TAFEL
Brits auteur: Johannes Paulus I
stierf door vergiftiging
iifili'l
Eensgezindheid grote winst
op economische top in Londen
WESTEN WIL WEER PRATEN MET SOVJET UNIE
kerk
wereld
Hervormde synode
praat over „het
spreken van de kerk 1
ICTOENHBVWILLENHEROPENING KERNWAPENDISCUSSIE IN SYNODE
ACHTERGROND
CeidaeSomant
DINSDAG 12 JUNI 1984 PAGINJ
De vorige paus is door ver
giftiging om het leven geko
men en niet aan een hartaan
val overleden zoals officieel
in 1978 is verklaard. Dit staat
in de zondageditie van het
Britse blad „The Observer",
dat een voorpublikatie bevat
uit een boek dat komende
week verschijnt.
Volgens de krant meent de
Britse auteur David Yallop,
na een studie van drie jaar, te
hebben vastgesteld, dat Jo
hannes Paulus I, die maar
een maand het pontificaat
heeft bekleed, geen natuurlij
ke dood is gestorven.
Yallop spreekt in het boek,
getiteld „In de naam van
God" (In God's name), dat
donderdag in de Britse win
kels ligt, het vermoeden uit,
dat een aantal mensen bang
was, dat de Italiaanse paus,
die 65 was toen hij overleed,
actie tegen hen zou onderne
men. Hij verwijst in het bij
zonder naar de geheime loge
van de Italiaanse vrijmetse
laars P-2.
Yallop grondt zijn vergifti
gingstheorie op punten als
„het niet verrichten van au
topsie op iemand die nooit te
voren iets aan zijn hart heeft
gemankeerd" en „de verwij
dering van alle spullen uit
diens slaapkamer, met inbe
grip van medicijnen en zijn
testament, dat nooit is terug
gevonden", aldus het zon-
Ook staat de Britse schrijver
stil bij de „verwarring" over
het tijdstip van overlijden
van Albino Luciani en „offi
ciële verkeerde informatie
over wat de paus in zijn han
den had toen men hem
(dood) aantrof", aldus The
Observer.
Volgens de krant ging Yallop
aan het studeren, nadat ie
mand wiens identitieit hij
voor zich wil houden, hem
daartoe had benaderd. „Dat
eerste contact leidde hem
naar een serie hooggeplaatste
personen binnen het Vati-
caan wier uitlatingen hij el
ders verifieerde", aldus de
krant.
In zijn boek schrijft Yallop:
„Voor mij staat onomstotelijk
vast, dat de kardinaal van
Venetië is vermoord". In het
stuk in The Observer merkt
een medewerker van kardi
naal Basil Hume, de leider
van de rooms-katholieke ge
meenschap in Engeland en
Wales, op dat het verhaal
van Yallop „tamelijk verge-
Paus Johannes Paulus I
zocht klinkt". Het commen
taar van een Vaticaanse
functionaris die verzocht niet
genoemd te worden is, dat de
theorie van Yallop zo onge
loofwaardig is, dat zij geen
reactie verdient.
Publikatie
van dagboek
Romero
De katholieke kerk in El Sal
vador hoopt spoedig het dag
boek te kunnen publiceren
van aartsbisschop Oscar Ar-
nulfo Romero. Dat heeft de
vicaris-generaal van het
aartsbisdom San Salvador,
mgr. Ricardo Urioste, gezegd.
Het is de eerste keer, dat van
een dagboek van Romero
melding werd gemaakt.
Romero werd 24 maart 1980
in San Salvador vermoord
tijdens het opdragen van een
heilige mis. Zijn dagboek be
slaat ongeveer anderhalf jaar
en eindigt enkele dagen voor
zijn dood. In het dagboek
schrijft Romero niet alleen
over zijn pastorale activiteit,
maar ook over zijn talrijke
contacten met intellectuelen
en politici van allerlei rich
ting. Volgens mensen uit de
omgeving van Romero zal
het dagboek aantonen, dat
Romero niet altijd even goe
de betrekkingen had met het
Vaticaan.
Prof. Küng: Dringende problemen onder
tafel bij bezoek paus aan Zwitserland
Velen kunnen met recht be
zorgd zijn, dat de positieve
tekenen van het bezoek van
de paus aan Zwitserland niet
bewaarheid worden. Dat
schrijft de Zwitserse theoloog
Hans Küng in een artikel in
de „Basler Zeitung". Küng
noemt het bezoek van de
paus een „dure show", waar
mee een voor Zwitserland
ongekende persoonsverheer
lijking gepaard gaat.
Volgens Küng wordt in
plaats van de door velen ge
wenste spontane gesprekken
en dialogen met andersden
kenden alles vastgelegd van
de eerste verklaring tot de
laatste vraag. Daarmee wordt
elke spontaneïteit verstikt.
Urgente problemen als de
seksuele moraal, de onfeil
baarheid van de paus en de
nieuwe „inquisitiegolf" tegen
Latijnsamerikaanse theolo
gen worden op die manier al
bij voorbaat onder tafel ge
werkt, aldus Küng.
Hij meent, dat de paus voor
de structurele pastorale pro
blemen van de katholieke
kerk alleen de verantwoor
delijkheid draagt. „De katho
lieken, protestanten; oud-ka
tholieken en ook de joden,
met wie de paus een ontmoe
ting heeft, moeten hem, of
het gelegen of ongelegen
komt, de waarheid zeggen -
in christelijke vrijmoedig
heid", aldus Küng in de
„Basler Zeitung".
Inmiddels is paus Johannes
Paulus II op zijn tweeëntwin
tigste buitenlandse reis, van
ochtend in Zwitserland gear
riveerd voor een bezoek van
zes dagen.
Nadat hij in een stadion te
Lugano een mis voor de Ita
liaans sprekende Zwitsers
had gecelebreerd is hij per
vliegtuig naar Genève ver
trokken, waar hij een bezoek
van twee uur aan de Wereld
raad van Kerken heeft ge
bracht. Daarna heeft de paus
het centrum van de Ooster-
s-Orthodoxe Kerken te
Chambésy bezocht.
Morgen zal de paus in de Ni-
colaaskathedraal te Freiburg
een ontmoeting hebben met
religieuzen. In de universiteit
is er een samenkomst met de
hoogleraren van de rooms-
-katholieke theologische fa
culteiten in Zwitserland. Een
kerkdienst in de openlucht
wordt gevolgd door een ont
moeting met het corps diplo
matique. De paus heeft mor
gen in het bisschoppelijk pa
leis van Freiburg een ont
moeting met de kleine joodse
gemeenschap in Zwitserland.
Aan het einde van de dag
ontmoet hij jongeren uit het
Frans sprekende deel.
Breed lachend
past de aartsbis
schop van New
York, mgr. John
O'Connor de
Portoricaanse
hoed, die hij gis
teren tijdens de
viering van dé
Portoricaanse
dag in New York
kreeg. Het hoofd
deksel werd hem
aangeboden
door politieman
Luis Salgado,
voorzitter van de
vereniging van
Spaansspreken
den binnen het
Newyorkse poli-
tie-apparaat.
Poolse regering eist preekverbod Jankowski
De Poolse regering eist van de Poolse bisschoppen, dat Hen-
ryk Jankowski, de biechtvader van Lech Walesa, met onmid
dellijke ingang een preekverbod wordt opgelegd. De eis is af
komstig van het Poolse ministerie voor kerkelijke aangele
genheden. Volgens dit ministerie houdt Jankowski elke zon
dag „staatsgevaarlijke" preken, waarin hij tot „agitatie" op
roept.
Hoe ver kan de kerk gaan in
haar spreken, hoe concreet
kan zij zijn, wanneer kan zij
spreken en wanneer moet zij
spreken? Dat zijn vragen die
aan de orde komen in het
vijfde hoofdstuk van de eer
ste opzet van een geschrift
over „Gemeente-zijn in een
mondiale samenleving", dat
de hervormde synode don
derdag bespreekt. De bespre
king in de synode zal niet
uitmonden in besluiten.
Het concept is opgesteld door
de Raad voor de Zaken van
Overheid en Samenleving
(ROS), die in 1982 daartoe
opdracht kreeg van de her
vormde synode. Men heeft
gekozen voor „gemeente
zijn" in plaats van „christen-
-zijn", op grond van de erva
ring, dat juist in het gemeen
te-zijn de grootste spannin
gen liggen.
Het is niet de bedoeling, dat
in het definitieve geschrift op
allerlei kernproblemen in de
samenleving wordt ingegaan.
Het zal vooral moeten gaan
om de aard van gemeenschap
en getuigenis van de kerk in
verband met deze problemen
en over de vraag hoe deze
gemeenschap en dit getuige
nis op de verschillende ni
veaus van kerk-zijn (plaatse
lijk, landelijk, regionaal,
mondiaal) gestalte krijgen.
In het hoofdstuk over het
spreken van de kerk wordt
gezegd, dat getuigenis en
dienst van kerk en gemeente
per definitie betrekking heb
ben op alle terreinen des le
vens. Formele criteria waar
om sommige terreinen daar
buiten zouden vallen, zijn er
niet. De kerk mag dus over
alles spreken, maar zij kan
dat niet altijd. Als bijvoor
beeld gezegd wordt, dat de
kerk niet mag zwijgen als hi
gaat om zaken van leven
dood, dan komt meteen d
vraag op, hoe bepaald kaï
worden of iets een zaak vai
leven of dood is. In de prak
tijk is het dan ook vaak z(
dat door de kerk gereageer
wordt op signalen van bui
tenaf (bijvoorbeeld de vre
desbeweging).
Zoals er geen grenzen zijn tj
trekken met betrekking ti
de onderwerpen waarover di
kerk spreekt, zo is het ooi
moeilijk criteria te stellei
voor de mate waarin da
spreken concreet moet zijl
en welke middelen daarbi
gehanteerd moeten wordei
De kerk moet zich competei
tonen in de zaken waarove]
zij spreekt. Het verwijt, d;
de kerk per definitie nii
competent is, als zij zich ovel
bepaalde maatschappelijkjn;
vragen uitlaat, is in principfcn
niet terecht. Dat de kerk zicf
niet competent toont, moet ii
een zakelijke discussie ge
staafd kunnen worden. Om^j
gekeerd is een voorwaardtg(
voor kerkelijke bemoeienis
dat synode, kerkeraad, predipe
kant of een groep van ge^v
meenteleden zich die compejd,
tentie eigen maakt. fir
De opstellers van het hoofd-;n:
stuk leggen er de nadruk op' j
dat de tijd voorbij is dat „d^
kerkelijke elite volstond mej
het geven van aanwijzinge:
aan de politieke elite". De ge
dachte, dat de kerk de alge;
mene principes aanreikt er
dat de politici verantwoorde-i:;.
lijk zijn voor de praktischeJ
uitwerking, hoort thuis ii
een verouderde opvattinjf
met betrekking tot de ver
houding tussen kerk en staaf
zo wordt gezegd.
Het ICTO (Interkerkelijk Co
mité Tweezijdige Ontwape
ning) en het HBV (Hervormd
Beraad Vredesvraagstukken)
hebben de hervormde syno
de, die deze week bijeen
komt, gevraagd de discussie
over de kernwapens te hero
penen. In een open brief
dringen de organisaties er
met klem bij de synode op
aan „geen stappen te onder-
nemen die leiden tot een in
wezen zelfde besluit" als het
vernietigde besluit waarin de
plaatsing van kruisraketten
wordt afgewezen. "Indien de
synode daartoe niet bereid is,
dan moet zij in een eventueel
nieuw besluit duidelijk zeg
gen, dat er slechts een be
perkte waarde aan kan wor
den toegekend, aldus het ver
zoek.
ICTO en HBV schrijven, dat
zeer vele hervormden de op
vattingen van de synode over
de kernwapens niet delen.
De synode kan op geen enke
le- manier verantwoordelijk
worden gehouden voor de
gevolgen van zulke politieke
uitspraken. De onrust en po
larisatie in de kerk nemen
als gevolg van zulke uitspra
ken eerder toe dan af, aldus
de open brief.
In maart besloot de synode
met 37 tegen 15 stemmen de
pastorale brief van 1980,
waarin de synode gebruik en
bezit van kernwapens af
wijst, aan regering en parle
ment toe te zenden. Dit be
sluit is inmiddels uitgevoerd.
De generale commissie voor
de behandeling van geschil
len en bezwaren vernietigde
vorige week dit besluit, daar
de synode zich niet aan de
Kerkorde had gehouden. Als
de synode zich tot overheid
en volk wil richten, moet zij
eerst beslissen of de classicale
vergaderingen geraadpleegdL
moeten worden, zo bepaaltii
de Kerkorde. 1
Synodevoorzitter ds. C.B.[]
Roos erkende de fout, maart
verwachtte niet, dat de syno-L
de een inhoudelijke discussier
over het synodebesluit za|
houden.
Gehakt met
spinazie en
aardappelen vla
met rumbiscuits
Voor twee personen hebt u
nodig: 150 g gehakt, 1
sneetje brood, zout, peper,
paprikapoeder, 1 lepel los
geklopt ei, ui, bloem, 30 g
boter; 750 g spinazie, half
bekertje zure room, halve
lepel citroensap, paar
blaadjes salie of ketoem
bar (1 hard gekookt ei); V2
tot 1 kg aardappelen;
halve liter melk, 25 g cus
tard, 30 g suiker, 4 lange
vingers, 2 lepels rum of
water met rumessence.
Week het brood in weinig
warm water. Druk het water
er zoveel mogelijk weer uit
en maak het brood fijn.
Meng brood, gehakt, zout,
peper, paprikapoeder, ei en
kleingesneden ui. Vorm er
twee gehaktballen van. Rol
deze ballen door bloem en
leg ze ongeveer een uur in de
koelkast. Bak de gehaktbal
len vervolgens in warme bo
ter, regelmatig kerend en
met het deksel schuin op de
jjan, in twintig minuten
bruin en gaar.
Laat de gewassen spinazie
uitlekken, snijd ze grof en
zet ze op met aanhangend
water. Laat de groente slin
ken en daarna in een paar
minuten gaar koken. Meng
de zure room met citroensap,
fijngeknipte salie of ketoem
bar en zout. Schep dit meng
sel door de uitgelekte spina
zie. garneer de groente des
gewenst met plakjes ei.
Zet de helft van de melk op.
Meng custard, suiker en wei
nig koude melk tot een pap
je. Schenk wat hete melk al
roerende bij het papje en doe
het in de pan. Laat de vla
onder voortdurend roeren
even koken. Voeg van het
vuur de overige koude melk
toe en laat de vla koud wor
den. Breek de lange vingers
in stukjes, druppel er de rum
of verdunde rumessence
over en leg er de vla op.
JEANNE
Geen krant ontvangen Bel tussen
18.00 en 19.00 uur, zaterdags tussen
14.00 en 15.00 uur, telefoonnr. 071-
122248 en uw krant wordt nog dezelf
de avond nabezorgd.
(Van onze speciale verslagge
ver
Rik in 't Hout)
LONDEN Margaret
Thatcher leek met zich
zelf in tegenspraak toen
zij zaterdag verklaarde dat
„haar" topconferentie in
Londen zeer veel waarde
vols had opgeleverd, ook
voor de media. Immers,
aan de vooravond van de
bijeenkomst had zij ge
zegd dat men nergens op
behoefde te rekenen, ge
zien het karakter van
deze bijeenkomsten.
Had zij nu de eerste of de
tweede keer gelijk? De mees
ten van de ruim 3.000 journa
listen in de Connaught Rooms,
een pluche, labyrint-achting
zalencentrum, wisten het wel.
Het was een ontzettend onbe
nullig gedoe geweest, vonden
zij, dat bovendien, door alle
poespas eromheen, belachelijk
veel geld had gekost: 11 mil
joen gulden.
Mevrouw Thatcher dacht er
uiteraard anders over. „U
had", sprak zij op haar slotcon-
ferentie, „allen aanvankelijk
zulke grote verwachtingen,
dat ik die wel moest temperen.
Ik hoop nu dat u echt heel,
heel blij zult zijn met wat er in
het communiqué staat. Het zou
vreselijk geweest zijn, als we
al dit werk gedaan hadden en
u zou teleurgesteld zijn". De
ironie in deze zinnen toont
aan, dat ook deze premier, die
doorgaans een soort gietijzeren
onverstoorbaarheid ten toon
spreidt, geïrriteerd kan raken.
Maar dat wil niet zeggen dat
ze ongelijk had. Bijna alles wat
er in Lancaster House be- en
afgesproken zou worden, was
in grote lijnen ruim van te vo
ren bekend en vrij verkrijg
baar in elk regeringscentrum,
ook in die van de niet-deelne-
mende landen.
Persoonlijke relaties
Het bijeenkomen van de rege
ringsleiders van de Verenigde
Staten, Japan, Groot-Brittanië,
West-Duitsland. Frankrijk,
Italië en Canada is een gebeur
tenis op zich. Heel veel in de
wereldpolitiek hangt'af van de
persoonlijke relaties tussen po
litici. De sfeer in de NAVO
werd jarenlang verpest door
de hekel, die Helmut Schmidt
en Jimmy Carter aan elkaar
hadden. En in de Europese
Gemeenschap was het al net
zo, door het antagonisme tus
sen mevrouw Thatcher ener
zijds en de heren Schmidt en
Giscard D'Estaing anderzijds.
Daarom is het zeker van be
lang om te constateren, dat er
onder deze zeven leiders in
derdaad een vriendelijke sfeer
was en dat zij, om nogmaals
met mevrouw Thatcher te
spreken, „meer begrip hadden
gekregen voor eikaars stand
punten en meer inzicht had
den gekregen in eikaars moei
lijkheden en de aanpak daar
van".
Voorts is een topconferentie
belangrijk, omdat er belangrij
ke dingen besproken worden.
De gang van zaken in de we
reldeconomie bepaalt de mate
van welstand van miljarden
mensen en dus is het de moei
te waard te noteren dat de
grote industriestaten het hui
dige economische beleid zullen
blijven voortzetten. De hoge
stand van de rente in de Vere
nigde Staten is schadelijk voor
het Europese bedrijfsleven en
rampzalig voor een groot aan
tal landen in Latijns-Amerika;
dus doet het ertoe dat de Vere
nigde Staten nu hebben inge
stemd met een communiqué,
waarin de hoge renteniveaus
veroordeeld worden.
Dat president Reagan niet
openlijk in het beklaagden
bankje werd gezet, was iets
waar ook zijn grote tegenspe
ler Mitterrand begrip voor uit
te. Politici weten wat het bete
kent een verkiezingscampagne
te voeren. Het stimuleren van
een „zachtere" behandeling
door de banken van de La
tijnsamerikaanse schulden
landen houdt de erkenning in,
dat het niet helemaal de
schuld is van de betrokken
staten, dat zij in moeilijkheden
zijn geraakt. Mitterrand, die
gepleit had voor een wereld
wijde aanpak van dit pro
bleem, ging dus niet geheel
met lege handen naaf huis.
Geen kleinigheden
Ook de niet-economische za
ken, die een steeds groter deel
van dit soort conferenties gaan
beheersen, betroffen geen
kleinigheden. De Verklaring
over Democratische Waarden,
die bedacht was door de Brit
ten om mevrouw Thatcher's
topconferentie te voorzien van
een monument, mag een open
deur lijken, maar zij toont wel
aan, waarin Oost en West van
elkaar verschillen. Dat laatste
wil niet zeggen, dat beide
blokken eikaars vijanden moe
ten zijn.
President Reagan heeft daar
wel eens anders over gedacht
en dus viel het op dat tevens
de bereidheid werd uitgespro
ken tot samenwerking met het
Oostblok. Dat betekende een
overwinning voor de Europese
landen en Canada, die deze ge
legenheid wilden benutten
voor een beetje ontspanning
van de zo gespannen toestand
in de wereld. Ook de speciale
Oost-West-verklaring was op
vallend mild van toon. „Zelfs
de grootste schriftgeleerden
van de Pravda en de Izvestia
zullen er geen elementen van
koude oorlog in ontdekken",
sprak bondskanselier Kohl te
vreden.
Veel kritiek was er in Londen
ook op de „tamheid" van de
Iran-Irak verklaring. Deze ze
ven grote mogendheden had
den toch zeker wel een strate
gie kunnen ontwikkelen om
de oorlog tussen Irak en Iran
te beëindigen, vonden velen.
Maar Engeland en Frankrijk
hadden nu juist, niet op de
conferentie maar al eerder,
zo'n moeite gedaan om de
Amerikanen af te houden van
militaire interventie. De ver
klaring in Londen was daar de
afspiegeling van, waarbij ove-
De Amerikaanse
president Reagan
verwelkomt de
Britse premier
Thatcher zeer
hartelijk voor de
microfoon van de
Guildhall in Lon
den, waar zij
even later als
gastvrouwe van
de economische
topconferentie
het slotcommuni
qué zou voorle
zen.
rigens wel een stok achter de
deur werd gehouden: „Het
principe van vrije scheepvaart
moet geëerbiedigd worden".
Het schijnt dat de drie landen
afgesproken hebben gezamen
lijk in te grijpen, als de zaken
in de Perzische Golf werkelijk
uit de hand dreigen te lopen.
De verklaring over internatio
naal terrorisme was niet zo
zeer opmerkelijk door de in
houd van de maatregelen
men kwam niet verder dan
„voorstellen die steun vonden
in de discussie" maar wel
door de vaststelling van de be
trokkenheid van „regeringen
en staten bij daden van terro
risme, waarbij misbruik wordt
gemaakt van de diplomatieke
onschendbaarheid". Daarmee
werd de Libische leider Kha-
daffi op één lijn geplaatst met
de door hem betaalde moorde
naars. Zo ver is het zelfs met
Hitier nooit gekomen, voordat
hij begon oorlog te voeren.
LONDEN De zeven re
geringsleiders hebben op
hun topconferentie in
Londen een dringend be
roep gedaan op de Sovjet-
Unie om de dialoog met
het Westen te hervatten,
vooral waar het gaat om
wapenbeheersing. „Wij
streven naar snelle en po
sitieve resultaten in de di
verse onderhandelingen
en hopen dat de gesprek
ken die nu geschorst zijn
spoedig hervat zullen
worden". Dit is een duide
lijke verwijzing naar de
onderhandelingen in Ge
nève, waar de Russen eind
vorig jaar wegliepen, toen
de NAVO begon met
plaatsen van kruis- en
pershing-raketten.
De oproep aan Moskou staat in
een van de vier verklaringen,
waarmee de tiende economi
sche topconferentie zaterdag
in Londen werd beëindigd.
Ook werden er uitspraken ge
daan over de oorlog tussen
Iran en Irak, het internationa
le terrorisme en uiteraard over
economische aangelegenhe
den. De Oost-West verklaring
is bedoeld als een signaal dat
het Westen „te allen tijde, op
elke plaats en zonder voor
waarden vooraf terug wil ke
ren naar de onderhandelings
tafel", aldus de Britse minister
van buitenlandse zaken, sir
Geoffrey Howe. Hij voegde er
aan toe: „Dit is iets wat we
steeds weer van de daken
moeten schreeuwen, tot het
doordringt tot de geesten van
de mensen die twijfelen aan de
bedoelingen van het Westen
en tot het doordringt, als dat
mogelijk is, tot de geesten van
de mensen in de Sovjet-Unie.
Het Kremlin lijkt vooralsnog
niet van plan aan de oproep
gehoor te geven. De Sovjet
pers spreekt van een verkie
zingsstunt van president
Reagan. Het Amerikaanse
staatshoofd wordt er voorts
van beschuldigd dat hij zijn
„agressieve militaristische po
litiek" probeert op te leggen
aan de andere NAVO-landen,
zodat het erop lijkt dat het
Westen een politieke eenheid
vormt.
Voldaan
Minister Howe toonde zich
voldaan over de verklaring
betreffende het internationale»
terrorisme. Hij meent dat de
deelnemende landen zich ver
plicht hebben tot een aantal
maatregelen, die werkelijk ef
fect zullen hebben. Hij doelde
daarbij onder meer op de af
spraak dat er zo veel mogelijk
samengewerkt zal worden bi»
het weren van mensen die als
terrorist bekend staan, inclu
sief diplomaten. Dat laatste
houdt verband met de inciden
ten rond de Libische ambassa
de in Londen in april van dit
jaar, waarbij een jonge politie
agente om het leven kwam.
Volgens de Britten is er nu
een goede kans dat er een
zwarte lijst wordt opgesteld
van internationale, soms zelfs
door regeringen gesteunde ter
roristen.
Deze zaken van buitenlands
politieke aard kregen meer
aandacht dan het uitgangspunt
van de conferentie: een ver
trouwelijk en diepgaand over
leg over het te voeren econo
misch beleid. Dat weerhield de
Britse premier Thatcher er
niet van met enige trots een
plan aan te kondigen van tien
punten, bedoeld om de huidige
economische groei duurzaam
te versterken, nieuwe banen te
scheppen en de economische
opleving ten goede te laten ko
men aan zo veel mogelijk lan
den, ook die in de Derde We
reld.
Een belangrijk onderdeel van
het economische communiqué
was de aankondiging van een
nieuwe benadering van het in
ternationale schuldenpro
bleem. Landen die hun „huis
houdboekje" zelf op orde pro
beren te brengen, moeten lan
ger de tijd krijgen om hun
schulden aan de grote com
merciële banken af te lossen.
De Franse minister van finan
ciën, Delors, toonde zich te
leurgesteld over dit resultaat.
„Frankrijk zal zich niet af la
ten afbrengen van zijn streven
naar een wereldwijde oplos
sing".
De Verenigde Staten en Japan
boekten een gedeeltelijk suc
ces bij hun poging om een
nieuwe ronde van internatio
nale onderhandelingen op
gang te brengen over een ver
dere verlaging van de invoer
rechten. De Europese landen
stemden in met het principe,
maar wilden zich niet op een
jaartal (1986) vastleggen. De
achtergrond daarvan is, dat
Amerika en Japan ook de ta
rieven voor landbouwproduk-
ten verlaagd willen zien, waar
de landen van de Europese
Gemeenschap nogal beducht
voor zijn.
President Reagan kreeg
slechts vage toezeggingen toen
hij probeerde de andere zes re
geringsleiders te interesseren
in deelneming aan een projekt
voor een bemand ruimtesta
tion. Speciaal voor deze gele
genheid had de president een
model van het station, dat 8
miljard dollar moet kosten, la
ten opstellen in een kamer
van Lancaster House. Toen
Reagan de andere deelnemers
het model liet zien, zou presi
dent Mitterrand zich opzette
lijk afzijdig hebben gehouden.
GEMATIGD
ZOMERWEER
DE BILT Het KNMI
wacht voor morgen iets
der zonnig weer. Er trei
dan wat wolkenveldjes
ons land, maar regen van
kenis wordt uit deze be'
king niet verwacht. De
kenvelden behoren bij eenl
pressie, die van IJsland
de kust van Midden-Nooi
gen koerst. Onder invloed
deze depressie trekt het Ir
trum van een hogedrukgeb
dat het weerbeeld varr
Pinksterdagen zo gunstig bi^'
vloed heeft, via ons land n
Midden-Europa weg. Toch
het er op het ogenblik
naar uit, dat de oceaandep
sies de komende dagen r
veel dichter bij ons land 1<"
nen komen. Het weer zal df"
om een gematigd zomers
rakter blijven behouden.
Vooruitzichten voor vakar
landen geldig voor woens
en donderdag: l
Zuid-Scandinavië en
marken:
Perioden met bewolking
vooral in zuidwest-Noorw»
tijdelijk regen, later opklaE
gen vooral in Denemarkerf
Zweden. Middagtemperal
van 15 graden langs de No -
kust en Deense westkust,
17 a 22 graden elders.
Britse eilanden:
In Schotland en Noord-Ier)
veel bewolking en af eni
wat regen, elders droog enL
klaringen, vooral in zuidl
t-Engeland. Middagtempè
tuur van 16 graden in j
noorden en westen tot 18 I
graden in het zuiden en If
ten.
Benelux, Noord-Duitslanl
Af en toe wolkenvelden, v(
al donderdag, maar over]
gend droog. Middagtempu
tuur van 16 graden aan zeq<
22 graden meer in het binrig
land.
Frankrijk, Zuid-Duitsl^
Alpengebied:
Droog en zonnig. Middagtl]
peratuur van 24 graden 1
Noord-Frankrijk en Z|<
-Duitsland tot 30 gradenli
Zuid-Frankrijk. In de Alk
0-graden-grens op rond 350f
hoogte.
Portugal:
Zonnig en warm tot
warm. MiddagtemperalJ"
van rond 24 graden langs
oostkust tot 35 graden in
zuiden en Zuid-Portugal.
aan zee wat koeler.
Adriatische kust:
Vooral in het noorden en j1
zee zonnig. Voornamelijk iii'
zuidelijke bergstreken plaaf
lijk een bui. Middagtempr
tuur meest tussen 23 en 291
