Franco Princials idealistische Chaplin
passeerde Leiden, op weg naar de paus
Langs
Wet de muziek meewegens succes
32 Stadsgehoorzaal op herhaling
'mroep Rijnland in Merenwijk op de buis
AUSTRALISCHE STUDENT LOOPT ZICH DE BENEN UIT HET LIJF VOORDE VREDE...
CDA is voorstander van
splitsing Zuid-Holland
^DEN/REGIO
Seiche (Somant
VRIJDAG 27 JANUARI 1984 PAGINA 5
woensdagmiddag ging
ij^anco weer op stap, ge
rankt en gezakt, met een
BWucosedrankje in een
[astic flesje om in vorm
blijven. Hij vertrok in
ric^^n8 Aalsmeer en
bhufi ndaar zou hij naar
an Amsterdam lopen. Een
oudsfstandje van niks, want
franco is gewend dui
mden kilometers in de
enen te hebben. Prof.
r. H. Berkhof, de be-
Vo^Jende Leidse theoloog
7. va^n hervormden huize,
kerkas dinsdag zijn gastheer
zeveeweest.
rof. Berkhof had, bij een le-
ig, Franco eens ontmoet in
ielaide, Australië, en hij
id het plezierig dat deze,
ac/ijat extravagant uitgedoste,
'erver" even bij hem en
vrouw in de Merenwijk
dings kwam overigens
'j ook even aan bij dr.
Clompé, minister van
rididaat. Mevrouw Berkhof-
tnciéd.Berg, woensdag: „Hij
nneeeft een fijne dag bij ons ge-
ad, met een prima nachtrust
een uitgebreid bad. Want
inco is, zoals u misschien
it zou denken als u hem
ig, proper en erg netjes op
jn lichaam. Anders zou hij
inspanningen ook niet
Ihouden, vindt hijzelf. We
Hen hem dinsdagavond een
wijn aan, maar die wei-
Ie hij. Franco heeft nu
[nmaal gezworen sober te
et eens kof
alleen cho-
ademelk en een soort li-
made ja, hoe heet dat ei-
ilijk een sapje, zeg
ar, zoals kinderen die
■^^inken. Ja, het was erg ge-
iglijk. Als hij over een
r maanden in Rome aan-
imt, gaat hij op audiëntie
d[j de paus, want Franco is
atholiek en helemaal op de
rede ingesteld. Wat dat be
eft zullen die twee elkaar
'el wat te vertellen hebben,
oeiénk ik",
am
gelnsgin deze week liep, tot
fiarbazing van iedereen die
te\fcm zag struinen, Charlie
nmihaplin van Den Haag naar
maaeiden. Een klein manneke,
iet bolhoed, te grote schoe-
ojen, en een rottinkje in zijn
«teipnd. Het leek wel een scène
looit Chaplins film The Gol-
u tush, met al die sneeuw,
konfet lopen ging erg moei-
aam. Maar Chaplin is al een
f ,jd dood, dus kon het Chap-
k ,n niet zijn. Het was 'm ook
;iet, maar een evenbeeld:
'ranco Dominic Princi, een
0 jaar oude Australische stu-
lent kunstgeschiedenis met
.uiver Italiaans bloed in de
leren, ook al werd hij in de
istralische stad Adelaide
Een „vreemde"
lap, in welvaartsogen, zou
kunnen zeggen. Pienter als
[at. Daar niet van. Hij had
tcountant kunnen worden,
[at ook in Australië een flo-
int beroep is. Maar hij liet
kans varen en ging zich
len aan kunst, drama en
iderliteratuur.
Franco Dominic Princi, uit Adelaide: zwerver voor vrede en gerechtigheid.
Idealevoetreis
Maar algauw begon Franco
Princi te lopen. Honderden,
duizenden kilometers ver.
Voor de vrede, voor „the
brotherhood of men", voor
een universeel ideaal. Daar
toe nam hij de gestalte aan
van Chaplin, en als zodanig
is hij nu bezig met een voe
treis die hem voert van Lon
den naar Rome, tussen Keu
len en Parijs door, onder het
motto „Pilgrimage for pea
ce", een pelgrimage voor de
vrede. Charlie Chaplin is zijn
handelsmerk, want vorig jaar
liep hij al als Chaplin van
Adelaide naar Sydney: 2000
km. in vier maanden tijd. En
Australië moedigde de taaie
rakker die mij met z'n
doorzettingsvermogen een
beetje doet denken aan Peter
Werner uit Noordwijk, de
duizenden kilometers ver
slindende rolstoelrijder
van harte aan. Van de weer
omstuit riep men in Sydney
„Het Armoede-fonds van de
Kleine Zwerver" in het le
ven: „The Little Tramp Po
verty Fund". Via deze inza
meling kreeg Franco de mid
delen om een enkele reis
Londen te betalen. Wat van
het geld overbleef, schonk hij
aan de Cambodjaanse vluch
telingen. Het hadden ook an
dere vluchtelingen kunnen
zijn, maar je moet een keer
kiezen.
Princi's „opdracht" begon
vorig jaar. Eigenlijk zomaar,
opeens. Hij woonde in Ade
laide (spreek uit: Eddeleed)
een lezing bij van de Ameri
kaanse dr. Helen Caldicott,
voorvechtster voor nucleaire
ontwapening, die in Australië
woont en werkt. Enfin, Fran
co, als toehoorder, werd in
nerlijk geraakt en hij kreeg
„een droom", net als Martin
Luther King destijds: hij zag
zichzelf mensen op de een of
andere manier bewust ma
ken, hij zag zichzelf de vre-
desgedachte uitdragen. Hij
besloot van de ene dag op de
andere op pelgrimage te
gaan.
Als een Chaplin; want Fran
co is een groot bewonderaar
van deze Charles: „Ik hou
van Chaplins filosofie van
„The Little Tramp", de klei
ne zwerver. Ik heb me afge
vraagd wat hij zelf gedaan
zou hebben. Hij zou gewoon
zijn gaan lopen, denk ik. Hij
zou iets zijn gaan doen. Hij
bezit niets(althans op film,
T.P.) „maar heeft een hart
van goud en komt ontwape
nend bij de mensen over. Bo
vendien is hij een komische
figuur waar de mensen om
lachen. Hoewel mijn pelgri
mage een heel serieuze zaak
is, wil ik niet als een sombere
figuur van stad tot stad trek
ken. Dat is zo'n beetje waar
om ik als Chaplin mijn op
dracht uitvoer. Ik speel geen
zwerver; ik bèn zwerver,
aangewezen op de
heid van de mensen'
de Berkhofs in Leiden. Me
vrouw Berkhof: „Franco
noemt het „op toer" zijn, on
derweg zijn voor al deze din
gen als vriendschap, solidari
teit, ontwapening, vrede, ver
draagzaamheid. Hij wil ook
minderheden ontmoeten. Dat
is ook een ideaal van hem".
Flesjes en kaarsen
Toen Princi vorige week in
Londen aankwam, had hij
niets anders bij zich dan zijn
armoedige Chaplin-pak en
een katoenen tasje. Daarin
zat een flesje met water uit
de Torrence, de rivier die
door Adelaide stroomt. Een
ander flesje vulde hij met
water uit de Theems. In
Rome wil hij beide flesjes le
gen in de Tiber om daarmee
de eenheid van de wereld te
symboliseren. En aan de paus
wil hij drie kaarsen („gewoon
in de kerk gekocht") over
handigen: een uit Amster
dam, een uit Keulen en een
uit Parijs. Kaarsen voor de
paus, als symbolen van de
vrede.
Franco, onderweg, is het niet
Op mijn omwi'gi'n door stad on land
kom ik graag mensen logon. U kunt
mij telefonisch ol schriftelijk vertellen:
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik bon bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
om de publiciteit te doen.
Niet dat hij die verfoeit en
schuwt zeker niet; hij zal
het best leuk en aardig vin
den te vernemen wat me
vrouw Berkhof allemaal over
hem gezegd heeft. Want ge
loof maar, dat Franco op de
hoogte blijft van de indruk
ken die hij overal gemaakt
heeft. „Maar", zegt hij, „Ik
laat gewoon alles gebeuren
zoals het gebeurt. Ik praat
met mensen, vooral met kin
deren. Ik vertel overal iets
over mijn droom van vrede.
In Australië heb ik lezingen
gehouden, zelfs gepreekt.
Ook in Engeland heb ik ge
preekt. Mijn pelgrimstocht is
meer een spirituele aangele
genheid dan een praktische.
Ik ben katholiek en ik geloof
in de christelijke leer van
vrede en gerechtigheid, hoe
weinig er ook van terecht
komt vaak. Maar pelgrime
ren is vooral op weg gaan
naar jezelf, niet zozeer met
de bus naar een heilige plaats
reizen".
Bij dit alles is Franco Domi
nic Princi niet op het achter
hoofd gevallen. Als hij in Eu
ropa in de schijnwerpers
wordt gezet, komen ze dat in
Australië te weten, want elke
week belt de goede Franco
met een Amerikaans aan
doende inslag het radiosta
tion van Adelaide op. Dan
geeft hij even verslag van
zijn wederwaardigheden en
belevenissen („Ik heb giste
ren in Amsterdam in de St.
Nicolaaskerk een kaars ge
kocht, en daarna ben ik uit
die, sector weggevlucht"; ik
zou me zo'n verslag best kun
nen voorstellen, T.P.), en via
radio en teevee doet Franco
in zijn vaderstad dan weer de
ronde voor het ideale doel.
Symboliek
Wanneer de lopende pelgrim
Franco, vermomd als Chap
lin, te Rome zal belanden,
zou hij nog niet weten. „Dat
interesseert me ook niet Het
is een pelgrimstocht geen
marathon. Ik zie wel. Ik be
schouw elke stad die ik be
zoek als mijn laatste: Amster
dam, Brussel, Parijs, Rome.
Ik zie wel hoe. In Italië wil
ik 't eerst naar Assisi gaan.
Dan zal mijn hart ook open
gaan: van daaruit wil ik de
beroemde pelgrimstocht van
Sint Frans naar Rome vol
gen. Ik denk, dat ik dan weer
helemaal Italiaan zal wor
den". Maar wel met Adelaide
onder handbereik, als een
hete kruik om zijn hart
warm te houden; een nieuwe
wereld als je vaderland schud
je niet zomaar even van je af.
Franco Princi houdt van
symboliek, bij alle ontberin
gen op zijn weg. Elk aspect
van zijn voetreis heeft een
betekenis: Londen en Rome,
het Europese vertrek- en
eindpunt, de steden zijn niet
willekeurig gekozen. Alweer
die Chaplin, die ook een keer
een dictator is geweest:
„Chaplin werd in Londen ge
boren en mijn familie stamt
oorspronkelijk uit Rome..."
Ik weet echt niet hoeveel pa
ren schoenen Franco denkt
te zullen verslijten. Hij had
de schade beperkt kunnen
houden door in Zuid-Enge-
land, aan de hand van Chau
cer, de fameuze pelgrims
tocht naar Canterbury te vol
brengen. Hij heeft dat niet
gewild, Princi, de hardnekki
ge peregrinus. Wat-ie na
Rome zal gaan doen? Mis
schien valt-ie wel van z'n ge
loof af. „Ik weet het werke
lijk niet", zegt de Italiaanse
Australiër, die ondanks alle
ongemakken elke dag voor
z'n ideaal bidt; in elke kerk,
zowat, die hij passeert. Ik
vond het al geweldig, dat hij
een goed bad op prijs stelt:
Franco gaat niet roekeloos te
werk. „Mijn toekomst is net
zo onzeker als de toekomst
van een wereld vol geweld.
Maar ik geloof heilig in het
goede waar de mens voor ge
boren is. Het hoeft allemaal
niet fout te lopen, als we
even nadenken. En na Rome;
ach, ik weet niet eens of ik
wel ooit in Rome kom. Mor
gen kan ik wel dood zijn, en
overmorgen begraven, met
mijn idealen. Ik laat gewoon
alles komen zoals het komt".
God zegene zijn zwervers-
greep; en de vrede...
)EN 'Instructie en
ïment' kan als motto
*.toen voor de activitei-
de Nederlandse
sdans verening
,g |VO) sinds jaar en dag
u plooit op het terrein
van de internationale
volksdanskunst. NEVO
organiseert optredens
door demonstratiegroe-
pen, cursussen voor kin
deren, volwassenen en be
jaarden en dansfeesten ter
gelegenheid van de jaar
lijkse feestdagen. Zitdan-
sen bieden gehandicapten
de mogelijkheid zich in
volksdans uit te leven.
NEVO houdt zich voorts
bezig met de opleiding
en uit Yoegoslavië.
van dansleiders en met
technische zaken als de
aanschaf en onderhoud
van apparatuur en het
verzamelen van repertoi
re. Studiedagen worden
georganiseerd waarop, be
halve het uitwisselen van
informatie over danstech
nische zaken, het verloop
van NEVO's activiteiten
onder de loep worden ge
nomen.
De meest in het oog springen
de activiteit van NEVO in Lei
den was afgelopen jaar de ma
nifestatie 'Met de muziek mee',
georganiseerd in samenwer
king met de stichting NEVO-
FOON, die de platenverkoop
van volksdansmuziek in be
heer heeft.
'Volksdans', het orgaan van
NEVO meldt dat het „een lek
kere warmstamper midden in
de winter" was, „een gemixed,
aan één stuk doorwalsend
dans- kijk- en luisterprogram
ma", dat zo'n 2000 bezoekers
trok. Reden te over om voor
1984 'Met de muziek mee' we
derom op stapel te zetten.
Het programma, dat morgen
om een uur van start gaat, valt
Israëlische dans.
andermaal in dans - kijk - en
luisteractiviteiten uiteen. In de
grote zaal en de Foyer van de
Stadsgehoorzaal vinden dans
lessen plaats onder leiding van
ervaren instructeurs, afgewis
seld met optredens van Neder
landse aemonstratiegroepen.
Deze verzorgen voorts aan het
einde van de middag een aan
tal theaterprogramma's. Hun
repertoire is afkomstig uit Joe
goslavië, Turkije, Portugal,
Amerika en Israël.
In een aparte filmzaal worden
video-opnamen vertoond van
optredens op de bekendste
dansfestivals ter wereld. Het
aspect 'luisteren' wordt gecon
cretiseerd in het Folkcafé,
waar een zevental groepen op
tredens verzorgen, waaronder
het Leidse zigeunerorkest
Csardas en de groep Perelaar.
Theoretisch materiaal is ver
krijgbaar bij de INFO-stands.
NEVOFOON richt enkele pla-
tenstands in.
Aldus op vele fronten geïn
strueerd kunnen de deelne
mers hun beste beentje voor
zetten op het afsluitende bal,
dat vanaf 20.00 in de grote zaal
plaats heeft. Het orkest NA-
ROD zorgt voor een 'interna
tionaal' muzikaal repertoire.
Voor leden van de NEVO zijn
kaarten aldaar verkrijgbaar
(telefoon: 010 - 666383), voor
niet-leden aan de kassa van de
Stadsgehoorzaal.
DIRK VOOREN
Provincie sluit
'hoofdstuk
Merenwijk'
DEN HAAG/LEIDEN Er
komt definitief geen commis
sie, die gaat bekijken of de be
woners van de Merenwijk hun
dubbelbetaalde polderlasten
terug kunnen krijgen. Deze
beslissing werd gisteren geno
men door de provinciale com
missie voor Waterhuishouding
en Waterschappen. „Voor de
provincie is het hoofdstuk Me
renwijk nu afgesloten", aldus
een woordvoerder van de pro
vincie.
In december 1982 werd een
motie van statenlid Brouwer
aangenomen, waarin werd
voorgesteld een dergelijke
commissie in te stellen. Hierin
zouden vertegenwoordigers
van de gemeente Leiden, wa
terschap De Oude Veenen, de
provincie en bewoners van de
inmiddels ontpolderde Meren
wijk zitting moeten nemen.
Voorwaarde was, dat alle par
tijen zich zouden houden aan
de beslissing, die deze commis
sie zou nemen. De Oude Vee
nen liet in november 1983 we
ten geen zitting te willen ne
men in een dergelijke commis
sie en ook de gemeente staat
hier gereserveerd tegenover.
De Merenwijkers willen wel
in zo'n commissie plaatsne
men Daarop heeft de provin
cie besloten geen commissie in
te stellen.
)EN Omroep Rijn-
verzorgt in mei een
Mal televisieprogram-
i's op de kabel van de
chting Kabelnet Me-
fwijk. Dit is het eerste
sriment van deze om-
b. J. Walenkamp, voor-
Ier van de werkgroep
'Jjiroep Leiden, maakte
'sferen bekend in een
gadering van de raads-
sie voor financiën.
uitzendingen zijn ter ere
van het tienjarig bestaan van
de Stichting Kabelnet Me
renwijk. Deze stichting heeft
een eigen kabelnet, waarop
alle abonnees in de Meren
wijk zijn aangesloten. Via
een aparte verbinding wordt,
de kabel van de Merenwijk
verbonden met de Leidse
stadskabel. De Stichting Me
renwijk beschikt over een
dertiende kanaal, waarop de
programma's van de nieuwe
omroep kunnen worden uit
gezonden. De eerste uitzen
ding vindt plaats op 12 of op
19 mei. In totaal worden vier
programma's uitgezonden.
Walenkamp liet zich gisteren
optimistisch uit over de toe
komst van Omroep Rijnland.
Hij heeft goede hoop, dat sa
menwerking met universiteit
en Academisch Ziekenhuis
(hier beschikt men over een
fraaie studio)
De leden van de commissie
voor financiën spraken giste
ren over de tweede nota van
Omroep Rijnland. De plaat
sen Hillegom, Noordwijker-
hout, Lisse, Noordwijk,
Voorhout Sassenheim, War
mond, Katwijk, Rijnsburg,
Oegstgeest, Leiderdorp, Lei
den, Valkenburg, Voorscho
ten en Zoeterwoude zijn
hierbij betrokken. P. Kra
nenburg (CDA) vroeg zich af
hoe zeker het is dat de ver
schillende gemeenten blijven
meewerken. R. Plasterk
(PvdA) wilde weten of de
deelnemende plaatsen een
voldoende eenheid vormen.
Plasterk is er (persoonlijk) op
tegen dat, wanneer de regio
nale omroep via de kabel zou
worden verspreid, de abon
nee daarvoor extra zou moe
ten betalen. Deze mening
werd gedeeld door de heren
F. Kuijers (VVD) en R. van
Lint, die namens PSP en
PPR sprak. Volgens Walen
kamp is de samenhang tus
sen de vijftien gemeenten
groot genoeg voor een goed
functionerende regionale
omroep.
DEN HAAG De CDA-
-fractie in de Tweede Ka
mer stemt in met het
voorstel van minister
Rietkerk van Binnenland
se Zaken om de provincie
Zuid-Holland te splitsen
in een provincie Midden-
-Holland en een provincie
Zuid-Holland. Dat blijkt
uit de schriftelijke in
breng van het CDA voor
het eindverslag van de
schriftelijke behandeling
van het wetsontwerp.
Volgens CDA-kamerlid Faber
zou nu de keuze moeten gaan
tussen ofwel splitsing, ofwel
het handhaven van de huidige
provincie Zuid-Holland met
tegelijkertijd opheffing van
het openbaar lichaam Rijn
mond. Faber vindt het hand
haven van een dergelijke vier
de bestuurslaag niet verstan
dig.
Een van de argumenten van
het CDA om in te stemmen
met de splitsing is dat twee
derde van de huidige taken
van Rijnmond al bestaat uit
provinciale taken. Nog ondui
delijk is voor het CDA of de
speciale bevoegdheden die
Rijnmond nu heeft moeten
worden gehandhaafd en in
dien dat het geval is of dat
moet gelden voor de huidige
gemeenten van het Rijnmond-
-gebied of voor alle gemeenten
van de nieuwe provincie. Fa
ber heeft berekend dat het
splitsen van Zuid-Holland en
het eventueel invoeren van
een provincie Flevoland moet
leiden tot een verhoging van
het provinciefonds met een
bedrag van 65 miljoen gulden.
