TAFEL
Rome denkt met weemoed
terug aan La Dolce Vita
h
Kerken dienen ondubbelzinnig te
kiezen voor vrede en gerechtigheid
BTTÏÏ71
CeidóeSomo/ig
F
ACHTERGROND
CeidóeGouoont
T"
POTTER VOOR WERELDRAAD:
Wereldraad uit rode cijfers
KORTE METTEN
kerk
wereld
Canadese vrouwen willen
volwaardige rol in kerk
Grensoverschrijdend kwa,ir
>weer
zeepost
WOENSDAG 27 JULI 1983 PAGCT]
In een periode waarin het be
staan van de mensheid dage
lijks wordt bedreigd, moeten
de kerken een heldere en on
dubbelzinnige keuze voor
vrede en gerechtigheid ma
ken. De wereldraad heeft bij
voortduring enerzijds de oor
zaken van onrecht en oorlo
gen geanalyseerd en gehekeld
en anderzijds aan vreedzame
oplossingen van conflicten ge
werkt.
Dit zei dr. Philip Potter, se
cretaris-generaal van de We
reldraad van Kerken gisteren
tot de algemene vergadering
in Vancouver. Het was zijn
tweede en laatste rapport als
secretaris-generaal. Hij heeft
de wens te kennen gegeven
deze functie, die hij sinds 1972
bekleedt, in 1985 neer te leg
gen.
Volgens Potter moeten de
kerken de verleiding weten te
weerstaan om het uitzichtloze
beleid van de naties na te
doen. Hier staat de geloof
waardigheid van de bijbelse
verzoening op het spel. Hij oe
fende kritiek uit op het feit.
dat de kerken in navolging
van de aardse heersers zelf de
macht ook in handen van
weinigen hebben gelegd. Niet
zonder pijn hebben we de
laatste jaren gepoogd tot het
inzicht te komen, dat in de
kerk mannen en vrouwen ge
lijkwaardig zouden moeten
zijn. „Ons geloof vraagt ons
de ketterij van het centrale
gezag in de kerk uit te ban
nen. opdat wij een priester
schap van alle gelovigen wor
den. waarbinnen de gaven en
functies niet worden opgelegd
maar wederzijds geaccep
teerd". aldus Potter.
Een deel van de eerste dag
ging heen met het voorlezen
van boodschappen en het be
groeten van bijzondere gasten.
Dr. Visser 't Hooft (83), de
vroegere secretaris-generaal
en een van de oprichters, had
een boodschap gestuurd. De
artsbisschop van Vancouver
las een boodschap voor van
paus Johannes Paulus II,
waarin deze onder meer stel
de. dat contacten tussen het
Vaticaan en de Wereldraad
van Kerken de christelijke
eenheid ten voordeel zijn ge
weest.
Voor het eerst sinds de vorige
algemene vergadering in 1975
zijn de inkomsten van de We
reldraad van Kerken hoger
dan de uitgaven. Dit heeft dr.
j. Oscar McCloud, voorzitter
van de financiële commissie
van de wereldraad meege
deeld op de algemene verga
dering in Vancouver. In ver
gelijking met 1975 zijn de bij
dragen van de lidkerken met
184 procent gestegen. Na af
trek van de inflatie en de ge
volgen van de dalende wissel
koersen is het totale inkomen
van de wereldraad in deze pe
riode met ruim veertig pro
cent gestegen.
Sinds de assemblee in Nairobi
heeft de wereldraad meer
conferenties gehouden dan in
de eerste zevenentwintig jaar
van zijn bestaan (1948-1975).
De uitbreiding van de pro
gramma's (een wens van de
vorige algemene vergadering)
is geschied zonder dat de tota
le uitgaven zijn gestegen. Dit
was-mogelijk doordat de kos
ten van de centrale diensten
met ongeveer een vijfde zijn
teruggebracht en doordat
sinds 1976 het aantal perso
neelsleden met ruim twintig
procent is verminderd tot 308
in 1982.
Het meeste geld ontvangt de
wereldraad uit dertien Wes
terse landen (Verenigde Sta
ten. West-Duitsland, Canada,
Engeland. Zwitserland. Ne
derland. Zweden. Noorwegen,
Finland, Denemarken. Au
stralië en Frankrijk). De ker
ken uit deze landen betalen
ruim 95 procent van het geld
dat uit centrale kerkenkassen
bij de wereldraad binnen
komt.
De vredesbewegingen van
de Canadese en de Neder
landse kerken (respectievelijk
Project Ploughshares en het
IKV) hebben in Vancouver
het ..Ploegscharencafé voor
vrede en gerechtigheid" geo
pend. Gedurende de algeme
ne vergadering van de We
reldraad van Kerken zullen
personen uit de vredesbewe
ging. uit radicale evangelische
kringen en ontwikkelingsdes
kundigen hier het woord voe
ren. onder wie Laurens Ho-
genbrink (IKV). Tijdens de
opening werd symbolisch de
verklaring aangeboden waar
in negenendertig vredesbewe
gingen uit vijftien landen de
wereldraad vragen meer aan
dacht te besteden aan de
vraagstukken van vrede en
gerechtigheid. Tot de onderte
kenaars behoren de meeste
christelijke vredesgroepen uit
Oud-minister dr. W. Albeda
is gisteren in Vancouver ge
kozen tot voorzitter van de
raad van bestuur van de oecu
menische ontwikkelingscoöp
eratie (EDCS). Hij volgt de
Zweedse bankier Erfelt op.
De EDCS. die in Amersfoort
is gevestigd, is bedoeld als te
genhanger van de gevestigde
banken die vaak geen geld le
nen aan kleinschalige projec
ten in de derde wereld. De
coöperatie werd in 1976 onder
auspiciën van de Wereldraad
van Kerken opgericht. Tot nu
toe is er ruim achttien miljoen
gulden in geïnvesteerd, waar
van een kwart uit Nederland
afkomstig is.
regio Napels een dorp ge
bouwd en overgedragen aan
het gemeentebestuur van Na
pels ter leniging van de nood,
ontstaan door een zware aard
beving in 1980. Het dorp om
vat zestig woningen en een
dorpshuis. Het draagt de
naam Galeazzo Caracciolo,
een vooraanstaande liberale
protestant uit de negentiende
eeuw. Met de bouw van het
dorp heeft de bond de tweede
fase ingezet van de wederop
bouw in het gebied, dat is ge
troffen door de aardbeving.
De kerken werken in dit op
zicht nauw samen met de bur
gerlijke overheid.
Een in 1982 uit negen vrouwen en twee bisschoppen samen
gestelde commissie van de bisschoppenconferentie van Cana
da, is uitgekomen met de eerste resultaten van een studie
over de rol van de vrouw in de rooms-katholieke kerk. De
grondtoon is. dat zo lang de rechten van de vrouw in de kerk
door de kerkleiding als iets bijkomstigs worden beschouwd,
de uittocht van vrouwen uit de kerk zal voortduren.
De belangrijkste grieven van de honderden vrouwen wier
mening is gepeild, betreffen het verbod op de wijding van
vrouwen tot het priesterlijk ambt, het kerkelijk verbod op
voorbehoedmiddelen en de starre houding van de kerkelijke
autoriteiten aangaande echtscheiding. De commissie zegt
overweldigd te zijn door de enorme respons op haar onder
zoek, „terwijl tien jaar geleden zeer veel vrouwen zich nog
niet durfden te uiten over dit soort onderwerpen". Hoewel
sommige respondenten nog niet bij name willen worden ge
noemd, namen anderen geen blad voor de mond. Elisabeth
Lacelle, theoloog aan de universiteit van Ottawa en commis
sielid, verklaarde :„Omdat vrouwen geen priester kunnen
worden, kunnen zij in de kerk geen gezag uitoefenen en zijn
zij uitgesloten van het besluitvormend werk in het gehele
kerkelijke leven". Zij maakte melding van het feit, dat tal
van respondenten opmerkten voor de eerste maal naar een
mening te zijn gevraagd over kerkelijke vraagstukken. Vol
gens de vrouwelijke burgemeester van Ottawa, Marion De-
war. ontzegt de kerk de vrouw menselijke waardigheid door
haar voorbehoedmiddelen te verbieden. Een niet bij name ge
noemde vrouw schreef de commissie: „Begrijp mij niet ver
keerd, ik ben geen afvallige katholiek, maar ik stapte er wel
bewust uit, omdat dit instituut heeft opgehouden iets in mijn
leven te betekenen". Volgens Elisabeth Lacelle is het de be
doeling van de commissie vrouwen op alle niveaus als gelijk
waardige partners met mannen te laten werken in de kerk.
„Wij zijn niet tevreden met het doen van aanbevelingen,
maar zijn vastbesloten zelf actie te voeren". De commissie
heeft aangekondigd haar studie voort te zullen zetten en zal
binnen een jaar een actieplan voorleggen aan de bisschoppen
conferentie van Canada. Als de bisschoppen het rapport op
hun jaarvergadering goedkeuren, is het waarschijnlijk, dat zij
het de paus zullen voorleggen op de in de herfst in Rome te
houden bisschoppensynode over boete en verzoening.
Huwelijk
Michael van
Kent wordt
kerkelijk
ingezegend
Prins Michael van Kent en
zijn echtgenote, de in Oosten
rijk geboren barones Ma
rie-Christine von Reibnitz,
hebben na enkele jaren van
onderzoek van het Vaticaan
toestemming gekregen hun
huwelijk volgens de rooms-
-katholieke ritus te laten in
zegenen en voor de kerk
rechtsgeldig te laten maken.
De plechtigheid zal binnen
kort in strikt besloten fami
liekring in Londen worden
gehouden met de apostolisch
pronuntius bij het Britse Hof,
de Zwitserse mgr. Bruno
Heim.
Prins Michael, volle neef van
koningin Elizabeth, en Ma-
rie-Christine, sinds haar hu
welijk „prinses Michael",
trouwden in juni 1978 voor
de burgerlijke stand van We
nen. De weigering van de
kerkelijke rechtbank voor
een kerkelijke huwelijksslui
ting werd in eerste instantie
toegeschreven aan het besluit
van prins Michael om zijn
eventuele kinderen het
zijn er intussen twee te la
ten opnemen in de anglicaan
se kerk. Bij een gemengd hu
welijk staat de rooms-katho
lieke kerk er op, dat even
tuele kinderen katholiek
worden gedoopt en opgevoed.
De vierjarige Lord Frederick
en de tweejarige Lady Ga-
briella. de kinderen van de
Kents, blijven nu anglicaans,
zodat ze in aanmerking blij
ven komen voor troonopvol
ging. Deze sluit katholieke
kandidaten uit. Prins Mi
chael zelf, die vijftiende
stond op de lijst van troonop
volgers. verloor zijn aanspra
ken. toen hij met een katho
lieke vrouw trouwde. De
laatste zal nu weer in de ka
tholieke kerk tot de sacra
menten worden toegelaten.
Namens de katholieke kerk
in Engeland werd verklaard,,
dat haar voorschriften onver
anderd zijn gebleven. Zij ac
cepteert evenwel de realiteit,
waar het niet lukt ervoor te
zorgen, dat de kinderen uit
een gemengd huwelijk ka
tholiek worden opgevoed. In
dat geval wordt het welzijn
en de stabiliteit van de echt
vereniging eerste zorg.
Schnitzel met
slabonen en
aardappelen
chocolade-
gembervla
Voor twee personen hebt u
nodig: 2 gepaneerde schnit
zels, 35 g margarine, 1
theelepel bloem, 2 dl bouil
lon (blokje), paprikapoe
der;
500 g slabonen, zout, bies
look, 1 plak gekookte ham,
10 g margarine;
0,5 1 kg aardappelen;
0,5 1 melk, 20 g cacao, 45 g
suiker, 25 g maizena, paar
bolletjes gember.
Bak de schnitzels bruin en
gaar op een matig vuur in tien
minuten. Houd het vlees warm
op een bord op de pan met ko
kende aardappelen en bak in
het overgebleven vet de bloem
lichtbruin. Voeg de bouillon
toe en breng de jus verder op
smaak en kleur met paprika
poeder.
Haal de slabonen aan twee
kanten af en snijd ze een keer
middendoor, (jaren geleden
was het verstandiger de bonen
door te breken, omdat er toen
veel soorten waren met een
stevige draad en die was niet
te voelen bij het doorsnijden,
maar wel met het eten; tegen
woordig komt dat soort bonen
niet meer voor).
Was de groente één of twee
maal en zet haar op met wei
nig kokend water en zout. De
kooktijd is circa twintig minu
ten. de eenvoudigste manier
om slabonen af te werken, is
ze te mengen met margarine
en te bestrooien met nootmus
kaat. iets „kleurrijker" is ze te
mengen met margarine en een
mengsel van fijngeknipte bies
look en ham.
Zet de helft van de melk op,
meng cacao, suiker, maizena
en weinig koude melk tot een
glad papje, schenk er wat hete
melk bij en doe het in de pan.
Laat de vla al roerende even
koken, voeg van het vuur de
rest koude melk toe en koel de
vla af. Meng er naar smaak
kleingesneden gember door.
JEANNE
Geen krant ontvangen? Bel tussen
18.00 en 19.00 uur. zaterdags tussen
14.00 en 15.00 uur. telefoonnr. 071-
122248 en uw krant wordt nog dezelf
de avond nabezorgd.
ROME Op een mooie
zomeravond bijna 25 jaar
geleden gingen een ver
bannen koning en een
beroemd Amerikaans
filmacteur ieder afzon
derlijk op de vuist met
een fotograaf in wat snel
daarna de bekendste
straat van Rome zou
worden. De straat heette
Via Veneto, de slachtof
fers van de flitser waren
ex-koning Faroek van
Egypte en Anthony
Franciosa. De fotograaf
en zijn collega's zouden
spoedig de bijnaam „pa
parazzi" krijgen.
Op 18 augustus 1958 besloot
het Romeinse dagblad II
Giorno met een gewoonte te
breken en het bericht van de
twee incidenten met bijbeho
rende foto's op de voorpagina
te plaatsen. Voorheen wer
den berichten over de high
society altijd weggestopt op
pagina twee of drie van de
krant waar op roddelbeluste
cafébezoekers ze toch wel
wisten te vinden.
De Via Veneto plukte de
vruchten van deze publiciteit
en werd zich haar rol bewust.
Fellini's film La Dolce Vita
(Het Zoete Leven), die in 1960
voor het eerst werd ver
toond. onderstreepte nog
maals de roem van de straat.
De film presenteerde het le
ven van de Romeinse high
society als leeg en corrupt.
Maar het was een betekenis
volle leegheid die bij tijd en
wijle zelfs erg aanlokkelijk
was. Rome werd een ander
woord voor de Via Veneto èn
La Dolce Vita. Iedere toerist
of hij nou vijf dollar per dag
te besteden had of alleen
maar was gekomen om mu
sea af te lopen, vond dat hij
iets gemist had als hij niet
minstens en half uurtje op
een terrasje in de Via Veneto
had gezeten en de sfeer van
La Dolce Vita had geproefd.
Festival
Deze maand is in Rome La
Dolce Vita met een festival
De Zweedse filmster Anita Ekberg, die destijds in de
Romeinse fonteinen danste.
van negen dagen herdacht.
Het festival dat was georga
niseerd door de Circolo di
Roma. een club van linkse
intellectuelen onder voorzit
terschap van de rector van
de Universiteit van Roma
heette zeer toepasselijk
„Roma La Dolce" en eindig
de met een groots bal met als
eregaste de Zweedse filmster
Anita Ekberg, die destijds als
een nymf op blote voeten in
de Romeinse fonteinen dan
ste en Rome schokte met
haar striptease in Fellini's
film. Afgezien van films, mo
deshows. auto's en muziek uit
die tijd werden er tijdens het
festival ook dagelijks semi
nars gehouden om de periode
nog eens wetenschappelijk
door te lichten.
Maar wat voor een tijd was
het eigenlijk? Een goede in
druk krijgt men uit de foto's
van die dagen die nu te be
zichtigen zijn in Doney's café
en door Andrea Nemiz zijn
verzameld in het boek „Vita,
Dolce Vita". Er zijn foto's
van de alomtegenwoordige
paparazzi, slapend of ren
nend. en van de opgeheven
armen van de acteurs die
niet gefotografeerd wilden
worden. Er zijn foto's die niet
veel illusies laten bestaan
over de tafelmanieren van de
beroemdheden en er zijn fo
to's van mechanisch lachende
acteurs en society-figuren.
De foto's zijn allemaal ge
maakt op onbewaakt ogen
blikken als de slachtoffers
niet wisten dat ze werden ge
fotografeerd of hun zelfbe
heersing hadden verloren.
Een paar dagen geleden ont
moette ik in Doney's café
Ivan Kroscenko, een papa
razzo die in het midden van
de jaren vijftig in de Via Ve
neto werkte. „Voor mij was
het vijftien jaar vakantie",
zegt hij, terwijl hij vol smaak
vertelt over de nachtdiensten
van tien uur 's avonds tot zes
uur 's ochtends en de cara
van op de hoek van de straat
waar hij samen met collega's
zat te kaarten in afwachting
van een beroemde persoon
lijkheid die een foto waard
was. Hij herinnert zich Fa-
roek als een man die uren
lang voor het Café de Paris
zat met ziin rug tegen de
muur „gelijk een sfynx" met
voor zich een fles mineraal
water.
Als een straat waar alleen
maar bekende bezoekers
kwamen, straalde de Via Ve
neto iets vertrouwds uit. De
rijken hadden ieder hun ei
gen tafeltje en beheerden dat
met dezelfde bezittersdrang
als waarmee ze nu hun villa's
in Spanje en Sardinië behe
ren. Soms brachten ze een
bezoekje aan een belendend
tafeltje om al pratende de
lange, zwoele avonden door
te komen.
„Ik heb het nooit erg gevon
den dat ik een paparazzo
werd genoemd", zei Krocens-
ko. „want ik beschouw het
niet als een belediging". Ter
verklaring laat hij erop vol
gen dat Paparazzo van oor
sprong een achternaam in
Calabrië is. De schrijver En-
nio Flaiano stelde voor de
naam voor een karakter in
Fellini's film te gebruiken
nadat hij de naam was tegen-'
gekomen in George Gissings
boek over reizen in Zuid-Ita-
lië en Sicilië. Maar de me
neer Paparazzo uit het boek
was een vriendelijke hotelei
genaar en leek in geen enkel
opzicht op de opdringerige
fotojongens.
isi eve foto s
De paparazzi konden zo'n op
gang maken omdat kranten
en tijdschriften agressieve fo
to's wilden. Sommige op de
plaat vastgelegde incidenten
waren echt, andere waren
een produkt van een samen
zwering tussen fotograaf en
ster en weer andere werden
uitgelokt door vlak voor een
beroemdheid met aan zijn
arm de nieuwste partner een
flitser te laten afgaan.
La Dolce Vita beleefde aan
het eind van de jaren vijftig
en het begin van de jaren
zestig haar hoogtepunt. Het
was een reactie op het facis-
me. de oorlog, de na-oorlogse
zuinigheid en de koudste da
gen uit de koude oorlog. La
Dolce Vita viel samen met
optimisme over de economi
sche groei en sociale veran
deringen. Het was een tijd
van hoop.
Hollywood, in een eerste re
actie tegen de dreiging van
de televisie, wilde goedkope
heldenverhalen gaan maken
in Italiaanse studio's. De
Amerikaanse filmsterren die
gewend waren aan de macht
van de studio's en de georga
niseerde fotosessies, genoten
van hun vrijheid in Rome,
maar waren verbaasd dat als
ze wat te diep in het glaasje
hadden gekeken of hun ge
liefde in het openbaar een
kusje gaven, paparazzi daar
foto's van mochten maken.
Maar het was niet allemaal
slecht, decadent en corrupt.
Mensen die de periode heb
ben meegemaakt, herinneren
zich een hoopvolle, zorgeloze
sfeer, een gevoel zoals in The
Great Gatsby werd beschre
ven met een ver weg liggen
de horizon en twinkelende
lichtjes aan de andere kant
van de baai. Ennio Flaiano
die samen met Fellini aan
diens film over de periode
heeft gewerkt, is een van de
scherpste waarnemers.
Fellini, zo schreef ftij, wilde
in zijn film dit nieuwe café
leven laten zien dat heen en
weer slingerde „tussen ero
tiek en vervreemding, verve
ling en onverwachte momen
ten van welzijn". Sociale ver
anderingen, die overal zicht
baar waren, hadden speciale
kenmerken in Rome met zijn
mengeling van heilig en pro
faan, oud en nieuw, en de
plotselinge toestroom van
buitenlanders en de filmwe
reld.
Het Italië van de jaren vijftig
droeg nog de littekens van
armoede en beperkingen,
verergerd door de plotselinge
uittocht van het platteland
naar de stad. Bepaalde beel
den staan voor eeuwig gegrift
in het geheugen van mensen
die in die tijd door het zuiden
van Italië en Sicilië reisden.
Zo herinner ik me een groep
van minstens dertig mensen
rond een technologisch won
der. Ademloos keken ze toe
hoe er een pakje sigaretten
uit een automaat kwam als je
een paar muntstukjes in een
gleuf gooide en de hendel
overhaalde. Of café's die 's
avonds veranderden in over
volle bioscopen omdat de
kroegbaas in een televisie
had geïnvesteerd. Of een
kreupele man die in de vries
kou met zijn blote, verminkte
voet over de stoep sleepte. Of
twee boeren die waren ge
dood door een machine die ze
niet begrepen en die ten gra
ve werden gedragen in een
traditionele stoet van zwarte,
met pluimen getooide paar
den.
Dat Italië wilde de ellende
vergeten en worstelde om
zich uit de ketens te bevrij
den. Ze droomden van be
vrijding en consumptie-arti
kelen, van uitpuilende porte
feuilles en het leven van een
„signore". Vanaf de Via Ve
neto gaven de eeuwig jonge
aristocraten en filmsterren
met hun zwart aangezette
ogen hun een bemoedigende
knipoog.
CAMPBELL PAGE
Copyright The Guardian
DE
[daai
De handel in narcotica kent ook letterlijk 6eenrbaa
zen. Met grote regelmaat worden koeriers aangehouden^
hun kwalijke handel vanuit producerende landen via éjl. Di
omwegen naar hun „marktgebieden" trachten te smokim
Daar leest men dan van in de krant in steeds kleineK
richten, tenzij de onderschepte voorraad „groter is dar' jJ
tevoren", zodat vangst en handelswaarde voldoende un
verbeelding spreken om er meer aandacht aan te besinen
Van de veel omvangrijker voorraad verdovende mioruil
die wél wordt binnengesmokkeld, bespeurt men slee)
trieste effecten op de samenleving, in het bijzonder f~
jeugd.
De bestrijding van de handel in narcotica is ook gren:
schrijdend. De Nederlandse recherche bijvoorbeeld hee|
vooruitgeschoven posten: in het Verre Oosten (Karaq
Islamabad in Pakistan, Bangkok in Thailand), in Zuid-
rika (Lima in Peru) en in Curasao. Internationaal best)
samenwerking via een afdeling van Interpol in Parijs,
Nederland ook vertegenwoordigd is, en in sommige ge)
worden informaties rechtstreeks tussen landen uitgewt^
De bestrijdingsorganisaties vallen wat omvang en mo|^
heden betreft échter in het niet bij het internationale b
wezen, dat de narcoticahandel wereldwijd regelt.
De bestrijdingsmethoden verschillen tussen de landel
derling even sterk als de strafmaatregelen. Wat in he
land is toegestaan of oogluikend wordt toegelaten, is ii
ander land in strijd met de wet en wordt soms uitzond
streng gestraft. In tal van landen poogt de recherche bj
te dringen in de narcoticahandel, waarbij politiemi
(groot)handelaren uit hun tent trachten te lokken dooi
ook als handelaar voor te doen: „under-cover"-agenten,
ze in navolging van het Amerikaanse spraakgebruik wi
genoemd. In ons land is een dergelijke aanpak van de
daad verboden. Wie zich van die methode bedient ij
zich schuldig aan overtreding van de opiumwet, tenzj
Openbaar Ministerie in uitzonderingsgevallen en onde
perkende voorwaarden (ook aan buitenlandse recherch
toestemming heeft verleend.
In West-Duitsland weet men dat heel goed en daarom
natuurlijk onaanvaardbaar, dat Westduitse rechercheu
herhaling trachten in ons land heroïnehandelaren uit tgjj)
ken tot zaken doen in de Bondsrepubliek, om ze daarln
kraag te kunnen vatten. Niet alleen een klein stukje ovfaaj
grens, in Heerlen bijvoorbeeld, maar tot in Den Haa^ y
TROS-Aktua-tv heeft gemeend zo'n Westduitse politi^en,
uitgebreid in beeld te moeten brengen, zodat hij niet $n j
door zijn collega's in Den Haag, maar ook door de narc^r^
handel herkend zal zijn, waardoor hij nu wel naar akn
bezigheden kan uitkijken. 'eï(^s
TT :SD
X1ET ministerie van justitie overweegt terecht stapptrsc
doen voor zover die nu nog nodig zijn om via de irde
ring in Bonn een eind te maken aan de ongeoorloofd^
stapjes naar ons land van Westduitse rechercheurs. T$n C
kertijd dringt zich echter de vraag op of de ernst van d£ijg(
cotica-misdaad de in andere landen gebruikelijke a$nd
niet wenselijk of misschien zelfs noodzakelijk maakt. ïnpi
men in het buitenland te ver of is Nederland te teruflg 1
dend? En bovendien: in Europa regelt men onderling r&an
gezet de produktie van staal en landbouwprodukten (eve
vangst van elk maatje haring; waarom kunnen de bfcfri
dingsmethoden van de narcoticahandel internationaak)on
op elkaar worden afgestemd? rillij
>e h
MINDER WARM
DE BILT Volgens het
KNMI is het morgen afgelo
pen met het zeer warme weer.
Aan de kust zijn de verschillen
niet zo groot, maar vooral in
het oosten van het land wordt
het morgen koeler dan van
daag. De temperatuur zal vrij
wel nergens boven de 25 gra
den uitkomen, en de lucht
wordt ook veel minder voch
tig
Een en ander hangt samen
met een hogedrukgebied dat
zich van de Oceaan naar de
Britse Eilanden uitbreidt, en
dat bij ons een noordwestelijke
wind veroorzaakt. Er wordt
daarmee koelere lucht van zee
aangevoerd. Daarbij wordt
morgen en ook de dagen daar
na de kans op neefslag maar
heel klein. Het blijft dan, ge
middeld over het land, onge
veer 23 graden.
Weersvooruitzichten voor di
verse Europese landen, mede
gedeeld door het KNMI, geldig
voor morgen en vrijdag.
Zuid-Finland: meest zonnig,
middagtemperatuur rond 25
graden.
Zuid-Noorwegen en Zweden:
zonnige perioden en plaatselijk
buien. Middagtemperatuur
van 17 graden aan de westkust
tot ongeveer 23 graden elders.
Denemarken: morgen plaatse
lijk onweer, vrijdag zonnige
perioden en meest droog. Mid
dagtemperatuur dalend van
ongeveer 25 naar 20 graden.
Britse eilanden: in Schotland
en Ierland wolkenvelden, in
Engeland vrij zonnig, op de
meeste plaatsen droog. Mid
dagtemperatuur van ongeveer
18 graden in het noorden tot
rond 22 graden in Zuid-Enge-
land.
Benelux: kans op een bui,
vrijdag droog en zonnige pe
rioden. Middagtemperatuur
ongeveer 22 graden.
Frankrijk: in het oosten, zui-.
den en zuidoosten nog plaatse
lijk onweer, vrijdag opklarin
gen en overwegend droog,
middagtemperatuur van 20
graden aan de Atlantische
kust tot 30 graden in het zuid
oosten.
Duitsland: morgen vooral in
het zuiden nog onweersbuien.
eek
vrijdag zonnige perioden crj®u
de meeste plaatsen droog.
dagtemperatuur dalend
omstreeks 28 naar omstm3^
24 graden.
loete
Alpenlanden, Noord-ItP0.1! 4
Noord-Joegoslavië: en1 Z,J
regen- en onweersbuien, fn n
dagtempeatuur ongeveer
graden. ednJ
wer
Rest van Italië en Joegi?1 e'
vië, Griekenland: zeer w?n o
en plaatselijk onweer. Mid13'144
temperatuur rond 35 gradj^"
Spanje, Portugal: plaats^1 1
onweersbuien, overige zonlnP^
perioden, middagtemperaf061
ongeveer 30 graden, lang?n l'
west- en noordkust ongel
'eto
Max Mtn N
tamp lamp slf ei
22 gr
i h
15 olori
31 14 o.ham
regenb. 27 15 Bnsli
Gaoèva
Helsinki
Innabruefc
K lagan furl
30 19 en
onbaw. 33 21
jet d
n df
oobaw. 35 17
onbaw. 31 17 fen
Luxemburg zw.bew. 33 21
Madrid onbaw. 31 16
onbaw. 31 21
Msllorca
Malta
Müncban
onbaw. 38 22
"Jerk
onbaw. 28 17 0
onbaw. 33 22
Casablanca
Istanbul
Las P almas
35 16 0
w.bew. 24 17
Met de volgende schepen kan zefiinj
worden verzonden. De datum,
op de correspondentie uiterlijk
post moet zijn bezorgd, staat ai
de naam van het schip vermeld.
Argentinië ms „Tierra del Fuej
aug.
Canada wekelijkse afvaart
India ms „NU Everest" 5 aug.
Isratfl ms „Baltic" 3 aug.
Japan ms „Kitano Maru" 3 aug. {ere
Nieuw-Zeeland ms „Act 7"
Ver. Staten van Amerika n
tic Song" 1 aug.
eng
iriel
iissc
Wijk
j" 3 aug. jen
7oo
