Jezuïeten belijden trouw aan paus
Filippiinse bisschoDDen doen
fieldde Soivu
kerk
wereld
Religie in China maakt
ACHTERGROND
CöidóG Somant
Te lang en te kostbaar
ZATERDAG 26 NOVEMBER 19E
De orde van de Jezuïeten
verliest haar bestaansrecht
als ze de paus niet meer
trouw is. Jezuïeten moeten
altijd bereid zijn daarheen te
gaan waar de paus hen
stuurt, in oprechte en con
structieve samenwerking met
de hiërarchie van de kerk.
Dit zei de nieuwe superieur-
-generaal van de Jezuïeten,
de Nederlander Peter Hans
Kolvenbach gisteren toen hij
in het hoofdkwartier van zijn
orde zichzelf en het resultaat
van de zojuist beëindigde
33ste generale congregatie
aan de wereldpers presen
teerde.
Kolvenbach noemde de Hei
lige Vader in zijn toespraak
veelvuldig, en gaf daarmee
impliciet te kennen dat hij
als „zwarte paus" de speciale
band met de „witte paus" se
rieus wenst te nemen. Onder
zijn voorganger, de Span
jaard Arrupe, waren er nogal
eens wrijvingen tussen de Je
zuïeten en het Vaticaan. Kol
venbach zegt nu dat het be
leid van Arrupe weliswaar
juist was en zal worden
voortgezet maar toch nog
dieper beleefd zal moeten
worden, „omdat dat tot nog
toe onvoldoende is gebeurd".
Op aandringen van het Vati
caan heeft de afgelopen con
gregatie gezocht naar het
waarom van de „excessen"
van het verleden. Volgens
Kolvenbach zijn deze „defec
ten" dezelfde als die welke
de paus laatst in een toe
spraak heeft vermeld: som
mige Jezuïeten hebben zich
te seculier opgesteld, hebben
zich te „socio-politiek" gedra
gen, en lieten zich leiden
door criteria die niet altijd
evangelisch van aard waren.
Evangelisatie, zo citeerde
Kolvenbach de paus, moet al
tijd worden bedreven in
naam van de kerk en niet
overeenkomstig individualis
tische criteria.
In de persconferentie werd
Kolvenbach herhaaldelijk
gevraagd hoe hij dacht over
de houding van de Jezuïeten
in Latijns-Amerika, over hun
betrokkenheid bij de sociale
en revolutionaire strijd daar.
Volgens Kolvenbach maakt
men hier de grote fout teveel
te willen generaliseren. „Je
Peter Hans Kolvenbach.
kunt niet zeggen dat alle Je
zuïeten daar ginds links of
guerrilla-strijders zijn. Dat is
informatie geven die niet
juist is. De enige generalisatie
die je voor Latijns-Amerika
en voor de hele wereld kunt
maken, is&e zeggen dat de
Jezuïeten §veral de armen
willen helpen. De situatie in
Latijns-Amerika is moeilijk
en je kunt onmogelijk elke
Jezuïet zeggen hoe hij zich in
zijri specifieke situatie be
hoort te gedragen".
Toen Kolvenbach gevraagd
werd naar zijn mening over
de situatie in de Nederlandse
kerk zei hij: „Dezer dagen
ben ik in gedachten bij de in
woners van Beiroet die weer
een nacht in de schuilkelders
hebben moeten doorbrengen.
Daar denk ik meer aan dan
aan Nederland. Ik ben dank
baar voor de reacties die ik
uit Nederland heb ontvangen
vanwege mijn verkiezing,
maar men moet het mij niet
kwalijk nemen als ik zeg dat
ik niet meer op de hoogte
ben van wat er in Nederland
aan de hand is. Na 25 jaar
buitenland heb ik daar geen
kijk meer op. Hetzelfde gold
voor die andere Nederlander
die tot superieur-generaal
van de Jezuïeten is gekozen,
Roothaen. Ook hij wist meer
van de situatie in de rest van
de wereld dan van die in Ne
derland".
Kolvenbach, die twintig jaar
in Beiroet heeft gewoond,
verklaarde bijzonder getrof
fen te zijn door de oorlog in
Libanon. „Ik denk er elke
dag aan. Het lijden in dat
land duurt al zoveel jaren en
wordt steeds erger".
Peter Hans Kolvenbach, die
in sommige Italiaanse be
schrijvingen schuchter, ver
legen en zelfs schuw werd
genoemd, heeft op de druk
bezochte persconferentie veel
van deze vooroordelen weg
genomen. Hij antwoordde op
de vragen vlot, ontspannen,
veeltalig en met gevoel voor
humor. Hij zei dat hij nog
steeds niet wist waarom de
congregatie hem tot Jezuïe
tenleider had gekozen, maar
dat hij het iets beter begreep
na het lezen van al die kran
tenverhalen over zijn verkie
zing.
Over zijn plannen voor de
toekomst zei Kolvenbach
slechts dat hij eerst het huis
werk gaat doen en de orde
wil leren kennen. Daarna zal
hij zich pas naar buiten gaan
manifesteren. Zijn eerstvol
gende buitenlandse reis is
dan ook vastgesteld voor
eind 1984.
VANWEGE de kolossale schade die het bedri
door geleden heeft, heeft de president van de
bank de stakende postambtenaren gesommeen
onmiddellijk te beëindigen. De schuldvraag o^
ven die tot het uitbreiden van de staking heb
het mislukte overleg met de regering was t
van de rechter niet in het geding. Het ging om
belangen van de PTT-ambtenaren een schade i
maatschappij en door individuele bedrijven g
zouden rechtvaardigen. En het antwoord op di<
heel duidelijk nee.
De president van de Haagse rechtbank knoopt
aan vast dat het recht van ambtenaren om ac
niet onbeperkt is. De politie-ambtenaren hebbei
horen gekregen. Elementen die bij de beoord
rechtmatigheid van dergelijke acties meespele
meer de duur en de omvang van die acties, e
van invloed zijn op de mate waarin de samen]
economisch leven kan worden ontwricht. De r
ten uit het bedrijfsleven en trouwens ook het d
joenenverlies van de PTT zelf tonen aan dat h
op een onaanvaardbaar pijnlijke manier wrong
INTUSSEN is de impasse tussen kabinet en am
den nog niet doorbroken. Het Kamerdebat ov
van ambtenaren, trendvolgers en uitkeringstr
slechts tot resultaat gehad, dat voor de derde mj
mentair meerderheidsbesluit is genomen, waard
netsstandpunt werd ondersteund. De acties, die
begonnen met een stiptheidsactie van de postbe
maandag al hun zevende week in. Onmiddelli
