Renault 11 Hirbo: vér vooruit..
Renault,de permanente evolutie.
RENAULT
„Lukt het niet,
dan sluit ik de tent"
Huub
Rothengatter
geeft
zichzelf
driejaar
de tijd
De Renault 11 Turbo. Een en al temperament: in zijn lijn,
zijn spoilers, zijn lichtmetalen wielenMaar bovenal
in zijn prestaties: 100 km/u in 9 seconden en een
top waar vergelijkbare klassewagens bij achter blijven.
Plus natuurlijk het comfort en het zuinige verbruik dat
u van Renault mag verwachten.
De Renault 11 Turbo.Vér vooruil
op zijn concurrenten. Behalve in zijn prijs: f 29.500,-
Zin in een snelle proefrit?
Piijs incl. BTW. Afleveringskosten f 388.-. Wijzigingen voor
behouden. Meer informatie? Ga bij de Renault-dealer
langs of stuur een kaartje naar Renault Nederland N.V.,
Postbus 4160,1009 CA Amsterdam (afdeling publiciteit).
Renault adviseert elf oliën.
ZANDVOORT Je komt voor
een autocoureur en treft de ver
wachte sportman aan in een ten-
niskostuum. „Ik", legt Huub Ro-
thengatter uit, „probeer zo veel
mogelijk aan sport te doen: squash,
tennis ik ben lid van drie clubs
lopen, zwemmen en haltertrai
ning. Helaas kom ik maar één of
twee uur per dag aan sporten toe.
De ideale situatie zou zijn alleen
maar racen en thuis je conditie op
peil houden. Maar dat kan Lauda
misschien doen, Rothengatter
heeft te veel zakelijke beslomme
ringen aan z'n hoofd. Het racen is
maar twintig procent, gedurende
tachtig procent van mijn tijd heb
ik het gigantisch druk met mijn
zaken rond te breien".
„Zakelijk gezien is mijn filosofie
als volgt: het eerste jaar een aan-
loopsverlies, het tweede jaar quitte
en het derde jaar winst. Lukt dat
niet, dan weet je dat je verkeerd
bezig bent en moet je de tent slui
ten. Daarvoor is het allemaal veel
te kostbaar. Ik wist dat het duur
zou zijn, maar ik kijk m'n ogen uit
nu ik echt weet waarover we pra
ten in de formule 1. De moeilijk
heid is, dat je het moet opnemen
met l/20e budget tegen de absolute
wereldtop. Het is moeilijk de men
sen duidelijk te maken: het lijkt de
top als je formule 1 rijdt, maar dat
ben je zelf nog niet. Het is een on
gelijke strijd. En dat is geen excuus
hoor, het kan gewoon niet anders.
Het is hetzelfde als je Zoetemelk
op een fiets uit 1960 "zou laten rij
den tegen Fignon op een tetani-
um-fiets. Ik moet nog veel leren
en daarom voel ik me thuis bij
Spirit. Dat is een ambitieus begin
nend team, met een enthousiaste
De 29-jarige Rothengatter racet al
tien jaar, boekte successen in kar-
ting, in de formules 2 en 3 en zag
tot twee keer toe een poging in
een Fl-wagen te komen, misluk
ken Middenin dit seizoen zat hij
er plotseling wel in en mocht van
af Montreal alle volgende Grand-
Prix's meedoen. Verbazing alom.
Wie is die Rothengatter, dacht de
gene die de met publiciteit overgo
ten Jan Lammers gewend was.
„Hoe komt hij aan zoveel geld?"
vroeg de ander zich af, die ook
geen enkele reclame op de witte
Spirit van Rothengatter kon ont
dekken. De voorlopige sponsors
zijn bescheiden, maar niet langer
anoniem: het circuit van Zand-
voort, Marlboro, VW-importeur
Ben Pon en manager Hans Grim-
melt. De meesten helpen hem al
sinds 1977. En dat zegt voldoende
over het wederzijdse vertrouwen.
Sportieve druk
De enorme bedragen die men in
de Nederlander investeert, voelt
hij niet als een psychische druk.
Rothengatter: „De grootste druk is
de sportieve druk. Dat geld zet ik
van me af. Ik wil eerst rijden. Ik
hou ook niet van veel bla, bla, an
ders wordt het alleen maar een de
sillusie. Eerst rijden en pas dan pu
bliciteit als dat terecht is. Nu vlak
voor Zandvoort heb ik het druk
met de media, maar daarna wordt
het wel weer wat rustiger, tenzij ik
hier mocht winnen of zelfs als ik
zesde zou worden en een punt zou
pakken".
Dat laatste gelooft hij overigens
nog niet. Daarvoor is het gewen
ningsproces te kort geweest en de
wagen nog te weinig concurre-
,,De eerste keer in zo'n formule 1-
wagen haal je heel diep adem,
daarna valt het toch wel mee, het
is niet eng. Het is wel keihard
werken en heel moeilijk, maar de
voldoening is even groot en dat
neutraliseert weer. Het contact
met de anderen is erg goed, door
dat ik veel coureurs nog ken uit
mijn formule 2-tijd".
„In mijn leefomgeving ervaart
men het als iets geweldigs, als iets
onverwachts, dat ik formule 1 rijd.
Voor mij was het geen verrassing,
want ik hqd er hard naar toege
werkt. Dat is ook de uitdaging, dat
wij het moeilijker hebben dan veel
andere sporters. Onze extra handi
cap is het geld. Het zaken doen
heb ik geleerd door de autosport.
Als autocoureur heb je niet alleen
het probleem of je zult winnen of
niet, nee, vaak weet je niet eens of
je wel kunt starten. Het is een su
peruitdaging omdat het zo gecom
pliceerd is. Maar als het lukt dan
volgt een gevoel van grote voldoe
ning".
Sponsor
„Ik probeer potentiële Nederland
se multinationals ervan te overtui
gen, dat de formule 1-racerij welis
waar een dure sport is, maar dat
de publiciteit navenant is. Ze blij
ven nog wat op afstand en dat
neem ik ze ook niet kwalijk. Er
rijden per slot van rekening ook
maar 28 mensen in de hele wereld
in deze belangrijkste klasse. Om
een sponsor te krijgen, hoef je niet
slim te zijn. Ik durf garant te staan
voor het produkt Rothengatter.
Een sponsor krijgt waar voor zijn
geld. Stopt hij er honderd gulden
in, dan verdient hij misschien hon
derd vijftig gulden als tegenwaar
de. Het is alleen moeilijk, dat het
een abstract produkt betreft. Ik zie
het ook 'niet als verkopen, maar als
vertrouwen. Ik vind ook niet dat
een formule Ford 1600-coureur en
een formule 1-coureur elkaar bij
ten als ze dezelfde sponsor benade
ren. Beiden hebben wat te bieden
en de sponsor zelf kan wel bepalen
met wie hij in zee gaat. De één
biedt misschien aan zijn bus, auto
en overall vol te plakken met de
naam van dat bedrijf, terwijl* ik
soms niet meer dan ruimte voor
ééen sticker heb aan te bieden. Ik
zorg er echter voor dat mijn spon
sors tevreden zijn, dan mogen an
deren ook bij hem aankloppen.
Dan geldt toch: „Never change a
winning team".
„Je moet gewoon professioneel be
zig zijn, het is geen theekransje.
En een coureur die zichzelf in zijn
kuif gepikt voelt, als je naar zijn
sponsor toestapt, is blijkbaar bang
dat hij zijn geldgever geen waar
voor zijn geld geeft. Lauda bij
voorbeeld is voor een sponsor zeer
aantrekkelijk. Toch ben ik ook een
goed produkt, want ik kost min
der".
Nederlands vorige formule 1-cou
reur Jan Lammers haalde zelfs
nooit de middenmoot in zijn top
tijd, maar de kleine Zandvoorter
liet vaak doorschemeren, dat hij in
een goed merk wel met de top zou
kunnen meedraaien. „Zet mij in
een klassewagen en ik zou dat niet
kunnen", zegt Rothengatter vol
overtuiging. „Ik ben nog niet rijp
voor een Porsche of een Ferrari.
Over drie jaar wel, omdat ik dan
waarschijnlijk geen fouten meer
maak. Mijn basistalent is groot ge
noeg, anders was ik niet door zul
ke diepe dalen gegaan in mijn le
ven. Als ik maar voor één dui
zendste aan mezelf had getwijfeld,
was ik al lang gestopt".
