,Wie zichzelf
(oed verkoopt komt
eker aan een baan"
Jur van de waarheid komt naderbij voor CDA
Secretaresse
verkoopt alles
om restaurant
te beginnen
Binnenland
CcidócSotuont
E WERKLOZEN-TRAINING:
z
sS^SIJTHOFF PERS
ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1983 PAGINA 7
FDE Je bent werk
en je solliciteert je
zenloos. Je ijverige cor-
Dondentie wordt echter
beloond. Steeds weer
afwijzing dat aan een
lere kandidaat de voor-
wordt gegeven. En
je een keertje komen
ten, dan ben je zo ze-
vachtig dat alles in het
iderd loopt. „Dat is be
niet nodig" meent L.
lus uit Eefde. Hij bege-
It alweer bijna een half
werknemers die bij
Holec-concern zijn
slagen. Helpt zowaar
meeste cliënten weer
een baan. In septem-
begint Straus aan de
anisatie van een serie
daagse trainingen voor
•klozen. En creëert
rmee meteen een aan-
nieuwe arbeidsplaat-
temeer daar veel mensen naar
Straus' mening toch al nauwe
lijks weten te onderhandelen
in een sollicitatieprocedure.
Bij een volgende opdracht bin
nen het Holec-concern werd
Straus opnieuw ingeschakeld.
In Hattem leidde de motl.atie-
cursus van Straus tot duidelij
ke resultaten: 98 procent van
de mensen die weg moesten,
bleek binnen vier maanden
opnieuw een baan gevonden te
hebben.
Dezelfde ervaringen deed
Straus op bij Heemaf in Hen
gelo en bij Smit Transformato
ren, ook bedrijven van Holec,
waar gesaneerd moest worden.
„Met vier werklozen van Ho
lec heb ik daarop een bureau
gesticht dat eerst in Twente,
maar nu na de vakantie door
heel Nederland deze seminars
voor werklozen zal organise
ren. Slaat het aan dan kan dat
per regio nog eens werk voor
drie tot vier man betekenen".
manier waarop de meeste
klozen werk zoeken, is
omen fout. Het grote pro-
in is dat nagenoeg nie-
d beseft dat je aan het on-
ïandelen bent. Jij hebt iets
ieden, dat je moet verko-
Dat is veel belangrijker
het feit dat je werkloos
en zo dolgraag een baan
hebben". De heer Straus
uit Eefde heeft de afgelo-
tweeëneenhalf jaar erva-
hoe een werkloze zijn kan
kan vergroten, als hij
r weet hoe je een sollicita-
cunt aanpakken.
1980 werd ik door een ex-
ja gevraagd of ik de reor-
satie bij Holec wilde bege-
;n. Dat was bedoeld voor
periode van zes weken",
ten zelf werkloze Straus
!n Utrecht bij een vesti-
van het Holec-concern
de slag waar 95 mensen
lagen zouden worden,
iten met de mensen op het
4DS k praten thuis. Al die er-
igen die ik daarbij opdeed
ik op papier gebet. Zo is
mlijk het seminar „Werk
averen" tot stand geko-
lammende schok
grote probleem is volgens
as dat de schok van het
doos worden veel mensen
lamt". Dat werkt door bij
zoeken naar nieuw werk,
Straus wil zijn idee beslist niet
commercieel gaan verkopen.
„Te zijner tijd zullen wij naar
een stichtingsvorm of zo over
gaan". Het gaat Straus er niet
om werklozen één dag voor
vijftig gulden (inclusief lunch)
te motiveren en te trainen
voor een sollicitatie. „Naast die
ene dag, gaat het vooral om de
doorlopende begeleiding van
de groep. Daarin zit een be
langrijk deel van de taak van
de docent".
Volgens Straus missen veel
sollicitanten kansen door hun
sollicitatie-angst. „Dat is net zo
iets als vliegangst. Men is hy
pernerveus en heeft in feite de
situatie niet meer zelf in de
hand. Maar een sollicitant
moet weten wat hij wil. Hij
moet ook weten dat het heb
ben van diploma's nog niets
zegt over zijn geschiktheid.
Het gaat om het profiel van de
functie aan de ene kant en het
profiel van de sollicitant aan
de andere kant".
Nieuwsgierig.
Dat lijkt makkelijk praten,
want hoeveel werklozen
schrijven zich wezenloos aan
brieven zonder antwoord te
krijgen of hooguit een sum
miere afwijzing in de bus krij
gen? „Dat is helemaal niet no
dig", benadrukt Straus. „De
manier waarop men een solli
citatiebrief schrijft is heel be
langrijk. Een goede brief krijgt
altijd respons. Je moet name
lijk de andere partij door je
brief nieuwsgierig maken. Je
moet je eigen pluspunten be
nadrukken en jezelf daar van
uit presenteren. Ik zeg ook al
tijd dat je altijd een baan krijgt
als je in staat bent de andere
partij ervan te overtuigen, dat
hij wat aan jou kan verdienen.
Dat klinkt heel economisch,
maar in werkelijkheid komt
het toch daarop neer. Dat pro
beer ik op die seminars de
mensen duidelijk te maken.
Solliciteren is onderhandelen,
het is ook een spel. Dat spelen
wij in een rollenspel op die se
minars ook voor. Je presenta
tie, je houding, het zijn alle
maal dingen die invloed kun
nen hebben op het wel of niet
krijgen van een baan".
De training levert volgens
Straus niet alleen beter gemo
tiveerde mensen op, maar ook
mensen die mondiger zijn.
Mensen die weten dat zij als
sollicitant bepaalde rechten
hebben. „Natuurlijk heb je
rechten. Wie een brief schrijft
maar vier weken later nog
niets gehoord heeft, heeft het
recht te vragen of de brief wel
aangekomen is. Hij heeft net
zo goed het recht precies de
redenen te weten waarom hij
is afgewezen. Dat is niet shoc
kerend, zoals personeelswer-
kers wel eens zeggen. Eerlijk
heid is niet onfatsoenlijk. Bo-
vendien kan een sollicitant
van de redenen van afwijzing
leren".
Gedreven
Straus geeft toe een „gedre
ven" mens te zijn. „Je moet
uitbuiten wat je in je hebt. Iets
met en voor mensen doen,
heeft altijd in mij gezeten.
Vroeger dacht ik roeping te
hebben om als missionaris
naar de zending te gaan. Was
ook niet onlogisch als oudste
zoon van een broodbakker in
Roermond. Eind '44 had ik
plannen om chirurg te wor
den. Maar dat kon pa niet be
talen".
Straus ging na de oorlog in
dienst. „Veertien dagen bij de
marine gezeten, waarna ik al
werd overgeplaatst naar de
luchtmacht. Daar kreeg ik een
opleiding tot straaljagerpiloot".
Via de KLM, Martin (Air)
Schreuder kwam Straus in de
horeca terecht, waar hij een
paar bedrijven opbouwde.
In '67 veranderde zijn leven
drastisch toen hij een studie
L. Straus: „De
manier waarop
de meeste
werklozen werk
zoeken is
volkomen fout"
beurs kreeg voor een zware
economische studie in Lugano.
Als internationaal manage-
ment-adviseur werkte hij ver
volgens lange tijd voor een
Amerikaans consultancy bu
reau. „In de jaren zeventig ben
ik eigenlijk van organisatie
adviseur omgezwaaid naar het
personeelswerk".- Bij Holec
werd Straus voor zes weken
binnengehaald, maar 29 maan
den later is hij nog volop aan
de slag met de begeleiding van
personeel dat ontslagen moet
worden.
En dan nu deze seminars.
„Ach, ik doe dit omdat ik on
voldoende gezag heb om dit
idee nationaal te kunnen diri
geren, terwijl dat wel zou moe
ten. Onze maatschappij zou
een budget moeten creëren om
mensen op te leiden naar een
werksituatie. Dat geldt voor
scholieren, maar ook voor
werklozen die buiten het ar
beidsproces zijn komen te
staan. De werkloosheid is een
geweldig groot probleem. Het
wordt ook immens groot aan
gepakt. Helemaal fout dus.
Want het effect van al die
grootschalige plannen en idee
ën is niet groot. Bij een klein
schalige aanpak, dus begin
nend bij de mens zelf, zie je
wel direct effect. En dat beoog
ik met die seminars".
Verschuiving
Straus beseft heel goed dat zijn
training de sollicitatiekans van
de een wel groter kan maken,
maar dat door het gebrek aan
werk, toch weer een ander
buiten de boot zal vallen. „Ak
koord, dat is waar: het werk
op zich neemt niet toe", be
kent Straus. „Maar naar mijn
idee zou je ook het vrijwilli
gerswerk heel duidelijk als
werk moeten gezien. Ook als
een morele verplichting van
de mens aan de maatschappij,
om zijn kennis niet thuis te de
poneren maar voor het alge
meen belang te gebruiken.
Men moet dan de uitkering
ook zien als normaal onder
deel van onze economie".
Straus geeft toe een idealist en
optimist te zijn. „Ik geloof in
de wereld. Ik heb zelf ook die
pe dalen beleefd, maar door
dat geloof er altijd uitgeko
men. Geloof in de wereld en
in jezelf. Dat is ook iets wat bij
een sollicitatie speelt. Ik meen
dat wij als mensen in de we
reld als team moeten functio
neren. Dat kan als iedereen el
kaar wil helpen. Als iemand
tegenwerpt dat de ideale maat
schappij niet bestaat, bestrijd
ik dat niet. Maar ik mag er
toch wel naar toe proberen te
werken? Iemand moet begin
nen. En dat je de eerste klap
pen opvangt, hoort erbij. Het
klinkt misschien eigenzinnig
en betweterig. Maar ik heb ge
leerd elke avond voor de spie
gel te gaan staan en jezelf eer
lijk de vraag te stellen of je
vandaag bezig bent geweest je
zelf of je ideeën te verkopen".
Belangstellenden voor een
septembercursus in de steden
driehoek Apeldoorn /Deven-
ter/Zutphen, kunnen een in
formatiebrief vrijblijvend op
vragen bij de heer Straus,
Eek
BERT MOLENAAR
N HAAG In de don-
dagen voor Kerstmis
het jaar 1979 liep on
betekende nog slechts
jaar rond op het Bin-
hof. Veel van het poli-
e bedrijf ontging hem,
tr dat er in het .CDA
heel erg mis was, kon
aan zijn aandacht
ontsnappen. Tien le-
van de CDA-fractie,
gerden akkoord te
n met het kernwapen-
iid van het kabinet-
Agt-1. Als die tien bij
beslissende stemming
de boot zouden vallen,
het afgelopen zijn met
CDA-VVD-kabinet,
op slechts 77 zetels
inde.
jging om het inmiddels be-
jte en beroemde NAVO-
)elbesluit, dat twee dingen
plsde: enerzijds het produ-
plaatsen van 572
we atoomraketten voor de
pellange afstand (ter ver
ging van verouderde ty-
en anderzijds het voorne-
i te onderhandelen met de
sen over dit soort wapens
ïwachting van de statione-
De Nederlandse regering
stemde zelf volledig in met het
dubbelbesluit, evenals de VVD
en het merendeel van het
CDA, zij het dat daar wat aar
zelingen bestonden. Maar een
meerderheid in de Kamer, be
staande uit de oppositie en de
genoemde tien christen-demo
craten, wees het plan af. Die
meerderheid meende dat er
eerst onderhandeld diende te
worden, alvorens besloten kon
worden tot produktie en plaat
sing.
Wel en niet
•Voor premier Van Agt en
vice-premier Wiegel was goe
de raad duur, temeer omdat zij
onder geèn beding moeilijkhe
den wensten met de NAVO
(lees: Amerika). Maar in geza
menlijk conclaaf vonden de
beide vrienden er wat op. Ne
derland zou het dubbelbesluit
tegelijkertijd wel en niet voor
zijn rekening nemen!
Van Agt onderbouwde deze
„redenering" als volgt: met de
produktie van de raketten had
Nederland niets te maken,
want dat was een zaak van de
Amerikanen; met de plaatsing
in West-Europa ging Neder
land akkoord, met dien ver
stande dat het wat betreft het
eigen grondgebied een voorbe
houd maakte. Plaatsing in Ne
derland werd afhankelijk ge
steld van het resultaat van de
onderhandelingen tussen
Amerikanen en Russen. Toen
Van Agt dit „standpunt" in de
Tweede Kamer bekend maak
te, ging het nog bijna fout,
doordat de ministers Van der
Klaauw (buitenlandse zaken)
en Scholten (defensie), die
deelnamen aan de NAVO-mi-
nisterraad in Brussel, hun col
lega's het een en ander nog
niet duidelijk hadden kunnen
maken. Op de persconferen
ties, die op datzelfde moment
in de Belgische hoofdstad aan
de gang waren, bleken de
NAVO-woordvoerders dan
ook van niets te weten.
Alle (toen nog) vijftien
NAVO-landen hadden una
niem het dubbelbesluit onder
schreven, zo werd gemeld. Pa
niekerig overleg tussen Den
Haag en BruSsel leidde uitein
delijk tot de uitleg, dat het Ne
derlandse voorbehoud was op
genomen in het geheime be-
sluitenlijstje, behorende bij het
dubbelbesluit. Hoe het ook zij,
de tien dissidente CDA'ers na
men er. genoegen mee en Van
Agt en Wiegel hadden hun ka
binet gered.
Maar daar was dan ook alles
mee gezegd. Hèt was een pu
bliek geheim dat bondgenoot
nummer één, Amerika, het ge
drag van de Nederlandse mi
nisters niet als een werkelijk
probleem zag. Vooral doordat
Van der Klaauw en Scholten
zelf binnenskamers die indruk
HEMELS
IKI/&
VWAf Htor W>Wfë|Ej/
tL)Kjewe...£ECÖ2)
wekten, werd het Nederlandse
voorbehoud meer beschouwd
als een rituele dans, behorend
tot de folklore van de-Neder
landse politiek.
„Voorbehoud?"
Deze achtergrondkennis is no
dig om de wederwaardigheden
te kunnen begrijpen van de
Nederlandse parlementaire de
legatie in Washington. De poli
tiek leiders van PvdA, CDA
en VVD werden daar de afge
lopen week geconfronteerd
met een recht-toe-recht-aan-
houding van de Amerikanen.
Dezen bleken zich niets aan te
trekken van de bijzondere Ne
derlandse positie. „Een voor
behoud van Nederland? Nooit
van gehoord", zei onderminis
ter Kenneth Dam in een ge
sprek met de Nederlandse de
legatie. De Amerikanen leg
den de eis op tafel dat alle be
trokken landen na (het mis
lukken van) Genève de hun
toegewezen raketten zouden
plaatsen. En als één land dat
niet zou doen, dan zou het wat
meemaken. Dat land mocht
erop rekenen dat het voortaan
in de NAVO buitenspel zou
staan, als het zou gaan om be
langrijke beslissingen!
Den Uyl en Nijpels kwam deze
houding wel goed van pas.
Beiden namen de kans te baat
om „te bewijzen" dat het Ne
derlandse standpunt, dat in
feite het CDA-standpunt is,
niets uithaalt. Van CDA-zijde
is altijd gesteld dat het „geen
ja, geen nee" van Nederland
zowel Russen als Amerikanen
onder druk zou zetten. Den
Uyl en Nijpels concludeerden
in Washington dat dit waar
het Amerika betreft in elk ge
val niet waar is. De regering-
Reagan wil dat er in december
begonnen wordt met plaatsen
(in Duitsland en Italië), aldus
Den Uyl en Nijpels. Beiden
zeiden dat de Amerikanen er
niet meer in geloven dat vóór
het eind van het jaar de on
derhandelingen in Genève tot
een succes leiden, waardoor de
plaatsing van nieuwe NAVO-
raketten overbodig zou wor
den.
De uitwerking van dit gege
ven was uiteraard wel ver
schillend. De PvdA-leider ver
klaarde nog eens met nadruk
dat Nederland nu alleen nog
maar, net als zijn partij, „on
voorwaardelijk nee" kon zeg
gen tegen de kruisraketten. De
VVD-voorman stelde daaren
tegen dat Nederland, als Genè
ve mislukt, het aan de NAVO
verplicht is in december reeds
positief te belissen over de
plaatsing van kruisraketten in
Woensdrecht. Zou er daarna
toch nog een akkoord komen
tussen de VS en de Sovjet
unie, dan kunnen die wapens
weer worden weggehaald, re
deneerde Nijpels.
Huilende derde
Bij zoveel (grimmige) voldoe
ning aan PvdA- en VVD-zijde
kon het niet anders dan dat
CDA-fractieleider Bert de
Vries de huilende derde zou
zijn. En zo was het dan ook. In
de wandelgangen van het
Marriott-hotel in Washington
werd duidelijk, dat hij de toe
komst met veel zorg tegemoet
ziet. Het CDA is met een
schok tot de conclusie geko
men dat het uur van de waar
heid veel dichterbij is dan het
had gedacht. De formule, die
Van Agt in 1979 uit de hoge
hoed toverde, biedt waar
schijnlijk nog uitstel tot hoog
uit begin volgend jaar.
Tot nu toe had de CDA-top,
inclusief premier Lubbers,
erop gegokt dat ook na decem
ber de onderhandelingen tus
sen Russen en Amerikanen
door zouden gaan. Daaraan
dacht men het argument te
kunnen ontlenen voor een
hernieuwd uitstel van de be
slissing. Maar nu weet men
dus dat die kans zeer gering is.'
Immers, als de onderhandelin
gen in Genéve op niets uitlo
pen en er als gevolg daarvan
geplaatst wordt in Duitsland
en Italië, zullen de Russen
daar zeker de eerste tijd tijd
niet al te vriendelijk op reage
ren. Zij hebben al gedreigd
met afbreken van de onder
handelingen in Genève en het
stationeren van raketten in
Oost-Europa.
In dat geval kan het kabinet
niet anders dan zich houden
aan de belofte dat het uiterlijk
in de komende zomer, wan
neer de bouw van de raketsi
lo's in Woensdrecht moet wor
den aanbesteed, zal laten we
ten welke kant het op wil. Te
gen die tijd zal ook de CDA-
fractie een standpunt hebben
moeten gevonden. Aangezien
de verdeeldheid op dit punt
nog altijd groot is, wordt het
een uiterst moeilijke discussie.
Over de afloop daarvan, be
staat in politiek Den Haag
overigens weinig verschil van
mening. Dit kabinet en de
overgrote meerderheid van de
CDA-fractie, die de NAVO
zien als hoeksteen van de Ne
derlandse defensie, zullen, als
vluchten niet meer kan, ak
koord gaan met stationering
van een aantal (vermoedelijk
geen 48) kruisvluchtwapens.
Temeer omdat de NAVO be
reid is zo'n duizend verouder
de atoomkoppen uit Europa te
rug te trekken, waardoor ook
een paar nucleaire taken van
het Nederlandse leger kunnen
worden afgestoten.
Aangezien CDA en VVD nu
wel een flinke meerderheid
hebben (81 zetels) en zij zich
bovendien gesteund weten
door klein rechts (6 zetels),
mogen er heel wat christen
democraten tegenstemmen
zonder dat er gevaar ontstaat
voor het kabinet. Het is niet
voor niets dat Mient Jan Faber
een andere koers voor het
IKV aan het uitstippelen is,
gericht op het bevriezen van
de kernwapenarsenalen in
plaats van het eenzijdig afzien
van bepaalde wapens.
RIK IN 'T HOUT
DELDEN Hoe komt een secretaresse van een ziekenhuis
er toe om na 22 jaar trouwe dienst haar baan op te geven,
haar hele hebben en houwen te verkopen om zich daarna
te storten in het avontuur van de exploitatie van een (failliet
gegaan) restaurant? Mevrouw M.D.J. Hofman lacht al haar
tanden bloot als ze antwoord geeft op die vraag, „ik vind
het gewoon leuk".
„En om tot mijn 60e door te gaan als secretaresse van vier
Enschedese chirurgen zag ik niet zitten. Vooral niet toen ik
mijn (jongere) collega's eens hoorde praten over een wat
oudere secretaresse. Dat moet mij niet overkomen, dacht
ik. Toen ik dan van mijn moeder ook hoorde, dat dit restau
rant zou worden verkocht heb ik de kans gewaagd".
Hofman is de nieuwe eigenaresse van het bekende restau
rant „In den Drost van Twenthe" in Delden. Een eigenares
se, die straks weer „naar school" gaat, want zelf beschikt
ze niet over de nodige horeca-diploma's. Met bedrijfsleid
ster Loekie Mandenmaker, een kok en een kelner hoopt
Hofman „deze uitdaging tot een goed einde te brengen".
Daarbij heeft ze de eerste tegenslagen al geïncasseerd. Het
pand restaurant, appartementen plus tennisbaan en
(openlucht)zwembad werd publiekelijk verkocht, nadat
de inboedel al was geveild. Dat gebeurde op 29 mei van dit
jaar, maar als Hofman gedacht zou hebben na de koop vlot
aan de slag te kunnen, dan had ze zich vergist.
Né de officiële toewijzing aan haar werden door anderen
hogere biedingen uitgebracht, wat voor de bank aanleiding
was haar kredietwaardigheid ter discussie te stellen. Zelfs
ging men zo ver te stellen, dat zij eerst haar huis diende te
verkopen voordat het groene licht gegeven kon worden (dat
is nu overigens gebeurd en ze woont nu boven het restau
rant).
Een en ander had tot gevolg dat na heel veel vijven en zes
sen Hofman een andere bank inschakelde om haar belan
gen te behartigen. „In een weekeinde was de zaak daarna
voor elkaar. Maar ik begrijp al die vertragingen wel: De eer
ste bank had bij dat faillissement veel geld verloren en nu
er hogere biedingen op tafel lagen probeerde men op die
manier meer uit het faillissement te halen".
Maar het resultaat van de vertraging was dat het restaurant
niet heropend kon v/orden voor de zomermaanden en dat
Hofman de plaatselijke feestweek miste. Kortom: Een niet
te schatten omzetderving, die nog extra geaccentueerd
werd door een inbraak, waarbij antiekdieven probeerden
oude tegels uit een schouw te breken. De tegels raakten
beschadigd.
Terwijl ze door het restaurant, de kleine jachtkamer. de ap
partementen en de eetzaal-voor-ontbijters en feestgangers
loopt, wordt druk gewerkt aan de inrichting. We zullen niet
zo exclusief zijn als de vroegere Drost en wat lagere prijzen
aanhouden", vertelt Hofman. „Een echtpaar met kinderen
moet bij ons kunnen eten".
„Ach, eigenlijk was ik al jaren op zoek naar een pandje om
er een eethuisje of een bistro in te vestigen. Ja, ik houd van
koken. In het weekeinde zit Ik vaak in allerlei kookboeken
te snuffelen en vaak leefde ik me ook uit in koude buffetten
voor vrienden en kennissen. Het is de bedoeling dat ik in
het restaurant help waar het nodig is".
„Eigenlijk is het de hele ambiance van een restaurant, die
me aantrekt: Het contact hebben met en het verzorgen van
mensen. In het ziekenhuis ben ik begonnen op de poli. Daar
sprak je nog met mensen. Maar langzamerhand is het werk
steeds meer administratief geworden en dat trok me niet zo
aan".
Het is beslist geen gok, die ik heb genomen om naar dit
unieke pand te gaan. Het is een weloverwogen stap. De chi
rurgen en andere specialisten? Die hebben heel enthousiast
op mijn plannen gereageerd. Een aantal heeft al een tafel
besproken....
In de herlstrakantie mei uw krant naar hel Sauerland:
5-DAAÜSE LUXE
TOURINGCARREIS NAAR WINTERBERG
Vertrek maandag 10 oktober a.a.
Voor een aantrekkelijk 5-daags arrangement van maandag 10 oktober
1983 t/m vrijdag 14 oktober 1983 hebben we het niet zo erg ver gezocht:
SAUERLAND. het fascinerende land van de duizend bergen. Een populaire
vakantiebestemming en een bekend kuuroord dat zich door de met uitge
strekte bossen bedekte hellingen en diep ingesneden dalen uitstekend
leent voor fijne wandelingen.
Onze standplaats Is WINTERBERG, met In het" centrum nog een aantal
sfeervolle straatjes met karakteristieke vakwerkhuizen en gezellige terras
jes. De figging is uiterst gunstig voor het maken van een aantal Inte
ressante excursies.
Ons verblijfshotel Steyman Is zeer rustig, maar toch centraal gelegen direkt
aan de bosrand en dus bijzonder geschikt voor fijne wandelingen over
goed aangelegde paden. Het heeft een uitstekende keuken en is vriendelijk
en efficiënt Ingericht. De gasten kunnen van veel tot het hotel behorende
faciliteiten gebruik maken zoals een verwarmd en overdekt zwembad,
sauna, volautomatische kegelbaan en bierstube. Alle kamers hebben dou
che en tollet.
Maandag vertrekken we uit Den Haag en Rotterdam richting Langschede
voor de lunch en vervolgens via een bijzonder fraaie route naar onze be
stemming.
Dinsdagmorgen Is men vrij, waarna een mlddagtocht wordt gemaakt naar
de Kahler Asten, een van de hoogste bergen van het Sauerland. Vanaf de
uitkijktoren heeft men een prachtig uitzicht op de omgeving.
Woensdag staat een volle dagtocht op het programma naar Dillenburg, het
stadje waar de oorsprong van het Huis van Oranje ligt. Daarna richting Sla
gen, gebouwd op 7 heuvels in het Slegerland.
Donderdag een mlddagtocht naar de parel van het Sauerland: het schilder
achtige bergstadje Arnsberg. De burcht, de oude markt en de hulzen met
de houtgesneden gevelversieringen zorgen voor een romantische sfeer, U
krijgt uiteraard ruim de tijd om door de sfeervolle straatjes te dwalen. Vrij
dag gaan we weer huiswaarts en rijden via de Monnesee richting Dort
mund. Met een feestelijk afscheidsdiner In Nederland zal deze trip worden i
besloten.
De prijs van deze Sauerland-tocht bedraagt slechts 375.-
per persoon op basis van volpenslon (vanaf de lunch op de heenweg t/m
het afscheidsdiner) en op basis van een 2-persoons kamer met douche en
tollet. De toeslag vóór een 1-persoons kamer bedraagt 25.-. Reisverzeke
ring 10.- per persoon 5,- kosten.
Annuleringsverzekering 3 1/2 van de relssom 6.- kosten.
Inlichtingen en boekingen: telefonisch onder no. 070-190882 (van maandag
t/m vrijdag van 9 tot 13 uur) of persoonlijk In onze vestigingen Spuistraat
71, Den Haag (op de hoek van het Spul) of Coolsingei 67, Rotterdam (t.o.
Stadhuis).
TEL. 070-190882
POSTBUS 16050
2500 AA S-GRAVENHAGE
(MAANDAG T/M VRIJDAG
TUSSEN 9 EN 13 UUR)
