Wij hebben altijd goed voor Carla gezorgd Een mooie brand bestaat niet" Madurodam wijt afnemend bezoek aan regen, hitte en dalende koopkracht legge &Mhiijve. la BINNENLAND 99 BRANDWEERCOMMANDANT WASSENAAR BU AFSCHEID KORPS Confessionele scholen Wassen^ moeten sluiten Geld^e Somrnit HOGERE TOEGANGSPRIJS RECLAME VIA DE STER ftzidóeSouiant WOENSDAG 28 MAART 1984 PAG ZOETERMEERS ECHTPAAR WIL PLEEGDOCHTER TERUG ZOETERMEER „Wij hebben Carla nooit enig leed willen berokkenen. Als wij zo slecht voor het kind zorgden als Pro Ju- ventute beweert, hadden wij dit toch niet voor haar gedaan". Mevrouw G. van de Waart tante Jo uit Zoetermeer opent de deur van haar stiefdoch ters speelkamer waar een enorm (handgemaakt) poppenhuis staat, tiental len Barbiepoppen, een theeserviesje en een kast met vlotte, moderne kle ren. De heer en mevrouw Van de Waart staan bin nenkort weer voor de rechter om er voor te plei ten dat „hun" Chinese dochter, die zij al tien jaar in huis hadden, weer bij hun terug mag komen. Het is niet het eerste proces in de strijd van het Zoetermeerse echtpaar Van de Waart om hun stiefdochter terug te krij gen, nadat deze in december van het afgelopen jaar op last van de rechtbank werd „ont voerd" door de Stichting Pro Juventute (vereniging voor de kinderbescherming, lett. voor de jeugd). Carla en haar ou ders waren die dag uitgeno digd in het Paleis van Justitie voor een gesprek met de kin derrechter, toen het meisje via een achterdeur werd wegge voerd en werd ondergebracht bij andere pleegouders. Vonnis In het vonnis sprak de kinder rechter namelijk uit dat Carla, of z.oals haar echte ouders haar hebben genoemd, Pui San, uit de ouderlijke macht moest worden ontzet. Wat blijkbaar niet tot de rechter was doorge drongen was dat Carla haar hele leven nog niet bij haar ouders had gewoond, maar bij pleegouders, namelijk de fami lie Van der Waart. Dit echt paar zorgde jarenlang voor de vier kinderen van een Chinees echtpaar, omdat de vrouw van laatste daar niet toe in staat zou zijn. Daarvoor ontving Van der Waart achthonderd gulden in de maand. Drie kin deren wonen inmiddels weer bij hun wettelijke ouders, maar Carla, de op een na jong ste, is een uitzondering. Mevrouw Van de Waart: „De ouders van Carla smeekten ons tien jaar geleden de acht weken oude baby over te ne men, omdat de vrouw door spanningen het kind niet kon verzorgen. Zij dreigde het kindje te doden als ik het niet in huis opnam. Ik zag Carla als een waar geschenk van God; ze kwam vlak voor de Kerst bij ons in een jaar dat onze ei gen zoon naar Canada emi greerde. Tien jaar hebben wij Carla gevoed, gekleed, naar school gebracht, haar plezier tjes gegund zoals de gym en de majorettes". Klusjes De heer en mevrouw Van der Waart kunnen hun tranen moeilijk de baas, wanneer zij het verhaal voor de zoveelste maal vertellen. Tante Jo: „Mijn man had op een gege ven moment geen zin meer om kosteloos klusjes te verrichten voor Carla's familie, die er hier in Zoetermeer een restau rant op na houdt. Want enige dankbaarheid toonden zij daar niet voor. Maar de familie I' 'hMia, Geer en Jo van der Waart met een foto van hun pleegkind Carla t voelde zich daardoor zo gepi keerd dat zij direct het kind terugeiste en ons er tegelijk van beschuldigde slechte ou ders te zijn voor hun kinde ren". In briefjes, die Carla naar klasgenootjes stuurde, staat steeds te lezen dat zij ver schrikkelijk heimwee heeft naar haar pleegouders Van de Waart, naar de Vijverberg- school en naar haar oude speelomgeving. Zij schrijft ook dat zij het heel vervelend vindt dat zij bij haar Chinese naam Pui San wordt genoemd. Waar Carla nu verblijft weten haar nooit wettelijk geregis treerde pleegouders niet. Wel vonden zij dat Carla er tij dens die twee keer dat zij haar op het Zoetermeers politiebu reau mochten zien, vermagerd en onverzorgd uitzag. Moeder Jo en vader Geer za gen hun dochter sinds decem ber slechts twee keer. De Pro Juventute had echter gezegd dat bezoeken vaker zouden worden toegestaan, wanneer de zaak buiten de publiciteit zou worden gehouden. Maar het echtpaar Van de Waart houdt het niet langer uit. Na al die maanden is hen nog steeds niet goed duidelijk waarom zij hun kind moesten kwijtraken. Waarom Pro Juventute zich zo hard opstelt, terwijl zij goed voor het kind zorgen en ter wijl de echte moeder van Car la voor de rechtbank heeft verklaard het kind niet te wil- het nog liever ge dood zag. Het is het echtpaar Van der Waart nog steeds niet duidelijk waarom de kinderrechter zo klakkeloos het advies van de Pro Juventute overnam, zon der te informeren of het klop te dat zij Carla enkel zouden volstoppen met patat, of het klopte dat het echtpaar (61 en 62 jaar oud) veel te ouderwets zou zijn in de omgang met hun kinderen. Want kans op ver weer op de beschuldigingen hebben de heer en mevrouw Van der Waart niet gehad en zij ontkennen de aantijgingen pertinent. Half mei dient het proces dat het echtpaar Van der Waart heeft aangespannen pleegkind terug te krijT om te voorkomen da? naar haar Chinese 1 moet. Een hoger beroejl de eerdere schikking kinderrechter bleek nil gelijk omdat Geer en 1 der Waart in de ogen openbaar ministerie, i. wettelijke pleegoudera Maar dat laatste need weg dat het echtpaar u Waart „hun" Carla al tih als een eigen kind opL en nu, door onenigheid L echte ouders, opeens toC* te en incapabele ouder gedegradeerd. De StI Pro Juventute onthoudt van ieder commentaar.] JOOS PEÏÏ WASSENAAR „Een mooie brand bestaat niet. Ja, veilig en wel in de open haard, dat is mooi, vredig. Maar brand is een vijand, daar moet je tegen vechten. De veron derstelling dat elke brandweerman iets van een pyromaan in zich heeft klopt dan ook niet. Het geldt tenminste niet voor mij". Wie kan het beter weten dan een brandweerman, die meer dan 35 jaar achter de vlam men aanliep? J.A. Jansen (60), brandweercommandant in de gemeente Wassenaar, is er zo een. Met een receptie in het Wassenaarse raadhuis De Paauw neemt hij vanmiddag afscheid van „zijn" korps, dat de laatste jaren inzet is van een strenge bezuinigingsron de en steeds minder „be roeps" telt. Jansen gaat met functioneel leeftijdsontslag. Gewond Jansen heeft in zijn brand weerloopbaan heel wat mee gemaakt. Grote „fikken" in de auberge „De Kieviet", de ambassade van India en, voor hem persoonlijk tragisch dieptepunt, de grote brand bij de Sikkens verffabrieken in Sassenheim, in 1968. Geen mooie brand dus, maar wel een die Jansen nooit zal ver geten. Hij werd er zwaar ge wond, toen een kelder met explosieve stoffen ontplofte. Jansen werd in de lucht ge slingerd en werd later door een collega van een stuk be ton gehaald. Enkele weken in een ziekenhuis volgden. De heer Jansen bij het beeld, dat hij kreeg toen hij commandant van hef Wassenaarse brand weerkorps werd: een brandweerman in actie. „Dat heeft een enorme in vloed op me gehad", zegt hij nu, peinzend. „Je gaat wel even relativeren als zoiets ge beurt. Je denkt op een gege ven moment dat je het zo goed kunt, dat je eigenlijk niets kan overkomen, en dan voel je plotseling Gods hand.... Je voelt je zo enorm onmachtig, je hebt er geen invloed op". Het heeft de toekomstige „gewone" burger nog eens duidelijk gewezen op het feit dat met vuur niet te spotten valt. „Ik hou niet van brand", zegt hij dan ook, „als dat wel het geval zou zijn zou ik niet zo enorm veel moeite doen het vuur te doven. Dat is altijd een keihard gevecht, dat in een overwinning moét eindigen". Twee vuren Jansen zat de laatste jaren tussen twee vuren, om in brandweertermen te blijven. Aan de ene kant was daar het gemeentebestuur van Wassenaar, dat vond dat de brandveiligheid van de ge meente goedkoper geregeld moest worden, aan de andere kant „zijn" team, waarvan de leden hun baan steeds meer bedreigd zagen door dergelij ke snode bezuinigingsplan nen. Het aantal beroeps krachten zou drastisch inge krompen moeten worden, hun taak overgenomen door de vrijwilligers. Het kostte •hem soms de grootste moeite in dit belangenconflict over eind te blijven. „De laatste drie jaar zijn vre selijk moeilijk geweest. Er zijn enorme spanningen ge weest, ook tussen beroeps- brandweerlieden en vrijwilli gers. Ik heb het meegemaakt dat als er een vrijwilliger aankwam de deur van de ka zerne voor zijn neus werd dichtgesmeten. „Hij haalt me het brood uit de mond", werd er dan gezegd. Voor iemand die bewust brandweerman wilde worden, voor dat vak heeft gekozen, is het natuur lijk heel moeilijk een vervan gende, totaal andere baan aan te nemen binnen de ge- 'meente, zoals het gemeente bestuur wil. Andere banen vallen volledig buiten zijn belangstellingssfeer". Jansen wil niet zover gaan te zeggen dat de veiligheid door de bezuinigingen heel veel achteruit gaat. „Natuurlijk wordt de uitruktijd langer. Er slaapt straks niemand meer in de kazerne, wat be tekent dat je de tijd die nodig is om naar de kazerne te ko men erbij moet optellen. Aan de andere kant is de brand preventie enorm verbeterd. De meeste belangrijke gebou wen hebben uitgebreide pre ventiemaatregelen, zoals rookdetectors, wat betekent dat de melding heel snel bin nenkomt, zodat ie er hee snel bij kunt zijn'aldus de brandweercommandant. Te duur Objectief gezien is de brand weer in Wassenaar, in ver houding tot andere gemeen ten van die omvang, altijd al te duur geweest, zo vindt hij. „Maar dat hangt gewoon af van de vraag: hoeveel heb je voor je eigen veiligheid over? Een optimale beveiliging is nu eenmaal duur. Als je daarvoor hebt gekozen moet je later niet zeuren dat het zoveel geld kost, want dat is de prijs die je betaalt voor je veiligheid". Ondanks de afgelopen drie jaar kijkt hij niet om in wrok. Daarvoor heeft hij te-, veel meegemaakt. En on danks dat de liefde voor vuur bij hem verre te zoeken is, geeft hij toch toe een beetje „een tik" te hebben. „Die brandweer is tenslotte toch een beetje een gekke club. Ze hebben allemaal een beetje een tik. We hebben toch die jongensachtige zucht naar sensatie, naar avontuur, als we plotseling moeten uitruk ken". De heer Jansen kan in gepas te trots terugzien op een van zijn laatste „wapenfeiten", het onderbrengen van de col lectie Van der Mark, bestaan de uit soms eeuwenoud brandweermateriaal, in een brandweermuseum aan de Pieter Twentlaan. Hij zal er in de toekomst nog wel eens komen, hoewel hij zegt voor lopig even genoeg van de brandweer te hebben. Ten slotte verliest ook een ex- brandweerman wel zijn ha ren, maar niet zijn streken. KOOS VAN WEES Minister Smit-Kroes opent nieuwbouw Bloemenveiling]' F NAALDWIJK Minister N. Smit-Kroes van verkeer en F, staat opent donderdag 12 april om twee uur 's middPj nieuwbouw van de Bloemenveiling Westland in Naaldwjo nieuwbouw omvat in totaal een vloeroppervlakte vank vierkante meter, waardoor de oppervlakte van de gehele v' op 210.000 vierkante meter is gekomen. L Belangrijk onderdeel van de nieuwbouw is het 12.000 vier meter grote koopcentrum voor detaillisten, de „Plantagl minister geeft dan ook het officiële startsein voor dit zoj cash and carry centrum van de Bloemenveiling WestlarVi nieuwbouwfases C en D, die nu officieel in gebruik won nomen, betekenen een belangrijke verbetering van de e| modatie van de snel groeiende exportveiling, die dit ja e] omzet hoopt te behalen van ongeveer 950 miljoen guldei Met de totale nieuwbouw is een bedrag gemoeid van 35 gulden. Op donderdag 12 april is er 's avonds van 19.00 tot 21 gelegenheid voor detaillisten kennis te maken met het koopcentrum. Op zaterdag 14 april is er voor andere belt, lenden van 10.00 tot 15.00 uur een open dag. •c e I WASSENAAR In het confessioneel lager ondenf" Wassenaar zullen de komende jaren vermoedelijk ti drie scholen gesloten moeten worden. Het aantal leer|d' op enkele van die scholen is inmiddels zo laag gewi dat verantwoorde voortzetting niet mogelijk is. WelF1 deze basisscholen gesloten worden valt volgens wettf11 J. Greep nog niet te zeggen. Dat hangt onder meer (n door de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VN11 te stellen leerlingenprognoses. De Wassenaarse genf" raad moet volgende maand al een besluit nemen oveei ting van een openbare lagere school, de Wassenaer vlsc damschool, waarvan het leerlingenaantal onder het1?11 mum is gedaald. Er zijn nu nog twee openbare, een o^e nische, drie protestants-christelijke, vier rooms-kathe en drie bijzonder-neutrale scholen. De laatste drie (pi sf Groenteveiling LEIOEN Noteringen groente- en fruitveiling, 28 maart: andijvie: 180- 240; snijbonen: 1140-1180; stambo- nen: 1560; prei: 125-180; rabarber: 275-295; spinazie: 115-175; spruiten a: 352-356; spruiten b: 289; champig nons-bakje: 116, kg.: 210-370; uien: 26-135; witlof: 235-375 sla: 18-51; peterselie: 125-137; raapstelen: 44- 51; radijs: 58-68; selderij: 78-120; pa prika St.: 58-102, kg.: 95. In Amsterdam dit jaar al 17 heroïnedoden AMSTERDAM De 27-jarige Duitser K.H.H. is gisteren in Amsterdam overleden na het gebruik van heroïne. Het lijk werd gevonden op een kamer van een hotel aan het Damrak. Hij is dit jaar het zeventiende slachtoffer van het gebruik van verdovende middelen in Amsterdam en al de elfde Duitser. Volgens de politie zijn de Duitsers aan bepaalde doses gewend, maar is de heroïne- concentratie in een dosis in Amsterdam hoger dan in Duitsland. Daardoor kan zo'n dosis fataal zijn. Vorig jaar zijn er tot en met maart in Amster dam „maar" tien mensen aan heroïnegebruik overleden. In West-Duitsland zijn vorig jaai 600 slachtoffers door het ge bruik van drugs gevallen. Zegge en schrijve vragen wij slechts één nieuwe abonnee voor een luxe Parker balpen van de Leidse Courant _als nieuwe abonnee Adres Postcode/Plaats_ Betaald wordt per maand (met automatische afschrijving) C per kwartaal Stuur een luxe Parker balpen naar: Naam Adres Postcode/Plaats_ Telefoon Stuur deze bon in open envelop -geen postzegel plakken- naar: Leidse Courant, Antwoordnummer 232, 2500 VG Den Haag Het bloemencorso van de miniatuurstad breid met een wagen die Madurodam zelp stelt: Holland in een notedop. DEN HAAG Het aan tal toeristen dat in: groepsverband Maduro dam bezoekt is het afge lopen jaar gedaald met ruim 16 procent tot 426.474. Het aantal indi viduele bezoekers daalde met bijna 5 procent tot 575.517. In totaal be groette Madurodam vo rig jaar tien procent min der bezoekers binnen haar poorten. De directie wijt deze forse daling aan het slechte weer in het voorjaar, de hete zo mer, de deviezenrestricties voor Franse toeristen en de afgenomen koopkracht van de West-Europeanen. Om meer Nederlanders naar Ma durodam te trekken wordt dit jaar in samenhang met Scheveningen een aantal Ster-televisiespots uitgezon den. Ook is Madurodam ge noodzaakt per 12 april (de dag van de opening) de prij zen te verhogen. Na jaren lang dezelfde toegangsprijs te hebben gevraagd, gaat een kaartje voor volwassenen nu van 5,50 gulden naar 6,50 gulden. Groepsbezoekers be talen vijftig cent minder. Kinderen moeten vier gul den neertellen. Volgens di recteur F. Gossink zijn de kosten van buitenaf zo hoog geworden, dat de oude prijs niet lang kon worden ge handhaafd. Hij verwacht niet dat door deze prijsverhoging de bezoekers weg zullen blij ven, omdat Madurodam nog steeds tot de goedkoopste da gattracties van Nederland be hoort. Donaties De miniatuurstad heeft het afgelopen jaar 540.000 gulden uitgekeerd aan instellingen die zich bezig houden met de opgroeiende jeugd. Ongeveer driehonderdvijftig instellin gen deden een beroep op dit fonds. Aan honderdvijftig van hen werd financiële steun toegezegd. Meestal ging het om bedragen van een paar duizend gulden. Veel grotere bedragen werden on der meer gegeven aan de Haagse Stichting Huiskamer Aanloop Jeugdprostituées, de Stichting Manege voor Ge handicapten Amsterdam, SOS Kinderdorpen voor het Indonesische dorp Semarang, Stichting Handicap Studie NSS in Utrecht, Stichting de Wielewaal te Ede en de Stichting Pony- en Paardrij den voor Gehandicapten Rot terdam. Ook dit jaar zijn weer nieuwe modellen aan de mirj stad toegevoegd. Zo kl de nieuwste locomotifei de NS bekijken, ligt f lend schoolschip 'dracht" aangemeerd, fonkelnieuwe Boeing de KLM op de luchtha is er een elektriciteit^ le. Het bloemencorso breid met een wagen f durodam zelf voorslh „Holland in een not Bovendien worden erf ties georganiseerd oven' molens in Nederland, L landje Decima bij N» in Japan, de SOS-kin(E pen en schilderijen v£ stralische papoea's.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 6