„Eredivisie-basketbal moet voor Leiden behouden blijven Laag landelijk sla ik nog steeds geen al te gek figuur TON KALLENBERG, OPRICHTER VAN BONA STARS: SPORT SaidóaQounant ZATERDAG 3 NOVEMBER 1964 PAGINA 11" Onder redactie van Gerl-Jan Onvlee en Willem Spierdijk ouchëpEIDEN Leiden heeft oede al sinds 1967 een eredivi- ;rras- sie basketbalclub. In dat el. jaar maakte Bona Stars de 3267. sprong naar de hoogste klasse om daar zonder on derbreken nu al zeventien PO jaar in te vertoeven. Wel veranderde de naam.. Bona Stars werd BS Lei- 50 den, BS Leiden Mercasol, Parker en Par ker Elmex. En weer is er een naamsverandering op til. De huidige sponsor haakt na dit seizoen af en t bestuur van de Leidse etbalclub is op zoek laar een nieuwe „tonnen investerende" sponsor. a,s Ton Kallenberg, grond ig legger van het Leidse bas ketbal en oprichter van Bona Stars, hoopt dat het Leiden lukt een nieuwe '^".geldschieter te vinden, :want „eredivisiebasketbal moet voor Leiden behou den blijven". van de Leidenaars was. In 1964 hield EBBC met Rinus de Jong, de huidige voorzitter van Nashua/Den Bosch als de „grote" man Bona Stars van promotie af. Nadat de volgen de jaren Suvriki en Punch voorrang was verleend, maak te de Leidse vereniging de stap 1967. Ton Kallenberg richtte de la ter tot landskampioen opge rukte club in 1954 op. Vlak de melijke opvoeding word de lidenaar met de in Neder- id vrij nieuwe sport gecon fronteerd: „Ik werd er eigen- meteen door gegrepen, ik als leraar bij het Bo naventura kwam, heb ik het daar geïntroduceerd. Het eer- ite jaar gebruikten we nog corfbalmanden als baskets. Na schooltijd kwam er een moge lijkheid voor de jongens, die wat extra's wilden doen. We zijn toen ook tegen andere scholen gaan spelen. Die com- Ton Kallenberg: „Mijn bedoeling was leuk te ballen en zover mogelijk te komen". petitie bestaat overigens nog steeds en is één van de belang rijkste activiteiten, die de ge meentelijk Schoolsport-com missie organiseert". Ontgroeid Omdat het team van Bonaven- tura de onderlinge partijtjes tussen de scholen al snel ont groeide, besloot Kallenberg aan de „echte" basketbalcom petitie te gaan deelnemen. Het eerste jaar gebeurde dat nog onder de vleugels van de ka tholieke korfbalvereniging Crescendo: „De moeilijkheid was, dat de we bestuursleden ouder dan eenentwintig jaar nodig hadden. We zijn toen als subvereniging van de korfbal club van start gegaan. Die sa menwerking heeft overigens maar een jaar geduurd. Cres cendo deed wel een hoop werk, maar de club zag er ei genlijk niets voor terug. Men dacht daar, dat er wel een aan tal leerlingen zou gaan korf ballen. Dat gebeurde niet. Ik heb toen een aantal leraren van het Bonaventura toen nog paters bereid gevonden basketbalvereni ging timmerde al meteen aan de weg met goede prestaties. Het eerste jaar eindigde het eerste team junioren, die met dispensatie in de senioren competitie uitkwamen bo venaan en werden de reserves tweede. „Bona Stars" stootte vlot door. In 1961 kwam de Leidse vereniging in de lande lijke eerste klasse terecht. Het duurde zes jaar voor de hoog ste klasse bereikt werd. Drie keer eindigde de ploeg van Kallenberg als tweede. Op merkelijk is, dat toen Den Bosch al een groot Coaching Dat eerste jaar werden de thuiswedstrijden in de sporthal aan de Steenwijklaan in Den Haag afgewerkt. Toen de Vijf Meihal gereed kwam, verhuis de de ploeg naar de Boshuizer- laan. Omdat de Hongaarse coach Tibor Toth het in dat eerste jaar het nogal eens liet afweten, nam Kallenberg de training en coaching over. Al snel dienden ook in Leiden de eerste Amerikanen zich aan. Wayne Denham en Bill Moody waren de eerste vertegen woordigers van de Verenigde Staten bij de Leidse club. On der de naam BS Leiden, met financiële steun van een groep sponsors verzameld door Ton Menken en de spectaculaire inbreng van Butch Webster. Arthur Collins en Richie Cornwall veranderde de Vijf Meihal regelmatig in een hek senketel. De band met het Bonaventura werd verbroken. Kallenberg: „Bona Stars kreeg allerlei faci liteiten van de school in de vorm van materiaal en trai ningsaccommodatie. Na een jaar met Amerikaanse inbreng heb ik me ook als coach terug getrokken. Wel ben ik in de omgeving actief gebleven bij clubs als Luba en Blitz". Het oorspronkelijke Bona Stars sleepte als „Parker" één keer de landstitel in de wacht. Dat gebeurde met een team vol Amerikanen en Neder landse Amerikanen. Kallen berg: „Die hele ontwikkeling hoefde van mij niet. Mijn be doeling was leuk te ballen en zover mogelijk te komen. Dat laatste is wel gelukt". De Leid se gymnastiekleraar ziet best voordelen aan de vercommer cialisering van het basketbal: „Door de enorme publiciteit is de sport veel bekender gewor den. De coaches hebben zich ook beter moeten ontwikke len. Je moet als coach bijzon der goed beslagen ten ijs ko men om die Amerikaanse spe lers iets zinnigs te vertellen. Die hebben in de Verenigde Staten training gehad van coa ches, waar de Nederlanders U tegen moeten zeggen. De trai nersopleidingen zijn dan ook kwalitatief met sprongen vooruit gegaan". Negatief Ton Kallenberg ziet ook nega tieve aspecten aan de sponso ring: „De buitenlanders nemen plaatsen in van Nederlandse spelers, die vaak helemaal niet aan de bak komen. Junioren, die in het nationaal jeugdteam meedraaien komen er in een eredivisieploeg niet aan te pas. Dat je daarbij zonder geld niet kan meedraaien en dat voor de competitie al gezegd kan worden, wie er hoog gaan ein digen, is een belachelijke zaak". Toch hoopt de erevoorzitter van de Leidse basketbalclub, dat Leiden een nieuwe spon sor vindt: „Ik zou graag zien, dat ze weer een sponsor vin den, waardoor de club kan blijven meedraaien. Ik geef er de voorkeur aan om helemaal zonder sponsor te spelen, maar dan de andere ploegen ook. Het belangrijkste vind ik, dat het eredivisieniveau voor Lei den behouden blijft". WILLEM SPIERDIJK WILL VAN ZOELEN (67) SPEELT HALVE EEUW COMPETITIE 1 9? dat de gemiddelde sportbond maar „wat bijhangen". Voor veteranen wordt incidenteel eens een wedstrijdje georgani seerd, maar daar houdt het bij de meeste bonden wel mee op", stelt Van Zoelen, die een en ander graag anders, beter geor ganiseerd zou willen zien. „Is het echt zoveel gevraagd om in elke sportbond een persoon aan te wijzen die zich met de veteranensport bezighoudt? Ik vind van niet. Nu wordt er aan alle kanten maar wat aangerommeld, tenmin ste in Nederland. In het buitenland zijn sommige landen al een stuk ver derEen van de resulta ten daarvan is bijvoor beeld de organisatie van Mastersgames voor •teranen, augustus 1985 het Canadese Toronto. zullen daar 26 sporten H worden beoefend. Ja ook U *door Nederlanders. Maar ./eet zeker dat er veel H fyneer Nederlandse vete- II *tanen naar Canada zou- [I *Ven trekken, als vetera- i-zaken in dit land be- "ïer georganiseerd, beter gecoördineerd zouden IJ $Êijn". NOORDWIJK In 1934 speelde hij zijn eerste competitiewedstrijd. Als zeventienjarige trad hij met vierde team van het Amsterdamse Animo aan tegen Szabados zes. Dat gebeurde in de derde klasse van de APPB (Am sterdamse Ping Pong Bond) en aangezien er op dat moment geen vierde klasse bestond, kan wor den gesteld dat Will van Zoelen toen echt onder aan de ladder begon. Die zelfde Will van Zoelen speelt nu, vijftig jaar, drieënzestig interlands en zeven Nederlandse dub- belspeltitels later, nog al tijd competitie. Slaat we kelijks zijn balletje mee in het eerste team van Estec- Dolfijn, een formatie die dit seizoen uitkomt in de derde klasse. Maatgevend voor zijn huidige tafelten- niskwaliteiten vindt Van Zoelen dat niveau overi gens niet. „Ik denk dat ik een klasse hoger ook nog aardig kan meekomen", weet de al eenendertig jaar in Noordwijk wonen de Amsterdammer, „laag landelijk sla ik in ieder geval nog geen al te gek figuur". Will van Zoelen in het „eigen" tafeltenniscentrum: „Ik zie redelijke mogelijkheden" Desondanks heeft Will van Zoelen begin dit jaar besloten de NederlandseKampioen schappen voor „landelijke spe lers" voortaan maar te laten voor wat ze zijn. „Ik vond een halve eeuw nationale titelstrijd wel genoeg", stelt Van Zoelen Om daar bijna ten overvloede op te laten volgen dat die stel ling niet opgaat waar het het competitiespelen betreft: „De competitie zal ik nooit verla ten. Dat vind ik nog altijd veel te fijn om te doen. Een prach tige vorm van de tafeltennis sport, mooier, veel mooier dan toernooien. In de competitie heb je tenminste contact met je tegenstanders. Bij toernooien ontbreekt daarvoor wel eens de tijd". Old Timers De activiteiten van Will van Zoelen beperken zich overi gens niet tot dat competitie spelen alleen. Ook op organi satorisch gebied is de Noord - wijker nog uiterst actief. Voor Scylla waar de erevoorzit ter van die club op woensdag ochtend en vrijdagavond nog recreatielessen geeft, maar vooral voor twee „eigen crea ties": de Old Timersclub van Nederland en „zijn", zojuist feopende, tafeltenniscentrum. aken die voor een druk be zette agenda zorgen; een op merkelijk volle agenda zelfs, zeker als wordt bedacht dat Van Zoelen sinds 1971 reeds tweemaal een hartinfarct en één hartoperatie diende te verwerken. Daarbij startte Van Zoelen die Old Timersclub op, enige tijd nadat hem voor het Leidse sta tion een zeer ernstig ongeluk was overkomen en hij in het revalideren het gegeven dat hij bij dat ongeluk bijna alles had ge broken wat een mens maar kan breken. „Ik werd in dat verpleeghuis bezocht door Bob op de Beeck, een Belg waar ik ooit, vele jaren eerder, tegen had getafeltennist. Die dacht dat het wel een aardig idee zou zijn om in navolging van an dere landen ook in Nederland een Old Timersclub op poten te zetten. Dat vond ik ook. En op 31 december 1981 is de club officieel een feit geworden". De op dit moment al meer dan driehonderd leden tellende club beoogt onder meer te be reiken dat mensen langer blij ven bewegen, langer daadwer kelijk actief zijn in de tafelten nissport. Will „Oorspronke lijk was dat Willy" van Zoelen: „Het is gewoon een feit dat veel mensen te vroeg afhaken". Um dat te voorkomen wordt door de Old Timersclub zo'n veertigtal toernooien per jaar georganiseerd, waarbij de deelnemers in een aantal leef tijdsgroepen (vanaf 35 jaar) worden ondergebracht. „Het loopt heel goed allemaal", beaamt administrateur/pen ningmeester/secretaris Van Zoelen. „Het ledental van de club groeit nog altijd met de week, de toernooien zijn steeds goed bezet en we zijn nu zelfs zo ver dat het vrijwel zeker is dat in januari volgend jaar, waarschijnlijk bij DOCOS, voor het eerst officieel een ve- teranenkampioenschap van Nederland zal worden gehou- Centrum Het is de overigens de vraag of de zo bekende tijdgenoot van Van Zoelen, Cor du Buy. aan die titelstrijd zal deelnemen. Du Buy mocht dan officieel als eerste lid van de Old Timers in de boeken worden inge schreven, echt actief is De Buy al lang niet meer. „Daarom deed het mij persoonlijk dan ook zo veel dat Cor tijdens de opening van het tafeltennis centrum in Noordwijk voor stelde een partijtje te spelen", laat Van Zoelen weten. „Ik be doel maar, hij had in vijfen dertig jaar geen bal meer ge- slagen..." Dat bij de Noordwijkse bow ling gesitueerde „tafeltennis centrum Will van Zoelen", op 18 oktober door staatssecreta ris Van der Reijden geopend, is (voorlopig) het laatste initia tief van Van Zoelen. Uitgaan de van de gedachte dat tafel tennis een sport is „voor jong en oud" en van het gegeven dat velen „wel eens een balle tje willen slaan, maar wel bui ten clubverband", besloot Van Zoelen in samenwerking met (bowling)exploitanten Marleen en Jan van Rijnswou „de sprong" te wagen. Van Zoelen denkt zijn kleine, drie tafel tennistafels tellende centrum redelijk te kunnen „vullen". „We hebben al contacten ge legd met de gemeente om ta feltennis als een soort school zwemmen in het programma op te nemen, voorts zullen we trachten een huisvrouwen- competitie op te starten en daarbij is er in het kader van Sport Overdag natuurlijk ook het nodige mogelijk. Buiten dat alles om is er dan nog de losse verhuur (fl. 7,50 per uur per tafel, red.); nee, ik geloof dat er redelijke mogelijkheden zijn, al moet je in de praktijk natuurlijk altijd afwachten of het echt gaat lopen". GERT-JAN ONVLEE Negatief In het clubblad van voetbal vereniging Alkmania gaat Ed Muller nogal te keer tegen onze nationale topvoetballers. Muller vindt dat het gestun tel voor het publiek moeilijk te accepteren is en consta teert dat bij het nationale team zelfs een pas» over vijf meter mislukt. „Profs, die toch niet voor een minimum- salaris staan te spelen, zijn, ondanks vele trainingen on der een dik betaalde trainer niet in staat om een massa supporters, die veel geld neertelt om het oranje te steunen, te boeien", vervolgt de clubblad-redacteur. Mul ler heeft het verder over een avondje „Mens erger je niet". Ook de televisieverslaggever krijgt er van langs: „Laat Hugo Walker nou maar ge woon RBC - SVV verslaan". En wat mankeert er aan Walker volgens Ed Muller Hij is te negatief... Trainer In hetzelfde clubblad van Alkmania is een stukje uit „De voetbaltrainer" afge drukt. Mannen vandaag de laatste kans op het kampioenschap. Over die nederlaag van vori ge week wil ik eigenlijk niets meer zeggen, want wat dat droevig! Geen beweging, geen dekking, geen agressie: waardeloos.' Nou. vandaag die gasten uit Den Haag. die kun je alleen maar pakken als je er vanaf de eerste minuut keihard tegenaan gaat. Laat zien dat je er bent". Trainer (2) „Mannen, we nemen nog een paar dingen door: Koos. jij als keeper, schreeuwen in dat doel. geef aanwijzingen, het hele doelgebied is voor jou. De Boer. als laatste man. al leen mee in de aanval als wij in balbezit zijn en dus niet blind naar voren rennen. Gerrit, kleef aan die cen trumspits, geeft die goser geen halve meter ruil Kees en Piet als het kan mee in de aanval en buiten om gaan. maar op tijd terug: die middenvelders ner. dan die positie over Rob. ga nou weer niet lopen pinge len, want verdomd, ik haal je eruit. Jongens, die spitsen, blijven bewegen en bij bal verlies storen Trainer (3) -t wat je te doen erom, als je vijl r tijd voor staat, geen onnodige risico's: schop die bal er maar uit en Koos. bij een achterbal zoveel mo gelijk tijd rekken. Oké man nen, we gaan het veld op". „Hé Smit, loop jij nou ook met een aanvoerdersband om? Je weet toch dat De Boer aanvoerder is?" „Ja mijnheer, maar die heb ik van mijn opa gekregen. Ik ben gisteren jang geweest, ik ben al acht jaar geworden"... Wie Wie is deze man'' Fout, het is één van de ook De manager van de door de door Super Cracks gespon - firma Super Cracks gespon- sorde scheidsrechters in de sorde basketballers uit Wer- eredivisie, kendamEcht: alles kan in dat com- Een speler van die ploeg? merciele basketbalwereldje „Clubg^ens,'' Het fenomeen clubgrensrech- ter is bijna iedere wedstrijd aan discussie onderhevig. Wie kent niet de lijnrechter, die bij iedere gevaarlijke vij andelijke aanval zijn vlag omhoog steekt? Hoe talrijk zijn de gevallen, waarin een te eerlijke grensrechter op zijn hart wordt gedrukt wat vaker te vlaggen? Afgelopen maandag konden we nog een fraai staaltje „clubgrensrechterij" lezen in het tweede klasseoverzicht van deze krant. Nadat Bode graven de bal in het duel met NSV'46 over de doellijn had gewerkt, verzuimde de Noor den se vlaggenist zijn vlag omhoog te steken. In de daarop volgende aanval liet NSV de enige treffer van de wedstrijd aantekenen. „Ik vlag nooit voor doel punt", was het commentaar van de NS V-grens Jozef de Jong Een op zich begrijpelijk standpunt Aan de andere kant, toch e merkwaardige situatie- Een beetje clubgrens had i mers op dat. moment al lang voor buitenspel gevlagd Persoon De najaarsvergadering van de KNVB Afdeling Leiden werd maandag in het Al- phense vormingscentrum „De Bron" niet voorgezeten door afdelingsvoorzitter Jan Persoon. Tenminste, als vee de door de „grote KNVRals hulpje naar het „Leidse ge stuurde afgevaardigde Ferin- ga mochten geloven. Tot tweemaal toe wilde Fe- renga de vertegenwoordigers van de negenenzestig aan wezigeveld- en zaalclubs doen geloven dat niet Per soon maar ene Pastoorde vergadering in „De Bron" leidde Een beetje dom na tuurlijk, van die meneer Ver- enga. Nou hadden Wij van Hutspotr)t Verdega misschien nog enigszins kunnen begrij pen. als voorzitter Persoon weer eens een pettenspel had uitgevoerd en daarbij (bij- pastoor voorbeeld) de bonnet van een pastoor zou hebben opgezet Maar daar was dus geen mijnheer Verdegaal eigenlijk sprake van. niet de juiste persoon Waardoor Wij van Hutspo(r)t de heer Pastoor en de zijnen het er maar op houden dat in Alphen bij te staan...

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 11