Een knul die een rotje in de gang afsteekt.
daar beleef ik ook m'n plezier wel aan
EeicUegotncwt
-buitensteBinnenhofbuitensteBinnenhofbuitensteBinnenhofbuitensteBinnenhofbuitensteBinn
B
E
buitensteBinnenhofbuitensteBinnenbofbuitensteBinnenhofbuitensteBinnenhofbuitensteBinn
DE SCHOOL OVER JEUGDDELICTEN:
r>r>
DE RUITER VERZOENT HET ONVERZOENLIJKE
Ontsteking tijdbom onder kabinet vertraagd
LONDEN
■S^SIJTHOFF PERS
BINNENLAND
ZATERDAG 2 JULI 1983 PAGIN; E
WIT BROOD
„Ik wens iedereen een goede
tijd toe, hetzij met wit brood,
hetzij met bruin brood", zei
kamervoorzitter Dolman kort
voordat hij donderdagavond
om kwart voor acht met een
forse hamerslag het zomerre
ces van de volksvertegenwoor
digers inluidde. Zijn opmer
king was niet bedoeld als re
clamespot ter stimulering van
het brood verbruik, maar als
knipoog in de richting van
VVD-leider Ed Nijpels, die op
8 juli gaat trouwen en derhal
ve zijn wittebroodsweken te
gemoet gaat.
In de laatste week voor een
reces verandert de Tweede
Kamer altijd in een heksenke
tel. Op de vergaderagenda ple
gen dan tal van onderwerpen
te worden samengebald, die
nog met alle geweld voor de
vakantie afgehandeld moeten
worden. Zo ook nu. Aan het
begin van de week zag het er
naar uit dat er nog over een
twintigtal zaken moest worden
gedebatteerd, aleer de bevrij
dende hamerklap zou klinken.
Somber voorspelde Dolman
dat het waarschijnlijk niet zou
lukken de hele grabbelton nog
vóór vrijdag leeg te halen, zo
dat de kamerleden met de mo
gelijkheid rekening moesten
houden dat het reces pas vrij
dagavond, een dag later dan
afgesproken, zou ingaan.
Sommige kamerleden sloeg bij
deze mededeling de schrik om
het hart. Zij hadden erop gere
kend vrijdag al in auto, trein
of vliegtuig te kunnen stap
pen, op weg naar hun vakan
tiebestemming. Naarstig over
leg tussen Dolman en de frac
tieleiders leidde er uiteindelijk
toe, dat een aantal onderwer
pen van de agenda werd ge
schrapt en dat voor de overge
bleven debatten een strak tijd
schema werd vastgesteld. Bij
de meeste debatten zouden de
sprekers elk niet langer dan
twee, drie of vijf minuten het
woord mogen voeren. Zou ie
dereen zich aan de hem of
haar opgelegde spreektijdbe
perking houden, dan hoefde er
niet op vrijdag vergaderd te
worden. En zowaar: dank zij
de ijzeren combinatie van een
strak leidende Dolman en ge
disciplineerde sprekers slaagde
de opzet met gemak. Uit deze
week kon ook een goede les
worden getrokken voor de
toekomst: de meeste debatten
hóeven helemaal niet lang te
duren. Een kort en krachtig
debat is zelfs vele malen boei
ender en overzichtelijker dan
een langdradige woordenwis
seling waarin herhalingen van
zetten en uitwisselingen van
reeds lang bekende standpun
ten de boventoon voeren. Ve
len in het kamergebouw zeg
gen hier trouwens volmondig
ja en amen op. Het is te hopen
dat men dit na het reces niet
weer is vergeten.
METZ
Het VVD-kamerlid Jaap Metz,
vorig jaar december nog veel
besproken vanwege vermeen
de schandaaltjes, maar al spoe
dig daarna weggezakt in de
anonimiteit, heeft de afgelo
pen week in één van die korte
debatten voor het eerst in de
grote Vergaderzaal het woord
gevoerd. De „maidenspeech"
van de voormalige Telegraaf-
journalist betrof een wijziging
van de Kampeerwet, namelijk
een beperking van de moge
lijkheid om bij particulieren
een tent op te slaan. Over de
inhoud van de wijziging en de
daarmee samenhangende vra
gen (bijvoorbeeld: hoeveel ten
ten mogen er in iemands ach
tertuin staan?) zullen we niet
verder uitweiden. Wel over
Metz, die zich met veel flair
(en volgens sommigen iets te
véél flair voor zo'n eerste
keer) manifesteerde. Nog
toelte mocht klimmen om zijn
speech, waarvoor twee minu
ten stonden genoteerd, af te
steken, deed hij al van zich
horen. Hij interrumpeerde de
CDA'er Sytze Faber, die als
eerste spreker aan het woord
was gekomen, met een vraag
en constateerde vervolgens,
toen Fabers antwoord hem
niet bevredigde, dat deze „in
de ruimte kletste". Toen hij
opgewekt met de aanval op
Faber door wilde gaan, greep
Dolman in. „Wilt u eraan den
ken dat uw interrupties niet
langer dan twee minuten mo
gen duren", sprak de voorzit
ter grappend, alsof hij er van
uit ging dat Metz zijn twee mi
nuten spreektijd uitsluitend
voor interrupties wilde gebrui
ken. Onder hilariteit der aan
wezigen nam Metz breed la
chend weer plaats in zijn
bankje.
Toen hij even later dan einde
lijk op de katheder stond, leek
het echter wel of hij een
speech van een half uur had
voorbereid. Sportief gaf Dol
man de nieuweling een speling
van enkele minuten, maar
daarna maakte hij onverbidde
lijk duidelijk dat Jaap moest
ophouden. „U bent al ver over
uw tijd heen", klonk het. Metz
liet zich echter niet uit het
veld slaan. „Mag ik misschien
nog een minuutje van u ste
len?", vroeg hij. „Helemaal
niet!", reageerde de voorzitter.
„Uw tijd is echt om!". De spre
ker begreep dat hij eieren voor
zijn geld moest kiezen en
rondde daarom zijn betoog in
een paar zinnen af, waarna hij
een motie indiende. Hij over
handigde het papier aan Dol
man en zei: „Alstublieft. Het
woord is nu weer aan u".
De SGP'er Van Rossum, die
na Metz aan het woord kwam,
begon zijn verhaal aldus: „Ik
moet beginnen, mijn collega
Metz geluk te wensen met zijn
maidenspeech. Hij loopt hier
nog niet zo lang rond, maar hij
voelt zich kennelijk toch wel
zo vrij als een vogel in de
lucht". De aangesprokene
knikte instemmend. Dolman
eveneens. „Zeg dat wel", zag je
hem denken.
VAN AARDENNE
Donderdagavond om half ze
ven leek de Kamer alles ach
ter de rug te hebben. Alle de
batten waren afgerond,
Woensdrecht was Woens-
drecht gebleven (de prijs voor
de mooiste woordspeling van
de week gaat trouwens naar
NRC-Handelsblad, waarin de
naam „Donderdrecht" prijkte)
en over alle moties was inmid
dels gestemd.
Toch kon het reces nog niet
beginnen. De Kamer had na
melijk, tegen de verwachting
in, een motie van de PvdA'er
Jaqcues Wallage aangenomen,
waarmee minister Van Aar-
denne (Economische Zaken)
allerminst gelukkig was. De
minister wilde een aantal bij
zondere subsidies voor bedrij
ven in het Noorden, Twente,
Limburg en Brabant afschaf
fen, maar Wallage vond dat
die beslissing een poosje moest
worden uitgesteld. De meer
derheid van de Kamer (op de
VVD en de kleine rechtse par
tijen na) was het tot Wallage's
verrassing met hem eens.
Terecht vroeg de socialist zich
na de stemming over zijn mo
tie af, of de minister van zins
was aan de wens van de Ka
mer gehoor te geven en dus de
motie uit te voeren. Van Aar-
denne was er echter niet. Ach
ter de regeringstafel zat alleen
minister Deetman van Onder
wijs en Wetenschappen.
„Waar is Van Aardenne?",
klonk het alom, maar niemand
wist het. In het kamergebouw
was hij in ieder geval niet.
„Hij kan toch ontboden wor
den?", riep Wallage's fractie
voorzitter Den Uyl uit. Dol
man knikte. „Mijn vraag is
heel simpel of de regering de
aangenomen motie wil uitvoe
ren", sprak Wallage. „Dat is
toch een redelijke vraag, voor
zitter?". „Dat lijkt me wel",
antwoordde Dolman. „Ik zal
het verzoek aan de minister
overbrengen. Ik neem aan dat
hij zo spoedig mogelijk hier
kan zijn, tenzij de hier aanwe
zige minister van Onderwijs
en Wetenschappen het ant
woord al weet". Deetman
schudde het hoofd en zei niet
in staat te zijn Wallage namens
Van Aardenne van repliek te
dienen. Dolman weer: „Dan
ontbied ik de minister op dit
moment". „Nu?", riepen ver
schillende kamerleden door el
kaar heen. „Ja, dat is toch dui
delijk?", sprak Dolman met
stemverhefing. „Als ik zeg dat
ik de minister verzoek hier te
komen, dan komt hij toch?
Voor sommige kamerleden is
het blijkbaar al laat". Gelach
vulde de vergaderzaal.
Gemakkelijk bleek het echter
allemaal niet. Bij telefonische
navraag bleek Van Aardenne
niet op zijn ministerie te zijn,
maar zich voor een bespreking
ergens in Hardinxveld-Gies-
sendam te bevinden. Daar
werd de bewindsman echter al
spoedig opgetrommeld. „Hij
kan over ongeveer drie kwar
tier hier zijndeelde Doli
even later mee. Het werd
uur. En toen Van Aarde
het woord nam, bleek hij V
lage tot bulderende pret
de VVD-fractie niet eens
vreden te kunnen stellen,
zal het morgen in de mink
raad bespreken", zei hij.
zijn chauffeur daarvoor
Hardinxveld naar Den I.
moeten jakkeren? Inderd
Meer had de minister nie
bieden.
En het werd allemaal
fraaier, want opeens be si
de kans dat de Kamer (aid
het deel dat nog niet op
zou zijn) maandag nóg
keer bijeen moest komen,
zou gebeuren als het kah
nee zou zeggen tegen de
tie-Wallage. In dat geval w
de Kamer opnieuw met de
nister discussiëren over
stopzetten van die bedrijfsi
sidies. Hoezo reces? „Als
noodzakelijk zou zijn maaij
ook nog te vergaderen, zu
de leden per telegram daar
op de hoogte worden geste
aldus Dolman. „Maar mi
dat niet het geval wezen, i
wens ik iedereen een ge
tijd toe, hetzij met wit br
hetzij met bruin brood". J
verder bij het begin.
DICK VAN R IETS CHOI
"c
2 de
DEN HAAG Onze jon
geren staan op school niet
voldoende onder leiding.
Op spijbelen en afwijkend
en agressief gedrag wordt
veel te laks gereageerd.
Veel jongeren raken zo
doende op het slechte pad.
„Men zegt vaak dat delin
quenten uit gebroken ge
zinnen komen. Het al dan
niet slagen op school is
misschien een nog sterke
re factor", schrijft me
vrouw J. Junger-Tas in
het deze week verschenen
rapport „Jeugddelinquen
tie". Meer dan de helft
van de jongeren tussen 12
en 18 jaar heeft ooit wel
eens een delict gepleegd,
blijkt uit een steekproef
onder jongeren in Den
Haag en Venlo. Worden
deze belhamels op school
„geboren"?
„Een stuk gelijk zit daar wel
in, in dat rapport. Natuurlijk
heeft de school veel invloed op
hoe een kind zijn vrije tijd
doorbrengt. Maar volgens mij
is het onderwijs nog altijd goed
in staat aandacht te schenken
aan kinderen die minder goed
kunnen meelopen. Bij ons op
school worden kinderen die
uit de boot dreigen te vallen
goed opgevangen, dat kan ik
wel stellen, ja".
Volgens Ger Donker, direc
teur van de mavo/lavo- scho
lengemeenschap in de Ver-
meerstraat te Den Haag loopt
het wel los met het jongeren-
tuig" dat een verwoestend
spoor door de Haagse binnen
stad zou trekken. Zijn school
bevindt zich middenin de
Schilderswijk en zou daarom
al snel de reputatie van een
beestenbende kunnen krijgen.
Directeur Donker: „Zo'n
buurtschool als de onze wordt
snel verkeerd beoordeeld. De
Directeur Ger Donker (I.) en wiskundeleraar Peter van
Bruggen: Kinderen zijn geen heilige boontjes
mensen denken: de school is in
de Schilderswijk, dus zal het
er wel een troep zijn. Ze ver
geten dat bij een keurige
school in een nieuwbouwwijk
óók ruiten worden ingegooid,
en planten uitgerukt. Hier is
daarentegen heel weinig scha
de". Donker vervolgt, kenne
lijk de wervingsfolder van zijn
scholengemeenschap citerend:
„Wij willen een gedisciplineer
de school met een prettig
werkklimaat zijn".
Stoere bink
Het rapport van mevrouw
Junger-Tas liegt er toch niet
om. De school, zo stelt de rap
portschrijfster onomwonden, is
een belangrijkere oorzaak
voor crimineel gedrag bij jon
geren dan de situatie thuis.
Met andere woorden: thuis
kan het de grootste heibel zijn,
maar als het kind in kwestie
zich op school thuisvoelt, zal
het niet zo snel op het „slechte
pad" geraken. De school is
juist de plaats waar crimineel
gedrag voorkomen zou kun
nen worden, meent mevrouw
Junger-Tas. Het rapport:
„Slechte resultaten worden op
school vaak veronachtzaamd.
Door slechte cijfers krijgt het
zelfbeeld en de status van het
kind een gevoelige knauw.
Jongeren die het slecht doen
op school hebben niet alleen
een negatievere tijdsbesteding,
maar ze ontwikkelen ook een
soort stoere-bink-houding, dat
sterk verband houdt met de
linquent gedrag. Opvallend is
dat als het goed gaat op school,
de jongeren blijkbaar genoeg
eigenwaarde hebben om af te
zien van zo'n gedragspatroon".
Volgens de heer Donker klopt
bovengeschetste ontwikkeling
in de meeste gevallen wel.
Maar, zo luidt zijn redenering,
bij hem op school wordt al
lang voordat een jongere in
crimineel gedrag vervalt inge
grepen. „Het gaat er in het on
derwijs om, datje het kind zelf
laat ontdekken waar het goed
in is en waar het minder goed
in is. Als je het aanbod vervol
gens aanpast aan het kind, kan
het op het eigen niveau altijd
nog redelijke resultaten beha
len. Bovendien heeft het dan
pret in de dingen waar het
mee bezig is. Natuurlijk zitten
we vast aan een aantal onder
wijswetten en exameneisen. Er
zijn dingen die geleerd móeten
worden. Daar zit ook wel een
beetje dwang achter. Je kunt
op school wat dat betreft niet
zo flexibel zijn als je wel zou
willen zijn".
„Natuurlijk zijn er altijd kin
deren die het minder goed
doen op school. Hoe perfect je
ook wilt zijn, je houdt altijd
wel problemen. Maar als we
merken dat Jantje of Pietje
een werkstuk van zijn vriend
je in elkaar slaat, niet op
school verschijnt, slechte re
sultaten behaalt of zomaar
voor de pret een ruit ingooit,
trekken er meteen de mento
ren achteraan".
- Mentoren?
„Ja, iedere klas of groep heeft
een vaste vertrouwenspersoon.
Een mentor. Als die nu merkt
dat een kind problemen heeft,
probeert hij erachter te komen
wat er aan de hand is. Er
wordt contact opgenomen met
de ouders, en in samenwer
king" met hun wordt aan een
oplossing gewerkt".
Onder druk
Volgens Ger Donker liggen
veel „jongerenproblemen"
juist buiten de school. Een
slechte woonsituatie, ruzie on
der de ouders of weinig uit
zicht op een baan in de toe
komst. „Natuurlijk kunnen de
oorzaken ook binnen de school
zelf liggen. In dat geval doen
we aan zelfonderzoek. Belang
rijk is, dat we eerst weten wat
er aan de hand is. Krijgen we
in de gaten dat een leerling
problemen heeft, wordt dat
met het lerarencorps doorge
sproken. Zetten we zo'n kind
ook niet zo onder druk. We
doen het dan even rustigjes
aan. Maar zodra het weer be
ter gaat, worden ook weer ho
gere eisen gesteld".
Scholen zijn te laks, kinderen
staan niet onder voldoende lei
ding, stelt het rapport „Jeugd
delinquentie".
Donker: „Het is maar wat je
onder leiding verstaat. De au
toritaire leraar is lang geleden
uitgestorven en ik ben daar
niet treurig om. Wij willen
geen managers zijn, maar wel
de nodige aandacht geven aan
de kinderen. En er worden
ook wel strafmaatregelen toe
gepast. Nablijven, extra werk
maken... U kent dat wel. Maar
we gaan daarna toch heel snel
een dialoog aan".
- Komt spijbelen veel voor op
de mavo/lavo? Volgens het
rapport vertonen vooral spij
belaars een veel negatiever ge
drag dan jongeren die regel
matiger naar school gaan.
Donker: „Nauwelijks. Nauwe
lijks. Bij ons valt dat spijbelen
erg mee. Ik denk dat dat komt
doordat wij problemen tijdig
signaleren, er over praten.
Loopt het helemaal uit de
hand, die gevallen komen na
tuurlijk voor, dan wordt de
leerplichtambtenaar ingescha
keld. Maar dat is zelden".
„Te veel de nadruk leggen op
vrijwilligheid", zo stelt het
rapport voorts „kan ertoe lei
den dat de school zijn eigen
verantwoordelijkheid ont
loopt".
Bij de mavo/lavo hebben de
kinderen volgens de directeur
veel zelf in te brengen. „Vrij
willigheid vind ik ook een
goede zaak. Vrijblijvendheid is
iets heel anders. Als een leer
ling ergens aan begint en hij
gooit het bijltje er na een half
uur bij neer, kijk: dan moet hij
het werk wèl afmaken. Dan
oefenen we wel dwang uit ja".
Stemverheffing
De heer Donker moet zijn
stem een beetje verheffen,
want op de achtergrond klinkt
luide muziek. In de gymnas
tiekzaal speelt een band. De
muziek is tot de pijngrens op
gedraaid. „Ja, dat is een uit
smijter voor het weekeinde.
Dat vinden die jongens nu
eenmaal leuk".
- In het rapport wordt een
beetje gewaarschuwd voor jon
geren die al te veel tijd in de,
kroeg en disco doorbrengen.
Terecht?
„Ach", relativeert de direc
teur, „als kinderen hun vrije
tijd in een vriendenkring in de
disco doorbrengen, dan vind
ik dat nog van hoog vormende
waarde. Het wordt anders als
ze pas vier uur 's nachts thuis
komen".
En over kwajongensstreken:
„Kijk, heilige boontjes zijn het
natuurlijk niet allemaal hier
op school. Maar ik moet zeg
gen: als iemand in een 1
vrolijke bui een rotje in
brievenbus afsteekt beleel
daar ook m'n plezier wel i
Dat is ook een strafbaar
natuurlijk, maar zoiets nt
ik eerder een kwajong<
streek".
Ongerustheid
Intussen zitten we er t
maar mee. Meer dan de h
van de Haagsejongeren h<
volgens het rapport een de
gepleegd. En dat gaat st
verder dan het afsteken
roties of omtrappen van vi
nisbakken. Winkeldiefs
fietsenjatten, voetbalvandi
me, vernielingen, joyridi
het behoort allemaal tot
overtredingen die jonjEi
soms begaan. Groeit oi
jeugd nu op voor galg enn
Mevrouw Junger-Tas zietl
niet zo somber in. „Ik zie g
aanleiding voor ongerusth
hoor", zegt ze. „Het gaat 1
om een momentopname,
dereen doet weieens wat in
sfeer van de kleine crimin
teit".
Een kleine steekproef on
de redacteuren van deze ki
bevestigt deze stelling. M
dan de helft van de redact
ren had, geïnterviewd d
mevrouw Junger-Tas, mw
toegeven ooit een strafbaar
te hebben gepleegd. Een co
ga: „Maar natuurlijk heb
weieens wat gejat en verni)
Als je jong bent doe je
soort dingen".
PAUL KOOPM
DEN HAAG Een
krijgsman wint al veel, al
wint hij slechts tijd. Dat
gezegde moet minister
Job de Ruiter, oppersól-
daat van Nederland, door
het hoofd hebben ge
speeld na afloop van het
debat over „Woens
drecht". Want heel be
kwaam had de bewinds
man van de gedachten-
wisseling met de Tweede
Kamer gebruik gemaakt
om het ontstekingsmecha
nisme van de tijdbom on
der het het kabinet-Lub-
bers te vertragen. Het is
nu zo dat pas medio 1984
het besluit of er wel of
niet kruisraketten in ons
land worden geplaatst, be
hoeft te vallen.
Tot die tijd kunnen CDA en
VVD althans deze controverse
in de ijskast plaatsen, om zich
te concentreren op andere ge
wichtige zaken, zoals het op
stellen van de rijksbegroting.
De minister van Defensie
kreeg dat voor elkaar door het
moment van het plaatsingsbe-
sluit te koppelen aan de aan
besteding van de werken,
waardoor de vliegbasis Woens
drecht geschikt wordt om de
kruisraket te herbergen. De
minister noemde dat een vol
strekt logische zaak, omdat
met het steken van een spa in
de grond of het storten van be
ton volgens hem het „point of
no return" wordt bereikt. Met
andere woorden: als eenmaal
met die werkzaamheden
wordt begonnen, kan Neder
land niet meer volhouden dat
het eventueel de raketten niet
plaatst.
Maar wie nu denkt dat over
een jaar de beslissing zeker
valt, vergist zich. Want als de
regering bij de NAVO weet te
bereiken dat de eventuele
plaatsing in Nederland naar
1987 wordt verschoven, dan
verschuift ook de datum van
het definitieve besluit met
idem zoveel maanden. Hieruit
zou men kunnen afleiden dat
het kabinet-Lubbers bereid is
om zich in alle mogelijke
bochten te wringen om de be
slissing maar uit te kunnen
stellen. Dat dit zo is, bleek uit
het feit dat De Ruiter tijdens
het debat niet wilde ingaan op
een opmerking van PvdA-lei-
der Den Uyl over de situatie
die ontstaat als West-Duits-
land, Groot-Brittannië en Ita
lië eind dit jaar tot plaatsing
overgaan.
Bizar
Deze drie landen zullen dan
zeker van hun bondgenoten
verlangen dat ook zij de nood
zaak van plaatsing erkennen.
Vermoedelijk gebeurt dat op
de ministersconferentie van de
NAVO, die in december wordt
gehouden. De Duitsers, Britten
en Italianen zullen bij die ge
legenheid verlangen dat de ge
hele NAVO-raad, inclusief de
Nederlandse ministers, zijn
oordeel geeft over de onder
handelingen in Genève met de
Sovjet-Unie en op basis daar
van besluit of ook aan Weste
lijke zijde atoomwapens voor
de middellange afstand moe
ten worden
RUITENHEER
Nederland zou dan in de bizar
re positie terecht kunnen ko
men, dat het enerzijds de mis
lukking van „Genève" moet
erkennen, maar dat het ander
zijds niet uitsluit dat die on
derhandelingen alsnog slagen.
Want zou de regering dat niet
doen, dan zou zij zich daarmee
vrijwel automatisch verbinden
om zelf ook te plaatsen. In die
situatie moet zij zich dus wel
beroepen op de mogelijkheid,
dat de Russen, nu zij zien dat
het de NAVO ernst is, alsnog'
bereid zijn tot voldoende con
cessies. Daarbij zal De Ruiter
overigens kunnen verwijzen
naar zijn Amerikaanse collega
Caspar Weinberger, die dit ar
gument een aantal malen
heeft gebruikt om met name
de Westduitsers te overtuigen
van de noodzaak de raketten
toch maar volgens schema te
stationeren.
Gekronkel
Vanwaar nu al dat gekronkel
van De Ruiter, eens een zo
recht-door-zee jurist? Dat ge
beurde om dezelfde reden,
waarom die andere juridisch
geschoolde politicus, mr.
A.A.M. van Agt, in december
1979 moest volhouden dat Ne
derland geen verantwoorde
lijkheid droeg voor de produk-
tie van middellange-afstands-
wapens, hoewel daartoe door
de voltallige NAVO was beslo
ten. Die reden was en is dat er
tussen CDA en VVD een we
reld van verschil gaapt wan
neer het gaat om defensiebe
leid. VVD-woordvoerder Al-
bert-Jan Evenhuis verwoord
de dat in het Woensdrecht-de-
bat als volgt: „Bij vrede, veilig
heid en democratie horen geen
eenzijdige stappen". Daar zit
'm nu net nou de kneep. Want
de christen-democraten menen
dat het wel degelijk zinvol kan
zijn zo'n stap te zetten, omdat
de „andere kant" dan wellicht
voldoende vertrouwen krijgt
om ook iets te doen.
De Ruiter, die met beide rege
ringspartijen rekening dient te
houden, moest dus maar zien
hoe hij deze twee tegengestel
de standpunten zou kunnen
verzoenen. En net als Van Agt
kweet hij zich met verve van
die taak. Beweerde Evenhuis
dat de aanwijzing van Woens
drecht een politieke beslissing
was, terwijl CDA-woordvoer-
der De Boer had gehamerd op
het puur technische karakter
van die beslissing? Geen nood.
„Het is een technische beslis
sing, die genomen wordt bin
nen een duidelijk politiek ge
laden kader", aldus De Ruiter.
Zei De Boer dat de brief,
waarin de regering de NAVO
raadpleegt over het te voeren
defensiebeleid, de bedoeling
heeft het aantal kerntaken te
verminderen? En meent Even
huis dat de NAVO slechts
wordt geconfronteerd met een
aantal overwegingen van de
Nederlandse regering? „Het
zijn inderdaad slechts overwe
gingen, meneer de voorzitter,
maar ze passen wel in een be
leid, dat Nederland minder af
hankelijk wil maken van
Slechts drie
Zo konden beide regeringspar
tijen tevreden het reces in
gaan. CD A-stuurman De Vries
smaakte bovendien de voldoe
ning dat slechts drie man uit
zijn boot vielen en dat waren
er twee minder dan waarop hij
gerekend en zelfs vijf minder
dan hij gevreesd had. Alleen
Jan Nico Scholten, Stef Dijk
man en de atoompacifiste
Froukje Laning-Boersema
stemden voor een motie van
de PvdA, waarin werd uitge
sproken dat het aanwijzen van
een locatie voor kruisraketten
een stap te ver was. De overi
ge mogelijke „dissidenten", in
clusief De Kwaadsteniet en
Faber, die beiden op dit punt
een erkend voorbehoud heb
ben, achtten het nog te vroeg
voor een afwijkende stem.
Resteert de vraag of deze
CDA'ers daar goed aan deden.
Want er blijft natuurlijk de
mogelijkheid dat PvdA-
woordvoerder Stemerdink ge
lijk had, toen hij de stelling
poneerde dat Nederland nu in
een trechter zit, waardoor het
onafwendbaar terecht komt in
een door anderen uitgekozen
positie. Het „uur U" kan dus
best reeds geslagen hebben.
Want het verschil tussen het
kiezen van een basis, zoals nu
gebeurd is, en er ook daadwer
kelijk gaan bouwen, is per slot
slechts willekeurig. Het is niet
voor niets dat de VVD en het
NAVO-hoofdkwartier zich zo
verheugd tonen met de aan
wijzing van Woensdrecht.
RIK IN 'T HOUT
ADVERTENTIE
Met uw krant naar
Londen, de bruisende wereldstad heeft een overvloed aan beziei
heden Oude tradities handhaven zich naast modern
biede de gehele zomer een aantrekkelijk reisdoel.
VRIJDAG 15 JUL11983
vertrekken we per luxe touringcar voor een drie-daagse trip naar Londen.
Het verblijf aldaar is in het Queens Hotel.
ZATERDAG wordt onder leiding van een Nederlandse gids een bezoek ge
bracht aan Windsor Castle, welk verblijf van de Engelse Koninklijke familie
u voor plm. 5 - kunt bezichtigen Voorts krijgt u gelegenheid in de Lon-
dense City te winkelen, terwijl "s avonds een rondrit door het fraai ver
lichte Londen wordt gemaakt.
ZONDAG wordt de bekende markt Petticoat Lane bezocht, waarna de te
rugreis aanvangt.
De trip vormt een aantrekkelijke kennismakingsmogelijkheid met deze
wereldstad en kost x ncn
J jüOU." per persoon.
Toeslag eenpersoonskamer 50,-. Reisverzekering 6.- p.p. 5.- kos-
In de prijs zijn begrepen:
- de busreis heen en terug
- overtocht Zeebrugge-Dover/Dover-Calais
- kamer met douche en toilet op basis van halfpension 2x logies, ontbijt
- avondrit door verlicht Londen.
Inlichtingen en boekingen: telefonisch onder no. 070-190882 (van maandag
t/m vrijdag van 9 tot 13 uur) of persoonlijk in onze vestiainaen Soulstraat
71. Den Haag (op de hoek van het Spui) en Coolsingel 67 Rotterdam
(t o. stadhuis).
POSTBUS 16050
