Hoe een loyale ambtenaar werd fijngemalen
tussen de raderen van onze diplomatie
HERRENBERG OVERWEEGT STAPPEN
TEGEN ALGEMEEN DAGBLAD
BINNENLAND/BUITENLAND
CeidaeSourtMit
MAANDAG 1 AUGUSTUS 1983 PAGINA 6
Al
AD-verslaggever
op Zeedijk beroofd
AMSTERDAM Verslaggever Karei Bagijn
van het Algemeen Dagblad is zaterdagavond
op de Zeedijk in Amsterdam door twee man
nen bedreigd en beroofd van 1800 gulden.
Enkele uren na de beroving kreeg het AD te
lefonisch van een anoniem persoon de mede
deling dat de beroving het werk was van het
..Commando Herrenberg" in verband met de
artikelen die Bagijn over Suriname heeft ge
schreven. Het AD meldt al verscheidene tele
fonische dreigementen gehad te hebben,
waarin wordt gezegd dat Bagijn moet ophou
den over Herrenberg (de Surinaamse ambas
sadeur in Nederland) te schrijven. Herren
berg heeft zaterdag bij zijn terugkeer uit Su
riname verklaard dat hij overweegt gerechte
lijke stappen tegen het blad te nemen in ver
band met de gewraakte artikelen van Bagijn.
SCHIPHOL De Surinaamse am
bassadeur in ons land. Henk Her
renberg. overweegt gerechtelijke
stappen tegen het Algemeen Dag
blad. Dit heeft de ambassadeur za
terdagmorgen op Schiphol ver
klaard na zijn aankomst uit Para
maribo.
Deze stappen zijn gericht tegen arti
kelen van de journalist Karei Ba
gijn. waarin meerdere keren mel
ding wordt gemaakt dat Herrenberg
in Algerije in de gevangenis zou
hebben gezeten, omdat hij optrad als
agent van de Amerikaanse inlich
tingendienst CIA. Publicaties daar
over hebben in het Rotterdams och
tendblad gestaan eind juni en begin
juli.
In een reactie op de uitlatingen van
ambassadeur Herrenberg zegt Ba
gijn niet te hebben geschreven dat
Herrenberg als CIA-agent in Alge
rije heeft gefunctioneerd. „Ik heb
gechreven dat de Algerijnse rege
ring Herrenberg enige tijd heeft
vastgehouden omdat zij hem ervan
verdachten CIA-agent te zijn".
Het Algemeen Dagblad zou de
tweede Nederlandse krant worden
waartegen ambassadeur Herrenberg
gerechtelijke stappen onderneemt
inzake berichtgeving over zijn per-
Vorige week maandag stelde de
president van de rechtbank in Am
sterdam de Surinaamse ambassa
deur in het gelijk in het kort geding
dat Herrenberg tegen de Amster
damse krant Het Parool had aange
spannen. De ambassadeur had het
geding aangespannen, omdat deze
Amsterdamse krant had geschreven
dat hij contacten zou hebben gelegd
tussen cocaïnehandelaren in Colom
bia en de Surinaamse autoriteiten,
in verband met een lening aan Suri
name tegen zeer lage rente. Het Pa
rool heeft een rectificatie moeten
plaatsen. Het dagblad heeft dit
weekeinde besloten tegen deze uit
spraak in hoger beroep te gaan.
EX-OFFICIER SURINAAMSE LEGER:
Kolonel Valk benaderde mij over machtsovername^
DEN HAAG Kolonel Valk
heeft in zijn functie als hoofd
van de Nederlandse militaire
missie in Suriname kort voor fe
bruari 1980 de Surinaamse luite
nant R. Bottse benaderd met het
voorstel „de macht over te ne
men". Daarbij uitte Valk de
waarschuwing dat indien Bottse
en andere officieren het niet
zouden doen. de onderofficieren
in het Surinaamse leger het wel
zouden doen. Korte tijd later
was de coup van Bouterse c.s.
een feit. Bottse verklaarde dit
zaterdag voor de AVRO-tv.
Hij zei verder dat hij enkele
maanden na de staatsgreep van
25 februari 1980 zijn informatie
heeft doorgespeeld aan de Ne
derlandse inlichtingendienst. Bij
die gesprekken waren ook politi
ci aanwezig, aldus Bottse. „Ik be
grijp dat dit een belastende zaak
is die ik naar voren breng. Ik
hoop dat het hier niet bij zal blij
ven".
De verklaring van Bottse werd
onder meer gesteund door die
van luitenant-kolonel b.d. De
Jong, die in Suriname gestatio
neerd was in het kader van de
technische hulpverlening. De
Jong verklaarde gezien te heb,
ben dat Valk gesprekken hao
met onder-officieren uit het Su
rinaamse leger over onderwer
pen die kennelijk het daglichi
niet konden verdragen. Hij liel
ook weten nooit begrepen t<
hebben hoe minister Van der
Broek (Buitenlandse Zaken) ir
de Kamer kon verklaren dat ei
geen enkele Nederlandse be
trokkenheid was bij de staats
greep van Bouterse in 1980. „D«
adviseurs van de minister warer,
kennelijk onvoldoende op dt
hoogte". De Jong zei verder zijn
kennis ook te hebben doorge
speeld aan Tweede Kamerleden
gebeurtenissen heeft gesproi
ken met Peter: „Met de komst
van Van Tussenbroek kwam
er opeens een heel ander be
leid. Met de richtlijn „afstantj
houden" tot het Nationale Le^
,ger van Suriname was het ge
daan. De nieuwe beleidsvisie
luidde: andermaal trachten
goede contacten op te bouwen
en daardoor trachten invloed
- uit te oefenen zijn. Centrale
contactman in het Nationale
Leger was daarbij kapitein A
Clements die inmiddels toe
stemming had gekregen om de
Nederlandse krijgsmacht te
verlaten en dienst te nemen
onder Bouterse. Men kan hier
over denken zoals men wil,
maar mijn broer Peter kreeg
niet eens de gelegenheid om
zich aan dit nieuwe beleid aan
te passen. Hij werd. door zijn
vroegere loyaliteit kennelijk
onbruikbaar geworden, van de
ene op de andere dag als oude
wagon op een zijspoor geran
geerd".
Het briefje waaruit Peter Mey-,
ers gedwongen verlof blijkt, is
gedateerd 15 oktober 1981. dat
wil zeggen drie weken na de
komst van kolonel Van Tus
senbroek. Op twee weken na,
in juni vorig jaar. is de ad
junct-commies A nooit meer
aan de slag geweest. Zijn ge
dwongen verlof mondde uit in
de toestand „vrij van dienst'l/l
en dat is tot zijn dood zo gebleJ
ven.
Rijkspsychiater
Volgens het weekblad Vrij Ne-||^
derland zou Peter zich. nadat
hij op non-actief was gesteld.|B|
in een aantal opzichten niet^B
correct hebben gedragen enl^
zou dit de aanleiding of het^E
voorwendsel zijn geweest omp®
hem op 20 december 1981 on-|^
der begeleiding van de rijks-i
pychiater dr. Versluys naar^Éj
Nederland terug te halen-Uil
Hans Meyer is van onoirbaarj
gedrag niets bekend. Hij: „Pe-1
ter heeft daarover nooit ietsl
losgelaten. Ik weet alleen datfl
Defensie geprobeerd heefti
hem stiekum ons land binnenfl
te smokkelen. Van PetersB
vriend Eddie McDonalds wis-|
ten we precies de tijd en hetl
vluchtnummer van zijn aan-l
komst op Schiphol. We hebbenl
dat gecheckt bij Defensie. Vanl
de heer J.C. Vermeulen. per-|
soneelsfunctionaris van de Ko-I
ninklijke Landmacht kregen^,
we een pertinente ontkenning!
te horen. We zijn die 21-ste de-. s
cember toch naar Schiphol ge-na
gaan. En ja hoor. hij was erBP
wel degelijk. Evenals een regi
ment artsen plus een ambulan-u(j|
ce. Alleen doordat Peter zelf* 2;
zich zo snel als hij kon in ons
gezelschap voegde, is hij aan^—-
die ambulance weten te ont-|EI
snappen". M
De. volgens Hans. op de aan-» «1
komst van een krankzinnige!'
berekende ontvangst, nam niet]?
weg dat Peter op 2 februari
1982 door bedrijfsarts C. Ho-~
ning van de Rijksgeneeskundig
ge dienst, alweer „gezond"LE
werd verklaard.
,en
Telefoon afgetapt
Hoe is het mogelijk dat de ad-ptd
junct-commies A sindsdien be-^t-
taald werkloos is gebleven ?S 1
Broer Hans heeft er geen ant-lar
woord op: ..De baan waarin hij kt
twee weken heeft gewerktJal'
een functie als le medewerker ru(
subbureau behoefte bepalingen
van het bureau uitrustings-Ser
stukken MVA-3. is door Peter®©
uiteindelijk geweigerd omdatltkc
hij bang was daarmee in een'-4-
val te lopen. Dat heeft Defen-®nc
sie geaccepteerd, maar alle an-8k!
dere pogingen om aan de slag® ti
te komen zijn mislukt. We we-®kc
ten het gewoon niet. Wat wepts
wel weten is dat Peters tele-°n<
foon werd afgetapt en dat hijkuv
regelmatig geschaduwd werd. [8
Dat laatste heb ik met eigen
ogen gezien. "We lachten er"n
maar om. Peter en ik". hi
Op 15 juni jongstleden is Peterfpr
Meyer in een flauwe bocht
van de provinciale weg tussen K
Delft en Rijswijk de macht «al
over het stuur kwijt geraakt"
en overleden aan de gevolgen boi
van een schedelbasisfractuur. "n
De Delftse politie is pertinentfan
in haar ontkenning dat er van»nl
sabotage sprake kan ziin ge-*
weest. Hans Meyer: „Ik kan||£
tien manieren bedenken waar-k
op Peter in het verkeer om hetL
leven had kunnen komen, r
Maar niet deze". e
WILLEM SCHEER!
r'M
>2
Familie van
verongelukte
Peter Meyer:
onderzoek defensie
moet ook zijn rol
in affaire-Valk
aan het licht brengen
zen om Nederland voor het
blok te zetten. Maar goed, mis
schien ziet men dan in Neder
land wat u al zo lang heeft ge
zegd en waar men zo makke
lijk overheen is gestapt".
Eenzame positie
Intussen was positie van de
adjunct Commies-A bij het
posten van dit. yoor het thuis
front toch onmiskenbaar in
formatieve schrijven, een heel
eenzame geworden. De mili
taire missie was opgeheven,
zijn baas was gerepatrieerd en
de vervanger van kolonel
Maarseveen was nog niet ge-
rarriveerd. Die zou pas in sep
tember 1981 komen. Al die tijd
beheerde Peter Meyer de Ne
derlandse militaire winkel in
Suriname in zijn dooie eentje.
Op 3 juli 1981 kreeg hij een
speciale volmacht om dit, op
zijn functie in het geheel niet
toegesneden werk. te kunnen
doen.
Een essentieel aspect van dit
werk hield in de majoor Koen-
ders van de militaire Contra
Inlichtingen Dienst bij te
staan. Inmiddels was er van de
nu door kolonel Valk zo heftig
ontkende bemoeienissen met
de staatsgreep toch het een en
ander doorgedrongen bij De
fensie. Via naar Nederland ge
vluchte Surinaamse militairen,
maar ook via tal van andere
bronnen als bijvoorbeeld Peter
Meyer zelf. Majoor Koenders
had de opdracht hierover een
rapport samen te stellen. Het
rapport dat vorige week via
het weekblad Vrij Nederland
in de publiciteit kwam en dat
volgens het blad de steun aan
toont van kolonel Valk aan de
Surinaamse staatsgreep.
In een handomdraai
Het is in de loop van deze na
speuringen dat de waarne
mend militair attaché Meyer,
volgens de stellige bewering
van zijn broer Hans op het
plan de „Zwarte Tulp" zou zijn
gestoten. Van origine een vóór
1975. tijdens het Nederlands
koloniaal bewind opgesteld
rampenplan voor de evacuatie
van alle Nederlanders, was dit
plan volgens ingewijden in een
handomdraai te transformeren
tot een plan voor een staats
greep. Hans Meyer beroept
zich op mededelingen van zijn
overleden broer wanneer ook
hij zegt dat dit inderdaad is ge
beurd. Zoals in de aanhef ge
meld stelt Hans Meyer even
eens dat zijn broer op een in
het consulaat om onduidelijke
redenen achtergebleven exem
plaar de hand heeft weten te
leggen. Dat hij in dit geval zijn
loyaliteit heeft verbroken en
de Zwarte Tulp voor zichzelf
heeft gehouden, wijt Hans aan
de omstandigheid dat zijn
broer op dat moment begon te
merken dat er ook aan de ver
bale welwillendheid waarmee
hij tot dan toe vanuit Den
Haag was bejegend, een eind
kwam.
Contacten opbouwen
De radicale ommekeer in
aperte onwelwillendheid
kwam met met de komst in
september 1981 van kolonel B.
van Tussenbroek als opvolger
van kolonel Maarseveen.
Hans Meyer, die naar zijn zeg
gen talloze avonden over de
DEN HAAG DELFT
Beschikte Peter Meyer
over een exemplaar van
de „Zwarte Tulp" Zo ja,
houdt dan zijn dood op 15
juni jongstleden hiermee
verband En als Meyer
inderdaad een exemplaar
van dit plan bezat, waar is
het nu dan
Hans Meyer, de oudste
broer van de overledene:
„Peter heeft mij gezegd
dat hij het document bij
toeval had aangetroffen in
een van de kasten van het
consulaat in Paramaribo.
Het consulaat waarin de
militaire missie was on
dergebracht. Hij heeft mij
verteld dat hij, om onder
schepping te voorkomen,
het rapport destijds vanuit
Frans Guyana heeft ver
stuurd en in bewaring ge
geven aan vrienden. Wie
die vrienden zijn, wilde
hij niet prijs geven".
De ..Zwarte Tulp" is het plan,
dat door Nederlandse militai
ren zou zijn toegespeeld aan
Desi Bouterse en waardoor
deze mede in staat zou zijn ge
weest de Surinaamse staats
greep van 25 februari 1980 te
plegen. Peter Meyer is de
Haagse jongeman die na de
Mulo. een baan bij de Haagse
Dienst Gemeentewerken en
een vlekkeloze carrière in de
buitenlandse dienst van De
fensie. in april 1981 naar Para
maribo werd overgeplaatst en
daar tussen de raderen van
een zwenkend beleid werd
fijngemalen. Zijn broer Hans:
..Ik wil dat de waarheid over
Peter aan het licht wordt ge
bracht. Hij was maar een klein
tandwieltje in de grote machi
ne. De hoge ambtenaren, de
hoge militairen hebben ge
dacht: nou ja. zo'n klein tand
wieltje. dat kunnen we wel
verwijderen. Maar Peter was
ook een mens. Een vader van
een zoon. Alleen al ten behoe
ve van die zoon wil ik erken
ning van het onrecht dat Peter
is aangedaan. Peter is gestraft
voor zijn loyaliteit. Het onder
zoek dal minister De Ruiter
nu laat instellen moet ook dat
aspect boven water brengen".
Harde werker
Pieter Roel Meyer, geboren 29
mei 1950. was een van huis uit
vrolijke, maar ook wilskrach
tige jongen. Gezellig in de om
gang. daarbij niet afkerig van
een biertje, maar zonder met
alle winden mee te waaien.
Rechtschapen, zo zouden in de
loop van de tijd meerdere su
perieuren benadrukken. En
een harde werker. Gewapend
met niet meer dan een Mulo
diploma. veroverde hij een
reeks van aanvullende certifi
caten en diploma's die hem
uiteindelijk, in het midden
van de jaren zeventig in bui
tenlandse dienst deden belan
den. Warschau was de eerste
post en Bonn de tweede. Toen
hem in Bonn werd gevraagd
of hij naar Paramaribo wilde
verhuizen, was de beslissing
snel genomen. Een mooi land,
een warm klimaat, waarom
niet Zoon Roald zou kunnen
ravotten in een tuin van onge
kende afmetingen. Ook echt
genote Sylvia zag het helemaal
zitten. Peters functie bleef de
zelfde: „burger-secretaris" van
de militair attaché. Een kleine
promotie zat er intussen wel
aan vast: per 1 april 1981 werd
Peter Meyer bevorderd van
administratief ambtenaar C le
klasse tot adjunct commies A.
salaris-anciënniteit 8 jaar en 0
maanden.
Geen notie van
Met op het netvlies het Suri
name van nu. lijkt het mis
schien wat naïef om zo happig
te zijn op een detachering in
uitgerekend Paramaribo. Maar
dan moet wel in aanmerking
worden genomen dat het régi
me Bouterse in april '81 nog
niet die onberekenbare wreed
heid aan de dag had gelegd die
zijn climax bereikte in de de-
cember-moorden van vorig
jaar. Ook moet worden be
dacht dat de adjunct commies-
A. P. R. Meyer niet in de min
ste notie kon hebben van het
geen zich achter de schermen
afspeelde. Hij dacht een werk
kring te zullen krijgen die in
houdelijk niet zo bar veel zou
afwijken van zijn functies in
Warschau en Bonn.
De eerste signalen van het te
gendeel bereikten „Peet", zo
als hij in de wandeling werd
genoemd, op 7 april 1981. de
dag na aankomst in zijn nieu
we woonplaats. In de morgen
uren van die 7e april werd hij
voorgesteld aan de mensen
met wie hij van dan af het
nauwst zou moeten samenwer
ken: de leden van de Militaire
Missie in Paramaribo. In een
brief d.d. 7 mei 1981 schreef
Peter Meyer over deze ont
moeting. die plaats had in het
kantoor waarin hij gedurende
zeven maanden zou werken:
Hans Meyer: „Peter is gestraft
feit"
fing van de Militaire Missie
keerde Maarseveen voorgoed
terug naar Nederland.
Loyale opstelling
Maarseveen wél, maar Peter
Meyer niet. Hier begon de
schoen te wringen. Meyer im
mers had zich. zoals zijn plicht
was. van begin af aan loyaal
opgesteld ten opzichte van zijn
chef Maarseveen. Als het waar
is waarschijnlijk is het in ie
der geval dat de laatste tij
dens zijn diensttijd in Surina
me informatie heeft verza
meld over het mogelijke wan
gedrag van zijn voorganger,
zal Peter Meyer hem ook hier
bij behulpzaam zijn geweest.
Hoe dan ook werd hij gezien
als een achtergebleven hand
langer van kolonel Maarse
veen. Dat Peter inderdaad
loyaal bleef aan zijn baas blijkt
het best uit de brief die hij op
16 juni 1981 aan de kolonel
schreef en waarin hij de ont
hullende informatie geeft:
„Op een avond had hij (Lor-
wa-red) zoveel gedronken dat
hij vrijuit ging praten over de
„coup" en vertelde dat deze bij
Clements (lid v.d. Missie -
red.) met medeweten van
Valk was afgerond en dat ze
bij Clements zijn vertrokken",
waarna de toevoeging tussen
/oor zijn loyali-
te weten waar ze over praten.
Ik vind dat men u onrecht
aandoet; moet ik dan zeggen:
politiek gezien heeft men ge
lijk Ik heb mezelf neutraal
(zoals u weet) opgesteld en ik
heb uitgevonden dat U en al
leen U juist bent geweest,
waarom moet ik me dan sto
ren aan politiek?
Wordt er soms het spelletje
B.Z. gespeeld zorg dat de an
dere ministeries - zoals min.
Defensie en CRM of Ec. Zaken
afhankelijk blijven met zo min
mogelijk macht Een missie
zoals die had was nl. veel
macht; vooral in een land
waar militairen het voor het
zeggen hebben.
Heeft Min. Def. weer eens aan
het kortste eind getrokken
Clements gaat in ieder geval
in „burger" bij het Nat. Le
ger als adviseur voor naar zijn
zeggen SF 1200,- hij beweert
dit gemeld te hebben en het
kost hem Fl. 500 aan pensi
oen".
„Clements is wederom ver
trokken met een brief aan
Briaire van het Nat. Leger met
het verzoek ook terug te ko
men als burgeradviseur. Als
het zo gaat als het nu is, zal
Nederland het moeilijk krijgen
met twee adviseurs die Neder
land haten en hun advie-
haakjes volgt (U weet wel wie
„ze" zijn)".
In hetzelfde schrijven gaat Pe
ter Meyer in op een gezellig
avondje, op vrijdag 22 mei
1981. ter viering van het af
scheid van de Missie. Daarbij
waren onder anderen van de
partij de heren Kooiman (Mili
taire Missie). Schermel (het
vorige week uitgewezen lid
van de Nederlandse Ambassa
de) en Fernandez (majoor van
de Surinaamse krijgsmacht).
Citaat: „Ik weet dat Schermel
(apart) met Fernandez heeft
gesproken en ook Uw persoon
ter sprake heeft gebracht. Ik
heb er wel iets van opgevan
gen en de feiten liegen er niet
om. Fernandez heeft werkelijk
nee gezegd, ik heb dit werke
lijk zelf vernomen; ik betwijfel
of u nog mag terugkomen voor
de verhuizing.
Ook Kooiman heeft Fernan
dez apart genomen en ik weet
zeker dat hij ook mijn persoon
ter sprake heeft gebracht. Fer
nandez heeft het zelf gezegd:
wat doet u hier nog: de Kolo
nel is toch weg
Ik heb geantwoord: als Bouter
se in het water springt, doet u
dat dan ook
Gezellig" onder Valk
Het bewuste brieffragment
(d.d. 2 juli 1981): „Door zijn
(Valks) kwetsbare positie
kreeg de rest van de Missie
natuurlijk vrij spel en zodoen
de had men natuurlijk geen
zin om onder een nieuwe Ko
lonel te werken en men heeft
op allerlei manieren getracht
om de Kol. Valk voor hen te
behouden (dat is in Ned. wel
bekend)".
Uit een brief van 16 juni 1981
aan kolonel Maarseveen zelf,
toen deze weer terug was in
Nederland: „Op 18 mei kwam
de familie Lorwa in ons hotel
(de heer Lorwa was een van
de leden van de Militaire Mis
sie red.) en moesten we na
tuurlijk weer aanhoren wat
voor slecht mens u wel was en
hoe „gezellig" en leuk het was
(zuipen en financieel) toen
Kol. Valk nog hoofd van de
Missie was".
De afgemeten houding van
kolonel Maarseveen ten op
zichte van het Bouterse-régi-
me viel bij de Surinaamse be
velhebber begrijpelijkerwijs in
slechte aarde. Deze stuurde
dan ook aan op vervanging
van Maarseveen. Aanvanke
lijk zonder succes. Volgens de
interpretatie van Peter Meyer
besloot Bouterse vervolgens
aan Nederland voor te stellen
de Missie in haar geheel op te
heffen.
Andere „pet" voor de
kolonel
Uit de brief aan zijn vertrou
wenspersoon d.d. 7 mei 1981:
en uit bepaalde artikelen
in de kranten kan ik lezen dat
men eigenlijk alleen de Kolo
nel Maarseveen had willen
Alles is „politiek"
Verderop in de brief:
„Clements is tegen het verbod
in dagelijks in het legerkamp
geweest en heeft tegen „der
den" gezegd: „Wie zal me
hiervan weerhouden
Ik ben natuurlijk maar een
domme jongen en X (Peters
vertrouwenspersoon) ze
meent het werkelijk goed
denkt dat ik in paniek raak of
niet alles overzie, maar is dat
nu werkelijk waar
Waarom is overzien of Poli
tiek ineens meer waard als
waarheid en eerlijkheid Men
doet ineens alles af met poltiek
en je begrijpt het niet, maar de
toelichting ontbreekt aange
zien ze het zelf niet weten en
erger nog ze nemen alles klak
keloos aan en denken nog ook
Bouterse: „Kolonel Valk goede vriend van Suriname"
DEN HAAG De Surinaam
se bevelhebber Bouterse heeft
de Nederlandse Kolonel Valk.
die ervan wordt beschuldigd
steun te hebben verleend aan
de staatsgreep van 25 februari
1980. „een goede vriend van
Suriname genoemd. Hij deed
dat in een telefoongesprek met
de Gemeenschappelijke Pers
dienst in Den Haag. Bouterse
zegt in het interview onder
meer over kolonel Valk: „Wij
waren goed met elkaar be
vriend. Valk heeft begrip ge
toond voor de Surinaamse re
volutie". Bouterse wilde overi
gens „bevestigen noch ontken
nen" dat Valk rechtstreeks be
trokken zou zijn geweest bij de
staatsgreep: „Ik heb dat ge
hoord. Ik geef daar geen com
mentaar op", aldus Bouterse.
Peter Meyer samen met zoon Roald, kort voor het fatale auto-ongeluk.
SUSKE EN WISKE DE GOUDEN GANZEVEER
Hoor dit och'UrtlM'1
t 't noml mi milit Hinlm1
„Daar werd mij spoedig duide
lijk dat de leden van dè Missie
enkel en alleen gekomen wa
ren in opdracht van de Kolo
nel. dus niet van harte. Naar
mij later is gebleken werd (of
word) ik als een handlanger
van de Kolonel gezien die
vanuit Nederland is gestuurd
als spion.
Tweeledige taak
De kolonel aan wie Peter hier
refereert is de heer G. Maarse
veen. Peters directe baas, aan
wie hij als secretaris is toege
voegd. De kwaliteit van kolo
nel Maarseveen is op dat mo
ment tweeledig. Ten eerste is
hij als Miltair Attaché verbon
den aan de Nederlandse am
bassade in Paramaribo en ten
tweede is hij hoofd van de Mi
litaire Missie. De Militaire
Missie was in Paramaribo in
het leven geroepen op de dag
van de onafhankelijkheid van
Suriname. 25 november 1975,
met als taak: het jonge Natio
nale Leger van Suriname
technisch te begeleiden naar
volwassenheid. De Missie be
stond uit ervaren Nederlandse
militairen en werd weer opge
heven in mei 1981; dat wil zeg
gen een maand na Peters
komst. De eerste leider van
deze eenheid was kolonel H.
Valk en hij is de man tegen
wie de inmiddels wel zeer ern
stige verdenking bestaat dat
hij de Surinaamse staatsgreep
van 25 februari 1980 heeft uit
gelokt. Twee maanden na de
coup. in mei 1980. werd Valk
in Paramaribo vervangen door
kolonel Maarseveen en ver
huisde naar zijn huidige stand
plaats Brussel.
Kans op chantage
Hoewel Peter Meyer in die
eerste weken van zijn verblijf
in Suriname waarschijnlijk
nog geen idee had van de be
trokkenheid van Valk bij de
staatsgreep, kreeg hij de ach
tergrond van de vijandigheid
waarmee de leden van de mi
litaire missie Valks opvolger
kolonel Maarseveen bejegen
den. al spoedig in de gaten.
Maarseveen wilde niets weten
van de overmatig vriend
schappelijke omgang met de
miltaire leiders in Suriname
die onder Valk gewoon was.
In een van zijn vertrouwelijke
brieven uit die tijd. gericht aan
een ambtelijke vertrouwen
spersoon in Nederland, wijst
Peter Meyer erop dat kolonel
Valk door zijn openlijke sym
pathie voor bevelhebber Bou
terse in een positie was ge
raakt waarin hij door zijn on
dergeschikten kon worden ge
chanteerd.
weghebben. Toen Suriname
zijn zin niet kreeg om de Ka
piteins Clements en Briaire te
behouden Bouterse-gezinde
leden van de Militaire Missie -
red.), toen heeft men gezegd:
„dan maar de hele missie".
Doch Suriname heeft er niet
bij stil gestaan dat de Kolonel
alleen maar een andere „pet"
hoefde op te zetten om te blij
ven; niet als Hoofd Miltaire
Missie, doch als Defensie-atta
ché. tevens Landmachtatta
ché".
Kort na het schrijven van deze
brief zou Peter Meyer echter
blijken dat de truc met de an
dere pet gedoemd was te mis
lukken. Desi Bouterse wenste
kolonel Maarseveen onder
geen enkele titel te tolereren
in zijn land en mét de ophef-
