HENNY
HUISMAN
Finale
de f lap-uit van
Hilversum
Playback-
virus
giert door
Nederland
ZATERDAG 11FEBR
Vrijdag 20 februari komt
Henny Huisman weer op het
KRO-tv-scherm op Ned. II om
19.12 uur met een schare aan
nagebootste artiesten. Op de
lijven van de diverse
deelnemers staan geschreven
de werkelijke figuren van
Irene Cara van Fame, Edith
Piaf, Dolly Dots, Anita Meyer,
Vanessa in volledige
uitmonstering en de Three
Jackets. In de jury zullen deze
verrichtingen gevolgd en
beoordeeld worden door
Tineke Vos, Karei Prior en
Josine van Dalsum.
David Levie had een gesprek
met Henny Huisman, de
presentator van dit zo
succesvol gebleken
programma. En passant nam
hij ook een kijkje bij een van
de voorronden voor de
Playback Show, waar hij
enkele deelnemers aan het
werk zag, wier imitatie op
vrijdag 20 februari een
vervolg krijgt op de buis.
AALSMEER Henny Huisman,
de presentator van de Playback
Show mag zich weer in een grote
belangstelling van „Hilversum"
verheugen. Jaren geleden vierde
hij met de popgroep Lucifer triom
fen om na het uiteenvallen van de
band uit het beeld te verdwijnen.
Nog steeds heeft hij moeite met zijn
huidige succes. „Ik durf er eigen
lijk nog niet zo van te genieten. Als
je aan de top hebt gestaan en in
eens terugvalt, dan blijft dat stuk
onzekerheid aan je knagen. Maar
ik ben nu eenmaal ambitieus. Ik
volg nu lessen in Nederlands, Duits
en Engels, neem zang- en dansles,
kortom, ik werk aan mezelf. Dat
geeft zelfvertrouwen".
Henny Huisman is met muziek op
gegroeid. Van jongs af aan wilde hij
de bühne op. ,,De enige manier om
dat te verwezenlijken was in band
jes te gaan spelen. Ik ben opge
groeid met de Indische beat. Op
zich best bijzonder, omdat de Indi
sche gemeenschap in Nederland
nogal gesloten is. Maar ik was de
jongen die met de ideetjes kwam.
Dat werd geaccepteerd. Ik kan me
nog onze eerste wedstrijd herinne
ren. In een speeltuin in Zaandam.
Ik zal een jaar of veertien geweest
zijn toen ik met Margriet Eshuis
optrad. Later kwamen we elkaar in
Lucifer weer tegen. We wonnen de
eerste prijs".
„En zo rommelde ik door. Op mijn
zeventiende won ik de Gouden Mi
crofoon. Een discjockeywedstrijd.
Dat is nu een begrip, discjockey,
maar toen ik zo jong was kende
men dat nauwelijks. Met een pick
up, versierd met wat crêpepapier,
trok ik volle zalen. Daar stond ik
dan achter een draaitafel. Met toe
ters, bellen, slaginstrumenten. Ik
maakte er echt een showtje van. Ik
merkte al heel snel dat men in de
platen niet zozeer geïnteresseerd
was, maar wel in het nele gedoe er
omheen. Door al die toestanden
had ik ook nooit moeite om mensen
op de dansvloer te krijgen. Als je
zelf niet meedoet, dan mag je dat
ook niet van anderen verwachten".
„Met een koffertje vol spullen ging
ik het hele land door. Maar toen ik
een jaar of tweeëntwintig was,
werd het een sleur. Ik wilde wat
anders. Op een gegeven moment
stapte Dick Buisman uit de Dizzy
Mans Band. Hij wilde een duo met
me vormen. We repeteerden een
tijdie, maar het was te leeg. We
zochten een' zangeres".
„Weet jij niet iemand, vroeg Dick.
Ik ben vervolgens naar Margriet
gestapt. Ondanks haar studie En
gels en de tegenwerking van haar
ouders, die het helemaal niet zagen
zitten, had ze er zin in. Tijdens een
talentenjacht zag Hans Vermeulen
ons als begeleidingsgroep optreden.
We kregen een platencontract".
Hits
„Voor Hans was het min of meer
een prestige-object. Als muzikant
had hij het goed gedaan, maar als
producer moest hij zich nog waar
maken. Het lukte. We maakten hits
als „House for sale" en „Scarlet
Lady". Met Lucifer heb ik enorm
veel meegemaakt. In 1970 werden
we tweede tijdens het nationale
Songfestival. Maar toen klapte de
groep in elkaar. Ruzies met Mar
griet. Gelukkig is alles nu weer bij
gelegd. Als een soort revanche op
haar moeder maakten we met de
nieuwe groep Match het nummer
„Maggie's ambitious Mother". Werd
ook een hit. Maar langzamerhand
kwam de klad er in. Een impasse.
Er was geen werk meer. Daarna
probeerden we het nog op een an
dere manier, maar het werd niets".
„Je hebt een toptijd gehad met Lu
cifer, vijf, zes optredens per week
en daarna voel je je steeds meer
wegzakken. Ach, ik had makkelijk
kunnen gaan schnabbelen op fees
ten en partijen, maar daar had ik
geen zin in. Ik wilde niet terug
naar af. Vandaar dat ik van alles
f>robeerde. Zo kwam ik Peter Koe
ewijn tegen. Hij zocht het in een
Guys-en-Dolls-achtig groepje. Ten
nis. Het leek me niks, want ik ken
de de mensen met wie ik samen
ging werken helemaal niet. Maar
ja, het ging nu eenmaal op de Koe-
lewijn-manier. Voor mij was het
min of meer een laatste strohalm.
Twee platen maakten we. Geen
succes. In die tijd had ik met een
paar andere jongens ook nog een
cabaretgroepje. Ik wilde niet op
één paard gokken. Maar ja, ook dat
was het niet".
Kerstman
„Ik kwam Hans Vermeulen weer
tegen. Dat zal in 1980 geweest zijn.
Hans zei me: je moet weer gaan
doen wat je vroeger deed, discjoc-
key zijn. Ik had er wel aan ge
dacht, maar ik ben iemand die het
eerst van een ander moet horen.
Het waren magere jaren. Ik heb
nog kerstbomén verkocht. Ver
kleed als kerstman. Ik deed dat,
omdat ik moest. Was er ook niet te
beroerd voor. Dat heb ik nog wel.
Iets van die ouderwetse katholieke
inslag. Leren, met alles blij te zijn".
„Discjockey dus. Ik had het geluk
dat „De Hitkrant" net iemand no
dig had om het blad te promoten.
Dat ben ik gaan doen. In de krant
had ik ook een eigen rubriekje met
een luchtig verhaal. Dat was toch
weer iets meer dan alleen maar
discjockey spelen. Met „De Hit
krant" gingen we weer het hele
land door. Veel was het niet, maar
het was toch wat. Brood op de
plank voor mijn vrouw en twee
kindertjes. En een huis met een hy
potheek. Wat wil je".
„Ik probeerde er het beste van te
maken. Eind '80 bedacht ik bij toe
val dat playbacken. Ik liet mensen
,op de bühne komen. Brutale meis
jes die Doris D konden nadoen.
Binnen een kwartier kwamen er
vijf anderen. Die zeiden: dat kun
nen we beter. Het sloeg aan. De
feeling van jaren geleden kwam te
rug. Kijk, ik heb het playbacken
niet uitgevonden. Wel om er een
wedstrijd van te maken".
„Die playback-wedstrijd sloeg aan.
Ik kreeg brieven. Eindelijk eens
een wedstrijd voor gewone mensen,
schreven ze me. Door dat succes
werd ik gevraagd voor de Firato,
de HISWA, de sterkste man van
Uden en ga zo maar door. Er wer
den hele wedstrijden georgani
seerd, alleen maar om Henny Huis
man binnen te halen. De gekste
dingen heb ik gepresenteerd. De
mooiste benen van de Zaanstreek
en weet ik veel wat nog meer. Dat
onderdeeltje playbacken in de
show ging een heel eigen leven lei
den".
Uitspraak
„Ik rook mijn kans. Ik kreeg van
Gerrit den Braber van de AVRO
het advies wat aan mijn uitspraak
te doen. Daar ben ik aan gaan wer
ken. Ik woog honderd kilo. Daar
ben ik ook wat aan gaan doen. Ik
deed een screentest voor de AVRO.
En de TROS kwam. Of ik de Top-
50 wilde presenteren. Zo van wauw
en woopie. Maar ik dacht, dat is
niets voor mij. Daarin voel ik me
doodongelukkig. Vandaar dat ik af
haakte. Ergens had ik dat inge
bouwde gevoel van: ik kan me niet
nog een misser permitteren".
„Iedereen om me heen zei: jij moet
op de tv. Ik wilde wel. Daarom heb
ik het een en ander voor Veronica
gedaan. Met een kar het land in.
Promotie-activiteiten. Maar door de
onderlinge strijd daar werd ik ge
wipt. Dat vond ik jammer, maar nu
ben ik zo blij als blik dat ik er niet
ben blijven hangen".
„De doorbraak kwam in november
'82. Tijdens de wedstrijd AZ-Inter
Milan moest ik André Hazes aan
kondigen. Na afloop zit Joop van
den Ende in het spelershome. „Da's
leuk joh, wat je doet", zei hij. „Ie
mand die vijf, zes zinnen oplepelt
moet meer kunnen". Van den Ende
ging me in de gaten houden. Hij
UTRECHT Het Utrechtse
Jacobi Theater zit propvol.
Zenuwachtige ouders en luid
ruchtige supporters wachten
vol spanning af. Hun favorie
ten hebben de voorronde
overleefd en als ze de halve
finale goed doorkomen wacht
de kroon op het werk. Uren
oefenen en kilometers verslin
dende autoritten hebben ze er
voor over gehad. Nijvere huis
moeders hebben dagen aan
het kostuum van hun dochter
gewerkt, het Hilversumse kla
tergoud lonkt
Tussen de kratten bier en de dozen
frisdrank maken de sterren van de
avond zich op. De tropische atmos
feer tovert zweetdruppeltjes op de
gespannen gezichten. Ver voordat
ze hun eerste danspassen zetten
loopt de schmink al door. Familie
leden, vrienden of vriendinnen
leggen de laatste hand aan hun cre
atie. De zenuwen gieren door de
keel.
In een duister hoekje van de geïm
proviseerde kleedruimte wordt de
klok enige decennia teruggedraaid.
Henk Bouterse, een 48-iarige por
tier uit Alkmaar, gaat schuil achter
Jean „Piaf" Bonet
het zwarte gelaat van niemand
minder dan Al Jolson, de vertolker
van het legendarische „Sunny
Boy".
„Ik heb nog met Al Jolson gecor
respondeerd", zegt de man uit Alk
maar, die zelf mag bogen op een
bescheiden artiesten-verieden.
„Eerst in Amsterdam en later in
Australië heb ik gezongen. Met
kunstfluiten ben ik nog op de Aus
tralische tv geweest. Maar ik
kreeg heimwee. Daarom ben ik
naar Nederland teruggekomen. Dat
optreden stelde overigens niet zo
veel voor. Derderangs hoor. Nee,
dat playbacken ligt me beter. Daar
om doe ik nu mee. Maar de jaartjes
beginnen te tellen. Kom ik op de tv
in de Playback Show, dan zie ik
dat als een bekroning van een hob
by van tweeëndertig jaar".
De Playback Show van de KRO.
Het geesteskind van presentator
Henny Huisman en producent Joop
van den Ende. Beiden geven deze
avond acte de présence. Henny
verzorgt net als in de voorronde de
f>resentatie en vanaf de halve fina-
es, die beslissend zijn voor een tv-
optreden, is ook Van den Ende van
de partij. Als jurylid bekijkt hij of
de deelnemers goed genoeg zijn
voor de televisie.
„Dat playbacken is een ware rage",
oppert Van den Ende. „Een stuk
Dansen en playbacken moeten perfect zijn
degelijke zelfwerkzaamheid, waar
bij de hele familie vertegenwoor
digd is. Typisch voor de KRO, het
hele gezin doet in feite mee. Het is
ongelooflijk wat er in het land ge
beurt. Er is geen stad of er is wel
een playback-show. Maar uiteraard
is lang niet alles geschikt voor de
televisie. Er zijn nummers bij die
op zich heel goed zijn, maar het op
de tv niet doen".
Kijkcijfers
Nauwkeurig houdt Van den Ende
de kijkcijfers in de gaten. De ijze
ren wet van Hilversum. Ze spreken
in zijn voordeel. Het gemiddelde
ligt boven de zeven en dat is hoog
in omroepland. De Mini-Playback-
Show, waarin kinderen optraden,
haalde op een woensdagmiddag een
waardering van 7,9. Vergelijkbaar
met een Europacup-finale of Wim
Kan in zijn beste dagen.
Van den Ende: „Het gaat eigenlijk
steeds beter. Het peil van de uit
zendingen stijgt. Mede dank zij
Henny Huisman. Hij presenteert
het programma met veel humor.
Dat is ook ons uitgangspunt. Een zo
vrolijk mogelijk programma. Hen
ny kan nog meer dan hij nu doet.
We zijn bezig om het Gulden Schot
terug te halen. Met Henny als pre
sentator".
De producent is lang niet altijd
even gul met complimenten. Meni
ge kandidaat moet het ontgelden.
Zijn kritiek is hard, maar recht
vaardig. Hans Hoffschlag, een 26-
jarige barkeeper, die in de huid
van Urbanus van Anus is gekro
pen, ondervindt dat aan den lijve.
„U doet de conference uitstekend,
maar ik mis een liedje", aldus een
kritische Van den Ende. Hoffschlag
mag de drie minuten, de maximale
tijdspanne, dan ook niet volmaken.
„Daar sta je dan", verzucht Hans.
„Doe je eens wat anders en dan is
het nog niet goed. Een conference
is toch veel moeilijker dan een
liedje nadoen. In Den Bosch ben ik
eerste met dit nummer geworden.
Maar goed, het is een hobby en niet
meer dan dat. Last van zenuwen
heb ik niet gehad. Ik had vijfen
twintig man meegenomen. Met een
pilsje moet ik dit alles maar eens
goed wegspoelen".
Zijdeur
Drie heren uit Nijmegen ondergaan
een nog droeviger lot. Hun num
mertje travestie sloeg weliswaar
goed aan, maar voor het play
backen kregen ze een dikke onvol
doende. Uren hadden ze zich in de
bedompte ruimte mooi staan ma
ken. Inclusief rode teennagels, een
laag plamuur op het gezicht en
dure pruiken. Ni*ts was ze te veel.
Maar binnen een paar minuten is
het afgelopen. Af door de zijdeur.
De twee verplegers en de medische
analist hebben een half uur nodig
om weer op verhaal te komen.
Een andere travestiet, de Haagse
kunstenaar Jean Bonet trekt er
zich weinig van aan. Hij concen
treert zich op zijn metamorfose. En
wat voor een. Binnen een uur is
Edith Piaf uit het graf herrezen. De
make-up is adembenemend knap.
Hier staat Piaf. Maar Bonet is dan
ook niet de eerste de beste. De
Franse ambassade in Den Haag
vormde al eens het decor van zijn
show en NCRV's onvolprezen
Showroom besteedde aandacht aan
zijn gedaanteverwisseling. In Haar
lem sleepte hij de eerste prijs in de
wacht. Hij komt binnenkort weer
op tv.
Voor de categorie „Bijzondere Ne
derlanders" wacht Lodewijk Slot,
een 36-jarige chauffeur uit Vlaar-
dingen geduldig zijn beurt af. Hij is
in staat een kip gedurende enige
tijd doodstil te laten liggen. „Dat
lukt altijd. In de zomer maakte ik
de blitz op de camping voor drie
honderd man". Kort voor zijn op
treden fluistert hij een van zijn
twee hoenders een bedreiging toe.
„Als je het niet doet, slacht ik je ge
lijk". De kip heeft geluk Zij mag
blijven leven.
Thuiswedstrijd
Het geluk lacht ook drie piepjonge
meisjes toe, die hun versie geven
van de Star Sisters. Zij spelen in
Utrecht een thuiswedstrijd en dat is
te merken aan het publiek. Niet ie
dereen is even gelukkig met het
gunstige oordeel van de jury. Een
moeder van de meisjes, die als de
Andrew Sisters flopten kan het
maar moeilijk verwerken. „Die
meiden van mij waren minstens zo
goed", is haar commentaar.
De mooie Martine Silvana is met
haar 27 jaren de oudste vrouwelijke
deelnemer van de avond. De train-
ster aerobic-dansen verraadt in
haar choreografie ^le klasse van
een professional. De beentjes gaan
hoog de lucht in. „Dit is het", juicht
jurylid Van den Ende. „Goed dan
sen en perfect playbacken". De
imitatie van Fame's Irene Cara
krijgt zijn vervolg op de buis. Haar
doel is bereikt.
DAVID LEVIE
Henny
Hu/sn»an: „Hef
kijven"'*
kwam zo nu en dan een;
kijken. Drie weken na di
wedstrijd belde hij me op^
verder met me praten".
„Ik naar hem toe. De K
belangstelling te hebben.
familieprograTnrna in d
Joop zei: ik wil vijf pre
met je maken. Joop hee
derachtige over zich. Hij
beet en zei: „Jongen,
lukt het met je". Ik dach
een aardige kerel; toch n
ste de beste, die dat teg<
Ik tekende een contract b
en daar kwam de AVRO
„Er gingen wat maanden |ufl
en in februari vorig jaar u y.
om de tafel zitten. Ik kf,
het idee van de playback.1
toe werd besloten. Via de
er een oproep om mee te c
er daarna gebeurde, valt
schrijven. Duizenden it
voorselecties, halve finalesai]
volgens op de tv. In de fcs I
meravond Show was
backen een onderdeel. Na._^
de uitzending bleek dat h
dig aansloeg. Joop zei: w^aa
artiesten weg en we makPO^
playbackshow van". 'lijl
Schuifdeuren
Ibl
^er
„In oktober kwam dan iaa
echte Playback Show. D&lf,
fers waren hoog en ook d^.
ring was goed. Nu mag i,^j
dat het een rage gewordejl
wone mensen, die in kiel*3'
familie en kennissen vün
komen met hun act op dng
stukje tussen de schuifdeufcjji
buis. En dan na al die jarye
voor Henny Huisman. Dy,
ineens hoe overtrokken 1,
um televisie is. Maar he"er
niet alleen maar het sun
Henny Huisman. Zo'n prfes
maak je met een heel teaiji]^
misschien de spil waar-
draait, maar ik wil niet de
ken de anderen te vergeti
al
„Ook de kandidaten mag^Z
de kou laten staan. Ik kitks
partij voor ze. De jury
mensen, die tegen een hoi
bekend zitten te zijn. Maar
camera staat de amateur,
het maken. Dan komt er r*®
ry Remmers, die ineen: di
gaat stellen. Dan zeg ik: lijn
mers, daar zitje hier niet'èc
zeg ik dan spontaan. Ik er
niets met de jury. Nee, il
woon een flap-uit. En daa'
soms voor oppassen, wanfczt
niet alles voor de televisiema
„Ik moet echt nog leren G
medium om te gaan. Wa dc
echt tv-artiest worden. V*en
dit het belangrijkste werlgst
Hiermee wil ik doorgaanjg
leen met een playbackshes
krijg je het Swiebertje-efee
moeten we voorkomen. g«
ben ik blij dat ik een mailde
van den Ende achter me like
Hij wijst me op mijn fout< H<
„Ik moet bijvoorbeeld nejhu
spreken, Zoals ik al zei wn r
aan hard gewerkt. Maar ji ei
ook voor zorgen dat je spofeer
daaronder niet te lijden 1b
moet menselijk blijven, h
en zonder fouten, dat is
Weet je, vroeger als drunfcui
ik het al. Mijn belangrijkste
ment is mijn mond. Daafc k
jn
DAVIfegc
