot dus
ver heeft niemand zich bij
het asiel gemeld met de
vraag of dit bijzondere exem-
Konijnenfamilie
Het asiel aan de Besjeslaan biedt niet alleen onderdak aan
honden en katten, maar zo nu en dan wordt In noodgevallen
ook aan andere dieren tijdelijke huisvesting geboden. Ruim
twee maanden geleden werd in een zandbak van een speel
tuin aan de Hoflaan in Leiden een paar konijnen aangetroffen.
De dieren bleken er al een paar dagen te zitten. Omdat nie
mand een idee had, waar de dieren vandaan kwamen, zijn ze
naar Leidse asiel overgebracht. En daar zitten ze nog steeds.
In totaal gaat het om zes konijnen. Wie voor (één van) de die
ren belangstelling, heeft is welkom, zegt Tiele. „Ik heb tot dus
ver niemand kunnen vinden, die het leuk vindt zo'n konijn mee
te nemen".
plaar van de kattenfamilie
gevonden is.
Een Rex in een asiel houden
blijkt vaak een groot pro
bleem. Het zijn katten die erg
aanhankelijk zijn, speels, erg
veel aandacht nodig hebben
en slecht bestand zijn tegen
de hele dag in een hok zitten.
Wegkwijnen wil dan nog wel
/Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek
„Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond (of
soms ook wel een kat) beschreven die in het asiel ver
blijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... ten
zij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek be
schreven honden zijn óf gevonden óf door hondenbezit
ters naar het asiel gebracht. Ze worden om uiteenlopen
de redenen afgestaan, vaak begrijpelijk, maar soms ook
volslagen onzinnig. De in „Hond zoekt huis" beschreven
dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormenkuur
ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van
circa 80 gulden (voor katten is dat 45 gulden) ten bate
van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids
Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 411670. Geo
pend di. t/m vr. 10-12 en 14-16 uur. Zondag en maandag
^gesloten.J
r
eens het gevolg zijn. Bij Ja
mes blijkt dit allemaal nogal
mee te vallen. Ook hij vraagt
veel aandacht, maar hij
maakt het naar omstandighe
den uitstekend.
James is een huiselijk kat,
die gezien zijn gevorderde
leeftijd wel de nodige rust
nodig heeft. De gecastreerde
kater is niet erg gesteld op
andere dieren in huis, hij wil
liever het rijk alleen. Vol
gens Tiele zou James dan ook
prima op zijn plaats zijn bij
wat oudere mensen.
Bora
Voor Bora, de dobermann-
/dog die vorige week de
krant haalde, is een nieuw
onderdak gevonden. Bora
gaat naar een gezin in Nieu
we Wetering waar hij een
hoop ruimte krijgt.
Onder redactie van Ton Pieters.
Als het „Geïllustreerd Zon-
r niet was ge
had ik waarschijnlijk
van m'n leven niet geweten
dat de H.Maagd er een eigen
bloem op na heeft gehouden.
Want wat lezen we in het
Zondagsblad editie 31 okto
ber 1914 (het eerste jaar der
wereldrampspoed), in het
verhaal „Op weg naar het
Paradijs"? Als het een
meisje is", had moeder Jean
ne gezegd, „zullen wij haag
winde voetnoot: een slin
gerplant met witte kelkvor-
mige bloemen planten,
want de haagwinde is de
bloem der H.Maagd Maria".
Maar vader Yves had geant
woord: „En als het een jon
gen is, zullen het begonia's
zijn, want rood beteekent
moed en dapperheid en ik
wil dat mijn zoon een dappe
re jongen zal zijn!" En laat
het nou een jongen geworden
zijn. Eenmaal tot wasdom ge
raakt was hij eenvoudig voor
de oude lieden (zijn vader en
moeder) neergeknield en had
hun zegen gevraagd en ver
lof om naar Rome te gaan.
„Op deze woorden was de
oude man (vader Yves na
tuurlijk) van vreugde opge
sprongen. „Op marsch, mijn
jongen", riep hij, terwijl de
moeder het hoofd van den
„kleine" in haar handen nam
en met tranen in de oogen
herhaalde: „Op marsch, mijn
jongen!"
Immers, wat geschiedde er zo
rond de helft der vorige
eeuw? „Garibaldi wil met
zijn troepen den Paus onder
werpen aan eerlooze wetten
en hem van zijn Staten be-
rooven. Van alle kanten
trekken gelovige mannen op
om te- strijden voor de zaak
van onzen heiligen Vader
Pius IX". Het is duidelijk, dat
het hier ging over de be
roemde pauselijke hulptroe
pen, de zouaven, waarvan de
Nederlanders zowat het
grootste contingent (voorna
melijk jongelieden uit West-
Friesland) uitmaakten. De
strijdkreet der zouaven (ze
ker als ze Fransen waren, zo
als de jonge Jean, die boven-'
dien een eigengereide Breton
was) moet doorgaans „Vive
Pie IX!!" geweest zijn, of
„Marie Immaculéeü" hier
mee vooruitlopend op een
nieuw dogma. Maar wisten
die zouaven veel. „Marie Im
maculéeü" Maria Onbe
vlekt!! klonk het, schor
maar begeesterd, uit honder
den kelen, als de bescher
mers van Pio Nono zich in
zetten voor de Kerkelijke
Staat, met het geweer ferm
in de knuisten geklemd en de
bajonetten gericht op de bor
sten vap vuige Garibaldisten
wie een eenheidsstaat Italië
voor ogen stond.
De Paus zelve stond even la
ter, na een aanslag op zijn
verblijf in Porto-Anzio, aan
de legerstede
gewonde Jean, de jonge Bre
ton. Pius wilde de stervende
zelf komen zegenen en ver
plegen. „Toen één van zijn
kamerheeren hem opmerkte
dat zijn soutane met bloed
bevlekt was, had de Paus
zacht geantwoord: „O, het
bloed van mijn zouaven be
vlekt mij niet. Dat is zuive
rend bloed, dat barmhartig
heid van den Hemel af
smeekt". Toen Jean „denge-
ne herkend had die hem al
dus verzorgde, had hij mét
zwakke stem gefluisterd' „O,
mijn beminde H.Vader!" En
hij mocht het gouden borst
kruis van de Plaatsbekleder
van Christus op aarde vurig"
kussen. Toen herinnerde
Jean zich „z'n beide oudjes"
en zijn lippen fluisterden
glimlachend: „Op weg, mijn
jongen, naar het Paradijs!",
„Hij was als martelaar gestor
ven voor de heiligste zaak ter
wereld. Daarna steeg zijn zi^l
naar de hoogte der eeuwige
woningen..."
Ik bemerk nu, dat ik me, aan
de hand van het Zondags
blad. even heb laten gaan.
„Verschoning dus", zou Wim
Sonne veld zeggen. Er is geen
plaats meer voor een „bon
mot", laat staan voor de
Tweede Wereldoorlog. Ook
Johan de Raadselredacteur
moet ik in z'n eigen sop laten
gaarkoken. Kom op, we gaan
de aardige kiekjes.
Wei
leve
reci
lem D
veilinj
York
den o]
uit de
ruim j
M
do
m<
w<
hou?
lijkhe
DE „KONIJNENHOLEN" VAN DEN MODERNEN OORLOG: „Vechten
loopgraven aan de Aisne".
ontspanning in de
Boven: PAKKENDE TEGENSTELLING:
„Waar de champagnedruif groeit, woedt P133"
nu het oorlogsmonsterl Een pakkendeln M
tegenstelling: te midden der heerlijke 3an6<
hellingen van Champagne, overal bedekt w™01
met de welige wingerds, trekken de sol- vprn<
daten op naar den moordenden krijg..."
Links: ZIJNE HEILIGHEID PAUS BENE-hA®
DICTUS XV: „Eerste origineele foto van .Brit1
den Heiligen Vader, in het Vaticaan fl®-Jwas i
nomen". De pose van deze tweehon-^aald
derdzoveelste opvolger van Petrus, 'n ,Bnt1
van zijn wereldse bezittingen ontdane 2ei hl
kerkvorst pas een jaar of 20 later zou,
onder Pius XI, het concordaat met Mus-
solini worden gesloten is overweldi-
gend en aangrijpend. Omhangen met de
kostelijke, breed uitgemeten stola, voor-
zien van de geborduurde eerste, nog
verre van vorstelijke, geloofsvissers en
gezonden doordrijvers Petrus en Paulus.
De twee vingers (met de Vissersring) op
perpriesterlijk in een middeleeuws zege
nend gebaar geheven. De linkerarm in!
soevereine rust. En de gouden kwast op
de schoot. De voeten geschoeid met
rode pantoffels. Enfin, een plaatje om,
hoe dan ook, toch even stil bij te staan.
HET GROOTE HOOFDKWARTIER DES KEIZERS: „Keizer Wilhelm woont te velde, als I
groote manoeuvres, in een houten, geriefelijk ingericht huis, dat snel kan worden opgezet
en afgebroken. Hierbij is 't gekiekt". Zoiets noemen wij vandaag een „wisselwoning". Maar, I
„petje af" hoor; als je zowat om de maand moet verhuizen. Echt tot rust kwam praalhani
Wilhelm II pas na 1918. In een Huis Doorn, dat we nu nog kunnen bewonderen.
