s
„Misschien ga
ik die dug-out
wel
missen
Ik heb me als
een soort Heint
Davids gedragen
i
LAURENS MOUTED
LEIDEN/SPOKT
fiekLeSoutant
Leiderstroon Landzicht wankelt
RIENTAMERUS:
T>T>
ZATERDAG 17 DECEMBER 1983 PA(
Kees Vermeulen
verlaat LFC
LEIDEN Trainer Kees Ver-
meulen en LFC gaan na dit
seizoen uit elkaar. Dat gebeurt
op initiatief van Vermeulen.
De oefenmeester die gehoopt
had dit jaar een serieuze gooi
naar de titel in de derde klasse
te doen, maar dit plan door
kruist zag door de overstap
van een aantal kanaries naar
buurman Unitas Leiden, twij
felt nog over continuering van
zijn loopbaan. Het bestuur van
LFC beraadt zich met de spe
lersgroep over een vervanger.
LEIDEN De leiderstroon van
Landzicht 1 is in de eerste klasse van
de Leidse biljartcompetitie danig aan
het wankelen gebracht. Het viertal
van De Carambole was daarvoor ver
antwoordelijk door de Voorschotena
ren met 6-2 klop te geven.
TOP 2 kon, vanwege een vrije ronde
(nog) niet van de misstap van de kop
loper profiteren, maar ligt nu wel op
de loer. TOG 1 kon met een 5-4 zege
op 't Zuid weer iets dichterbij krui
pen. UVS zette TOP 1 met 9-0 aan de
kant en maakte daardoor een flinke
opmars.
Morskwartier 1 zorgde in de tweede
klasse opnieuw voor een zege, dit
maal ten koste van rivaal Morspoort
1: 6-2. De koploper beschikt nu over
een riante vorsprong op de concur
rentie. TOP 3 haalde het maximale
uit het treffen met de Spijkerbak: 10-
0.
Standen
Eerste klasse: 1 Landzicht 1 15-74. 2 TOP 2 14-
69, 3 TOG 1 15-67, 4 UVS 1 14-60. 5 t Zuid 1 13-
59. 6 TOP 1 14-58. 7 Carambole 1 13-56. 8 De
Heul 1 14-48. 9 Vriendschap 1 13-26.
Tweede klasse: 1 Morskwartier 1 14-76, 2 Kat
wijk 1 14-66, 3 Morspoort 1 en TOP 3 14-65, 5
Landzicht 3 14-64, 6 Stompwijk 1 13-61, 7 Land
zicht 2 14-55, 8 De Waag 1 13-46, 9 DOS 1 14-44,
10 Spijkerbak 1 12-37, 11 Between 1 13-39.
Derde klasse: 1 Between 2
TOG 2 14-59, 6 t Wachtje 1 15-58, 7 Vriend
schap 2 14-52. 8 Wapen van Voorschoten 1 12-
51, 9 Carambole 2 15-48, 10 UVS 2 15-44.
Vierde klasse: 1 Landzicht 4 14-89. 2 Witte
Hen 1 15-83. 3 Stompwijk 2 14-64, 4 Carambole
3 14-59, 5 Spijkerbak 3 14-59, 6 De Heul 2 14-53,
7 UVS 3 14-50. 8 Vriendschap 3 13-45, 9 De
Waag 2 13-43. 10 Haagweg 2 14-40.
Zesde klasse: 1 Spijkerbak 4 14-73. 2 Mors
kwartier 2 13-68, 3 De Heul 4 13-62, 4 't Zuid 3
13-59, 5 Carambole 4 14-58, 6 DOS 4 13-53. 7
TOP 5 13-53, 8 Morskwartier 3 13-50, 9 Witte
Hen 2 14-41. 10 DOS 3 12-34.
Zevende klasse: 1 Stompwijk 3 12-77, 2 't
Wachtje 2 13-66, 3 Morskwartier 3 13-60, 4 De
Waag 3 14-58, 5 DOS 5 13-53, 6 Katwijk 3 14-55,
7 UVS 5 14-65, 8 Witte Hen 3 14-47, 9 Carambo
le 5 14-47, 10 TOP 6 13-31.
Achtste klasse: 1 Katwijk 4 14-92, 2 De Heul 5
14-85, 3 Morspoort 3 13-67, 4 De Waag 4 14-62. 5
'l Wapen van Voorschoten 2 12-61, 6 Witte Hen
4 14-56, 7 DOS 6 13-55, 8 Bristol 1 14-55, 9 Spij-
'kerbak 5 13-35, 10 Haagweg 3 15-6.
Sportinstuif NKS
LEIDEN De Nederlandse
Katholieke Sporbond (NKS)
houdt vandaag en zondag een
sportinstuif voor D-junioren
van aangesloten voetbalver
enigingen uit de Leidse regio.
Een en ander gebeurt in de
Groenoordhallen. De E- en F-
junioren van de in totaal 24
deelnemende verenigingen
komen in 14 en 15 januari aan
bod. De jeugd houdt zich per
dag met vijf takken van sport
bezig: trefbal, lijnbal, een esta
fette, zaalhandbal en zaalvoet
bal. De aanvang is steeds 10.00
cha
Lustrum-mt 1
marathoif™*
ha W
als
li
NOORDWIJKERHOlkde j
Commissie Marathon jdti
streek, een samenwe de 1
gaan van onder meet er dil
tiekverenigingen De "de t:
Lisse en NSL Nooieond
hout, heeft besloten Ie jaa
gend jaar weer een tfede)
te zullen organiseren.
here
Deze lustrum marath^ldel
vijfde zal op 25
worden gehouden.
Zijn
gekl*
Opmerkelijke aftochten
Kien Tamerus en Laurens Mouter, twee in de
loop der seizoenen toch „honkvast" gebleken
oefenmeesters, lieten hun clubs kort geleden
weten aan het einde van de lopende competitie
te zullen stoppen. Tamerus besluit dan een
loopbaan van negen jaar bij Alphense Boys;
Mouter, eerder al zeven jaar achtereen werk
zaam bij UDO, vertoefde vijf seizoenen op
Roodenburgs sportpark Noord.
Twee opmerkelijke „aftochten" die de reden
vormen om beide bij hun verenigingen zo suc
cesvolle oefenmeesters bier aan het woord te
laten.
„LE-
in dit
ALPHEN AAN DEN RIJN Eigenlijk wilde Rien Ta
merus het vorig jaar al voor gezien houden bij Alphen
se Boys. Acht jaar bij één en dezelfde club, dat was, zo
vond hij, meer dan voldoende. Bovendien werd hij een
beetje moedeloos van wat hij „die typische Alphense
mentaliteit" noemt. „Een Alphenaar is van nature ge
makzuchtig. Waar ik na een nederlaag half krankzin
nig thuiskom, staan zij direct na afloop alweer breeduit
te lachen. Er moet echt iets boven staan willen ze pres
teren". Juist die laatste eigenschap zorgde ervoor dat
Tamerus er vorig seizoen uiteindelijk nog een jaartje
aan vastplakte. „Toen ik ze confronteerde met mijn er
gernissen, werd er door de spelers teleurgesteld gerea
geerd. Ze wilden me nog een jaartje houden. Waarop ik
zei: als jullie zeven punten uit de komende vijf wed
strijden halen, bekijken we de zaak opnieuw". Nou, na
vier wedstrijden waren de verlangde punten er". En
dus bleef de man uit Moerkapelle nog een jaar. Dit
maal staat zijn besluit echter vast. Na negen seizoenen
verlaat Rien Tamerus Alphense Boys.
Het einde van een goed huwe- nog eens drie seizoenen verder
lijk, dat, vooraf gegaan door
een degelijke verloving (Ta
merus was eerste jeugdtrainer
bij dé Boys) begon in 1976.
Kort nadat heel Alphen in de
ban was geweest van de „aard-
stralen" onder sportpark De
Bijlen. Wat is er toch de oor
zaak van dat geen van de Al
phense voetbalclubs op een
noemenswaardig niveau
speelt?, had men zich destijds
afgevraagd. Er kwam zelfs een
team van psychologen aan te
pas om klaarheid in de zaak te
brengen. Veel hielp het alle
maal niet. Alphense Boys pak
te de zaak naar achteraf bleek
beduidend kiener aan door
Rien Tamerus als hoofdtrainer
te contracteren. Hij bleek een
„wonderdokter" die de „pa
tiënt" binnen een jaar genas.
Zijn remedie: het bijbrengen
van mentaliteit en vechtlust.
En zijn ploeg leerde snel. Al
phense Boys promoveerde al
na een seizoen naar de vierde
klasse van de KNVB. Maar dat
was pas het begin. In de jaren
die volgden, stootte Alphense
Boys met Tamerus door tot in
de tweede klasse. Binnen een
iaar naar de KNVB, twee jaar
later naar de derde klasse, en
promotie naar de tweede.
Wordt die lijn doorgetrokken
dan staat na vier seizoenen
tweede klasse opnieuw een
promotie op het programma.
„Ach, altijd dat donderse kam
pioen worden", reageert Ta
merus op de gedane prognose.
„Alphense Boys is daar echt
nog lang niet aan toe. Goed, op
die vorige titels viel iets af te
dingen. Alphense Boys was
steeds een overtuigende kam
pioen. Maar nu zijn we echt
nog niet zo ver. Dat eerste
klasserschap moet het doel nu
ook niet zijn. Het is veel ver
standiger om eerst aan de
jeugd te bouwen, eerst zorgen
dat de junioren op regionaal
niveau gaan spelen. Een basis
kweken. Daarna kun je altijd
nog zien".
In al die jaren staat voor Ta
merus één ding als een paal
boven water: Alphense Boys is
één van de fijnste clubs uit de
regio. „Het is net een grote fa
milie. Jammer is alleen dat er
niet prestatiegericht genoeg
gewerkt wordt. Als de zaken
hier net zo geregeld zouden
worden als bij bijvoorbeeld
UVS of Rijnsburgse Boys zou
Rien Tamerus: „Een jaartje niets doen en een beetje
rondkijken".
er veel meer bereikt worden.
Maar ja, dan kom je weer op
die typische mentaliteit waar
ik met de pet niet bij kan.
Maar dat kom je niet alleen bij
Alphense Boys tegen. Ik
spreek Willem Deurloo van
ARC nog al eens. Daar is het
hetzelfde laken en pak. Alphia
en Alphen idem dito. Ze (de
spelers) hoeven kennelijk niet
zo nodig. Zeker in mijn begin
periode verbaasde ik me daar
over. Alphen een gemeente
met zo'n 50.000 inwoners, zon
der een voetbalclub die echt
op niveau speelde. Inmiddels
is daar enige verandering in
gekomen. Alphense Boys is
tweedeklasser en als alles goed
gaat, gaat ARC dit seizoen ook
omhoog. Maar, en daar blijf ik
bij, er zit nog meer in". Rien
Tamerus vindt echter dat zijn
tijd er nu wel opzit. Hij heeft
zijn bijdrage aan de opleving
van het Alphense voetbal
ruimschoots geleverd. Op zoek
naar een nieuwe club is hij
niet. Zijn stratenmakersbedrijf
vergt erg veel van zijn tijd. Hij
denkt er over om een jaartje
„niets" te doen. „Kan best nut
tig zijn. De velden weer eens
afgaan, beetje rondkijken hoe
anderen het doen". Hoewel:
„Misschien ga ik die dug out
wel missen. Want het is en
blijft een verdomd mooie job.
En niet alleen bij Alphense
Boys".
MAARTEN NOOTER
LEIDEN Laurens Mouter had het zich vooraf nog zo
nadrukkelijk voorgenomen. Drie jaar en geen dag lan
ger, dat was de periode die hij maximaal als oefen-
meester bij een en dezelfde vereniging zou doorbren
gen. Een periode die door Mouter lang genoeg wordt
geacht om zijn gedachten over het voetbal binnen de
club goed te kunnen spuien en kort genoeg om als be
trokken partijen niet op elkaar uitgekeken te raken.
„In de praktijk opgedane ervaring", zo verklaart Mou
ter de door hem vastgestelde grens van drie jaar. „Als
speler had ik het na zo'n tijd ook altijd wel gezien, wil
de ik ook wel weer eens wat anders. Nee, drie jaar is
mooi. Voor alle partijen". Desondanks vertrekt Mouter
aan het eind van dit seizoen „pas" na vijf jaar bij Rood-
enburg. Twee jaar later dan geprogrammeerd, derhal-
„Tja, ik heb me de laatste ja
ren als een soort Heintje Da
vids .gedragen", weet Mouter
lachend. „Zeggen dat ik drie
jaar de limiet vind en dan toch
bijtekenen. Eerst voor dat
vierde jaar, daarna voor dat
vijfde. En, eerlijk gezegd, het
werken bij Roodenburg bevalt
me op dit moment nog altijd zo
goed dat ik er voor mijn ge
voel best nog wel een seizoen
aan had kunnen vastplakkeVi.
Lekker, nog een jaartje bij een
geweldige club werken. Wer
ken met een bestuur dat visie
heeft, met een perfecte jeugdo
pleiding, met een jonge talent
volle selectie. Ideaal toch?
Maar dat zou echt niet goed
zijn geweest. Voor mij niet,
voor de club niet".
De reacties nadat hij zijn be
sluit bekend had gemaakt, de
den Mouter „wel goed".
De hu 31-jarige trainer die
voor zijn „Leidse periode" zes
jaar de jeugdtraining van UDO
verzorgde en een seizoen met
de selectie op pad was: „Er
waren spelers die zich hardop
afvroegen of zij het dan niet
goed deden en anderen die
vroegen waarom ik het niet
meer naar m'n zin had. Maar
dat was het dus niet. Het
wordt voor Roodenburg ge
woon tijd om een andere trai
ner aan te trekken die Je spe
lers nieuwe dingen kan leren,
binnen de club voor nieuwe
impulsen kan zorgen. En voor
Mouter wordt het tijd op zoek
te gaan naar een andere club
die hem wel wil hebben. Nee
hoor, ik heb helemaal nog
geen contacten, op dit mo
ment. En omdat ik niet aan
neem dat de clubs in rijen van
vier op Mouter zitten te wach
ten, zal ik, als de trainersca-
roussel in februari, maart weef
gaat draaien gewoon m'n
plaats innemen. Reageren op
advertenties van clubs, waarbij
ik denk redelijk te kunnen
functioneren. Daarbij zal
Roodenburg bij mij de eerstko
mende zes maanden vanzelf
sprekend nog centraal staan.
Al mijn aandacht opeisen. Kijk
eens, ik kan nu zeggen dat ik
viereneenhalf jaar lang een
prachtige tijd heb gehad bij
Roodenburg, ik wil over een
half jaar wel kunnen zeggen
dat het vijf schitterende jaren
waren. Om dat te kunnen be
werkstelligen zal ik de komen
de periode zo mogelijk nog
harder, nog enthousiaster wer
ken. Dat ben ik gewoon aan de
vereniging verplicht".
Laurens Mouter: „Drie jaar is mooi..."
lijkt na een terugval nu weer
„Belangrijk'
Met datzelfde Roodenburg
staat Mouter overigens voor
een „heel belangrijke" januari
maand. De sterk gestarte ploeg
op de goede weg te zijn en
krijgt volgende maand de kans
dat te bewijzen. Achtereenvol
gens wachten Lugdunum,
DRC en SEW op de blauw
zwarten.
Mouter: „Een heel belangrijke
serie. Eerst Lugdunum. een
wedstrijd waaraan we nu als
favoriet beginnen en dat is al
tijd lastig, dan DRC en SEW,
twee ploegen die bovenin
meedraaien. Na die drie partij
en weten we waar we met
Roodenburg staan. Of we in
derdaad naar boven mogen
kijken, of dat we ons "op een
plaats in de middenmoot zul
len moeten richten".
Welke conclusie erjj8t s<
wedstrijdenreeks ook" *0P*
ken kan worden, M<|n^A
looft dat er in de
voor het huidige, jonPn Zl-
enburg meer in zit r er0
plek in de eerste klaf 1
deze ploeg bij elkaar I
er in slaagt een jaarJaTC
vier goed mee te doL
ker dat dé hoofdkla
baar is. En als die
dan eenmaal daar is,
ook nog eens van
dat de ploeg in het
al een middenmootp
kunnen bereiken".
GERT-JAN
INGE
;reld
'spuit'
scl
de A
ondi
van
Kampioen
Het doet de redactie van deze
rubriek deugd u bij deze de
eerste officiële voetbalkampi
oen van het seizoen '83-'84
aan te bieden. Nu al? Ja, nu
al. Het derde zaalvoetbalteam
van Lugdunum is immers in
haar afdeling zo duidelijk een
klasse apart gebleken, dat die
titel al in dit jaar met de doel-
cijfers 112 voor (gemiddeld 18
per wedstrijd...) en 10 tegen
kon worden veilig gesteld.
En, ongetwijfeld, kon worden
gevierd.
Want al wat „bedaagde" he
ren als Hans van der Starp,
Henk de Cler en Jan Pijnak
ker kunnen niet alleen nog
altijd heel redelijk voetbal
len...
Publiek
Zo'n tweehonderd (kan iets
meer geweest zijn) toeschou
wers zorgden woensdagavond
voor een toch nog redelijke
entourage in de Vijf Mei hal
op het moment dat Elmex
Leiden en Rotterdam Zuid el
kaar in het kader van de ere
divisie basketbalcompetitie
bekampten. Nou ja, bekamp-
ten. Bij aanvang van het tref
fen kende de Rotterdamse te
genstander een achterstand
van 22 winstpunten op de
Leidse koploper en eigenlijk
mocht de ooit zo trotse nu tot
hekkesluiter verworden Rot
terdamse équipe alleen maar
hopen dat de wedstrijd onge
veer een dergelijk verschil in
de scores zou opleveren. Als
RZ met zo'n twintig punten
van Leiden verliezen; het zou,
gezien het krachtsverschil,
een redelijke uitslag mogen
worden genoemd. Het werden
er uiteindelijk achtentwintig
(91-63) en ook die marge kon
na afloop door de Rotterdam
mers als een draaglijke last"
mee de kleedkamer in wor-
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Maarten Nooter
den genomen. Of de Leidse veertig punten. En dan valt
toeschouwers die uitslag en het toch wat tegen dat de fa-
dat verschil ook als „aan- vorieten zelfs de honderd niet
vaardbaar" zagen, is evenwel halen,
de vraag. Het krachtsverschil
tussen Leiden en Rotterdam Publiek (2)
bedraagt op dit moment im
mers per wedstrijd minimaal De reden van dat mindere
scoren is natuurlijk duidelijk.
Leiden-coach Ruud Harre-
wijn en zijn spelers plegen de
verplichte nummers (en er
worden dit seizoen nogal wat
van die in dat kader passende
wedstrijden afgewerkt) deze
competitie immers op een bij
het niveau passende wijze af
te wikkelen. In eerste instan
tie mag de de vijf man tellen
de basis aantreden. Emill Ha-
gens, Jerry Beck, Don Cox,
Bert Kragtwijk en Randy
Wiel kennen in die aanvangs-
periode dan slechts een op
dracht: maak zoveel mogelijk
tempo, neem zo snel mogelijk,
zo ver mogelijk afstand. Op
het moment dat die opdracht
■is vervuld door de „starting-
five" en er dus een veilige
voorsprong op het electroni-
sche bord is gekomen, treedt
fase twee van het Leidse plan
de campagne in werking. Een
fase die inhoudt dat de spelers
van de eerste minuten het
veld ruimen en de wissels het
karwei mogen afmaken. Van
af dat moment houdt Leiden
één dus op te bestaan. Bepa
len publieksspelers als Ha-
gens. Beek en Wiel niet meer
het gezicht van Leiden, maar
doen spelers als Jim van
Dam, Ron Richel, Toon van
Helfteren. Frank Wessels, Ru-
dolf Oudshoorn en Erik van
Wee ren dat.
Publiek (3)
Vanaf dat moment ook, kan
de tegenstander beter bijblij
ven, soms nog wat van de
achterstand afknabbelen.
of#
Twaalf spetterende dunks.
Echte monsterscores zijn dan
in ieder geval uitgesloten, de
ware krachtsverhoudingen
komen niet meer in de score
tot uitdrukking. Het publiek
krijgt kortom niet meer wat
in redelijkheid mag worden
verlangd. Nu begrijpen Wij
van Hutspo(r)t best wel waar
om Ruud Harrewijn, zoals zo
vele collega's deze tactiek
volgt. Bankspelers zijn ook
spelers en je zou ze best wel
eens nodig kunnen hebben op
een moment dat het echt be
langrijk wordt. Maar toch:
waarom zo extreem doorge
voerd? De hard werkende
Leiden-ploeg biedt toch al zo
weinig spektakel, het publiek
komt toch al minder aan haar
trekken dan in andere goede
jaren in de Vijf Meihal ge
bruikelijk is geweest. Als dat
publiek dan toch nog met
ruim tweehonderd man en
vrouw opkomt voor een bij
voorbaat gelopen wedstrijd te
gen RZ, geef die toeschouwers
dan datgene waarvoor wordt
gekomen, waarvoor wordt be
taald.
Het echte Leiden dus. dat
Rotterdam, mede dankzij een
twaalftal spetterende dunks
van Beek, minimaal met 130-
44 verplettert
Vijlti
ien
Leiden verzorgde train
Twee uur trainen bij L
selaars.
Vijftien uur in totaal, j
wekelijks.
Het zou ons van Hu\
enorm verbazen als
Driehuis niet eens écif
zou worden.
Negen uur door de KNLTB
verzorgde tennistraining.
Twee uur training onder au- K(l)apstllk
spiciën van het District Den
Twee uur door het District
Kees: „130-44? Ach.
dunkt mij ook voldoe,nê
