ftob Druppers hoopt
:bp goed naseizoen
MICHAEL GROSS IS GROOTS
MPSSCHE
SPELEN '84
Tweede brons hoogst
haalbare voor Verstappen
m
Roderik Bouwman huilt uit bij Timmie Steens
2<fe
TLEET MOET WEGENS BLESSURE AFHAKEN
LAchen op de Olympus
S0R
AGIl,
i&want
DINSDAG 31IUU 1984 PAGINA 9
dailies
ANGELES De Vere-
VooStaten heeft de kopposi-
""'Tiet klassement van me-
134,verder verstevigd. Op
'oliede dag zorgde Canada
126,«ij sterk zwemmen voor
De stand is als
Jmars.
55,iia
"Kn1
Duitsland
ilië
3 1 3
0 1 4
krijk
0 1
tilie
jerland 0 0 2
it-Brittannië 0 0 2
0 0 2
rwegen 0 0 1
0 0 1
De
ongelukkige
botsing van
Roderik
Bouwman met
de Canadese
doelman Ken
Goodwin.
LOS ANGELES „Het is
voorbij. Ik kan het verder wel
vergeten. Wat een verschrikke
lijke pech". Roderik Bouwman
kon zijn tranen niet bedwingen.
Met zijn rechterarm in een mi
tella en zijn gebroken wijsvin
ger in een metalen spalk stond
hij met gebogen hoofd op de tri
bunes van het hockeystadion.
De toeschouwers bij het meesle
pende duel Pakistan-Nieuw-
-Zeeland maakten een herrie
van jewelste, maar het gleed
volledig langs de ongelukkige
Bouwman heen. „Ik ga maar bij
Timmie Steens zitten", zei de
27-jarige Amsterdammer mis
moedig. De gedesillusioneerde
Bouwman hoopte bij Steens, zelf
tot toekijken gedoemd wegens
een knieblessure, troost te vin
den.
Bouwman, die vorig jaar augus
tus tijdens de Europese titel
strijd in Amstelveen ook al
werd getroffen door een blessu
re, had juist in de beginfase van
de wedstrijd tegen Canada blijk
gegeven van een goede vorm.
Hij ondernam enkele lange soli
en greep in de 23e minuut ver-
naar zijn hoofd toen hij
gree]
vijfeld
de bal net naast het doel zag
verdwijnen.
Eén minuut later vond het dra
ma plaats. Nadat de Canadese
doelman Goodwin tot tweemaal
toe in de baan van schoten van
Bouwman en Van Grimbergen
had gestaan, ontstond vlak voor
doel een onoverzichtelijke situa
tie. Bouwman probeerde bij de
bal te komen, maar stuitte op
Goodwin, voelde een hevige
pijn aan zijn hand, die heftig
bloedde, en rende met een kreet
naar de kant. „Die bal stuitte
wat hoog op en ik probeerde er
toch nog bij te komen", zei
Bouwman met zachte stem. „Ik
botste op de doelman en zag
meteen dat mijn nagel er half af
lag. Ik kon wel janken".
Ploegarts Bob Klicks ging direct
met de ontdane Bouwman naar
de kliniek van het East Los An
geles College, vlak bij het sta
dion. Daar wezen foto's uit, dat
de top van de rechterwijsvinger
was gebroken. De behandelende
Amerikaanse chirurg schatte
dat de genezing zes weken zou
duren. Toen besefte Bouwman
dat al die maanden van voorbe-.
reiding, van opoffering, van
schipperen tussen werken en
hockeyen, voor niets waren ge
weest. „Wat een rot einde van
mijn interlandloopbaan", mom
pelde Bouwman. „Ik had voor
mezelf besloten er na de Spelen
mee op te houden. Ik moet aan
mijn maatschappelijke carrière
als belastingconsulent denken.
Nog één keer had ik er tegen
aan willen gaan. En dan ge
beurt er zoiets. Ik heb er ge
woon geen woorden voor. Het is
over, voorbij. Dat besef ik maar
al te goed, hoe erg ik het ook
vind".
11!
9pS ANGELES De
ui ympische droom was
g or Rob Druppers al
46 er voor hij de eerste
222Bppen in het Coliseum
29o?d êezet- ZiJn drang
presteren bracht
320,'sm tot de beslissing
143|t winnen belangrijker
dan deelnemen. Een
i2iichte verrekking in zijn
linkerbovenbeen blijkt
«J hinderlijk om nog
ledaille-aspiraties te
testeren.
Tippers raakte vorige
214^ek maandag gekwetst tij-
142,ms een training in San
133,Sé, waar hij zich op de
13]jelen voorbereidde. „Aan
hankelijk dacht ik dat het
|gjtenen van vermoeidheid
2o!«ren, hetgeen niet zo gek
«ejfe, want ik had hard ge-
606>»nd. Maar we hebben de
3S4ak onderschat. Na een
dagen rust had ik nog
•ds pijn. Ik had toen ei-
ilijk al besloten om niet
*1 te nemen, maar op
f idrang van de begelei
ding besloot ik het nog even
te zien". Gistermorgen
iek de klacht tijdens rus
dribbelen te verergeren,
larna Druppers tot de
ïclusie kwam dat deelne-
n op zowel de 800 en
10 meter niet verstandig
siotu zijn.
beun J
3CMÏ; Utrechtse atleet stelde
gy-J hele jaar af op de 800
9s!eter van de Olympische
|®-^elen, waarop hij als num-
94>er twee van de wereld-
ss.jmpioenschappen een van
99^ favorieten was. Maar
96>elnemen zonder gerede
glansen op een plaats op het
95iepodium acht de nuchtere
95,^ver zinloos, al heeft hij
gi$eite zijn teleurstelling te
93,%-bergen. Toch staat hij
g^jlangstellenden rond de
94i6»iningsbaan in het Dra-
Igjjstadion van UCLA, het
95>ympische dorp waar de
8|'6}derlandse ploeg verblijft,
94'2lwillend te woord. „Ik
91.8b geen zin om me te ver-
Ifjjppen. De ploegleiding
94i3ntte het beter pas vlak
910br de wedstrijden die
92,assure bekend te maken.
93,|ar ik vertel het iedereen
90;5ver meteen, dan ben ik er
af", aldus een duidelijk aan
geslagen Druppers.
Een oorzaak voor het ont
staan van de blessure kan
hij niet noemen. „Het ge
beurde tijdens een training
op een koude dag. Ik kon
niet normaal meer lopen,
maar ik had niet in de ga
ten dat het zo erg was. Maar
ik bleef pijn houden. Ik zou
wel kunnen lopen, maar
niet snel genoeg. Daarom
heeft het geen zin om hier
mee te doen. Als troost richt
ik me nu op de wedstrijden
van het Europese circuit. Ik
blijf tot het eind van de
Spelen in Los Angeles. De
verzorging is nergens zo
goed en bovendien is het
weer ideaal. Als de blessure
voorspoeding geneest, hoop
ik op tijd klaar te zijn voor
Zürich, Koblenz en Brus
sel". Daar wil Druppers re
vanche voor een eigenlijk
verloren seizoen.
Wreed
Los Angeles is niet de eer
ste gelegenheid waarop
Druppers wordt geconfron
teerd met de wrede zijde
van topsport. In 1981 miste
hij wegens ziekte de Euro
pese jeugdkampioenschap
pen in-Utrecht, waar hij ook
een belangrijk gegadigde
was voor een medaille. Zijn
echte doorbraak werd daar
door een jaar uitgesteld, tot
vlak voor de Europese kam
pioenschappen in Athene,
waar hij vijfde werd. Zijn
verrassende tweede plaats
tijdens de wereldkampioen
schappen in Helsinki van
vorig jaar, maakte hem een
van de meest gevraagde 800
meterlopers van de wereld.
Zijn voorbereiding op de
Spelen was zelfs zo inten
sief, dat hij even het willen
winnen (dat hem vorig jaar
in Amerika het predicaat
beste 800-meterloper ople
verde) terzijde schoof, om
zich in drie internationale
wedstrijden op pure snel
heid te testen. Daarom kan
een overwinning in een van
de belangrijke na-Olympi
sche wedstrijden de gal
voor een klein deel weg
spoelen.
Rob Druppers is niet de eni
ge atleet in het Nederlandse
kamp met een kwetsuur, al
is hij er het beroerdste aan
toe. Ook de zevenkampsters
Tineke Hidding en Maijon
Wijnsma en steeple-loper
Hans Koeleman maken deel
uit van het kneusjesteam.
Tineke Hidding, die door de
boycot dicht bij het ere-po-
dium zou kunnen komen,
liep in San José een voor
hoofdsholte-ontsteking op
die met een antibiotica-
-kuur van vijf dagen ge
deeltelijk werd bestreden.
De behandeling werd on
derbroken omdat, aldus
bondstrainer Wil Westphal,
uit de minst kwaden moest
worden gekozen. „Antibio
tica hebben een slechte in
vloed op sportprestaties, zo
is mijn ervaring, dus we
moesten op tijd stoppen om
Tiheke voor de wedstrijd
gereed te krijgen. Dat lijkt
aardig gelukt, al is het nog
afwachten hoe het zich tij- I
dens de wedstrijd ontwik
kelt".
Marjon Wijnsma groeide na
een week medische begelei
ding op Papendal (wegens
een blessure tijdens het NK
meerkamp in Vught opgelo
pen) naar een goede vorm,
maar zij heeft last van een
middenvoetsbeentje van
haar niet-afzetbeen. Vol
gens Westphal kan zij vrij
dag daarmee zeker pijnloos
deelnemen. Hans Koeleman
trainde gisteren voor het
eerst weer na vier dagen.
Door het dragen van nieu
we schoenen zette een van
zijn voeten op, een klacht
die hij ook in november vo
rig jaar had.
ROB VELTHUIS
ork
LOS ANGELES Anne-
marie Verstappen verloor
zondag een mogelijke gou
den medaille, vanochtend
won zij er een bronzen bij.
Zo mag men het verschil
in waarde taxeren tussen
de derde plaats op de 100
meter vrije slag en die op
de dubbele afstand, die zij
een dag later behaalde.
Weer moest de 18-jarige
zwemster uit het Brabantse
land twee Amerikaantjes voor
laten gaan: de onbekommerd
er op los zwemmende Mary
Wayte en Cynthia Woodhead.
De oud-wereldrecordhoudster
gokte, ging zo hard mogelijk
af, stak het hoofd diep in het
water en was aan de finish blij
verrast, dat alleen haar 19-jari-
ge teamgenote sneller had
aangetikt.
Verstappen gokte niet. Ze ver
deelde haar krachten zo goed
mogelijk en beleefde op de
laatste meters zelfs iets van
een come-back ten opzichte
van de Australische Michele
Pearson, die daardoor juist
buiten de prijzen viel. Met een
blij gezicht zat Verstappen
even later naast de beide
Amerikaantjes in de tropische
hitte en mocht nog een vraag
beantwoorden ook. Of ze te
vreden was met deze tweede
bronzen medaille. „Nou en of",
glunderde ze. Voor de Neder
landse pers voegde ze nog aan
toe uit te zien naar Madrid
volgend jaar.„Nu ik er weer
een beetje tussen zit, wil ik
daar graag mijn wereldtitel
verdedigen".
Bondscoach Ruud Beele be
stempelde Verstappen's ver
richting als „het best mogelijk
haalbare resultaat" en dat is
het waarschijnlijk ook, als
men er van uit gaat dat de
zwemster uit Rosmalen niet
meer zo hard durft af te gaan
als in Guayaquil, waar ze op
de eerste honderd meter meer
dan een seconde sneller was.
Alleen als ze daar niet meer
bang voor is, kan ze uitgroeien
tot de vedette, waar Beele's
voorganger Bert Sitters des
tijds van droomde.
Angst
De angst voor de pijn van de
laatste meters is niet iets, dat
Verstappen alleen parten
speelt. Conny van Bentum
ging er te langzaam door af en
hoewel zij met een eindtijd
van 2.00.59 de beste prestatie
uit haar loopbaan realiseerde,
droop de Barneveldse teleur
gesteld af. Ze was nimmer
echt in de race geweest en van
het voornemen binnen de
twee minuten te zwemmen,
was niets terechtgekomen.
Verstappen deed dat voor de
derde maal in haar carrière
wel. Maar ook zij kon er niet
voor zorgen dat het dames-
zwemmen echt olympische al
lure kreeg.
Al dan niet kunstmatig voor
bereid waren Kornelia Ender
(1976) en Barbara Krause
1980) grotere kampioenen,
dan Mary Waite nu. Haar win
nende tijd is anderhalve se
conde verwijderd van het we
reldrecord, dat Kristin Otto dit
jaar op 1.57.75 bracht. „Dat
zwom de Oostduitse in eigen
land. Ik had graag gezien, wat
zij hier in Los Angeles zou
hebben gedaan. Misschien had
ze het gered, misschien niet.
Ik weet in elk geval al vanaf
mijn vijfde jaar dat ik eens
olympisch kampioene zou
zijn", aldus Waite.
Estafettes
Het zwemmen van Verstappen
en Van Bentum hield in elk
geval de medaille-kansen in
de estafettes in stand. Op de
4x100 meter vrije slag lokt het
zilver, al dient volgens Ruud
Beele Australië niet te worden
onderschat. Petra van Stave
ren maakte aannemelijk, dat
ook de wisselslag-estafette
kansen heeft. De Kampense
ging in de series van de 200
meter schoolslag te langzaam
van start om een kans te ma
ken op een finaleplaats, maar
deed het in de troostfinale be
ter. Zij eindigde slechts enkele
tienden van een seconden bo
ven haar eigen nationale re
cord.
De finale leverde de volstrekt
verrassende aanblik op van de
in de snelste baan zwemmende
Ingrid Lempereur. Een 15-ja-
rig meisje uit de Belgische Ar
dennen, dat in Eekloo bij de
familie Verbauwen de kunst
leerde en naar de Spelen werd
afgevaardigd om verder te le
ren. Alsof het geen moeite
kostte, zwom ze in de series ie
dereen er uit en bij het echte
werk in de finale, was haar fi
nish zo sterk dat België voor
het eerst sinds mensenheuge
nis in het bezit kwam van een
bronzen medaille bij het
zwemmen.
Nederlands enige herenesta
fette - die op de 4 x 200 meter
vrije slag - kreeg dank zij de
diskwalificatie van Italië een
finaleplaats in de schoot ge
worpen en benutte die her
kansing. Het Nederlands re
cord dat Hans Kroes, Peter
Drost, Edsard Schlingemann
en Frank Drost in de series
hadden gevestigd van 7.29.14,
werd in de eindstrijd vooral
door toedoen van de veel beter
zwemmende Kroes bijna twee-
ëneenhalve seconde scherper
gesteld. Met een zevende
plaats op nog geen twee secon
den van het als derde binnen
komende Groot-Brittannië
voldeed de ploeg aan de ver
wachtingen, die het NOC des
tijds stelde.
LOS ANGELES Gross
is groots. De boomlange
Westduitser is zonder twij
fel de beste in Los Ange
les aanwezige zwemmer.
Hoe groots Michael Gross
is, bewees hij in de finale
van de 100 meter vlinder
slag. Niet wereldrecord
houder Pablo Morales, de
gedoodverfde favoriet
voor het goud, maar Gross
kwam na afloop op het
hoogste treetje van het
erepodium.
De Amerikaan van Cubaanse
origine verspeelde niet alleen
de gouden medaille, maar
raakte bovendien het wereld
record kwijt aan zijn Europese
concurrent. De tijd van 53.08,
die Gross voor de 100 meter
nodig had, was drietiende van
een seconde sneller dan de
toptijd die Morales eerder dit
jaar tijdens de selectiewedstrij
den in Indianapolis voor zich
had laten noteren. Een bittere
pil voor de Amerikanen, die
tot dusver het zwemmen zo
compleet beheersten. Dat die
ontwikkeling zich op de 100
meter vlinderslag zou voort
zetten, mocht na de series nog
wel worden aangenomen.
Superieur zette Morales daarin
de beste tijd neer. Zijn 53.78
m*jm m* m mjüsx m. m mlm m m mj**
Michael Gross schreeuwt het uit van plezier.
betekende een olympisch re
cord. Het oude, het laatste re
cord dat Morales' illustere
landgenoot Mark Spitz sinds
1972 met 54.27 nog in het bezit
had, was een serie eerder al
verbeterd door Michael Gross,
die tot 54.02 kwam.
Uitspatting
De Westduitser gaf daarmee
aan, dat zijn uitspatting een
dag eerder op de 200 meter
vrije slag, die goud en een
nieuw wereldrecord had opge
leverd, niet op toeval berustte.
Maar, werd aangenomen, Mo
rales zou niet te kloppen zijn
in de finale. De wedstrijd-
-mentaliteit van de „albatross"
uit Offenbach is echter onge
looflijk. Dankzij zijn enorme
spanwijdte. Gross heeft bijna
twee banen nodig, troefde hij
Morales op de laatste meters
af. De Amerikaan mocht dan
ook wel onder zijn wereldre
cord blijven, het was niet vol
doende om Gross van zijn
tweede gouden medaille af te
houden. En daar komt er zon
der twijfel minstens nog één
bij. Want op de nog te zwem
men 200 meter vlinderslag is
Gross absoluut de „grootste".
Fouten
Michael Gross mag zich in Los
Angeles als één van de groot
ste zwemmers aller tijden ont
poppen, helemaal zonder fou
ten is hij niet. Een bijkans uit
zinnig publiek juichte zich gis
teren bij het laatste nummer
van het zwemprogramma de
kelen schor, toen de 2,02 meter
lange zwemmer als ankerman
van de Westduitse 4x200 meter
vrije slag-ploeg zijn hand vier
honderdste van een seconde
later tegen de finishwand aan
sloeg dan Bruce Hayes.
Vier Amerikanen waren er
dan toch maar in geslaagd eén
albatross neer te schieten. In
zijn ijver West-Duitsland ook
in het bezit te stellen van een
derde gouden medaille, had
Michael Gross zijn eigen
krachten overschat. Hij ging te
snel aan om de achterstand
goed te maken en moest dat
duur bekopen. Gezien de
waa:*>e, die Gross aan het op
treden in ploegverband hecht.
Canada
Canada, dat sinds 1912 geen
gouden plak bij het zwemmen
had veroverd, pakte vanoch
tend twee eerste plaatsen.
Alex Baumann stelde zijn we
reldrecord op de 400 meter
wisselslag scherper in een race
waarin hij niet zozeer werd
belaagd door de Amerikanen,
maar door de in Mission Viejo
trainende Braziliaan Ricardo
Prado. Even later maakte
Anne Ottenbrite op de 200 me
ter schoolslag gebruik van het
tegenvallen van de Japanse fa
voriete Hiroko Nagasaki. De
jonge Belgische Ingrid Lempe
reur, in de series verrassend
de snelste, legde beslag op het
brons.
De Amerikanen zetten vervol
gens alles op alles om de 4x200
meter vrije slag te winnen. De
reserveploeg had in de mor
genuren met 7.18,87 al voor
een nieuw wereldrecord ge
zorgd. Met Heath en Float er
bij ging het 's avonds nog drie
seconden harder: 7.15.69. Zon
der Gross' kleine foutje zou
dat echter geen olympische
lauweren hebben opgeleverd.
Zes wereldrecords in twee da
gen tijd is overigens wel een
gegeven, dat de absentie van
het Oostblok bij het heren-
zwemmen doet vergeten.
Victoria
In Los Angeles zullen
niet minder dan 1454
medailles worden uitge
reikt: 478gouden, 478 zil
veren en 498 bronzen.
Dat er twintig meer
bronzen medailles te ver
dienen vervallen, komt
omdat bij judo en boksen
niet om de derde plaats
wordt gestreden. Voor de
eerste keer sinds de Spe
len van Mexico dragen
de medailles weer de
beeltenis van de godin
der overwinning, Victo
ria. Het ontwerp van de
Italiaan Casoli werd voor
het eerst gebruikt tijdens
de Spelen van 1928 in
Amsterdam. Voorts lig
gen ook nog 16.000 her-
inneringsmunten klaar
voor atleten, officials en
juryleden. Bovendien
zullen nog 39.000 medail
les worden verdeeld on
der de medewerkers van
het organisatiecomité en
de sponsors.
Waardevol
Kwalitatief zijn de-in Los
Angeles te verdienen
gouden medailles de
moeite waard. Ze bestaan
uit 95 procent zuiver zil
ver en zijn bedekt met
een zes gram dikke laag
24-karaats goud. Waarde
vol zijn ze ook. Een gou
den plak is omgerekend
goed voor 135 dollar, on
geveer 400 gulden. Een
zilveren medaille „doet"
55 dollar, een bronzen
iets minder dan tien van
de Amerikaanse mun
teenheden. De sportieve
waarde laat zich raden,
bovendien kan die later
altijd nog omgezet wor
den in aanmerkelijke fi
nanciële voordelen.
Katten
Het Russische dagblad
Izvestia heeft gisteren de
eerste medaillewinnaars
uit de Verenigde Staten
gekleineerd. Izvestia
schreef in een commen
taar dat de Amerikanen
alleen konden winnen bij
gebrek aan serieuze te
genstand. Het regerings
dagblad zei voorts, dat de
eerste dag bevestigde dat
de Spelen zonder deelne
ming van de Oostblok
landen weinig meer dan
een „verdund" Paname-
rikaans evenement was.
„Door gebrek aan serieu
ze oppositie wonnen de
Amerikanen medailles in
onderdelen, waarin zij al
lang geen rol van beteke
nis speelden", aldus Iz
vestia.
Muizen
Nog voor het olympisch
kleiduivenschieten afge
lopen zondag een aan
vang had genomen, legde
een levend lid van het
dierenrijk het loodje. Een
veldmuis, die zich een
weg vrat door de machi
ne die de kleiduiven af
schiet, stuitte op een
elektronische leiding en
stierf ogenblikkelijk de
roosterdood, daarbij kort
sluiting veroorzakend.
De electrocutie werd ont
dekt toen de kleiduiven-
schutters met hun wed
strijd wilden beginnen
waarbij de installatie de
dienst weigerde.
