kerk
wereld
Bisdom Rotterdam gaat in breed overleg
ervaringen en problemen inventariseren
God-opruimingsdienst nog lang niet
klaar met onze jonge schrijvers
£cidóe(3omcml.
brieven
lezers
>weer
IK VOS vierde tweede lustrum met
Ontmoeting en confrontatie"
ACHTERGROND
EeidoeSoivumt
MAANDAG 6 JUNI 1983 PAGINJI
Remonstranten verlenen
geen steun aan ICTO
De Remonstrantse Broederschap zal geen steun verlenen aan
het ICTO (Interkerkelijk Comité voor Tweezijdige Ontwape
ning). Dat is zaterdag te Hoogeveen meegedeeld tijdens de alge
mene vergadering van bestuur van de Remonstrantse Broeder
schap. Op een vraag van het ICTO om enigerlei vorm van er
kenning is geantwoord, dat de Broederschap slechts verantwoor
delijkheid kan dragen voor organisaties die samen met andere
kerkgenootschappen zijn opgericht.
De Remonstrantse Broederschap onderstreept deze verantwoor
delijkheid door deelname in het bestuur en met de bijdrage in
de kosten van deze organisaties. De Broederschap zal geen ver
antwoording dragen voor organisaties, die zijn opgericht vanuit
het particulier initiatief. Dat ligt eerder, zo meent men, op het
terrein van de individuele leden. Wel was men het er over eens,
dat er geen misverstand over bestaat, dat de leden van de Re
monstrantse Broederschap wel met het ICTO in gesprek moeten
blijven.
Oproep tot verzoening van kerkelijke
leiders EngelandArgentinië
Precies een jaar na het
einde van de oorlog om
de Falklandeilanden
hebben 64 kerkelijke lei
ders uit Engeland en Ar
gentinië opgeroepen tot
wederzijdse verzoening.
„Wij beloven plechtig de
banden tussen de christe
lijke gemeenschappen in
beide landen te verster
ken."
De oproep, die is gericht tot
christenen en alle mensen
van goede wil, verscheen gis
teren in de Engelse zondags
krant „The Observer". Tot
de ondertekenaars behoren
de aartsbisschop van York,
dr. Stuart Blanch; twee hulp
bisschoppen van Westmin
ster; en de secretaris-gene
raal van de Britse Raad van
Kerken, dr. Philip Morgan.
Aan Argentijnse kant de me
thodist dr. José' Miguel Boni-
no, een der presidenten van
de Wereldraad van Kerken,
Adolfo Perez Esquivel, win
naar van de Nobelprijs voor
de vrede in 1980 en aartsbis
schop Vicente Zazpe van
Santa Fé. „The Observer"
noemt de brief de krachtigste
oproep tot vrede tussen En
geland en Argentinië. De Ar
gentijnse ondertekenaars
hebben met deze daad een
groot risico genomen, aldus
het blad.
De priesters, diakens en pas
torale werk(st)ers van het bis
dom Rotterdam zullen in het
laatste kwartaal van dit jaar
gelegenheid krijgen om in de
dekenale pastoresberaden te
komen tot een inventarisatie
van hun ervaringen en pro
blemen in hun functioneren,
voor zover dat samenhangt
met of afhankelijk is van het
beleid van het bisdom Rotter
dam.
Hiertoe heeft de Priesterraad
in zijn jongste vergadering be
sloten. In de vergadering
daarvoor had men vastge
steld, dat het nodig is, dat alle
in de pastoraal werkzame per
sonen zich eens goed kunnen
uitspreken over de zorgen en
ongenoegens die blijken te le
ven. Het gesprek zal beginnen
in de veertien dekenaten.
Deze eerste ronde zal vooral
inventariserend zijn. De be
doeling is, dat de dekenale
pastoresberaden een woord
voerder kiezen (Den Haag en
Rotterdam twee), die gaat
deelnemen aan een tweede
gespreksronde op diocesaan
niveau in december met de
beide bisschoppen, de vicaris
sen en de andere leden van de
Priesterraad. Hierbij zal ook
de Diocesane Pastorale Raad
worden betrokken. Daarna
wil men komen tot formule
ring van beleidsaanbevelin
gen of suggesties aan het bis
dombestuur.
Overigens werd in de raad
opgemerkt, dat door de open
heid, die in het bisdom Rot
terdam als enige van de
Nederlandse bisdommen
rond de Priesterraad wordt
betracht, het beeld kan wor
den opgeroepen, dat de pro
blematiek exclusief voor dit
bisdom zou zijn. Dat is onjuist.
Het bisdombestuur deelde in
de vergadering nog medé, dat
het bisdom Rotterdam, samen
met het bisdom Den Bosch en
het aartsbisdom Utrecht, deel
neemt aan de vierjarige dia
kenopleiding in de weekein
den, die waarschijnlijk in sep
tember in Dijnselburg zal be
ginnen. Uit Rotterdam zullen
vermoedelijk acht kandidaten
aan de studie deelnemen. Vi
caris Kwaaitaal zei in dit ver
band, dat de diakens in het
bisdom Rotterdam over het
algemeen zullen moeten voor
komen uit het lekenkader in
de parochies, waarin zij na
hun wijding ook zullen wer
ken. Als onbezoldigde ambts
dragers, want zij blijven voor
hun levensonderhoud in een
profane baan werkzaam. De
voorkeur gaat uit naar dia
kens, die alleen al vanuit hun
profane werkzaamheid op het
snijpunt staan van kerk en sa
menleving. Het diaconaat, al
dus vicaris Kwaaitaal, zoals
het door het concilie als zelf-'
standig ambt is hersteld, hoeft
niet te worden gezien als een
concurrentie voor priesters,
pastorale werk(st)ers en vrij
willigers.
DS. OVERDUIN
OVERLEDEN
Tachtig jaar oud is gisteren in Veenen-
daal overleden ds. J. Overduin, emeritus
predikant van de gereformeerde kerken.
Ds. Overduin heeft grote bekendheid ge
kregen door zijn aandeel in het school
verzet in de Tweede Wereldoorlog. Op
zondag 8 februari 1942 hield hij een
preek in Arnhem tegen de maatregelen
van de Duitsers ten aanzien van het on
derwijs. De Gestapo was bij hem in de
kerk en dezelfde zondag werd hij ook
gearresteerd.
Tot 9 oktober 1943 heeft hij gevangen
gezeten in verscheidene gevangenissen
en concentratiekampen. Na de oorlog
heeft ds. Overduin overal in het land le
zingen gehouden over zijn verblijf in
Dachau. Deze lezingen kwamen later uit
in het boek „Hel en hemel van Dachau".
Dominee Overduin, die 27 september
1902 in Leiden werd geboren, is ook be
kend geworden door zijn vele radiopre-
ken en preken voor de Alle Dag Kerk in
Amsterdam.
De stichting Interkerkelijk Vormingswerk inza
ke Ontwikkelingssamenwerking (IKVOS) heeft
zaterdag te Amersfoort het tienjarig bestaan ge
vierd met een bijeenkomst onder het motto
„Ontmoeting en confrontatie". IKVOS werd op
gericht om in de kerken via voorlichting en
vorming mentaliteitsverandering tegenover de
ontwikkelingsvraagstukken te bewerkstelligen.
Als gevolg van maatschappijanalyse en contac
ten met beknelde groepen in eigen land is IK
VOS steeds meer aan de ontwikkelingsproble
men in eigen land gaan werken.
De gevolgen van de economische terugslag kregen de
meeste aandacht in het werk van IKVOS. De kerken
verwaarlozen vooral dit punt, zo valt te lezen in het ju
bileumwerkboek „Hoe lang is de rode draad?" De (we-
reld)diakonale instellingen zijn te zeer gefixeerd op de
nood in de wereld (dus veraf) om de zonde in de eigen
(kapitalistische) maatschappij te zien. IKVOS daarente
gen leerde, dat de slachtoffers van maatschappelijke
ontwikkelingen de eigenlijke evangelisten zijn. Luiste
ren naar hun ervaringen is het begin van een proces
van bekering. Vanuit deze „omkeer"-gedachte werken
de IKVOS-werkers.
Vanuit de kerken krijgt het IKVOS overigens wel kri
tiek op deze beleidsombuiging. De ontwikkelingseco-
noom prof. dr. H. M. de Lange vraagt zich af welke baat
de armen in de Derde Wereld bij de IKVOS-activiteiten
hebben. En verder of de situatie van de allerarmsten
wel dichter bij de kerken en plaatselijke gemeenten
wordt gebracht. Een andere klacht is dat de IKVOS-
-werkers te weinig of geen contacten hebben met plaat
selijke gemeenten en parochies. De r. k. bisschoppen
waren van mening, dat zij hierdoor de verantwoorde
lijkheid voor de inhoud van het IKVOS-werk niet kon
waarmaken. Daarom heeft de bisschoppenconferentie in
1981 besloten met ingang van 1984 IKVOS niet langer te
subsidiëren.
KORTE
METTEN
De secretaris-generaal van
de Panafrikaanse Kerken-
conferentie te Nairobi (Ke
nia), Maxime Rafransoa uit
Madagascar, zal Nelson Man
dela vertegenwoordigen bij
het in ontvangst nemen van
het eredoctoraat, dat de uni
versiteit van New York heeft
toegekend aan de leider van
de zwarten in Zuid-Afrika.
Nelson Mandela zit een le
venslange-gevangenisstraf uit
op Robbeneiland. Hij is daar
toe in 1964 veroordeeld we
gens zijn voorzitterschap van
het African National Con
gress (ANC), een in Zuidafri-
ka verboden organisatie die
desnoods met geweld de
apartheid wil afschaffen. Op
het ogenblik bevindt Mande-
la zich in de Pollsmoorgevan-
genis te Kaapstad.Naar Ra
fransoa het kerkelijk persbu
reau EPD verder heeft mee
gedeeld, heeft ANC hem ver
zocht Mandela te vertegen
woordigen, omdat hij als ker
kleider een positieve rol
heeft gespeeld in de strijd
voor afschaffing van de
apartheid.
„Het lijkt ons hoogst onge
past dat een bisschop die een
diplomatieke functie uitoe
fent, zijn persoonlijke opvat
tingen kenbaar maakt op een
bijzonder delicaat moment in
de Britse politiek." Dit heb
ben 64 Engelse priesters aan
pauselijk staatssecretaris Ca-
saroli geschreven naar aan
leiding van het optreden van
nuntius Bruno Heim. Deze
had de priester Bruce Kent,
secretaris van de Engelse be
weging tegen kernwapens,
verweten of volstrekt naïef
te zijn of willens en wetens
aan de leiband van Moskou
te lopen. De priesters betreu
ren het verder, dat de nunti
us op geen enkele manier
heeft verwezen naar de ethi
sche gronden waarop Bruce
Kent en duizenden anderen
hun pleidooi voor eenzijdige
stappen baseren.
•De Philippijnse kardinaal
Julio Rosales, tot augustus
vorig jaar aartsbisschop van
Cebu, is op 76-jarige leeftijd
overleden. Na zijn dood telt
het college van kardinalen-
nog 136 leden, van wie 22 bo
ven de tachtig, de grens voor
deelneming aan een paus-
MAASTRICHT Al hge, katholieke en apostoli- bizarre
i a it .tt gÉÉaSSfi 3* srhp kerk. zoals ik dip iarpn- kenneliik
Spanning rond PLO
de
Han
De
Leic
|987
De politieke en militaire situatie in het Midden-I
wordt opnieuw met de dag gecompliceerder en delicater.
weekeinde, precies een jaar na Israels inval in Libanon ijtje
zichzelf tegen PLO-aanvallen uit het noorden te besehiran
men, braken in de Bekaa-vallei in Oost-Libanon hevige piee
vechten uit tussen voor- en tegenstanders van Jasser AradeZ€
binnen de PLO. En Arafat was tegelijkertijd op stap laif001
diverse hoofdsteden om daar steun te verwerven voor
positie als leider van de PLO. Hij kreeg die steun niet allej
van de Roemeense president Ceausescu maar ook van npvi
minder dan Joerie Andropov, de Sovjet-partijleider. M
De rebelle tegen Arafat mag niet onderschat worden. Nat)
de PLO vorig jaar in Libanon een onmiskenbare nederla|
had geleden, was Arafat met zijn staf aanvankelijk uitgeu[
ken naar Tunis. Het ware logischer geweest als hij het dief
terbij gelegen Damascus als toevluchtsoord had gekozq
maar hij vreesde de Syrische „gastvrijheid", juist omdat 5
rië uit was (en is) op een forse greep op de PLO. Maar t
deel van de PLO-staf ging toch naar Syrië, omdat juist i
dat land hulp van de PLO werd verwacht, temeer omdat I
Syrische president Assad kon rekenen op de steun van
Sovjet-Unie.
A.RAFAT zag na zijn vertrek uit Libanon vooral heil in ei
politieke aanpak van de Palestijnse problematiek. Daarfrg]
nam hij contact op met de Jordaanse koning Hoessein dieL^
zijn beurt het vertrouwen had van de Amerikaanse regeri»os
Met man en macht werd geprobeerd een politieke oplossiu c
te bereiken die ertoe zou strekken dat er een zekere m|us^
van Palestijnse zeggenschap over de door Israel in 1967 Ijgg,
zette gebieden zou komen, zij het in nauwe samenwerkiber
met Jordanië. Die gesprekken met Hoessein verontrustten Laa
minder gematigde vleugels in de PLO in hoge mate. En Lug
kregen daarbij steun van Syrië dat op allerminst vriei|r
schappelijke voet met Jordanië staat. mer
Rhi
De laatste weken werd Arafat's positie steeds verder 1
zwakt, maar daarin lijkt nu enigermate een keer te zijn i
komen door Andropovs interventie. Moskou heeft geen 1
lang bij nog grotere verwarring in de PLO en heeft dit 1
mascus te kennen gegeven. Gezien zijn afhankelijkheid i
Moskou zal Assad zijn houding jegens Arafat moeten versJ
pelen.
VOOR het probleem Libanon is een oplossing bepaald rfooi
naderbij gekomen. De Amerikaanse bemiddelingspogingen
zitten muurvast, omdat Syrië er nog niet over peinst steun
verlenen aan het onlangs gesloten Israëlisch /Libanese r® c
koord over ontruiming van Libanon. Voor het Midden-0Vat
ten ziet de toekomst er dus nog steeds allesbehalve opw^idc
kend uit. eisch
Jej
Pikant
varkenslapje,
andijvie met zure
roomsaus en
aardappelen
karnemelkgruwel
voor twee eters heeft u no
dig:
150 g varkenslap, 25 g bo
ter, 1 uitje, paar plakjes
ontbijtspek, zout, peper,
paprikapoeder, woreester-
saus, sambal:
750 g andijvie, zout, 10 g
maizena, 1 dl melk, paar
lepels zure room, nootmus
kaat
0,5-1 kg aardappelen;
halve liter karnemelk,
25 g rozijnen, 4 beschuiten,
halve citroen, basterdsui
ker naar smaak.
Bak het varkenslapje in war
me boter bruin. Leg er de ge
snipperde ui en het kleiner ge
sneden spek naast en bak die
even mee. Voeg weinig lauw
water toe met zout, peper, pa
prikapoeder, woreestersaus en
iets sambal en stoof het vlees
nog ongeveer een half uur.
Magere varkenslapjes (de
kwaliteit hamlap) niet langer
dan een kwartier nastoven!
Was de kroppen andijvie, snijd
ze in repen en was ze daarna
nog een keer als dat nodig is.
Laat gesneden groente zo kort
mogelijk in het water, anders
verliest ze veel vitaminen. Zet
de andijvie op met aanhan
gend water, kook ze na het
slinken nog 10 a 15 minuten
en laat ze uitlekken. Meng de
maizena met de melk en breng
dit mengsel al roerende aan de
kook, voeg zout toe en de an
dijvie met de zure saus. Warm
dit alles nog heel even door.
Strooi er nootmuscaat over.
Meng de karnemelk tenminste
een halve dag tevoren met de
gewassen rozijnen en de ge
broken beschuiten. Snijd kort
voor de maaltijd een plakje
van de halve citroen, pers de
rest uit en doe het sap bij de
gruwel met basterdsuiker. Doe
de gruwel in schaaltjes, hal
veer het plakje citroen, snijd
de helften in het midden tot
de schil in en steek ze op de
rand van de schaaltjes.
JEANNE
MAASTRICHT „AI
had Albert met Hem ge
broken, hij was nooit
naar de tegenpartij, het
noodlot, overgelopen.
Dat diepe, ongemotiveer
de vertrouwen 'Het
komt wel weer goed'
dat was Hij. God mocht
dan zijn gaan hemelen,
Hij bestond als de pest:
in dit vertrouwen. Het
was Zijn nalatenschap".
Albert is de hoofdfiguur in
het kort verhaal „Graankor-
reltje op een schaakbord" dat
de bijdrage vormt van de 32-
jarige schrijver A.F.Th, van
der Heijden aan de dit week
einde ten doop gehouden
verzamelbundel „Over God".
Naast Van der Heijden lever
den zes andere toonaange
vende jonge auteurs een ver
haal of een opstel: Kester
Freriks (29), Oek de Jong
(31), Frans Kellendonk (32),
Nicolaas Matsier (38), Doesc-
hka Meijsing (36) en haar
broer Geerten Meijsing (33)
die opereert onder het pseu
doniem Joyce co. Hun al
ler taak, door de Amsterdam
se uitgeverij Tabula aan hen
opgedragen, was een beeld te
schetsen van hetgeen er anno
domini 1983 nog (of: weer) in
hen leeft aan Godsbegrip.
Welnu, dat is meer dan men
in deze verlichte tijd geneigd
zou zijn te veronderstellen.
Weliswaar verklaart ook
deze generatie auteurs een
broertje dood te hebben aan
kerk en godsdienst, maar
ontvankelijkheid voor reli
gieuze ervaringen is bij de
meesten onmiskenbaar aan
wezig. Dat ze bij de verwoor
ding van die ontvankelijk
heid teruggrijpen op beelden
en vormen uit het zo verfoei
de christendom is even on
vermijdelijk als veelzeggend.
Lacherigheid
„Over God" werd zaterdag
avond in de schaduw van de
S»nt Servaaskerk gepresen
teerd tijdens een bijeenkomst
die was belegd door de Maas
trichtse boekhandel „Ser-
vaas" ter gelegenheid van
zijn eerste lustrum. Een en
ander ging gepaard met de
vereiste spijs en drank, maar
ook met Adriaan van Dis en
uiteraard heel veel lacherig
heid. Zeker in intellectueel-
i
Doeschka Meijsing: kille woede over het onderwerp
„God".
artistieke kring is het taboe
op godsdienst inmiddels gro
ter dan tijdens de jaren vijftig
het taboe op sex was, dus het
geginnegap was niet van de
lucht. De plaatselijke komiek
Theo Dols las voor uit het
dagboek van Maria dat hij in
het Heilige Land had weten
op te duiken en dat hij voor
goed geld wilde overdoen
aan Der Stern von Bethle
hem.
Maar goed. Toen Adriaan
van Dis aan de in een forum
verenigde schrijvers van
„Over God" de vraag stelde
of ze, op de keper be
schouwd. niet allemaal „een
beetje gelovig" waren, rea
geerde alleen Geerten Meij
sing met de stellige ontken
ning: „Nee, ik heb geen en
kele kern van geloof meer.
Geloven is verkeerd en ge
vaarlijk". Geertens zus
Doeschka, die ook als de
dood is voor „de slaap der
rede", vergat wellicht te rea
geren, maar iemand als Nico
laas Matsier erkent in zijn
bijdrage aan de bundel zon
der omwegen: „Ik ben niet
zuiver op de graat meer, in
mijn ongeloof". Even verder
op in zijn stuk:
„Hoe verder van de gerefor
meerde wereld waarin ik
groot werd, hoe vatbaarder
ik ben. Protestantse kerken
hebben hun beklemming of
betovering voor mij al lang
verloren, maar katholieke
kerken appelleren aan iets
dat, als ik niet oppas, voor re
ligieus versleten zou kunnen
worden.
Het kan me ernstig storen als
een kerk of klooster een lege,
buiten gebruik gestelde, fraai
gerestaureerde ruimte is ge
worden, bevorderd tot de
cultuur, teruggebracht tot
een dia-programma. Er kan
zelfs een plechtige pessimist
in mij ontwaken, een Laat-
Europeaan, die zorgelijk ge
stemd wordt door de gedach
te dat er over een poosje
aparte naslagwerken („Chris
telijke mythen en sagen") no
dig zullen zijn om grote delen'
van de geschiedenis van het
westen min of meer toegan
kelijk te houden.
Intussen is het mijn eigen
dubbelzinnigheid die, in zo'n
museale omgeving, zichtbaar
wordt".
Dubbelzinnig
Dubbelzinnig blijft ook Frans
Kellendonk, waar hij zijn bij
drage aan de verhalenbundel
eindigt met de alinea:
„Intussen voegt ieder verhaal
dat ik schrijf zich ongemerkt
naar de ritus van de éne, hei
lige, katholieke en apostoli
sche kerk, zoals ik die jaren
lang minstens eenmaal per
week heb meebeleefd. Her
senspoeling? Ik denk liever
dat ik, een ongelovige, toch
Gods werk doe, dat ik Zijn
blinde handlanger ben en
door mijn werk mezelf schep
naar Zijn beeld en gelijkenis,
zoals Hij Zichzelf schept door
mij. Misschien, denk ik nu
(en mijn onbehagen wordt zo
groot als de kosmos) twijfelt
God wel net zo hevig aan
Zijn schepping als ik twijfel
aan Hem en is werkelijk ge
loven pas mogelijk in het
Nieuwe Jeruzalem, waar hij
en ik één volmaakt lichaam
zullen zijn".
Tijdens de forumbijeenkomst
in Maastricht kwam de God
loochenende, veilige, kant
van de dubbelzinnigheid aan
zienlijk beter uit de verf dan
de Hem of Het beamende. Op
50 kilometer afstand van wat
werd genoemd de „ayatollah
van Roermond" en voor een
tot de nok toe gevulde zaal
voelden de schrijvers zich
nog aanzienlijk minder op
hun gemak dan achter de
schrijftafels. En ook op pa
pier was de opgave al zo ha
chelijk geweest. Om de ha
verklap duikt in het boek de
gêne, de schaamte en zelfs de
„kille woede" (Doeschka
Meijsing) over het onderwerp
op. Van de 350 toehoorders
bleken intussen niet weini
gen zich in hoge mate te sto
ren aan de terughoudendheid
van het forum. „Kunnen we
nu eens ophouden met dat
verstandelijke ge-O.H. zo
luidde de klacht. En toen de
bijeenkomst vrijwel teneinde
was: „Wanneer begint de
avond nu eigenlijk
Verraderlijk
Oek de Jong probeerde de
discussie in wat minder ris
kante banen te leiden door
naar voren te brengen: „We
moeten „God" laten vallen.
Het begrip „God" is verra
derlijk omdat je daarbij
steeds aan een persoon blijft
denken. Ik zou willen dat we
de zichtbare en tastbare
voorstellingen die de gods
dienst ons biedt, verlaten, en
koers zetten naar een ab
stract idee als bijvoorbeeld de
Ontroering".
Oeks voorstel vond geen ge
hoor. Ook al niet omdat de
bizarre Geerten Meijsing,
kennelijk extra gestimuleerd
door het ongenoegen van de
zaal, zijn provocaties geleide
lijk aan opvoerde en uitein
delijk belandde bij een betoog
over de Kunst als hoogste
waarde in de samenleving,
waarvoor de mensen maar
het nodige leed moesten on
dergaan. „Al die ellende die
over de mensen wordt uitge
stort is toch prachtig Dat le
vert vaak de prachtigste
kunst op. Aan de Vietnam-
oorlog hebben we de film
Deerhunter overgehouden en
die is schitterend".
De toehoorders die op dat
moment de zaal verlieten
konden voor het slapen gaan
nog een flink stuk van Oek
de Jongs verhaal „Brief aan
een jonge Atlas" lezen.
In een gesprek met de Onbe
wogen Beweger, dat plaats
had in een Mexicaans restau
rant in Amsterdam, vroeg
deze aan de ik-persoon:
„Maar waarom heb ik het
heelal, die zichtbare God zo
als Plato meent, geschapen?
Doe alsof ik dat even niet
meer weet".
„Hoe zou ik dat kunnen we
ten
„Verzin dan iets. Wat is de
reden geweest, mijn bewee
greden Wat denk je Je
kunt alleen maar denken".
Ik dacht na. God de Schep
per deed zijn best om geïnte
resseerd te blijven.
„In den beginne was u ont
roerd", probeerde ik tenslot
te.
„Ga door".
„U voelde iets ondoorgronde
lijks, net als sommige men
sen, maar oneindig veel ster
ker. Het tergde u. U was kos
misch getergd. En om einde
lijk eens te weten te komen
wat dat vage complexe was,
hoe het eruit zou kunnen
zien, schiep u zich een we
reld. Een mysterie om een
ander mysterie voelbaar te
maken".
„Dat was het", gaf hij ruiter
lijk toe.
Maastrichtenaar Jan Datema
van de jubilerende boekhan
del Servaas constateerde za
terdagavond dat de God-op
ruimingsdienst er 15 jaar na
Diens dood nog niet in is ge
slaagd hem helemaal onscha
delijk te maken.
WILLEM SCHEER
vn lil
Brieven graag kort en
duidelijk geschreven De
redactie behoudt zich
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten
Holland Festival
Naar aanleiding van de be
richtgeving over de geringe
publieke belangstelling voor
de voorstellingen van het Hol
land Festival en de reacties
van HF-directeur De Ruiter
daarop in deze krant het vol
gende: Ik vraag me af of de
smaak van het publiek werke
lijk zo laag is gezonken als De
Ruiter stelt. Of vinden hij en
de andere organisatoren van
het Holland Festival dit eve
nement een welkome gelegen-
Zonnig
nijve
heid nog eens te proberen hiln d<
exentrieke smaak aan het pspral
bliek op te dringen? Het 2j]e o
de Raad voor de Kunst wiVan i
kom zijn weer voorstellingen
te kunnen subsidiëren waévorci
voor zoals blijkt nauwj
lijks belangstelling bestaii/rri
Goed lopende en wel in r1JJ
smaak vallende uitvoering^
worden gekraakt als zijnL
niet cultureel. Gelukkig eveL
wel laat een Nederlander zie"
op kunstgebied niet dwingj
door een handvol „smaakrr
kers". En dit kan wel i
reden zijn van de bijna lel
zalen. Het is tamelijk arroga
en goedkoop van festivaldin
teur De Ruiter het publiek ll
betichten van smakelooshei
Beter zou het zijn de hand
eigen boezem te steken en zii.
af te vragen of werkelijk gq
de kunst wordt geboden
geen futuristische experimef
ten. Kunst die nauwelijj
wordt gewaardeerd kan
inziens geen aanspraak i
op het predikaat „kunst".
DEN HAA
C. Pennock - van Koppj
Weerrapporlen van vanmorgen 07 o
DE BILT Het weer voor
morgen ziet er goed uit: droog
en zonnig. Een hogedrukgeg-
bied trekt van de Noordzee
naar de zuidpunt van Zweden.
De wind wordt daardoor bij
ons oostelijk, in de nacht
meestal matig, overdag vrij
krachtig. In het zuid,westen
mogelijk nog iets meer. De
temperatuur daalt in de ko
mende nacht tot omstreeks 8
graden en loopt op tot 23 gra
den in het noorden en 27 gra
den in het zuiden in de loop
van de middag. De begrenzing
tussen warme tot zeer warme
lucht in Frankrijk en koele
oceaanlucht komt dichterbij.
Het ziet er naar uit dat het
woensdag flink warm wordt,
omstreeks 28 graden, maar dat
daarna de temperatuur lager
wordt, tot 20 graden op vrijdag
en zaterdag.
De Bilt
Eet de
Eindhoven
Den Helder
Vllsslngen
Z.-Limburg
w.bew. 17 10 0
20 10 0.6
Frankfort
h.bew. 28 20 0
zw.bew. 31 17 0
zw.bew. 19 10 5
onbew. 32 17 0
25 13 0
Innsbruck
Klagenfurt
Kopenhagen onbew.
SC.
onweer 30 14
15 8
20 15 8
■v.bew. 29 15
r-
Munchen
30 16 0
24 16 0
35 16 0
■v.bew. 28 0 0
nbew. 16 5 0.3
.bew. 28 15 1
Stockholm onbew. 10 4 2
Wenen zw.bew. 29 16 0.1
Zürlch zw.bew. 30 16 5
Casablanca h.bew. 26 14 0
Istanbul l.bew. 26 16 0
Las Palmas onbew. 24 16 0
Beiroet onbew. 26 18 0
I abc
