Nieuw Minerva staat voor
een nieuwe toekomst
maar Leiden "is gered
Omwegen
tichting in beroep
3gen sloop jeugdhonk
QeidóaQowiant
tod GISTEREN: EEN OGENBLIK AFLOSSING VANDE WACHT
Onderzoek naar
accommodatienood
in Hazerswoude
REIDEN/REGIO
VRIJDAG 24 JUNI 1983 PAGINA 5
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
door Ton Pictrrs
bleem meer zijn. We hopen
een stabiel kader te krijgen.
Een zaak met een herken
baar gezicht, een goeie beste
aangelegenheid voor Lei
den". Maar niet meer: „Die
Frëulein is morgenochtend
um sieben uur wieder daar,
dann kunnen sie haar wieder
anrufen als sie wollen. En ge-
hen sie nu maar weer gauw
fort, want ich heb nog meer
zu tun vandaag". Dat was bij
na charmant, echter niet ade
quaat. Maar de Engel zij ge
prezen. Want niemand die
haar dat nadoet en dan nog
alles te zeggen heeft! Dat
moeten we ooit nog eens een
keer vieren...
Adeldom
Herman Bos krijgt straks de
dagelijkse leiding van Nieuw
Minerva, en gaat er zijn neus
laten zien. Hij heeft de pos
tuur ervoor, het enthousias
me en de inzet. Bos. die de
scepter van de Engel over
neemt. Eigenlijk nog onvoor
stelbaar. Maar het nieuwe
Huis zal zijn adeldom waar
weten te maken, als je afgaat
op de prikkels die Bos. Uljee
en Uljee uitzenden. En die
bloemen gaan ook door. Bos:
„Die horen erbij, als een visi
tekaartje. De hele inventaris
is overgenomen. Dat geeft de
laatste dagen nog wel wat
strubbelingen, want de Fa-
viers kunnen moeilijk af
stand doen van wat ze in al
die jaren bijeengegaard heb
ben. De emoties spelen een
grote rol, op het ogenblik. En
dat is erg goed te begrijpen".
Inderdaad vervoert het gele
busje dagelijks allerlei ladin
gen van hier tot ginder, maar
dat moet allemaal weer te
rugkomen. Touwtrekken om
contingenten stoelen. Alleen
de wijnvoorraad, waarvan de
waarde niet te peilen valt en
die zelfs twijfelachtig is,
wordt door Bos, Uljee en Ul
jee afgestoten. Jan Uljee: „Er
komt weer een goeie, nieuwe
wijnkelder. Wees maar niet
bang". Herman Bos, jongle
rend met z'n jeugdige ener
gie: „We hebben goeie con
tacten met mevrouw Favier,
voortreffelijke zelfs. Na 38
jaar hebben de Faviers een
heel leven erin geïnvesteerd.
Dat kun je nooit uitvlakken.
Daar nemen we onze pet
voor af, al gaan we het mis
schien op den duur anders
doen. Over twee jaar zijn
we van plan gaan we met
elkaar die 40 jaar Nieuw Mi-
nerva-Favier vieren". Het zal
nog „eeuwen" duren voordat
Engel en Bram Favier uit de
herinnering verdwenen zijn.
Maar in de tussentijd zullen
Bos, Uljee en Uljee de han
den vol hebben aan hun pas
veroverde hotellerie cum an-
nexis. Maar vandaag zingt
Herman Bos nog: „Het zijn de
kleine dingen die het doen,
die het doen Het zijn de klei
ne dingen die het doen. Dat
is een waarheid als een huis.
Het zullen de kleine details
zijn die onze verworvenheid
gaan bepalen. Niet van de
ene op de andere dag. maar
allengs, weet je. We blijven
nietwaar Jan? dezelfde
Pipo's die we zijn...."
„Bram, dit is nou de me
neer die erin komt", zei
van de week mevrouw
Engelberta Favier tegen
haar man Bram, die, ge
bruind en met z'n handi
cap (hij moest een been
missen), in zijn rolstoel
even op bezoek kwam.
„Wat? Wat zei je?", vroeg
Bram, met een nieuwe
handicap. „Dit is de me
neer die in de zaak komt.
Meneer Bos. Meneer
Bos". „Meneer Bos van
de Donkersteeg? Het is
toch niet waar?", vroeg
Bram weer. „Helemaal
dezelfde", bemoeide me
neer Bos zich ermee. „O
die! Mijn kleindochter
werkt daar ook". „Juist",
aldus meneer Bos.
Een vluchtige ontmoeting,
bijna een werkbezoek, in de
beschermde koele scheme
ring van hotel Nieuw Miner
va. op de hoek van de Vrou-
wensteeg en de Boommarkt,
Leiden. Achtendertig jaar
hebben de Faviers hun eta-
olissement tot grote hoogten
gebracht; tot een roemrijke
slaapplaats voor velen, ook
van ver over 's lands gren-
0' 15 zen, tot een luisterrijke om
geving voor een patente
maaltijd, tot een waardig
oeg pied a terre voor een rendez-
n mt vous; tot een intieme koppel-
alld plaats voor wie betrekkingen
e Sti wil onderhouden met zakelij-
tach> ke of bestuurlijke relaties.
Antiek
ivf ^er smeedden Engel en
Bram Favier de juiste entou-
I °hf ra^e voor acac*emische fees-
ten. tussen al hun antiek
VnJ ^oor- H'er zag men dagelijks
it m een rijke, ongelooflijke
;nde| opeenhoping van bloemen
la^ 0 die continu ververst werden,
adesi Decennia lang. Hier kwamen
jv de gasten uit binnen- en bui-
■fijk tenland bijna timide hun op-
wachting maken bij Engel,
V<*J' die heerste in haar zetel en
or d( hen precies vertelde waar
gem het op stond. In recht toe
recht aan Nederlands, of in
I een soort Duits waar iedere
Germaan content mee kon
zijn. Van Franssprekenden
werd aanpassing verwacht.
Die konden 't best maar af
gaan op hun intuïtie.
J 's Avonds om half twaalf
1 g'nê Je deur op de knip. Dan
i f hoorde je binnen te wezen.
Anders ging je maar naar Au
l bord du Rhin, de verderop
gelegen dependance, met een
eigen sleutel. Half twaalf
ging Engel Favier naar bed.
want de volgende ochtend
J om zes uur moest ze er weer,
grommend of niet, naast
staan. Bram, in zijn betere ja
ren, ontging vrijwel niets. Of
deed alsof hem niets ontging.
Hij controleerde de boeken,
de facturen, de staten, vroeg
zich ontspannen af waar de
voorraden bleven, maakte
opmerkingen, gaf z'n eigen
cachet voornaam en met
een krijtstreepje aan de
'"inkel; nam er op z'n tijd
entje, en hield zich verder
Aflossing van do wacht bij Nieuw Minerva: op de Kippenbrug
en Jan Uljee.
Engel Fa vier, (in stoel) de heer Bram Favier, mevrouw Bos
büiten het gewoel en het En
gelachtige bewind. Hier werd
voor Leiden geschiedenis ge
schreven. Een uitzonderlijke
historie.
Tijdperk
Als die eenmaal verloren zou
zijn, was deze stad een stuk
minder waard. De tijd drong.
Bram is een eind in de tach
tig en Engelberta vond het,
rond de zeventig, ook welle
tjes. Nieuw Minerva dreigde
in de mist te verdwijnen, met
haar hele hebben en houwen,
haar verworvenheden en
goodwill among people. Het
einde van het tijdperk Favier
het echtpaar wenste zich
ambteloos terug te trekken
op zijn boerderij, de Engel-
bertha-hoeve, langs de Oude
Rijn, buitengaats de veste
kwam in zicht. De onderhan
delingen werden geopend.
Af en toe ving ik iets op van
de manoeuvres, waarbij een
schatrijke sjeik uit Saoedie-
Arabië werd opgevoerd. Had
best gekund, want oliesjeiks
liepen, al dan niet incognito,
bij de Engel de deur zowat
plat. Later dreigde in het
complex een meubelshow
room te komen, met boven
allemaal kamertjes voor stu
denten. Dat was al te dwaas
geweest, en een aanfluiting
van een traditie die zo koste
lijk Leids is. Ellendige voor
uitzichten. Tot meneer Bos
zich er mee ging bemoeien,
samen met z'n makkers Jan
en Remie Uljee. Ze maakten
een geintje, deden een bod
(de schattingen liggen tussen
de anderhalf en drie miljoen
gulden; meneer Bos zegt: „Je
zoekt het maar uit!") en sa
men met Engel hakten ze de
knoop door: Nieuw Minerva
is voor Leiden behouden. In
haar volle glorie.
Nieuwe stijl
De burgemeester, de gemeen
telijke onderonsjes, de senaat,
d? jaarkringen, disputen, de
touroperators met hun volk
jes in bussen, de bruiloften
en knusse party's, de samen
zweerders, de dagjesmensen,
de vertegenwoordigers op
hun vlucht, Herr Doctor
Müllesheim uit Hamburg,
und Sekretürin, verstrooide
Engelsen, loslopende Ameri-
i. V.l.n.r. Herman Bos, mevrouw
kanen, de reeds aangeschoten
passanten en andere ver
moeiden, ze kunnen allemaal
blijven komen. Opgevangen
door Bos, Uljee en Uljee.
Nieuwe stijl, maar Nieuw Mi
nerva wordt geprolongeerd
Hazerswoude Rijndijk. Ba
kermat van Herman Bos (nu
40, en zo mager dat je z'n rib
ben kunt tellen) en van
Frans (39) en broer Remie
(35) Uljee. Drie echte
„Zwaantje-naarders" (Her
man Bos: „Jan en Remie
woonden wat verderop, bij
de Oostvaartbrug"), en vrien
den van huisuit. Jonge sna
ken, die destijds al gevoel
voor business hadden. Her
man: „We haalden in '64
Adamo naar Hazerswoude.
Dat was onze grootste stunt.
We zaten toen nog in dienst.
Weet je nog wel Jan, we had
den samen Remie deed
nog niet mee 400 gulden,
en we hadden er 800 nodig
om quitte te draaien". „Ja",
zegt Jan, „voor je eigen han
delen. dat zat er al jong bij
ons in".
Eerste bediende
Jan Uljee (vandaag eigenaar
van een banketbakkerij met
drie winkels in Rotterdam)
werkte rond '63 als „eerste
bediende" bij banketbakker
Hendriks in Leiden. Herman
Bos was ook in de buurt en
ze spraken af: als die zaak
ooit te koop komt, kopen we
het samen. Herman: „Een
luchtkasteel, natuurlijk, bui
ten ons gezichtsveld. Maar in
'76 belde Jan me op (ik
woonde toen in Zevenaar):
Herman, ik houd je aan je
woord! Ik wist meteen waar
hij het over had. Toen kwam
ook Remie op de proppen. Je
kunt zoiets beter met z'n
drieën doen. Remie was de
man met de know how in de
banketbakkerswereld. Advi
seur ook. Binnenkort heeft
hij ook zijn banketbakkerij,
in Apeldoorn. We kochten
Hendriks. Zo is dat gegroeid.
Zes jaar hebben we keihard
gewerkt". Jan Uljee: „Toen
had Herman hier (we zitten
nu in een soort wat wild aan
doend kantoor, boven, aan de
Donkersteeg, T.P.) geen rust
meer; hij wilde er wat bij
hebben. In Gouda, Alphen,
overal zijn we bezig geweest,
maar het ging nooit door".
Meubelshowroom
Toen hoorden de drie van
Nieuw Minerva, begin dit
jaar. Herman Bos: „Dat was
in de Jazzweek. We liepen
toch al aan, bij Engel, samen
met André de Jong, directeur
van de Groenoordhallen, en
Cees Hugens, sinds een paar
maanden directeur van de
VVV Leiden. We vernamen
de verhalen, over die meu
belshowroom. En we zeiden:
niks daarvan. Dat is te
dwaas. André, met zijn Stads
gehoorzaal belangen, zat ook
op de wip. Nou, de wip; maar
hij moest er niet aan denken,
aan die meubels en hakken
de studenten. André en Cees
adviseerden ons, want we
waren met ons drieën aan
het denken en piekeren ge
slagen. Nieuw Minerva moest
in Leidse en horecahanden
blijven. Een zenuwentijd van
expansie. Het was een grap,
maar het werd ernst. Nu con
solideren en (ver)bouwen
van kamers en keuken".
Konsekwenties, zelfs conse
quenties, van het grapje: vijf
maanden hebben Bos, Uljee
en Uljee donders goed beke
ken wat hen boven het hoofd
hing. Herman Bos: „Het gaat
ook privé erin snijden". Jan
Uljee (die voor de foto een
nieuw overhemd en das
kocht): „Het is een circus van
zevenmaal 24 uur, dag en
nacht, constant door en
steeds bemand. Wat zal Her
man afslanken. Hè, Her
man!" Herman, die geen on
sje meer kan missen: „Maar
we zijn jong, met een goed
team van ondernemers om
ons heen. We gaan er simpel
weg tegenaan". Banketbak
kers onder elkaar, met een
opkomende en gefundeerde
liefde voor de horeca. Bos:
„Niet ten koste van Hendriks
of Uljee's grondpatroon. Die
vestigingen blijven voor hon
derd procent in de running.
Ja, ik heb sinds maanden
m'n Donkersteegjes in het as
sortiment, en die blijven erin.
Maar strak komen er Miner-
va'tjes bij, bonbons en choco
laatjes van de godin der wijs
heid!"
Herman Bos (hij heeft, zeer
onlangs, bij het Stadhuisplein
een openbaar urinoir, als
„Pisserie", speels aan zijn
zorgen toegevoegd: „maar leg
daar alsjeblieft geen accent
op") belooft, dat hij niet Ton
Menken achterna zal gaan:
„Wij blijven met al onze be
nen op de grond staan. Over
het bedrag van overname
zullen we het niet hebben.
Laten we zeggen: het is een
gezond risico voor iedereen,
voor ons drieën en voor Fa
vier". Jan Uljee: „We zeggen
verder niets. We willen wel
werken, maar niet met de
lippen net boven water".
Brandpreven tie
Nieuw Minerva gaat „open"
op 15 juli. Herman Bos: „Dat
geeft een extra probleem, die
korte termijn; extra druk
ook. Dat is een dal waar we
even doorheen zullen moe
ten. Maar met de steun van
mevrouw Favier komen we
er wel uit. Brandpreventie is
nummer één. Die is nu onder
peil. Daar gaan we alles aan
doen". Jan Uljee (broer Re
mie kan nu niet bij ons ge
sprek zijn, want die adviseert
in een ander deel van het
land): „We hebben een meer
jarenplan om het circus op
niveau te brengen. Het zijn
twaalf panden in totaal:
Nieuw Minerva met een
schakeling van percelen
en 't Haantje en Au bord du
Rhin. Tezamen 143 bedden.
Daar zijn ook bedden met
„stoot je hoofd niet" bij. Die
gaan er ai vanwege de
brandveiligheid. We zullen
op ruim 100 bedden uitko
men, later. Maar voorlopig
draaien we, zoals het nu
draait".
Maar nieuwe geluiden ko
men aanzetten: een eigen
chef-kok met de leiding over
de keuken ook Nieuw Mi
nerva staat of valt met een
eigen chef, die er nu niet is,
want hij is overgepoot naar
de Engelbertha-hoeve. Jan
Uljee: „Er komen een gérant
en een paar goeie kelners;
een receptie met ambulante
informatrices. Frans, Duits
en Engels mag geen pro
De
Jongeren
in Hazers-
Rijndijk is bij de
van State in beroep
tegen de beslissing
B en W dat het illega-
jeugdhuis voor 1 juli
zijn gesloopt. Het
bouwwerk werd
april neergezet aan
Marsstraat omdat de
vindt dat er te
ruimte is voor jon-
in Hazerswoude
ij een normale be-
die vele
duurt, het illegale
eerst afgebroken
moeten worden, heeft de
een andere weg ge-
is aan de Raad van
gevraagd het besluit
B en W om 1 juli het ge-
af te breken, op te
tot dat er een defi-
uitspraak uit Den
De stichting hoopt met de
beroepsprocedure tijd te win
nen zodat Rijndijk straks niet
weer een tijd zonder onder
komen zit. Een legaal onder
komen is waarschijnlijk in
de nabije toekomst mogelijk.
De raad spreekt zich 30 juni
uit over een nota van het
provinciaal Opbouworgaan.
Neemt de gemeenteraad deze
nota aan, wat waarschijnlijk
is, dan moet er op korte ter
mijn een jeugdhuis in Rijn
dijk komen. Overleg tussen
de wethouder en de stichting
moet dan op gang komen.
De stichting ziet overigens
graag het legale onderkomen
op dezelfde plaats aan de
Marsstraat verrijzen. Dit
stuit waarschijnlijk op heel
wat bezwaren omdat buurt-
verenging De Zon krot gele
den een brief stuurde aan de
gemeenteraad waarin zij pro
testeert tegen het illegale
bouwsel in hun buurt. De
buurtvereniging vindt daar
entegen wel dat er een on
derkomen voor de jeugd
moet komen in Hazerswoude
Rijndijk. In een vergadering
van De Zon met de Stichting
Jeugd Jongeren en Buurt
werk kwam verder nog naar
voren dat de bewoners waar
devermindering van hun
huizen vrezen. Wel een jeug-
donderkomen, maar niet in
onze buurt, is hun standpunt.
Het illegaal neergezette ge
bouwtje is ondanks de weer
stand van het gemeentebe
stuur, uitgegroeid tot een po
pulair jeugdverblijf. Zes da
gen in de week is jeugdsoos 't
Pluutje van 's middags twee
tot 's avonds tien uur open.
Verschillende activiteiten
voor kinderen van twaalf tot
zestien jaar maken het ge
bouw tot een gewilde plaats.
Het ontbreekt de jongeren
echter nog wel aan elemen
taire voorzieningen als bij
voorbeeld toiletten. Een po
ging een aansluiting te krij
gen op het riool is opgegeven
nadat, burgemeester Ten
HAZERSWOUDE Burgemeester en wethouders van Hazers
woude willen een onderzoek laten verrichten naar de mogelijk
heden om tot permanente leniging van de accommodatienood op
het terrein van jeugd- en jongerenwerk aan de Rijndijk te ko
men. Indien de gemeenteraad hiertoe donderdagavond besluit,
moet, aldus het college, worden overgegaan tot de instelling van
een overlegorgaan. Hierin dienen de volgende instanties te zijn
vertegenwoordigd: de gemeente, de Stichting Jeugd-, Jongeren-
en Buurtwerk en de Jeugdraad. Dit gezelschap moet op zoek
gaan naar de kansen om de problematiek op de lossen en voor
stellen daartoe te doen.
In eerste instantie moet de vraag worden gesteld of de oplossing
in principe kan worden gevonden in de uitbreiding van accom
modatie van het multifunctionele centrum Het Anker. Het be
stuur van de Stichting Het Anker zal dan in eerste aanleg aan
het gesprek moeten meedoen, menen B en W Bij een .ja" op
genoemde vraag, ligt het voor de hand dat de Stichting Het An
ker daarna aan de beraadslagingen blijft deelnemen.
De overleggroep moet bij de uitvoering van de opdracht reke
ning houden met zogenaamde randvoorwaarden. De omvang
van de voorzieningen moet bijvoorbeeld worden afgestemd op
de behoeften die in het kader van het sociaal-cultureel werk zijn
gesignaleerd. Een van de tevoren vastgesteld bedrag mag voorts
niet worden overschreden, wil men de exploitatierisico's niet
een te grote vlucht verschaffen.
Gelet op de actualiteit van de problematiek (zoals bekend heeft
de jeugd in de wijk Zonneveld een „illegaal onderkomen" zie
elder op deze pagina), willen de leden van het college de zaak zo
snel mogelijk in de gemeenteraad brengen.
Het illegale jongerengebouwtje.
Heuvelhof duidelijk had ge
maakt dat dat absoluut niet
kon. Hoe minimaal de voor
ziening ook is, de stichting
vindt het beter dan niets.
Ook de Jeugdraad Hazers
woude liet het gemeentebe
stuur onlangs weten dat het
illegale bouwsel moet blijven
staan totdat er een definitie
ve oplossing is gevonden
voor de problemen.
