TAFEL
Situatie in Zuidelijk- Afrika gevaarlijk
Kennedy wilde troepen
uit Vietnam weghalen
i
Bisschop-genezer van Zambia
mag niet naar Afrika terug
8TTÏÏ71
Csidóeöotvta/n
1
kerk
wereld
Onverstandig voorstel;™
brieven
lezers
ACHTERGROND
Ceidóa OowiomI
MAANDAG 8 AUGUSTUS 1983 PAGIfcl
DESMOND TUTU VOOR WERELDRAAD:
Onder de afgevaardigden van
de assemblee van de Wereld
raad van Kerken beginnen
zich vermoeidheidsverschijn
selen te openbaren. Af en toe
lijkt de sfeer van „lief zijn
voor elkaar" een beetje aan
getast. Uit gesprekken in de
wandelgangen wordt duide
lijk, dat de gang van zaken tij
dens de assemblee beïnvloed
wordt door het streven van
twee categorieèn mensen, van
wie de ene vindt, dat het sa
men belijden, bidden, zingen,
kortom de godsdienstoefening
ofwel de viering het allerbe
langrijkste is en de andere tot
zaken wil komen: er moet
vergaderd worden, opdat de
raad zijn geluid in de wereld
helder kan laten klinken.
Eén man heeft de vergade
ring tot eenstemmig enthou
siasme gebracht, geuit in een
minuten durend ovationeel
applaus. Dat was de kleine,
altijd glimlachende Zuid-Afri
kaanse bisschop Desmond
Tutu, die door de Zuidafri-
kaanse regering in de gele
genheid was gesteld de laatste
dagen van de assemblee bij te
wonen.
Tijdens een persconferentie
sprak hij over de situatie in
Zuid-Afrika. Hij gaf te ken
nen, dat hij de liefdevolle be
nadering verkiest boven de
weg van het geweld, maar dat
over geweldloosheid niet kan
worden gepraat in de huidige
situatie in Zuid-Afrika, waar
de mensen onder het geweld
hebben te lijden, ontwortel
den, gescheiden van vrouwen
en kinderen door de thuislan-
denpolitiek onder het apart
heidsregime. Hij noemde de
Duitse theoloog Bonhöffer als
voorbeeld. Deze koos tenslotte
voor gewelddadig verzet te
gen Hitier. Ik begrijp niet. al
dus Tutu. dat kerken in het
westen, die in de Tweede We
reldoorlog het ondergronds
verzet steunden, zich opwer
pen voor geweldloosheid zo
dra het om ónze bevrijding
gaat. Hij erkende, dat de situ
atie in zijn land gevaarlijk is.
„Het zou mij niet verbazen als
er een dezer dagen een uit
barsting komt", zei hij, „niet
in de steden, maar in de
thuislanden waar men honger
lijdt".
Tutu verklaarde zich voor
stander van een conferentie
van alle Zuidafrikaanse lei
ders. Of het feit, dat hij toch
nog naar Vancouver mocht
gaan een symptoom is van
verandering, kon hij niet zeg
gen. Men reageert onvoor
spelbaar. Als christen ben ik
altijd optimistisch, aldus Tutu.
Ik geloof in verandering.
Tenslotte noemde hij de be
vrijding van Namibië een van
de belangrijkste zaken van dit
ogenblik.
Benoemingen
Behalve met een boodschap
aan de lid-kerken heeft de as
semblee zich de afgelopen da
gen bezig gehouden met een
moeizame procedure rond de
benoemingen voor het nieuwe
Centrale Comité, het alge
meen bestuur van de wereld
raad.
Aanvankelijk leek het erop,
dat dr. R. J. Mooi, secretaris
generaal van de Nederlandse
hervormde kerk, niet door
zou gaan, waarover bij de Ne
derlandse afgevaardigden on
rust ontstond en dr. W. Balke
van de hervormde delegatie
zelfs sprak van „een klap in
het gezicht van de Nederland
se Hervormde Kerk". Het ziet
er nu echter naar uit, dat Ne
derland toch met twee leden
in het centraal comité van de
Wereldraad van Kerken ver
tegenwoordigd zal zijn. (De
andere is de gereformeerde
mevrouw ds. M. van Veen-
Schenkeveld). De Duitse dele
gatie, die zes man-vrouw zou
mogen afvaardigen, heeft één
plaats ter beschikking van de
zusterkerk in Nederland ge
steld. De mededeling ontlokte
de volle zaal een instemmend
applaus.
In het nieuwe Centrale Comi
té gaan de kerken van de her-
vormde-gereformeerde tradi
tie terug van 32 naar 28, daar
ze oververtegenwoordigd wa
ren. Daarentegen gaan de lu
theranen vooruit van zeven
tien naar eenentwintig. Het
nieuwe Centrale Comité zal
145 leden tellen tegenover 133
in het oude. Vooral de ortho
doxe kerken krijgen meer le
den: 33 in plaats van 27, de
gevraagde 23 procent. De
strijd om de hervormde
plaats, die de Westeuropese
kerken moeten inleveren,
ging tussen Zwitserland,
West-Duitsland en Nederland.
Zwitserland claimde als gast
land van de wereldraad een
plaats met het oog op de goe
de betrekkingen met de rege
ring in Bern. De Westduitsers
menen, dat er in de verder
Lutherse delegatie een verte
genwoordiger van de Refor-
mierter Bund zitting moet
hebben. De Nederlanders
konden toen kiezen tussen
Mooi en mevr. Van der Veen-
-Schenkeveld. De keuze werd
overgelaten aan de commissie
die de voordrachten opstelt.
Die koos voor de gerefor
meerde predikante.
Derde Nederlander
Er is nog een derde Nederlan
der in het Centrale Comité
gekozen, zij het niet als Ne
derlander, maar als vertegen
woordiger van de oud-katho
lieke kerken uit Europa. Het
is de 47-jarige mr. G. Ch. Kok
uit Rotterdam. Hij neemt de
plaats in van de Zwitser pas
toor H. A. Frei. Het is de eer
ste keer, dat de internationale
oud-katholieke bisschoppen
conferentie een leek voor
deze bestuurspost heeft voor
gedragen. Kok is raadsheer
bij het gerechtshof in Den
Haag. Hij vervult sinds vele
jaren oecumenische bestuurs-
fucties en is onder meer pen
ningmeester van de Raad van
Kerken in Nederland, alsme
de voorzitter van de stichting
Oecumenische Hulp.
De assemblee heeft voorts
drie vrouwen en vier mannen
uit alle delen van de wereld
tot de volgende algemene ver
gadering (omstreeks 1990) in
het presidium van de wereld
raad van kerken gekozen:
Nita Barrow uit Barbados, dr.
Marga Buehrig uit Zwitser
land, dr. Lois Wilson uit Ca
nada, metropoliet Paulus Mar
Gregorius uit India, bisschop
Johannes Hempel uit Dres
den, patriarch Ignatios uit Sy
rië en de anglicaanse aartsbis
schop Walter Makhulu uit
Botswana.
De vredesnachtwake, ter her
denking van het bombarde
ment van Hiroshima, trok
duizenden belangstellenden.
Na een openluchtbijeenkomst
volgde een dienst in de grote
tent, geleid door secretaris-ge
neraal Philip Potter. Tegelij
kertijd werden op meer plaat
sen rond de Stille Oceaan
soortgelijke manifestaties ge
houden.
Mgr. Emmanuel Milingo, de
aartsbisschop van Lusaka
(Zambia), zal niet meer naar
Afrika terugkeren om zijn ge
lovigen te genezen. Paus Jo
hannes Paulus II heeft hem
definitief op een Vaticaans
zijspoor gerangeerd, aldus
meldt onze correspondent in
Rome. De officiële Vaticaanse
voorlichtingsdienst maakte
zaterdag bekend, dat monseig
neur Milingo als aartsbisschop
van Lusaka zijn ontslag bij de
paus had ingediend en dat de
paus dit nu heeft geaccep
teerd. Maar het is in Rome
niet eens een geheim, dat het
Vaticaan de Afrikaan als een
grote lastpost beschouwde en
het hem onmogelijk heeft wil
len maken om thuis in Zam
bia zijn praktijk van „medi
cijnman" weer op te nemen.
Het Vaticaan heeft Milingo
nu benoemd tot „speciaal ge
delegeerde bij de pauselijke
commissie voor de pastorale
zorg voor reizigers en toeris
ten". Wat deze nieuwe functie
precies inhoudt, is niet be
kend. wel staat vast, dat Mi
lingo daarvoor in het Vati
caan moet blijven wonen, en
dus zeker niet naar zijn vroe
gere diocees in Afrika zal
kunnen terugkeren.
Hiermee schijnt een einde ge
komen aan de affaire Milingo,
die het Vaticaan de laatste
tien jaar in grote verlegenheid
heeft gebracht. Milingo was
een van de grote beloften van
de katholieke kerk in zwart
Afrika. „Ontdekt" door paus
Paulus VI, werd hij al op
39-jarige leeftijd aartsbisschop
van Lusaka. Met eigenzinnige
opvattingen over de plaats
van de westerse kerk in een
gedekoloniseerd Afrika deed
de jonge aartsbisschop snel
van zich spreken, maar het
meeste opzien baarde hij door
zijn geneeskrachtige gaven.
Maar op verzoek van enige
Poolse en Duitse missionaris
sen, die de aartsbisschop van
hekserij beschuldigden, greep
het Vaticaan in. De aartsbis
schop moest zich voortaan tot
de liturgie bepalen en de ge
nezingen staken. Maar van de
Zambiaanse protesten die
daarop volgden, schrok Rome
zo. dat het verbod werd ver
zacht. Milingo moest voortaan
zijn genezingen beperken tot
een dag in de week.
Ondanks de beperkte omvang
van het spreekuur groeide
Milingo's praktijk razendsnel
met zelfs patiënten uit omrin
gende landen. De blanke mis
sionarissen bleven Rome vra
gen om een eind te maken
aan de praktijken van Milin
go. In april 1982 nodigde de
'paus de aartsbisschop naar
Rome uit om opheldering
over zijn positie te verschaf
fen. Eenmaal in Rome kreeg
hij geen toestemming meer te
rug te keren naar zijn gelovi
gen en patiënten.
Milingo is wel eens de gevan
gene van het Vaticaan ge
noemd, en dat is wat overdre
ven. Toch werd hij als perma
nent gast van een Romeins
klooster van de paters passio-
nisten nauwlettend in de ga
ten gehouden, om te voorko
men dat hij al te veel de pu
bliciteit zocht of contact on
derhield met het bisdom waar
hij van beroofd was.
Milingo heeft de paus niet al
tijd begrepen, hoewel hij
loyaal heeft, gehoorzaamd. In
de uitspraken, die hem on
danks zijn „huisarrest" toch
nog zijn ontfutseld, heeft de
aartsbisschop telkens zijn ver
bazing geuit. De paus reisde
twee keer naar Afrika om de
Afrikanen op te roepen hun
eigen cultuur te bewaren en
vooral om zichzelf te blijven.
Aartsbisschop Milingo vindt,
dat hij niet anders heeft ge
daan. Uitgerust met uitzon
derlijke geneeskrachtige ga
ven („mij door God gegeven")
heeft hij slechts zoveel moge
lijk mensen daarvan willen
doen profiteren. De magische
dansen, de tam-tam en de lui-
paardvellen. zijn hulpmidde
len bij de behandeling, heb
ben volgens hem het kerkge
bouw nooit ontheiligd. Maar
de paus is het dus niet met
hem eens en heeft hem geroe
pen tot een taak in een van de
Vaticaanse paleizen waar
Afrikaans tromgeroffel wel
nooit in zal doorklinken.
Gebakken
boterhamworst met
courgettesalade en
gebakken
aardappelen met ui
yoghurtvla met
bramenmoes
Voor twee personen heeft u
nodig: 2 plakken boter
hamworst van 75 gr, 10 g
margarine, peterselie;
1 courgette of stuk eetbare
pompoen, 2 tomaten, sja
lot, zout, peper, azijn, bies
look;
0,5 1 kg aardappelen,
olie, 15 g margarine, 1 gro
te ui, selderij, zout;
2 dl melk, 10 g custard,
25 g suiker, 2,5 dl yoghurt
circa 100 g bramen,
0,5 dl water, ongeveer 25 g
suiker.
Haal het vel van de boterham -
worst, bak de plakken in war
me margarine bruin. Strooi er
fijngeknipte peterselie over.
Schil de courgette of pompoen,
snijd de groente in de lengte
door en verwijder de pitten zo
veel mogelijk. Rasp de cour
gette grof of in plakjes en
schep er de ontvelde en klein
gesneden tomaten door en de
zéér fijngesnipperde sjalot.
Voeg naar smaak zout. peper
en azijn toe en strooi fijnge
knipte bieslook over de salade.
Was de aardappelen en kook
ze in de schil net gaar. Laat ze
koud worden, pel ze, snijd ze
in plakken van een halve cen
timeter. Bak de aardappelen
goudbruin in hete olie met
margarine. Snijd de ui zeer
fijn en bak die op het laatst
mee met de aardappelen.
Schep er 'zout en fijngeknipte
selderij door en doe de aardap
pelen in een schaal.
Meng custard, suiker en melk
en breng dit mengsel roerende
aan de kook. Koel de vla af en-
meng er de yoghurt door. laat
de bramen tot moes koken in
het water met de suiker. Koel
de bramenmoes af en leg het
op de vla.
NIEUWE BOEK OVER JFK:
ben willen
rugtrekken.
NEW YORK President
John Kennedy heeft zijn
naaste medewerkers en
vrienden een maand voor
zijn dood verteld dat hij,
na zijn herverkiezing, van
plan was de Amerikaanse
troepen uit Vietnam te
rug te trekken. Dit staat
in een nieuwe biografie
over de man die op 22 no
vember 1963 in Dallas
(Texas) werd vermoord.
Historici hebben zich lange
tijd bezig gehouden met Ken
nedy's bedoelingen met Viet
nam. Zo was zijn minister van
buitenlandse zaken, Dean
Rusk, met anderen lange tijd
van mening dat Kennedy het
zelfde beleid zou hebben ge
voerd als zijn opvolger Lyn
don Johnson. Deze stuurde
honderdduizenden Ameri
kaanse militairen naar Zuid-
oost-Azië, waar ze verwikkeld
raakten in een „niet te win
nen" oorlog.
Maar Ralph Martin, de auteur
van het binnenkort verschij
nende boek „A hero for pour
time - an intimate story of
the Kennedy years" komt tot
de constatering dat Kennedy
er over dacht de Amerikaanse
militairen uit Vietnam terug
te halen.
Volgens de toenmalige minis
ter van defensie, Robert
McNamara, heeft Kennedy
een maand voor zijn dood aan
hem verteld, dat hij in decem
ber 1963 duizend militairen,
onder wie helikopterpliloten,
naar de Verenigde Staten zou
terughalen. „Onze (de Ameri
kaanse) rol in Vietnam dient
beperkt te blijven tot het oe
fenen en Zuid-Vietnam hel
pen de oorlog voort te zetten.
Maar het is hun land en hun
verantwoordelijkheid en hun
oorlog", zou Kennedy gezegd
hebben.
Kennedy's medewerker Ken
neth O'Donnell en Larry
Newman, een vriend van de
president, hebben Martin ver
teld dat Kennedy van plan
was na een eventuele herver
kiezing de meer dan 15.000
militaire adviseurs die hij
naar Zuid-Vietnam gestuurd
had, terug te halen. Hij wilde
deze eerste troepenterugtrek
king laten volgen door een
volledige aftocht van de Ver
enigde Staten uit Zuidoost-A-
zie. „Het eerste wat ik na mijn
herverkiezing ga doen, is het
terugtrekken van de Ameri
kanen uit Vietnam. Hoe kan
ik nog niet zeggen. Maar we
sturen geen nieuwe militairen
naar dat land zover van huis.
Ik haal ze terug omdat wij die
oorlog nooit kunnen winnen".
Kennedy zou tot na zijn her
verkiezing willen wachten,
omdat hij bang was dat terug
trekking van alle troepen
hem veel populariteit zou kos
ten. „In 1965 ben ik een van
de minst populaire presiden
ten in de geschiedenis. Alom
zal men mij veroordelen,
maar dat kan me niet sche
len".
Sheldon Stern, een historicus
verbonden aan de John F.
Kennedy-bibliotheek in Bos
ton, meent dat Kennedy's be
doelingen met Vietnam een
controversieel punt blijven,
waarbij veel voormalige me
dewerkers van de Ameri
kaanse ex-president van me
ning zijn dat hij nog geen be
sluit had genomen op het mo
ment dat hij werd doodge
schoten.
Martin, die vijf jaar heeft ge
werkt aan zijn boek, zegt ook
dat Kennedy en de Sovjet-lei
der Nikita Kroetsjev in het
geheim ongeveer 60 brieven
aan elkaar hebben geschre
ven. Uit een van die brieven
van Kroetsjev, die 32 pagina's
telde, zou op te maken zijn
dat overeenstemming over
een verbod op bovengrondse
kernproeven nabij was. Mar
tin haalt de perschef onder
Kennedy, Pierre Salinger,
aan, die het bestaan onthult
van de correspondentie tussen
Kennedy en Kroetsjev. De
preciese inhoud van deze
briefwisseling moet echter tot
1988 geheim blijven.
NOG IETS
WARMER
DE BILT Het zomerweer
heeft zich hersteld. Gedurende
het weekeinde is het hoge-
drukgebied boven Noord- en
West-Europa weer wat toege
nomen. Het centrum ervan
ligt op het noorden van de
Noordzee en veroorzaakt sa
men met een lagedrukgebied
boven de Golf van Biscaje bij
ons een oostelijke wind. Die
brengt warme lucht naar ons
toe en morgen kan het dan
ook 24 tot 28 graden worden.
Er zal ook veel zon zijn, maar
het is niet uitgesloten dat er
later op de dag in het zuiden
van het land bewolking komt.
Boven Frankrijk en Belgie
dringen dan enkele onweers
buien naar het noorden op.
Het lijk onwaarschijnlijk dat
die ons land zullen bereiken.
Een groot deel van Europa is
zonnig. Behalve in Spanje en
Frankrijk komt er alleen wat
lokaal onweer voor in Italië en
op de Balkan.
Aberdeen
Athene
Barcelona
22 16 0 IT
21 13 on
20 10 0 n
29 20 0.4 rr
24 15 0 rr
onbew. 24
30 19 0.9 n
29 20 0 n
33 23 0.3 n
bmei
Minister Deetman van Onderwijs heeft het plan vaKnc*
christelijke onderwijzers voor een vrije vrijdagmiddag ob n
basisscholen afgewezen. Dat verwondert ons nieL Wanwi
plan van de onderwijzers komt ons toch niet zo verstoor,
voor. and
Het is prijzenswaardig dat de christelijke onderwijzer!,
sitief hebben willen meedenken over de problemen, j
het onderwijs mee kampt, nu er zo mogelijk met minderiet
meer onderwijzers aan werk geholpen moeten worden. |f>eVl
dat meedenken heeft naar onze indruk niet geleid tot
plan, waar ook de leerlingen baat bij hebben. Was hetj—-
juist uit onderwijzerskring, dat wij de afgelopen jaren al^
hoorden dat de leerlingen te weinig aandacht gegeverv-.^
worden? Dat er steeds meer probleemgroepen in het lee1
genbestand kwamen, aan wie onvoldoende gericht ondeflf"
kon worden gegeven? Die signalen van de afgelopen jr^-
onderschrijven wij ten volle. Kinderen van buitenlaj
werknemers, kinderen uit gebroken gezinnen, kinderej
stadsvernieuwingsgebieden; zij vormen groepen die
aandacht zouden behoeven.
WAT kan er van die extra aandacht nu eigenlijk nog
eind blijven als op vrijdagmiddag alle scholen dicht
Het basisonderwijs zou dan per week nog maar drie vol
twee halve dagen in bedrijf zijn. Dat lijkt, gezien de pleit
en voor al die extra aandacht, bitter weinig. De onderwj
zullen daar direct tegenover stellen dat de omvang v;
klassen iets kleiner is geworden, maar dat lijkt ons lanj
voldoende. Want vast staat toch dat door het sluiten!
scholen op vrijdagmiddag de lesprogramma's verder g<
primeerd zullen moeten worden. Alle onderdelen vanj
lesprogramma moeten iets korter.
WlJ herinneren ons nog goed hoe in het begin van de ji
zestig de basisscholen begonnen aan de vrije zaterdag.1
dan toe was de zaterdagochtend een vast onderdeel vai|
lesprogramma. Toen waarschuwden de onderwijzers er i
dat er in de overige vijf lesdagen van de week harder
werkt zou moeten worden dan tot dan toe. Kortom mi) m
lesuren betekent harder werken, of de klas waarin je zi i
iets kleiner wordt of niet.
HET plan van de onderwijzers wekt de indruk ook di
gen belang te zijn ingegeven. Nu inleveren een onven
lijkheid is, heeft men gezocht naar een mogelijkheid
voor de onderwijzers toch in elk geval materieel iets t<
over te hebben staan. In het plan werd dat dan die vrije
dagmiddag. Dat het belang van de leerlingen bij de sai_
stellers heeft overheerst blijkt minder duidelijk uit het \]en
stel. |e k
Tl
Brieven graag kort en
duidelijk geschreven. De
redactie behoudt zich
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten.
Nederland pro-
NAVO, een
gefundeerde
conclusie
Jaarlijks en soms maandelijks
worden talloze enquêtes onder
de Nederlandse bevolking ge
houden over de meest uiteen
lopende onderwerpen. Over de
waarde daarvan wordt zeer
verschillend gedacht, maar
over één ding bestaat een ze
kere mate van overeenstem
ming: publieke opiniepeilingen
kunnen trends aangeven en,
als dezelfde soort vraag regel
matig wordt herhaald, attitu
des aantonen.
Sedert jaar en dag, zo blijkt uit
vrijwel alle opiniepeilingen,
wordt de NAVO en het Neder
landse lidmaatschap daarvan
door het Nederlandse publiek
gesteund. Het aantal „uittre
ders" (meestal samenvallend
met klein links) is ook vrijwel
constant. De cijfers liggen ge
middeld rond de 76 procent
voor en rond de 13 procent te
gen het Nederlandse NAVO-
lidmaatschap. Reeds hierop
kan de conclusie worden geba
seerd, dat een overgrote meer
derheid van Nederlanders" de
NAVO steunt.
Voor zover kritiek op de in
opdracht van de Atlantische
Commissie door het Bureau
Lagendijk gehouden steek
proef mogelijk is, kan deze
daarom in ieder geval niet
slaan op de Nederlandse pro-
NAVO houding. Het is onbe
grijpelijk, dat het hoofdredak-
tioneel commentaar in deze
krant van 2 augustus deze pro-
NAVO conclusie „vergaand"
noemt.
En dan de kwestie van twee
zijdige versus eenzijdige ont
wapening. De vraag in de en
quête luidde: „De NAVO on
derhandelt al jaren met het
Warschau Pakt over wapenbe
heersing en wapenverminde
ring Wat vindt u, van de
NAVO uit bezien, de meest
verantwoorde werkwijze: een
zijdige ontwapeningsstappen
nemen en daarna verder on
derhandelen over verdere ont
wapening; of verkiest u eerst
te onderhandelen en pas na
overeenstemming met het
Warschau Pakt tot wapenver
mindering over te gaan?"
In deze vraagstelling is de
thr;
door de „vredesbewea^
voorgestane beleidsvormT
delijk gesteld tegenover P j
door de NAVO gevoerde
leid. Er is niet getracht11®.,
voorstelling van zaken trfhtj
ven, die zou wijzen op eentiël
ledig eenzijdig ontwapende
proces aan westelijke kan(»nb
als in het hoofdredactiL j
commentaar gesuggen:
wordt. Liefst 77 procent ^5*
de respondenten spreekt jruj
voor een volledig tweeffl
ontwapeningsproces uit; bp
respondenten willen dusk
met eenzijdige stappen
nen. Hieraan wordt door)"
niet de conclusie verbod
dat de meeste Nederlanf
„dus" pro-NAVO zijn.
wordt voorzichtig opgeiïj
dat dit cijfer niet wijsC
steun aan het door het f
gepropageerde beleid. ïeri
In het hoofdredactioneel <L—
mentaar wordt voorts
schamperd over „simplistij E
enquêtes" zoals deze van -
Atlantische Commissie. V d
nu, enquête-vragen dienen si
definitie vereenvoudigd te; d
omdat het beantwoorden n
van anders te ingewik o:
wordt. De beantwoor ei
dient natuurlijk wel in si
perspektief te worden ge s]
Maar waar het om simp si
sche leuzen gaat, zoals die d
het IKV, lijkt het niet c sl
recht om over zo'n leuze d
plistische vragen te stelle (r
de trant van: gelooft u daa k
in of niet? i t(
In de enquête van de Atl; d
sche Commissie wordt rr
vraagd: „Denkt u dat het
gelijk is om, wereldwijd B
zien, alle kernwapens ui fl
wapenarsenalen te verw
ren?" Van de 1271 respon
ten antwoordt 71 procent
dit niet mogelijk is.
De leuze van de „vredesbe
ging" en met name vanl
IKV luidt: „Help de kern
pens de wereld uit, om te
ginnen uit Nederland". Dot
dus, zo begrijp ik, de kern
pens wereldwijd uit alle wi
narsenalen te verwijderen.)
IKV bepleit verschillet
middelen om dit doel te ba j
ken. Nu is eens niet gevr^
naar een oordeel over die ij j
delen, maar naar een mei) j
over het doel. In dat doel
blijkt uit de peiling, gelooft! I
na driekwart van de Ne( i
landse bevolking in ieder|
val niet. En ik moet de ee i
IKV-er die daar ondubbelt
ning wél in gelooft nog tea
komen. Dit zégt natuurlijk!
wel iets over de middelen
dit ongeloofwaardig geaij
doel te bereiken, maar j
conclusie zou ik nog niet i
len trekken.
R. D. Praaning,
Hoofd Bureau en Voorlicht
Atlantische Commissie,
Haag
1e, 2e en 3e kw8.05-9.05 7.25-8.00
6,85-7.15. worslkoeien 5,85-7.00 dlkbillen
extra kw 9,75-14.00 schapen 180-230 en
lammeren 200-255. Overzicht (resp. handel
en prijzen): slachtrunderen vlot-stabiel.
schapen en lammeren vlot-hoger.
GROENTEN VEILING
LEIDEN. 8 augustus: Pruimen 230
Aardappelen 75-98. Andijvie 10!
Snijbonen 175-285 Stambonen
235. Rode kool 43. Spitskool 1
Postelein 186-197. Prei 113-171.
barber 58-61. Spinazie 174-198.
bergsla 118-127. Brocoli 295-325.
50-67. Meloenen 275-400. Bloemk
6 345-390. Bloemkool 8 st 260-32(
51-61. Bleekselderij 77-82. Bos
105-125. Peterselie 35-57. Selder
43. Paprika st 43-71 -
