Eigen filmstudio's voor de paus
Ondergedoken joden van Assisië op het witte doek
,DE VERGEVING" EIND JUNI IN ROULATIE
City-marketing Leidse sleutel
tot succes op kantorenmarkt
Comité „Ontketen
de f okzeug"
protesteert bij
minister Braks
„Ontvoering pleegdochter
is vergissing
FILM
CcidócSoivtcuit
VRIJDAG 18 MEI 1984 PAGINAf
(Van onze correspondent Cees
Manders)
VATICAANSTAD Een
film over zomaar een ge
nerale audiëntie op het
Sint Pietersplein; een film
over een „geïmproviseer
de" ontmoeting van de
paus met enkele gevange
nen op de Solomon-eilan-
den; een film over de oe
cumene in Zwitserland of
over de specifieke proble
men van de Nederlandse
kerk: het Vaticaan is bin
nenkort in staat alle wen
sen van de liefhebber van
de religieuze film te ver
vullen. Een briefje („met
vermelding van het ge
wenste videosysteem")
naar Vaticaanstad is vol
doende.
De paus beschikt sinds 21
oktober 1983 over zijn ei
gen „Vaticaans Televisief
Centrum"; een instelling,
die ondanks haar naam
niets gemeen heeft met
een tv- station, maar meer
overeenkomst vertoont
met een filmproduktiebe-
drijf.
Er worden films of videotapes
gemaakt, bestemd voorde
handel, de tv-stations of voor
het kerkelijk circuit. De on
derwerpen zijn altijd religieus
en hebben betrekking op de
aktiviteiten van de paus, op
het Vaticaan, en op de ver
schillende delen van de we
reldkerk. Staatshoofden of
ambassadeurs die bij de paus
op bezoek gaan en daar van
een film willen, kunnen het
Televisief Centrum daarom
vragen. Maar ook eenvoudige
gelovigen, op wie een bepaalde
generale audiëntie grote in
druk heeft gemaakt, kunnen
zich tot het centrum wenden
voor een videotape.
Gezien de jeugdige leeftijd van
het centrum zijn de films in de
aanbieding beperkt in aantal.
„We zijn nog jong. We zijn ons
nog aan het organiseren!", zegt
secretaris Fiorenzo Tagliabue,
die leiding geeft aan drie me
dewerkers. „Voor het maken
van films is veel tijd nodig, en
we zijn nog maar erg klein!"
Op het ogenblik zijn de vol
gende films te krijgen:
Johannes Paulus II, pelgrim
in Lourdes;
De paus en de kinderen;
Het rozenhoedje van de
paus;
Jongeren, jullie zijn de hoop
van de kerk; en
God's volk, een week jour
naal.
Alle films duren 30 minuten,
zijn gesteld in het Engels of
Italiaans, kosten 30 dollar en
ziin verkrijgbaar in videotapes
of in de traditionele filmvorm.
In voorbereiding is de meest
spectaculaire film: „De verge
ving", over de aanslag op de
paus en zijn pardon aan de
aanslagpleger. Volgens de be
schrijving brengt de film „ex
clusieve en niet eerder ver
toonde beelden van een ge
beurtenis die de hele wereld
getroffen en ontroerd heeft".
„De vergeving" komt eind
juni in roulatie.
Zodra de paus zich in het openbaar vertoont wordt hij omspoeld door fotografen en
camaralieden. Hij behoort zonder meer tot de meest gefilmde mensen ter wereld.
Het Televisief Centrum is nu
hard bezig met de montage
van de vijf films over de reis
van de paus naar het Verre
Oosten. Tagliabue is zelf net
enkele dagen terug uit Thai
land, waar hij de opnamen van
twee films heeft georgani
seerd: een filmverslag van het
bezoek van de paus en een
film over het vluchtelingen
probleem in dat land.
In deze film komt de paus zelf
niet in beeld, maar je hoort
zijn stem bij de beefden die
van de verschillende vluchte
lingenkampen daar zijn ge
maakt! In Korea had Taglia
bue een primeur: „De beelden
van de aanslag op de paus in
Seoel zijn van ons. We hebben
die later ter beschikking ge
steld aan de Koreaanse televi
sie, zodat ze over de hele we
reld konden worden ver
spreid".
Het Televisief Centrum maakt
zelf de opnamen, maar moet
de technische ontwikkeling
aan Romeinse filminstituten
overlaten, omdat daarvoor in
het Vaticaan nog niet de mid
delen voorhanden zijn. In de
toekomst zal het Vaticaan zich
ook wat dit betreft, zelf gaan
bedruipen.
Omdat paus Johannes Paulus
II in praktisch alle produkties
een centrale plaats inneemt,
ligt de vraag voor de hand, of
het Vaticaan dit televisief cen
trum niet heeft opgericht juist
om bij te dragen aan de Johan
nes Paulus Il-promotie of aan
"de Karol Woityla-show, zoals
enkele Italiaanse kranten
schrijven.
Tagliabue: „Voor ons bestaat
dat probleem helemaal niet.
Dit centrum is geboren onder
deze paus, maar blijft in de
Kerk, ook als deze paus er niet
meer is. Wij gaan dingen doen,
die los staan van de paus. Wij
willen in de eerste plaats een
televisief centrum zijn, dat in
formatie geeft over het leven
van de Kerk als geheel. Wij
willen ons dienstbaar maken
aan de hele Kerk. Aan de paus
kun je daarbij moeilijk voorbij
gaan, want hij is een van de
belangrijkste elementen van
de Kerk, hij is het symbool
van de eenheid".
Het Vaticaans Televisief Cen
trum is een stichting (opge
richt bij pauselijk decreet) met
statuten. Daarin wordt als be-
drijfsdoel omschreven: de ont
wikkeling van het kerkelijk
leven en de bevordering van
de christelijke cultuur in over
eenkomst met de traditie en de
hiërarchie van de katholieke
kerk. De middelen daarbij zijn
audiovisief en de produkties
moeten religieus, cultureel,
wetenschappelijk of artistiek
van aard zijn.
„Dienstbaar zijn aan de evan
geliserende opdracht van de
Kerk", zo vat Tagliabue de
doelstellingen van ziin cen
trum samen. Het doel is dus
niet uitsluitend het versprei
den van het woord en het
beeld van de paus. Maar om
dat de paus de spil is, waar de
evangelisatie om draait, zullen
veel filmprodukties de woor
den en de beelden van de paus
weergeven. Dat kan nu een
maal niet anders.
„De paus is de drijvende
kracht achter de evangelisatie,
dat hebben we nog eens kun
nen zien in het Verre Oosten.
Al die landen waar hij geweest
is, hebben allemaal kerken
met eigen kenmerken, met ei
gen waarden. De paus heeft
die kerken in hun eigen waar
den bevestigd, en daarmee er
kend dat zij een vast onder
deel uitmaken van de univer
sele Kerk".
Tagliabue en zijn mensen be
geleiden de paus niet alleen als
zij naar het buitenland gaan,
zij zijn hem ook vóór.
„We hoeven in die landen niet
enkel en alleen vast te leggen
wat de paus daar doet en zegt.
Wij proberen ook een reporta
ge te maken van de problemen
daar, van 'de situatie waarin de
kerken zich daar bevinden.
Lang voordat de paus een land
bezoekt, zijn we er al een keer
geweest, en wii gaan ook veel
later weg dan hij".
Volgend jaar wordt hetzelfde
f>rocedé toegepast in Neder-
and en België. „We willen er
al geweest zijn, voordat we
met de paus meegaan. Dat is
een goede gelegenheid eens
dieper in te gaan op de proble
men die er in Nederland na
het concilie zijn gerezen".
Tagliabue, een leek, kwam vo
rig jaar augustus naar het Va
ticaan. Daarvoor was hij direc
teur van het Italiaanse dag
blad Avvenire (ook eigendom
van het Vaticaan). Als secreta
ris van het televisief centrum
valt hij rechtstreeks onder het
staatssecretariaat, onder kardi
naal Casaroli, de „vice-paus"
dus. Zijn centrum komt niet
onder het departement van so
ciale communicatie, waar bij
voorbeeld de Vaticaanse voor
lichtingsdienst onder ressor
teert.
Volgens Tagliabue is deze con
structie juist bedacht, omdat
het zo'n nieuw projekt is. „We
zijn nieuw, en vanwege alle
problemen die dit nieuw-zijn
met zich mee brengt, heeft
men dit centrum direkt willen
brengen onder diegenen die de
eindverantwoordelijkheid
heeft. De weg van de informa
tie en de instructie is zo ook
veel minder lang.". Dat de
paus deze constructie heeft uit
gedacht om zijn films beter in
de gaten te kunnen houden en
eventueel te kunnen censure
ren, bestrijdt Tagliabue: „Het
tegendeel is waar".
ASSISIË Wie van half
maart tot in mei een be
zoek bracht aan de Ita
liaanse heuvelstad en stad
van Sint Franciscus Assi
sië, kon er in de nauwe en
kleine straten geconfron
teerd worden met haken
kruisen, Duitse legerauto's
en motoren en de ruim
100 van de 5.000 burgers
die zich voor de gelegen
heid in het uniform van
de soldaten van het Derde
Rijk gestoken hadden.
Wat zich afspeelde was het
draaien van een film over de
waar gebeurde periode van
september 1943 tot juni 1944,
toen stad en omgeving door de
Duitsers bezet waren en ruim
300 joden ondergedoken zaten
in 20 plaatselijke kloosters al
of niet met strenge regel.
Voor de film van de Cannon
Production Company van Ita
lië die MGM in oktober in
Amerika in roulatie brengt,
was een begroting beschikbaar
van rond 75 miljoen gulden en
de spelers erin zijn Ben Cross,
James Mason, Maximilian
Schell en Irene Papas.
Cross is een Britse acteur van
katholieke huize die een jood
se olympische atleet speelt in
„Chariots of Fire", winnaar
van de Oscar voor beste film
van 1982. Om zich in zijn rol
in te leven bracht hij 12 dagen
door bij de Franciscanen in
het klooster van San Damiano
in Assisië. „Ik leerde er de
kleine dingen doen die karak
teristiek zijn voor paters, zoals
het steken van de duimen in
het koord om hun middel of
het zwaaien met het afhangen
de deel van het koord en er ie
mand een speelse tik mee ge
vend", vertelt hij.
Cross speelt in de nieuwe film
pater Rufino Niccacci, de min
derbroeder-Franciscaan die de
leiding had over de clandestie
ne operatie voor het redden
van de joden.
Irene Papas, de Griekse actri
ce die o.a. een rol speelde in
„Zorba the Greek", is in de
Assisiëfilm zuster Giuseppina,
moeder-overste van het kloos
ter van San Quirico dat de
meeste joden herbergde. Zus
ter Giuseppina leeft nog steeds
en is in de tachtig.
Het idee om de bedreigde jo
den te helpen was ontstaan in
het brein van de toenmalige
bisschop van Assisië, mgr. Pla-
cido Nicolini, die hen eerst
door pater Niccacci uit Rome
naar Florence en vervolgens
noordwaarts naar Genua en
schepen naar de vrije wereld
liet smokkelen, maar iets an
ders moest zoeken toen de vei
ligheid strenger werd. Hij liet
tientallen joden naar Assisië
brengen en verbergen in
kloosters, veelal verkleed als
kloosterling.
Volgens pater Marino Bigoro-
ni, nu pastoor aan de Chiesa
Nuova bij het gemeentehuis
van Assisië en in het begin
van de jaren veertig semina
rist in San Damiano onder pa-
Pater Rufino Niccacci, gespeeld door Ben Cross (links), in debat met de Duitse commandant van ter Niccacci als overste, was
Assisië, Valentin Muller, een rol van Maximilian Schell. het Vaticaan van het werk
voor de joden in Assisië op de
hoogte, alleen al doordat de
aartsbisschop van Florence,
kardinaal Elia Dalla Costa in
het „komplot" zat.
Dat zat óók de aankomende
grote internationale wielren
ner Gino Bartali die, met de
smoes van een aanstaande
ronde in Frankrijk voor de
boeg, dagelijks om in conditie
te blijven van Assisië naar
Florence en terug fietste met
in zijn stuur vervalste per
soonsbewijzen gemaakt door
een drukker in Assisië en door
monseigneur Nicolini gestuurd
aan kardinaal Dalla Costa, ten
behoeve van joden in en rond
om Florence.
Ben Cross, die zegt dat hij met
enkele vragen over het geloof
zit, heeft aan zijn „beroepsre
traite" in Assisië meer overge
houden dan de kennis hoe zich
op het witte doek als monnik
te bewegen. „Ik heb er inner
lijke vrede opgedaan", zegt hij.
„Er bestaat geen twijfel aan
dat het een geestelijke erva
ring voor me is geweest".
OLYMPISCH
ii
BURGEMEESTER GOEKOOP: AANLEG VAN
RW 11 BEGINT VOLGEND JAAR
LEIDEN Het inspelen
op de individuele wensen
van bedrijven, is de sleu
tel van het Leidse succes
op de kantorenmarkt. Dat
is de mening die mevrouw
mr. J.G. Fase-Dubbelboer,
wethouder van economi
sche zaken van Leiden,
gisteren naar voren bracht
tijdens het symposium
„Randstad-Knooppunt".
Dit symposium, gehouden
in Holiday Inn Leiden, is
het begin van een reeks
promotionele activiteiten
rond het op stapel staande
kantorengebied Schutters
veld.
DEN HAAG Als onderdeel van de zomer 1983 aangevangen
voorlichtingscampagne over het lot van een miljoen vastgeke
tende moedervarkens heeft het comité „Ontketen de fokzeug"
gisteren minister Braks (Landbouw en Visserij) geconfronteerd
met 30.000 protesterende kettingbrieven.
Aangezien de bewindsman heeft geweigerd de brieven zelf in
ontvangst te nemen, is de helft ervan op zijn Haagse ministerie
gedeponeerd terwijl hij de andere helft thuis in het Brabantse
St. Michielsgestel op zijn dak heeft gekregen.
Het genoemde comité, waarin de Stichting Lekker Dier en de
Nederlandse Vereniging tot Bescherming van Dieren samen
werken, eist van de minister een verbod op het fixeren (vastzet
ten) van de zeugen. Volgens de actievoerders worden de dieren
op varkensfokbedrijven geëxploiteerd als werpmachines. Na re
gelmatige bevruchting dienen de zeugen om de vier maanden
biggen te produceren terwijl ze voortdurend met een ketting
van 50 centimeter aan de betonnen vloer zijn vastgeketend. Ver
der dient de ernstige aantasting van het welzijn der dieren vol
gens het comité te worden opgeheven door groepshuisvesting
voor drachtige zeugen, een strobed en uitloop naar buiten.
Zoals bekend wil Leiden in de
nabijheid van het NS-station
en het centrum van de stad
een nieuwe kantorenwijk van
70.000 vierkante meter opper
vlakte laten verrijzen. Me
vrouw Fase schetste in haar
toespraak wat zij onder „city-
marketing in de praktijk" ver
staat. Dat is een gemeente, die
ondernemer met de onderne
mers is en oor heeft voor de
noden van de bedrijven. In
Leiden is het Bureau Bedrijfs-
contacten in het leven geroe
pen om snel en zakelijk op
vragen van ondernemers te
kunnen reageren, zo legde zij
verder uit. „Ondernemers zijn
mensen met concrete vragen
en meestal weinig tijd". Bij de
verdere onderhandelingen
krijgt de ondernemer te ma
ken met slechts één contact
persoon om de klant zo min
mogelijk lastig te vallen over
interne gemeentelijke zaken.
Achter de schermen is echter
een groepje mensen van ver
schillende afdelingen volop ac
tief om eventuele haken en
ogen te bekijken en zo moge
lijk op te lossen, zo lichtte me
vrouw Fase toe.
Uit een onderzoek is naar vo
ren gekomen dat de Sleutel
stad zich met meeste kans van
slagen kan richten op bedrij
ven die Schiphol bij wijze van
spreken naast de deur willen
hebben liggen, een centrale
ligging in de Randstad wensen
en bij wie de representativiteit
van de vestigingsplaats een be
langrijke rol speelt. Binnen die
doelgroep zijn dan weer groei
sectoren, zoals micro-elektro-
nica, bio-technologie en petro-
technische industrie. Motto bij
de verwerving van nieuwe be
drijven is: doe vooral niet wat
alle anderen al doen, aldus
wethouder Fase.
De heer M. Smitsloo van de
gelijknamige bedrijfsmake-
laardij wees op de desastreuze
gevolgen van de „confectie-
produktie" in de Plaspoelpol-
der in Rijswijk, waar de grote
leegstand oorzaak is van „pure
kapitaalvernietiging". De
kracht van het Schuttersveld
in Leiden ligt in het „maat
werk", aldus de heer Smitsloo.
Er wordt pas begonnen met de
bouw als er enig zicht is op de
gebruikers en hun wensen. Hij
wees er nog eens nadrukkelijk
op dat het Schuttersveld nog
één van de zeer weinig ideale
kantoorlokaties in de Rand
stad is. Het in erfpacht uitge
ven van de grond hoeft vol
gens hem geen bezwaar te zijn,
want deze is voor de duur van
75 jaar afkoopbaar. De verbin
ding met de rest van Neder
land werd algemeen goed ge
noemd op één uitzondering na.
Dat is de weg Alphen/Utrecht.
Burgemeester Goekoop merk
te in dit verband op dat de
voorbereidingen voor de aan
leg van Rijksweg 11 nog dit
jaar beginnen. „Minister Smit-
Kroes heeft met voorrang geld
uitgetrokken om de aanleg
van Rijksweg 11 volgend jaar
te beginnen", zei de heer Goe
koop.
Mr. L. Wansink, directeur
marketing Nederlandse Spoor
wegen, lichtte toe dat de NS
veel belang hechten aan een
bebouwing van de stationsom
geving, omdat dit een vergro
ting van het reizigersaanbod
tot gevolg heeft. Vandaar dat
de NS via haar dochteronder
neming Nemeog betrokken is
bij het project Trinity Center,
dat eveneens in Schuttersveld
zou moeten verrijzen. „Het
gaat ons om het gewin", gaf hij
toe. „Wanneer het technisch
èn commercieel verantwoord
is, zullen wij zeker de bouw en
exploitatie van het Trinity
Center ter hand nemen".
Plaatsvervangend president-
directeur van de KLM, mr.
J.F.A. de Soet, wees op de ver
diensten en de mogelijkheden
van onze nationale trots in de
lucht en het uitstralingseffect
van Schiphol als internatio
naal distributiecentrum met
aansluiting op de wereld. Lei
den is van dit alles slechts
twintig minuten verwijderd,
aldus de heer De Soet.
ZOETERMEER/DEN
HAAG „Ieder mens
kan zich vergissen, dus
ook een kinderrechter,
maar in dit geval kan dat
bepalend zijn voor de rest
van het leven van de nu
10-jarige Carla uit Zoeter-
meer". Dat betoogde de
advocaat van het echtpaar
Van de Waart in een zaak
voor de meervoudige ka
mer van de Haagse recht
bank. De pleegdochter
van dit echtpaar werd 7
december vorig jaar „uit
huis geplaatst" naar aan
leiding van een procedure
door de ouders, die hun
kind na tien jaar weer te
rug willen. De strijd die
zich daarop ontspint, toont
de manco's aan in de wet
tot verbetering van de
rechtspositie van pleegou
ders.
Carla is, sinds zij enkele we
ken oud was, opgevoed door
Jo en Geer van de Waart. In
1981 willen de ouders het kind
terug, maar de pleegouders
weten gebruik te maken van
het Blokkade Recht Pleegou
ders. Dat wil zeggen dat wan
neer een kind langer dan een
jaar door pleegouders wordt
opgevoed, zij kunnen weigeren
het kind terug te geven.
De wettige ouders stapten dus
naar de kinderrechter om hun
kind terug te krijgen, maar dat
werd hen geweigerd. Inmid
dels spant de Raad van de
Kinderbescherming een proce
dure aan tot onder toezicht
stelling (OTS) van het kind en
dat resulteert uiteindelijk in
een uit huis plaatsing op grond
van deze OTS. Carla wordt op
7 december met onbekende
bestemming afgevoerd (ont
voerd) uit het PMeis van Justi
tie, terwijl de pleegouders, zich
van geen onheil bewust, een
gesprek voeren met de kinder
rechter.
Het echtpaar Van de Waart
gaat daarop in hoger beroep
tegen de uit huis plaatsing, ter
wijl toen al een prodecure liep
waarin de peegouders vroegen
Carla's wettige ouders de ou
derlijke macht te ontnemen.
En deze laatste zaak werd gis
teren achter gesloten deuren
in het Paleis van Justitie be
handeld. De kans is echter ni
hil dat Van de Waart het ge
lijk aan zijn kant krijgt, omdat
die rechtbank bij een eerdere
behandeling de zaak aanhield,
om af te wachten hoe het stre
ven van de kinderrechter om
Carla bij haar wettige ouders
terug te plaatsen, met succes
wordt bekroond. De rechtbank
geeft de kinderrechter dus vrij
spel.
In het pleidooi van de advo
caat wordt gewezen op de eer
der genoemde wet tot verbete
ring van de rechtspositie
pleegouders. Toen de Raad
van de Kinderbescherming de
procedure tot onder toezicht-
stelling begon, werden de
pleegouders feitelijk en juri
disch buiten spel gezet. Deze
wet kan niet verhinderen dat
het gebruikelijke beleid wordt
voortgezet en is daarmee vol
ledig uigehold. Zolang de pro
cedure speelt, mag (of moet)
Carla wel naar haar ouders toe
tijdens de weekeinden en fees
ten, maar hebben de pleegou
ders die het kind tien jaar lang
opvoedden haar sinds 7 de
cember slechts drie maal ge
sproken en dan nog op het
Zoetermeerse politiebureau in
het bijzijn van huisarts en een
politieman.
De kinderrechter nam zijn
eerdere beslissing tot uit huis
plaatsing van Carla op grond
van de rapportages van de
Raad van de Kinderbescher
ming en een onafhankelijk
deskundige (orthopedagoog).
Daarin wordt onder meer ge
suggereerd dat het huwelijk
van Van de Waart niet goed
zou zijn en daarmee een onge
zonde binding tussen dochter
en pleegmoeder bestaat. Argu
menten die door andere zijden,
onder meer volgens een hoog
leraar in de kinderpsychiatrie,
worden betwijfeld, want hoe
zou Carla in het huis van haar
pleegouders anders zijn opge
groeid tot een gezond en le
venslustig kind.
Bovendien wordt in de rap
portage gemeld dat Carla
graag naar haar ouders terug
wil. Maar dat is geheel in strijd
met de briefjes die zij naar
voormalige klasgenootjes
stuurde, waarin Carla schrijft
heimwee te hebben naar haar
vertrouwde omgeving. De
vraag wat de gevolgen voor
Carla zijn, wanneer zij na tien
jaar weer naar haar ouders
moet en daarmee de banden
met haar pleegouders verliest,
komt in de rapportage van de
Raad van de Kinderbescher
ming niet aan de orde. Hoe het
nu eigenlijk gaat met Carla
weten noch de advocaat, noch
de pleegouders. Wanneer het
echtpaar Van de Waart hun
Carla weer mogen zien, moe
ten zij maar afwachten. De
rechtbank doet over drie we
ken uitspraak.
Bromfietser
aangereden
LEIDSCHENDAM Een 18-
jarige Zoeterwoudse bromfiet
ser is gistermorgen gewond ge
raakt bij een aanrijding op de
Nieuwstraat in Leidschendam.
Het ongeluk gebeurde tussen
Venestraat en Damhouder
straat. Een Hagenaar kwam
uit een uitrit gereden en ver
leende geen voorrang aan de
bromfietser. Deze kwam te
vallen en liep een beenbreuk
op. Hij is overgebracht naar
ziekenhuis Antoniushove in
Leidschendam. De bromfiets
werd flink beschadigd.
Hoe moet dat nou met <U
Olympische Spelen? Ze zuil
het zich ook in Hollywood
vragen, en dan bedoel ik n
de buitenwijk van Los An ge ,n
van die naam, maar meer i ui
stract: de filmwereld. W, e
ook daar is stevig ingehaakt t
het Olympisch effect. Er z gp
vier films in de maak, die 3 ;e
vier iets met het verleden v ne
de Olympische Spelen te u e
ken hebben. Twee voor de e:
levisie: een filmbiografie v e
de Roemeense gymnaste Na i\
Comaneci en een over r
zwarte sprinter Jesse Owt fu
die onder de neus van Hit |ei
in '36 in Berlijn z'n medai, ku
binnenhaalde. Komiek en
gisseur Mel Brooks heeft
grote onbekende uit het vet
den opgehaald: Ene Heh t
Meyer, schermkampioene
1928. Virginia McKenna "1
Bill Travers mogen nog ven I
terug in de tijd. Ze spe,y
Amerikaanse amateurs I
Athene, 1896, in „The F
Olympic Games". Ik vraag
af of er voor Hollywood t
goud mee te verdienen valt
ATE
in
Er is geen ruimte voor vijft
Nederlandse films per jaf
zegt filmmaker Ate de Jong e
Skoop. „Niet alleen is er ge j]
ruimte voor in de theate
maar ook de filmrubrieken
de televisie, de publiciteit, k
dat niet verwerken. Je beg
langzaam te voelen dat film 'I
Nederland een verzadiging
punt gaat naderen". En: „I
is geen toeval dat Nederlant
filmers naar het buitenli
lonken. Kijk maar naar
Verhoeven. En ik ken er
wel drie, vier die weg zoud
willen". Maar, want er is
maar: „Nederlandse films
als ze een succes zijn, de bet
investering die je maar km
doen. Met Nederlandse 1
kunnen de distributeurs
wel een beetje geld verdiei
Aan grotere Amerikaa
films als „Christine" t
penter verdien je bijna n.
op dit ogenblik".
1984
im
John Hurt gaat een rol spi
in de verfilming van Get
Orwells bekendste t
„1984". Eindelijk een „fan
sie-rol" voor Hurt die de h
ste jaren hoodzakelijk men
speelde die van vlees en bh
zijn of waren. O.a. Quen
Crisp, de homosexuele amb
naar van „The naked civil s
vant", de mismaakte Jo
Merrick uit „The Eleph
Man", zijn Oostduitse balh
vluchteling vergeten we m
gauw en kortgeleden nam
jockey Bob Champion voor
rekening. Champion overv,
kanker en kwam na dat al
in 1981 als winnaar in
Grand National over de stre
Hurt zelf heeft het ook
z'n kiezen gehad: Tijdens
laatste filmrol, verloor hij 1
echtgenote door een ongeil
Aardige anecdote van Hi
over de echte Quen tin Ci
die hij benaderde met de vn
wat hij van z'n filmier
vond: „Heel wat korter". 1
kan alleen een Engelsman zt
gen.
RICHARD
Richard Gere zal zijn rol 1
Koning David, waarin we h
van zeer jong zeer oud kuni
zien worden, niet zoals
pland in Israel opnemen. D
de torenhoge inflatie in 1st
is het de producers daar
duur geworden. Er is nog l
reden: de voor de film beste
de plek boven Jeruzal
wordt bepland met bon
doro fans die de overlei
sterren Ingrid Bergman
Henry Fonda willen eren.
gen zulke Goliaths redt J
vid" Gere 't niet.
BERT JA NS.
