Omwegen Het Leidse Kroegenboek heeft veel te vertellen Alphen staat vaker in brand Kleiden/regio Wassenaarse brandweerman ontwierp zijn eigen houterige draaiorgel Economisch wel en wee LEIDSE POLITIE ONNODIG STRENG TEGEN BUITENLANDERS ficidócSoiwant DINSDAG 15 MEI 1984 PAGINA 5 Renovatie De Leidse vrouw behoorde tot het leger der zwartkij kers. Maar het niet betalen van de omroepbijdrage was geen onwil geweest, betoogde ze. Ze had vijf keer in het ziekenhuis ge legen en daarbij was haar huis ook nog eens gereno veerd. Officier van justitie Dek had dat laatste niet goed verstaan. „Wat is er met uw huis?", vroeg hij. Dat is gerenoveerd", ant woordde de vrouw. „Oh, ik dacht u zei dat uw huis verruïneerd was", zei Dek. ,Dat is bijna hetzelfde", gaf Morshuis, die kenne lijk op de hoogte is van de Leidse renovatieperikelen. Voor het zwartkijken leg de hij de vrouw een boete van 30 gulden op. Dek had om 40 gulden gevraagd. Leugen Volgens de politie had de dikke jongeman op de Breestraat in Leiden 68 ki lometer per uur gereden. Een motoragent had de jongen, die ook op een mo tor (een Yamaha 1100) reed, over een afstand van 150 meter gevolgd. Daar klopte dus niets van, meende de verdachte. „Ik reed op één wiel en een motoragent die mij tege moet kwam zag dat. Hij is me achterna gegaan, maar hij heeft nooit kunnen constateren dat ik te snel hebben gereden", ver klaarde de jongen. Vervol gens bracht hij zwaarder geschut in stelling. „Dat hij me over een afstand van 150 meter heeft ge volgd is een grove leu gen". De motorrijder vertelde dat hij met de agent in de bat was gegaan en dat II daarbij het gebruik van 'ill ster^e taal n'et werd ge- l/PI schuwd. „Er speelt zich /LI geloof ik altijd meer af 'l'ldan dat er in het verbaal I \staat", vond Morshuis. /„Hier staat alleen maar 'dat u de overtreding er kent". Dat was voor de verdachte aanleiding om een ^boekje open te doen over zijn ervaringen met de politie. „Gisteren nog werd ik aangehouden en toen zei die agent 'idioot' tegen me. Een tijdje gele den moest ik voor de poli tie uitrijden naar het bu reau en toen zei die man als je je niet gedraagt dan schiet ik je van je motor af". Rechter Morshuis was niet onder de indruk van deze onthullingen. „Als u op uw achterwiel rijdt dan kunt u niet zien hoe snel u rijdt", veronderstelde mr. Dek slim. „Maar dat kon die agent ook niet", kaat ste de verdachte de bal te rug. Morshuis besloot de zaak aan te houden om de bewuste motoragent te ho- Gefopt De meeste verdachten staan terecht voor één overtreding. De student maakte een forse uitzon dering op deze regel, hij moest zich gisteren ver antwoorden voor 23 par keerbonnen. „Met vijf man een auto hebben is niet- in de hand te hou den", merkte de verdachte op. Het zat zo. De jongen nam vorig jaar zitting in het bestuur van een vere niging die zich bezighoudt met de opvang van stu denten en voor het gemak schaften de vijf bestuursle den zich een auto aan. Dek wilde weten om wat voor een vereniging het ging. De verdachte was echter niet toeschietelijk met zijn informatie en had er dui delijk geen zin om de naam van de vereniging te noemen. „Als ik het goed begrijp dan is het een ge zelligheidsclub, u vangt mensen op die niet in moeilijkheden zijn", con cludeerde Dek. niet teg ui n Hij werd „Eigenlijk heeft u Gods water over Gods akker la ten lopen", oordeelde de officier. „Die uitdrukking ken ik niet", zei de jonge man. „Het is wel een hele goeie", repliceerde Dek. Officier en rechter kwa men overeen om de zaak aan te houden en het hui dige bestuur van de vere niging om inlichtingen te vragen. Toen moest ook de naam van de studenten vereniging worden ge noemd. Dat bleek Minerva te zijn. „Oh, het studenten corps", riep Dek. „Ik moet u zeggen dat ik me gefopt voel". Het was duidelijk dat de officier het jammer vond dat de zaak werd aangehouden. KEES VAN HERPEN NIEMAND BETER DAN BURGEMEESTER CEESGOEKOOP KON HET EERSTE EXEMPLAAR IN ONTVANGST NEMEN Glunder en met een enigszins verzaligde glimlach heeft burge meester Cees Goekoop dezer dagen het eerste echte en beproefde handwerkje over het spi ritueel en substantieel innemen in Leiden in ontvangst genomen. Het deed hem dus zichtbaar genoegen Het Leidse Kroegenboek even in de handen te mogen hou den; ,,Ik zal het later zeer terdege raadple gen", monkelde hij nog even terzijde, het boekje (dat hem wellicht nog nader aan het hart ligt dan de vele raadstukken en besluiten die om zijn parafering vragen) als een kostbaar kleinood koesterend. Het zou overdreven zijn te bewe ren, dat Leidens eerste burger de meeste van de in het boekje opgesomde en geanalyseerde 70 kroegen, 45 restaurants en 5 dancings als zijn broekzak al kende, maar hij heeft nu eenmaal het odium en beschikt zon der meer over een hel der inzicht in de hem 't meest aansprekende en spraakmakende distribu tiepunten van alcoholica en aanverwante produk- ten. Het was alleszins een zon nig tafereeltje, boven aan de statietrappen van het stadhuis, waar een paar klauwende leeuwen met gebeitelde manen, stil voor zich heen grommend, het gemeentelijk wapen al tij den lang staan te bewaken. De burgemeester voor noemd hield zich een wijle op met de redigerende au teur-samensteller van het handzame werkje, Ad de Gram, en de uitgeefster Marianne Verhoeven van Batteljee Terpstra. Alle drie waren ze ervan over tuigd, dat het boekje (met een eerste oplage van 1500 exemplaren verspreid over de meeste Leidse boekwin kels) „zijn weg wel zal vin den". De overhandiging werd later informeel beze geld met het nuttigen van enkele verversingen die in Het Leidse Kroegenboek zo uitvoerig beschreven staan. De prijs van het Kroegen boek is slechts 14,90. Dat is belachelijk laag maar wel reëel, omdat deze keurig verzorgde en prettig leesba re paperback rijkelijk gelar deerd is met advertenties, welke over het algemeen duidelijk ïijn toegespitst op de „doelgroep". Ad de Gram heeft het wel geweten: „Gram" is in dit geval vrij zwakjes uitge drukt, want het moeten verorberde kilo's en vele li ters geweest zijn alvorens Ad zijn beoogde gedrukte intentie van de persen kon laten rollen. Hij is maar liefst een jaar bezig geweest met het aflopen van al die kroegen en eetgelegenhe- den. Zeg maar gerust: tot hij een ons woog en de kleintjes pils hem de strot uitkwamen. Twaalf maan den lang proefde hij sfeer, drankjes en hapjes; het cou rante goed zowel als de spe cialiteiten. In navolging van zijn grote voorbeeld, de samensteller van het Groot Amsterdamse Kroegen boek, waarin het hele dorst- lessende, dorst- en eetlus- topwekkende, en weer dempende, assortiment in alfabetische volgorde werd geplaatst. Dat overtreft na tuurlijk alles, maar De Gram liet zich op kleinere schaal niet uit het veld van gedistilleerd en getapt slaan. Onvermoeibaar ging hij door en registreerde hij zijn indrukken, en het moet gezegd: hij heeft zijn jeugdi ge teint en geestelijke span kracht daarbij behouden. Dat hetzelfde geldt voor Marianne Verhoeven mag niet verwonderlijk heten, immers zij hoeft slechts uit te geven; ook al kost dat de nodige kopzorgen. Huisbal Ad de Gram dan ging cons ciëntieus, maar geenzins contre coeur, te werk. Hij zocht op zijn zwerftochten naar de grootste gemene delers en de kleinste geme ne veelvouden van wat de mens uit Leiden en omge ving beweegt tot het aan doen van de Leidse horeca- instellingen. De Gram moet zich nu en dan lichtelijk onwel hebben gevoeld na het eten van dé zoveelste „bal". De al dan niet „zelf gemaakte" bal gehakt, na melijk, ook wel de „huis- bal" genoemd, blijkt in veel kroegen en restaurerende gelegenheden favoriet. Die bal zorgt voor een redelijke ondergrond, want „je moet er wel iets bij eten" weten we allemaal. Dat is toch weer anders dan een portie kaas of worst aangelengd met mosterd of „iets roods" en de tosti's. Ad toonde ook een aan banden gelegde interesse voor „de bieren". Hij geeft in zijn boekje pre cies aan welke soorten bier er zoal worden getapt, waar vraag is naar een uitgego ten „geus" en hoeveel men voor zo'n glas (soms een pint, als het ale is) moet neertellen. Het .lot wilde, overigens, dat inmiddels alweer een kroeg is gesloten. Dat kon Ad een jaartje geleden ook niet we ten. Daarom is het ook de bedoeling van samensteller en uitgeverij om over twee jaar met een aangepaste en misschien weer lucratieve versie op de markt te ver schijnen. Men is, als gele genheidsteam, vol goede moed. En ook Cees Goe koop heeft te kennen gege ven, dat hij „nadere stap pen" zal ondernemen om tot een verdere kennis met betrekking tot de Leidse wereld van kroeg en res taurant (het afromen van de dancings zal hij waar schijnlijk „delegeren") te kunnen geraken. Maar het is wel fijn hoor, zo'n Leids Kroegenboek. Op mijn omwcjicn door stad en land I kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 HIBj tk.wHHI - 12 22 44 op toestel 10. door Jon Pielen. Burgemeester Cees Goekoop (rechts) 4oonde zich goedgemutst bij de presentatie van Het Leidse Kroegenboek door uitgeefster Manrianne Verhoeven (links) en auteur Ad de Gram. Alleen een stadsleeuw liet de achterkant van zijn gelijk zien. V) Ook al ben je brandweerman in Wassenaar, je kunt er niet van op aan dat je elke dag iets te blussen hebt. Je houdt, als zodanig, dus gewoon eni ge tijd over. Nou, die vrije tijd heeft brandweerman Henk van Kuijen, voor de zo veelste keer, uitstekend be steed: hij heeft zijn eigen, uit zonderlijke draaiorgel in el kaar gezet. Voor wie de 37- jarige Van Kuijen kent, zal dit niet uitzonderlijk zijn. Deze spuitgast-artiest met „het" in zijn vingers heeft de goegemeente al eerder tot be wondering gedwongen met zijn uit boomstammen gesne den totempalen. Henk zou zonder meer verheven kun nen worden tot zwetend ere burger van het Paas-eiland, of tot honorair „chefe" van een knutselend Latijns-Ame rikaans pueblo-volkje. Die totempalen (het lijkt wel als of St. Servatius een keer voor hem heeft geposeerd) sieren het trottoir van de Schoolstraat in zijn gemeen te. En daar staat ook zijn ate lier, waar hij nu acht maan den bezig is geweest met een draaiorgel. Kunstminnaar Henk van Kuijen, wordt-ie genoemd. Orgelbouw zei hem niets, een jaar geleden. Hij had wel wat kleine muziekinstrumenten vervaardigd, maar een orgel, nee. Bescheiden noemt hij zich een „autodidact op dit vlak". Het kwam zomaar bij hem op. Maar als je naar zijn zojuist voltooide instrumen kijkt, raak je al gauw onder de indruk en zeg je: Henk heeft gevoel voor understate ment. Immers, hij is zijn ei gen koning geweest; zonder kennis van de orgelbouw be gon hij aan een waagstuk van eigen ontwerp. Bij enige be kende orgelbouwers probeer de hij informatie in te win nen. Men was wel vriende lijk, maar Van Kuijen kwam geen snars verder: „mede door de nodige mystiek rond dit nauwelijks voorkomende beroep". Blazen via draai wiel Brandweerman Henk „dan doe ik het zelf maar" beet zich evenwel vast in zijn opgekomen verlangen een draaiorgel te bouwen. Als er een patroonheilige der draai orgels bestaat (en die is er natuurlijk; u kunt eventueel navraag doen bij Sinte Ceci lia), zou die Van Kuijen spe ciaal moeten zegenen en be schermen. Henk, tussen de brandbedrijven door, ont wierp alsof het niks was een vernuftig systeem met twee blaasbalgen. Via een ouder wets draaiwiel wordt lucht in achttien vierkante fluiten ge blazen, van hoog tot laag. En bij een draaiorgel horen af beeldingen. In dit geval acht tien portretten, waar zijn zoon en dochter model voor hebben gestaan. Die portret ten van kinderen verlevendi gen de zijkanten, de flanken van het orgel, en geven er zelfs een filosofie aan mee. Henk noemt zijn orgel „een samenleving in het klein. Bij elk gezicht hoort een fluit, en onderling vechten die gezich ten met het bijbehorende ge luid om de boventoon". Henk van Kuijen is tevreden en hij laat zijn schepping fluiten dat het een aard heeft. De muziek wordt gespeeld via een toetsenbord. „Maar daar ben ik nog niet hele maal mee tevreden. Ik ben nu bezig met het ontwerpen van een mechaniek dat me in staat stelt tot het laten spelen van het orgel door middel van muziekboeken. Zelf spe len. nou nee, dat kan ik niet". Daar voelt Henk ook niet voor. Hij wil zijn orgel volledig „eigenhandig" ma ken: „Dat is weer eens iets anders dan je werk". Hierbij mag u wel in overweging ne men, dat een brandweerman nog iets anders te doen heeft dan te wachten op een bran dalarm. Wat dat ook moge zijn. In elk geval is Henk's draaiorgel zowel een schilde rij als een muziekinstrument. „En verder houd ik nu een maal van vierkant en sober". Dat deze brandweerman (maar dat is nu weer zo'n bij voeging die eigenlijk nergens op slaat, want Henk had net zo goed boekhouder of kaas boer kunnen zijn) zich in een uitzonderlijke hobby uitleeft, is de moeite van het signale ren waard; vierkant en sober. Kijk maar naar zijn gesneden koppen, waarvan de meeste de dikke lippen tuiten, en sommige voorzien zijn van een lodderoog. Maar zijn achttien fluiten „in concert" mogen er wezen. Het houten geluid is verwant aan dat van een tomeloze meerstemmige donkere blok fluit. Houterig, maar met veel volume. Voorlopig is het: speelman Henk. kom, speel ons wat voor, met je houten geblaas. Voordat er luide brand geloeid wordt. Want dan gaat-ie in z'n pak, Henk, en wordt er geblust. En dan moet je maar wach ten wat er van komt. „De Gezondheidswinkel" gevestigd aan de Herenstraat 64 is opgeheven. Aan de Haarlemmerstraat 29 is „De Vrolijke Trekker", winkel in campingartikelen van Labruyeren, gevestigd. „Smits", kruideniersbe- drijf, gevestigd aan de Boer- haavelaan 296 is opgeheven. Aan de Lange Mare 112 de „IJssalon Italia" gevestigd. „Koket", winkel in dames mode, gevestigd aan de Haarlemmerstraat 178 is ver plaatst naar Haarlemmer straat 186. G. J. Remmerswaal, amb. handel met vaste klanten- wijk in melk- en zuivelprod. is overgenomen en verplaatst naar Warmond. „Mac Foto" gevestigd aan de Haagweg 9 en Rosmolen 28 zijn opgeheven. Aan de Stuyvesanthof 45 is G. J. Vermeulen, machinaal hout- bewerkingsbedrijf op het ge bied van restauratie-, inno vatie- en nieuwbouwdraai- werk, gevestigd. Aan het Fregatwal 7 is „Uitgeverij Lengkeek", het uitgeven van boeken en bro chures, met als 2e handelsn. ,het Brooddieet" gevestigd. Aan de Frans van Mieris straat 30 is „Mutamo" (b.v.i.o.), het verr. van zand- zuig- en baggerwerken, ge vestigd. Aan de Langestraat 18b is „M. S. Bouius", het vervaard, van muziekinstrumenten, ge vestigd. Aan het Levendaal 166 „Holland America Attrac tions C.V.", impresariaatbu reau, gevestigd. Aan de Oude Singel 102 is Muziekuitgeverij „De Sleu tels" gevestigd. Aan de Richard Holstraat 44 is „Videotheek Down stairs", verhuur van bespeel de videobanden, gevestigd. Zandzuigersbedrijf A. v.d. Weyden gevestigd aan de Vendelstraat 12 is opgehe ven. „Sanso Unico", imp. van en grooth. in bovenkleding, gevestigd aan het Noordein de 34 is opgeheven. Economisch wel en wee Aan de Janvossensteeg 50 is „Punt M", klh. in dames- bovenkleding, gevestigd. „Zeeman Cargo Transfer b.v." gevestigd aan de Mor- genstertuin 5 is uit Leiden vertrokken. Aan de Oxfordlaan 3 is „A. H. Steenbergen Beheer Lei den b.v." gevestigd. Aan de Haagweg 182 is het „Raadgevend buro voor Mu seale Bedrijven" gevestigd. Aan het Noordeinde 23 is „Iberia", restaurantbedrijf, gevestigd. „Multi Lease b.v.", geves tigd aan de Vondellaan 80, is verplaatst naar de Vondel laan 45. Schoonmaakbedr. M.K. van Oosten-van Leeuwen, gevestigd aan de Celebes- straat 5 opgeheven. Aan de Kolfmakersteeg 20 is „Mini specialist", automo biel- en garagebedr. geves tigd. Aan de Meyerskade 15 is „Pacam b.v.", het beleggen van vermogen, uitsl. of nage noeg uitsl. in effekten, onr. goed en hypothecaire schuld- verorderingen, gevestigd. Reclame „Clarensteeg", ge vestigd aan de Clarensteeg 21 is opgeheven. Aan de Langegracht 3 (di- gros) is snel-schoenmakerij „Shoe inn" gevestigd. Het Koninklijk Nederlands leger- en wapenmuseum ge vestigd aan de Pesthuislaan is verplaatst naar Delft. ALPHEN AAN DEN RIJN De Aiphense brandweer moest in 1983 238 keer uitrukken voor brandmeldingen. Dit is een stijging van 50 pro cent ten opzichte van 1982. Met de stijging van het aantal meldingen steeg ook de brandschade tot een totaal van 1,8 mil joen gulden hetgeen een verdubbeling van 1982 betekende. Ongeveer 1 miljoen gulden bedroeg de schade aan de vijf win kels in de Aarhof toen daar op 24 september vo rig jaar een brand uitbrak waarbij de brandweer ter nauwernood kon voorko men dat het hele winkel- centrum in vlammen op ging. Overigens staat het winkel centrum vooraan wat betreft het loos alarm. In totaal werd er 62 keer vals alarm gegeven waarbij de automatische brandmeldingsinstallatie van de Aarhof de grootste boosdoe ner was. Men hoopt in de toe komst de brandmelders zoda nig af te stellen, dat de balda dige jeugd ze niet in werking kan zetten. Kan dit niet dan zou het sluiten van het win kelcentrum na winkeltijd de brandweer een fors aantal uit rukken kunnen besparen. Het aantal hulpverleningen van de brandweer steeg van 212 in 1982 naar 258 in 1983. Men moest 56 keer in actie ko men om mensen uit liften te bevrijden, een koe en een paard werden uit het water gevist, drie katten werden ge red uit boom, dakgoot en schoorsteenkanaal, er moesten vissen gered worden uit een lekke en daardoor droge vijver en dertien keer hielp de brandweer bij weggeraakte sleutels, vergeten pannen op het gas of niet uitgezette strijk bouten. Overigens zal de brandweer in de toekomst wel eerst kritisch bekijken of er met mensen en groot materiaal bij huipaan- vragen moet worden uitge rukt. Vooral bij in de hoogte geklommen huisdieren blijkt vaak dat zij op eigen pootjes toch weer beneden kunnen komen. In het verslag wordt er dan ook op gewezen dat hulp van de brandweer altijd betaald moet worden Alleen als er gevaar bestaat voor de veiligheid van mens of dier of goederen van derden lopen ge vaar dan is hulp gratis. LEIDEN „De Leidse politie treedt nodeloos streng op te gen buitenlanders". Dat zei Wilfried van der Wal, mede werker van de Stichting Rijn en Lek, gisteravond op een VVD-bijeenkomst over buiten landers. y0jgens van (jer Wal zijn weliswaar de regels van de overheid ten aanzien van de in Nederland verblijvende buitenlanders strenger gewor den, maar treedt de politie in bijvoorbeeld de randgemeen ten aanzienlijk soepeler op dan de vreemdelingendienst van het Leidse korps. Ook in een enigszins vergelijkbare stad als Den Haag zou het beleid van de politie soepeler zijn. Hij wees er op, dat het huidige re geringsbeleid niet heeft geleid tot een strenger toelatingsbe leid zoals de bedoeling was, maar tot een stringenter uit- wijzingsbeleid. Dat blijkt vol gens Van der Wal ook uit het feit, dat de politie meer aan dacht besteed aan de controle van verblijfsvergunningen dan aan illegaal verblijvende bui tenlanders. VVD-raadslid M. Zonnevylle waarschuwde er gisteravond voor dat het vreemdelingenbeleid te veel gaat lijken op een anti-discri minatie beleid. GRATIS ELKE WOENSDAG DE BIJLAGE BIJ UW KRANT MET INFORMATIE OVER FILMS. MUZIEK THEATER. RECREATIEEXPOSJTIES EN EEN COMPLETE AGENDA Geen krant ontvangen Bel tussen 18.00 en 19.00 uur, zaterdags tussen 14.00 en 15.00 uur. telefoonnr.071- 122248 en uw krant wordt nog dezelf de avond nabezorgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 5