JESPER OLSEN
male
hoopt op Deense stunt op Wembley
CEES ZOONTJENS
wil met crosstop hogerop
e
Loten
ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1983
STERDAM Al zo'n an-
half decennium zwermen
inse voetbalprofs over het
opese continent uit. Ze be
en tót de sterren van hun
jteams, maar samenge-
cht in het Deense nationa-
dftal was het meestal maar
Daar is nu verandering
[ekomen. Denemarken telt
maal mee.
emarken telt mee in de groep 3
de kwalificatie voor het Euro
kampioenschap, waarvan de
ronde volgend jaar in Frank-
wordt gehouden. De Denen
i in de rangschikking op zeven
:en uit vier wedstrijden en heb-
J een punt minder dan Enge-
Hildat echter wel een duel meer
er zijn naam heeft staan. Vol
le week woensdag staat het
elduel op het programma. In
- in jWembley-stadion zal naar alle
rgar sehijnlijkheid worden beslist
lere ngeland dan wel Denemarken
dat Frankrijk afreist. Achttien-
i m<end Denen zullen present zijn
;lste iun favorieten te steunen. De
het ïlsen staat een heet avondje te
ns riten.
disti van de nieuwe vedetten van
over )eense voetbal is Jesper Olsen,
vleine spits van Ajax. Olsen, die
l open woensdag na een blessu-
n halve wedstrijd speelde voor
in het duel met Olympiakos
ïus maar zich opmerkelijk in
fers I om volgende week woensdag
for iVembley te kunnen spelen,
zijn t zich in zijn vaderland onge-
g to populair gemaakt door een
iat 1 istisch doelpunt in de thuis-
het trijd tegen Engeland. Zoals
een irland zich de onnavolgbare
opeiplus het doelpunt tegen Feye-
ijn. d herinnert, zo staat de Denen
treffer in het geheugen ge-
sr Olsen verhaalt zelf: „Dat is
v lijk te beschrijven, het gaat
n, o lsief. Sören (Lerby; red.) ging
o'err oom en speelde de bal. We
en met 2-1 achter en het was
ieeft»atste minuut. We hadden goed
leeld, beter zelfs dan anders, en
Stonden op het punt te verlie-
Ik dacht er niet over na, maar
pnd ineens na twee man voor-
igaan te zijn alleen voor de
rd ier. En toen was het gebeurd.
is toch leuk in Idraetsparken,
,50.000 mensen op de tribune,
ie zijn helemaal gek hoor".
ïmarken heeft altijd wel goede
gehad, maar er werd te veel
zichzelf gespeeld. Nu is het
ploeg. We hebben nu nog
jland uit, Hongarije uit, Grie-
and uit en Luxemburg thuis,
[land is de eerste en ik denk
wanneer we daar winnen het
ord feaat. Dan hebben we een heel
f kans".
>ch
fïl het gehele Deénse elftal
t uit zogenaamde legionairs,
Jesper Olsen in een karakteristieke pose, een tegenstander verslagen achter latend. Ditmaal is PSV'er Huub Stevens het slachtoffer.
spelers dus die hun brood verdie
nen in het buitenland. Denemar
ken is bekend geworden om dit uit
zonderlijke exportartikel. De' inter
nationals Allan Simonsen en Lars
Bastrüp "spelen nu weer in Dene
marken, maar zij verzamelden hun
ervaring in het buitenland (Borus-
sia Mönchengladbach, FC Barcelo
na, Charlton Athletic, Hamburger
SV). Doelman Ole Kjaer is de enige
die in Denemarken speelt met mis
schien nog de veldspeler Ole Mad-
sen. Jesper Olsen noemt zijn ploeg
maats verder op: „Lerby, Rasmus
sen van Hertha Berlin, Morten Ol
sen van Anderlecht, Ivan Nielsen
van Feyenoord, John Lauridsen
van Espanol, Jens Jörgen Bertilsen
van Seraing in Belgié, Klaus Berg-
green van Pisa, Preben Elkjaer
Larsen van Lokeren, Kenneth
Brylle van Anderlecht, Jan Molby
van Ajax".
Even doordenkend over de kaart
van Europa komen we nog tot pro-
tentiële krachten als Per Frimann
van Anderlecht, Michael Laudrup
door Juventus uitgeleend aan Lazio
Roma en Henrik Agerbeck van de
Franse kampioen Nantes. Boven
dien is er nog Allan Hansen van
HSV. „Scoorde op penalty tegen
Engeland", voegt Jesper Olsen er
aan toe. En de van Valancia naar
Anderlecht verhuisde Frank Arne-
Semi-profniveau
Die uittocht van voetballers, dat
uitzwermen over Europa, wat bete
kent dat voor zo'n speler persoon
lijk en voor het Deense clubvoetbal
in het algemeen? Jesper Olsen
duikt in zijn eigen ervaringen, legt
het uit „Als je in Denemarken
voetbalt haal je eigenlijk het semi-
profniveau niet. Het is amateur
voetbal, je werkt acht uur per dag,
dat kan niet. Daarom zoeken de be
tere spelers het hogere niveau bij
clubs als Anderlecht of Ajax".
„Ajax is over mij getipt. Ik speelde
bij Naestved toen Tonnie Pronk en
Arie van der Eyden kwamen om
mij te contracteren. Maar ik was
pas achttien en was net bij een
bank gaan werken. Daar had ik
een leerperiode van twee jaar voor
ik examen kon doen. Dat wilde ik
eerst afmaken. Als achttienjarige
vertrekken vond ik toch, nog iets
anders dan op m'n twintigste en
een diploma op zak. Ajax kwam na
twee jaar terug en ik ben gegaan.
Je komt in een vreemd land waar
je niemand kent. Als je er twee we
ken met vakantie bent is dat iets
anders, dan ga je snel weer naar
huis. Na een half jaar was iklnge-
burgerd. Het belangrijkste was het
leren van de taal (Olsen spreekt
perfect Nederlands red.). Ik ben in
de zomer twee maanden in Dene
marken geweest en was. het bijna
weer wat verleerd, wat gaat dat
vlug? Ik voel me in Nederland nu
zeer goed thuis. Denemarken lijkt
op Nederland, over het algemeen
genomen hebben de mensen dezelf
de mentaliteit".
„Om je in den vreemde goed te
voelen is het uiteraard wel van be
lang dat je speelt. Op de bank zit
ten of geblesseerd zijn is daarvoor
niet bevorderlijk. Toen ik in Am
sterdam kwam werd er een heel
nieuwe ploeg opgebouwd. Tahama-
ta ging weg, Kees Zwamborn, Hen'-
ning Jensen, die periode was het.
Dat was een beetje mijn geluk, ik
kon er in komen. Achteraf zeg ik
dat het sowieso wel was gelukt,
maar dat wist ik toen niet. Ik was
er wel van doordrongen dat ik niet
moest wanhopen wanneer ik toch
op de bank terecht kwam. Dat zou
veroorzaakt kunnen worden dooi
de overgang van Denemarken naar
Nederland. Maar na een paar we
ken had ik al wel in de gaten dat ik
het ging redden".
Leukste speler
Op die manier werd Nederland
en zijn eredivisie dus een van
de leukste spelers van Europa rij
ker. Ajax voer wel bij de streken
van Olsen met als absoluut hoogte
punt de weergaloze treffer tegen
Feyenoord. Maar, Denemarken is.
behalve voor het nationale elftél
dan, een prachtspeler kwijt. Hoe zit
dat Deense clubvoetbal dan in el
kaar en wat voor toekomstver
wachtingen mag dat koesteren?
Jesper Olsen: „Profvoetbal van de
grond krijgen is een moeilijke zaak.
Hoeveel mensen wonen hier in Ne
derland? Veertien miljoen! In De
nemarken net vijfNiet dat dat
alléén doorslaggevend is. Je moet
geld hebben, goede sponsors. In
Denemarken gaat het momenteel
niet zo goed met de economie. Toen
ik in Naestved speelde verdiende
een semi-prof twintigduizend gul
den bruto per jaar. Een leuke bij
verdienste".
„De structuur van het Deense voet
bal zit als volgt in elkaar. Er zijn
drie divisies met 48 clubs, waarvan
45 met semi-profvoetbal zijn begon
nen. Dat is natuurlijk veel te veel.
Op een gegeven moment konden
de topspelers meer verdienen in de
derde divisie dan in de eerste. Dat
was een wanverhouding, toen in
1978. Daar is nu wel wat verande
ring in gekomen, de beste spelers
zitten weer in de eerste divisie. Een
belangrijke stap zal zijn de oprich
ting van een profliga met hooguit
twaalf clubs. Dat zal vermoedelijk
over twee jaar zijn. Het niveau zal
er hoger van worden, maar nooit
zo hoog als in de toplanden van Eu
ropa. De omstandigheden daarvoor
kunnen in Denemarken niet ge
schapen worden. Dat is de reden
dat ik voorlopig niet terug ga".
Tot dertigste
„Ik denk", blikt Jesper Olsen, „tot
mijn dertigste te kunnen spelen.
Daarna wil ik dan nog de laatste ja
ren in Denemarken voetballen.
Wat dat betreft denk ik wel dat ik
terugga, maar helemaal zeker ben
ik daar niet van. Je weet nooit hoe
iets loopt. Kijk naar Sören, als die
uitgevoetbald is, vestigt-ie zich hier
in Nederland. Hij heeft alles in Ne
derland opgebouwd en heeft bo
vendien in Willeke een Nederland
se vrouw. Voor hem is er in Dene
marken niets meer te vinden. Het
zelfde zou mij kunnen overkomen,
maar zoals ik er nu tegenaan kijk
ga ik terug".
Dan dwalen Jesper Olsens gedach
ten af naar Wembley, waar Dene
marken Engeland wil verslaan.
Een wedstrijd waarvoor Freek de
Jonge tien dagen Carré wil laten
schieten. Een wedstrijd als Enge-
land-Polen in 1974 voor de kwalifi
catie van het wereldkampioen
schap. Het doelpunt van Domarski.
„En doelman Tomaszewski", roept
Jesper Olsen enthousiast. „Het zou
toch leuk zijn als wij een keer een
groot toernooi kunnen spelen".
Olsen verlaat de gesprekstafel.
Ajax-trainer Aad de Mos wijst hem
na en zegt: „Een echte prof, die
kleine rat. Hij steelt ballen voor je,
zeurt niet, werkt. Als ik dan al die
jonge profjes hoor zeuren denk ik:
jongetje, jij hebt niet een tiende van
zijn kwaliteiten, wat heb je te zeu
ren".
HENK MULDER
nad ié]
tweepr
Mirn
dzarrt
w|ch;
g" él
nel
ste
---
3URG Cees Zoontjens
it direct alle twijfels weg.
hij onlangs voor slechts
jaar tot bondscoach voor
eldrijders is benoemd wil
:eggen dat hij van plan is
?n soort tussenpaus op te
in met de volgend jaar fe-
'i in ons land (preciezer:
rond de vuilnisbelt van
;e houden wereldkampi-
tappen. De 39-jarige Til-
die uiteindelijk de
;eur kreeg boven Frans
cissen en Nico van Hest,
degelijk van plan zijn
ie ambtstermijn een aan-
'.izoenen te laten duren,
nen als de nu nog actieve
nan Snoeyink, voorbe-
'id om ooit de functie op
te nemen, kunnen dus
in de wachtkamer
vjtsnemen.
tot een akkoord voor een
sijn gekomen, is gewoon een
g van policy van de KNWU,
1 ïzien ervaringen in het verle
en principe geen meerjarige
acten wil afsluiten. Natuurlijk
e voor je in dienst treedt stel-
lat je wel met de bond in zee
)an en daar voorwaarden aan
lïlen, maar ik vind dat niet zo
Tenslotte bestaat ook de mo-
ïeid.^dat je er zelf na een jaar
wilt uitstappen of dat de bond
rerder met je wil omdat de sa-
'erking niet heeft opgeleverd,
wat er van verwacht werd. En dan
moet je weer contracten verbreken,
mét alle vervelende consequenties
van dien. Het is echter wel de be
doeling dat ik het een paar seizoe
nen volhoud, om te proberen op
langere termijn het veldrijden in
ons land wat meer van de grond te
krijgen".
De voorganger en opvolger van Al-
bert Stofberg, de zwemtrainer uit
Kerkdriel die na drie jaar de eer
aan zichzelf mocht hoüden en
drukke werkzaamheden als dek
mantel voor zijn vertrek mocht ge
bruiken (insiders weten te melden
dat in werkelijkheid de wielerbond
na drie jaar niet met hem verder
wilde) zal daarbij ook in de toe
komst geremd worden door tijdge
brek. Destijds voor de KNWU re
den om voor hem een ander te zoe
ken. Met enige voldoening stelt
Zoontjens nu vast, dat die factor
niet langer een onoverkomelijk
struikelblok is. „Niemand krijgt het
voor elkaar om in z'n eentje een
heel seizoen lang iedereen te trai
nen. Zoiets kan alleen in het Oost
blok, niet met ons maatschappelijk
bestel. Een winstpunt is dat dat nu
ook door een meerderheid van de
mensen, die over het aantrekken
van een nieuwe bondscoach moes
ten beslissen, is ingezien. Ik heb
niet meer tijd dan toen en ben aan
gesteld omdat er niemand te vin
den was, die zich meer uren kan
vrijmaken dan ik en aan de eisen
voldoet".
Vandaar ook dat Zoontjens pleit
Vbor een stevige, regionale aanpak,
gecoördineerd door zijn persoontje.
„Die regionale opzet moet hoe dan
ook van de grond komen. Daar is
al eens eerder naar gestreefd, maar
dat is blijven steken omdat er maar
één man trainde en de renners
naar hem moesten komen. Stofberg
heeft wel geprobeerd hier en daar
de renners op te zoeken, maar als
het dan regionaal niet wordt over
genomen, kom je nog geen steek
verder. Daarom ben ik nu aan het
inventariseren welke mensen voor
een taak als regio-trainer in aan
merking zouden kunnen komen.
Belangrijk is daarbij natuurlijk, dat
hun mening over het veldrijden
niet al te veel verschilt van die van
mij. Ideaal zou zijn om voor elke
provincie zo iemand te hebben,
maar ik denk dat dat met name
voor het Noorden niet zo simpel zal
zijn. We zullen Friesland, Gronin
gen en Drenthe wel bij elkaar moe
ten proppen".
Strevend naar één of twee regiona
le trainingen per week, hoopt
Zoontjens aldus te komen tot een
groter aanbod van talent dan tot nu
toe het geval is. Al enkele jaren im
mers domineren renners als Hen-
nie Stamsnijder, Reinier Groenen-
daal, Wil Brouwers en Kees van
der Wereld bij de profs en is Her
man Snoeyink ongenaakbaar bij de
amateurs. Cees Zoontjens: „We
hebben een tijd gehad met diverse
goede amateurs, maar die werden
ongeveer gelijktijdig prof. Het gat,
dat toen is ontstaan, is nog nooit
opgevuld". Zoontjens meent even
wel, niet ten onrechte, dat de jon
gere lichting enkele toppers in spe
herbergt, maar claimt meteen ook
het nodige geduld. „Knapen als Er-
win Nijboer, Martin Hendriks,
John van Gessel en Rini Pley heb
ben ook bij de amateurs zeker mo
gelijkheden. Maar ze zullen de ko
mende jaren toch nog wat be
schermd moeten worden. Natuur
lijk is het altijd mogelijk dat ze heel
snel doorbreken, maar normaal ge
sproken hebben ze daarvoor enkele
seizoenen nodig en moeten ze eerst
een tijdje in de ijskast. Dat is niet
zo gek, want de sport is erg hard.
Je moet een uur lang voluit gaan
en daarvoor heb je veel kracht en
uithoudingsvermogen nodig. En die
je meestal
23 bent".
Verbreden
Door dit talent te laten uitkomen in
wedstrijden, die voor hen bij uit
stek geschikt zijn om zich snel te
kunnen ontwikkelen, hoopt Zoont
jens de crosstop in ons land over
enige jaren te kunnen verbreden.
„Het is belangrijk de jeugd selectief
te laten rijden. Het is natuurlijk
wel mooi als ze wedstrijdjes in de
buurt rijden, maar als zo'n jonge
coureur zich waar wil maken is het
veel beter om van start te gaan in
een cross, waarin hij zich op niveau
kan meten. Daarom ben ik er ook
een groot voorstander van om ons
gezicht regelmatig in Zwitserland
en Tsjecho-Slowakije te laten zien,
terwijl ik dit seizoen in elk geval
ook met een groep naar München
(in 1985 decor van het WK; red.)
wil afreizen".
Tegenover hef nadeel dat hij de
laatste drie jaar niet, zoals hij dat
Cees Zoontjens moet trachten de eenheid bij de topwielercrossers te her
stellen.
zelf omschrijft, „langs de zijlijn
heeft' gestaan", zodat hij van de
jonge garde de meeste renners nog
niet persoonlijk kent, staat bij
Zoontjens het voordeel dat hij uit
eigen ervaring weet wat er in de
tak van sport, waarin atletiek en
wielrennen verenigd zijn, leeft. In
zijn eigen carrière werd Zoontjens
immers al eens algemeen titelhou
der en een keer profkampioen van
Nederland. Successen, die voor
hem geen aanleiding vormen om er
van uit te gaan, dat alleen zijn visie
zaligmakend is.
Zoontjens: „Die toppers hoef ik na
tuurlijk helemaal niets te leren.
Daar is eerder sprake van het te
genovergestelde. Zij doen immers
de praktische ervaring op die ik
mis. Daarom hecht ik aan een goed
contact met die renners, ook al he
ten ze dan soms lastig te zijn. Top
sporters hebben nu eenmaal de nei
ging agressief te zijn. Ze willen de
beste zijn, daar alles voor.doen en
alles wat hun daarbij voor de voe
ten komt, moet wijken. Het hoort
er gewoon bij.
WILLEM PFEIFFER
Zeist staat bekend om zijn rustieke
omgeving. Niet voor niets zijn de
bossen in die contreien bijna vol
gebouwd met rusthuizen, bejaar
denoorden en verpleeginrichtin
gen. In het Zeister lover is ook het
KNVB-centrum opgetrokken. Maar
waar de meeste gebouwen in het
lommerrijke gebied een serene rust
uitademen, zijn de ramen van som
mige kantoren van de voetbalbond
nogal eens beslagen. Niet door het
temperatuurverschil tussen binnen
en buiten, veeleer door de opge-
iwonden tonelen die zich achter de
KNVB-muren plegen af te spelen.
En dan doel ik niet op de even sub
tiele als jarenlange én inmiddels
geslaagde pogingen van Jan Huy-
bregts om zich een onaantastbare
positie op te bouwen. Jan heeft het,
medé door er immer onberispelijk
uit te zien met blazer, grijze broek
en goed gepoetste schoenen, voor
elkaar gekregen het gezicht van de
KNVB te worden. Ogend en pra
tend als een studentikoze corpsbal
wurmt Jan zich steeds weer in het
juiste gelid om op foto's te worden
afgebeeld en hij figureert ook re
gelmatig in televisie-uitzendingen.
Waarbij zijn laatste publieke optre
den menigeen de wenkbrauwen
heeft doen fronsen. Jan liep eerst
in Hilversum stad en land af om bij
de omroepen de loting van de
KNVB-beker te slijten. Niemand
wilde die schertsvertoning en Jan
wellicht nog minder, tot uiteinde
lijk de VARA toehapte.
Die omroepvereniging zag er wel
iets in om Jan te huisvesten in zijn
rubriek Voetbal 80. Deze hobby
van Felix Meurders is niet wars
van ironie en schuwt ook het sar
casme niet. Vandaar dat ik me die
avond met de nodige verwachtin
gen aan de buis kluisterde. Maar
dat werd een stevige teleurstelling.
Jan kwam nauwelijks in beeld en
Felix liet ettelijke kansen voor
open doel liggen om het „gezicht
van de KNVB" een wat minder
zelfvoldaan uiterlijk te geven. Jan
kon zodoende zijn imago van on
kreukbare official moeiteloos intact
houden.
Maar ik wilde het dit keer eigenlijk
helemaal niet over Jan hebben. Die
komt nog wel eens aan bod. Veel
eer intrigeren mij de beslagen ra
men van de kantoortjes van de
bondscoaches Ger Blok en Kees
N
Rijvers. Zoals bekend zijn Ger en
Kees geen dikke vrienden. Hoewel
beiden tot taak is gesteld het Ne
derlandse voetbal ook over de
grenzen sportief een gezicht te ge
ven, rijden zij elkaar daarbij regel
matig in de wielen. Ger is verant
woordelijk voor het olympisch elf
tal en waar Kees voor staat is in
middels genoegzaam bekend. Maar
waar op welk kantoor dan ook in
den lande met mensen die van de
zelfde baas een maandsalaris ont
vangen sprake is van een bepaalde
mate van samenwerking ontbreekt
die bij Ger en Kees ten enenmale.
Zo kan de kolderieke situatie ont
staan dat Peter Houtman, een in
tweeledig opzicht goed met zijn
hoofd werkende voetballer, bij Ger
een visje uitwerpt om te worden
geselecteerd voor het olympisch
elftal. Onder de voorwaarde dat die
keuze wordt ingetrokken als Hout
man onverhoopt weer door Kees
wordt opgeroepen. Maar Kees is
geen fan van Houtman. Kees loopt
eerder warm voor Kees van Koo-
ten een naamgenoot, is dat het?
Van Kooten is echter inmiddels
ook een dagje ouder en bovendien
een tijdje geblesseerd geweest. Van
daar dat Houtman tegen IJsland
mocht spelen. En een dag na dit
kapitale treffen is Houtmans solli
citatie bij Ger de deur uit
Wéér een bewijs van de slechte
verhouding tussen Ger en Kees.
Door Peter Houtman nog weer wat
verder op de spits gedreven. Hout
man heeft natuurlijk gelijk dat hij
Ger en Kees tegen elkaar uitspeelt.
Als vice-Europees topscorer mag je
best eisen stellen en Kees heeft
hem nu ook niet zo netjes behan
deld door bij herhaling te verkla
ren dat hij niet zo gecharmeerd is
van de Feyenoorder. Kees mag na
tuurlijk ook best zijn voorkeuren
hebben die heeft iedereen ten
slotte. Maar zeggen dat je het met
iemand niet ziet zitten en hem ver
volgens wel een plekje in je elftal
geven kan toch niet anders worden
genoemd dan een gevolg van een
wel heel merkwaardige gedachten-
kronkel.
Als ik goed ben ingelicht wordt er
vandaag in Zeist gepraat over de
relatie tussen Ger en Kees. Dat zal
wel weer de nodige beslagen ramen
geven in het KNVB-kantoor. Mis
schien rolt er wel een oplossing uit
de bus, waarbij voortaan door lo
ting wordt bepaald in welk elftal
Peter Houtman mag spelen. Voor
het uitvoeren van die loting weet
ik in Zeist nog wel iemand. Mis
schien dat de VARA daar dan wel
een aardig programma van kan
maken.
BUYS
