„Snor" is met z'n 23 jaren de oudste kat van Nederland Ministerie steunt )ezwaren Groenoord Zegge schrijve. jla fUNIOR KAMER START BOLLENPRO JEKT £eidóa<2owumt P GEHOORZITTING BIJ EEN STOKDOVE KA TER IN ALPHEN Okee; Filmhuis dus Buzz Buzz de Strippenkaarten neemt meteen maar weer afscheid km'** 1 £eïdóe<3otncvnt IDEN/REGIO WOENSDAG 28 SEPTEMBER 1983 PAGINA S i uis l elhu t vj Jjkt i Va ddt «E Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch ol' schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 - 12 22 44 op toestel 10. r in ht h Brit r chze ?k. L ?n gt ?el tc v r$, all verhi SsP"l Gisteren ben ik, in Al phen aan den Rijn, op audiëntie geweest bij een oude wijze kater. De oudste wijze kater van ons land. Geen kat of poes die hem slaat in le- ZJea.yensdagen. „Snor": de orm, ^bonkige, de vel over ijkht been-magere, de „lat" op tg gt yier witte poten behaag- yaua.de het even wankel te (ovt lopen vanaf zijn ligplaats op de plaid naar een ta- 1 oa bleau met aap, noot, mies op de grond. Sinds een week houdt Snor het bij de plaid. Tevoren hield hij zitting en ligging op wr* de door zijn nagels ge- mdè teistei"de groene crapaud n fu, van zijn hem beminnend onde -en verzorgend vrouwtje; bode dat er verder niet om te*** maalde. Maar daar du- velde Snor opeens vanaf, van die crapaud, en kwam niet op zijn poot jes, maar op z'n zij te recht. En nu komt hij vaidaar nooit meer, op die coi stoel, en houdt hij zich op de vlakte en van de >r was gisteren nog een tje lodderig aan het navie len. Een week geleden werd jij 23 jaar, en sloeg daarbij soort- (maar niet ras-)genoot Popydon, die niet verder dan 22 kwam, maar niettemin staat opgetekend in de Guin ness Book of Records als re- rdhouder. Rasechte Popy- 7«/iv|lon (ik ken zelf nog een vrij itokoude Siamees, Proprion nweiBeratarogloe, die het niet /verder bracht dan 19 jaren) moet het afleggen tegen vul lisbak Snor. „Niks geen ras", bazinnetje, z'n U „vrouwtje" Wagener, „hij is H n Sewoon een een kater; I ba 8een bankbiljet op pootjes. ^"Bastaarden zijn 't sterkst". Stokdoof Je kunt nauwelijks zeggen, ,dat Snor mij en fotograaf Wim van Noort „in gehoor" ontving. Mevrouw M.E.Wa- ner (die met haar 75 jaar i kloekheid, in het centrum .Driehoorne" een omgekeerd evenredige indruk maakte) zijl 6'- ■3? vreesde zelfs, dat haar Snor behoorlijk doof is. Het bezoek liet hem, in elk geval, Sibe risch koud. Snor reageerde niet eens meer op het knip pen met de vingers, dat me vrouw Wagener deed. Maar het was een geweldig bezoek, vond ik. Zo zwijgzaam en on verschillig jubilerende Snor zich betoonde, des te levendi ger was de getuigenis van zijn verzorgster. Snor, die al „eeuwen geleden", in Den Haag bij de Wageners kwam toen hij amper drie maanden was, heeft nog steeds het at tribuut dat hem aan zijn naam hielp: witte, heel lange, radar-achtige snorharen, die niet meer zo sterk trillen als weleer. Zwart van vacht, .voorzien van een witte bef, en met een blik die zegt „je kunt me nog meer vertel- „Vorige week nog ging die rekel van me op kikker vangst. In de sloot, hier vlak bij. Dat ging even mis, en hij kwam er onder het kroos weer uit. Mal beest. Ja ja, even wachten, je krijgt je eten hoor; boefie. Kijk kijk, wat lopen we nu opeens vlug hè! Die Snor toch. Hij is van de zomer nog met me op va kantie geweest naar Duits land, en hij lag in de auto tussen de poten van een hond (van mijn dochter) die nota bene geen kat kan velen. Maar Snor kon geen kwaad doen. Vroeger hadden we een parkiet (die vloog op m'n hoofd en op mijn schouders en op m'n vork; vreselijk las tig hoor), maar die riep had ik 'm geleerd „poes, poes, poes". Dat kon je die parkiet leren. Gek hè, een vogel die een kat roept! Maar een gevoelig dier hoor, Snor rare drol van me; ik kan hem voorlopig nog niet mis-/ sen, al zal ik nooit meer een dier in hu^ nemen, als ie er niet meer is nou, Snor stond een weeklang elke keer voor de liftdeur, hier in huis, nadat onze hond Basje (ook een lovely bastard, die op een herder leek) gestor ven was. En maar miauwen, want hij miste die hond". Snor was vroeger „een mooie, brutale Snor, een mooie dikke vette beer ja hè, nu zitje te spinnen hè; als ie maar op schoot kan zit- tep". Mevrouw Wagener (wat een vitaal vrouwtje heeft die bejaarde kater) heeft de han den vol aan Snor, die voor de Mevrouw Wagener met Snor. fotograaf moest poseren. In allerlei houdingen. Maar het waren steeds weer de poten op de prent: „Het is allemaal poot wat je ziet", vond me vrouw Wagener. Totdat ze hem in een andere houd greep nam: „Ja, nu lijkt Snor mooi op een „hangsnor". Hè bah, nu moet ik straks vis gaan koken. Vreselijk. Vies, vis. Snor eet een pond wij ting in twee dagen, en run- derhart, verder niets. Daar staat een kan vol water (die moet ik weghalen als de hond van mijn dochter hier logeert); Snor drinkt geen melk. Hij slikt wel medicij nen tegen z'n te harde ontlas ting, zeg maar". Vis!, bah Snor, de wonderbare kater, die in een prachtig Alphens verzorgingscentrum warm gekoesterd zijn laatste dagen slijt, en op een druipnatte in gedutte reiger lijkt, dit stok oude fenomeen „heeft z'n ge bit nog, ruikt niet uit z'n adem, is gewoon een gezonde oude heer die af en toe een stukje loopt om in beweging te blijven. Eventueel op de gang hier. Of zoals gisteren. Toen is hij weer met me aan de wandel geweest, op het landje hiernaast. Dan kan ie door het gras lopen. Hij blijft er wel koud onder hoor, hè drollepot! Gedverderrie, straks die vis weer.-En soms kan Snor geen vis meer zien. Dan weer iets anders op het menu. Nee, geen brokjes. Die komen niet door z'n keel. Hart dan maar; hart gaat er altijd wel in, bij deze oude fijnproever". Elk jaar gaat mevrouw Wa gener naar haar kinderen, vlakbij Detroit, in Noord- Amerika. Dan blijft Snor thuis; „door mijn dóchter in Alphen verzorgd. Alleen hoop ik, dat dit jaar mijn be zoek niet in december valt, •want dan ligt de sneeuw rond het Michigan-meer hui zenhoog, en kom je er niet eens meer doorheen met hoge laarzen". Koesterende liefde Op de piano in de brede hal van de flatwoning stonden uitgebreid partituren, waar onder de „Dance of the Mir litons" en „Dance of the flo wers" tot spelenstoe gereed. Folk Dean onder handbereik. Buiten de zorg voor Snor, mag mevrouw Wagener zich graag aan het huis-, tuin- en keukenspel op de toetsen overgeven. Ze lijkt net zo be genadigd als haar stug vol houdende kater, die alleen nog maar „knort en snort" als ie aangehaald wordt; alsof er hem iets bijzonders te wachten staat. Terwijl het al leen maar koesterende liefde Al eerder is Snor, vanwege zijn uitzonderlijke staat, in de regionale publiciteit versche nen. Dat leverde zijn vrouw tje Wagener „fanmail" op: „telefoontjes met de beste wensen; kaarten ook, van wildvreemden. Kijkt u maar". Ik zag lieve kaarten met „gefeliciteerd met de 23- jarige: wij hebben zelf een zwartwitte kater gehad die 18 jaar is geworden". En: „Wat bent u een schat voor die ren!" „Grappig hè vond, vergenoegd, mevrouw Wage ner. die de afzenders gaat be antwoorden. En ze pakte Snor weer even liefdevol aan, en streelde 'm: „Wat een lekkere sodehannese rotkat ben je ook. Hè, Snor van De zaak is rond: het filmhuis van het Leids Vrije- tijds Centrum aan de Breestraat heeft achter de ra men weer gewoon FILMHUIS. Toch was het even leuk, nietwaar, met dat fluimhis en zo. Het was een aardig vrijetijdsspelletje. En nu met z'n allen naar de film. Verbazingwekkend goed nieuws uit de huppelde- pup-sector van het Leid- se lichte muziekwereldje: we stevenen af op een afscheidstournee. De af- scheidstournee van BUZZ BUZZ DE STRIPPENKAARTEN, een gedegen, klopvaste combinatie van de kou- we grond die nimmer aan een presentatietour nee is toegekomen. Mij werd dienaangaande een communiqué verstrekt, dat hierbij aan de open baarheid wordt prijsge geven. Het luidt als volgt: „Buzz Buzz de Strippen kaarten is de nieuwe forma tie rond chef-de-cuisine, ex traordinaire en voormalige Leidse Sleutelgaten-bassist Chris Hensing. Gefrustreerd door de tè intelligente aan pak van de Sleutelgaten en geïnspireerd door een (te) grote voorliefde voor geniale componisten uit het Neder landstalige verleden (Jan Boezeroen, Corrie de Re kels) besloot hij het over een gans andere boeg te gooien. In een louche Amsterdamse nachtclub" (er bestaan in Amsterdam eenvoudig geen louche nachtgelegenheden, TP.) ..ontmoette hij zanger Otto Oelo en drummer Uuk te Nuuk, die wel oren had den naar de grootse beloften van roem, drank glitter. Zij bedachten zich geen mo ment en completeerden het modernistische hoempa-trio, dat sinds begin september '83 de Nederlandse podia, di- en tripodia onveilig maakt met o.a. een veelbesproken optreden in de kantine van camping „Zorgvlied" te Al- mere Haven. Inmiddels kwam het tot on overkomelijke religieuze me ningsverschillen (en dat in het H.Jaar) en besloot het trio tot een afscheidstournee, die zich rond de viering van Leidens Ontzet in de Sleutel stad zal afspelen. Wij verzoe ken u de volgende data in uw agenda op te nemen: zondag 2 oktober (avond): café Odes- sa. maandag 3 oktober (mid dag): café Odessa, (avond): café 't Keizertje, (nacht): café Meneer Jansen". Enfin, u ziet maar, zo vlak vóór Buzz Buzz de bush bush intrekt. Avond- of nachtkle ding niet verplicht, doch on gewenst. 10' ORZITTING BIJ RAAD VAN ITATE OVER STANK SLACHTHUIS ia reni hui Si uden IIDEN Er schort nog- wat aan het slachthuis, it bleek gisteren tijdens hoorzitting bij de Raad n State. Deze hoorzit- [gèlij 'g was belegd omdat de n ui woners van de wijk aar roenoord bezwaren heb- en n n tegen de door de ge- :en "eente aan het slachthuis end 8e6even" voorlopige hin- in. lrvvetvergunning. De be- oners hebben voorna- Irie lelijk last van de stank, 10 het slachthuis ver- rèidt. Zij menen dat de ige hinderwetver- nning onterecht door gemeente is afgegeven. een brief van de directeur- neraal voor de Milieuhygië- van het ministerie van s 'lkshuisvesting Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer bleek al eérder dat het slacht huis aan de Leidse Pasteur straat aan enkele voorwaarden niet voldoet. Zo zouden schuif deuren open staan, die eigen lijk gesloten moeten blijven. Tevens moeten slachtafval en kadavers eens in de 24 uur worden opgehaald Dit zou niet altijd gebeuren. Bovendien moeten huiden die niet binnen 48 uur zijn opgehaald in een gekoelde ruimte opgeslagen worden. Verder bleek uit de brief dat het schoonmaken van enkele containers, de bloedreservoirs en het terrein niet goed gebeurt. De bewo ners van Groenoord sloten zich in de gisteren gehouden hoorzitting geheel aan bij de constateringen in de brief van de directeur-generaal van de milieuhygiëne. De directeur van het Slacht huis A.F.C. ten Berg verweer de zibh door te stellen dat het verzamelen van kadavers ei genlijk een taak van de ge meente is. Maar dat bij over name van de gemeente, het slachthuis verplicht is gesteld kadavers uit Leiden en omge ving te ontvangen. Dit bete kent dat dode dieren naar het slachthuis gebracht moeten worden en daar soms enige tijd op vervoer liggen te wach ten. „Voor een adequate kada verberging zijn renovatieplan nen aanwezig", zo stelde direc teur Ten Berg. Tevens stelde hij dat het bedrijf dat elke dag het slachtafval ophaalt, niet al tijd precies na het slachten langs kan komen. Dit zou vooral te wijten zijn aan het feit dat dit ophaalbedrijf het enige in de Zuid-Holland is, dat bij alle slachthuizen langs moet. „Maar er wordt elke dag geleegd en binnen 24 uur treedt geen stank op van het 'y, Het slachthuis aan de Pasteurstraat. slachtafval. Verder zijn voor het weekend alle silo's leeg. Als het toch stinkt, komt dit omdat er dan al stinkende ka davers van elders zijn aange voerd", aldus de directeur van het slachthuis. Na wat vragen van de voorzit ter, de staatsraad Toxopeus, bleek dat het ophalen van het afval en de huiden niet altijd even soepel verliep. Verder bleek uit de antwoorden van de directeur dat in de opslag plaats voor de huiden geen koelelementen te zitten, die de temperatuur beneden de 10 graden houden. „Als die hui den te koud worden wil de af haler van de huiden ze niet meer. Te veel kou beschadigt de huiden. Maar de huiden moeten altijd binnen 48 uur gehaald worden en pas daarna WiiÊiÊÊms is er sprake van koeling. Voor die tijd is het niet nodig", zo stelde de heer Ter Berg. Voor zitter Toxopeus sloot de bijeen komst min of meer af door te zeggen dat de huiden dan wel binnen 48 uur opgehaald moe ten worden, omdat anders de gemeente de instelling zal moeten sluiten, omdat deze zich niet aan de hinderwetver gunning heeft gehouden. het bou» ntes voet! ubfce] c|SSÈ/STREEK Wie th het Bloemencorso dit afgelopen jaar nog ns voor de geest kan ha- (het bollencorso) zal waarschijnlijk ook die torm mooie stoomtractor innen herinneren die 4 uitmaakte van de jfcihge stoet. Die wagen is voor deze gelegen- lid geadopteerd door de mior Kamer Bollen streek, die daarmee be kendheid en de eerste aanzet op de weg naar de realisatie van het Museum voor de Bloembollen streek wilde bewerkstelli gen. Voor dat doel is na melijk nogal wat geld no dig en de initiatiefnemers van het museum kunnen best wat hulp gebruiken, dus ook die van de Junior Kamer. Om een en ander te bereiken heeft de Kamer een Bollen- pakketten-aktie op stapel ge zet, die thans van start gaat. Dat is overigens niet voor de eerste maal dat een dergelijke aktie door de Kamer wordt ge organiseerd, want men heeft al meer met dat bijltje gehakt en dat bleek zeer suksesvol. Om het gestelde doel te kun nen bereiken, heeft men een kweker bereid gevonden de benodigde bollen tegen kost prijs te leveren. De verkoop van de kant en klare pakket ten levert uiteraard enige winst voor de Kamer op en die winst zal naar het museum gaan. Twee pakketten zullen worden samengesteld, die voor respectievelijk 35 en 55 gulden te koop zijn. Bovendien heeft men een „Plantaardig Prijzen festival" aan de bestellingen gekoppeld. Door een bestelling te plaatsen en een slagzin van twee regels in te leveren bij de Junior Kamer Bollenstreek, Machtiging 656, 2160 VE Sas- senheim (een postzegel is dan dus niet nodig) kan men daar aan meedoen. De Junior Kamer is een trai ningsorganisatie, die ongeveer 575.000 leden telt, die zich be vinden in 91 landen. De orga nisatie is niet politiek of reli gieus gebonden en staat open voor mannen zowel als vrou wen tot 40 jaar. De doelstelling van de Kamer is het ontwik kelen van eigen kundigheden en het bevorderen van ge meenschappelijke inspannin gen van jonge mensen met als doel het verbeteren van het sociaal, geestelijk en econo misch welzijn van de mens heid, door ontwikkeling van een zich bewust worden en aanvaarden van verantwoor delijkheden in de maatschap pij. Overigens heeft de Junior Ka mer van de Bollenstreek al meer van zich doen spreken, bijvoorbeeld toen enige jaren geleden aktie werd onderno men om de ruïne Teijlingen op de grens Sassenheim-Voorhout te behouden. Kortebaandraverij tijdens feest in Lisse LISSE Zoals de naam het al aangeeft, zal tijdens de harddra verijfeesten ook een internationale kortebaandraverij worden gehouden. Dat gebeurt morgen vanaf twee uur op de Heereweg vanaf de Laan van Rijckevorsel tot 't Vierkant. Traditiegetrouw zal langs de baan van deze 68e kortebaandrave rij een consumptietent worden opgesteld. Ook de totalisator is weer aanwezig. De entree voor niet-leden vanaf 16 jaar bedraagt zes gulden. Kinderen betalen een gulden en bejaarden met een Pas 65 betalen drie gulden. De draverij gaat om een totaal prijzenbedrag van 10.000 gulden. De pikeur van het winnende paard ontvangt tevens de Arnold van Berkelprijs, die bestaat uit een zilveren tulp. Zegge en schrijve vragen wij slechts één nieuwe abonnee voor een luxe Parker balpen 1 _als nieuwe abonnee Naam Adres Postcode/Plaats_ van de Leidse Courant Betaald wordt (Z p^r maand (met automatische afschrijving) C per kwartaal Stuur een luxe Parker balpen naar: Naam Adres Postcode/Plaats_ Telefoon I Stuur deze bon in open envelop -geen postzegel I plakken- naar: Leidse Courant, Antwoordnummer 232, ^2500 VG Den Haag

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 5