COII ET Bejaarden-, armen- en ziekenzorg in een middeleeuwse hollandse stad .JSL Sovjet-Unie positief over Spelen 1992 in Nederland rkleintjesi Jeep BEWEZEN BETROUWBAARHEID VOOR ▲MITSUBISHI. DE GESTAALDE PERFEKTIE. jrm QUALITYCIRCLE PRODUCED. i VOLGENS AMSTERDAMSE DELEGATIE T rus JNST CcidaeSouao/nt DONDERDAG 23 AUGUSTUS 1984 PAGINA 7 lORN „Wie geschie- lis schrijft, kan bij JOB i richtsnoer vinden", t Jan Onstenk in het jto, dat hij zijn boek eeuwen in 't Gest- is", dat de geschiedenis van het Sint Jans [thuis in het Westfriese irn, heeft meegegeven, dat terecht. Wij im- rs zijn „maar van giste- -f+fl en weten niets". Daar- 1 J.J# vermaant het boek '-|B ons ook, het vroegere icht te ondervragen lijtig de geschiedenis doorvorsen. Dat heeft i Onstenk, na langdu- (wroeten in een baaierd papieren en docu- n b d jrïen' ge(*aan. Het re- n e r*~at van dit vorsen igt bewondering af. een boek uit voort- 5(jomen, dat de grenzen 50(j de regionale ge- fedschrijving verre ichrijdt en ook voor buiten West-Fries van belang moet en geacht, omdat het, geschreven en rijk lumenteerd, een be- 50grijk deel van het pro- 150 van de emancipatie 100 katholiek Nederland 500.000leVen r0ePt' c nnnri is „emancipatie", al s' ntU het woord in het Ten •^ïide gebruikt, hier niet het l.OOOjel juiste woord. Het begin de geschiedenis, die Jan 20[enk ons verhaalt, ligt ver 70f de Reformatie en wel- 70| zou je daarin beter kun- 70j zeggen, dat het hier, als 12o|°ver „emancipatie" spre- 170) êaat om een Proces waar- pa het herstel van de ker- jke hiërarchie in 1853, de kolieken in de Noordelijke lOOjerianden zich hebben in- 100;t om hun oude plaats en 1.100'kenis in de samenleving te l.lOOivinnen. Jan Onstenks 100.050k is zo bezien meer dan een gaat jubileumgeschrift 25 000r een Plaatselijk zieken- j, dat zijn zeventigjarig be- n viert en deze week nog 5"ebreid in het nieuws lOOim door de geboorte van 100 vierling. Hij heeft dieper l.OOOlaven en veel wortels 25O.OO0itgelegd- ^ie in de'°°P der' Iven vaak een geheel on- 2.500ivachte loop hebben geno- 2.000b Dat maakt zijn boek zo 20.000'en<J en verleent het tevens 5 000 meer ^an reëionale geldig- EEN PROCES VAN KATHOLIEKE EMANCIPATIE Oude vrouwenhuys, in 1606 gesticht, maar in 1639 al opgeheven. De bewoonsters gingen naar het Sint Jans Gasthuis. Volgens een andere bron echter gingen zij naar het St.Pietersdal, waar toen de oude mannen verbleven. Er is, zoals men ziet, weinig nieuw: onder de zon. Liefde houdt mensen bijeen en op de been. Sint Jan Toen in januari 1913 in Hoorn besloten werd een katholiek ziekenhuis te stichten, kreeg het de naam van „Sint Jans Gasthuis" en daarmee keerde Sint Jan Baptist, zoals Jan On stenk opmerkt, terug in de ac tualiteit van een stad, die zijn naam een paar eeuwen had vergeten. Midden in de stad staat immers een imposante gevel met dezelfde naam als wat sinds 9 december 1913 het katholiek ziekenhuis voor West-Friesland is: „Dit is Sint Jans Gasthuis". Die gevel dateert uit 1563. De naam Sint Jan is toen als het ware uit de hemel komen val len. Dat is meer dan vier eeu wen geleden en we behoeven ons er dus niet over te verba zen dat Jan Onstenk zijn boek als ondertitel „Een historie van mensen rond Sint Jan" heeft meegegeven. Maar waar om, zo vragen we ons waar schijnlijk af, heet zijn boek dan toch „Zes eeuwen in 't Ge- sthuus"? Het antwoord geeft het eerste deel en het bewijst, dat het in derdaad gaat om meer dan al leen maar een stuk emancipa tie in de nu gebruikelijke bete kenis van het woord. Dat eer ste deel is namelijk een door wrocht en boeiend stuk ge schiedschrijving r- een diep uitgespit verleden over ar men- en bejaardenzorg in een kleine Noordhollandse stad in de Middeleeuwen. Acte prijs is hoogstt op te 5% kanr fioofd- keerd. In een acte van Sint Pancras- dag van 12 mei 1382 blijkt voor het eerst van een werke lijk gasthuisbestaan in Hoorn. Een zekere Everaert Mey- naertzoon verkoopt dan een hofstede aan de „Ghesthuus- voogden" ten behoeve van het „Gesthuus, dat gesticht ende gemaeckt is binnen de Stede van Hoorne in den name des Vaders, des Soons ende son- derlinghe des Heylighe Gheests". Waarom zo in het bijzonder de Heilige Geest? Het antwoord geeft aan waar de diepste wor tels liggen van de zorg voor de arme, de bejaarde, de zieke en behoeftige medemens, zoals die in West-Europa in de loop van vele eeuwen gestalte heeft gekregen. Die zorg, een sociale zorg bij uitstek die op indruk wekkende wijze een maat schappelijke werkzaamheid gestalte heeft gegeven, die veel meer omvat dan het vaak holle moderne begrip „solida riteit", is bijbels en christelijk van oorsprong, zoals de woor den „broeder" en „zuster", zo als die ook nu nog algemeen in de ziekenzorg worden ge bruikt, van christelijke oor sprong zijn. Gods- en gasthuizen mag men dan ook verwant noemen van uit eenzelfde idee, merkt Jan Onstenk terecht op: een huis dat aan God is opgedragen en waarin Zijn wil wordt uitge voerd. Uitdrukking van die wil is de Heilige Geest, sym bool van de goddelijke liefde, die uitwerkt in charitas en di- akonia en concreet wordt in de zeven werken van barm hartigheid, waartoe het spijzen behoort van hen, die honger lijden, het laven van dorstigen, kleden van naakten, herber gen van reizigers, troosten van zieken. De oudste Europese gasthuizen hebben dan ook de vorm van een kerk, zodanig ingericht, dat een aantal mensen er min of meer permanent in kan le ven, maar met een altaar als het centrale punt. Het „Gheesthuus" van Hoorn is sociale: de onmogelijkheid om thuis ziek te zijn of te worden verpleegd. De enigszins welge- stelden werden eeuwenlang thuis gecureerd en dat is pas veranderd door de ontwikke ling van geneeskundige be handelingsmethoden, die al leen in ziekenhuizen kunnen worden toegepast. Van ouds her geschiedden de operaties aan huis de chirurgijn had zijn instrumenten in zijn hoge hoed en ook de narcose, die omstreeks 1850 ingang vond, kon nog vrij gemakkelijk thuis plaatsvinden. Het oude Sint Jans Gasthuis heeft op oudejaarsavond 1841 zijn werkzaamheden moeten beëindigen. Een kwart eeuw later ging het niet onaanzien lijke kapitaal over naar het in 1867 geopende stadszieken- Zusters Het Sint Jans Gasthuis te Hoorn aan het begin van deze eeuw. evenwel geen kerkelijk insti tuut, maar een instelling van de burgerij. De werken van barmhartigheid immers ma ken het de burgers mogelijk om temidden van hun aardse bestaan de wil van God te vol brengen en zo ook hun.eigen zieleheil te bevorderen. En het is alleen maar een modern, verlicht vooroordeel dat het hier enkel om eigenbelang ging. Er wordt in die eeuwen onvoorstelbaar veel aan de ar men geschonken, ook al kan de nood enkel geledigd en niet opgeheven worden. Dat geldt vooral ook voor de ziekenzorg, omdat geen middeleeuwer, zo als prof. A. Querido heeft aan getoond, op de gedachte zou zijn gekomen dat een zieke ge baat zou kunnen zijn met het opnemen in een inrichting tot genezing. Zoiets komt pas eeu wen later in beeld. En dat heeft wel tot gevolg gehad, dat ziekenzorg te lang onder het dictaat van de armenzorg heeft gestaan. Gemengde bestemming Het oorspronkelijke middel eeuwse gasthuis was derhalve een huis met een zeer gemeng de bestemming, een centrum dat naar buiten toe bedeelt en in eigen huis onderdak biedt aan armen, een zorg die zich geleidelijk aan naar andere godshuizen vertakte. Zo had het vroegere Sint Jan in Hoorn drie hoofdfuncties. Het was op de allereerste plaats proveniershuis, dat wil zeggen: het verleende onderdak en zorg aan de bejaarden; daar naast was het een zogenaamde „Bauert", dat wil zeggen: het huisvestte passanten. En op de derde plaats werden er, op be scheiden schaal, zieken ver pleegd. Die zieken waren vrij wel altijd zeer arme mensen. Ze werden opgenomen niet op basis van geneeskundige indi catie. maar op basis van een In Hoorn hadden zich intussen in 1865 de Zusters van Liefde uit Tilburg gevestigd. Ze kwa men er voor het onderwijs, maar ze hebben er beslist toe bijgedragen, dat er in Hoorn een nieuw katholiek zieken huis kon worden gesticht. Joannes Zwijzen, de mole naarszoon uit Kerkdriel, die Anton van Duinkerken heeft opgenomen in zijn „Heiligen van de Nieuwe Tijd" en die de eerste aartsbisschop van Utrecht zou worden na het herstel van de hiërarchie, had. toen hij te Tilburg pastoor ws in 't Heike, zijn Congregatie van de Zusters van Liefde van O. L. Vrouw, Moeder van Barmhartigheid, gesticht. Het was hem om het lenigen van menselijk leed te doen en aan de gewone geloftne van ar moede, zuiverheid en gehoor zaamheid had hij een vierde toegevoegd die door Rome te rigoreus werd gevonden en dan ook geen goedkeuring kreeg: „Elk lid der Vereeni- ging welke gezonden zal wor den om eenen aansteekelijken zieke te verzorgen, hetzij in een hospitaal, bijzonder huis of elders, is gehouden aan den zieke al die hulp en al die dienst te verleenen, welke zij ne ziekte zou kunnen vorde ren en noch de aard der ziekte noch de staat of godsdienst van de zieke, zal eene reden kunnen zijn om hem niet alle mogelijke zorg te verleenen, ook dan en dat vond men in Rome te ver gaan wan neer men zijn eigen leven aan het grootste gevaar zage bloot gesteld". Het bezwaar van Rome moge dan waard zijn wat het waard geweest is, het is desondanks een historisch feit dat, dank zij Zwijzen en zijn zusters en vele anderen, zoals de Zusters Franciscanessen bijvoorbeeld die in dezelfde periode naar Denekamp kwamen, de katho lieke zieken- en gezondheids zorg, zoals die sedert het mid den van de vorige eeuw in Noord-Nederland tot nieuwe bloei is gekomen, niet enkel als voorbeeld kon gelden voor opofferingsgezindheid, maar ook vanaf het begin „oecume nisch" was in de meest oor spronkelijke zi van het woord. Zij hielp wie hulp nodig had, ongeacht staat of stand of godsdienst. Op enghartigheid is de katholieke zuil in dit land niet gebouwd geweest. Barmhartigheid, gevoed door de geest, reikte over grenzen heen. Die zuil kende dan ook nogal wat aftakkingen. Eerste patiënt Op 9 december 1913 wordt het nieuwe Sint Jans Gasthuis te Hoorn, na jaren van interne voorbereiding, geopend. Des middags drentelen honderden bezoekers door de zalen. De burgemeester wenst het be stuur „volle zalen en een leger van dankbare genezenden". Tegen de avond trekt het be stuur zich terug, het gasthuis overlatende aan de „Eerwaar de Zusters". Om zes uur wordt de eerste patiënt binnenge bracht. Het is een jongen van 14 jaar, Jan de Leeuw uit Op perdoes. „En, o wonder", zo merkt Jan Onstenk met fijne ironie op: „hij is van den protestantschen godsdienst". Zo reikte, ook nu weer, de barmhartigheid, die een van de troostende werken is van de Geest, over de eeu wen heen. Het nieuwe begin neemt de oude draad weer op. Het Sint Jans Gasthuis blijft staan binnen de oude traditie en zet, onder nieuwe omstan digheden, het werk van het oude „Ghesthuus" voort. Gods- en gasthuizen immers mag men verwant noemen. Zij worden gevoed door het ge loof. „Zolang het staat en in functie duurt, begint de historie van een huis welke morgen weer opnieuw". Dat geldt zeker, zo als Jan Onstenk zegt, voor een huis als het Sint Jans Gasthuis in Hoorn. Het gastvrije is er verstrengeld met het noodza kelijke; twee facetten van een zelfde zorg waartoe elk gast huis dient: hulp van mensen voor mensen. Het Sint Jans Gasthuis staat gefundeerd op idealisme en toewijding. Het heeft een lange geschiedenis. Maar op dezelfde fundamen ten zijn tal van andere katho lieke ziekenhuizen in dit land gebouwd. Ook hun wortels lig gen diep en zijn wijd vertakt. Daarom is het goed, kennis te nemen van de geschiedenis van het Hoornse Sint Jan, zo als Jan Onstenk die heeft be schreven. Die geschiedenis is een geschiedenis, gemaakt door mensen die, omdat ziy van gisteren zijn en niets we ten, dikwijls te kort zijn ge schoten. Ook in de katholieke gezondheidszorg zijn fouten gemaakt, is er ruzie geweest, is er sprake van tragiek en mis verstanden. Tot voor kort en dat is te lang mochten mensen die leefden beneden wat wij nu het „minimum" noemen de armlastigen dus nog niet in een zieken fonds, maar hoorden zij thuis bij een armenbestuur. Vele chirurgijnen hebben, ook toen zij hun hoge hoed verwisseld hadden voor een andere, te vaak met enige voorkeur de huizen der welgestelden be zocht. En zeker tot in de droe ve crisisjaren vóór de Tweede Wereldoorlog behoorden fonds- en gelijksoortige patiën ten tot „minder" volk. Maar deze fouten en tekortkomin gen doen niets af aan het feit dat de eeuwen door, in „gheest" en gast- en zieken huizen door vele naamlozen de werken van barmhartigheid zo zijn uitgeoefend, dat zij on- telbaren, zieken en armen, tot heil zijn geweest. Dat het Ge loof wel degelijk ook een maatschappelijke functie heeft, daarvan legt Jan On stenks boek een indrukwek kende getuigenis af. Zelf ont zegt hij zijn boek elke preten tie van wetenschappelijkheid. Dat moge zijn, maar hij heeft er wel veel wetenschappelijk speurwerk voor verricht en wat hij heeft bereikt is een re gionale historieschrijving van, ook taalkundig, zeer hoog ni veau. Het boek is zeer fraai uitgege ven door Uitgeverij Edeca te Hoorn. De prijs bedraagt 50,-. J G H. OUDE BRUNINK periaar r er wor-r I9p LEIDSE COURANT rekenin— "4071- I9p 1222441 Cherokee-Chief 1980, LPG. trekh. Vr.pr. 13.500.-. Tel. 01748-7499, na 18.00 uur. Mitsubishi Colt 1300 '80 grijs met., 45.000 km.. 1e eig., g. cond.. vr.pr. 8500.-. Tel. 070-474422. ;t op MERCEDES 250 bj. '78, groen, stuurbekr., get. glas, Ipg, 11.500,-. Tel. 070-659689 na ur. 010-210537. Renault 20 TS nov. '78 i.z.g.st., nwe. koppeling uit laat, vr.pr. 3950,-. Tel. 070- 986646 b.g.g. 937010. Mercedes 280 SE '79 Pulmann bekl., sportw. 16 500,-. Tel. 070- 667408/01738-9333. TOYOTA Corolla Sportwagon 1160 cc, mei 1978, radio/cass., i.z.g.st., pr. n.o.t.k. Geen hande laren. Tel. 070-554355. TRIUMPH Spitfire '71 voor de knutselaar. Tel. 070- 653758. VW bus met ramen '77 jtsun 120 Fll '78 (eind) 70-669614 n je, verhuis naar Engeland lult 11 TL 5-deurs okt. '81 K) km, uitstekend onder en, met garantie, extra's: Llsteunen en veiligheids- Bis achterin. Nw.pr. 1138,-. Vr.pr. 15.750,-. 115-615480/070-761158. Kijk voor dealeradressen in de Gouden Gids. Prijs af Sassenheim, inkl. B.T.W., wijzigingen voorbehouden. SCHIPHOL Bij de voor sportzaken verant woordelijke autoriteiten in de Sovjet-Unie bestaat veel sympathie en inte resse voor de plannen van Amsterdam, de Olympische Spelen van 1992 te organiseren. Dit is de conclusie van de Amsterdamse CPN-wet- houder Walraven, coör dinerend wethouder voor de Spelen, en Rien Bal, gemeentelijk coördi-- nator voor dit gebeuren, na een bezoek van zes dagen aan Moskou. Wal raven en Bal hebben dit gistermiddag op Schiphol meegedeeld na hun aan komst uit de Russische hoofdstad. De Amsterdamse delegatie heeft er onder andereti ge sproken met de eerste vice- -president van het Nationa le Russische Olympische Comité, Sereda, en de se cretaris-generaal Khoto- chain. Daarnaast hebben Walraven en Bal een korte ontmoeting gehad met de Russische minister van sport, Granov. Van Russische zijde is de bereidheid uitgesproken om Amsterdam te allen tijde informatie te bieden over de organisatie van de Spe len. Een soortgelijk aanbod heeft de hoofdstad ook in Los Angeles gekregen. Ver der heeft de delegatie offi ciële rapporten die aan het Internationale Olympische Comité zijn verstrekt be treffende de Spelen van Moskou 1980 meegekregen, documenten die volgens Walraven met name over de accommodatie en alle bijbehorende faciliteiten waardevolle en nuttige in formatie voor Amsterdam bevatten. In de gesprekken met de Sovjet-autoriteiten werd volgens Walraven en Bal duidelijk dat de Russen zeer hechten aan de uitvoering van de regels van het Olympisch Handvest be treffende de huisvesting van de atleten. Deze regels stellen dat er één Olym pisch Dorp moet zijn en dat bovendiende afstand tussen dit dorp en het belangrijk ste stadion zo kort mogelijk moet zijn. De plannen van de gemeente Amsterdam komen wat dat betreft aan de wensen van de Sovjet- -Unie tegemoet. De delegatie is niet in dis cussie getreden over de mo tieven van de Sovjet-Unie om af te zien van deelne ming aan de Spelen van Los Angeles, waarbij ook het punt van de huisvesting een rol heeft gespeeld. „Er is ons gezegd: weet waar je aan begint, wij zijn de schok van 1980 net te boven, bedenk waar je aan begint, je moet de organisa tie van een dergelijk evene ment niet onderschatten", aldus de Amsterdamse dele gatie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 7