Hernandez: Weinig van Antillen
Politiek verlanglijstje van
CDA boezemt PvdA vrees in
l iet no-nonsense-idealisme van de stichting Redt de Kinderen
Eaid&zQowiant
Nieuwe Nederlander weet nog
evolmach tigd
minister
Politiek
Partij
Parlement
ÜNNENLANDi/BUITENLAND"
ZATERDAG 13 OKTOBER 1984 PAGINA 7
SN HAAG Tientallen or-
nisaties houden zich in Ne-
e*rland bezig met hulpverle-
Tjïg aan landen in de Derde
ereld. Eén daarvan, de
chting Redt De Kinderen
geze(ederland), heeft daarbij on-
Olatskenbaar succes. In amper
j ee jaar tijd zag de stichting
(ns om in het district Kaya
de Afrikaanse staat Boven-
lta meer dan tachtig pro-
it van alle kinderen onder
vier jaar in te enten tegen
belangrijkste kinderziek-
Égjln. Tweehonderdvijftig van
9K duizend kinderen sterven
het land in de eerste le-
^^"nsjaren; een sterftecijfer dat
Kaya flink is gedaald als
volg van de inenting tegen
mazelen.
Opvallende resultaten wanneer
men bedenkt dat in het verleden
soortgelijke projecten meer dan
eens stukliepen op de gebrekkige
infrastructuur van het platteland of
de scepsis van bewoners in de dik
wijls onherbergzame gebieden.
Voor de Wereld Gezondheids Or
ganisatie (WHO) vormde het succes
aanleiding om het project tot voor
beeld te stellen voor andere landen
in Afrika.
Sleutel tot het welslagen lijkt de
moderne aanpak van de stichting.
W. Blaisse, coördinator van het
project: „We beperken ons zoveel
mogelijk tot de inkoop en het
transport van hét benodigde mate
riaal. De uitvoering van het project
laten we zoveel mogelijk over aan
mensen uit het land zelf. Op die
manier draag je niet alleen een
hoop kennis over, maar bovendien
win je het vertrouwen van de be
volking. Het komt nogal eens voor
dat landen geld geven en de boel
na verloop van tijd laten verslof
fen. Een koelkast gaat stuk; een ka
potte auto wordt niet gerepareerd.
Dat soort dingen willen we voorko
men. Alleen dan krijg je continuï
teit in het project".
Startsubsidie
De stichting Redt De Kinderen
(Nederland) dankt zijn bestaan in
de huidige vorm aan de activiteiten
van de nationale commissie voor
het Jaar van de gehandicapten in
1981. De Verenigde Naties vroeg
aan het einde van dat jaar aan ex-
minister van volksgezondheid L.
Stuyt, destijds voorzitter van die
commissie, om de hulpacties ook de
jaren daarop voort te zetten. Een
startsubsidie van 250.000 gulden
van het prinses Beatrixfonds stelde
de stichting in staat om een begint
te maken met de inentingscampag
ne in Boven-Volta, aanvankelijk
alleen tegen polio .rnaar inmiddels
ook tegen tbc, difterie, tetanus,
kinkhoest, gele koorts en mazelen.
Burkina Faso, zoals het land sinds
kort heet, is vier keer zo groot als
de Benelux, telt bijna zeven mil
joen inwoners en hoort tot de vijf
entwintig armste landen ter we
reld"'-Het land krijgt uit Nederland
jaarlijks voor ongeveer zestig mil
joen gulden aan hulp. Burkina
grenst aan de Sahelzone en bezit
welgeteld één arts op iedere vijftig
duizend inwoners.
Stuyt, momenteel voorzitter van de
Gezondheidsraad, meent dat je in
zo'n situatie voortvarend te werk
moét gaan: „Je hebt een enthou
siaste, mobiele ploeg mensen nodig
die niet benauwd is om de mouwen
op te stropen. We proberen zo snel
mogelijk te werken. De kinderen
hoeven maar twee keer te worden
ingeënt. Dat stimuleert mensen om
te komen, want in het verleden
was dat vaak een keer of vijf. Maar
nog belangrijker is natuurlijk dat
bewoners Kunnen constateren dat
het helpt. Je ziet de bevolking door
deze campagne gewoon opfleuren".
De vergelijking met het bedrijfsle
ven gaat voor charitatieve instel
lingen als de stichting misschien
niet helemaal op, toch is ook hier
het succes afhankelijk van een effi
ciënte bedrijfsvoering. Blaisse, zelf
gepensioneeerd zakenman: „Het
doel is ideëel; maar dat betekent
niet dat je zakelijke middelen dan
maar moet schuwen. Ik wil zeker
geen anderen voor het hoofd sto
ten, maar ik ben ervan overtuigd
dat een hoop projecten in het verle
den zijn stukgelopen op een over
daad aan idealisme. Mensen die
prachtige plannen hadden over een
solide basis van waaruit bijvoor
beeld ziekenhuizen moesten wor
den gebouwd. Die nieuw op te bou
wen sociale structuur zou dan ver
volgens vanzelf tot meer welvaart
leiden. Maar dat duurt echt te
lang". Vult Stuyt aan: „We probe
ren pragmatisch te zijn. Als voor de
trage opbouw van een land een
prijs van duizenden kinderlevens
moet worden betaald omdat direkte
hulp ontbreekt, dan is die prijs wat
ons betreft te hoog. Het is ontoe
laatbaar dat gehandicapten zich
door de modder moeten voortsle
pen, simpelweg omdat een rolstoel
ontbreekt. Moet je dat dan maar
voor lief nemen?"
Gesteund door het succes van het
project heeft de stichting zijn acti
viteiten inmiddels uitgebreid tot de
provincies Bam, Sanmatenga en
Namentenga. Bovendien wil de
stichting in de toekomst kleine me
dicijnen verstrekken en aandacht
schenken aan prenatale zorg.
Met politiek wil de stichting zich ZO
min mogelijk inlaten. Het verbin
den van voorwaarden aan hulp is
het no nonsense- beleid van de
stichting vreemd. Projectleider
Blaisse: „We reizen elk jaar naar
Burkina Faso af. Dan bezoeken we
het project en praten we met de au
toriteiten. Die contacten lopen ge
lukkig prima, want kinderen blij
ven kinderen. Wat heeft een staats
vorm daar in godsnaam mee te ma
ken?"
ARJEN SCHREUDER
Belangstellenden kunnen donateur wor
den van de stichting Redt De Kinderen
door 25 gulden te storten op giro 809,
Den Haag.
•kar*htiors1
:lv
aREND!N HAAG Koningin
ptrix heeft gistermid-
tijdens een korte
chtigheid op Huis ten
sch mr. Gualberto T.
rnandéz (57) beëdigd
gevolmachtigd minis-
van de Nederlandse
itillen in Nederland. Hij
de opvolger van minis-
Marco J. de Castro, die
n land bijna twee jaar in
en Haag heeft vertegen-
ioordigd. De vervanging
wide minister is het ge-'
van de regèringswis-
g op de Nederlandse
ntillen. De partij van ex-
jemier Martina (de Cura-
ie MAN) is niet in het
•inet van de nieuwe
imier Maria Liberia-Pe-
vertegenwoordigd,
ijl de Democratische
:tij-Cura^ao (de partij
van Hernandez) vanuit de
oppositiebanken in de re
gering is teruggekeerd.
De functie van gevolmachtigd
minister van de Nederlandse
Antillen is voor een groot deel
te vergelijken met die van een
ambassadeur. Binnen het Ko
ninkrijk der Nederlanden heb
ben de Antillen immers een
grote mate van zelfstandig
heid. De gevolmachtigd minis
ter onderhoudt, zoals alle am
bassadeurs, veelvuldig contac
ten met politiek Den Haag en
probeert de belangen van zijn
landgenoten zo goed mogelijk
te behartigen.
Daarnaast vormt hij echter
(namens de regering in Wil
lemstad) samen met het Ne
derlandse kabinet de Konink-
rijks-ministerraad, die zich
buigt over alle problemen die
zowel Nederland als de Antil
len raken. En naar het zich
laat aanzien, zal die Konink-
rijks-ministerraad het komen
de jaar heel wat moeten verga
deren. De nieuwe Antilliaanse
regering van premier Liberia-
Peters moet immers in amper
veertien maanden oplossingen
zien te vinden voor alle pro
blemen die voorvloeien uit het
besluit Aruba op 1 januari 1986
een aparte status binnen het
Koninkrijk toe te kénnen.
Eerste stap
Die aparte status is de eerste
stap op weg naar de door Aru
ba gewenste onafhankelijk
heid. Volgens de besluiten van
de vorig jaar gehouden Ronde
Tafel Conferentie, zou die on
afhankelijkheid op 1 januari
1996 een feit moeten worden.
De nieuwe minister is ervan
overtuigd, dat alle procedures
voor 31 december 1985 zullen
zijn afgerond. De afgelopen
maanden bestond zeker in
Den Haag de indruk, dat het
kabinet van premier Martina
te elfder ure grote twijfels had
over de gevolgen van de apar
te status van Aruba voor met
name Curasao en de besluiten
van de Ronde Tafel Conferen
tie terug zou willen draaien.
De nieuwe regering lijkt min
der huiverachtig. Dat is niet zo
vreemd omdat de MEP, de
partij van de Arubaanse onaf-
nankelijkheids-activist Betico
Croes, dit keer in Willemstad
een stevige vinger in de pap
heeft.
De gecompliceerde voorberei
ding van de uittreding van
Aruba is echter maar een on
derdeel van het uitgebreide ta
kenpakket dat minister Her
nandez heeft meegenomen uit
Willemstad. De voormalige di
recteur van de posterijen van
de Nederlandse Antillen, die
in 1978 een rechtenstudie af
rondde, wil veel tijd besteden
aan het verbeteren van de
verstandhouding tussen de Ne
derlands bevolking en de naar
schatting 40.000 Antillianen
die Overigens ook gewoon
Nederlander zijn, maar niet
zelden als buitenlanders wor
den behandeld. Keer op keer
blijkt bovendien dat de gemid
delde Nederlander maar wei
nig Weet van dit overzeese
deel van het Koninkrijk. Het
bevorderen van het Neder
landse toerisme naar de Antil
len, bijvoorbeeld door een ver
laging van de vliegtarieven, is
ook een belangrijk doel.
Ordé op zaken
Maar toch zullen het de poli
tieke vraagstukken zijn, die
minister Hernandez het meest
zullen bezighouden. Wanneer
de aparte status van Aruba
eenmaal een feit is, zal de Ne
derlandse politiek nog nadruk
kelijker dan voorheen de on
afhankelijkheid van.de overi
ge vijf eilanden aan de orde
willen stellen. Maar die over
gebleven vijf houden de boot
De nieuwe gevolmachtigd minister van de Nederlandse Antillen, mr. Hernandez.
vooralsnog af. Eerst willen ze
intern orde op zaken stellen.
Zo wordt dezer dagen op Bo
naire een conferentie gehou
den, waarop de vijf eilanden
bespreken hoe zij gezamenlijk
de economische crisis kunnen
bestrijden en het toerisme be
vorderen. „De Antillen van de
vijf moeten hun eenheid be
houden, om na 1 januari 1986
de moeilijkheden het hoofd te
kunnen bieden", aldus de mi
nister. Bovendien moet er ook
na 1 januari 1986 een vorm
van samenwerking met Aruba
blijven bestaan. Aan de eigen
onafhankelijkheid komen de
vijf daarom vorlopig niet toe,
hoe graag Den Haag ook zou
willen. Meestal zeggen de ove
rige Antillen voorstander te
zijn van een geleidelijke over
gang naar onafhankelijkheid.
Maar over de vorm (helemaal
los van Nederland of een soort
Gemenebest) en het moment
laat ook de gevolmachtigd mi
nister zich niet uit. Minister
Hernandez: „Nederland heeft
ons 350 jaar geleden ingelijfd.
Daar hebben we niets over te
zeggen gehad. Maar nu willen
we op een verantwoorde wijze
zelf beslissen hoe en wanneer
we onafhankelijk worden.
Men kan ons niets opdringen.
Het is te hopen dat Nederland
wat dit beftreft de les van Su
riname heeft geleerd".
JOS TIMMERS
(ADVERTENTIE)
8.30
ppen
JDntdek uw eigen land:
JNIEKE BUS/BOOT CRUISE
GELDERLAND
Incl. bezoek aan Paleis 't Loo ƒ295
11 van maandag 12 november t/m donderdag 15
november 1984
Een unieke bus/bootcruiSe met een zorgvuldig en uitge
balanceerd excursieprogramma Is de 4-daagse trip met
het bekende luxe M.S. „Prinses Juliana". Eèn van de
irootste en fraaiste schepen in zijn soort. Alle hutten op
iet hoofddek, spiksplinternieuw Ingericht met schrijftafel
in comfortabele bank, voorzien van grote panoramaruiten
aste vloerbedekking, centrale verwarming, douche en
toilet. De grote lounge met gemakkelijke zitjes en heel
grote ramen zorgen ook bij minder goed weer voor een
onbelemmerd uitzicht. Dansvloer en bar bieden 's avonds
gezelligheid. Het schip heeft 20 Volt, is geheel cen
traal verwarmd (restaurant en lounge air-condltloned) en
Is met 5 verschillende dieselmotoren en 5 verschillende
schroeven eén wonder van vernuft. Het programma In het
Maandag 12 november Vertrek uit Den Haag en Rotter
dam per luxe touringcar naar Arnhem, waar het schip ligt
(afgemeerd en men aan boord met koffie met gebak (Inbe
grepen) wordt verwelkomd. Afvaart naar Nijmegen, waar
a de lunch aan boord de luxe touringcars gereed staan
aor een interessante middagtocht door het Rijk van Nij-
legen, en Berg en Dal. Vóór het diner aan boord wordt
ilj de Captains Cocktail een drankje aangeboden.
Woensdag 14 november Na het uitgebreide ontbijtbuffet
maakt het luxe hotelschip een tocht op de Rijn naar de
Westerbouwlng. Na de lunch staan de luxe touringcars
gereed voor het hoogtepunt van deze 4-daagse trip: vla
Ichaarsbergen. de Kop van Delen langs het Nationale
Park de Hoge Veluwe. Hoenderlo en Ugchelen naar het
Paleis 't Loo. De entree hiervoor is inbegrepen. Terug via
Beekbergen, de Woeste Hoeve. Loenen. Laag Soeren en
Dieren. De laatste avond aan boord wordt gevierd met
een grandioos captain's diner bij kaarslicht.
Donderdag 15 november Aangezien het schip op slechts
5 minuten lopen van het centrum van Arnhem ligt afge
meerd kan deze morgen gemakkelijk in de stad rondge
keken worden. Na een uitstekende afscheldslunch volgt
de ontscheping en staan de luxe touringcars weer gereed
om de deelnemers naar Rotterdam en Den Haag terug te
brengen. De prijs voor deze unieke trip bedraagt slechts:
ƒ295.- per persoon voor een 2-persoonshut met douche,
tollet en bedden naast elkaar, volledige verzorging vanaf
de lunch op de eerste dag t/m de afscheldslunch op de
laatste dag. Koffie met gebak bij aankomst, welkomst-
cocktail en entree Palels 't Loo inbegrepen.
DEN HAAG Net als
het leven zelf kent ook
het politieke gebeuren op
en rond het Binnenhof
zijn pieken en dalen. En
hoewel ook in dat wereld
je de hoogte- en diepte
punten doorgaans even
onvoorspelbaar zijn als in
een mensenleven is er in
ieder geval elk jaar een
vast weerkerend hoogte
punt: de algemene politie
ke beschouwingen over
het door de regering op
Prinsjesdag voorgestelde
beleid voor het komende
jaar.
Het boeiende van dit spekta
kel, dat de afgelopen week
weer in de Tweede Kamer
plaats vond, is dat het gehele
spectrum van het regeringsbe
leid in grote lijnen aan bod
komt. De Kamerfracties bekij
ken als het ware met een
groothoeklens alles wat er zich
op binnenlands politiek gebied
afspeelt. Een bijkomende aar
digheid is, dat de fractieleiders
die het woord voeren ook
vaak de gelegenheid te baat
nemen, hun hart te luchten
over hun politieke tegenstan
ders en over de onderlinge
verhoudingen tussen de partij
en. Ook deze week was dit
weer het geval, vooral in de
bijdragen van de twee grootste
partijen, PvdA en CDA. Daar
bij bleek dat de Kamerverkie-
flink eind vooruit wierpen.
Een dosis verwijten, alsmede
een serie schouder- en borst-
klopjes begeleidden de kern
vraag waar het bij dit partijpo
litieke woordenspel ten diepste
om ging: „Wie gaat straks met
wie regeren?".
Lood om oud ijzer
De discussie bewoog zich langs
een bekend patroon. Het CDA
regeert met de VVD en vindt
dit zo lekker gaan, dat een
voortzetting van deze coalitie
bovenaan het verlanglijstje
staat. Nog nooit eerder zijn de
christen-democraten zo duide
lijk geweest in hun voorkeur
voor een politieke partner. De
PvdA, die overigens altijd om
die duidelijkheid had ge
vraagd, voelt zich daarover
hevig gefrustreerd en verwijt
de christen-democraten dat zij
verrechtsen. Tevens heeft op
positieleider Den Uyl enkele
weken geleden vastgesteld dat
voor de PvdA de keus tussen
CDA en VVD lood-om-oud-ij-
zer was geworden, waarmee
de socialisten derhalve rege
ringssamenwerking met de
VVD niet meer uitslóten. De
VVD is uitermate tevreden
over de huidige coalitie en wil
die ook het liefst voortzetten.
Regeren met de PvdA behoort
voor de liberalen weliswaar
ook tot de theoretische moge
lijkheden, maar dan zou de
PvdA eerst wat meer op de
VVD moeten gaan lijken, zo
menen Nijpels en de zijnen.
PvdA-fractieleider Den Uyl
beet dinsdag het spits af.
„Voor het CDA", zei hij, „lijkt
de periode van „we buigen
verleden tijd. De voorkeur
voor voortzetting van deze
coalitie, de route over rechts,
is een breuk in de manier van
politiek bedrijven van de zijde
van de christen-democratie.
Het schept een duidelijkheid
waarvoor we slechts dankbaar
kunnen zijn". Onmiddellijk
hierna echter betoogde Den
Uyl dat die helderheid in de
opstelling van het CDA nog
geen 100 procent is. Immers,
als het CDA zo graag aan de
rechterflank van de politiek
opereert, dan moet het zichzelf
ook daadwerkelijk als rechtse
partij presenteren en niet als
een partij die, zoals Den Uyl
zei, „de pretentie heeft een
model van harmonie te leve
ren tussen links en rechts".
Zijn tirade klonk weliswaar
hard en verbitterd, maar was
in feite niet meer dan een
vriendelijk verzoek aan het
CDA om terug te keren naar
de politieke middenweg ten
einde na de verkiezingen van
1986 een nieuwe coalitie met
de PvdA mogelijk te maken.
Anders gezegd: het was een
liedje van verlangen om in
1986 weer te mogen regeren.
Nog geen tien minuten later
kreeg Den Uyl al een weer
woord van CDA-fractieleider
De Vries. Deze draaide het
verhaal van de PvdA-voor-
man simpelweg om. Het CDA
loopt nog steeds in het midden,
zo betoogde hij, maar de PvdA
heeft de laatste jaren veel te
ver aan de linkerkant gemar
cheerd. Gelukkig begint daar
nu verandering in te komen,
constateerde De Vries, daarbij
verwijzend naar het recent ge
publiceerde economische plan
van de PvdA'ers Van Keme-
nade, Wöltgens en Ritzen.
„Een moedige poging van de
PvdA om uit het politieke iso
lement te komen, waarin zij
zichzelf in de jaren zeventig
heeft gemanoeuvreerd", aldus
De Vries. Naar zijn mening
worden hierdoor de kansen
van de PvdA op regerings-
deelname in 1986 vergroot.
Ook bracht De Vries een va
riant naar voren van Den Uyls
verwijt dat CDA en VVD
steeds meer op elkaar gaan lij
ken. Daar klopt geen steek
van, volgens De Vries. Niet
CDA en VVD, maar PvdA eh
VVD vertonen steeds meer
overeenkomstige trekken, ze
ker waar het gaat om immate
riële zaken als abortus, eutha
nasie, pornografie en de inper
king van vrijheden voor con
fessionele scholen en andere
christelijke instellingen.
Vanzelfsprekend
Men zou bijna denken dat De
Vries bezig was, als een huwe
lijksmakelaar de socialisten en
liberalen aan elkaar te koppe
len en zijn CDA voor de toe
komst uit de politieke markt
te prijzen. Zover ging hij ech
ter niet, want aan het slot van
zijn terechtwijzing aan het
adres van Den Uyl gaf hij al
vast een voorschotje weg op de
verkiezingen en de kabinets
formatie van 1986. „Als het
bondgenootschap tussen CDA
en VVD goed loopt en ook
door de kiezers zo wordt ge
waardeerd, dan vind ik het
vanzelfsprekend dat na de
verkiezingen als eerste wordt
gedacht aan het voortzetten
van die samenwerking", aldus
De Vries. „Daarmee heb ik
overigens nog niemand uitge
sloten", voegde hij er haastig
aan toe. „Maar waar het om
gaat is dat het beleid, dat nu
gevoerd wordt, ook dén in
hoofdlijnen kan worden voort
gezet. Dat is van geweldig be
lang, omdat er meer dan één
kabinetsperiode nodig is om
ons land er weer helemaal bo
venop te helpen. Wij hebben
deze beleidskoers ook reeds
met het kabinet Van Agt-Den
Uyl willen volgen, maar dat
liep mis. Wat toen met de
PvdA niet lukte, lukt nu wel
met de VVD".
In één adem door ondernam
De Vries een poging, zijn eigen
partij van een wat scherper
profiel te voorzien. Met de blik
afwisselend gericht op de frac
tie van PvdA en VVD maakte
hij duidelijk dat CDA en VVD
beslist niet als één pot nat die
nen te Worden beschouwd.
„Als de VVD het alleen voor
het zeggen had gehad, zou het
heel anders gegaan zijn met
het beleid inzake de minima,
de sociale zekerheid, het bij
zonder onderwijs, het omroep
bestel en de kernwapens", al
dus De Vries.
Afgezien van dit laatste was
de CDA-boodschap aan Den
Uyl echter zonneklaar: als het
aan ons ligt gaan we in 1986
het liefst met de VVD door,
tenzij dat onmogelijk wordt
gemaakt doordat de kiezers de
huidige coalitie geen meerder
heid in het parlement meer
bezorgen. In dat geval zou de
PvdA zich echter moeten
schikken naar het huidige ka
binetsbeleid, opdat in die geest
samen met het CDA kan wor
den doorgeregeerd. Deze een
voudige redenering gaat na
tuurlijk niet op en dat weet De
Vries zelf ook wel. De verkie
zingen zijn nog ver weg en bo
vendien spelen bij die stem
busstrijd en de daarna volgen
de kabinetsformatie zoveel
factoren een rol, dat thans nog
met geen mogelijkheid is te
zeggen hoe de kaarten in 1986
komen te liggen. Maar over
drijvingen, simplificaties en
dreigende taal horen nu een-
m^l bij het politieke spel.
Niettemin schuilt bij dit allés
een addertje onder het gras.
Zowel in VVD-kring als in dé
CDA-gelederen zijn de laatste
tijd stemmen opgegaan om in
1986 eventueel een beroep te
doen op de steun van de klei
ne christelijke partijen, SGP,
RPF en GPV, als blijkt dat
CDA en VVD geen meerder
heid meer behalen. Den Uyl
heeft daar de afgelopen maan
den al herhaalde malen zijn
weerzin over uitgesproken. Hij
noemde het drietal orthodox-
protestantse partijen a-demo
cratisch vanwege hun stand
punten over zaken als homo-
sexualiteit en de Zuidafrikaan-
se apartheid. Partijen die met
deze drie in zee gaan zijn per
definitie verwerpelijk, aldus
Den Uyl.
Deze uitlatingen werden hem
de afgelopen week niet in
dank afgenomen. SGP, RPF,
GPV wezen Den Uyls beschul
digingen als onheus en onte
recht van de hand. „Wij hou
den ons wel degelijk aan de
spelregels van de parlementai
re democratie en wij leggen
ons bij besluiten van de meer
derheid neer", klonk het uit
de monden van de fractielei
ders Van Rossum, Leerling en
Schutte. Hun verweer werd
ondersteund door CDA-frac
tieleider De Vries en later
zelfs ook door premier Lub
bers. Den Uyl hield echter
voet bij stuk. De aanduiding
„a-democratisch" slaat niet op
het gedrag van de betreffende
partijen in het parlement, zo
zei hij, maar op het gedachten-
goed dat SGP, RPF en GPV
vertegenwoordigen.
Den Uyl kan worden verwe
ten dat zijn uitlatingen op z'n
minst ongelukkig zijn geweest;
uitgaande van zijn opvatting
over wat a-democratisch is,
zou hij bijvoorbeeld net zo
goed het CDA-standpunt over
homofilie hebben kunnen aan
vallen, maar daar keek hij wel
voor uit. Niettemin demon
streerde hij op pijnlijk duidelij
ke wijze hoezeer de vrees er
bij hem in zit, dat hij in 1986
met zijn partij opnieuw buiten
spel komt te staan. Daar is hij
per slot van rekening niet
voor aangebleven als politiek
leider van 's lands grootste
partij.
DICK VAN RIETSCHOTEN
