IÏTÏT71 TAFEL „Helft boeren dankt bestaan aan Europees landbouwbeleid" Honderdduizenden jongeren bij paus tot besluit jeugdfestival in Heilig Jaar Voorzitter Kerkvoogdijvereniging kritiseert beleid hervormde kerk kerk wereld £cidóc Terugkeer onmogelijk Regelrechte chantage SCHOUTEN STRAKS VOORZITTER LANDBOUW SCHAP» weer ACHTERGROND ftricLe Qowumt MAANDAG 16 APRIL 1984 PAGI1 Na de tachtigduizend van donderdagmiddag in het Olympisch Stadion, zijn zater dagmiddag tweehonderddui zend en gisterochtend zelfs driehonderdduizend mensen, voornamelijk jongeren, in Rome op de been gekomen om paus Johannes Paulus II toe te juichen. De jongeren waren deelnemers aan het leugdfestival en afkomstig uit meer dan zeventig landen. De Dpkomst voor dit laatste on derdeel van de viering van het Heilig Jaar heeft alle ver wachtingen verre overtroffen. Rome kreunde onder het ge wicht van zoveel mensen, al dus meldt onze correspondent in die stad. De paus zelf toonde zich niet in het minst gehinderd door 2en zo grote enthousiaste en vaak uitzinnige mensenmassa Dm zich heen. Integendeel, hoe meer mensen het St.-Pie- tersplein bevolkten, hoe meer plezier hij er in begon te krij gen. Zaterdagmiddag toonde de paus zich bijzonder op dreef tijdens een „ontmoeting" met honderdduizenden jongeren die na een mars door Rome op het St.-Pietersplein waren sa mengestroomd. „Wat een fan tastisch gezicht is het jullie al lemaal op dit plein te zien", riep de paus hen toe. De jon geren gaven hem een ovatie. In zijn rede die keer op keer door applaus en gejuich werd onderbroken toonde de paus zich slagvaardig. Hij zei: „Wie durtt er tegenwoordig nog te zeggen dat de jeugd haar waardenbesef heeft verloren? Is het echt waar, dat men niet meer op de jeugd kan reke nen? Nou, ik zeg dat de erva ring van deze dagen op zich- De paus met palmtak arriveert op het St.- Pietersplein voor de viering van Palmzondag, samen met driehonderd duizend vooral jeugdige pelgrims. zelf al een antwoord op deze vragen geeft en alle twijfel wegneemt". Protesteren tegen wat fout is in de wereld, was goed, vond de paus. Maar protesten alleen waren niet genoeg, er moest ook wat gedaan worden. Hij riep de jongeren op een „pro fetische functie" te vervullen, door de kwalen van deze we reld aan de kaak te stellen, vooral „de wijdverbreide cul tuur van de dood", die de we reld volgens de paus naar de ondergang voert. Als voort brengselen van deze cultuur van de dood noemde de paus: abortus, oorlogsgeweld, discri minatie van ouderen en zwakken, euthanasie en de onrechtvaardigheid, terwijl hij als „bacillen" van die doodscultuur aanwees de drugs, het toevlucht nemen tot de erotiek en de veelvou dige vormen van het kwaad. Ook dit gedeelte van zijn toe spraak werd dikwijls door ap plaus van zijn gehoor onder broken. Tenslotte mochten enkele jon geren de paus vragen stellen, en hij antwoordde (naar het leek) voor de vuist weg. Spre kend over jeugd zei de paus, dat die niet alleen aan de hand van de burgelijke stand wordt vastgesteld. Vaak be paalt ook de geest hoe oud ie mand werkelijk is. Hij wees hierbij op Moeder Theresa (73), overigens een van de weinigen die hij naast zich had laten plaatsnemen. „Moe der Theresa is helemaal niet oud. Ze blijkt juist vooral voor veel jongeren een voorbeeld te zijn". De samenkomst, gisteroch tend, Palmzondag, was zo mo gelijk nog massaler dan die van zaterdagavond. Er was een mensenzee, die reikte van het altaar op de trappen van de St.-Pieter tot aan de Tiber. In zijn toespraak herhaalde de paus de thema's van de voor afgaande dagen. Zo riep hij de jongeren opnieuw op het ge loof te bewaren, weerstand te bieden aan het kwaad dat hen aan alle kanten bedreigt, en samen met de „plaatsvervan ger van Christus en met de Kerk" te ijveren voor een be tere toekomst. Met de jeugd moest dat volgens de paus best lukken. Tot slot van de plechtigheid verklaarden twee jongeren (een Italiaanse en een Engels man^ dat de paus terecht kon vertrouwen op de jeugd. „Wij zullen u niet in de steek la ten". Mede dankzij het verrassende karakter van dit nu afgeslo ten jeugd-jubileum zal het Heilig Jaar qua opkomst alle records breken. Als de paus komende zondag het jaar plechtig afsluit, zullen onge veer vijftig miljoen pelgrims naar Rome zijn gekomen. Dat is dertig procent meer dan in 1975, het laatste Heilige Jaar en honderd procent meer dan in het jubeljaar 1950. De stad Rome heeft het daar bijzonder moeilijk mee, want de chaos die de honderdduizenden jon geren afgelopen week in de stad hebben veroorzaakt zal velen nog lang heugen. Ver keer in de binnenstad was praktisch onmogelijk. Forse kritiek op „de politiek van het afwachten" van het breed moderamen van de hervormde kerk heeft dr. W. J. Diepeveen, voorzitter van de Vereniging van Kerkvoog dijen, zaterdag te Utrecht ge uit tijdens de algemene verga dering van de vereniging. Hij sprak van een „onduidelijk en ondeskundig beleid". De kerk zou zelf haar toekomstige si tuatie moeten beïnvloeden in plaats van af te wachten tot het schip strandt. Dit zou kunnen, doordat zij bijvoor beeld het accent van haar ac tiviteiten van maatschappij kritiek naar gemeenteopbouw verlegt. „Onhoudbaar" is volgens Die- Ceveen het argument van het reed moderamen, dat er meer tijd is om maatregelen te overwegen, doordat de finan ciële cijfers over 1983 meeval len. In dit verband kritiseerde hij het beleid dat allleen streeft naar bezuinigingen zonder beslissingen over de structuur te nemen. Als voorbeeld van een ondui delijk en ondeskunig beleid noemde hij de bouw van het nieuwe synodekantoor. In schakeling van een makelaar en een projectontwikkelaar is „een onnodige en niet onaan zienlijke verhoging" van de kosten. Bepaald onverstandig is het om in een tijd waarin veel kantoorruimte te huur staat, zelf te bouwen. Tenslot te zette hij vanuit de mogelij ke samenwerking met de Ge reformeerde Kerken vraagte kens bij de nieuwbouw. Diepeveen wees er op, dat de opbrengsten aan levend geld de stijging van de kosten van levensonderhoud niet meer bijhouden. Verder is er „een vrijwel onstuitbare achteruit gang" van het aantal leden, jaarlijks gemiddeld twee pro cent. Deze ontwikkeling gaat gepaard met een toenemende vergrijzing. Ook door de eco nomische recessie wordt het werk van de kerkvoogdijen er niet gemakkelijker op, aldus Diepeveen. Ds. P. van den Heuvel, oud vice-voorzitter van de her vormde synode, zei, sprekend over de grenzen van de kerk, dat de discussie over de vorm van een nieuwe reformatori sche kerk (waarin hervorm den en gereformeerden sa mengaan) niet mag worden beheerst door de vragen over de grenzen van de kerk, maar door de vraag naar het hart van het evangelie als geheim van saamhorigheid. Dit stelde de werkgroep Kernen van be lijden van het Samen op Weg- -proces in 1979. Toch is het volgens Van den Heuvel nodig, dat de kerk zich over haar grenzen bezint vanwege Samen op Weg, als mede de noodzaak van een verantwoorde ledenregistra tie. Nu de overheid overweegt geen gegevens over kerkelij ke gezindte meer te verstrek ken, is de voltooiing van de landelijke ledenregistratie op korte termijn geboden. In het kader van Samen op Weg is het van grote betekenis, dat de Gereformeerde Kerken overtuigd worden van het be lang van een gezamenlijke centrale ledenregistratie. Problemen voor christenen in gezondheids zorg nemen toe „Het zal voor christenen moeilijker worden in de ge zondheidszorg te werken. Ze zullen steeds vaker moeten meewerken aan handelingen die niet in overeenstemming zijn met hun levensovertui ging. Zii raken daardoor in moeilijkheden wat betreft hun taakuitoefening, hun op leiding en hun verder func tioneren binnen de instel ling". Dat zei drs. M. J. Van Lie- burg, directeur van het Me disch Encyclopedisch Insti tuut van de Vrije Universi teit te Amsterdam op de lan delijke bijeenkomst in Wad- dinxveen van de vereniging „Het Richtsnoer", protes tant-christelijke vereniging voor verpleegkundigen en andere werkers in de ge zondheidszorg. Binnen de algemene verple ging liggen volgens hem de moeilijkheden op ethisch ter rein vanwege het voortschrij den van abortus en euthana sie. In de psychiatrische in richtingen zijn er problemen vanwege een onchristelijk mensbeeld, dat daar voor komt. In de discussie kwam onder meer de vraag naar voren of men niet meer zou moeten streven naar instellingen met een eigen christelijke identi teit. Men was echter van me ning, dat men niet te snel moest capituleren en zolang mogelijk op zijn post moest blijven. In de psychiatrie doen zich echter zodanige ontwikkelingen voor, dat ge sproken kan worden van een muur van onbegrip, vooral bij psychiaters. Daar zou er eigenlijk gewerkt moeten worden aan instellingen met een eigen identiteit. HeT plan van Janmaat, naast zijn kamerlidmaatschap t, c een paar uur maatschappijleer te gaan geven op twee fguli delbare scholen in Den Haag en Rijswijk „teneinde iji vo contacten te kunnen onderhouden met de Nederla! 6U jeugd", heeft tot ver buiten die scholengemeenschappen! verontwaardigde reacties opgeleverd. Voor dit momently die echter in feite overbodig. Beide scholen zijn immers^ verplicht in te gaan op het voorstel van het kamerlid. Dfcur geling buitengewoon verlof voor kamerleden, waarop zich beroept, geeft hem bepaalde mogelijkheden om in». vroegere baan terug te keren wanneer hij na vier jaara-^ kamerlidmaatschap zou beëindigen, maar niet om heti 1 met het ander te combineren, als hij daar toevallig zij krijgt. De scherp afwijzende reacties van leerlingen, krachten, schoolbesturen, ouderverenigingen en de Alg< ne Vereniging van Schoolleiders waren desondanks zeer) tig. Het kamerlid kan er nu al de conclusie uit trekken' zijn terugkeer voor de klas, zeker in een uitermate gevj vak als maatschappijleer, ook in de toekomst niet mi verwezenlijken zal zijn, al zullen er zich wel de nodige sl belingen moeten voordoen alvorens dat wordt vastgest DEf Deventer ligt een behoorlijk eind van Woensdr^ maar dat behoeft de Deventenaren natuurlijk niet te verj deren er een mening op na te houden over de plaatsing!^ kruisraketten in ons land. Dat geldt ook voor de 6eme4jnp bestuurders van Deventer, zij het uiteraard los van IJ functie. Het al dan niet plaatsen is een nationale zaak, in Den Haag over wordt beslist. Het gemeentebestuur P Deventer ziet die begrenzing echter minder scherp. Het een ingenieursbureau in Deventer, dat opdracht heeft gel gen berekeningen uit te voeren voor „Woensdrecht", L weten daar bezwaar tegen te hebben. Gaat het ingenieuit reau er mee door, aldus B en W van Deventer, dan kan gevolgen hebben voor de zakelijke relaties tussen deij^, meente en het bureau. TJ Peze xlET behoeft geen betoog dat het gemeentebestuur van|de i venter gekant is tegen de plaatsing van kruisraketten inen land. De volgende stap is daarom wellicht dat een Devef\aI winkelier, die meeloopt in een demonstratie vóór plaat in (indien die ooit gehouden zou worden), niet meer in aanr king komt voor levering aan de gemeente. En dat het zot 7 van de man de toegang tot de openbare bibliotheek viC ontzegd en, als hij wat ouder wordt, niet op de lijst geplaatst om in aanmerking te komen voor een woning!"^ de gemeente. ONS wat luchtig sarcasme moet niet verkeerd worden grepen: het optreden van de gemeente Deventer is eenl gelijke vertoning. Het is in feite regelrechte chantage, f alle reden de vraag te stellen, hoe het gemeentebestuuq Deventer zich in het algemeen opstelt tegen inwoners drijven binnen de gemeente, die standpunten innemeifl niets met Deventer te maken hebben, maar waar het van B en W zich niet mee kan verenigen. Paasslagroomtaart Deze keer een recept voor wie bijvoorbeeld aan het eind van de week een verrukkelijke taart wil maken. Morgen en over morgen volgen meer bak- recepten. Daaronder (ook vandaag) uitsluitend me- nutips voor morgen. Voor de paasslagroomtaart is nodig: springvorm van circa 22 centimeter, marga rine, poedersuiker bis cuitdeeg van 4 eieren, 150 g suiker, pakje vanillesui ker, iets zout, 125 g bloem, 35 g maizena 2 Vz dl slagroom, 60 g basterdsui ker, 1 Vt dl gele vla, 2 Vz dl (blik) ananas of perziken, (likeur), 50 g geroosterde amandelsnippers, wat (halve) chocolade-eitjes. Vet de vorm in met margari ne en bestuif hem met poe dersuiker. Klop de eieren met suiker, vanillesuiker en zout dik en luchtig. Dat gaat vlotter als de kom in warm water staat. Zeef de bloem en maizena en schep ze voor zichtig (de lucht moet er in blijven) door de ei massa. Doe het deeg direkt in de vorm en zet die middenin een oven, die al even op 3 of 150 staat. Reken een baktijd van circa veertig minuten. Gaar biscuitdeeg is goud bruin, staat iets los van de vorm en voelt veerkachtig en stevig aan. Zet de vorm op een natte doek, wacht een paar minuten, maak de rand van de vorm los, keer de taart op een rooster en haal de bodem van de gebak- vorm. Snijd de afgekoelde taart in twee of drie plakken, besprenkel ze met iets vruchtesap of likeur. Klop de slagroom stijf met de basterdsuiker, meng een der de door de vla en leg dit mengsel tussen de plakken taart. Bestrijk de rand met slagroom en rol de taart door de amandelsnippers. Leg hem daarna direct op de schotel. Bestrijk de bovenkant dun met slagroom. Spuit de over gebleven slagroom op de taart en garneer verder met stukjes anans en paaseitjes. Menutip voor morgen: mar- caroni met soepgroenten met boterham worst, komkommer blanke vla met manda rijntjes. JEANNE DEN HAAG Jaap van der Veen maakt eind deze maand plaats voor Joris Schouten. De voorman van de Christelijke Boe ren en Tuinders Bond stapt een pasje achter waarts om ruimte te scheppen voor een nieuwe voorzitter van het Land bouwschap. Joris Schou ten, eerste man van de Katholieke Nederlandse Boeren en Tuinders Bond, had zich een gemakkelij ker periode kunnen be denken om de voorzitters hamer van het Land bouwschap ter hand te ne men. De samenwerking binnen de Europese Ge meenschap wankelt en het formuleren van een gezamenlijk landbouwbe leid is moeilijker dan ooit. Niet alleen over de grenzen liggen de spanningen, ook in tern ligt conflictstof. De drie grote landbouwcentrales die binnen het Landbouwschap de krachten bundelen, laten als vanouds ieder hun eigen ge luid horen. Maar nieuw is dat de stemverheffing tegenwoor dig tot in het Brusselse circuit drie klanksoorten blijft behou den. De Nederlandse land bouw treedt in de Belgische hoofdstad niet langer eenstem mig naar buiten. Eensgezindheid Joris Schouten schuift het ge brek aan eensgezindheid naar de achtergrond. „Je kunt niet zeggen dat een orgaan als het Landbouwschap geen krachti ge stem laat horen", zegt hij. „Het tijdsgewricht bepaalt de zaken waar je mee bezig bent. Toen ik in de iaren 1978-1980 voorzitter van net Landbouw schap was, ging de discussie over de wet op het agrarisch grond verkeer. Nu staan we voor het probleem van de overschotten. Onbeperkt pro duceren blijkt te worden afge straft". De verschillende uitgangspun ten van de drie centrale land bouworganisaties zijn diep ge worteld. Klinkt binnen het Koninklijk Nederlands Land bouw Comité soms de roep tot het opgaan in één sterke land- bouwclub, de KNBTB en de CBTB willen hun identiteit per se niet kwijt. „Binnen de KNBTB is het denken om de eigen organisatie te handha ven overheersend. En dat is dan nog zwak uitgedrukt", al dus Schouten. „Er wordt wel eens gezegd dat alleen de men sen aan de top drie organisa ties willen. Een onjuiste ver onderstelling. De verbindin gen met de basis zijn kort. Het aantal leden dat de eigen club wil houden, bedraagt bij de KNBTB misschien wel 96 pro cent. Ik ervaar eenzelfde stemming bij de CBTB". Het verschil in kleur tussen de landbouworganisaties blijkt bijvoorbeeld als de toekomst van de Europese Gemeen schap in discussie komt. KNLC-voorman David Lu- teyn vraagt zich onomwonden af wat landen als Ierland en Engeland nog in de Gemeen schap te zoeken hebben. Joris Schouten uit zich aanmerke lijk voorzichtiger. „Iedereen die je afschrijft, waar je niet meer mee praat, is een pote- niële tegenstander. De KNBTB is altijd wat gematigd in haar standpuntbepaling. We zeggen niet zo gauw „njet". Levensbelang De Europese Gemeenschap is voor de landbouw van levens belang. We moeten de Ge meenschap overeind houden. Circa 60 procent van onze pro- duktie is bestemd voor de ex port. Waar praten we over? Zonder de Europese Gemeen schap was de helft van alle boeren en tuinders in ons land er niet eens geweest. Ook zon der gemeenschappelijk land bouwbeleid waren de techni sche ontwikkelingen verder gegaan. Maar Nederland had dan nooit die geweldige export van vandaag kunnen opbou wen. Een begrip als arbeidstijdver korting moet Joris Schouten vreemd in de oren klinken. Behalve het voorzitterschap van de Katholieke Nederland se Boeren en Tuinders Bond en straks opnieuw het Land bouwschap vervult Schouten, Joris Schouten: „Iedereen die je afschrijft, waar je niet meer mee praat, is ^en potentiële tegenstander". woonachtig in Voorhout, tal van functies. Zo duikt hij op in de dagelijkse besturen van de Coöperatieve Raad voor de Land en Tuinbouw en de Soci aal Economische Raad en is hij bestuurslid van de Stichting van de Arbeid. Maar ook ver tegenwoordigt Joris Schouten het CDA in de Eerste Kamer en er liggen lijntjes naar de RABO-bank. „Veel functies, maar ik heb ze niet allemaal nagejaagd", ver ontschuldigt Joris Schouten zich. „Aan de andere kant neem ik die taken allemaal graag op me". Tijdens het hoogseizoen ver zorgt Schouten her en der in den lande tenminste drie le zingen per week. Voeg daarbij de ritten naar met name Brus sel en'het forse aantal jaarlijks af te leggen kilometers, een slordige 65.000, is verklaard. Een rekensommetje leert dat de 57-jarige Joris Schouten al leen al aan dat reizen twintig uur per week kwijt moet zijn.... Sedert anderhalf jaar doet Schouten een beroep op een privé-chauffeur. „Een hele verbetering. Tijdens het reizen kan ik werken. Nota's doorne men, nog even iets bespreken of de laatste hand leggen aan een lezing". Contact Schouten noemt nauw contact met de mensen in het land van groot belang. „Je moet vertellen waar we in Den Haag mee bezig zijn. Hoe we denken beleid te gaan opzet ten. Gelijktijdig horen wij van de mensen hoe ze tegen de ontwikkelingen aankijken. Ik ben niet in voor de gedachte dat je de voorzitter alleen maar een keer op televisie of tijdens de landelijke vergade ring ziet. Deze voorzitter is geen vreemde, wil ook geen vreemde zijn of worden". Wat Joris Schouten betreft kunnen de functies belangen behartiger van de landbouw e.n politicus best in een per soon verenigd zijn. „Hoewel je met het leggen van relaties na tuurlijk voorzichtig moet zijn. Op zich is het toeval dat twee voorzitters van landbouwcen trales in de Eerste Kamer zit ten. Beiden hebben we daar nooit doekjes om gewonden. We hebben altijd gezegd dat het CDA voor de zelfstandigen de beste club is". „Op de eerste plaats ben ik voorzitter van de KNBTB. Als ik tijdens landbouwvergade- ringen spreek, ben ik niet ge bonden aan een politiek stand punt. De KNBTB heeft een di recte relatie met het CDA, hetgeen voortkomt uit de con fessionele achtergrond. Daar om is ook niet zo vreemd dat we een ander geluid laten ho ren dan andere organisaties". De stelling dat boerenorgani- saties, in de wedren tot schaal vergroting, de bonden bij uit stek zijn die hun leden wegja gen, wordt door Joris Schou ten weggewuift. „We bepleiten 'juist het handhaven van zo veel mogelijk bedrijven", werpt hij tegen. „Je kunt een organisatie er niet op aankij ken dat een boer geen bedrijfs- opvolger heeft. Ook heb je te maken met technische voor waarden waaraan moderne bedrijven moeten voldoen. Je kunt je niet op vier hectare staande houden met vier koei en. Misschien heeft dat bedrijf op die vier hectaren wel goede kansen tot intensieve pluim veehouderij". Afvallen „In een klein land als Neder land is logisch dat agrariërs af vallen. Boeren verkopen hun grond ten behoeve van stads uitbreidingen of voor de aan leg van wegen. Daar zijn ze lang niet altijd ongelukkig mee. Een starre fixatie op het aantal boeren en tuinders ge tuigt niet van werkelijkheids zin. Je kunt ontwikkelingen niet tegenhouden". „Tja, als we geen melkmachi nes en ligboxstallen hadden gehad, dan was er nu geen overvloed aan melk. Maar dan hadden we ook geen bedrijven gehad waar op redelijke basis gewerkt kan worden. Was er ook sprake geweest van meer werkloosheid". In eenzelfde lijn ziet Joris Schouten de komst van de computer op het boerenbedrijf. Ook die ontwikkeling is niet te stuiten. „Je moet dan ook niet zeggen dat de boer vastzit aan de computer en aan de bank die hem financiert. Men sen die zeggen dat boeren vastzitten aan de bank, getui gen van weinig visie. In vrij heid wordt om een krediet ge vraagd". De drang die de afgelopen an derhalf jaar bij landbouwers te zien was om door middel van investeringen, de bui van de superheffing op zuivel voor te blijven, ziet Joris Schouten dan ook niet als een ongunsti ge ontwikkeling die voor extra problemen heeft gezorgd. „De huidige situatie in de melkvee houderij heeft haar schaduwen vooruit geworpen. Iedereen dacht dat er maatregelen zou den komen die rekening hiel den met de individuele boef en zijn inkomenspositie. Dat blijkt niet het geval te zijn. Hier en daar is in het land ge zegd wees voorzichtig, weet wat er op je af komt. Toch heb ik niet zo'n moeite met de mensen die de gok van inves teren genomen hebben. Boe ren zijn ondernemers. Ze gaan niet snel bij de pakken neer zitten, zo blijkt. Was de indus trie maar eender. Maar daar naast kan het natuurlijk heel best zijn dat een aantal boeren verder heeft gesprongen dan hun polsstok lang was Mest Voor Joris Schouten zijn de grenzen van intensivering in de landbouw, de melkveehou derij in het bijzonder, voorlo pig nog niet binnen het ge zichtsveld gekomen. „Nee, de veehouderij op zichzelf leidt op korte termijn niet tot ramp zalige gevolgen. We hebben het mestprobleem. Maar ik ga er vanuit dat de wetenschap met een oplossing zal komen. Mest is niet de grote afvalstof als zo vaak gezegd wordt. Mest is eenvoudig een onderdeel van een biologisch proces. Op niet al te lange termijn zul len we mest kunnen indrogen, wat het vervoer aanzienlijk vereenvoudigd. Ook nemen de mogelijkheden toe bio-gas te winnen. Schouten ziet aan het gebruik van zuiveringsslib veel meer nadelen dan aan het opbrengen van mest op land bouwgronden. Hij wijst op het oncontroleerbare van diverse stoffen in het slib afkomstig van zuiveringsinstallaties. „Wie weet wat allemaal door onze toiletten wordt gespoeld?, De geneesmiddelen, schoon heidsmiddelen en bijvoorbeeld restanten van de pil? Moet je de landbouw zien als een mo gelijkheid om van die troep af te komen? Laten we op de eer ste plaats de mest gebruiken, daar weten we veel meer van. THEO LEONÉ Zonnig en stijging van temperatuur DE BILT Het KNMI t spelt voor morgen een i en zonnige dag. Wel houdl westenwind het weer nogj aan de koele kant. De midi temperatuur zal rond twaalf graden liggen, weertype hebben we te i ken aan een hogedrukgel dat zich via de Britse eiïai over onze omgeving gaati. breiden. Het hogedrukgebied zal na morgen voor droog en nig lenteweer zorgen, wai de temperaturen geleid hoger worden. Tegen het de van de week echter w de invloed van een oceaai pressie in ons land merl 1 a Weerrapporten van vanmorgen 07.00 iproc Waar Ma* Min **teej Amsterdam Ibew. onbew. 16 GEI h Barcelona h.bew. «.bear. 22 10 M I Helsinki Klagenfurt Kopenhagen regen BIJLAGE Bil UW KRANT MET INFORMATIE OVER FILMS.MUZI THEATER, RECREATIE.EXPOSIT1 EN EEN COMPLETE AGENDA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 2