Premier Lubbers
blijft hopen op
vrijwillig akkoord
Schrikbarende spanningen
onder gevangenispersoneel
spookrijder op
een driewieler
Kok blijft (nog)
voorzitter FNV
Moord op vrouw
lijkt liquidatie
Speciale voeding
in ziekenfondpakket
„IK REKEN OP DE VEERKRACHT VAN DE SAMENLEVING'
gNNENLAND"
OeidwOowMit
DINSDAG 20 MAART 1984 PAGINA 13
[lUNSPEET Een 81-jarige ii
ïarderwijk vindt dat de vluchtstroken
fan rijkswegen als fietspaden gebruikt
lunnen worden. Gisteren reed hij op zijn
|rie\vielige fiets op de rijksweg Amers-
jiort-Zwolle tegen het verkeer in. Hij
jetste wel netjes rechts: over de inhaal-
jrook langs de vangrail. Voordat de ge
waarschuwde rijkspolitie hem kon opvan-
ien, was de bejaarde fietser overigens al
oor automobilisten van de weg gehaald.
|)e man was zich van geen kwaad bewust
n wilde direct weer doorrijden. De politie
[an Harderwijk nam hem uiteindelijk te-
pn zichzelf in bescherming.
AMSTERDAM Wim Kok is gisteren ge
zwicht voor de aandrang van de Federatie-
raad van de FNV nog enige tijd voorzitter te
blijven van deze vakcentrale. Kok had tij
dens het FNV-congres van oktober a.s. wil
len aftreden. Hij heeft wel als voorwaarde
gesteld, dat hij niet nog eens drie jaar hoeft
vol te maken. Kok wil door zijn aanblijven
een soepele overgang naar een nieuwe eer
ste man mogelijk maken, temeer daar nog
twee andere topfiguren van de FNV, Bode
en Drabbe volgend jaar met pensioen gaan.
Voor het voorzitterschap is Hans Pont, van
AbvaKabo in de markt. De Federatieraad
besloot gisteren hem in elk geval kandidaat
te stellen voor de functie van eerste vice-
voorzitter.
AMSTERDAM De vrouw die in de nacht van
zondag op maandag doodgeschoten werd aangetrof
fen in een lift van het flatgebouw Dennenrode in de
Bijlmermeer in Amsterdam is de 38-jarige Nina
Uriot. De politie denkt dat zij het slachtoffer is ge
worden van een liquidatie, maar kan daar verder
geen mededelingen over doen. De vrouw woonde
met haar dertienjarig zoontje aan de Baarsjesweg in
de hoofdstad en leefde gescheiden van de 41-jarige
uit Tunesië afkomstige Faroek Oueslati, die vorig
jaar ernstig gewond raakte toen hij in zijn woning
van dichtbij werd beschoten. De man kreeg toen ko
gels door zijn nek en zijn arm en is als gevolg daar
van nog altijd verlamd. Ook de vrouw werd van
dichtbij beschoten. Zij kreeg kogels door het hoofd
en in de borst.
Vakcentrale MHP wil geen toelage
meer voor nutteloze studie
(Van onze sociaal-economische redactie)
ROTTERDAM Studenten zouden eigenlijk geen studietoelage
meer moeten krijgen als zij tegen alle adviezen en voorlichting
in een opleiding kiezen, die voor de maatschappij geen nut
heeft, vindt de vakcentrale MHP. „Als blijkt dat men in weerwil
van adviezen een studierichting kiest die onherroepelijk leidt tot
een werklozenbestaan dan moeten we ons afvragen of de sa
menleving nog aan die studie moet meebetalen", meent vice-
voorzitter Wouter Muller.
Sprekende tijdens het symposium „Academici en arbeid, strijdi
ge begrippen?" van het Rotterdamse Studentenkorps zei Muller
gistermorgen, dat het door hem bedoelde weigeren van een stu
dietoelage kan worden voorkomen door het vroegtijdig onder
kennen van verkeerde keuzen. Maar dan moet volgens hem wel
de mogelijkheid bestaan om op een verantwoorde wijze van stu
die te veranderen zonder dat dit een te groot verlies aan jaren
betekent.
AMSTELVEEN De Ziekenfondsraad be
spreekt donderdag een ontwerp-advies aan
staatssecretaris Van der Reijden (WVC) om het
ziekenfondspakket uit te breiden met enkele
soorten speciale voeding, en met (voor bepaalde
risicogroepen) het hepatitis B-vaccin enhet
vaccin tegen longontsteking. In alle gevallen
denkt de raad dat op die manier ziekenhuisop
namen en -behandelingen kunnen worden
voorkomen. Er zijn enkele (zeldzame) aangebo
ren stofwisselingsstoornissen die, als geen dieet
met bepaalde aminozuurmengsels wordt ge
volgd, tot zwakzinnigheid en soms tot de dood
leiden. Verder zijn er enkele patiënten met zeer
ernstige darmaandoeningen, die kunnen wor
den geholpen met de meestal tijdelijke
toediening van zogenaamde „astronautenvoe
ding".
HAAG „Ik ben juist
ij fanatiek in de aanpak van
jeugdwerkloosheid", vindt
ubbers van zichzelf. „Maar
e komen er niet als we in de
menleving proberen keuzes
ontwijken. Laat ik dit eigen
eine departement eens als
lorbeeld nemen", begint de
emier zijn verdediging van
et werkgelegenheidsbeleid
an het Kabinet. „Ik heb
een gesprek met de per-
neelschef hier, op het depar-
ment van Algemene Zaken.
heb hem gevraagd eens aan
geven hoeveel mensen er
•t laatste jaar hier bij zijn ge-
jmen en hoeveel er dat wa
tt in een deeltijdbaan. Ik
irmoed dat dit er niet zo veel
illen zijn en ik vraag me af
aarom'„Welnu, dit is maar
n klein voorbeeld, maar elke
inister, secretaris-generaal,
rsoneelschef ontkomt er niet
n om zelf voor de spiegel te
an staan en zich de vraag te
ïllen: doe ik eigenlijk genoeg
a de (jeugd)werkloosheid te
strijden. Er is een branden-
behoefte aan, dat ook werk-
vers en werknemers in aan-
ïiting op het Stichtingsak-
iord zeggen: jongeren die
eer dan een jaar werkloos
n, gaan we in al onze cao's
orrang geven door middel
in stageplaatsen e.d. Want
k werkgevers en werkne-
"n het bedrijfsleven ont-
imen er niet aan zich af te
agen wat zij zelf op dit punt
onder wetten
Jaarmee geef ik ook meteen
ar tenminste een deel
in ons probleem zit. Het Ka-
net heeft gezegd: de samen-
erking tussen werkgevers en
erknemers en hun tegenstel-
ttgen respecteren wij in de
rije maatschappij die we heb-
en. Dat betekent dus dat voor
over er wettelijke verplich-
,\ngei\ nodig zijn om proble
men op te lossen, deze gedra-
gen moeten worden door
jerkgevers en werknemers,
'oor zover 'net zonder wetten
:an, des te beter!"
Minister De Koning probeert
u langs de weg van de vrij-
[illigheid loonruimte te
heppen voor een betere ar-
idsverdeling. De 'eerste optie
n het Kabinet is dan altijd
eltijdbanen, maar daar hoort
tuurlijk ook een werktijd-
rkorting in samenhang met
bedrijfstijdverlenging bij.
denk dat werkgevers en
irknemers het eens zouden
worden over arbeids-
urverkorting als er gekeken
irdt naar werken per jaar en
;t de hoeveelheid werk die
week moet worden ge-
Ik geloof dat we een
ik verder zouden komen als
bedrijfstijd verlengd en
:er flexibel gemaakt zou
irden, ook de openingstijden
de winkels".
'ervroegde pensonering,
ïctioneel leeftijdsontslag, de
UT, leveren ook een bijdrage
de werkloosheidsbestrij-
Die zou echter groter
innen zijn als de betrokkene
rvolgens niet een ander
antje zou aannemen. De
)ep die er met 57 Vi jaar uit
at groeit natuurlijk nog. Ik
b het gevoel dat zoiets tien-
izenden banen zou' kunnen
leveren".
ils er ondanks dergelijke al-
mene maatregelen nu toch
n hoge werkloosheid blijft,
n moet je misschien iets
an ontwerpen tussen wer-
n en leren in. Dan praten
i over oriëntatieplaatsen,
nister De Koning is daar
n ook mee bezig. Hij rekent,
danks weerstand, wel op
:ces. Als we praten over
DEN HAAG Waar de
gezondmaking van de
overheidsfinanciën traag
maar zeker vordert, er
zichtbaar meer winsten
worden gemaakt door de
bedrijven en ook de inves
teringen toenemen, blijft
de werkloosheid in Ne
derland onverminderd
hoog en komt mogelijk
nog in de buurt van het
miljoen. Vriend en vijand
van het Kabinet maken
zich steeds meer zorgen
over het onderbelicht blij
ven van het zogenaamde
derde spoor van het kabi
netsbeleid, de werkloos
heidsbestrijding. Onlangs
publiceerde een weekblad
een vertrouwelijk verslag
van een gesprek in de mi
nisterraad over de jeugd
werkloosheid. Daaruit
kan een zekere moedeloze
houding van Lubbers en
de zijnen ten aanzien van
dit steeds toenemende
probleem worden gedes
tilleerd. De jeugdwerk
loosheid in Nederland is
inmiddels verdrievoudigd
tot ruim 331.000, waarvan
de helft al meer dan twee
jaar zonder werk zit. Het
Kabinet zou zich daar min
of meer in geschikt heb
ben, omdat er geen geld
zou zijn een actief werk
gelegenheidsbeleid voor
deze groep te voeren. Al
leen de algemene politiek
van het Kabinet zou via
drastische bezuinigingen
en lastenverlichtingen tot
herstel van de economie
en dus ook van de werk
gelegenheid kunnen lei
den.
Premier Lubbers haast
zich in het tweede deel
van het interview, waar
van wij zaterdag j.l. het
eerste deel, handelend
over de kernbewapening,
hebben geplaatst om
geconfronteerd met be
richten over moedeloos
heid bij het Kabinet over
het blijvend hoge werk
loosheidscijfer, te probe
ren die indruk weg te ne-
praktijkervaringsplaatsen, sta
ges en dergelijke vormt het
ineenschuiven van het onder
wijs en de bedrijfsopleiding
een probleem, maar ook op dat
punt is er beweging".
Met uitkering
In de collectieve sector ligt het
moeilijk. Daar praten we over
het zogenaamde derde arbeids
circuit, over de vraag: zijn er
geen taken te bedenken die
vervuld kunnen worden door
werklozen met behulp van uit
kering, waarbij de aandacht
natuurlijk eerst en vooral naar
de jongeren uitgaat. Dit project
ziet er helaas erg moeilijk uit,
omdat de ambtenarenorgansa-
ties er negatief tegenover
staan. Die zeggen: dat kan be
tekenen dat er minder brood is
voor onze leden. Hier zit naar
mijn oordeel echter een funda
mentele denkfout.
De hoeveelheid werk die een
collectieve dienstvoorziening
kan doen, wordt namelijk niet
bepaald door techniek, winst
of behoefte, maar door het be
schikbare geld. Bij een gewone
werkgever ligt dat anders. Als
de overheid niet meer geld
heeft, kan zij ook geen extra
ambtenaren betalen. Als ik
vervolgens daar boven op een
aantal mensen met behoud
van uitkering wat wil laten
doen, komt dat niet in minde
ring op het bestaande aantal
gewoon betaalde ambtenaren,
want dat aantal wordt alleen
bepaald door het beschikbare
budget.
Nu kan ik me best voorstellen
dat de ambtenarenorganisaties
bang zijn dat minister Ruding
met nieuwe bezuinigingen zal
komen om de dan toch nog te
hoge collectieve lasten te be
perken. Die angst zou je kun
nen wegnemen door meerjare
nafspraken te maken over een
terugbrenging van de collec
tieve sector met een tot twee
procent per jaar en af te spre
ken dat het nooit meer dan dat
zal worden. Dan is er zeker
heid, dat het werken met be
houd van uitkering iets extra's
is, dan komt men niet voor
verrassingen te staan, loopt
men ook geen risico's en zou
den de ambtenarenorganisaties
kunnen gaan meewerken aan
dit derde arbeidscircuit", zo
reikt Lubbers de ambtenaren
bonden de hand.
Jongeren
De vragensteller het gras voor
de voeten wegmaaiend gaat de
premier vervolgens over op
net probleem van de langduri
ge werklozen, met name de
jongeren. „Kunnen wij nog
verder gaan bij diegenen die
het moeilijkst aan de slag ko
men, anders dan door hun een
voorkeursbehandeling te ge
ven", vraagt Lubbers zich af.
„Als bot verlagen van de
jeugdlonen geen oplossing
meer is en toch bij het herstel
lend bedrijfsleven aarzelingen
blijven om jongeren aan te ne
men, wat dan? Deels ontstaat
die huiver door hun kosten,
maar ook omdat de jongeren
als ze niet zouden bevallen
weer zo moeilijk zijn te ont
slaan. We zouden daar een op
lossing kunnen vinden, waar
bij de arbeidskosten voor de
werkgever lager zijn, bijvoor
beeld door hem minder pre
mie te laten betalen of de uit
kering die er is in zekere mate
daarvoor te gebruiken. Ook
kun je iets doen vanuit een
collectieve verantwoordelijk
heid, door de mogelijkheid te
bieden de betrokkene als zij of
hij niet bevalt weer terug te
nemen in de uitkering. Maar
het zou best wel eens kunnen
blijken dat ze gaandeweg toch
wel bevallen en een normale
werknemer worden".
„Ik geloof dat we er langzaam
in slagen het vraagstuk klem
mender op tafel te krijgen,
hoewel er nog steeds alibi's ge
zocht worden op alle niveaus
in de samenleving. Het is hier
vooral een kwestie van politie
ke wil. Het gaat op dit punt
nog steeds erg moeilijk, omdat
wij in Nederland ons ei niet
kunnen leggen over dergelijke
fundamentele vragen. We
kunnen natuurlijk voor jonge
ren die al meer dan een jaar
werkloos zijn aparte regelin
gen laten gelden en hen voor
werk, stage of een verdere op
leiding in aanmerking laten
komen. Maar dat zal verplich
tingen inhouden zowel voor
die jongeren als voor wie hen
in dienst nemen. Zodra je
voorstelt dat wie weigert van
zo'n bijzondere regeling ge
bruik te maken, ook flink op
zijn uitkering zal worden ge
kort, wordt aan de andere
kant de eis gesteld dat zulke
regelingen dan wel voor ieder
een gegarandeerd toegankelijk
moeten zijn. Daar komt de
zaak dan weer op vast te zit
ten".
Maar u hebt toch altijd gezegd
dat dit Kabinet geen moeilijke
keuzes wil ontlopen? Dus wat
let u?.
„Wij hebben als Kabinet een
keuze gemaakt die ontzettend
onder druk is komen te staan.
Moet je de samenleving dwin
gend zaken opleggen of wil je
het hebben van de verant
woordelijkheidsbeleving van
de burger. Wij hebben geko
zen voor het laatste en daar
komen we ons zelf steeds bij
tegen!".
Waar staat u zelf?
„Ik geloof bij alle ervaring die
ik nu heb in de politiek nog
steeds dat ik door moet gaan
met de weg die we zijn inge
slagen. Dat we er op moeten
hameren dat de samenleving
vanuit zichzelf tot maatregelen
komt. Maar ik weet niet hoe
lang ik het volhoud principieel
geen zaken op te leggen. Ik
veroorloof mij die keuze om
dat ik nog altijd het vertrou
wen heb dat de zaak in bewe
ging is, dat we een doorbraak
aan het uitlokken zijn. Mis
schien nog niet 'en plein pu
blic' maar toch in elk geval
binnenskamers. Kortom: ik
blijf rekenen op de veerkracht
van de samenleving zelf".
Zit er dan een centraal ak
koord in voor meerdere jaren?
Lubbers valt meer dan tien se
conden denkend stil en zegt
dan ernstig: „Ik weet het niet.
Ik geloof dat niemand het
weet. Ik denk dat werkgevers
en werknemers ook wikken
en wegen. De werkgevers zou
den er zeer in geïnteresseerd
zijn als het herstel van de eco
nomie daardoor maar niet om
zeep zou worden geholpen. De
werknemers vragen zich op
hun beurt af welke verant
woordelijkheid zij kunnen
dragen voor een ingrijpende
herziening van het sociale ze
kerheidstelsel die onvermijde
lijk de uitkeringen terugzet op
70 procent, zelfs als men inziet
dat men daar niet aan kan blij
ven ontkomen. We zitten dus
met enorme taboes..."
„Ik zou dolgraag een centraal
akkoord hebben, maar ergens
in mijn binnenste heb ik het
gevoel dat als puntje bij paaltje
komt men toch zegt: „regering,
hakt u de knopen maar door!
Wij zijn niet tot het grote com
promis kunnen komen. Niet
omdat we het technisch niet
zien, maar omdat het zich niet
verdraagt met onze eerdere
standpunten en met onze ach
terbannen."
U bent bang dat de zwarte piet
dus weer op de tafel van het
Kabinet zal worden
„Ik vrees dat het zo zal gaan"
Grijpt het Kabinet dan uitein
delijk zelf in?
„Jazeker. Wat het 1-julipakket
betreft is dat al een kwestie
van weken. Vooruitlopend op
de herstructurering van de so
ciale zekerheid denken we een
inkomensachteruitgang echter
aanzienlijk te verminderen en,
voor de ergste gevallen, zeg te
halveren in vergelijking tot de
eerste voorstellen, zonder dat
de premies per 1 juli weer om
hoog moeten.
Maar we krijgen straks ook
nog de begroting. Als we de
keuze niet meer kunnen ont
wijken, hakken we zelf de
knoop door. Dat hebben we
vorig jaar ook gedaan".
Zou het de sfeer in het overleg
dat werkgevers en werkne
mers mei elkaar en met het
Kabinet voeren niet een stuk
verbeteren als het Kabinet zou
komen met voor elk van beide
partijen aanvaardbare lasten
verlichtingen.
„Het gaat bij de lastenverlich
ting om de omvang en de
vormgeving. We hebben er
onder voorbehoud 1,5 tot 2
miljard gulden per jaar voor
uitgetrokken. We hebben ge
kozen dat zoveel mogelijk aan
de werkgevers te geven. Maar
we zijn nu aan het evalueren
of we zo door moeten gaan. Ik
denk dat werkgevers en werk
nemers moeten erkennen dat
het primair moet gaan om het
herstel van de economie en
dat de lastenverlichting dat
doel moet dienen. Dat hoeft
dus niet te betekenen dat een
lastenverlichting automatisch
voor de werkgevers is. We zul
len ook naar de koopkracht
van de burgers moeten kijken.
Ik geloof dat we met de lasten
verlichting tot nog toe redelijk
goed gescoord hebben. Er
komt weer vertrouwen om te
investeren. Nu moeten we
overgaan naar de volgende
fase: de economische groei
moet omhoog uit het dal naar,
laten we zeggen, twee procent.
Hoe kan ik mijn lastenverlich
ting daaraan dienstbaar ma
ken. Ik hoop dat werkgevers
en werknemers daar toch wat
meer ontspannen over gaan
praten en daar samen richting
aangeven. Dat lijkt me ook
maatschappelijk goed".
Ambtenaren
Ook met zijn eigen werkne
mers, de ambtenaren, zal er
opnieuw gepraat moeten wor
den. In het voorjaar, schat
Lubbers. „De uitgangspositie
van dat overleg zal niet veel
anders zijn dan in het eerste
gesprek. De collectieve uitga
ven zijn nog steeds veel te
hoog. We zijn als Kabinet ge
houden om met alle ambtena
renorganisaties, ook met de
AbvaKabo, te gaan praten en
te proberen tot een akkoord te
komen, niet alleen over het sa-
larisbeleid, maar ook over het
werken met behoud van uit
kering, de mogelijkheid meer
i'ongeren in dienst te nemen,
corter en flexibeler te gaan
werken.
Ik ben nog steeds een groot
voorstander van een meerjari
ge afspraak op tal van punten.
De salarisontwikkeling kan
natuurlijk niet florissant zijn,
maar hoeft anderzijds ook niet
dramatisch te worden, zeker
als je het over een aantal jaren
kunt uitsmeren. Er zijn ook
nog voldoende mogelijkheden
in de sfeer van de pensioenen,
de secundaire arbeidsvoor
waarden bijvoorbeeld als het
gaat om gezondheidszorg.
Maar we zitten met een trau
ma van vorig jaar, wat erva
ren is als een dictaat. Dat ver
plicht ons extra ons open in
het overleg op te stellen. Wat
in 1983 gebeurd is moeten we
dit jaar zien te voorkomen. Ik
verwacht ook niet hetzelfde
als vorig jaar. Maar als het ons
niet lukt tot overeenstemming
te komen, dan zullen we als
regering dan naar het parle
ment gaan en dat neemt dan
de beslissing. Dat is natuurlijk
niet goed, want dat zou een
declassering van de ambtena
renorganisaties zijn, maar dat
is wat er dan gaat gebeuren.
Wij moeten dan een voorstel
doen het parlement beslist en
dat voeren wij uit".
Tekst:
ARJEN BROEKHUIZEN
Foto:
MILAN KONVALINKA
iUSKE EN WISKE HET DELTA-DUEL
Qw/t lAren wordi iwbih eemiio m mm rii nn mot wbbchbooi
nmOEMl.
(Oef1 Oil m op Het nippertjemin )lle hijhl 10 sip.Suike. H tr irrs
(luiht/lei u)sbi/nd leef I .L,. V~Vv <-
(Vervolg van de voorpagina)
SCHEVENINGEN De
ambtenarenbonden CFO
en AbvaKabo hebben
schrikbarende spanningen
geconstateerd onder het
personeel van het Huis
van Bewaring in Scheve-
ningen. Deze spanningen
hebben ertoe geleid dat
het bewakingspersoneel
gisteren aanvankelijk zijn
activiteiten heeft gestaakt
en later op de dag slechts
gedeeltelijk hervat. Het
personeel wil het komend
weekeinde ook extra-be
veiliging hebben.
Ze willen ook niet dat het mi
nisterie door bezuinigingen de
veiligheid van de inrichting
nog meer vermindert. Als de
eisen van het personeel van de
hand worden gewezen kan
volgens een woordvoerder van
het CFO een „onstuimig
weekeinde worden verwacht".
De bonden spreken de opvat
ting van het Ministerie van
Justitie tegen, dat het Huis
van Bewaring in Schevenin-
gen het best bewaakte com
plex zou zijn. „De woordvoer
der moet zich hebben vergist
met de strafgevangenis", aldus
de bonden.
CFO en AbvaKabo hebben
gisteren vastgesteld, dat de
ontsnapping van gevangenen
king opgeheven, wat weer be- kunnen vervullen. De directie
tekent dat alle sleutels van vi- beloofde op die eis in te gaan
tale posten binnen de inrich- na gesprekken met de dienst-
ting zijn. Door de verminde- leiding op het ministerie. Na
ring van mankracht is het ook die toezegging hervatte het
niet meer mogelijk, aldus de personeel in beperkte mate
bonden, om controle uit te oe- zijn activiteiten,
fenen op invoer van goederen De twee bonden constateren,
voor de gedetineerden (een pi- dat als gevolg van de grote
stool, bijvoorbeeld). Op één en spanningen onder het perso-
ander is reeds herhaaldelijk de neel ongeveer - dertig procent
aandacht gevestigd, met name ziek is. Ook de gezinnen van
heeft het personeel erop gewe- de bewakers gaan gebukt on
zen, dat de situatie vooral in der de situatie in het Huis van
de weekeinden onveilig is. Bewaring.
Het personeel schortte gisteren „Dertig procent van de huisbe-
alle activiteiten op na de ont- waarders gaat met doodsangst
snappingen tijdens het week- in hun schoenen naar hun
- - - einde. Het eiste een gesprek werk". Deze opmerking maak-
een uitvloeisel is van de bezui-* met de directie. Tijdens dat ge- te de heer C.H. Steur, perso-
nigingen^ bij het gevangenis- sprek werd geëist dat voor het neelslid van de Scheveningse
komende weekeinde de bevei- gevangenis gisteren in het ac-
ligingssituatie zodanig zou tualiteitenprogramma Hier en
worden verbeterd, dat het per- Nu van de NCRV. Ook hij was
soneel met een redelijk gevoel van mening dat er veel te wei
van veiligheid zijn dienst zou nig personeel is om voor e^n
wezen. De beveiliging is door
die bezuiniging namelijk ver
minderd. Hierdoor is voor het
Huis van Bewaring bijvoor
beeld de totale buitenbewa-
adequate bewaking te zorgen.
Staatssecretaris Korte- Van
Hemel zei in ditzelfde pro
gramma niet zomaar „een blik
bewaarders" te kunnen open
trekken. Volgens haar was de
uitbraak niet te wijten aan een
tekort aan personeel. Zij vond
overigens de manier zoals nu
wordt bewaakt „het best mo
gelijke systeem".
De politie had het gevangenis
complex zaterdag onder ver
scherpte controle gesteld. Dit
was gebeurd op aandringen
van de directeur naar aanlei
ding van geruchten dat er een
uitbraakpoging zou worden
gedaan. De aandacht van de
extra-patrouilles waren echter
niet gericht op de buitenkant
van de gevangenis, zodat de
drie vluchtauto s aan de Zwol
sestraat niet konden worden
opgemerkt
