p5flff
„Niet alleen de
spelers in het
veld worden
kampioen"
Henry van der
Weijden hoopt
op nieuwe kans
SPORT LEIDEN EcidócSootant
HET COLLECTIEF BELANGRIJK
VOOR TRAINER ARIE LAGENDIJK:
«snx
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Maarten Nooter
lijkspelletje pakten, moest er
wel wat gebeuren. Tegen
Noordwijk schoof Aandewiel
halverwege de tweede helft al
door naar het middenveld en
dat pakte goed uit. En tegen
RCL, een week later, speelde
hij op die plek opnieuw een
sterke wedstrijd. Op zo'n mo
ment is dan duidelijk dat de
ploeg zichzelf heeft opgesteld,
daar hoef je als trainer niet
meer aan te komen". Het heeft
Lagendijk wel verbaasd dat
Aandewiel dit seizoen zo'n op
vallende rol heeft kunnen spe
len dat men in het Katwijkse
nu al stelt zaterdag „ook kam
pioen" te kunnen worden. „Ik
blijf er bij dat Aandewiel op
het middenveld beperkingen
heeft. Hij heeft vooral relatief
veel tijd nodig voor de balbe
handeling, het aannemen van
de bal, het versturen van de
pass. Dat was ook de voor
naamste reden om hem van
achteruit te laten komen. Op
die manier zou hij hetzelfde
spelletje als nu kunnen spelen,
maar zou hij met de tegenstan
ders vóór zich in balbezit ko
men en dus meer tijd hebben
voor die balbehandeling. Om
dat Aandewiel deze competitie
maar twee, drie keer is gecon
fronteerd met een tegenstan
der die hem over het hele veld
volgde, heeft hij dit seizoen
verbazend frank en vrij kun
nen voetballen. Ik bemoei me
in principe niet met de speel
wijze, de tactiek van tegen
standers,- maar voor mij blijft
dat wel een beetje onbegrijpe
lijk".
„Wondertje"
Het feit dat Rijnsburgse Boys
hu een overwinningenreeks
van twaalf op rij heeft opge
bouwd, is voor Lagendijk een
„wondertje". „Ik zeg altijd dat
in voetbal alles mogelijk is,
maar wie mij vooraf zou heb
ben verteld dat we er twaalf
op rij zouden winnen, had ik
wel voor tachtig procent gek
verklaard. Van zoiets kan je
immers alleen maar dromen.
Dat die serie uiteindelijk wel
is gerealiseerd, dat we nu
mede daardoor op de drempel
van het kampioenschap staan,
valt wel terug te brengen op
een aantal factoren. Het feit
dat we nauwelijks met langdu
rige blessures te maken heb
ben gehad, bijvoorbeeld. Paul
van der Blom en Fred Arroyo,
ja. Maar op het moment dat
Fred wegviel, was Paul net
aan het terugkomen. De groep
heeft ook maar weinig schor
singen opgelopen. Eén om pre
cies te zijn, Rob Gillissen.
Maar op dat moment was wel
Ton Arroyo beschikbaar, een
jongen die met het team in die
periode toch voor tien punten
heeft gezorgd. De kracht van
de bank, zeg maar. Een bank
die heel belangrijk is, zeker
voor een winnend elftal. Als je
veel wint, moet je juist zorgen
dat je op de bank niet verliest.
Mede door de fantastische in
stelling van die jongens op de
bank, heeft de groep zo kun
nen presteren".
Ook de factor „geluk" wordt
door Lagendijk aangehaald als
verklaring voor de impone
rende zegereeks. „Je kan nog
zo goed voetballen, de ploeg-
tactiek kan nog zo perfect
worden uitgevoerd, geluk heb
je toch nodig. Als je op bepa
lende momenten het geluk
meehebt, scheelt dat aan het
einde van de rit drie, vier
punten met de nummer twee.
De wedstrijd tegen Vallei vo
gels uit is daarvan een goed
voorbeeld. In die wedstrijd la
gen 3-2 en 2-3 op centimeters
van elkaar. Het werd uiteinde
lijk 2-3 voor ons, maar niet
omdat we in die laatste minu
ten beter waren, maar gewoon
omdat wij op dat beslissende
moment meer geluk hadden".
Verbetering
Hoewel Rijnsburgse Boys al
lerwegen als de enig juiste
kampioen wordt aangeduid, is
Lagendijk van mening dat er
binnen het team nog wel enige
zaken voor verbetering vat
baar zijn. Lagendijk, die al
enige tijd terug voor nog een
jaar bijtekende: „We zijn nu
twee jaar bezig om hef maxi
male rendement uit de groep
te halen. En in vergelijking
met vorig seizoen zijn we na
tuurlijk ook een stuk verder.
De ploeg is in mentaal opzicht
gegroeid, het collectief staat
als een blok. Maar dat bete
kent niet dat er zowel indivi
dueel als in ploegverband niet
nog onderdelen kunnen wor
den verbeterd. Daarbij moet
het team volgend jaar eerst
nog maar eens bewijzen dat
het echt een blijvertje, echt
een topper is. Dit seizoen zit
alles mee, loopt alles lekker,
wil iedereen zich voor meer
dan honderd procent inzetten
om dat eerste kampioenschap
te pakken. Maar volgend jaar
„Het betaalde bekervoetbal hebben we dit seizoen volledig
los gezien van het competitiegebeuren. De ploeg mocht het
als een uitje beschouwen, mocht proberen ook tegen Willem
2 en bij Roda JC vanuit een positieve opstelling zo aanval
lend mogelijk te spelen. Ik vind het nog altijd jammer dat
we er bij Roda niet minimaal een gelijkspel hebben uitge
sleept, de mogelijkheden waren er wel. Of dat bekeravon-
tuur ons iets heeft opgeleverd? Ja, financieel is de club er
wat wijzer op geworden en ik denk dat we in sportief op
zicht met die 3-1 overwinning op Willem 2 en die 1-0 neder
laag bij Roda ook de nodige goodwill hebben gekweekt.
Aan de andere kant leden we na Roda bij Spakenburg wel
onze tweede en tot nu toe laatste competitienederlaag, om
dat de ploeg de eerste tien minuten niet optimaal geconcen
treerd was..."
ZATERDAG 5 MEI 1984 PAGIN
1-4- jj
„HET WORDT 4-
GENOEMD, MAAR
EIGENLIJK SPELER
WE MET
VIER SPITSEN..." I
„Ik weet dat er meer is dan voetbal allel
Dat er veel belangrijker zaken in het le\l
zijn dan dat rotspelletje. Maar voor mijs
dat spelletje nu eenmaal heel erg bela\l
rijk. Ik kan ook beslist niet tegen m'n iS
lies. Je verliest als ploeg, maar ik trek |I
mezelf persoonlijk aan. Ik zoek de sch\
altijd bij mezelf. Ga na of ik dingen Jr
kunnen voorkomen met een betere voor,
reiding, bezie of ontwikkelingen in een h|
strijd me hebben verrast. Wat dat betq
streef ik toch naar perfectie, naar zekerhi
Ik wil niet worden verrast door een teg\
stander. Afgelopen zaterdag ben ik naar L
selmeervogels geweest. Ik heb niets nieul
gezien, niets gezien dat ik nog niet wj
Maar ik ben toch blij dat ik geweest b\
Dat ik nu weer zeker weet dat die ploeg A
niet kan verrassen".
LEIDEN/RIJNSBURG De
buitenwereld houdt hem, met
Huug Aandewiel, voor de stu
wende kracht die er voor
heeft gezorgd dat Rijnsburgse
Boys vanmiddag al, tegen Spa
kenburg, het kampioenschap
in de eerste klasse B kan vero
veren. Het is tekenend voor de
persoon Arie Lagendijk dat hij
dat zelf heel anders ziet. Niet
één individu, maar de comple
te groep beschikt over winst of
verlies. „Aandewiel", zo stelt
de 35-jarige oefenmeester,
„kan slechts creatieve dingen
doen bij de gratie van een die
nende speler als Toon Houten
kamer. En dat tweetal zou
weer nergens zijn als er niet
nog eens negen spelers in dat
veld zouden lopen die hun
specifieke, even belangrijke
taak verrichten. En dat elftal
zou weer tekort schieten op
belangrijke momenten als er
niet een bank was waarop
twee, drie altijd inpasbare jon
gens klaar zitten. Zo eenvou
dig ligt dat. En ook voor mij
gaat datzelfde verhaal volledig
op. Optimaal functioneren zou
voor mij volstrekt onmogelijk
zijn zonder collega's als Ed Bos
en Paul Bahlmann. En wij
zouden voor niets werken als
we naast ons niet een perfect
werkende begeleidingsgroep,
een goed functionerende me
dische staf en een altijd rug
dekking verlenend bestuur
zouden weten. Neen, als Rijns
burgse Boys vandaag kam-
f»ioen wordt, worden niet al-
een die jongens in het veld en
die trainer aan de kant kam
pioen. Maar al die mensen die
zich in meer of mindere mate
voor de ploeg, voor de vereni
ging hebben ingespannen. Tot
de man die in de rust met de
thee langskomt aan toe".
Het collectief. De groep. Het
zijn termen die bij Lagendijk
hoog in het vaandel staan.
Vroeger al, als speler van Al-
phense Boys, DOS en UVS, nu
als trainer. Eerst vier jaar bij
Quick Boys, nu voor het derde
seizoen in Rijnsburg. Zijn op
het collectief gerichte wijze
van werken, stuitte nog wel
eens op wat weerstand. „Zijn"
ploegen zouden minder attrac
tief voetballen, Lagendijk zou
spelers door opdrachten be
lemmeren tot het echte voet
bal te komen. Kritiek die de
laatste twee jaren verstomd
lijkt en Lagendijk vindt dat
zelf niet vreemd. „Want ik zal
de laatste zijn die een creatie
ve speler verbiedt creatieve
dingen te doen. Sterker nog, ik
sta erop dat spelers die dat
kunnen op goed gekozen mo
menten trachten hun tegen
stander uit te spelen, om op
die manier een man meer situ
atie te creëren voor het doel
van de tegenstander. Maar dat
alles wel binnen de mogelijk
heden van dat moment en bin
nen de mogelijkheden van de
speler. In het team van Rijns
burgse Boys zijn drie spelers
die bij balbezit ingetogen moe
ten spelen. Jack Manuputty,
Wim Driebergen en Toon
Houtenkamer moeten op dat
moment bezig zijn met de on
herroepelijk volgende balver
lies-situatie. De rest kan en
mag offensief bezig zijn. Moet
op zoek gaan naar het doel
van de tegenstander". Lagen
dijk weigert dan ook het door
hem bij Rijnsburgse Boys ge
predikte 4-4-2 concept „verde
digend" te noemen. Integen
deel. „Het mag dan 4-4-2 he
ten, in de praktijk streven wij
naar een speelwijze waarin we
met vier spitsen werken. Dat
dat wordt gedaan vanuit een
uitgangspositie met twee spit
sen, is alleen en uitsluitend
omdat het spelersmateriaal
Arie Lagendijk:
belangrijke,
bepalende
moet je ook
het geluk
meehebben".
zich daarvoor leent. Marcel
van der Blom, Rob Gillissen
en Ton Arroyo zijn puur op
het centrum gerichte puntspe-
lers. Die mag je niet op de
vleugels vastpinnen. Zeker
niet als je zowel op het mid
denveld, als in de verdediging
(Toet en De Kroon) kan be
schikken over loopsterke, op
komende spelers. Dan is het
logisch dat je die kwaliteiten
benut. En dus de vleugels vrij
houdt. Wat dat betreft stelt de
ploeg zichzelf op".
Aandewiel
Een gegeven dat ook opgaat
als de speelwijze van de dit
seizoen van Quick Boys over
gekomen Huug Aandewiel aan
de orde komt. In eerste instan
tie had Lagendijk Aandewiel
als veel opkomende vrije ver
dediger in zijn formatie opge
nomen. „In mijn Quick Boys-
periode had Aandewiel op die
plek al goed gefunctioneerd en
ook in de voorbereiding op
deze competitie ging het goed.
De wisselwerking met Jack
Manuputty werkte voorbeel
dig, Aandewiel scoorde ook re
gelmatig, in wezen liep het al
lemaal perfect. Totdat de com
petitie begon. Dat Aandewiel
er in de eerste wedstrijd tegen
Quick Boys niet helemaal uit
kwam, mocht nog worden ver
wacht. Het was voor hem een
beladen wedstrijd tegen zijn
oude club. Maar toen het na
die nederlaag ook tegen
Noordwijk niet lukte en we
slechts met veel geluk een ge
LEIDEN „Dit wordt
een heel belangrijk jaar",
zei Henry van der Weij
den kort nadat hij een
contract bij AZ'67 had ge
tekend. „Ik moet mij op
twee fronten bewijzen.
Op school, omdat ik dit
jaar gezakt ben voor mijn
eindexamen en bij AZ om
te trachten een A-con
tract af te dwingen". Nu,
ruim een jaar later, moet
de HAVO-scholier toege
ven dat hij met de doelen
die hij zich toen heeft ge
steld, waarschijnlijk te
hoog gegrepen heeft. Net
terug van een examen
Nederlands, zich voorbe
reidend op de volgende
hindernis die over econo
mie handelt, meldt hij:
„Ik denk dat het op
school weer fout gaat.
Komt door die combina
tie van voetballen en
naar school gaan. Vijf
keer per week moet ik
naar Alkmaar. Om te
trainen en om te voetbal
len. Dat gaat ten koste
van je studie". En ook
sportief ging het Van der
Weijden dit jaar bepaald
niet naar den vleze. Een
serie blessures stond een
doorbraak in de weg. Zo
danig zelfs dat zijn positie
bij AZ een uiterst wanke
le is geworden.
„Eén dezer dagen hoor ik of
ik nog een jaartje mag blijven.
Ik heb destijds weliswaar de
afspraak gemaakt dat ik voor
twee jaar naar AZ'67 zou
gaan, maar dat zegt op zich
niet zoveel. Ik ben gehaald
door Eykenbroek en nu is er
een andere trainer. De Visser
(de huidige oefenmeester)
zegt misschien dat-ie met die
eerder gemaakte afspraken
niets te maken heeft. Kan-ie
doen want er staat niets op
papier. Ik heb een amateur
contract. Dus veel meer dan
een verédeld overschrijvings
formulier is dat niet. Ik zit
vreselijk in de zenuwen, maar
voorlopig houd ik me toch
maar vast aan die eerder ge
maakte afspraak. Ik moet er
eigenlijk niet aan denken om
volgend jaar weer bij Lugdu-
num te spelen. Niet ik dat
geen leuke club vind, ik heb
er altijd gespeeld en ga er nog
vaak kijken. Voorzitter Ver-
straaten is zelfs al bij me langs
geweest. Die voelde al aan dat
ik op de wip zit. Maar ik zie
het toch niet zitten. Mijn am
bitie is en blijft om in het be
taalde voetbal terecht te ko
men".
Het waarom van Van der
Weijdens huidige, wankele
positie bij AZ laat zich simpél
Henry van der Weijden: „Ik zit vreselijk in de zenuwen, maar
voorlopig houd ik me toch maar vast aan die eerder met AZ
■gemaakte afspraak".
verklaren. „In de aanloop
naar het seizoen ging het alle
maal heel erg goed. Ik scoor
de in het C-team in totaal ze
ventien goals in de voorberei
ding. Vier daarvan eind au
gustus in Leiden tegen UVS.
Ook tot aan de winterstop
ging het afgezien van wat
kleine blessures best redelijk.
AZ was zelfs erg tevreden
over me. Maar daarna ging
het mis. In februari botste ik
op de training tegen Theo
Vonk (de assistent trainer) op,
hetgeen me op een aantal ge
kneusde ribben kwam te
staan en daarna liep ik een
spierscheuring in mijn enkel
op. Eigenlijk ben ik nu pas
weer fit, maar ja, het seizoen
zit er nu wel zo'n beetje op.
Twee doelpunten heb ik in de
competitie gemaakt en goed
beschouwd heb ik meer tijd in
de lappenmand gezeten dan
dat ik heb gevoetbald". Een
uiterst pechvol seizoen dus.
„Ongelukkig is een beter
woord", vind de 20-jarige Van
der Weijden. „Ongelukkig op
school en ongelukkig bij AZ.
Dat heb ik nou altijd. Als het
fout gaat, dan komt alles ook
ineens. Toch hoop ik dat ze
me nog een kansje geven.
Volgend jaar, als ik niet meer
naar school ga, kan ik me he
lemaal op het voetbal storten.
En als ik dan ook nog gevrij
waard blijf van blessures, kan
ik eindelijk laten zien wat ik
kan".
MAARTEN NOOTER
beginnen we allemaal weerf
de nullijn. Kunnen we
schien meer tegenslagen
wachten. En pas dan zal
ken hoe sterk de groep
mentaal opzicht echt is.
mag jezelf na een goed
nog geen topper noemen,
als je, zoals bijvoor!
Noordwijk, jaren achten
hoog meedraait, mag je 01
toppers gaan praten".
De gemiddelde leeftijd van
Rijnsburgse team (zo'n 23 ji
doet Lagendijk overigens
optimistisch naar de komerij1
seizoenen blikken. „Dr'
groep heeft toekomst. De cl
kan hiermee, wellicht aani
vuld met wat jeugdige jongaFi
uit het tweede, minimaal r/11
vijf jaar door. Tegen die tijq^
de huidige, veelbelovende
D-lichting zover dat die
worden ingepast. Op die
nier kan binnen Rijnsbui
Boys een stuk continuïj
worden ingebouwd, iets
wij niet alleen als trail
groep als een prioriteit zit
Rijnsburgse Boys mag niet
hankelijk zijn van „ovetj
pers", van spelers die erge
anders zijn uitgekeken.
hele organisatie moet er
zijn gericht om met de club i j
club te presteren. En dat tj
toevallig het eerste alle a<
dacht krijgt omdat dat éli
kampioen gaat worden, ty
kent niet dat het werk op;
achtergrond, bij de jeugd ei
de organisatie, minder bek
rijk zou zijn. Integeni
zelfs".
GERT-JAN ONV:
Provocateur...
Het zal je toch maar gebeu
ren. In het programmablad
van je eigen club uitgemaakt
worden voor de „grootste pro
vocateur van het noordelijk
halfrond en omstreken".
Toch: het overkwam Frans
van der Veen. Naar aanlei
ding van Veens optreden op
Nieuw Zuid tegen Quick
Boys, deelde de redactie van
het Noordwijkse programma
blad deze niet overdreven
eervolle titel aan Frans uit.
En schreef daarbij ter verkla
ring: „Voetbal is geen sport
voor zachte eitjes, maar een
beetje minder mag van ons
ook wel Frans".
Tja, en daar zit je dan in de
kleedkamer. Het programma
blad in je handen, het duel
met Spakenburg voor de
boeg. Een lastige situatie, zo
menen Wij van Hutspo(r)t, en
wij hielden middenvelder
Van der Veen in dat treffen
dan ook nauwlèttend turvend
in de gaten. Welnu, Frans
kwam welgeteld tot één be
strafte overtreding en een
tweetal niet bestrafte ver-
grijpjes. Een supertotaal in
derdaad, en wij vinden dat
een foto waard. Een foto ove
rigens, waarop Van der Veen
in een geheel andere rol actief
is.
In die van vredestichter in
het treffen met Rijnsburgse
Boys, om precies te zijn.
Waarmee eens te meer wordt
aangegeven dat men zich echt
in een voetballend mens kan
jaar zo goed doet, sloeg „Al-
pheo" juist daar regelmatig
zijn tenten op. Maar alsof de
duivel er mee speelde, steeds
als „Alpheo" ter plekke was,
verging het ARC bepaald niet
naar den vleze. Ook afgelopen
zaterdag in Maasdijk niet. De
zieken konden rechtstreeks
vernemen dat ARC de eerste
kans om de titel binnen te ha
len liet liggen. Reden voor de
Alphense bestuurderen om de
ziekenomroep te laten weten
dat ze er vanmiddag, wanneer
ARC een tweede poging
waagt, mooi niet in komen.
Bloedserieus.
Hoezo bijgelovig....?
Scorebord
Het betreffende scorebord gaf
een wat merkwaardige score
aan. Alphia „0", Gasten „92".
Klopt natuurlijk niets van,
denk je op het eerste gezicht,
en: er klopt ook inderdaad
niets van. Ja die „0", die wel.
Maar die „92", die niet. Dat
moet gewoon „2" zijn, de „9"
zal zijn toegevoegd .door onte
vreden Alphia supporters die
het het afgelopen weekeinde
echt niet meer zagen zitten.
Of niet?
Neen dus. Het gaat hier im
mers helemaal niet om een
wedstrijd van Alphia. Maar
km
Alphia
supporters
om een duel van het tijdelijk
naar het Alphia-terrein uitgè-
weken Alphense Boys. Met
UVS in de rol van de met 0-2
leidende gasten.
En die „9"?
Ach, dat kan eigenlijk toch
heel goed het werk van tevre
den Alphia-supporters zijn ge
weest-
In de vier seizoenen die Arie
Lagendijk bij Quick Boys
werkzaam was, kwam de h
Leiden wonende Alphenaai
tot zeer acceptabele prestaties.
Een maal werd een vijfde
plek op de eindranglijst inge
nomen; driemaal legde Quick
Boys onder Lagendijk beslag
op de tweede plaats. Hij
kwam dan ook niet zonder
bijnaam uit Katwijk weg: „Ze
noemden me daar al Arie
Zoetemelk...
Een wel zeer goed gekozen
bijnaam, meent de redactie
van deze rubriek.
Won Joop immers ook niet
een keer de Tour de France?
Bijgeloof
De geheel door vrijwilligers
bemande Alphense ziekenom
roep „Alpheo" verzorgt behal
ve vele muzikale program
ma's ook een sportprogram
ma. Bij belangrijke gebeurte
nissen is men zelfs „live" aan
wezig. Zo werden de patiën
ten van ziekenhuis Rijnoord
rechtstreeks op de hoogte ge
bracht van de Europa Cup-
avonturen van de waterpo-
loërs van AZC/Microlife. Ook
bij voetbalwedstrijden wil de
ploeg vrijwilligers nog wel
eens rechtstreeks „de lucht in
gaan". En omdat ARC het dit
