TAFEL
MTÏÏ71
Kardinaal Alfrink vroeg al in 1959
om meer zeggenschap voor bisschoppen
CckbeGommtt
„Raad van Kerken
concentreert zich te
zeer op kernwapens
Kerk moet meer naar vrouw luisteren"
£eAdóc6omo/nt
ElK jaar weer wordt ons land opgeschrikt door de gegevens
uit het jaarverslag van de Algemene Rekenkamer. Dat insti
tuut licht de financiële handel en wandel van de overheidor-t
ganen door en elke keer weer komen er excessen aan hel
licht. jR'e'
brieuen
van
lezers
BRIEVEN AAN PAUS JOANNES XXIII GEPUBLICEERD
weer
ACHTERGROND
VRIJDAG 6 APRIL 1984 PAGINATE
CDA-fractievoorzitter De Vries (links) in gesprek met heer Van
den Heuvel en mevrouw Klompé, die deel uitmaakten van de
delegatie van de Raad van Kerken.
CDA-FRACTIEVOORZITTER DE VRIES:
De Raad van Kerken richt zijn aandacht te zeer op de kernwa
penwedloop en heeft te weinig oog voor de intensivering van
de economische en culturele contacten tussen Oost en West om
zo een verbetering van het onderhandelingsklimaat te berei
ken. Dat zei de fractieleider van het CDA in de Tweede Ka
mer, dr. B. de Vries, gisteren na afloop van het gesprek tussen
een delegatie van de Raad van Kerken in Nederland en de
CDA-fractie.
Het gesprek had plaats in het kader van een reeks gesprekken
van de Raad met politieke partijen over de stationering van
kruisraketten in Nederland. De Raad van Kerken heeft zich
eind maart in een brief aan minister-president Lubbers uitge
sproken tegen de plaatsing van kruisraketten in Nederland.
Volgens De Vries is tijdens het gesprek gebleken, dat Kerken
en politici de problematiek van de bewapening vanuit een ver
schillende invalshoek benaderen. De Kerken wijzen kernwa
pens op ethische gronden af en willen, dat de vredesbeweging
in Oost en West wordt versterkt. De politici hebben meer oog
voor de politieke gevolgen van een besluit om geen kruisraket
ten te plaatsen, aldus De Vries. Volgens de CDA-fractieleider
heeft de Raad van Kerken erkend, dat politici een eigen ver
antwoordelijkheid hebben en hebben de vertegenwoordigers
van de Raad hun tevredenheid laten blijken, dat er door de
houding van het CDA in de afgelopen jaren nog altijd moge
lijkheden zijn voor een besluit om geen kruisraketten op Ne
derlands grondgebied toe te laten.
Dr. H. Fiolet, secretaris van de Raad van Kerken, zei na het
gesprek te hopen, dat er een „echte, inhoudelijke" discussie
over de plaatsing van kruisraketten zal worden gehouden. Als
alleen partijpolitieke motieven, zoals het in stand houden van
de coalitie van VVD en CDA, de doorslag geven, zullen de
Kerken hun protest volhouden, aldus Fiolet. Hij liet er zich
niet over uit, of de Raad dan ook acties van burgerlijke onge
hoorzaamheid zal steunen. De Raad wil al zijn aandacht rich
ten op regering en parlement om de plaatsing van kruisraket
ten in Nederland te voorkomen. Het is onchristelijk om nu al
na te denken over de reactie op een plaatsingsbesluit, zo zei
Fiolet. De Vries zegde desgevraagd toe, dat „uiteraard" alleen
inhoudelijke motieven het stemgedrag van de CDA-fractie zul
len bepalen.
De voorzitter van de Raad van Kerken, prof. dr. D. C. Mulder,
sprak van een „gesprek op heel goed niveau". De CDA-fractie
had naar zijn zeggen haar grote waardering tot uitdrukking ge
bracht over de inspanningen van de Raad inzake de bewape
ning. De hoop van de Raad van Kerken, dat er geen kruisra
ketten in Nederland worden geplaatst, is na het gesprek met
het CDA verminderd noch vergroot, aldus Mulder.
PROF. HALKES BU AANVAARDING LEERSTOEL „FEMINISME EN CHRISTENDOM":
„Feministische theologie is
geen duidelijk te omschrijven
vak, maar is eerder een weer
barstige discipline die in een
veelkleurig gewaad gaat ge
kleed. Zowel jullie, collegae,
als de studenten, ieder vanuit
haar interesse, werken aller
lei kleurige draden door dit
gewaad. Daardoor wordt het
levendiger en soms zelfs ver
rassend".
Dit zei vanmiddag Catharina
J. M. Halkes (64) bij de aan
vaarding van een nieuwe bij
zondere leerstoel aan de Nij
meegse universiteit, „Femi
nisme en Christendom". Een
leerstoel met een zodanige op
dracht is een unicum.
Mevrouw Halkes verklaarde
zich ervan bewust te zijn, dat
de combinatie feminisme en
christendom geen spannings-
loze en harmonische verbin
ding vormt. Elk van beide is
een complex geheel en niet
eenvoudig te omschrijven. De
twee partners, die hier zo ge
makkelijk tezamen worden
genoemd, hebben elkaar aan
vankelijk bepaald niet ge
zocht, aldus prof. Halkes.
„Maar ze moesten elkaar wel
tegen het lijf lopen, toen een
maal het feminisme ook vrou-
Voorlopig geen
hulpbisschop
in Groningen
Bisschop Möller van Gronin
gen heeft besloten in Rome
voorlopig geen hulpbisschop
aan te vragen. Vorig iaar juli
liet mgr. Möller het kapittel,
de Diocesane Pastorale Raad
en de dekenvergadering van
het bisdom weten, dat hij
overwoog bij de paus een
hulpbisschop aan te vragen.
In het bisdom keerden velen
zich tegen het voornemen van
mgr. Möller. Volgens direc
teur Griepink van het dioce
saan pastoraal centrum van
het bisdom Groningen is het
besluit van mgr. Möller mede
beïnvloed door de problemen
die vorig jaar in het bisdom
Haarlem ontstonden na de be
noeming van mgr. Bomers en
mgr. Lescrauwaet.
wen in de Kerken en in de
theologiebeoefening bleek aan
te trekken", zei prof. Halkes
in haar oratie.
Naar haar mening heeft het
bestuur van de stichting Nij
meegs Universiteitsfonds met
de inrichting van deze leer
stoel „een historische en wel
licht profetische daad ge
steld". Het bestuur van de fa
culteit der Godgeleerdheid en
het College van Bestuur ver
klaarde zij dankbaar te zijn
voor hun medewerking met,
of bekrachtiging van deze bij
zondere leerstoel.
Prof. Halkes betoogde, dat
kerkelijke documenten, zowel
van Rome als van bisschop
penconferenties, zich nog
steeds laten leiden door een
duale antropologie. Daarin
worden de verschillen tussen
man en vrouw breed uitgeme
ten en blijft de geslachtelijk
heid het cruciale punt van
aandacht. Zij pleitte dringend
voor een leergezag, dat als
zijn eerste taak gaat zien het
nauwkeurig en intensief luis
teren naar wat vrouwen erva
ren, reflecteren en formule
ren in hun nieuwe zelfver-
staan.
Een tweede consequentie is de
noodzaak tot herbezinning
van de kerkelijke theologie op
haar overaccentuering van de
betekenis van het man-zijn
van Jezus van Nazareth. Prof.
Halkes vindt, dat dit overma
tige accent nog steeds wordt
gehanteerd als een theolo
gisch argument om vrouwen
uit te sluiten uit het prieste
rambt.
In het begin van haar oratie
zette prof. Halkes uiteen, dat
na het model van de onder
schikking van de vrouw aan
de man uit de oudheid, in de
negentiende eeuw het model
opkomt van de polariteit in de
man-vrouw relatie. Man en
vrouw staan ieder voor een
reeks van karakteristieken,
die de vervollediging van de
ander nodig hebben om tot
heelheid van elk te voeren.
In de praktijk heeft dat geleid
tot „de vrouw als hoog verhe
vene", die als maagd en moe
der op een voetstuk is ge
plaatst, een gedroomd ideaal.
In een toespraak van paus
Paulus VI is die verheven
heid „uiteraard gerealiseerd
in de moedermaagd Maria".
Naar de mening van prof.
Halkes heeft dit model vrou
wen in de weg gestaan, een
gezonde identiteit te vinden.
Zij zijn met schuldgevoelens
opgezadeld als ze niet aan dit
door mannen gedroomde
beeld beantwoordden. Als op-
Catharina Halkes Is In 1920 in
Vlaardingen geboren, studeer
de in Leiden Engels en Neder
lands en twintig jaar later in
Utrecht en Nijmegen pastorale
theologie. Sinds 1977 was zij
aan de Nijmeegse universiteit
werkzaam in de functie van
hoofdmedewerker, na in 1970
benoemd te zijn als weten
schappelijk medewerker voor
theologie.
Ze is lerares geweest in Bre
da, was actief in besturen van
de oecumenische beweging
en de St. Radboudstichting,
lid van de redactie van het
maandblad „Te Elfder Ure"
en voorzitter van het Landelijk
Katholiek Vrouwendispuut.
Mevrouw Halkes gaf veel
gastcolleges aan theologische
faculteiten, onder meer in Tü-
bingen, Mainz, Frankfort,
Oost- en West-Berlijn, Frei
burg, Uppsala en Lund. In fe
bruari 1982 werd zij eredoctor
van de Berkely Divinity School
van de Yale-universiteit In de
Verenigde Staten.
In de jaren zestig en zeventig
heeft de nieuwe hoogleraar In
roomskatholiek Nederland
een belangrijke rol gespeeld
bij de voorbereiding en de uit
voering van het Pastoraal
Concilie in Noordwljkerhout.
Zij heeft veel gepubliceerd.
Daarvan zijn de meest beken
de -.„Storm na de stilte", „Als
vrouwen spreken", „Met Mir
jam is het begonnen", „Op
water en brood", naast vele
artikelen.
Mevrouw Halkes Is na 22 Jaar
huwelijk gescheiden (van Theo
Govaart) en heeft drie kinde
ren.
lossing voor het dilemma
worden wel nieuwe voorstel
len aangedragen, maar prof.
Halkes beschouwt die als va
riaties op het oude thema. De
door haar geciteerde Duitse
auteurs houden allen vast aan
wat een Amerikaanse theolo
ge een „duale antropologie"
noemt. Het kenmerk daarvan
is nu juist, dat altijd weer man
en vrouw tegen elkaar wor
den afgegrensd, uiteindelijk
tot schade van beiden.
Prof. Halkes wilde in de
plaats van al die modellen een
suggestie overnemen van de
Amerikaanse feministische
theologe Mary Buckley. Dat
beeld komt neer op het trans-
formatieve, op het persoon
zijn
of i
Dat
model dient zich zodanig te
realiseren, dat het ook op
maatschappijverandering is
gericht.
Wie uit is op een bijbels ge
fundeerde theologische antro
pologie moet stellen, dat de
eerste karakteristiek de mens
als soort betreft. Dat betekent
beeld van God zijn en verant
woordelijk beheer voeren. De
sexuele differentiatie komt
daarna, heeft een beperkte
betekenis en beschrijft het
biologisch paar, niet een soci
aal partnerschap.
Prof* Halkes noemde als het
diepste geheim, de meest mar
kante trek van elke mens, dat
zij of hij is geschapen om op
God te lijken, God te repre
senteren en verantwoordelijk
heid te dragen voor de schep
ping. Mannelijk of vrouwelijk
zijn is secundair, komt over
een met het karakteristieke
van al het geschapene om
vruchtbaar te zijn. Dat vraagt
telkens, in de geschiedenis en
in elke cultuur, om een ver
antwoorde invulling en vorm
geving.
Het beeld van God bij uitstek
is Jezus van Nazareth. Hij
sprak vrouwen aan op hun
persoon-zijn, richtte hen op
en zette hen weer op hun voe
ten om te geloven en hun weg
te gaan. „Hij haalde hen weg
uit de marginalisering het
lot van alle ontrechten en
maakte het hun mogelijk, van
object tot subject van hun be
staan te worden", aldus prof.
Halkes in haar oratie.
Zij sprak als haar overtuiging
uit, dat als zou worden gesti
muleerd dat elk van tot nu
toe onderdrukte, niet toege
stane, ondergewaardeerde of
zelfs verdrongen kwaliteiten
aan het licht worden ge
bracht, niet alleen de macht
gedifferentieerder zou zijn
verdeeld. Ook de coöperatie
zou het in zo'n samenleving
winnen van competitie en
concurrentie.
Nuttig maar frustrerend
Zo werden er dit keer buitensporigheden vastgesteld als hel0nts
volslagen voor niets aanschaffen van een computersysteemde
door de Rijksgebouwendienst en het vergaand uit de hand;verl.
lopen van een miljoenenverbouwing van de ambtswoningPnJ
van de commissaris van de koningin in Limburg, Kremerv
Dit soort jaarlijkse constateringen heeft iets zeer frustre4)er
rends.
HeT is immers zo, dat de overheid als regel wordt gecontro-L
leerd door democratisch gekozen organen. Wat bij de Rijks-lerf
gebouwendienst misging had door de Tweede Kamer moeten^
worden vastgesteld en dat Kremers met de verbouwing vanp
zijn ambtswoning alle perken te buiten ging, had natuurlijk
door Provinciale Staten, de gemeente Maastricht of Volk
huisvesting moeten worden voorkomen. Dat is niet gebeu
Het rapport van de Algemene Rekenkamer is daardo
niet veel meer dan een vaststelling achteraf, zonder dat eij^
nog veel veranderd of voorkomen kan worden. Desondankspt
is het natuurlijk een goede zaak, dat dit soort kwesties boveni
water wordt gehaald en publiekelijk aan de orde gesteld. Inj
elk geval kan men hopen, dat er lering wordt getrokken uit'
de voorbeelden die de Algemene Rekenkamer stelt
Brieven graag kort en
duidelijk geschreven De
redactie behoudt zich
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten
Discussie geweigerd
De onduidelijkheid en onze
kerheid binnen de CDA Twee
de Kamer-fractie over het
plaatsingsbesluit kruisraketten
heeft nu zulke grote vormen
aangenomen, dat kamerleden
zich niet meer aan een publie
ke discussie wagen. Dat heb
ben wij als Haags Vredesplat-
form HVP ondervonden. Wij
wilden in het kader van de ac
tieweek tegen kernwapens, die
van 6 tot 12 mei overal in het
land wordt gehouden, een po
litieke discussie met fractie
woordvoerders voor defensie
organiseren, maar kregen van
CDA-specialist De Boer nul op
het request. We hadden
woordvoerders van de grote
partijen en klein links uitge-r
nodigd om op vrijdag 11 meirrs
met de vredesbeweging en
dere geïnteresseerde Hage-rf;
naars te discussiëren over hetre
Nederlandse kernwapenbeleid,rer
naar aanleiding van het
merdebat over de defensienota^
op 7 mei. Na de aanvankelijke^
mededeling van de heer De
Boer, dat hij niet zou meewer- I
ken als ook niet de VVD zou
worden uitgenodigd, zei hij la- s\f
ter (toen hem daaromtrent een U'
verzekering was gegeven) dal
hij van medewerking afpg pgl
omdat op 11 mei de beslissing jus
öf al genomen zou zijn of hel wg(
fractieberaad nog niet zou zijn Cjg
afgerond, zodat hij toch geen j
fractiestandpunt kon innemen
Toen van onze kant werd ge- j|nc
probeerd hem alsnog tot me L|e*
dewerking te bewegen, liet de
heer De Boer doorschemererB|gf.(
dat hier sprake was van eenqep
algemene door de fractie afge^6|
sproken lijn voor wat betreftjgje,
uitnodigingen voor spreek-
beurten in de actieweek. Wij':on;
overwegen thans de discuss;*-1^
avond niet door te laten gaan
nu de fractie die een sleutelrol 1
speelt in de besluitvorming
over de kruisraketten haar
medewerking weigert tjg
Witte bonenfilosoof
met gebakken kaas
kwarkvla
Voor twee personen hebt u
nodig: 250 g witte bonen,
zout uitje, (knoflook),
10 g margarine, 10 g bloem,
2 dl water, half groente
bouillontablet, tomatenpu
ree, basilicum, ketjap
100 g winterwortel, 200 g
witte kool, 200 g knolselde
rij, 1 lepel olie, peper, blad
selderij paneermeel, 25 g
margarine;
1 plak belegen Edammer
of Goudse kaas, ei, paneer
meel, 10 g margarine
100 g kwark, 4 dl gele vla
(4 dl melk, 20 g custard, 24
g suiker), 1 lepel geschaaf
de amandelen.
Was vanavond de witte bo
nen een keer en zet ze ruim
onder koud water met iets
zout weg. Kook de bonen
morgen in hun week water
gaar in ruim een uur. Maak
een tomatensaus door fijnge
sneden ui, eventueel met
knoflook, licht te fruiten in
de margarine, roer er de
bloem door en in gedeelten
het water. Voeg bouillonta
blet, tomatenpuree en basili
cum toe en laat de saus vijf
minuten zacht koken. Maak
de saus op smaak met zout
en ketjap en schep er de gare
en uigelekte witte bonen
door.
Smoor de grofgeraspte wor
tel en knolselderij met fijn
gesneden kool in de olie bij
na gaar in ca tien minuten.
Breng de groenten op smaak
met zout en peper en schep
er fijngeknipte bladselderij
door. Doe de groenten in een
ingevette ovenschaal, leg er
de witte-bonen-in-de-toma-
tensaus op en zeef daarover
een dun laagje paneermeel.
Leg de laatste portie marga
rine op de schotel en zet hem
in een oven, die op 5 of 200
staat, om goed warm te wor
den en korstje te krijgen
tweintig minuten).
Snij de kaas een keer door,
haal de stukken door losge
klopt ei en panneermeel en
bak ze in warme margarine
bruin.
Meng kwark met afgekoelde
vla. Booster de geschaafde
amandelen in een droge koe-
kepan lichtbruin en garneer
er de vla mee. JEANNE
DEN HAAG In een
document ter voorberei
ding van het Tweede Va
ticaans Concilie heeft
kardinaal Alfrink er al in
1959 op aangedrongen om
binnen de Rooms Katho
lieke Kerk meer zeggen
schap toe te kennen aan
de bisschoppen. De kardi
naal stelde de oprichting
voor van enkele perma
nente raden van deskun
dige bisschoppen, „die sa
men met de paus en de
curiekardinalen wetge
vende macht uitoefenen
over de gehele kerk".
Deze deskundige bis
schoppen zouden niet
aangewezen, maar geko
zen moeten worden. De
Romeinse congregaties
zouden slechts adviseren
de en uitvoerende macht
mogen behouden, aldus
kardinaal Alfrink een
kwart eeuw geleden.
Het voorstel van de toenmali
ge aartsbisschop van Utrecht
wordt geciteerd in het boek
„Brieven aan paus Joannes",
dat gisteren is verschenen en
van de hand is van Michel
van der Plas. Onderwerp van
deze studie is de unieke en
quête die de nog maar pas ge
kozen Joannes XXIII in 1959
hield onder alle 2000 bis
schoppen in de wereld om te
vernemen welke onderwer
pen er volgens hen aan de
orde moesten komen op het
concilie. Michel van der Plas,
auteur van o.a. „Uit het Rijke
Roomsche Leven", kreeg in
zage in de reacties op deze en
quête en heeft er een, naar ei
gen zeggen, „zoveel mogelijk
objectieve" bloemlezing uit
samengesteld. Het schrijven
van kardinaal Alfrink is één
van de reacties.
Mgr. Van Valenberg
Een andere brief die in het
boek wordt geciteerd, is af
komstig van mgr. Tarsisius
van Valenberg, die gedurende
35 jaar missie-bissc
het Indonesische eiland Bor
neo. Inmiddels 94 jaar oud, fi
gureerde hij gisteren als ere
gast op de bijeenkomst
mee de verschijning
„Brieven aan paus Joannes"
werd gevierd.
In een korte toespraak onder
scheidde mgr. Van Valenberg,
in navolging van auteur Van
der Plas, twee fases aan het
Tweede Vaticaans Concilie.
De voorbereiding en het ge
deelte van de kerkvergade
ring dat onder leiding stond
van paus Joannes, wees de
oudst levende bisschop van
ons land aan als „fase van de
Geest". Een periode vol hoop,
verwachting en enthousiasme.
Het tweede gedeelte van het
concilie, onder leiding van
paus Paulus VI, werden door
hem en Van der Plas geka
rakteriseerd als „fase van de
Letter". De visie op de toe
komst werd toen neergelegd
in geschreven taal en boette
daarmee in aan sprankeling
en vitaliteit. Mgr. Van Valen
berg: „Ik hoop en wens dat de
Geest van het concilie er zal
blijven"
Actueel
In veel van de door Michel
van der Plas bijeengebrachte
brieffragmenten is een sfeer
van enthousiasme en vernieu
wingsgezindheid inderdaad
aanvoelbaar. Zij het nergens
zo duidelijk als in het schrij-
ook niet gekomen. Alfrinl
bijdrage zou ook anno 1984
geschreven kunnen zijn.
Waar deze toonzetting in de
brieven van 25 jaar geleden
doorklinkt, zijn ze nog steeds
actueeel.
Overigens zou het een mis
verstand zijn te veronderstel
len dat het bij uitstek „pro
gressieve" voorstellen zijn ge
weest die de conciliaire eind
streep tenslotte niet hebben
gehaald. Van der Plas consta
teert dat maar liefst een
kwart van de bisschoppen
zich er in de enquête voor uit
sprak een banvloek uit te
vaardigen over het
nisme. Anderzijds is er geen
enkele brief te vinden met
het voorstel heel de eucharis
tie in de volkstaal te vieren.
De auteur meent dan ook dat
de kerkvergadering in de ja
ren 1962 1965 voor de
deelnemende bisschoppen een
leerschool is geweest: „Die
leerschool heeft veler ogen
geopend voor noodzakelijke
reformatie en vernieuwing,
waardoor menigeen tijdens
het concilie een geheel andere
bisschop werd dan hij was
toen hij in 1959-1960 zijn brief
aan de paus schreef".
Miss-verkiezing
Een lange reeks van personen
die op het Tweede Vaticaans
Concilie hun stempel hebben
gedrukt, komen in brieven
aan paus Joannes aan het
woord: Suenens en Döpfner;
Léger, Lercaro en Ruffini;
Koenig, Carli en Helder Ca-
mara. Zijdelings komen ook
prelaten met minder invloed
ter sprake, onder wie sommi
gen met zeer opmerkelijke
voorstellen. Zo blijkt er een
bisschop te zijn geweest die
een kerkelijk verbod bepleitte
op deelname aan „Miss-ver-
kiezingen". Een andere wees
op de gevaren die er voor de
katholiek schuilen in de
Rock-and-Roll muziek. En
nog weer een andere bis
schop: „De Rotary Club moet
als gemeenschap verdacht
van atheïsme of ten minste
indifferentisme, worden aan
geklaagd".
Karol Woityla
Vanuit historisch perspectief
belangwekkend zijn uiteraard
de bijdragen van kardinaal
Montini (de latere paus Pau
lus VI), bisschop Luciani (Jo
hannes Paulus I) en bisschop
Karol Woityla (Johannes
Paulus II).
Wat betreft de bijdrage van
Karol Woityla, destijds hulp
bisschop van Krakau, signa
leert Michel van der PIös de
ruime belangstelling die er uit
spreekt voor de positie van de
leken. Daarnaast de afwezig
heid van de door collega-bis
schoppen zo dikwijls bepleitte
plechtige veroordeling van
De waarde en de inbreng van
de leken, zo schreef de Poolse
hulpbisschop een kwart eeuw
geleden, verdienen meer res
pect van de zijde van de pries
ters; paternalisme en protec
tionisme zijn uit den boze. De
leek is niet alleeen object van
zielzorg, maar ook subject.
Bijzondere woorden wijdde
Karol Woityla aan contacten
van priesters met „de we
reld". Hij zou wensen dat er
ruimere en soepeler verbin
dingen werden onderhouden
met allerlei feiten en ver
schijnselen van het menselij
ke, ook wereldlijke leven, zo
als cultuur, kunst, sport, alpi
nisme en dergelijke.
Michel van der Plas: „Men
kan moeilijk een glimlach
van herkenning onderdruk
ken: in de verte is de sportie
ve paus in aantocht, die in het
Vaticaan een zwembad
wenst".
„Brieven aan paus Joannes" is
uitgegeven door Unieboek-
Villa.
WILLEM SCHEER
Geleidelijk
meer zon
DE Bilt De al enkele dagenjs c
aangekondigde weersverbeterde
ring lijkt er nog steeds wel aandirv
te komen, zij het in een wat
vertraagd tempo. Een lageJ™~
drukgebied blijft morgen noga^
dicht bij ons land, maar word
steeds minder diep. Het zal on
morgen nog vrij veel bewol
king brengen, maar er zijn ooi
enkele opklaringen mogelijk
terwijl de neerslagkansel
klein worden. Er zal weinig
wind zijn en de temperatuul
kan morgen ongeveer 9 gra
den worden. Dat is overigen
altijd nog een graad of 3 tl
laag voor de tijd van het jaar.
Ten westen van de Britse Ei
landen is nu een hogedrukge
bied aangekomen. Verwach
wordt dat dit begin volgendi
week over ons land zal trek
ken waarbij er dan geleidelij)
;r zon komt en de tempera
tuur op een normaal niveai
EN EEN COMPLETE AGENDA
l
