jfari js viert bevrijding
Modern klassiek bij
Chelatie-arts Reuchlin
voelt zich slachtoffer
van eigen eerlijkheid
idonesisch pleegkind mag (nog) blijven
-as
CIPIERS AKKOORD
MET COMPROMIS
Vijftien jaar geëist wegens moord
2»ings-
100.50,en rijden
de Parijse
253.50J Dame.
181.50 onze correspondent Bob
45.80 TT
137.001 van Huet)
tIJS In het voorna-
ijk door toeristen be-
;te Parijs worden
cke voorbereidingen
offen voor de herden-
149 oo van bevrijding
i36iio de Franse hoofdstad,
SIlSolO jaar geleden, op 25
128oo Lstus *944. Burgemees-
27:eo Chirac is daarbij gast-
4io!oor van een elftal verte-
6i4oo woordigers van lan-
39.00 die aan Parijs' ontzet
23o!oo oen meegewerkt,
ronder Nederland.
io'.oo der zal minister van
sen toe-
alsmede
43!so ^vaardigden van Fran-
170,50 S oud - verzetsorganisa-
J komend weekeinde, be-
Tnd op vrijdag om 11.00
met een speciale kerk-
St ter nagedachtenis van
llen overheidspersoneel,
len er op 18 plaatsen in de
ceremonies en optochten
uden. De .aartsbisschop
Parijs, kardinaal Lustiger
zaterdagochtend voor in
serdenkingsmis in de No-
lame. Hoogtepunt van het
elijk programma moet een
rische optocht worden
militaire voertuigen, die
ar geleden Parijs binnen-
ft. Zaterdagavond zal op
ïorgevel van het Hotel de
een drie kwartier durend
k- en lichtspel worden ge
deerd, speciaal voor deze
[enheid gemaakt.
Politieke problemen
De bevrijding van Parijs op 25
augustus 1944 werd door de
geallieerden overgelaten aan
de tweede tankdivisie van de
Franse generaal Leclerc. Aan
vankelijk wilden de Amerika
nen de stad later ontzetten om
niet verstrikt te raken in nieu
we politieke en administratie
ve problemen. Maar aange
spoord door het succes van de
geallieerde veldtocht in Nor-
mandië besloot het bevrij
dingscomité van Parijs midden
augustus tot een opstand. Be
halve binnenlandse politieke
lag hieraan ook een symboli
sche daad ten grondslag: de
Parijzenaars wilden de wereld
laten zien dat ze zelf konden
bijdragen aan een bevrijding.
De Amerikanen stonden scep
tisch tegenover die situatie,
maar gaven generaal De Gaul
le toch hun steun toen de op
stand op een drama dreigde uit
te lopen omdat de Duitsers
erin slaagden hun gezag te
herstellen. De Gaulle droeg de
missie op aan zijn vertrouwe
ling, generaal Leclerc, wiens
manschappen al op 24 augus
tus de buitenwijken van de
stad veroverden.
„Niet De Gaulle, maar Leclerc
is voor ons „de generaal", zegt
veteraan Gerard Courtial (68),
die met de generaals De Gaul
le, Leclerc en De Lattre de
triomfantelijke intocht vanaf
de Are de Triomphe mee
maakte. Courtial behoort tot
de oudstrijders, die het publiek
ontvangen bij de momenteel in
het Hotel de Ville gehouden
foto-expositie „Leclerc et la
Liberation de Paris" (tot 13
oktober, dagelijks van 9.30 tot
18.00 uur, toegang gratis, me
tro: Hotel de Ville). „De be
vrijding van Parijs zal ik nooit
vergeten. In Normandië wa
ren de mensen heel aardig en
kregen we Calvados, maar in
Parijs waren ze gek van blijd
schap. Nooit zag ik zoveel
mensen op straat." In tegen
stelling tot de plannen van
Hitier bleven de bruggen en
monumenten van de Franse
hoofdstad intact. De Duitse
commandant Von Choltitz
spaarde de stad, waarvan hij
zelf was gaan houden. „Von
Choltitz werd in het hotel
'Meurice' in de Rue de Rivoli
gearresteerd", weet Courtial.
„In 1966 is hij overleden."
Wat hem het meest is bijgeble
ven? „De meisjes", luidt het
oprechte antwoord. „Allemaal
wilden ze met ons dansen in
die dagen. Weet u, we hadden
zakken vol chocola en sigaret-
Droefheid
Leclerc werd het symbool van
de pas veroverde vrijheid.
Toen hij drie jaar later bij een
vliegtuigongeluk in Noord-
-Afrika om het leven kwam
waren de Fransen met droef
heid geslagen. „Leclerc was
een oprechte vrijheidsstrijder.
Hij had geen politieke ambi
ties", zegt een bezoeker van de
expositie.
Hij wordt aangevuld door een
andere veteraan, die bittere
woorden spreekt over de orga
nisatie van het verzet in de
hoofdstad, dat als overal in
Frankrijk onderling verdeeld
was langs politieke scheidslij
nen.
Jean Krafft (71), een geboren
Elzasser, ziet de zaken wat
luchtiger. „Zij aan zij hebben
de soldaten en de Resistance
de Duitsers verjaagd", vindt
hij en voegt er aan toe dat het
maar goed was dat de bevrij
ding van Parijs aan de Fran
sen werd overgelaten aange
zien de Amerikanen „eerst al
les platschoten." Krafft kan
die tactiek ook overigens wel
begrijpen omdat de Amerika
nen niet in hun eigen land
vochten. De Elzasser landde
op 1 augustus met Leclerc in
Normandië en volgde hem tot
in Berchtesgaden, Hitiers
'Adelaarsnest', dat op 4 mei
1945 door de Fransen werd
veroverd. Een groot moment
noemt hij de bevrijding van
Straatsburg. „We hadden aan
Leclerc gezworen dat we hem
zouden volgen totdat de Fran
se vlag op de kathedraal van
Straatsburg zou wapperen.
De Parijse bevolking heeft tot
nu toe veel belangstelling ge
toond voor de tentoonstelling
rond Leclerc. Souvenirs wor
den goed verkocht. Af en toe
vloeit er voor een van de pa
nelen een traan. „Nooit meer,
we willen dit nooit meer mee
maken", zegt een bejaarde Pa-
risienne. Ze vertelt dat de
vleesrantsoenen op het laatst
van de oorlog werden terugge
bracht tot 300 gram per maand
en dat een kwart van de be
volking aan tuberculose leed.
De oorlog heeft Frankrijk on
geveer 600.000 doden gekost,
waarvan tweederde burgers.
Meer dan 200.000 Franse joden
werden in Duitsland vergast.
De schoonheid van bruin
gouden gevels, brede trap
pen en mozaiëken in een
Spaanse stad vormden het
decor voor een geinspi-
reerde herfst- en winter
modeshow van C&A.
Bruine, grijze en wit getinte
kleding vormden dan ook een
essentieel onderdeel in deze
show die een vrij klassieke
richting op ging maar juist
daardoor een actueel aanbod
toonde. Het klassieke was te
rug te vinden in keurige man
telpakken van dames die met
hoedje met voile, kanten
handschoenen en kanten kou
sen en zeer hoog gehakte
schoenen gedragen moeten
worden.
Zo'n uitmonstering staat be
hoorlijk mysterieus. Het werkt
vervreemdend. Intrigerend
zijn ook de zevenachtste iets
wijde wollen damesmantels
met brede schouderpartij die
over zo'n mantelpakje gedra
gen kunnen worden. Kwalita
tief mooie stoffen maken dat
zo'n combinatie echt wel enke
le seizoenen mee gaat. Het in
teressante van het aanbod van
C&A is dat het inspeelt op de
creativiteit en de mogelijkhe
den van zoveel verschillende
groepen mensen. De dame
mag voor een redelijk bedrag
echt gezien worden. Er is een
groot aanbod in keurige klas
sieke rokken, blouses en bon-
neterie. Maar voor informele
gelegenheden zijn tops in
kleurige ruiten op een donke
re basis eveneens ideaal.
Moor de heren
tweed pantalons
in visgraat met
omslag, en een
a-symmetrisch
gebreide trui in
blokken en stre
pen. De dames
dragen lange ko
kerrokken met a-
symmetrische
knoopsluiting en
truien met gigan
tische kraag
waarover een
uni-spencer.
Correcte herencostuums, over
jassen en de wat vlottere com
binatie ontbreken niet. Vaak is
het colbert van tweed en
wordt het met een subtiel ge
blokt overhemd gedragen.
Voor vrijbuiters zijn er heer
lijk gemakkelijke broeken en
lekkere zachte „sweatstof",
een soort geruwde flanel die
met comfortabele, wijde bij
passende sweaters gedragen
kunnen worden. En semi-
sportieve pakken met jacks tot
de heup met van die mooie
stoere brede schouders en
overal zitten bovendien druk
kers, banden, zakken en extra
sluitingen. Een heerlijke mode
ook voor sportieve meiden
mede doordat er zoveel met
leuke accessoires als sjaals,
handschoenen en kleren-over-
elkaar kan worden gedaan.
Hemden over t-shirts en daar
over jacks maken het mogelijk
de eigen fantasie te laten mee
spelen.
In de kinderkleding is de
overall opmerkelijk door een
zeer fraaie belijning. In de
kinderkleding brengt C&A
ook een keurige serie model
len met veel donkerblauw, zo
als lamswollen pullovers en
pantalons voor jongens. Ver
der een serie kinderkleding in
pastelroze en bleu waar ouders
vermoedelijk compleet weg
van zullen zijn. Geinig geruit
zijn broeken met galgen en
werkblouses. Heel beeldig is
een fluwelen jurkje met ene
kanten kraagje en een wijd
petticoatjurkje.
De rokken reiken deze winter
tot de kuit. Dit afdalen van de
roklengte zal wel iets verve
lends in verband met onze
economische situatie kunnen
betekenen. Volgens een oude
theorie althans, maar dat ligt
dan zeker niet aan C&A.
PHI A BARUCH
Klassieke ruit-
jurkjes met kan
ten kragen en
soms een grote
strik voor de
meisjes. Voor de
jongens stoere
truien en even
stoere chintz-
broeken.
S1:1S U HAAG Staatsse-
aris Korte-Van Hemel
aeieo jitie) is bereid te wach-
9i.3o met de uitwijzing van
ha Leiwakabessy een
92;6o [jarig Indonesisch
eijo sje, totdat de Europese
imissie voor de Rech-
-^yan de Mens uitspraak
ld tt gedaan over de
klacht van de pleegouders,
tegen de weigering van
een verblijfsvergunning.
De staatssecretaris antwoordt
dit op schriftelijke vragen van
de PPR. Het meisje werd in
1981 door haar Nederlandse
oom en tante geadopteerd.
Verzoeken om een verblijfs
vergunning werden tot twee
maal toe afgewezen. Het meis
je was vóór haar adoptie bij
haar ouders. Omdat de „min
der welvarende omstandighe
den ter plaatse als normaal
zijn te beschouwen" is besloten
geen verblijfsvergunning te
verstrekken, aldus Korte-Van
Hemel.
<?iSKE EN WISKE DE LIEVE LILLEHAM
2,551 Of ORGOt Tf 0MTUUKEM MOET
7'otff L05SEM EM iTORT IN 0E OiEPTE
□/WW WlihE ZWEMT RIS EEN VI5
EN KRUIPT RL OP 0E HRNT
ih viu$ oen hdn ik mr op de
grijpen
oever
NA BOETE VAN 10.000 GULDEN DOOR MEDISCH TUCHTCOLLEGE
ERMELO De Ermelose
internist J. Reuchlin is in
één klap een nationaal be
kende figuur geworden,
sinds het medisch tucht
college in Zwolle hem za
terdag veroordeelde tot
een boete van 10.000 gul
den wegens onzorgvuldig
handelen bij de chelatie-
therapie. Als gevolg daar
van zou een 67-jarige
hartpatiënte zijn overle
den. De internist koos er
niettemin voor, de zaak
volledig openbaar te hou
den. Over dit ongebruike
lijke feit en over de om
streden chelatietherapie
een gesprek met de perso-
na-non-grata van de me
dische wereld.
„Als alle ongelukken in zie
kenhuizen onderzocht werden
als mijn zaak, dan zouden nog
veel meer artsen en verpleeg
kundigen worden gestraft",
zegt Reuchlin. De internist,
een bekend pleitbezorger voor
de chelatietherapie, meent dat
hij ten onrechte zwaar is ge
straft. „Ik kies altijd eerst voor
de eerlijkheid en dan pas voor
de centen. Wel, de gevolgen
zijn bekend".
Volgens het tuchtcollege had
de internist onzorgvuldig ge
handeld bij het aanbrengen
van een infuus bij de bejaarde
vrouw, die zich wilde laten be
handelen voor aderverkal
king. Reuchlin zou bovendien
hebben verzuimd de gezond
heidstoestand van de vrouw
voor de behandeling te onder
zoeken.
„Ik heb die zaak misschien on
derschat", erkent Reuchlin.
„In de vergadering met colle
ga's leek het verantwoord zo
te wencen ais we deaen. ik oa-
gatelliseer het overlijden in
geen enkel opzicht. Achteraf
bleek dat haar toestand slecht
was en dat ze waarschijnlijk
die dag toch wel was overle
den. Ik deed mijn best en ik
ben natuurlijk allerminst ge
lukkig met het resultaat".
Als je dan een fout maakt,
mag je als arts niet in een ivo
ren toren kruipen, zo meent
de internist. „Je bent nu een
maal feilbaar, dat moet je in
alle eerlijkheid onder ogen
durven zien. Ik kan het niet
uitstaan als je dat probeert te
verdoezelen. Ik had bijvoor
beeld kunnen zeggen dat die
vrouw wel degelijk is onder
zocht, omdat ik haar in de
ogen heb gekeken. Maar zulke
smoezen wil ik niet ophan
gen".
genvereniging voor patiënten.
Zijn rol in deze organisatie
komt door de affaire met de
bejaarde patiënt in een
vreemd daglicht te staan. Toch
meent Reuchlin dat de veroor
deling van het Tuchtcollege
zijn geloofwaardigheid niet
aantast: „Ik geloof niet, dat
mijn geloofwaardigheid is ge
schaad, tenminste als je rede
lijk wilt blijven denken. Ik
digheid kan ik niet verdragen.
Ik kom ermee voor de dag,
ook al breng ik mezelf daar
mee in moeilijkheden".
Dat is, zo betoogt de internist
ook de reden geweest waarom
hij de tuchtzaak niet, zoals ge
bruikelijk, achter gesloten
deuren wilde laten behande
len. „Openheid moet regel
zijn. Dat heeft minister Garde
niers jaren geleden al gesteld.
Vreemdgenoeg kostte het me
wei -moeite mijn zaaK in de
openbaarheid te krijgen".
Wat die openbaarheid betreft
mag de medische wereld vol
gens Reuchlin nog wel een
verwijt worden gemaakt: „Me
dici spelen graag hun eigen
rechter. Soms worden misstap
pen gewoon niet gemeld. Ik
vind, dat je daartoe verplicht
bent. Doe je niets, dan is dat
misdadig. En toch lees je in het
jaarverslag 1982 van de Ge
neeskundige Hoofdinspectie in
dit verband vreemde dingen.
Neem nou het citaat: Soms
heerst bij het publiek de me
ning, dat ziekenhuizen gehou
den zijn fouten en bijna-onge-
lukken aan de geneeskundig
inspecteur te melden. Maar zo
eenvoudig ligt dat niet. Mijn
vraag is dan, als het niet zo
eenvoudig ligt, hoe ligt het
dan wel? Dat antwoord vind je
nergens".
JNENLAND/BUITENLAND
Qeld&zQowuvnt
DONDERDAG 23 AUGUSTUS 1984 PAGINA 11
rechtse leerlingen
i j door hittegolf
wlECHT De ongeveer 21.000 leerlingen
de 170 openbare en bijzondere kleuter-
tgcre scholen in Utrecht hebben de af ge-
n twee dagen volgens het zogeheten tro-
'i middags vrij gekregen. Voor
en lagere scholen in Utrecht
r uniforme regeling om bij tempera-
Ie 27 graden tussen 08.00 uur en
1 uur twee pauzes in te lassen en de mid-
27wrijaf te geven. De inspectie weet niet
j/e scholen het tropenrooster hebben in-
65Jprd, maar er is wel op aangedrongen
vege gezamenlijke inzet van verkeers-
63:ides en het gebruik van gymzalen. Voor
269delbare scholen bestaat geen een vorm i-
126 fopenregeling gezien de grote verschei-
83 ,'ieid.
VEENHUIZEN De akties van de bewakers in de Veen-
huizcr strafinrichting Norgerhaven zijn afgelopen. Het per
soneel van de gevangenis is vanmorgen akkoord gegaan
met het compromis dat is bereikt door het ministerie van
justitie en de directies van Norgerhaven en de Bijlmerbajes.
Overeengekomen is dat een vaste groep van zes personeels
leden van Norgerhaven wordt aangewezen, die voor maxi
maal drie weken aaneen naar de Bijlmerbajes wordt over
geplaatst. Het compromis voorziet erin, dat de overgeplaat
ste bewakers van huisvesting en voeding worden voorzien.
Daarnaast worden de reiskosten vergoed en krijgen de be
wakers een „zakgeld" van 26 gulden per dag.
De cipeirs voeren sinds maandag een ziekmeldingsactie uit
protest tegen tegen de voorgenomen maatregelen. Als hun
verblijfskosten niet zouden worden vergoed, waren ze er ge-
duren hun overplaatsing vijf- a zeshonderd gulden op ach
teruit gegaan.
AMSTERDAM „Een uit de hand
gelopen afstraffing", zo kenschetse
de 36-jarige Piet L. uit Amsterdam
gisteren voor de rechtbank in de
hoofdstad de gebeurtenissen die ge
leid hebben tot de dood van de 36-ja-
rige Adil Gülbay uit Mijdrecht op 12
februari dit jaar. „Een kille terecht
stelling" stelde officier van justitie
mr J. Al daartegenover.
Hij eiste tegen L. een gevangenis
straf van twaalf jaar wegens moord.
Twee andere verdachten. Jan van D.
(26) en Ton G. (26), beiden uit Am
sterdam, hoorden wegens hetzelfde
feit en bovendien wegens de handel
in een kilo herome vijftien jaar te
gen zich eisen. De officier eiste tegen
een vierde verdachte, de 28-jarige M.
A. twee en een half jaar wegens me
deplichtigheid.
L. en G. worden ervan verdacht op
12 februari in het Amsterdamse bos
Gulbay met pistoolschoten om het
leven te hebben gebracht. Van D.
was daar niet bij, maar zou ervan ge
weten hebben en bovendien op de
executie hebben aangedrongen. Eén
en ander stond volgens de officier in
verband met handel in Turkse he-
roinekringen. Gülbay, aldus L. en G.
had gedeeltes van het voor verdo
vende middelen gekregen geld niet
aan zijn superieuren gegeven.
„Gesproken brief'
in nieuwe vorm
DEN HAAG De „gespro
ken brief" komt terug. Van
af 1 november dit jaar kun
nen op alle postkantoren en
postagentschappen daarvoor
casettebandjes met extra
steveige enveloppen wor
den gekocht. De „gesproken
brief", die in totaal hooguit
tien minuten kan duren,
kost in clusief de envelop
vijf geulden. Daarin zijn be
grepen de verzendkosten
naar elk deel van de we
reld. De „gesproken brief"
is een vernieuwde vorm
van de 'fonopost, die enkele
tientallen jaren geleden po
pulair was.
WDM eist: geen
soldaten bij
bewaking van basis
UTRECHT De soldatenvak-
bond WDM gaat bij de politieke
en militaire leiding van Defensie
eisen dat dienstplichtige militai
ren niet meer als bewakers op
de luchtmachtbasis Woensdrecht
worden ingezet. De bond wil
haar eis kracht bijzetten met ac
ties van soldaten „mogelijk in
samenwerking met de vredesbe
weging", zo is gisteren besloten.
Volgens de WDM betreft de be
waking van Woensdrecht „een
binnenlands sociaal-politiek con
flict, waarvan soldaten in geval
van een escalatie het slachtoffer
dreigen te worden".
