Langs Omwegen \Ad Kempen (20) won titel door doorzettingsvermogen en astronautenvoer Leidschendam moet een redvoertuig hebben" JEUGDIGE HAZERSWOUDENAAR OVERTROEFDE LEEFTIJDGENOTEN )P NA TIONAAL NIVEA U •ÏAADSLID VERGEER: BEZUINIGINGEN =EBBEN TOT VERVUILING SCHOLEN GELEID Rijk voelt niets voor volledige compensatie bijstandsgemeenten =INA -IDEN/REGIO CcidócSotviant VRIJDAG 19 OKTOBER 1984 PAGINA 5 Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen, tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 - 12 22 44 op toestel 10. lEigenlijk gek hoor. Nu 'i eeft die jongen een na- j onale titel behaald en ou schrijft nagenoeg een krant erover. En ort berichtje ja, hier en aar; dat was alles. Toch vM&hi ebben ze tegen mij ge- ?gd: die knaap, die zoon an jou, is op en top een lortman, een doorzetter, n hij werkt er nog hard j ook, in de boomkwe- n eenterij van m'n man. Een Van ctra prestatie". Me- ,^"eróuw Kempen, van de aan de azerswoudse Rijndijk, ad het over haar zoon an 20, Ad. De jeugdige weker heeft een ijzeren inditie die hij in dienst Ttster m de sport heeft ge- a*#eld' hetn kun °P sportgebied op ^^ei manieren excelleren, aar jonêelui en ook ou" iren zoals Ad Kempen ten het in drieën. Ze fiet- n, zwemmen en lopen ird. In een driekamp, die iathlon wordt genoemd. Je unt als triathleet kwart 'elban erk, half of heel werk ver- houd/Lhten. Dat ligt aan de leef- iifci. Welnu, omdat Ad nog 20 mdger*|)eed hij „half werk", dat nam! VM- de meesten van ons nog an bei W te veel zou zijn: 2 kilo- nt be-Wr zwemmen, 90 kilome ter alsy fietsen en daarna nog een live marathon ofwel 21 ki- meter je het vuur uit de henen lopen. Op dit heren- .niorenniveau veroverde Ad Kempen een paar weken ge leden de nationale titel. En dat mag toch weieens wat uitgebreider in de krant. In de pers, zeg maar. Vond ik ook eigenlijk wel. Alleen de benaming „triathleet" ik moet het even kwijt ligt mij niet zo lekker. „Sport" wordt, met uiteenlopende uitdrukkingen, toch al in zo veel valide en invalide vak jes verdeeld. Okay; voordat mevrouw Kempen haar man, zoon Ad, de fotograaf en mij een uitstekende „home made" heldere groentesoep met vlees en vetoogjes serveer de, hoorde ik het verhaal van de triathlon; het ge vecht om de Super Presti- ge-bokaal (die nu als delica te wisselbeker bij de Kem pens in de huiskamer op het buffet staat). Eerst flar den ervan, uit de grage mond van moeder Kempen: „Ad is al een jaar of drie er mee bezig. Hij beschouwt het niet als gekkenwerk, maar het zijn zware wed strijden. Veel macaroni eten, met veel koolhydra ten, licht verteerbaar. Een biefstukje extra. Dat moet wel, met die emmers zweet natuurlijk. Om in aanmer king te komen voor de Su per Prestige moest ie vijf wedstrijden uitkomen. Af- fijn, laat Ad het zelf maar vertellen. Ik zal toch wel de helft vergeten". Precies op tijd kwamen va der Kempen en Ad thuis voor de schaft. Een uurtje rust. Niet voor Ad, want hij moest in 't kort z'n verhaal vertellen. Tegen wil en dank. Een vrij ingewikkeld verhaal, omdat een bekro ning in de triathlon alles te maken heeft met punten verzamelen onder bepaalde voorwaarden. Het ging om „een circuit van 13 wed strijden", aldus Ad. „De beste resultaten van vier daarvan telden de Bos baan, in het Amsterdamse Bos, was m'n vijfde wed strijd, maar die gold niet voor m'n totaal". Prestatie leveren is een kwestie van optellen en aftrekken. Dat is nu eenmaal zo. Maar op 30 september sleepte Ad in Dordrecht het goot, ja plensde van de regen toen hij moest zwemmen bij de jachthaven Westergoot; hoe is het mogelijk zijn lan delijke jeugdtitel in de wacht. „Ik had die titel al eerder gepakt, in Veenen- daal. In Dordrecht kwam mijn totaal op 198 punten te staan. Een punt meer dan Wim Bart Knol uit Gronin gen". Hoe gaat zoiets nou eraan toe, met die triathlon? Een dwarsdoorsnee van Ads verrichtingen, ruwweg: „Dat is dus 2 km. zwem men, meest in open water, en ingevet. Onmiddellijk daarop 90 km. fietsen de tijd loopt gewoon door, en meestal vergeet je je af te drogen na dat zwemmen en je klimt direct in een pak. Daarna geef je je fiets aan je verzorger, jawel, een ech te soigneur, en begin je aan de halve marathon van 21 km. Mijn beste tijden op de verschillende wedstrijden: 2 km. zwemmen in 33 minu ten, 90 km. fietsen in 2 uur 35 minuten, en de halve marathon in 1 uur 30 minu ten (dat was in Nieuw koop)". En maar punten verzamelen. Met overwin ningen in Hoogerheide en Hardenberg, en met tweede plaatsen in Veenendaal en Nieuwkoop. In die jeugdklasse haalde Ad ongeveer 10 triomfante lijke bekers bij elkaar, „voor echte overwinningen; ongeacht de prestatielopen dat kan iedereen wel, als ie een beetje sportief is". Op zijn doordouwerij, die hem nationale lauweren heeft opgeleverd, bediende Ad Kempen zich van „sport- voedsel": vloeibare voeding, op basis van hydraten en broodnodige mineralen en andere substantiële bouw materialen. Een soort „astronautenvoer", aange lengd met water en met een smaakje eraan. Een halve liter; een bidon vol („Met een zuignappie eraan", wist moeder Kempen). Nou ja, zwemmen Het seizoen is nu afgelopen, maar de triathleet Ad blijft in training: drie keer in de week zwemmen („Hoewel, m'n zwakste punt"), een maal in de week schaatsen op de Uithof in Den Haag, en blijven hardlopen is ook geen probleem waarschijn lijk. Ad is hardwerkend lid van De Rijnstreek, de Al- phense schaatsvereniging, en van de Alphense wieler club Avanti. En Ad is ook, ondanks zijn jeugdige „no nonsens"-karakter, toch wel een beetje trots op zich zelf, „met die halve tria- thon". Heel '85 zit hij nog bij de driekampende jeugd. Dan wordt hij 21. Maar Ad Kempen doet nu al mee met de hele triathon. Dat wordt dus, als Ad in '86 se nior is geworden, tweemaal zoveel allemaal. Wil je ten minste, met hart en ziel, een echte triathleet blijven. „Daar ben je dan wel een hele dag mee bezig", weet Ad, blakend van strijdlust, nu al. „Waarom ik dit doe, al die inspanningen? Nou, om de prestatie ook wel. Ik zwem graag, fiets en loop voor m'n lol; eigenlijk nog liever dan zwemmen, dat fietsen en hardlopen. Zwemmen, nou ja, hoeft voor mij niet zo nodig". Maar inmiddels is Ad Kem pen wel een overtuigend en „nagecheckt" Nederlands kampioen geworden. Geho noreerd triathleet, bij de gratie van zijn doorzettings vermogen en de puntentel ling. een %ANDWEERCOMMANDANT VAN DIJCK: baar hei vai %s£t DSCHENDAM „In legen- gemeente met zoveel s flat- en kantoorge- wen is een redvoertuig oon onmisbaar. Niet en voor het redden personen, uiteraard hoofddoel, maar ook Jjrtie veiligheid van het 'et "he oneel- Vanuit een 'rad, jwerker kan een id natuurlijk beter den bestreden dan zeg r binnendoor een idend gebouw. Trou- js een beetje gemeente een redvoertuig. Op tde ii aarlijkse open dag van •k auo)randweer vragen veel asen waar de autolad- eigenlijk is", vertelt cheidende brandweer- mandant R.H. van Ik (65). houd Van Dijck van de e win schendamse vrijwillige x ach dweer gaat per 1 novem- met pensioen. De nood- van aanschaffing van een oertuig, in de volksmond adder, heeft hij de afgelo- jaren in de betreffende icommissie meermalen De gemeenteraad ziet jr- tegen de kosten op, dat het altijd is goed ge- }Sl en rekent als de nood ei de man komt in stilte ft schijnlijk op de hulp van mr 'Atgemeenten. Belangrijk is i, wel Wej 00k jat er geen plaats is. De huidige kazerne de Plaspoelstraat is te laag een dergelijk voertuig daarin kan de bouw vol- jaar van een nieuwe ka- f tie verandering brengen. ruim zestien jaar in Leid schendam. Behalve comman dant eerst ook nog chef ver voersdienst van gemeentewer ken, zeg maar beheerder van het rollend materieel, maar dat bleek al spoedig een onmo gelijke combinatie van func ties. In Heerlen geboren stu deerde hij in Breda aan wat toen nog de MTS heette. Tij dens de mobilisatie en de oor logsdagen van 1940 dienst plichtige in de Peel-raamstel- ling en in Zeeland. Na een korte krijgsgevangen schap kwam hij bij de brand weer in Den Bosch waar hij met artilleriebeschietingen en daarmee verband houdende branden de bevrijding mee maakte. Vervolgens de offi ciersopleiding aan de Rijks- brandweerschool (nu de Brandweeraccademie in Schaarsbergen) en brandweer inspecteur in het district Bra bant-Limburg-Zeeland. Een opvolger is nog niet bekend maar dat komt door de ver wikkelingen rond het samen gaan van de brandweren in Leidschendam en Voorburg. De Voorburgse commandant zou dan de leiding over het sa mengevoegde korps krijgen. De commandant betreurt het mislukken van de samenvoe ging. „We hadden een nog be tere beroepskern gehad, met gelijke kosten want dat was de bedoeling, en een betere orga nisatie. Het is nou eenmaal zo gelopen maar het is jammer dat ik nu mijn opvolger niet heb kunnen inwerken". Een van de oorzaken van de mis lukking is de kazernering (het overnachten van een uitruk ploeg in de kazerne) waar de vrijwilligers van Voorburg, in tegenstelling tot die van Leid schendam, in meerderheid te gen waren. De kazernering is overigens in Leidschendam van de baan omdat veel vrij- jeut jes et aan i voor r opei I af cur iiiandant Van Dijck is eiding Brandweercommandant R. van Dijck. willigers in Leidschendam- noord wonen, de wijken waar in aan de Veurse Achterweg de nieuwe kazerne wordt ge bouwd. Middenstanders De vrijwilligers vormen de laatste jaren een zwak punt in de brandweerorganisatie. Commandant Van Dijck: „In de betrekkelijk kleine ge meente van vroeger waren veel middenstanders lid van de brandweer. Ze woonden vlak bij en sommigen waren tientallen jaren vrijwilliger. Die lieten bij een brand alles in de steek, sommigen sloten gewoon even de zaak, maar dat is allemaal geweest. Ver der waren er de mensen van gemeentewerken, ook dichtbij wonend want dat is een eerste vereiste. Het was natuurlijk wel zo dat er veel minder mel dingen waren. Vijftig jaar ge leden bijvoorbeeld vijf of tien keer per jaar tegen nu, afge zien van loos en vals alarm, gemiddeld één keer per dag". „Vorig jaar 170 keer uitgerukt voor brand en 160 maal voor hulpverlening. Bovendien is veel meer specialistische ken nis vereist. Brandweerperso neel moet goed met gevaarlij ke stoffen kunnen omgaan. Verder zijn er met al die rijks wegen rond en in de gemeente de verkeersongevallen, het be vrijden van mensen die be kneld zijn geraakt, kettingbot singen noem maar op". Geluk kig hebben zich na de open dag van de brandweer van vo rige maand weer een aantal vrijwilligers gemeld die straks met cursussen de voor brand bestrijding benodigde kennis gaan opdoen. Leidschendam heeft ook twee dames-vrijwill- gers met de aanstelling waar van het mannelijk personeel, in tegenstelling tot veel andere brandweren, geen enkele moeite heeft. Het is voor buitenstanders met de brandweer volgens com mandant Van Dijck een wat vreemde zaak. „Bij een specta culaire brand met veel vlam men, slangen, wagens, rook en druk rondlopend personeel maakt de brandweer grote in druk. Als we er echter snel bij zijn en de brand wordt in de kiem gesmoord merkt de bur ger niet veel van de brand. En toch moet het zo eigenlijk al tijd zijn. Natuurlijk kan een brand door allerlei oorzaken snel om zich heen grijpen maar voor het grote publiek blijkt een brand pas echt een brand als het object tot bijna de grond afbrandt. Dan kijkt iedereen met ontzag naar de brandweer. Dat komt door snel ingrijpen en allerlei ande re oorzaken, de brand preven tie bijvoorbeeld, tegenwoordig echter steeds minder voor". Echt grote branden tijdens de ambtsperiode van Van Dijck waren de brand bij Starlift om de Wegtvlietweg, de kantine van het sportcomplex „De Fluit" en de brand van het Veurs College. Het korps be staat uit 45 mensen waarvan acht beroepskrachten en com mandant wil graag in de krant dat hij „zeer veel lof" voor hen heeft. Volgende week dinsdag, 23 oktober, wordt van 16.00 tot 17.30 uur in de raadhuishal een afscheidsreceptie gehou den. Na 1 november gaat hij zich aan enkele hobby's wij den en zijn kinderen en klein kinderen in Delft, Breda en Zoetermeer bezoeken. „Ik ben ook nog 'n beetje een zondags schilder en ik heb al jaren een tekening voor een draaibankje liggen, die zal ik nou eindelijk 'ns gaan maken". )EN Volgens het SP- slid K. Vergeer hebben de inigingen op de kosten het schoonmaken van len geleid tot vervuiling deze schoolgebouwen. Bo- ien zouden als gevolg van emeentelijk beleid ontsla- zijn gevallen. Vergeer hierover opheldering ge ld aan het college van B en gevraagd de bezuini- zonodig ongedaan te 'ge Jem< te t ver gc ït V V nad en maken. Vorig jaar stelde de gemeente raad vast dat het schoonmaak werk opnieuw aanbesteed moest worden met als doel hierop te bezuinigen. Dat is in middels gebeurd maar volgens Vergeer is dit vooral ten koste gegaan van de kwaliteit van het schoonmaakwerk: met minder schoonmakers moet meer schoonmaakwerk ver richt worden. Vergeer heeft geconstateerd dat bijvoorbeeld voor het schoonhouden van twee scholen in de Merenwijk dagelijks door twee schoonma kers gedurende twee uur 25 lokalen, 40 toiletten, 6 leraren- kamers, een toneelzaal en alle gangen moeten worden schoongemaakt. Voor een "ba sisschool in Leiden-Noord zou de bezuinigingsoperatie geleid hebben tot halvering van de tijd die aan het schoonmaken wordt besteed. Volgens Vergeer klagen de schoonmakers over tekort aan tijd om hun werk goed te doen en klagen de ouders en leer krachten over de kwaliteit van het schoonmaakwerk. Wanneer blijkt dat van het schoonmaakpersoneel onmo gelijke dingen geëist worden, vindt Vergeer dat het schoon maakwerk opnieuw aanbe steed moet worden. Afscheid overste M.P. Baars LEIDERDORP Overste mevrouw M.P. Baars (47) uit Leiderdorp, plaatsvervan gend districtscommandant neemt vanmiddag informeel afscheid van het district Den Haag van de rijkspolitie. Dat gebeurt in het districtsbu reau aan de Van der Valk Boumanweg in Leiderdorp. Mevrouw Baars is de directe plaatsvervanger van kolonel J. van den Ban, hoofd van het district Den Haag. Zij was hoofd algemene dienst en hield zich voornamelijk bezig met personeelszaken. Mevrouw Baars heeft vier jaar bij het district gewerkt. Zij wordt per 1 november 1984 hoofd van de afdeling algemene beleidszaken van de directie politie van het ministerie van justitie in Den Haag. (ADVERTENTIE) WINTERSPORT IN FRANKRIJK 1 week half pension al vanaf 500.00 incl. skipas, materiaal enz. Excl. transport naar Frankrijk. Vraag onze speciale wintersportbrochure of bezoek dit weekend onze stand op de Ski- hap p, A hoy Rotterdam Inlichtingen en reserveringen Van Baerlestraat 3, Amsterdam 020-644131 Z» - oiiM nouvalletfronHèrag (van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Het bedrag dat de zogenaamde bijstandsgemeen ten krijgen als compensatie voor hun bijdrage in de bijstandskos ten, is blijvend. Staatssecretaris Koning van Financiën heeft de Tweede Kamer gisteren laten weten elk jaar opnieuw te willen bekijken hoeveel er aan extra bijdragen van het rijk voor deze gemeenten te verwachten is, wanneer blijkt dat ook in volgende jaren het nu vastgestelde bedrag ovérschreden zal worden. Hij voelde er niets voor nu al vast te leggen hoe hoog de compense rende bijdragen over volgende jaren zouden moeten zijn. Hij wil dat van jaar tot jaar kunnen bekijken. Hoe hoog dat bedrag voor dit jaar zal uitvallen, is nog niet pre cies bekend omdat nog niet bekend is hoe hoog dit iaar de bij dragen van de gemeenten in de bijstandskosten uitkomen. De extra rijksbijdrage is van zeer groot belang voor het reilen en zeilen van vooral de gemeenten met hoge werkloosheidscijfers. Deze gemeenten staan voor extra hoge kosten die de financie ring van andere voorzieningen ernstig bedreigt. Verstarren De nu bestaande regeling houdt in dat het rijk negentig procent van de uitkeringen betaalt en de gemeenten tien procent. Van deze tien procent wil het rijk nu nog eens tweederde deel voor zijn rekening nemen, inclusief tweederde deel van de kosten voor het aantrekken van extra personeel. Voor een volledige compensatie voelde de staatssecretaris niets. Dat zou het ge meentelijke financiële beleid verstarren, aldus Koning, omdat de gemeente juist vrijheid moet hebben om „in het belang van haar burgers flexibel te kunnen handelen". Een en ander betekent dat een motie van het CDA en de VVD, die om volledige compensatie hadden gevraagd, niet zal worden uitgevoerd. Maar woensdag lieten de fractiewoordvoerders al doorschemeren daar geen halszaak van te willen maken, gezien toezeggingen die Koning eerder al had gedaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 5