,Je moet jezelf kunnen wegcijferen 'Duitse auto's niet leverbaar' BIJ DE OPEL-DEALER STAAN ZE VOOR U KLAARI5H 8 UVSziet beker voor de neus weggekaapt JACK MANUPUTTY VAN SPELBEPALER TOT LAATSTE MAN: SLIEDRECHT WINNAAR NA STRAFSCHOPPEN Rai waarschuwt voor Westduitse metaalstaking 'L firt- mÉ SPORT fictdbeSowmtl VRIJDAG 8 JUNI 1984 PAGI RIJNSBURG Er is de laat ste drie seizoenen nogal wat veranderd bij Rijnsburgse Boys. Het kost Jack Manuput- ty (26) geen enkele moeite die stelling volledig te beamen. „Twee jaar terug vocht de club nog tegen degradatie, nu kun nen we ons meten met de Ne derlandse amateurtop. En dat mag je best een grote verande ring noemen". Ook voor Ma- nuputty zelf ziet het voetballe ven er op dit moment duide lijk anders uit dan toen. Het heeft immers wel even ge duurd voordat de huidige aan voerder van het geelzwarte keurkorps, die eerder voor UDO en de amateurs van Ajax actief was, in Rijnsburg erken ning kreeg. De eerste poging om in het Rijnsburgse vaste voet aan de grond te krijgen, mislukte in het seizoen '79-'80 zelfs volledig. De klein ge bouwde Manuputty („Ik ben 1.59 meter, van die lengte heb ik bij de dienstkeuring nog profijt gehad, ik werd op één centimer afgekeurd voor mili taire dienst") kwam in die jaargang onder trainer Her man Wijnands niet aan de kwalificatie „vaste keus" en vertrok vervolgens, naar Noordwijk. Met broer John trok Jack een jaar later op nieuw naar Rijnsburg. Een hernieuwde poging die Manu putty in eerste instantie weer niet bracht waar hij op hoopte: een vaste plek in Rijnsburgse Boys één... 1 „Rampjaar1" Met name in de eerste helft van dat seizoen viel Jack Ma nuputty uit de die jaargang voor het eerst door trainer Arie Lagendijk bestuurde boot. „Rijnsburg had toen op papier een heel sterk team en ik paste daar blijkbaar niet in. Daarbij wist Arie toen ook nog niet wat hij aan me had". Hal verwege dat jaar wel. Manu putty veroverde vanaf dat mo ment een vaste plaats in het met succes tegen degradatie vechtende team. „Eigenlijk was dat qua resultaten een soort rampjaar", weet Manu putty nu. „Aan de anderè kant is in dat seizoen door Lagen dijk wel de basis gelegd voor de successen van nu. Er zijn problemen opgelost, wrijvin gen weggewerkt, waardoor het nieuwe seizoen met een goede groep en een schone lei kon worden begonnen". Een gege ven dat kon worden terugge vonden in de uiteindelijk be reikte derde plaats, een positie die Jack Manuputty persoon lijk overigens tegenviel. „Er zat toen al meer in, we konden het alleen tegen mindere ploe gen nog niet waarmaken". Jack Manuputty maakte zich zelf vorig seizoen echter wel waar. Als middelste midden velder werkte hij een knap jaar af, dat onder meer werd beloond met een niet alles zeg- fende, maar toch wel iets bele- enende vijfde positie (één plek achter Huug Aandewiel) in het door de NCRV bijge houden klassement dat jaar lijks de beste zaterdagvoetbal ler aanwijst. Ambitieus Hoewel Manuputty, ambitieus als hij is, zijn spelbepalende plek in de vorige jaargang overtuigend had opgeëist, raakte hij die stek dit seizoen toch weer kwijt. Na een suc cesvolle voorbereiding kwam Manuputty in de eerste com petitieduels nauwelijks uit de verf. Reden voor Lagendijk om Aandewiel halverwege het tweede treffen (met Noord- wijk) op het middenveld te posteren en Manuputty naar de positie van laatste man te „verbannen". Een omschake ling die resultaten opleverde. „Omdat Huug op die plaats di rect heel goed voetbalde, niet omdat ik nu zo goed voldeed", weet Manuputty, niet zonder zelfkennis. „Zelf ben ik pas in de tweede periode goed gaan spelen". De omschakeling op zich was daarbij volgens Ma nuputty slechts van onderge schikt belang. De voor hem aanbrekende, „werkloze" win terperiode wordt door hem als hoofdoorzaak van dat mindere spel aangehaald. „Tot dit sei zoen had ik door mijn studie in de winter altijd het nodige te doen gehad. Maar nu viel er een gat. M'n werk als tennisle- raar bij de Rijnkanters zat erop en ik had m'n CIOS-op- leiding afgerond. En als je ge wend bent om altijd bezig te zijn, is zo'n periode van niets doen gewoon niet goed. Ik viel als het ware ongewild in een soort winterslaap. Pas toen ik in december weer muziekles sen (percussie) ging nemen, ging het beter. Ik was weer lekker bezig, voelde me weer prettig en ging als vanzelf ook beter voetballen". Geleerd Een periode waar Manuputty („Ik heb in die beginfase ge lukkig veel krediet gehad van de trainer") van geleerd heeft De Rijnsburgse aanvoerder die op het CIOS niet alleen tennis, maar ook voetbal als speciali satie had hij is in het bezit van het B-diploma, tegen woordig oefenmeestér 3 ge noemd dekte zich voor de komende winter reeds in door een aanbieding van UDO om als jeugdtrainer en coördinator aan de slag te gaan aan te ne men. Waardoor hij nu maat schappelijk op twee fronten actief is. „Ik moet me de ko mende jaren als tennisleraar en als voetbaltrainer waarma ken. Zal doelgericht moeten werken om op beide vlakken een goede naam op te bouwen. Als trainer, maar ook als ie mand die zich met andere za ken bezighoudt. Meedenkt bij het opzetten van een goede or ganisatie van een club, bij voorbeeld." Dat Manuputty enig organisa tietalent niet kan worden ont zegd, werd dit seizoen met name op het veld al duidelijk. Spelend achter zijn verdedi ging, bleek sober opererende Manuputty in dat opzicht het meevoetballende verlengstuk van Lagendijk. „Ik ben inder daad vooral organisatorisch bezig geweest. Heb bewust die nend gespeeld, me weinig met opbouwende zaken bemoeid. Op zich was dat wel eens moeilijk. In m'n hart ben ik het liefst creatief bezig, min der verdedigend, meer offen sief gericht. Maar als tijdens zo'n seizoen blijkt dat het elf tal draait, er resultaten wor den neergezet, dan heb ik daar geen problemen mee. Het gaat per slot van rekening om het elftal, niet om het individu. Je moet jezelf kunnen wegcijfe- Ontwikkeling Het feit dat Manuputty nu zo'n „sober" seizoen achter de rug heeft, betekent echter niet dat hij de komende jaargang op dezelfde wijze actief zou wil len zijn. „Niet omdat ik het niet zou kunnen opbrengen, maar omdat de ploeg wat speelstijl betreft nog in ont wikkeling is. Nu al steek ik meer in dat in de eerste helft van het seizoen en ik denk dat dat komend jaar nog meer het geval zal zijn. Ik geloof ook in een systeem waarin alle spe lers minder postiegebonden zijn. Waarin automatismen ko men die het mogelijk maken dat aanvallers verdedigen en verdedigers aanvallers wor den. Noem het totaalvoetbal. Het klinkt misschien wat hoogdravend, maar ik denk dat Rijnsburgse Boys nu een ploeg bij elkaar heeft die, als een van de weinige amateur teams, een dergelijk speltype kan aanleren". Voorlopig echter, zullen Ma nuputty en de zijnen zich in de „oude", vertrouwde stijl gaan bezighouden met de kampi oenscompetitie. Na de wat te leurstellende opening bij NSW (1-1), is IJsselmeervo- gels morgen (vanaf 15.00 uur) op het eigen Rijnsburgse Sportpark De Middelmors de tweede tegenstander. Een duel dat Rijnsburgse Boys. na de 4- 0 zege van Vogels op NSW, in winst zal moeten omzetten om de zaterdagtitel van Ne derland veilig te kunnen stel len. Manuputty: „Wij hebben een knappe ploeg, IJsselmeer- vogels ook. Ik denk dat we een redelijke kans maken als we negentig minuten gecon centreerd spelen, de counters van IJsselmeervogels gedisci plineerd opvangen". Verlies noemt Manuputty voor het vervolg van de in totaal vijf wedstrijden tellende kampi oenscompetitie „nog niet de sastreus' „Maar als het een kwartier voor tijd nog gelijk staat, zullen we ook geen over dreven risico's nemen. De za terdagtitel is leuk, maar het al geheel amateurkampioenschap ook. En voor de motivatie is het natuurlijk wel prettig als je tegen Vogels in ieder geval niet verliest" GERT-JAN ONVLEE Rijnsburgse Boys aanvoer^ Jack Manuputty: „Het liefat ben ik opbouwend, aanvaL bezig..." -ti ROTTERDAM Vijf minuten lang heeft UVS gisteravond de illusie mogen koeste ren dat de "dubbel" binnen handbereik lag. In de 115de minuut van de districtsbe kerfinale tegen Sliedrecht schoot Ron Be- kooy 1-0 voor UVS in. In de 120ste minuut zorgde de uitblinkende Johan de Koek ech ter voor de gelijkmaker. De in het schemer duister afgewerkte strafschoppenserie werd in het voordeel van Sliedrecht beslecht. De UVS-oogst van dit seizoen blijft derhalve tot een kampioenschap beperkt. Cliché's als "de gelukkigste ploeg heeft gewonnen" zijn snel van stal gehaald, maar UVS, en met name Ron Bekooy, mag de hand in eigen boezem steken. Luttele momenten na z'n treffer verscheen de middenvelder alleen voor Rinus Spruit, maar mis te. Waarna de uit onoplettendheid achterin ontsta ne tegentreffer een domper op het al losgebarsten Leidse feestgedruis vormde. Het betekende een toch nog spektaculaire apotheo se van een duel, dat voor wat betreft het overgrote deel van de eerste 90 minuten net zo goed schrifte lijk afgedaan had kunnen worden. Het begon nog veelbelovend toen Dick Koenen al na twee minu ten een dot van een kans kreeg. De als centrale middenvelder operende Koenen speelde de bal evenwel te ver voor zich uit en schoof alleen voor doelman Spruit naast. Kort daarop worstelde aan de overzijde Johan de Koek zich knap vrij, maar hij stuitte in laatste instantie op Peter Selier. De finalisten waren daar kennelijk dusdanig van ge schrokken dat verdere gewaagde acties uitbleven. Beide lieten elkaar het initiatief, maar op het glad de Xerxes-veld wenste niemand zich aan enig pressievoetbal over te geven. Tomeloze verveling was het gevolg. Het moest tot de 84ste minuut duren, voordat ei; weer enige opwinding was. Peter van der Boor ging alleen op Peter Selier af, maar die bracht op het laatste moment redding. Het betekende wél het begin van een onverwacht spannende slotfase. Zo schoof even later de doorgebroken Mario Faber de bal langs doelman Spruit, maar op de lijn kon Bas 't Jong er nog een voet tegen krijgen. Spruit redde kort daarop knap op een kopbal van Verkuylen, terwijl Aart Goedhart in de laatste minuut snoei hard op de lat boven Selier knalde. Ondanks de noeste pogingen in de laatste minuten bleef het derhalve in de reguliere speeltijd doel puntloos. De eerste verlenging bracht, naast ge vaarlijke schoten van Koenen en Jansen, plotse ling een geïrriteerd sfeertje. Oorzaak daarvan was het uit het veld sturen van Sliedrecht-aanvoerder Peter van der Boor. Na een duel liep Hans van Leeuwen de Sliedrechter onderuit, waarna Van Leeuwen over hem struikelde. Arbiter Gaanderse had moeten besluiten tot óf een dubbele óf geen diskwalificatie, maar verwijderde alleen Van der Boor. Met een man meer was UVS in het tweede part van de verlenging via Ron Bekooy en Sam Eradus dicht bij doelpunten, terwijl aan de andere kant Johan de Koek ternauwernood van scoren afge houden kon worden. Ron Bekooy leek in de 115de minuut het pleit te beslechten, toen hij na een reeks van missers raak schoot. Bekooy miste daar na de kans op 2-0, waardoor Johan de Koek in de slotminuut Sliedrechts vege lijf kon redden. De missers van Koenen en Van Leeuwen in de daarop volgende strafschoppenserie deden de districtsbe ker en het daar aan verbonden ticket voor een plaatsje in de betaalde bekercompetitie komend seizoen, toch nog in Sliedrechtse handen belanden. PAUL VAN DER BIJL Scoreverloop: 115. Bekooy 1-0; 120. De Koek 1-1. UVS: Selier. Zandbergen (Van der Mark). Jansen. Neute boom. Vermeer, Bekooy, Koenen, Van Leeuwen, Faber, Ver kuylen, Eradus. (Van onze economische redactie) AMSTERDAM - Wellicht volgende week al zullen goed ver kochte modellen van Duitse autofabrieken als gevolg van de f t)uitse metaalstaking in Nederland niet uit voorraad leverbaar A.-jziin, aldus E.H. Glasius van de Rai in Amsterdam. Dealers var» - ..EN NU HET GOEDE NIEUWS Wie nèt zijn zinnen heeft gezet op een nieuwe Opel, hoeft zich door bovenstaand krantebericht helemaal niet te Bovendien heeft uw Opel-dealer alvast de zomer in t\ hoofd. Dat betekent een extra gulle inruilprijs voor uw huidig laten verontrusten. Ondanks de problemen in de Duitse metaal- auto. Kortom, u kunt in het volste .1.1 sektor kunt u bij de Opel-dealer ruimschoots uw keuze maken, vertrouwen naar hem toestappen voor i*Mi—"4'I' Maar u moet wel snel zijn, want waar afgaat en niet bij komt.een enerverende proefrit. BEREKEND OP DE TOEKOMS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 12