Germaine Greers'nieuwste boek
al voor verschijning omstreden
^Historische vertelling met actuele betekenis
Spreuken in en
>p het raadhuis
GÜNTER GRASS: „TREFPUNT TELGTE'
In terna tionale
campingwijzer 84
helpt kampeerders zo
ver mogelijk op weg
Twee leutige en één serieus
kinderboek van uitgeverij Bert Bakker
BOEKEN
CeidaeComo/nt
VRIJDAG 24 FEBRUARI 1984 PAGINA 9
en
Verleden zal zijn wat morgen
•hier ons ligt. Een geschiede-
s hoeft niet per se nu te zijn
(beurd. Deze begon meer dan
iehonderd jaar geleden. Er
andere die toen ook be
ien. Van zo lang terug da-
ert elke geschiedenis die zich
Duitsland afspeelt". Aldus
gint Günter Grass zijn in
79 verschenen 'vertelling-
Trefpunt Telgte", waarvan
Nederlandse vertaling (van
ijhoffprijs-winnaar Peter
Kaay) zojuist bij Meulenhoff is
verschenen. Een geschiedenis
die zich afspeelt in de zomer
van 1647, maar die bepaald
niet zonder betekenis is voor
de huidige situatie in Duits
land.
Telgte is een bedevaartsoord
in Westfalen. In het verhaal
dat Grass laat vertellen door
een ooggetuige, nodigt Simon
Dach een aantal groten uit de
wereld van kunst en literatuur
(schrijvers, critici, componis
ten) uit om in die plaats een
bijeenkomst te houden. Onder
de aanwezige gasten bevinden
zich de groten van de Duitse
barok en verder een niet uit
genodigde figuur, die heel be
kend is geworden. „Simpel",
beroemd als „Simplizisimus",
Jacob Grimmelshausen.
De tijd waarin dit treffen
plaatsheeft is even gecompli
ceerd als de huidige van net
na-oorlogse Duitsland, bijvoor
beeld uit 1947, driehonderd
jaar later.
„Wat in Telgte begon, schrijf
ik op want een vriend, die in
het zevenenveertigste jaar van
onze eeuw zijn vakbroeders
rond zich verzamelde, wil zijn
zeventigste verjaardag vie
ren". Het wordt in de beschrij
ving van Grass een groot feest,
dat in schilderachtige tafere
len boeiend gestalte krijgt.
Hoofdfiguren en voorbijgan
gers als knechten en meiden,
krijgen een eigen leven. De
parallel met andere tijden is
knap verweven met het ge
heel, zo dat het verhaal als his
torische vertelling en als ui
ting van de zorg van een be
wust en kritisch hedendaags
Duits auteur grote kwaliteit
heeft.
JAN VERSTAPPEN
Günter Grass: „Trefpunt
Telgte", een vertelling. Ver-
taling Peter Kaaij. Uitgave Günt.r 0r.„
vjunier orass
roon
1 in
van
nog
logstll
den
n. 1 c
Jöe
lex and Destiny" (Sex en
stemming), haar ge-
ichtmakend nieuwe
jek dat pas op 12 maart
Tschijnt, heeft de popu-
riteit van Germaine
reer bij veel Britten al
voelig aangetast. Dat is
>n gevolg van de stuk-
Ti, door Greer geschre-
•n en gebaseerd op dit
oek, die kortgeleden in
root Brittannië door de
jnday Times (en bij ons
>or Vrij Nederland) ge-
ibliceerd werden om het
esgrage publiek een
jorproef van zijn inhoud
geven.
iim tien jaar geleden was
rmaine Greer nog een jonge
vereerde profetes van de
xuele revolutie. Vandaag de
7n'g is ze 45 en in de ogen van
'chat 'en een enigszins verlepte
1S jstralische schoonheid, die
voo '8 steeds het hoogste woord
■ec obeert te voeren (sommige
ïtten vinden dat een erger-
ke Australische kwaal) en
wen genlijk maar het beste haar
ond zou kunnen houden. Bij-
i iedereen die reageerde op
iar bijdragen in de Sunday
mes, kon er geen goed garen
'eval10 spinnen.
redactie van deze Londen-
zondagskrant verwachtte
ouwens niet anders. De bij-
agen van Germaine Greer
erden door de Sunday Times
ipubliceerd omdat je met de
•nnevruchten van dit Au-
ralische aspirant-orakel goed
'rtah ar,ten verkoopt. Voor de
egissJvve Sunday Times hadden
- trouwens nog het voordeel,
de lezers in een debat over
„nieuwe" theorieën van de
[ueel vrijgevochten en in-
)ddels „bekeerde" Germaine
eer gelokt konden worden,
ctor (in de letteren) Greer is
ert het verschijnen, in 1970,
an haar opzienbarende maar
och oervervelende boek „De
rouw als eunuch" radicaal
n gedachten veranderd. In
ar eerste boek betoogde
iermaine, dat het zogeheten
vakke geslacht dezelfde
chten moest hebben als de
annen. Ze brak een lans
ior complete sexuele vrij-
•id, gesteund door nieuwe
iti-conceptionele methoden
een zeer liberale abortus-
etgeving.
I Sex and Destiny laat zij
hter een heel ander geluid
iren. Ditmaal schrijft ze, dat
positie van de vrouw door
absolute vrijheid juist
ichter geworden is. Germai-
Greer heeft er kennelijk
over nagedacht en de
irdelen ontdekt van zelfbe-
»orsing en kuisheid als ma-
eren om zonder de pil of an-
re anti-conceptiemethodes
yangerschap te voorkomen,
it zo'n volledige ommezwaai
oral spottende reacties zou
llokken, was inderdaad te
Germaine Greer: „Het enige wat ik probeer te bereiken, is de
vernietiging van oude opvattingen en vooroordelen".
ede
is Hi
verwachten.
De Sunday Times ontving
boze brieven van verontwaar
digde feministen, die van oor
deel waren dat Germaine
Greer hun idealen verried;
van woedende moeders die in
het begin van de jaren zeven
tig veel moeite hadden gehad
om hun dochters te begelei
den: van diepgekrenkte man
nen die de vraag stelden of zij
er soms niet toe in staat waren
van oprecht te beminnen; van
ongelovige tieners, die vonden
dat Germaine veel drukte
maakte om niets, maar ook
van vrouwen, die zich er over
verbaasden dat zij zoveel tijd
nodig had gehad om tot het
besef te komen dat vrij ge
slachtelijk verkeer niet nood
zakelijk gelukkig maakt.
In Sex and Destiny spreekt dr.
Germaine Greer ook de me
ning uit, dat in onze moderne
maatschappij het moederschap
een gedegradeerde toestand is.
„Vrouwen worden door hun
eigen zwangerschap met wal
ging vervuld", schrijft de uit
gedoofde revolutionaire. „Hun
kinderen schenken niet meer
de vreugde die zij hen zouden
moeten geven; het kroost van
vandaag zal zijn moeder haten
omdat deze het niet heeft le
ren beminnen". De toekomst
van moeder en kind. zoals die
door Germaine Greer afge
schilderd wordt, ziet er troos
teloos uit.
Voor Lynda Lee-Potter, een
veelgelezen wekelijkse colum
nist van de Londense Daily
Mail. was die uitspraak vol
doende reden om in haar
scherpe pen te klimmen en de
Australische Germaine in een
andere schijnwerper te zetten.
„Ze heeft een groot, beenderig
lichaam, brede lompe voeten
en een rauwe stem", schreef
Lynda, die zelf moeder is van
een gezond en gelukkig gezin..
„Toen ik haar eens ontmoette
op een dinertje, begon zij di
rect te schelden op de gast
vrouw. Zij giet Franse cham
pagne naar binnen alsof zij
een bodemloos vat probeert te
vullen. Vroeger maakte zij het
graag aan iedereen duidelijk
dat zij geen ondergoed aan
had, maar op grond van haar
nieuwe eerbied voor de kuis
heid zal zij de tedere kunne nu
wel tot het dragen van inter
lock met lange pijpen advise-
Lynda Lee-Potter vindt Ger
maine Greer erg knap in het
verkopen van kletspraat „die
erg geleerd klinkt, vanwege
haar rotsvaste overtuiging dat
alles wat zij gelooft, het evan
gelie is, dat de gedragingen
van andere vrouwen moet ni
velleren. Zij aanvaardt niet
dat wat een vrouw nodig
heeft, precies datgene is wat
haar past en dat sommige
vrouwen volledig kunnen op
gaan in hun huwelijk met een
ogenschijnlijk dominerende
man of compleet opgaan in
een succesvolle carrière, die
hen volledige onafhankelijk-
„Doorsnee gezin
weet meer over
het echte leven
dan Greer in
honderd boeken
kan vertellen
heid geeft. Waar het voor ons,
vrouwen, op aan komt in het
leven, is te ontdekken wat wij
er echt van verlangen, en Ger
maine Greer is daar nooit in
geslaagd".
„Het eenzame, liefdeloze evan
gelie van Greer" was dan ook
de sprekende titel boven het
stukje van Lynda Lee-Potter
over het nieuwste boek van de
controversiële dr. Greer. Lin
da schreef verder: „De trage
die van Germaine Greer is,
dat ze nooit heeft leren bemin
nen. Ik zal haar ervoor be
wonderen als ze de eerlijke
moed kan opbrengen om al
leen voor zichzelf te spreken".
Een gewpne, Engelse huismoe
der, die de bijdragen van de
Australische feministe gelezen
had, nodigde Germaine uit
voor een bezoek aan haar
doorsnee gezin. „Het bestaat
uit een goede man, gehuwd
met een gelukkige vrouw en
drie knappe kinderen. Ger
maine Greer schijnt niet te be
seffen, dat in de wijde wereld
er miljoenen mensen zijn zoals
wij, die méér weten over het
echte leven dan zij in honderd
boeken kan vertellen", schreef
deze dame.
Germaine Greer mag dan een
knappe doctor in de letteren
zijn, maar van psychologie
heeft ze geen verstand. Uit
haar hele manier van doen
spreekt een primitieve, typisch
Australische geaardheid. Hoe
wel ze in Melbourne opge
groeid is, schijnt ze zó uit de
„outback" (het wilde Australi
sche binnenland) te stammen.
Ordinaire Australiërs, die zel
den met de beschaving in aan
raking komen, plegen hun
omgangstaal te doorspekken
met duidelijke sexuele termen
en straffe schuttingwoorden.
Germaine Greer is een intelli
gente vrouw, die het heerlijk
vindt brutaal en vulgair te
kunnen doen. Ze krenkt en
shockeert graag. Was zij een
man geweest, dan zou nie
mand haar nu kennen; als
vrouw trekt ze geregeld de
aandacht door te praten als
een potige bootwerker. Ver
fijnde vrouwelijkheid is niets
voor haar. Het enige wat haar
als vrouw schijnt te spijten, is
dat ze na twee abortussen en
enkele miskramen hoogst
waarschijnlijk zelf geen kind
meer zal kunnen hebben.
Het is duidelijk, dat de zogehe
ten tand des tijds niet alleen
fysieke sporen heeft nagela
ten, maar ook haar karakter
heeft aangetast. Germaine
Greer, die in de „swinging six
ties" (de woeste jaren zestig)
een van de meest strijdlustige
voorvechtsters van het femi
nisme was, wijst tegenwoordig
zelfs een uitnodiging van de
alom bekende Oxford Union
af om in aanwezigheid van
een groot aantal jonge studen
ten te komen debatteren tegen
haar Zuidafrikaanse tijdgenoot
Jim Haynes. De motie die be
sproken wil worden, luidt:
„Deze vergadering (van de
Oxford Union) vindt het jam
mer, dat de jaren zestig voor
bijzijn".
Haynes, een liberaal met zeer
brede morele opvattingen, zal
in het debat daarna geconfron
teerd worden met Malcolm
McLaren, die vroeger manager
van de Sex Pistols was. En zo
zie je maar weer, dat je het zo
gek niet kunt bedenken of de
studenten van de Universiteit
van Oxford maken er een ge
zellig avondje van.
Maar dr. Germaine Greer
heeft kennelijk genoeg van
het universitaire leven. Ze is
oud-student van de Hogescho
len van Melbourne en Sydney
in Australië. In Engeland pro
moveerde ze tot doctor aan de
universiteit van Cambridge;
daarna werd ze gedurende on
geveer vijf jaar lector Engels
aan de universiteit van War
wick in Coventry. Aan de uni
versiteit van Tulsa in de Ame
rikaanse staat Oklahoma do
ceerde ze van 1972 tot 1982
poëzie; Germaine was daar
toen tegelijk directrice van het
Studiecentrum van Vrouwelij
ke Literatuur.
Na haar. opzienbarende „Fe
male eunuch" van 1970, dat
haar ondanks het kabaal toch
geen Nobelprijs opbracht, pu
bliceerde Greer in 1979 haar
tweede boek, het veel minder
bekende „The Obstacle Race".
In het lijvige naslagwerk
„Who's Who?" van 1984, waar
voor degenen die door de re
dactie uitverkoren werden zelf
een korte tekst leveren, gewijd
aan hun leven en huidige be
drijvigheid, staat te lezen dat
Germaine Greer bijdragen
heeft geschreven voor het
doodernstige BBC-tijdschrift
The Listener, het linkse En
gelse weekblad The Spectator,
de mondaine Amerikaanse
maandbladen Esquire, Har
per's Magazine, en Playboy,
het Londense satirische week
blad Private Eye „en andere
uitgaven".
Bedoelt Germaine met die
„andere" onder meer het
Amerikaanse ondergrondse
tijdschrift Suck en zijn Engelse
soortgenoot Oz? Van laatstge
noemd op shockeren afgestem
de weekblad (het is inmiddels
op de fles gegaan) was zij een
tijdlang redactrice. Het valt op,
dat Greer dingen die ze vroe
ger overal uitbazuinde, tegen
woordig zelfs niet meer ver
meldt. Men zegt dat het ver
stand maar met de jaren komt;
zelfs Germaine Greer schijnt
op dat gebied geen uitzonde
ring te zullen zijn. Tegenwoor
dig legt ze zelfs de nadruk op
haar innige verlangen om door
niemand meer tot voorbeeld
genomen te worden.
„De gedachten, die ik in Sex
and Destiny ontwikkel, zijn
niet als leidraad bedoeld", zei
ze onlangs op de BBC-tv. „Nie
mand hoeft mij te geloven;
elke vrouw moet zelf maar be
slissen hoe te handelen in ver
band met haar eigen vrucht
baarheid. Ik heb een hekel
aan vrouwen die mij een brief
schrijven om te vragen: „Wat
wil je dan dat wij doen?". Als
ze het zo stellen, is het alsof ik
hen tegenstrijdige informatie
gegeven heb. Mijn antwoord
blijft onveranderd: overweeg
alles grondig en doe dan wat je
het beste vindt. Het enige wat
ik probeer te bereiken, is de
vernietiging van oude opvat
tingen en vooroordelen.
Meer niet, want tenslotte is het
maar een boek".
ROGER SIMONS
Voorpret hoort bij de vakantie. Het uitzoeken van een
reis, het lezen van informatie over de streek waar men
heen wil gaan en het boeken van de reis, het zijn alle
maal dingen, die een vakantieganger in de juist stem
ming brengen, ook al duurt het nog even voor er kan
worden vertrokken. Kampeerders bekruipt dat specia
le vakantiegevoel al bij het zien van een campinggids,
waarvan er inmiddels al verscheidene, onder meer uit
gegeven door de ANWB, bestaan.
Toch schijnt de markt op dat gebied nog steeds niet te zijn ver
zadigd, want één zo'n campingwijzer is pas vorig jaar voor het
eerst uitgebracht: de Internationale Campingwijzer, waarvan zo
juist alweer de geheel bijgewerkte editie Camping '84 is versche
nen. Als men zich al zou afvragen of er misschien niet teveel
van deze gidsen bestaan wordt deze wat negatieve veronderstel
ling al meteen met cijfers weersproken. Vorig jaar werden in
drie maanden tijd niet minder dan 27.000 exemplaren van deze
„campingwijzer" verkocht. En een wat kritisch doorbladeren
van deze nieuwe editie leert, dat de kopers aan hun aanschaf
aangenomen dat alle gegevens net zo kloppen als die wij uit ei
gen ervaring hebben kunnen nagaan beslist plezier kunnen
beleven. De kampeerders worden, als zij het boekje goed hante
ren. zo ver mogelijk op weg geholpen. En daar komt dan nog bij
dat het boekje een prettig formaat heeft, er aantrekkelijk uitziet
en handig in het gebruik is.
Europa telt naar schatting 40.000 campings, die natuurlijk niet
allemaal uit en te na in de campingwijzer worden besproken. Er
is een keuze gemaakt uit ongeveer 3100 kampeerplaatsen.
Het bijzondere van dit boekje is, dat de zestig consulenten die
aan de beoordeling van de campings hebben meegewerkt gerust
door de kampeerders met nadere vragen over de campings mo
gen worden aangeklampt. Ze staan met naam. adres en telefoon
nummer in het boek vermeld. Wel zijn sommige campings be
schreven aan de hand van informaties van betrouwbare derden,
die niet verder kunnen worden geraadpleegd.
Wie nu in een bepaald land een camping wil zoeken ook in
Nederland vindt op pagina 2 een lijstje van landen en een
paginanummer. Op dit pagina staat een kaartje van het land
(aangeduid met het nationaliteitskenteken), verdeeld in stuk
ken. waarvan weer identieke deelkaartjes bestaan. Zo komt men
tenslotte terecht bij de plaats, aangeduid met een driehoekje,
waar de camping te vinden is. Onder meer staan er op die ma
nier 33 campings uit Zuid-Holland in beschreven en wel na het
deelkaartje NL H.
Een plaatsnaam, symbolen (voor gezinscamping, doortrek- of
overnachtscamping. rustige omgeving en dergelijke), de naam
van de camping, telefoonnummer en adres, routeaanwijzingen
om er te komen en nummers, die naar een lijstje vaste bijzon
derheden verwijzen verschaffen de kampeerder een schat aan
relevante informatie. Vaak hebben de campings zelf in eigen ad
vertenties. vlak bij de tekst van de samenstellers, daar nog het
nodige aan toe te voegen. En met de mogelijkheid zelf, bij twij
fel, de consulenten nog te kunnen raadplegen heeft de kampeer
der weinig kans ter plaatse nog voor onaangename verrassingen
te worden gesteld. Of het zou een volle camping moeten zijn,
want hoe meer gegevens men over de kampeerplaatsen ver
spreidt hoe drukker het er wordt.
Holland Camping 1984
Wie liever in Nederland blijft kamperen kan zijn licht, behalve
in deze internationale gids, ook of misschien nog beter opsteken
in een Nederlandse kampeerwijzer. En dat het in dit land lang
zamerhand ook dringen geblazen is tussen de Hollandse cam
pings blijkt wel uit het feit, dat het kersverse boekje Holland
Camping 1984 niet minder dan tweeduizend Nederlandse adres
sen bevat. Daar zijn dan eerlijkheidshalve gemeld ook bunga
lowparken, watersportadressen, appartementen, kampeerboer
derijen en jeugdherbergen bij. In een uitklapbare omslag treft
men meteen al een kaartje van Nederland aan, verdeeld in 47
sectoren. Van elke sector bestaat ook hier een deelkaartje, met
als eerste de Waddeneilanden, zo afzakkend naar het zuiden
langs de kust. Vervolgens komen de afzonderlijke provincies
aan de beurt. De gids is in zoverre ook internationaal, dat er
Franse, Duitse en Engelse aanwijzingen in zijn opgenomen. Ver
antwoordelijkheid voor de juistheid van de gegevens neemt de
uitgever uiteraard niet op zich, maar hij raadt vooral de huur
ders van bungalows aan zich ter plaatse eerst even te oriënteren.
Beide gidsen hebben gemeen, dat ze achterin een lijst hebben
van alle plaatsen, waar zich campings en dergelijke bevinden en
waarvan men in de gids een beschrijving kan terugvinden. Met
de uitgevers zijn we van mening, dat een goede voorbereiding
onder meer met een goede gids al de halve vakantie uit
maakt.
AAD VAN HOLSTEIN
Internationale Campingwijzer Camping '84. Uitgeverij:
A.W. Sijthoff's Uitgeversmaatschappij BV. Amsterdam.
Prijs: 27.75.
Holland Camping 1984. Uitgeverij: Nilsson Lamm BV,
Weesp. Prijs: 14.75.
it Nederlanders vaak het
rmanende vingertje (willen)
de i ffen, mag als algemeen be-
;tuk nd worden beschouwd.
jisai 'enzeer is bekend dat „tot
dels
iringhe ende vermaeck"
AM
twe jar meestal tot „leeringhe"
nl< S dergelijke spreuken vaak
Ge ian gegrift of geschilderd in
'trei. i op openbare gebouwen. Mr.
E. Phaff, oud-directeur van
Vereniging van Nederland-
Gemeenten (VNG) heeft nu
een immens karwei 450
n deze spreuken en bouwop-
riften verzameld, bewerkt,
ubriceerd en ze bijeen ge-
lacht in een boekwerk, uitge-
door de Stichting Cul-
[urfonds van de Bank voor
derlandse gemeenten onder
titel „Raadhuis-spreuken".
I het eerste hoofdstuk zijn de
Ireuken gerangschikt naar de
laats waar ze staan, in het
■eede naar onderwerp. Het
jèrde hoofdstuk wordt ge
armd door een chronologi
ze reeks van bouw- en histo-
p-opschriften.
zijn tal van spreuken die
teds terugkomen, zoals bij-
•orbeeld de tekst uit Vondels
|»kam: „Indien 't gemeen u
ept, bezorgt het als uw
|gen". En ook de afkorting
P.Q.R. (Senatus Populus Que
fcmanus, ofwel: De Senaat en
ft Romeinse Volk) komt
rintigmaal voor. De laatste R.
jOrdt dan vervangen door de
Pam van de plaats. Terwijl,
fiver taalkundig gezien, al-
fcn Rotterdam volledig aan
braak op de afkorting kan
maken: Senatus Populus Que
Roterodamus
Een heel fraaie spreuk staat
boven de kamer van B en W
van Den Haag in het raadhuis
aan de Groenmarkt: Non tua
te moveant, sed publica vota.
(Mogen niet uw wensen u lei
den, maar die van het volk).
Een heel vrome prijkt in het
raadhuis van Alkemade: Vigi-
late Deo Confidentes (Weest
waakzaam, op God vertrou
wende). In Leiden staat een
heel lange spreuk, herinne
rend aan het Beleg en Ontzet,
op de voorgevel van het stad
huis aan de Breestraat. Het
merkwaardige is dat deze in
goud is aangebracht op een
zwart marmeren altaarblad,
dat tijdens de Beeldenstorm is
weggehaald uit de Pieters
kerk.
In Voorburg wordt ook een
vermanend vingertje geheven:
Daar staat voor de dames en
heren raadsleden te lezen: Vir-
tute duce sperne rumores (Als
de deugd uw leidsman is. wijs
dan geruchten af). Wijsheid
van Constantijn Huygens.
Naalwijk toont aan het raad
huis al sinds 1688 de lijfspreuk
van Willem van Oranje: Je
mantiendrai. Weinigen zullen
weten dat de volledige spreuk
luidt Je mantiendrai la justice
et la pitié (Ik zal gerechtigheid
en barmhartigheid handha-
Feministen en andere emanci
perende dames zullen niet in
hun sas zijn met de spreuk van
Vader Cats, aangebracht in de
trouwzaal van het Zeister
raadhuis: Het beste stuck van
Ne Jupiter Quidem Omnibus (Zelfs Jupiter kan het niet ieder naar
de zin maken). Deze spreuk tooit de topgevel van het Haagse
raadhuis aan de Groenmarkt. Links onder staat: Vigilate Deo
Confidentes (Weest waakzaam, op God vertrouwende).
't huis bedrijf dat is een goet
en hantsaem wijf.
Maar de fraaiste staat toch wel
in Ammerzoden, waar een
voormalig kasteel na een res
tauratie van zestien jaar tot ge
meentehuis promoveerde.
Daar valt te lezen: Dit oud
kasteel wordt nu na veel
geklooi gemeentehuis van
Ammerzooi. En dat is beslist
geen stadhuistaal
LEO VAN DER MEEL
Raadhuis-spreuken, Uitg.
VNG. Postbus 30435, 2500
GK Den Haag. Prijs ƒ35.
Bij de uitgeverij Bert Bakker
zijn onlangs weer drie bijzon
der aardige kinderboeken
(vertalingen) verschënen:
„Frodo en de andere donder
stenen", „Krokodil Genna en
zijn vrienden" en „De kleine
zwervers". De eerste twee boe
ken zijn van het jolige type,
het laatstgenoemde werkje is
aanzienlijk serieuzer.
„Frodo en de andere donder
stenen", geschreven en geïl
lustreerd door de Deen Ole
Lund Kirkegaard, is een dol
verhaal rond een zevenjarig
heerschap, dat Frodo heet en
in het Hoekhuis woont. Daar
wonen ook andere merkwaar
dige lui: Siem, de grootste van
alle donders, Frodo's vriendin
netje Stien, Spet, die altijd al
les vergeet wat hij niet mag
vergeten, Diel, die een trein
wil laten ontsporen en ga zo
maar door. Met hen beleeft
Frodo de meest dwaze en ko
mische zaken. Een heerlijk
boek, in lekkere grote letters
gedrukt, bestemd voor kinde
ren van ongeveer 6 jaar. De
cartoon-achtige tekeningen
passen voortreffelijk bij de
tekst. Dit boek. een paperback,
werd vertaald door Gerard
Rash, telt 104 bladzijden en
kost 13,90.
„Krokodil Genna en zijn
vrienden" is eveneens een kol
deriek boek. Het boek. ge
schreven door Ed Uspensk en
door Katja Vos uit net Rus
sisch vertaald, gaat over de
krokodil Genna, die in de gro
te stad woont en een baantje in
de dierentuin heeft. Daar ligt
hij trouw elke daR enige uren
Illustratie uit „Frodo en de andere donderstenen"
krokodil te zijn. Genna vindt Genna als snel vrienden, die
dat maar een saai bestaan m^t elkaar nog meer vrienden
maken, zoveel zelfs, dat zij uit-
Daarom hangt hij een boomad- eindelijk zelfs een vriend-
vertentie op: „Jonge krokodil, schapshuis moeten bouwen om
vijftig jaar. zoekt vriend- elkaar te kunnen ontmoeten,
schap". Op deze manier maakt Vervolgens richten ze een club
op, waarvan iedereen lid mag
zijn. Kortom: een lollig, gezel
lig kinderboek, waarvoor An-
nemie Heymans de vrolijke il
lustraties tekende. Dit boek,
een paperback, is 94 bladzijden
dik en kost 17,90. Het is be
stemd voor kinderen van on
geveer 7 jaar.
„De kleine zwervers" van de
Italiaanse schrijver Gianni Ro-
dari, gaat over de avonturen
van Franseco en Domenico,
twee broertjes uit een arm
dorpje te zuiden van Rome, die
met oom Vincenzo met een
huifkar door Italië trekken.
Behalve oom Vincenzo reizen
ook diens dikke vrouw, zijn
broer en zijn zoontje, en nog
wat kinderen mee, waaronder
Anna. met wie de broertjes
vriendschap sluiten. Oom Vin
cenzo had tegen de moeder
van de broertjes gezegd dat hij
hen een vak zou leren. Al snel
blijkt welk vak hij daarmee
bedoelde: stelen en bedelen.
Op hun reis beleven de kinde
ren allerlei avonturen en ten
slotte weten ze aan de tirannie
van oom Vincenzo te ontsnap
pen. Maar daarmee is het ver
haal nog lang niet afgelopen.
Het boek werd door Sini van
der Koog uit het Italiaans ver
taald en door Bab Siljée van
mooie tekeningen voorzien.
Op een kaartje van Italië voor
in het boek is te zien langs
welke plaatsen de zwerftocht
van de kinderen voert. Dit
boek. eveneens een paperback,
is bestemd voor kinderen van
ongeveer 10 jaar. Het telt 120
bladzijden en kost 18.90.
LÈO HENNY
