Kans groot op volledige diplomatieke betrekkingen tussen VS en Yaticaan ÊcidócSoina kerk wereld jï Echec van het voorbehoud 'ACHTERGROND CeUUcSoivtont ZATERDAG 19 NOVEMBER 1983 Als een initiatief in het Amerikaanse Congres suc ces heeft om na ruim een eeuw de volledige diploma tieke betrekkingen te her stellen, wordt de persoonlijk vertegenwoordiger van pre sident Reagan bij de Heilige Stoel buitengewoon en ge volmachtigd ambassadeur, met een staf van vier of vijf medewerkers. „Veel zou er overigens niet veranderen", zegt William Wilson, de hui dige vertegenwoordiger. „Zeker niet het feit, dat wij uitstekende betrekkingen hebben en goed en regelma tig contact onderhouden". Wilson, vijfde in de reeks onbezoldigde presidentiële vertegenwoordigers bij het Vaticaan, is een makelaar uit Californië en een oude vriend van Reagan. Hij. acht de kansen groot, dat het Congres de weg zal vrijma ken voor volledige diploma tieke betrekkingen. Groot-Brittannië en het Va ticaan zetten de stap in janu ari 1QR9 tnon Ho Rritco oo. zou zijn, omdat de breuk met Engeland al dateerde uit de zestiende eeuw, toen Hendrik de Achtste de rooms-katholieke kerk in zijn land maakte tot een na tionaal katholieke onder zijn suprematie. De Verenigde Staten onder hielden diplomatieke be trekkingen met de Pauselij ke Staat van 1848 tot 1867, toen de Italiaanse patriot Giuseppe Garibaldi het pau selijke leger versloeg en de pauselijke staat ophield te bestaan. Het Amerikaanse Congres nam toen een wet aan volgens welke geen geld kon worden uitgetrokken „voor de legatie in Rome", en de laatste Amerikaanse ambassadeur, Rufus King jr., verliet Rome in 1868. De Verenigde Staten had den geen vertegenwoordiger bij de Heilige Stoel tot 1939, toen president Franklin D. Roosevelt het ambt van „persoonlijk vertegenwoor diger" in het leven riep en Köf rfof H.furAn P T" Henry Cabot Lodge naar het Vaticaan stuurde. President Jimmy Carter stuurde eerst David McLean Walters en daarna de oud-burgemeester van New York, Robert Wag ner. Het wetsontwerp, dat het Congres nu in behandeling heeft heft de restrictie van 1867 op en opent de moge lijkheid voor de president om volledige diplomatieke betrekkingen op ambassa deursniveau aan te gaan. „Het heeft iets weg van het decreet van president Car ter, dat de Volksrepubliek China erkende", zegt Wil son. De Nationale Raad van Ker ken, Baptisten en Evangeli- kalen in de Verenigde Sta ten zijn tegen erkenning, omdat zij zou ingaan tegen de in de grondwet vastgeleg de scheiding tussen kerk en staat. Afgezien daarvan is er weinig opwinding ontstaan. De senaat stemde eenstem mig in met het hechten van \7~,; tenlandse zaken verwacht men, dat de versie van de wet in het Huis van Afge vaardigden, ingediend door de voorzitter van de com missie van buitenlandse za ken Clement Zablocki, de mocraat uit Wisconsin, spoe dig in behandeling zal wor den genomen en goedge keurd. Daarna is het aan de president om de zaak te be krachtigen. In de Amerikaanse hoofd stad zou de apostolische de- legaat bij het Amerikaanse episcopaat die geen diplo matieke status heeft maar wel met zekere achting door de wereldlijke overheid wordt behandeld aposto lisch pro-nuntius worden (géén nuntius, want dan eist- de diplomatieke conventie, dat hij deken van het corps diplomatique wordt, wat voor een .protestantse' natie niet aanvaardbaar is). Tot het begin van dit jaar had persoonlijk vertegen woordiger Wilson werk- 64 elke dag duizenden pel grims en toeristen afzetten. Zijn kantoor heeft het aan zien van een ambassade in miniatuur. Er is een wacht kamer met een gewapende schildwacht. De ruime huis kamer met pastelgele muren is Wilsons privékantoor. Wat de eetkamer moet zijn geweest wordt gebruikt voor vergaderingen. Wilson zelf overgegaan tot het katholicisme zegt, dat de ambassadeur bij de Heilige Stoel niet van dat geloof hoeft te zijn. „De Britse ambassadeur is het niet. Er zijn er wel. Het is niet belangrijk voor het ambt", zegt hij. Met de hulp van een ambtenaar van de buitenlandse dienst en twee secretarissen, staat Wilson dagelijks in verbinding met het Vaticaanse staatssecreta riaat. De Amerikaanse am bassade in Italië verschaft administratieve medewer king, maar Wilson rappor teert rechtstreeks aan het hoogwaardigheidsbekleders en Amerikaanse officiële bezoekers te regelen, zoals in de afgelopen weken voor de ministers van defensie en justitie, Caspar Weinberger en William French Smith, die door de paus ontvangen werden en Paul Nitze, Ame rikaans hoofdonderhande laar op het ontwapeningso- verleg met de Sovjet-Unie in Genève, die een onder houd had met de staatssecre taris van de Heilige Stoel, kardinaal Agostino Casaroli. Wilson is ook de man die er voor kan zorgen, dat Ameri kaanse hoge bezoekers van het Vaticaan een stoel op de eerste rij krijgen wanneer Johannes Paulus II op woensdag zijn algemene au diëntie verleent. Een ambassadeur zou het zelfde werk doen als een persoonlijk vertegenwoordi ger, maar in groter stijl. „Krachtens het protocol zit ik bij diplomatieke ontvang sten in donker colbertkos- J] Het Nederlandse voorbehoud ten aanzien van d^€ van de nieuwe kruisraketten op ons grondgebied nen de NAVO niet meer als drukmiddel om te v(t dat er in Europa kruisraketten worden geplaatst. II week duidelijk geworden bij het kernwapendel Tweede Kamer. Doordat Nederland, aldus premief niet in de positie verkeert om bezwaar te makenjj begin van plaatsing in andere landen, is onze voj strategie ten einde. DiE strategie hield in dat Nederland positieve d? fende op de onderhandelingen tussen Oost en )j Rusland en Amerika duidelijk te laten weten, dat» bij een succesvol overleg in Genève geen en bij ee king wel kruisraketten zou plaatsen. Nu in Enj West-Duitsland met de plaatsing wordt begonnen, r gelijkheid voorbij. PREMIER Lubbers wist dat donderdag in de Ka/ tuigend duidelijk te maken. Hoe zuur de mislukkiij voorbehoud-strategie ook is, er kan niets meer aa worden. Dat zou ook het geval zijn geweest als de P de Arbeid in de regering zou hebben gezeten. Ook heeft Lubbers op overtuigende wijze duidelijk gei/ wees op het feit dat de PvdA in het tweede Kabinet het NAVO-besluit uit 1979 tot plaatsing als een gog| vaardde, en op basis van dat besluit zo mogelijk oo[ wilde uitoefenen op de onderhandelingen in Gej PvdA kreee toen wel een aantekening, een voetn<)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 2