Liesbeth List: „Publiek voelt zich door chansons persoonlijk aangesproken" brieven lezers I Kunstenaars bezetten hal an Goghmuseum 3er ongeluk ontdekte jacterie sleutel tot mtwikkeling van leven Grootste schilders van deze eeuw in Stedelijk Dienstdoende gerechtsdeurwaarders voorgoed weg bij Haagse rechtbank vr-\\\ lAijCUNST £eicUc6otuont DONDERDAG 2 FEBRUARI 1984 PAGINA 15 ■MSTERDAM Beeldende Junstenaars hebben gistermid- feg de hal van het Vineent bn Goghmuseum in Amster- i bezet, nadat zij in dezelf- ruimte een actievergade- Bng hadden gehouden. De be- fctters beslissen vanavond hoe |ng zij met de actie zullen orgaan. Ingeveer zestig actievoerders, (den van de Beroepsvereni- Beeldende Kunste- fears (BBK), waren onver- jjacht in het museum bijeen- bkomen om de balans op te :iaken van één maand bezui- Égingen op de Beeldende- jCunstenaarsregeling (BKR), ■astgesteld werd, dat nage- Joeg de gehele beroepsgroep let een uitzichtloze financiële jjtuatie wordt geconfronteerd. BBK voert al twee maan- fen actie tegen het zogenoem- afbraakbeleid van de rege- |ng. jiet de actie willen de bezet- Irs ook protesteren tegen het ebruik van het Van Goghmu- lum voor een ontvangst van resident Mitterrand van Frankrijk. In een pamflet stelt de BBK ,,met stijgende verba zing" vast. dat waar aan de ene kant schaamteloos wordt bezuinigd op kunst en cultuur, deze regering de Franse presi dent met alle égards en kosten ontvangt in zowel het Rijks museum als het Van Goghmu seum. De receptie in het Van Goghmuseum is maandagmid dag om 17.00 uur. Schets in Sovjet-Unie blijkt van Michelangelo MOSKOU Een schets in een uni versiteitsbibliotheek in de Sovjet- -Unie is werk van Michelangelo Bu onarroti gebleken. Het persbureau TASS deelde gisteren mee dat na verscheidene jaren onderzoek naar de oorsprong van het werk in het bezit van de universiteit van Tartoe in de Sovjetrepubliek Estland, was gebleken dat het deel was van Mi chelangelo's ontwerp voor zijn muurschildering „Het Laatste Oor deel" in de Sixtijnse Kapel. Het laat ste bewijs dat de schets ooit in het persoonlijke bezit van de kunstenaar was, werd geleverd door het resul taat van een analyse van het soort papier dat werd gebruikt en zijn wa termerken, aldus TASS. Jeugdorkest EG op concertreis naar China BRUSSEL Het jeugdorkest van de Europese Gemeenschap maakt van 12 tot 28 april een concertreis door China. De acht concerten zullen worden gege ven in Kanton, Sjanghai en Peking, ge volgd door twee in Hong Kong. De voorzitter van het Europese parlement, Piet Dankert, die dit gisteren in Brussel bekendmaakte, begeleidt het orkest naar Sjanghai en Peking. Van het in 1978 opgerichte jeugdorkest maken 115 jongens en meisjes van tussen de 14 en 23 jaar deel uit. Ze worden gedirigeerd door James Judd. Voor de Chinese tour- née, waarop werk zal worden gespeeld van Beethoven, Brahms en Mahler, is de pianist Radu Lupu oorspronkelijk Roemeen als solist aangetrokken. Hoge prijs voor Amerikaans vogelboek LONDEN De uit vier banden be staande eerste editie van John Ja mes Audubons natuurgeschiedkun- dige tekeningen „The Birds of Ame rica" heeft gisteren op een veiling bij Sotheby's in Londen 1 miljoen pond sterling opgebracht. Kunst handelaar James Berry Hill uit New York kocht de tussen 1827 en 1838 verschenen wereldberoemde kleu rendrukken voor de geschatte prijs. De vier delen bevatten 435 prenten van samen 489 indertijd bekende vogelsoorten in de Verenigde Sta ten. Ze vormden een van de weini ge nog volledige uitgaven van Au dubons tekeningen die nog in parti culier bezit waren. Postume glorie voor gangster Mesrine PARIJS De beruchte Franse gang ster en uitbraakartiest Jacques Mesri ne, de „Publieke vijand No. 1" die in november 1979 in Parijs in een hin derlaag van de brigade van commissa ris Robert Broussard reed en aan flar den werd geschoten, krijgt postume eer op de film. In de Franse bioscopen en op de televisie verschijnen bnin- nenkort drie films over leven en dood van de bandiet. Bovendien wordt het boek dat hij voor een spectaculaire uitbraak onder de titel „L'Instinct de Mort" schreef, opnieuw uitgegeven en verschijnen er boeken over hem van zijn ex-advocaat, twee ex-vriendinnen en een van de juryleden van een van zijn processen. )avid Bowie verdringt trinses Diana ONDEN Prinses Diana Sin Wales, wier evenbeeld in as in het museum van Mada- ie Tussaud in Londen vorig Et populairste was bij de be- lekers, heeft het moeten af- iggen tegen popster David pwie. Bowie, die in oranje is |tgevoerd en met speciaal ef- Ict wordt belicht, is dit jaar }kozen tot populairste pop in as. Diana is niet alleen van e eerste plaats verdreven, |aar ook van de tweede, waar e mahatma Gandhi is geko- ien. In de categorie van leest gehate en meest ge- reesde pop, is premier Mar- aret Thatcher van de tweede laats gezakt naar de vierde, resident Reagan is op de veede plaats gekozen, waar ij staat tussen Adolf Hitler op en kolonel Gaddafi van Li- le op 3. tien miljoen voor Griekse cultuur Ag geeft in de komende vijf ar een bedrag van omgere- end tien miljoen gulden zal it voor het bouwen van mu- ka, financieren van opgravin- kn en herstel van oude mo- Lmenten in het land. •ot de plaatsen waar nieuwe iusea gevestigd zullen wor- èn, behoren Mycene, de stad im koning Agamemnon en et huis in Athene waar aan et eind van de 19e eeuw de rcheoloog Heinrich Schlie- |ann woonde die Mycene en roje ontdekte. tacefietser gevloerd 'OORSCHOTEN Een 31- rige racefietser is gister- imnd gewond geraakt na een ïnrijding met een auto in oorschoten. De twee bestuur- ers kwamen elkaar tegen in e bocht van de Beethoven- an. De Voorschotense fietser ted de laan in, de automobi- >t, een 35-jarige Voorschote aar, kwam er net uit. Het is iet duidelijk wie van de twee bocht heeft afgesneden. De icefietser viel en liep schaaf- Onden in het gezicht en aan schouder, alsmede een afge- ■oken kies op. Zijn voorwiel erd vernield. NIEUWE SHOW ROND LA LIST MET KLASSIEK EN JAZZ AMSTERDAM Al geldt het sinds onheugelijke tij den als een wet dat kranten de volgende dag alleen nog maar goed zijn voor het pakwerk bij visboer of groenteman, van deze krant komt in elk geval één exemplaar in het plakboek van Liesbeth List, Niet dat de 42-jarige zangeres met een verleidelijke schaarbe weging alle publicaties rond haarzelf in de houdgreep neemt: een van haar fans verzamelt al twintig jaar alles wat er over haar geschreven, geroddeld en verzonnen is door de verzamelde journalistiek. En aan het eind van het jaar krijgt Liesbeth het resultaat te boek ge steld thuis. schrijven. Die kent ons alle maal van haver tot gort". Lege plaats „Een waanzinnige belevenis om dat allemaal door te blade ren" lacht ze. Het is een aardi ge aanleiding om over het fe nomeen tijd te praten, al zijn we in haar fraaie grachtenwo ning te gast om het over iets anders te hebben: haar nieuwe programma, Liesbeth List met een hoop muziek, aanstaande zaterdag in Diligentia. Tijd speelt opeens een andere rol bij Liesbeth List. In de eer ste plaats door haar dochtertje van vier maanden, Elisah. „Ik heb 't nog nooit zo druk ge had" zegt ze, „en ben me nooit zo bewust geweest van de tijd nu dat ik een kind heb. Daar heb je je handen vol aan. Een compléét nieuw programma voor mij alleen heb ik niet kunnen maken, omdat ik ge baard hebt". (Ze legt de klem toon op „gebaard" en dat woord klinkt opééns zeer merkwaardig). „Toen hebben we een vorm bedacht waarin de aandacht over meer men sen verdeeld kon worden. Een programma rond muziek. Alle soorten muziek. Klassiek, chansons, jazz. Want dat hoeft niet te vloeken samen. Pianist Robert Nas veld bekend bij een groot publiek .via het ra dioprogramma „Für Elise" speelt klassiek, begeleidt me en heeft composities voor me geschreven. Het trio Heimig van der Vegt speelt jazz, onder meer nummers van pianist Chick Corea. Ik zing werk van Boudewijn Spitzen, die ook veel voor Adèle Bloemendaal heeft geschreven, chansons van Leo Ferré en Jacques Brei. Robert Nasveld speelt Bach, Liszt en Satie en als het te moeilijk wordt mag ik weer". Fraai Liesbeth List ziet er nog altijd uit of de tijd haar géén parten gespeeld heeft. In een zwarte broekjurk gestoken, haar fraaie lichte ogen geaccentu eerd door de opmaak en het haar nonchalant krullend om haar hoofd. „Dan moet je eens in die plakboeken van me kij ken" lacht ze, „hoe ik veran derd ben. Je moet niet verge ten dat ik twintig jaar bezig ben. Ik ben een jonge moeder van 42, andere vrouwen heb ben kinderen die al studeren, maar ik heb een carrière van twintig jaar. Je zoekt voor je zelf naar nieuwe vormen en ik ben naar het programma van Adèle gaan kijken. Twee keer. Maar die tweede keer dacht ik: Ik zit nu wel te juichen dat dat fantastisch nieuw is, maar in feite heb ik datzelfde ook gedaan. Maar dan wel bijna twintig jaar geleden. Alleen, met Henk Elsink, met Ramses Shaffy. Maar dat is al zo lang geleden'dat je het zelf nauwe lijks meer weet". Niettemin denkt ze toch aan iets nieuws. Acteren zou ze weer graag willen. „Maar waar vind je een stuk? Ik zou graag samen met Kitty Courbois en Ramses Shaffy een toneelstuk spelen. Dan moet Hugo Claus dat De tijden zijn veranderd, ook voor Liesbeth List: „Je merkt dat de mensen bezuinigen op uitgaan. En je merkt vooral dat de schouwburgen niet veel meer aandurven bij gebrek aan subsidie. Vroeger hoefden ze je naam maar te horen en je stond geboekt. Tegenwoordig willen ze het hele programma van a tot z horen en gaan ze erover vergaderen. Ik herin ner we dat Ramses en ik aan het begin van het programma als grapje tegen elkaar riepen: Hé, één plaats niet bezet. Te genwoordig vraag je voorzich tig aan de kassa of het een beetje leuk vol is. De mensen geven hun geld anders uit. Ze sparen het op om er één keer in de zoveel tijd goed tegenaan te gaan. Dat wordt dan meest al eten en drinken. De schouwburg schiet er bij in. Een trieste zaak als je bedenkt dat ze in de zestiger jaren overal in het land de meest kapitale schouwburgen en cul turele centra hebben neerge zet. En die staan nu tijdenlang leeg". Het klinkt overigens niet zeur derig van: kijk mij het eens slecht hebben. Liesbeth List brengt haar kleine klaagzang eerder met iets van oprechte spijt. En ze wordt vervolgens heel boos als we het hebben over het derde net dat er niet „Je vraagt Je nu af of het een beetje leuk vol Is". komt: „Dat is toch verschrik kelijk. Moet je de cultuur aan de omroepen overlaten, nou, je weet wat die brengen, quizzen die allemaal op elkaar lijken". Er zijn meer veranderingen. Liesbeth List: „Ik praat nu ook op het toneel. Ik decla meer chansonteksten tegen een achtergrond van muziek. La List, 42-jarige moeder in een Amsterdams grachtenhuis: „Waanzinnig druk". Vroeger zou ik dat voor geen goud gedaan hebben. Ik durf de geen mond open te doen. Als ik tegenwoordig m'n tekst kwijt mocht kwijt zijn, dan zing ik rustig iets van „Ik weet niet wat ik nu moet zingen, la ten we maar opnieuw begin nen". Tegen m'n begeleiding. Maar het publiek denkt dat het er bij hoort. En het lacht erom". Over één ding zal je Liesbeth List niet horen Haar eigen pu bliek: „Dat is herkenbaar. Via die mensen die je na afloop in de kleedkamer komen opzoe ken. En de brieven die je krijgt. Ik heb nog altijd een vast en trouw publiek. Kijk je de zaal in in Groningen of Maastricht, dan herken ik ze: Ja hoor, ze zitten er nog steeds. En daar komen weer jongeren bij. Dat merk je als je plotseling een brief van een meisje krijgt met. 'Ik vond het heel erg fijn. Heeft u mis schien platen gemaakt?' Ter wijl er al twintig elpees van me uit zijn. Dan denk ik, die komt er bij". Die bezoeken van „fans" zijn een constante geworden in de carrière van Liesbeth List. „Ik denk dat het komt door de emoties in de chansons die je brengt. Het pu bliek in de zaal voelt zich per soonlijk aangesproken. Het on dergaat 't alsof ik het over hen heb. Dat wordt trouwens ook wel eens een zware last. Men sen die zich zo aan je vast klampen met hun problemen dat je er last van krijgt. Je bent tenslotte niet opgeleid als sociaal werkster. Of een man die zeker weet dat één bepaald liefdeslied over hem gaat. En die zelfs aanzoeken doet. Het moeilijke is, dat als je die men sen afstoot, ze vaak heel naar gaan reageren". We gaan nog even terug naar de tijd en naar haar plakboe ken. Liesbeth List: „Die plak boeken leren je één ding: rela tiveren. Je herkent het princi pe dat Johan Lücker van de Volkskrant me ooit geleerd heeft: de pers schrijft je eerst de hemel in en trapt je daarna naar beneden. Zit je helemaal op de bodem, dan willen ze je wel weer aardig benaderen. Dat is een wet. Het helpt als je dat weet. Zoals het helpt dat ik weet welke recensenten mij een draak vinden en wie met me weg lopen. Het prachtigste is het in Hoorn. Daar zijn twee kranten en die sturen al jaren lang elk een recensent. In de tijd dat ik met Ramses Shaffy optrad was het bij de een: 'Sterke Shaffy redde zwakke List'. En bij de ander: 'Briljan te List sleept Shaffy er door'. Dat ging jarenlang zo". En zonder enige ironie: „Van daar dat ik het altijd heerlijk vind om in Hoorn op te tre den. En die twee recensenten weer te lezen". BERT JANSMA Foto's: CEES VERKERK BOM BLEEK BIJBEL JAKARTA Toen de Amerikaanse ambassade in Jakarta een pakje voor president Reagan ontving, waarschuwde zij de politie omdat ze dacht dat er een bom in zat. Het bleek echter een bijbel te zijn. Het cadeautje was afkomstig van een Indonesische student, die Reagan wilde bedanken voor zijn inspanningen de wereldvrede te bewaren. Hij stuurde hem via de ambassade een bijbel een batik-shirt en een brief. 'ASHINGTON Biologen van de universiteit van Indiana in j Verenigde Staten hebben per ongeluk een bacterie ontdekt, e weieens de sleutel kan vormen bij het onderzoeken van de itwikkeling van het leven op aarde. De bacterie is een levend 'erblijfsel van het begin van de fotosynthese, de basis van al )t leven op aarde. ët eencellige organisme bevat een bijzonder soort bladgroen, öarmee is het in staat zonlicht om te zetten in energie om te linnen groeien. Er zijn weliswaar meer bacteriën die dit ver- Ogen hebben, maar het buitengewone aan de pas gevonden cterie is dat deze bij de minste of geringste aanwezigheid van iurstof ophoudt met groeien. Volgens de onderzoekers is dat in sterke aanwijzing dat de bacterie is ontstaan lang voordat er i aarde zuurstof in de lucht voorkwam. Gedurende de eerste ree miljard jaar nadat de aarde was gevormd was er geen zuur- bf in de atmosfeer. Veel later pas kwamen er bepaalde primi- rve cellen die in staat waren het zonlicht als bron van energie gebruiken om te kunnen groeien, waarbij dan zuurstof vrij kwam. Dit proces van fotosynthese is langzamerhand uitge roeid tot het proces dat nu door planten wordt gebruikt om te unnen leven en bloeien. AMSTERDAM De grootste kunstschilders van deze eeuw zullen met hun werk verte genwoordigd zijn op de grote tentoonstelling van schilder kunst na 1940, tot half april 1985 in ruim dertig zalen van het Stedelijk Museum in Am sterdam. Wat de inhoud van de tentoonstelling betreft is de zaak na anderhalf tot twee jaar van voorbereidingen vrij wel rond, aldus museumvoor- lichter Hendrik Driessen, die het resultaat „zeer indrukwek kend noemt". Van Picasso zul len ongeveer 25 schilderijen uit zijn latere werk te zien zijn, van Fernand Léger zo'n 20 schilderijen, waaronder het bekende grote doek (2X3 me ter) „La Grande Parade" en van Henri Matisse eenzelfde aantal. Verder zal er werk hangen van onder meer Piet Mondri aan, Miro, Max Beckmann, George Braque, Jean Dubuf- fet, Pierre Bonnard, Francis Bacon, De Stael, Yves Klein, Karei Appel, Constant, Asger Jorn, Willem de Kooning, Jackson Pollock en Ellsworth Kelly. „De tentoonstelling biedt de unieke mogelijkheid kennis te maken met het werk van de grote kunstenaars van deze eeuw, dat velen slechts van re- produkties kennen. Het zal bo vendien de eerste keer zijn dat in een dergelijke expositie werk van kunstenaars van verschillende generaties sa men wordt gebracht", aldus Driessen. Het is niet de bedoeling dat de tentoonstelling van zo'n 250 schilderijen een kunst-histo risch overzicht geeft. Het wordt volgens Driessen een kijktentoonstelling die men in betrekkelijk korte tijd kan doorwandelen. Dat zal ook de opzet van de catalogus van deze tentoonstel ling zijn. Er komt weinig tekst in; wel worden alle werken op de tentoonstelling er in afge beeld, waarvan vele pagina- -groot. Ook zullen in dit boekwerk van ongeveer 300 pagina's in leidingen staan van directeur Edy de Wilde van het Stede lijk en van directeur Tom Messer van het Guggenheim- museum in New York, waar de tentoonstelling in de zomer van 1985 te bezichtigen zal zijn. De titel van tentoonstelling en catalogus is nog niét bekend, maar men denkt er aan de naam van Légers schilderij „La Grande Parade" ook aan de expositie te geven. DEN HAAG Het instituut dienstdoende gerechtsdeur waarder in het arrondissement Den Haag, inclusief de regio Leiden, is deze maand defini tief opgeheven. Het vertrek afgelopen weken van de laat ste beëdigde hulpkrachten, de gepensioneerde marine-onder officieren Katwijker Nico Dekker en Hagenaar Henk van Meerbeek, oud-politieman Jan Klop (rechtbank), Leide- naar Arie van Vliet (Hof) en H. Hermans (Hoge Raad) luidt een nieuw tijdperk in. Het werk van de oude hulp- deurwaarders zwart pak, geel lint en bronzen penning is overgenomen door de veel jongere gerechtsbodes: blauwe blazer, donkere panta lon. Voor de allerlaatste keer kon men afgelopen dinsdag in de rechtszaal van het Haagse Paleis van Justitie de enig overgeblevene der Mohika nen, Nico Dekker, uit volle borst horen schallen: De recht bank! Daarmee was bovendien een einde gekomen aan het veelvuldig nachtvliegen, de oudste van de tienduizend moppen waarop Nico Dekker het patent heeft: „Het nacht- vliegen, meneer, hebben ze verzet naar morgenochtend negen uur. Dan kunnen ze 't beter bekijken" heeft hij regi menten advocaten en wets overtreders verteld. Eén van de taken van de dienstdoende gerechtsdeur waarders allen werkten voor een erkend gerechtsdeur waarderskantoor was het uitroepen van de zaak op de rol. Henk van Meerbeek: „Als dat niet zou gebeuren zou de dagvaarding nietig zijn". Ex- politieman Jan Klop: „Je was ook belast met de ordehandha ving en het binnenlaten van verdachten en getuigen". Nico Dekker: „Je stond tussen de president, de advocaat en de verdachte in. Als een advocaat bepaalde stukken nodig had, ging je die even halen. Een verdachte voor de rechtszaal werd door jou op z'n gemak gesteld. Ook door de pers werd je hulp gewaardeerd. Ik ben benieuwd of die jonge jongens het allemaal ook zo doen. Je was eigenlijk een soort cere moniemeester", aldus de 52-ja- rige Nico Dekker deze week, nadat hij zijn plaatsvervangers had ingewerkt. Brieven graag kort en duidelijk geschreven De redactie behoudt zich het recht voor ingezon den stukken te bekorten. Verzet Leiderdorp In het artikel „Verzet Leider dorp tegen uitbreiding Koude kerk" in de LC van 31 januari zijn enkele onjuistheden ver meld, die tot misverstand aan leiding kunnen geven. In de vergadering van de commissie bestuurszaken heb ik enkele opmerkingen gemaakt over de wens van Koudekerk aan den Rijn een stuk van Leiderdorp toe te voegen aan het eigen grondgebied. Ik heb daar ge zegd, dat het Koudekerk vrij staat over gemeentelijke her indeling ideeën naar voren te brengen. Aan de andere kant is Leiderdorp, nu zijn gebied in het geding is, genoodzaakt daartegen bezwaar te maken, bij Kóudekerk en bij de pro vincie. Ik ben er, mede gezien de aard van het Koudekerkse voorstel voorstander van, dat Leiderdorp „onderkoeld" rea geert. Met andere woorden: niet opgewonden en overtrok ken, maar op een zakelijke manier. Per slot van rekening gaat het om een goede buur. Wat betreft het Intergemeen telijk Overlegorgaan Rijn streek, waaraan ik als secreta ris verbonden ben: het IGOR heeft met gemeentelijke herin deling geen bemoeienis. Het IGOR-bestuur heeft dat al in 1979 besloten. Op het Koude kerkse voorstel heeft het IGOR dan ook geen commen taar. Het is dus niet zo, dat het IGOR „niets van de Koude kerkse plannen wil weten". Bij het IGOR heeft men best wel aandacht voor een onder werp als gemeentelijke herin deling. Het wordt echter be schouwd als een zaak van de betrokken gemeenten zelf. Daarnaar gevraagd heb ik in de commissie geprobeerd dat duidelijk te maken. Juist om dat het hier een gevoelig on derwerp betreft, is het een zaak van zorgvuldige woord keus. Het is jammer dat dat in uw artikel niet helemaal uit de verf is gekomen. A.P. van Diggele Leiderdorp Ongelooflijk, Met verbijstering heb ik ken nisgenomen van het bericht, dat bisschop James Mc Guin ness van het bisdom Notting ham in eerste instantie besliste een huwelijk niet kerkelijk in te laten zegenen op basis van het feit, dat een van de part ners het huwelijk niet zou kunnen consumeren. De bis schop beriep zich daarbij op het nieuwe kerkelijk wetboek waarin wordt gesteld, dat im potentie, die vóór een kerkelij ke inzegening bekend is en niet genezen kan worden, een huwelijk ongeldig maakt. De vraag rijst of deze wetge ving zo weinig interpretatie ruimte biedt, dat ook in geval len als deze een kerkelijke in zegening dient te worden ge weigerd; of hebben we hier wederom te maken met een hoogwaardigheidsbekleder die door zijn starre en rechtlijnige opvattingen een gelovig aan staand echtpaar de kerkge meenschap uitjaagt? Weliswaar is het gewraakte besluit na kritiek ingetrokken, doch desalniettemin heeft een en ander er inmiddels toe ge leid dat het belanghebbende paar heeft besloten van kerke lijke huwelijksinzegening af te zien. Met hun starheid hebben de verantwoordelijke kerkelij ke autoriteiten slechts bereikt, dat beide betrokkenen naar kerkelijke opvattingen in con cubinaat gaan leven! Reeds geruime tijd vinden ve len het helaas niet meer de moeite waard een relatie wet telijk te doen bezegelen, laat staan een voorgenomen huwe lijk kerkelijk te bevestigen, respectievelijk uit materiële overwegingen en uit onver schilligheid tegenover de kerk en de gangbare normen. Een betreurenswaardige ontwikke ling. In het onderhavige geval hebben we evenwel kennelijk te maken met twee mensen, die het niet op de eerste plaats te doen is om de voortplanting waar de kerk zoals weer blijkt zo veel waarde aan hecht, maar gezamenlijk hebben on derkend, dat zij in hun liefdes relatie, ondanks de fysieke handicap bij een van hen, el kaar geestelijk zo veel te bie den hebben dat zij dit voor Gods aangezicht wensten te bevestigen. Edoch, een bis schop heeft het bestaan deze mensen van God af te houden. Ongelooflijk en onthutsend! L. Sikken, LEIDSCHENDAM. Geen rijbewijs LEIDEN Een 24-jarige Lei- denaar ging er gisterochtend bij een politiecontrole in de Montgomerystraat vandoor. De man parkeerde zijn auto keurig aan de kant, stapte uit en zette het op een lopen. Na een achtervolging werd hij in de kraag gevat De man. die in de auto van zijn broer reed. bleek geen rijbewijs te hebben. De auto verkeerde in zeer slechte staat. Er is inmiddels afstand van gedaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1984 | | pagina 15