TAFEL
CeidócSoiwal
FÏTïïTl
„Legpuzzel van Westerbork
onmacht en verbijstering
Blad Concilium 99
/ia twintig jaar geen
tijdschrift voor alle
theologen
Interkerkelijk Vredesberaad
gaat acties richten op
politieke besluitvorming
kerk
wereld
Heroïne: nuttige discussi^J
weer
ACHTERGROND
CeidócSomant
DINSDAG 20 DECEMBER 1983 P,
In 1984 begint het internationaal tijdschrift voor the
ologie „Concilium" aan zijn twintigste jaargang. Dat
is voor het directiecomité (de gezamenlijke hoofdre
dactie) aanleiding geweest „zowel kritisch terug te
kijken op de weg die wij hebben afgelegd als zelfkri
tisch vooruit te blikken".
Het tweede Vaticaans concilie was de aanleiding tot de op
richting van „Concilium". In het eerste nummer van het
blad, begin 1965, werd onder meer gezegd, dat het tijdschrift
„op bijzondere wijze" verder wilde bouwen aan het concilie.
Maar vooral na 1973 valt te constateren, dat er steeds minder
over het tweede Vaticaans concilie wordt gesproken. Voor
vele jongere lezers is het concilie een grootheid uit het verle
den geworden. Er zijn in de kerk en de samenleving nieuwe
situaties en problemen ontstaan en „Concilium" moet uit
trouw aan de geest van het concilie daarop ingaan, aldus de
hoofdredactie.
Zij wijst erop, dat het belang van het concilie niet zozeer be
stond in het afleggen van verklaringen, maar veeleer in de
„collectieve ervaring, dat een voortdurende vernieuwing in
de kerk omwille van haar opdracht in de wereld een blijven
de noodzaak zou zijn". De noodzaak om tot hervorming te ko
men is daarom ook nu nog actueel, aldus de redactie.
In het laatste nummer van de negentiende jaargang spreken
diverse theologen hun verwachtingen over de toekomst uit,
telkens vanuit de invalshoek van een bepaalde tak van de
theologie.
De Duitse theoloog Karl Rahner, die tot de stichters van
„Concilium" behoort, meent, dat het blad „nu en dan het no
dige respect en de verschuldigde liefde gekwetst heeft die
men ook zijn tegenstander in de kerk verschuldigd is". Hij
spreekt de wens uit, dat „Concilium" de nieuwe situatie van
de r.-k. kerk als kerk van heel de wereld, van alle culturen
en van de wereldcivilisatie, blijft weerspiegelen en vertegen
woordigen.
De Franse theoloog Yves Congar, eveneens een der oprich
ters van het blad, schrijft, dat hij geen tijdschrift kent, dat
zo'n wijde blik heeft en zoveel documentatie aandraagt. Hij
wijst erop, dat sommige meer behoudende theologen, zoals de
huidige prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, Jo
seph Ratzinger, die aanvankelijk aan het blad meewerkten,
nu niet meer voor „Conciliumschrijven. Het is geen blad
voor alle theologen geworden. Congar vindt wel, dat de situa
tie de laatste jaren verbeterd is. Het blad heeft geen goeroe en
schaart zich niet onder het vaandel van een bepaalde school,
aldus Congar. Hij wijst voorts op het probleem, dat het blad
de mensen van de wetenschap veel meer bereikt dan de men
sen van de macht. In dit opzicht is het slechts een gebrekkige
voortzetting van het concilie, aldus Congar. Tenslotte is hij
van mening, dat het blad de theologische vraagstukken te
weinig van de geschiedenis uit benadert.
„Concilium" zal van 1984 af zes in plaats van tien keer per
jaar verschijnen. Verder is besloten in het blad drie nieuwe
secties op te nemen: theologie van de Derde Wereld, feminis
tische theologie en exegese en kerkgeschiedenis, waarmee het
totaal aantal secties op twaalf komt. Elke sectie zal eens in de
twee jaar een nummer van het blad verzorgen. In 1984 zal
aandacht worden besteed aan onder meer de seksuele revolu
tie, de joodse uitdaging aan het christelijk geloof en „de
ethiek van de bevrijding - de bevrijding van de ethiëk".
Het IKV (Interkerkelijk Vre
desberaad) wil de acties tegen
de plaatsing van kruisraket
ten in ons land richten op het
parlement en de politieke be
sluitvorming. Daarbij zal het
IKV vormen van burgerlijke
ongehoorzaamheid (bijvoor
beeld blokkades) niet propa
geren. Hierover bestaan bin
nen het vredesberaad grote
aarzelingen.
Dit heeft het IKV gister
avond in Amersfoort tegen
de leiders van de negen aan
gesloten kerken gezegd. Het
gesprek was bedoeld om de
verantwoordelijkheid van de
vredesbeweging enerzijds en
van de kerken anderzijds te
omschrijven met het oog op
de ontwikkelingen in 1984,
waarin een besluit tot plaat
sing wordt verwacht. „Het
IKV zit zeer dicht tegen de
politiek aan en is in zekere
zin een politieke machtsfac
tor geworden", aldus IKV-se-
cretaris M.J. Faber na afloop.
De vraag is volgens hem op
welke wijze het IKV kan
opereren zonder de kerken
in een onmogelijke positie te
brengen.
Ds. C. B. Roos praeses van de
hervormde synode, zei dat in
dit eerste gesprek nog geen
grenzen waren getrokken.
Het IKV heeft enige hoofdlij
nen aangegeven waarover de
kerken zich intern nader
moeten beraden. Ook ds.
Roos benadrukte dat het hele
handelen en spreken op het
parlement gericht moet zijn.
Aan het gesprek namen on
der anderen deel bisschop H.
Ernst van Breda en dr. H.
van Munster secretaris-gene
raal van de bisschoppencon
ferentie van de r.-k. kerk, ds.
C. B. Roos en dr. R. J. Mooi
van de hervormde kerk, dr.
H. J. Kouwenhoven van de
gereformeerde kerken in Ne
derland en prof. dr. D. C.
Mulder, voorzitter van de
Raad van Kerken in Neder
land.
De kerkelijke leiders hadden
in het gesprek het IKV ge
vraagd aan hun achterban te
denken. In dit verband werd
er op gewezen, dat de term
blokkade tot enorm veel
weerstand in de kerken kan
leiden. Bisschop Ernst had
onder meer het IKV de
vraag gesteld in welk per
spectief dergelijke acties wor
den gevoerd. Hij had gewaar
schuwd tegen fanatieke ac
ties als er niets meer te berei
ken valt, zo deelde Faber.
Anderzijds hebben de kerken
het IKV aangespoord de
strijd tegen de plaatsing nog
niet op te geven zo lang er
geen besluit gevallen is. On
der anderen bisschop Ernst,
in wiens bisdom Woens-
drecht ligt, had hier op gewe
zen.
Zowel Roos als Faber be
klemtoonde, dat de kerken
het gesprek over deze zaken
willen voortzetten. Het is
voor het IKV van belang tij
dig met de kerken te spre
ken, opdat er geen verrassin
gen en botsingen ontstaan,
aldus Faber. Naar zijn me
ning hebben de kerken dui
delijk gemaakt, dat zij niet
uit de boot zullen stappen.
KARDINAAL GLEMP:
Priesters Polen moeten niet aan politiek doen
De primaat van Polen kardi
naal Jozef Glemp heeft zich
uitgesproken tegen politieke
activiteit van priesters. In
zijn Kerstboodschap, die tij
dens de feestdagen in alle
Poolse kerken voorgelezen
zal worden, roept de primaat
op tot redding van het vader
land door verzoening.
Gezien de spanningen in de
wereld en het over de mens
heid hangende levensgevaar
kan Polen zich niet als
„gloeiende vonk" opstellen
tussen de tegenover elkaar
staande supermachten, aldus
Glemp. In deze moeilijke tijd
wil ook de kerk het land die
nen. Overeenkomstig de aan
bevelingen van het Vaticaan
waarschuwt het episcopaat
de priesters ervoor zich met
de politiek te bemoeien.
Glemp waarschuwt de gelo
vigen voor de in Polen steeds
groeiende apathie, maar deel
neming aan het openbare le
ven is boven alles een zaak
van de leken, aldus de pri
maat.
De Poolse autoriteiten heb
ben zich herhaaldelijk bij de
kardinaal beklaagd over de
politieke betrokkenheid van
verscheidene priesters. Tegen
vier van hen, onder wie de
adviseur van vakbondsleider
Lech Walesa, pater Henryk
Jankowski in Gdansk, zijn
aanklachten ingediend we
gens misbruik van het pries
terambt.
Europa
Het Europees parlement
heeft in Straatsburg zonder
discussie een resolutie van
christen-democraten aange
nomen waarin een beroep
wordt gedaan op de Poolse
regering de onafhankelijk
heid van de kerk in Polen,
alsmede de vrijheid van
godsdienst, te eerbiedigen, na
te leven en te beschermen.
Ook moet een begin gemaakt
worden met een werkelijke
normalisatie en een einde
aan maatregelen waarmee
intellectuelen, arbeiders en
geestelijken worden geinti-
mideerd, van hun rechten
worden beroofd en tot misda
digers worden bestempeld.
In de resolutie naar aan
leiding van de recente aan
klacht tegen 69 Poolse pries
ters, die er van worden be
schuldigd de vrijheid van
godsdienst te hebben mis
bruikt spreekt het parle
ment zijn solidariteit uit met
alle mensen die zich, zonder
gebruik van geweld, inzetten
voor de waardigheid en de
rechten van de mens. De par
lementariërs verzoeken de
nationale regeringen van de
tien lidstaten en de Europese
commissie ervoor te zorgen,
dat de mensen in Polen ook
na april volgend jaar voedsel
hulp wordt verleend.
RATZINGER:
Kerkelijke
ban Luther
hield op met
zijn dood
De ban, die de rooms-ka-
tholieke kerk over Maar
ten Luther heeft uitge
sproken, moet worden
verstaan als een juridi
sche maatregel van orde
van de kerkgemeenschap
jegens een persoon, dus
niet gericht op een zaak.
Deze mening heeft de prefect
van de congregatie voor de
geloofsleer, kardinaal Joseph
Ratzinger, geuit in de „Inter
nationale Katholische Zei-
tung" uit Keulen als ant
woord op een vraag, of het
Lutherjaar geen aanleiding
zou zijn geweest de excom
municatie (uitsluiting uit de
kerk) van Luther op te hef
fen.
De reformator heeft in 1520
met het verbranden van de
pausélijke ban-bulle buiten
de poort van Wittenberg, in
het bijzijn van professoren en
studenten, te kennen gege
ven niets te maken te willen
hebben met deze kerkelijke
maatregel, zodat hij ook net
kerkelijk wetboek aan de
vlammen prijs gaf.
De ban is met de dood van
Luther tot een eind geko
men, aldus de kardinaal. Iets
heel anders is, of de door Lu
ther uitgedragen leer ook nu
nog als kerkscheidend moet
worden beschouwd, voegt hij
hieraan toe. Dat zou immers
betekenen, dat gemeenschap
in en door de communie is
uitgesloten. Daarom draaien
thans de in oecumenisch ver
band gevoerde gesprekken,
aldus kardinaal Ratzinger.
HET gemeentebestuur van Amsterdam heeft met
bij wijze van experiment onder medisch toezicht e39
lang heroïne te gaan verstrekken aan driehonderd
den, niet alleen heftige reacties opgeroepen in bin|i2)
buitenland, maar tevens de knuppel in het vaderland
tieke hoenderhok gegooid. Ook in de Tweede Kami
emotioneel gereageerd. Die nog voorlopige reacties mf° 0
eigenlijk vooral de mislukking van het tot nu toe gj3(aï
beleid om de harddrugs in ons land te bestrijden, wc
Niemand is zonder aarzeling vóór heroïneverstP^
aan verslaafden, maar men erkent tegelijkertijd datji'g.
nu toe ondernomen pogingen hebben gefaald. Het ifW1
dat gevoel van onmacht dat men niet zonder meer „nE°i
tegen het Amsterdamse plan. Het is dezelfde onmacht
uit het plan geboren moet zijn. Amsterdam heeft erj£M
hand „de buik van vol"; er moet maar eens wat geb|6,
y n
Nadat men al bijna het hoofd in de schoot had,h:°i
waar het de drugbestrijding betreft, is het goed dat de3-3^
sie weer is aangezwengeld. Alleen daarom al moet hefj
tief van de gemeente Amsterdam positief worden Jwo
deerd. Daarmee wil niet gezegd zijn, dat het ooit tot d|J0'
strekking van overheidswege zal moeten komen. Eer
sieve discussie over een experiment is echter zeer
1171
Op voorhand kan nu echter al worden vastgesteld, fde
plan van het college van B en W van Amsterdam me^RV
teitszin vertoont dan de eerdere voorstellen van de'#n
fractie in de hoofdstedelijke gemeenteraad. Die gini
van heroïneverstrekking op veel grotere schaal, nl|^'
aan maar liefst twaalfhonderd verslaafden. Als het 4ro'l
damse experiment wordt uitgevoerd, maar na het v<>0'
de proefjaar blijkt te zijn mislukt, zal er een nieuw e^
probleem zijn geschapen: wat doe je daarna met versiop
die gewend zijn geraakt aan vrije verstrekking van L?
door de overheid? Met driehonderd verslaafden voiD.óo
ongetwijfeld een immens probleem, maar met twaalfl^ .(j
junks staat van tevoren vast, dat de moeilijkheden d}YL<
meer in de hand te houden zouden zijn. Mi<
4.0C
Het voorstel van het Amsterdamse gemeentebestui^ 2
ziet ook in een ingrijpende verscherping van het pd 21
treden tegen de handel in drugs en de uiteenlopende
ke gevolgen ervan. Dat gaat in elk geval door, ook)(i;
vrije verstrekking van heroïne door het Kabinet zou ÉAC
afgewezen. Hoewel onder de verschillende groepen q01p3
digen op het gebied van de drugbestrijding en w i
voor willen doorgaan er ook zijn die daar geen enkP'
tief resultaat van verwachten, mag worden aangenoniuis
verscherpt politieoptreden over het algemeen toch mj0^
instemming zal worden begroet. na.
DE BILT Het weer in ons
land en vrijwel geheel West-
-Europa wordt beheerst door
depressies die van de Oceaan
Grieks hamlapje,
bietjes met prei en
aardappelen
volkoren-
karnemelkvla
Voor twee personen hebt u
nodig: 150 g hamlap, 30 g
margarine, knoflook, salie,
zout, peper, 1 lepel citroen
sap;
400 g bietjes, zout, zure ap
pel, 1 dunne prei, ketoem
bar, azijn, suiker;
Vt tot 1 kg aardappelen;
2Vz dl melk, 40 g volkoren-
meel, 2Vt dl karnemelk,
bruine basterdsuiker.
Schroei het hamlapje dicht
in hete margarine, temper
het vuur zo dat het net blijft
bakken, leg er een hele teen
knoflook naast en een paar
blaadjes verse of gedroogde
salie. Strooi er zout en peper
over en bak het vlees onder
regelmatig keren in ruim
een kwartier gaar. Leg het
hamlapje op een warm bord
en druppel er de helft van de
citroensap over. Maak de jus
af met weinig water en de
rest van het citroensap en
zeef er de knoflook en salie
uit.
Schil de bietjes en rasp ze.
Kook ze in een half uur gaar
of als de voorgekookt waren
in tien minuten met weinig
water, zout en stukjes appel.
Warm daarna heel even ke
toembar en de zeer fijn ge
sneden prei mee. Maak de
bietjes op smaak met azijn en
suiker.
Breng bijna alle melk aan de
kook. Meng met de achterge
houden melk het volkoren-
meel aan. Schenk bij dit pap
je wat van de hete melk en
doe het dan in de pan. Laat
dit mengsel, terwijl u roert,
een minuut zacht koken. Zet
de pan in een bak met koud
water. Roer er, als de pap
lauw is geworden, de karne
melk door. Serveer dit toetje
lauw of geheel afgekoeld met
apart de bruine basterdsui
ker.
JEANNE
Geen krant ontvangen Bel tussen
18.00 en 19.00 uur, zaterdags tussen
14.00 en 15.00 uur, telefoonnr.071-
122248 en uw krant wordt nog dezelf
de avond nabezorgd.
Schokkend boek
over Nederlands
„Durchgangslager1
Hebben wij van de ont
staansgeschiedenis van
kamp Westerbork en de
gruwelijke jaren daarna
onze les geleerd Die vraag
die in feite een vernietigend
oordeel uitspreekt over het
in de vooroorlogse jaren
door de Nederlandse rege
ring gevoerd vluchtelingen
beleid, wordt door mevr.
mr. A.P. Schil thuis, voorzit
ster van de Vereniging
Voormalig Kamp Wester
bork gesteld in een voor
woord van het door de jour
nalist Dick Houwaart ge
schreven.boek „Westerbork
- Het begon in 1933".
Dit werk dat verschenen is
bij de Haagse uitgeverij
Omniboek is gisteren in het
Haagse Perscentrum
Nieuwspoort ten doop ge
houden. Houwaart be
schrijft daarin de politiek
getinte gebeurtenissen die
voorafgingen aan het ge
bruik van Kamp Wester
bork door de Nazi's als
„Durchgangslager" voor Jo
den.
Mevrouw Schilthuis, oud
commissaris der Koningin
in Drenthe die zich ook
heeft ingespannen voor de
totstandkoming van een
monument op de plaats,
van waar 93 treinen met 20
wagons naar de vernieti
gingskampen Auschwitz en
Sobibor vertrokken, en die
gisteren het „eerste exem
plaar" kreeg uitgereikt,
vroeg zich na lezing van de
onthutsende en wel haast
compromitterde parlemen
taire gebeurtenissen in de
jaren dertig af of we anno
1983 onze les geleerd heb
ben.
„De auteur Dick Hou
waart", zegt ze, „is daarover
vol goede moed. Maar de
proef op de som is nog niet
genomen: Wat doen we in
een tijd van sociaal-econo
mische en financiële krapte
als grote aantallen vluchte
lingen op onze deur klop
pen Mevr. Schilthuis
hoopt dat het boek er toe
bijdraagt dat ons land die
proef mocht hij ko
men met ere doorstaat
Dick Houwaart, chef afde
ling voorlichting van het
ministerie van Binnenland
se Zaken en laatste tijd zeer
actief als de montere voor
zitter van het Journalisten-
forum, blijft ondanks die
„zwarte bladzijden" in de
Nederlandse geschiedenis,
optimistisch. Hij blijft gelo
ven in een „goede wil" van
de mens.
NEDERLANDSE INSTANTIES HADDEN HET DRUK MET CENTEN TELLEN
DEN HAAG/WESTER-
BORK „De komst van
1500 Joodse vluchtelingen
mag niet ten koste gaan van
onze arbeidsmarkt. Dat is
ook de visie van het Joodse
comité. Het is een tijdelijke
voorziening. Men moet niet
de gedachte hebben dat wij
thans voor een ieder die zich
blijvend in Nederland wil
vestigen, de grenzen zullen
openzetten".
Dit is de moderne vertaling
van het laatste woord dat
wijlen minister mr. dr. J.
Donner (Justitie) op 6 april
1933 had tijdens een interpel
latie in de Eerste Kamer van
de socialistische senator Jan
Oudegeest over het. vluchte
lingenbeleid. Die zesde april
was volgens Dick Houwaart
in feite het cruciale tijdstip
waarop het kamp Wester
bork werd geboren. Want
vanaf die dag hielden de Ne
derlandse regering en het la
tere Joodsche Comité ter Be
hartiging van de belangen
van Vluchtelingen zich bezig
met het huisvesten van opge
jaagde joden.
Met die interpellatie opent
Houwaart zijn boek „Wester
bork - Het begon in 1933" en
daarna volgt hij chronolo
gisch de gebeurtenissen die
tenslotte resulteerden in de
bouw van het door de Neder
landse en Duitse joden geza
menlijk betaalde „eigen"
concentratiekamp op de
Drentse heide.
Onthutst
Ruim vijftig jaar later, ont
spannen zittend achter zijn
bureau in een ruime werkka
mer op het ministerie van
binnenlandse zaken tracht
Dick Houwaart onder woor
den te brengen hoe onthutst
en verbijsterd hij was, nadat
hij alle archiefstukken, de
briefwisselingen, vergader
verslagen en Handelingen
van de Staten Generaal over
de behandeling van de joodse
vluchtelingen nad doorgeno
men.
Daaruit kreeg hij een schok
kend beeld van een „bene
pen, gierig beleid" dat onder
de regering-Colijn werd ge
voerd.
Auteur Dlck Houwaart met de oud-commissaris der
Koningin In Drenthe, mevr. mr. Schilthuis.
„Kijk" legt Houwaart de ach
tergronden bloot, van waar
uit hij zich twee iaar geleden
zette aan het schrijven van
het fascinerend documentair
verslag over de totstandko
ming van het kamp, „ik heb
een onbedwingbare nieuws
gierigheid naar oorlogsge
beurtenissen. Ik lees er alles
over. Niets ontgaat me. Elk
boek dat daarover handelt
neem ik door. Het zijn alle
maal stukjes van een giganti
sche legpuzzel. Onlangs ver
scheen net boek van Hans
Knoop over de Joodse Raad.
Hoe men er ook over denken
mag, het is een uiterst nuttige
bijdrage.
Aanloop
Het is ook een stukje van de
legpuzzel. Zo moet men ook
mijn boek bekiiken. Over
Kamp Westerbork in de oor
logsjaren is al veel geschre
ven door A.J. Herzberg en
door J. Presser, maar een
boek over de ontstaansge
schiedenis, over die vooroor
logse periode, het Nederland
se vluchtelingenbeleid in die
dagen, over de „aanloop naar
de vernietiging" was er nog
niet".
Houwaart zette het allemaal
op een rij en toont aan de
hand van nuchtere politieke
feiten, waar het fout ging
met onze goede bedoelingen.
„Die interpellatie in 1933",
schrijft hij, „was het begin
van een omstreden, soms
wankelmoedig, vaak hard en
onsympathiek vreemdelin
genbeleid. Juridische spits
vondigheden boorden vaak
warme, menselijke gevoelens
de grond in. De hulp aan
vluchtelingen kwam uit par
ticuliere bronnen. De rege
ring stond op het enge princi
pe van de ordehandhaving
en het overeind houden van
christelijke, zedelijk en eco
nomisch liberale normen".
Sprankje naastenliefde
De kerken lieten het volgens
Houwaart ook afweten. Ui
teraard in Nazi-Duitsland,
maar ook in Nederland was
er slechts een sprankje naas
tenliefde te bespeuren. „De
enige groep", aldus de auteur,
„die zie iets aan de joods-
christelijke vluchtelingen ge
legen liet liggen waren de
Quakers. Zijn openden in
Amsterdam een vluchtelin-
gencentrum".
„Vooral de gedoopte joodse
vluchtelingen kregen het
hard te verduren. Hun lot
was extra tragisch. Van hun
oude geloofsgenoten hadden
ze weinig te verwachten en
de christenen hadden toen
nog geen belangstelling voor
ze'
In 1933 kwam er een werk
kamp voor joodse vluchtelin
gen in de Wieringermeer op
een terrein van 100 hectare.
Enkele honderden mensen
werden er voorbereid op hun
„alijah" naar Palestina. Ver
der ging de gastvrijheid niet.
Integendeel. Op 16 mei 1934
werd een wet van kracht,
waarin regering en parle
ment zich tegen de bedrei
ging van joden op de arbeids
markt wapenden".
Fraai heer
Zo ging men steeds een stapje
verder totdat na de ver
schrikkelijke Kristallnacht in
Nazi-Duitsland de vluchtelin
genstroom nog toenam en het
vierde kabinet - Colijn plan
nen lanceerde voor de bouw
van een centraal kamp in
Westerbork. Op 12 mei 1939
debatteerde de Tweede Ka
mer over dit voorstel, waarbij
uit het betoog van de socialist
mr. L. Donker bleek dat er
zelfs censuur werd toegepast
op de brieven die Joodse
vluchtelingen naar het bui
tenland stuurden. Wijlen mi
nister Van Boeyen verdedig
de het voorstel. „Dat was een
fraai heer", aldus Houwaart.
De bewindsman vond het
prachtig dat er een kamp in
net in die jaren toch zeer af
gelegen Drenthe zou worden
gebouwd. Ook had de be
windsman een bankgarantie
van 1 miljoen gulden geëist
van het Joodse comité dat
Van Boeyen een bedrag van
5 tot 6 miljoen kon toezeggen.
„Het is duidelijk", aldus Hou
waart, „de menslievendheid
van de overheid en de rege
rende politici was groot, zo
lang de joden maar voor hun
eigen concentratiekamp zou
den betalen". Het voorstel
kwam door de Kamer en
werd op 21 juni 1939 ook
door de Eerste Kamer aan
vaard.
Het woord was aan de Com
missie van Toezich en Bij
stand, bestaande uit twee le
den van het Joodse Comité,
een van de Stichting Kamp
Westerbork (in oprichting)
een van het Kindercomité
(R.-K.), een van het Rooms-
Katholieke en een van het
Protestantse Vluchtelingen
comité. Het ministerie van
Binnenlandse Zaken wees
twee joden aan en een lid uit
de gemeente Westerbork. Op
28 juni werd het comité sa
mengesteld en de oud-com
missaris der Koningin in
Drenthe, mr. J. Cramer liet*
zich als voorzitter van de
Centrale Vereniging voor de
opbouw van Drenthe tot lei
der van het comité benoe
men, waarin ook nog burge
meester E.S. van Veen van
Nijeveen zitting had. De zaak
was daarmee beklonken en
de bouw kon beginnen.
Zuinig aan
Op 19 juli gaf premier dr.
H.Colijn jn zijn kwaliteit van
minister van Financiën ad
interim de opdracht tot de
bouw. De eerder afgetreden
minister van Financiën, mr.
J.A. de Wilde had overigens
zijn ambtgenoot van Binnen
landse Zaken laten weten dat
het allemaal heel zuinig
moest in Westerbork.
„De huisvesting van de
vluchtelingen mag niet te
zeer afsteken bij die van de
bewoners van de arme stre
ken in de provincie Dren
the". Dus kwam er bijvoor
beeld één douche voor 10
mensenZo somt Dick
Houwaart de voorbeelden
van het benepen beleid op.
Er is één schrijnend voorval
dat Houwaart nog memo
reert. Er werd door de voor
zitter van de Joodse raad,
prof. D. Cohen gepleit voor
het verstrekken van enig
zakgeld aan vluchtelingen
die verbleven in Reuver na
bij Venlo. Minister Van
Boeijen weigerde dat, zodat
de mensen zich niet bij hun
gezinnen konden voegen.
„Maar al die huwelijken gaan
stuk" wierp Cohen tegen,
„dat is dan de straf voor de
illegale grensoverschrijding",
aldus het keiharde antwoord.
Er was ook nog een voorstel
voor de opzet van een soort
kinderdorp dat het voorpor
taal moest vormen voor emi
gratie naar Palestina. Hou
waart: „Het is er niet van ge
komen. De Nederlandse in
stanties hadden het te druk
met centen tellen".
ALEX SNELLEMAN
n"|2
Geen vorst, w>°'
buien iu
naar Engeland trekk^
gen is dit opnieuw h<je>9
Een aktieve depressi. w
van de Golf van Bisk: De
Zuid-Engeland. Om 2'
pressie heen wordt
anische lucht aar], 21
waarin buien voorkoi'of
middagtemperatuur 2- De
veel verschillen met I
vandaag en gemiddel|oN
graden bedragen. Aan{i8.
moet tijdelijk op een kkett
zuidenwind gerekend ]2):
af en toe zelfs hard. v2g
de nacht zal de kome|„ j
gen vrijwel niet voork| 1
Redelijke ski -f
mogelijkheden™
DEN HAAG Hier vioc
sneeuwbericht van de.
in samenwerking met400
verkeersbureaus:
Eerste kolom: gen
sneeuwhoogte in cm
pistes •hek
Tweede kolom: geritten
sneeuwhoogte in cm qre?
pistes R25
T, *Joo
Duitsland n er
In het Sauerland zijn abee:
de hoger gelegen gebied
wat skimogelijkheden.
Harz zijn in de hoger jj
gebieden nog goede s(
lijkheden. In de Eifel I
menteel geen sneeu
Duitse middelgebergtei
een stijging van tem
verwacht en een klei
op regen, hetgeen
slechtering inhoudt.
Duitse Alpen hebben
berichten ontvangen.
Sauerland tot maxim.}
Harz tot maximaal 35}
Duitse Alpen 25 tot
Oostenrijk
Vorarlgebergte 25—7(
Tirol 25—60
Salzburgerland 257(
De wintersportmogelij
zijn in het algemeen
tot goed. Weersvooruil
Wisselend bewolkt en
buien. Later vanuit het|
regen, in berggebiedei
de 1500 m sneeuw,
temperatuur circa 3 grj
Zwitserland
Graubuenden 35—60
Berner Oberland
Wallis 30—55
Ook in Zwitserland
skimogelijkheden redt
goed te noemen. De pi
inmiddels vrijwel ovei
pend.
Weersvooruitzichten:
tenrijk
Noord-Italië
Zuid-Tirol 3070
Vrijwel alle pistes zijn {j
en er zijn goede skin
heden
België
Geen wintersportmogj
den.
Frankrijk
Savoie/Haute Savoie 3
In de Franse Alpen ziji gs
lijk tot goede skimog(~
den.
$5.
li
