Leidse botanicus met
wereldnaam door
leerling vereeuwigd
Universiteitsraad
kiest student
tot voorzitter
Bezwaren tegen omleidingsweg
Hoogmade niet steekhoudend
3 ier blaft u tegen de
lom waar de kat niet in
1", zei kantonrechter De
n%an gisterochtend tegen
'rsJn man die klaagde over
,0fl| parkeerpolitiek van de
fyneente Oegstgeest. Geen
piek geval, veel verdach-
fi leggen de kantonrech-
hun parkeerproblemen
kor. Deze verwijst hen
»n steevast naar de be-
i jjste gemeente. De rech-
'ert bekijkt of de wet wordt
m.jgeleefd, over het plaat-
Ui'n van verkeersborden
,n.[eft hij niets te zeggen.
mb
n
Zoeterwoude wil persoonlijke
gegevens beter beschermen
%DEN/REGIO
£cidóc(Sotrumt
DINSDAG 24 JANUARI 1984 PAGINA S
ï.at
*4 verdachte, die in de De
£eTmpenaerstraat woont,
Snd wegens vijf parkeer-
ne,iertredingen terecht. „De
f Jptste tijd gaat het een
ÏC*Hik beter, ik heb al een
kr geen bon meer gekre-
p", vertelde hij. De De
bmpenaerstraat is op za-
rdag blauwe zone. De
pgstgeestenaar zei dit een
teemde zaak te vinden.
ff Ie bewoners zijn doorde
weeks aan het werk, ter-
a.a,\}\ ze juist zaterdag thuis
n 4n Dus moeten we zater-
jgochtend om acht uur
jze auto verplaatsen". „U
Int uw wagen ook vrij-
fgavond wegzetten, dan
left u zaterdag zo vroeg
(ai/ nest niet uit", sugge-
lidferde de rechter,
aarfficier van justitie De Wit
fe/ïte een boete van 5 maal
ré jgulden. Zowel verdachte
isi rechter stemde met
veze eis in. De Oegstgeeste-
UJiaar wilde nog graag wat
fjggen. „In de De Kempe-
lerstraat geldt in een
icht een parkeerverbod
ndat deze bocht onover-
chtelijk zou zijn. Maar ze
jbben daar wel een inva-
jieparkeerplaats aange-
a_,gdDe Haan keek hem
en zei: „Stel dat u
:iaks buiten van het trapje
ijdt en invalide wordt,
eken maar dat u dan blij
»nt dat er zo'n plaats is".
lierenleed
C£i een weiland bij de Ples-
.anlaan in Leiden trof de
n'*i'tie op 3 december 1981
verschrikkelijke toe-
d aan. Op het onder
?r staande lapje grond
een vermagerd kalf en
een stal (eigenlijk geen
ieir e naam voor d'e paar
janken) lagen een dood
rken en een dode geit.
t varken, dat was gestor-
n aan longontsteking en
idervoeding, was door
iten aangeknaagd. Bij de
davers scharrelden ko-
meenen en een haan rond.
po/|et was een zwijnenstal
Idei u. u heeft dierenmis-
?r Sideling gepleegd", zei de
ét «titonrechter bars. De
In. een klein hoopje el-
*de. voerde ter verdedi-
ig aan dat hij in die pe-
jde „in scheiding lag" en
*6P hij veel buiten de stad
irkte. De officier eiste
IclIP boete van 500 gulden
een voorwaardelijke ge-
pf*rfigenisstraf van twee we-
n met een proeftijd van
.pee jaar. „Er is wat die-
bileed geschied daar",
ir Vak De Haan. Hij gaf de
deun de gevraagde straf.
snikje
o
Dek was °P buitenlandse za-
jireis en zoonlief en een
"V Eendje zagen hun kans
"dtioon. In vaders speed-
orgit werd het ruime sop
Iïtozen. Het ging goed tot-
het (al eens gelijmde)
stic stuur brak. Met gro-
ïoet snelheid boorde de
iest^dboot zich in een rond-
wa^rtboot. De jongens lie-
no^ geen schrammetje op
jjgiook bij de lege rond-
- eifrlh°ot was alleen spra-
ia\ i van materiële schade.
hoi^aan bekeek foto's van
•dkö ongeluk en merkte
i. EPrderend op: „Tjonge,
ondf krijg Je het voor me-
,dzalr- Die speedboot is er
-ten11 'n gevlogen. Dit is
;r tf?r iets voor televisie".
It vt speedboot hing in de
'ids van mijn andere
)t gesjord en de jongens
(ten dat het stuurtje ka-
was". wees pa de ver-
[dewoordelijkheid van zich
De schade aan de rond-
(rtboot, 1500 gulden
iwouot, was geregeld. De Wit
ier ie een boete van 50 gul-
:ogei. „U gaat niet helemaal
184. juit, ik maak er 25 gul-
k ga van. U bent een beetje
pardig geweest en daarom
rswrdt u gehapt", zei De
in (an.
vahapt. Een vreemde uit-
Dikking. Kantonrechter
pel I Haan bezigde er meer.
areiïen een meisje dat voor
;t <f parkeerovertreding te-
:en nt stond, zei hij: „Omdat
ïisjehaling niet mogelijk is,
ikrijjgt u schuldig zonder
r l5»fMaar anders had u
orrrueid een likje gekre-
;enti"...
igeii KEES VAN HERPEN
Op mijn omwegen door stad en land
.kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wié u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik'ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 14).
WEDUWE LAM NEEMT EERSTE BOEK IN ONTVANGST
De uitreiking van het boek.
Die maakte al veel indruk op
Jacobs, met „z'n droeve ge
zicht dat gedomineerd werd
door een zware grijze snor".
„Lam maakte zelfs nog meer
indruk op me en hij was he
lemaal niet zo droevig. Hij
zat indrukwekkend op een
grote vierkante houten
draaistoel en hij liet z'n korte
benen speels bengelen. Zijn
grote blauwe ogen onder
zochten me met een kritische
maar vriendelijke blik van-
over de halve glazen van een
gouden lorgnet die ruim
schoots een plaatsje vond op
z'n lange neus. Zijn bewegin
gen waren vlug, hij had een
lenig lichaam en brede
schouders. Zijn handen wa
ren groot en stevig, met een
trouwring en een zegelring.
In zijn knoopsgat droeg hij,
zoals ik later hoorde, de Orde
van O ran je-Nassau, en op z'n
das zat een soort zilveren
paardevlieg. Zijn stem was
levendig en een beetje hees,
maar al z'n woorden waren
vriendelijk..."
Zo herinnerde Marius Jacobs
zich Lam. van zijn eerste
confrontatie met zijn leer
meester. Iri zijn boek volgde
hij Herman Johannes zowat
overal, tot ver buiten de we
tenschappelijke grenzen.
Hier en daar lijkt zijn getui
genis, zijn „description", op
een roman van een koloniale
top-auteur, zoals Somerset
Maugham. Daar doorheen
zijn „tropische" gesprekken
verweven. Maar de flora be
houdt, tussen alle vertrouwe
lijkheden door en boven het
geruis van bamboe uit, de bo
ventoon: „Als je Java niet
kunt bereiken, om welke re
den ook, vind je op Ceylon
veruit de beste toegang. Daar
is de flora de meest westerse
van Maleisië, zoals, in veel
opzichten, Nieuw-Guinea de
meest oosterse is". Lam reis
de heel wat af, beklom niet
alleen een vulkaan op West-
Java, maar hij voegde lauwe
ren toe aan de Leidse, ja aan
de vaderlandse en buiten
landse beoefening der plant
kunde. Jacobs zorgde voor
een ware bloemlezing, waar
aan je alles, wat een „leading
professor" kan beroeren,
kunt toetsen. Het is boven
dien een waardig stuk ge
schiedschrijving voor mondi
ale kennisname geworden.
Het is nogal wat: meer dan
300 onderhoudende pagina's.
Het is te veel om in een paar
kolommen samen te vatten.
Gisteren werd aan Herman
Johannes Lam, een zeer gro
te in een hoog ontwikkelde
samenleving, alle recht ge
daan, door een boek over
hem en zijn werken, zorgen
en lusten, aan het daglicht te
stellen. Al was het maar om
die prachtige tafelspeech die
Lam hield in '53, uitgenodigd
op een symposium van na
tuurkundigen in Leiden; „En
hij was er nog trots op ook",
volgens Jacobs. Dat ging ge
paard met een gedicht over
plantkundigen die van natu
re nogal verlegen zijn: „You
Physicists may wonder why
a botanist, by nature shy. is
so bold as to share a Physi
cists meal. And eat of your
soup and enjoy your veal...."
De „eerste" exemplaren van
Jacobs boek werden uitge
reikt aan. onder andere, de
weduwe van Herman Lam,
mevrouw Joke Lam, en aan
de weduwe van Marius Ja
cobs. Het Lam-prijs-fonds,
door Lam op poten gezet
(volgens prof. Kalkman
„Nuttige zaken financierend,
zoals studentenreisjes"), ver
leende deze keer (periode
'81-'82) de legpenning aan
drs. Gerda van Uffelen, voor
haar record-verslag in 6
maanden, over „sporen" van
varengeslachten. In dit geval
betrekking hebbend op de 45
soorten, door haar echtgenoot
Peter Hovenkamp georden
de. varengeslachten der Pe-
rosia; meest in tropisch Azië
voorkomend, in Taiwan, bij
voorbeeld. Gerda had. koel
bloedig, de sporen bekeken
van meer dan 100 exempla
ren. Nou vraag ik u....
VOOR HET EERST IN LEIDEN:
LEIDEN Voor het eerst in
de Leidse universitaire ge
schiedenis is een student geko
zen tot universiteitsraadsvoor
zitter. Gisteravond ter verga
dering verkoos de raad de 27-
jarige psychologiestudent
Ruud Kouijzer boven de enige
andere kandidaat, weten
schappelijk medewerker van
de Universiteits Bibliotheek
drs.C.D.Blokhuis. Kouijzer was
in de vorige raadsperiode frac
tievoorzitter van de Leidse
Studentenbond en verwacht
zeer binnenkort af te studeren.
Het voorzitterschap gaat in op
1 februari en duurt in principe
twee jaar.
De studenten-leden van zowel
de LSb als de CGL (Centrum
Groepering Leiden) in de raad
verklaarden „zeer verheugd"
te zijn dat een student nu een
kans heeft het voorzitterschap
op zich te 'kunnen nemen.
„Hoewel Ruud binnenkort af
studeert, zal hij zich waar
schijnlijk toch student-vrien
delijk blijven opstellen", aldus
de woordvoerdster van de
CGL. Dat niet ieder raadslid
student-vriendelijkheid een
noodzakelijk eigenschap van
een raadsvoorzitter vond,
bleek uit de niet echt overtui
gende winst die Ruud Kouijzer
behaalde: met slecht vijf
stemmnen verschil versloeg
hij zijn medekandidaat.
Voorafgaande aan de eigenlij
ke schriftelijke stem
ming, werd door de raad al
„stemming" gemaakt. Net als
onlangs bij de verkiezing van
twee leden van het college van
bestuur bleek ook nu de „poli
tieke" achtergrond van de
kandidaten een rol te spelen.
De collegeleden werden toen
gekozen uit de geleding van de
Progressieve Partij. Enkele
raadsleden vonden het daarom
gepast nu de als meer behou
dend bekend staande Unie van
Faculteiten en Diensten „de
beurt" te geven, die de heer
Blokhuis kandidaat had ge
steld. De Studentenbond staat
te boek als progressief.
ZOETERWOUDE De
gemeente Zoeterwoude
wil een verordening vast
stellen, waarmee de per
soonlijke gegevens van in
woners beter beschermd
kunnen worden. Allerlei
persoonlijke gegevens van
de burgers worden in di
verse vormen opgeslagen
en verwerkt, waarbij de
toepassing van de compu
ter de meest verontrusten
de ontwikkeling kan zijn.
Dit heeft de vraag opge
roepen of de bescherming
van de persoonlijke le
venssfeer van de burger
wel voldoende is gewaar
borgd.
Naar aanleiding van de be
vindingen van een staatcom-
missie is de regeling „Veror
dening ter bescherming van
de persoonlijke levenssfeer
in het bevolkingsregister van
de gemeente Zoeterwoude"
tot stand gebracht.
Het gebruik van de compu
ter biedt een aantal geheel
eigen beveiligingsmogelijk
heden. Zo kan technisch pre
cies worden geregeld en ge
controleerd, dat alleen be
paalde personen de gegevens
of een bepaald gedeelte daar
van kunnen bereiken. Bo
vendien is het „lezen" van
gegevens, die in een compu
tergeheugen zijn opgeslagen,
voor een buitenstaander in
gewikkelder dan het lezen
van een kaart uit het kaart
systeem. Tenslotte is het
wenselijk ook ten aanzien
van het huidige con
ventionele bëvolkingsregis-
ter verdergaande waarbor
gen te scheppen voor de be
scherming van persoonlijke
levenssfeer van de burgers
dan tot dusverre in de wet
geving zijn opgenomen.
LEIDERDORPSE RAADSCOMMISSIE:
LEIDERDORP De
raadscommissie ruimtelij
ke ordening en openbare
werken heeft gisteravond
de bezwaren van veehou
der T.W. van der Geest
uit Hoogmade tegen het
ontwerp-bestemmingsplan
„Tertiare weg 20", beter
bekend als de omleidings
route langs Hoogmade,
van de hand gewezen.
Een gedeelte van de grond
waarop de veehouder zijn
bedrijf uitoefent, wordt bin
nen de gemeentegrenzen van
Leiderdorp doorsneden door
de toekomstige weg die de
overbelaste Kerkstraat in
Hoogmade met ontlasten. De
gemeente Leiderdorp heeft
voor het Leiderdorpse deel
op verzoek van de Provincie
Zuid-Holland een bestem
mingsplanprocedure in wer
king gesteld.
De heer Van der Geest be
toogde gisteravond, dat de
toekomstverwachtingen van
zijn zoon bij aanleg van de
weg in rook opgaan, omdat
van de grond waarop deze
zich als tuinder wil vestigen,
slechts een halve hectare
overblijft. Om ergens anders
een bedrijf te beginnen, zag
de heer Van der Geest als fi
nancieel onhaalbaar. De aan
leg van de weg kost de Hoog-
madese veehouder 2,5 hecta
re. Hij vreesde vow' het
De overbelaste Kerkstraat in Hoogmade.
voortbestaan van zijn klein
schalige bedrijf: 30 melkkoei
en op 13,5 hectare.
rende rentmeester een be
drag ineens van tien mille
per hectare wordt geëist.
„Mag dat wel van de pacht-
kamer", zo vroeg men zich
De commissie keek ~öp--van
zija-rtiededeling, dat voorste-, af.
-huur van een stuk grond in
de polder in een ander deel De commissie bleek van me-
van Hoogmade door de behe- nirig dat de bezwaren van de
heer Van der Geest planolo
gisch gezien niet steekhou
dend waren. Volgens de
commissie moet hij zijn hoop
zien te vestigen op een scha
deloosstelling wanneer de
provincie besluit tot onteige
ning van de grond over te
gaan.
Studie thuis: Rijnsburgerweg 127, Leiden 1958. Prof. Herman Lam.
geschreven biografie van
Herman Lam weieens kon
uitstijgen tot voorbij de inte
resse van hen die zich in spe
cifiek botanische informatie
zouden kunnen verlustigen.
Dr. Jacobs zorgde, inderdaad,
voor lectuur die veel verder
gaat dan een synopsis. Al be
zit je geen vezel botanisch
vlees rond je botten, dan nog
kan het dieper ingaan op
„het leven en werk van een
Nederlandse plantkundige"
een boeiende aangelegenheid
worden; het is ook een stuk
(academisch) Leiden. Behal
ve een eminent geleerde en
baanbreker was Herman
Lam ook een fervent schaat
senrijder en hij rookte graag,
in gezelschap van meevoe
lenden. een lange pijp. Bui
tendien tekende hij ook nog
en deed nog veel meer. Daar
om zei prof. Kalkman ook:
„Ik hoop. dat het een lekker
verkoopbaar boek zal zijn. Al
getuigt Marius Jacobs (die je
in het boek kunt herkennen,
want het is een sterk subjec
tief werk) van een passende
eerbied voor Lam en z'n
werk. Maar het is geen com
pleet boek geworden, want
een historicus komt nooit
klaar; trouwens andere we
tenschappers ook niet".
Korte benen
Nu was Herman Lam de
tweede hoogleraar die de
(toen nog jonge) Marius Ja
cobs in levende lijve in 1949
aanschouwde De eerste was
Van Iterson die in Delft tech
nische plantkunde doceerde
de Schelpenkade) uit van
8 tot 52 medewerkers.
En Lam vond destijds
ook nog tijd en gelegen
heid om een fonds te
stichten waaruit een
tweejaarlijkse prijs
(„Lam-prijs") wordt uit
gereikt voor uitmuntend
onderzoek door docto
raalstudenten in de
plantkunde: een „aan
moedigingsprijs" die in
de botanische sector
hoog in aanzien staat en
begeerlijk is.
Over zo'n man al vrij uit
zonderlijk vanwege zijn „dis
cipline" kun je een boekje
opendoen. Dat is dan ook ge
beurd. De vorig jaar overle
den Leidse botanicus dr. Ma
rius Jacobs, discipel van
Lam, schreef over deze „pa
rel aan de universitaire
kroon" een biografie van 307
bladzijden. In het Engels, bo
vendien. „Herman Johannes
Lam, the life and work of a
Dutch botanist", heet het.
Het boek, gemaakt in „eigen
huis" (Rijksherbarium), werd
gistermiddag in een bont ge
zelschap van vooral plant
kundigen, gerijpte en aanko
mende vaak als zodanig
ook herkenbaar ten doop
gehouden. Gastheer, in de
..propaedeuse-zaal". was de
huidige hoogleraar-directeur
van het Rijksherbarium,
prof. dr. Kees Kalkman,
wiens leermeester Lam was.
Kalkman voorvoelde, dat de
waarde van de door Jacobs
In 1929, ruim een halve
eeuw geleden, werd hij
benoemd tot Officier in
de Orde van Oranje-Nas-
sau. Een Nederlandse
koninklijke onderschei
ding temidden van een
hele reeks nationaal en
internationaal eerbetoon,
een golf van weten
schappelijke en ook
maatschappelijke waar
dering, een heel „bota
nisch" leven lang. Prof.
dr. Herman Johannes
Lam (1892-1977), van '33
tot '62 hoogleraar-direc
teur van het Rijksherba
rium (gesticht in 1829) in
Leiden, rector-magnifi-
cus van de universiteit in
Leiden in het academie
jaar '58-'59. Niet zomaar
een high-brow plantkun
dige, maar in alle we
relddelen op zijn gebied
geacht plantengeograaf.
De geestelijk vader, te
vens, van een systeem
met internationale „spel
regels": de taxonomie, de
leer van de biologische
systematiek. Van het
Rijksherbarium maakte
hij een researche-insti-
tuut dat tot de toonaan
gevende internationale
botanische instellingen
behoort; hij bouwde de
staf van dit instituut (te
genwoordig gelegen aan
