Nepal is een heel veilig land
n
Af
ZMÈtfENLAND
CeidaeSouta/ni
er
itensteBinnenhofbuitensteBinnenhofbuitênsteBinnenhofbuitensteBinrienhofbuitensteBinne
HONORAIR CONSUL J. NOORDIJK:
E MAAKT EERSTE FOUT: SCHOLTEN OF VD BROEK?
•^eer splijt CDA door Zuid-Afrika
Politiek
Partij
Parlement
o
«fSIJTHOFF PERS
ZATERDAG 7 MEI1983 PAGINA 7
EK UUR
hij de laatste resten
j lauwe bitterbal door-
-ukt minister Korthals
lel in. Het apparaat
ik een hoorn, maar in
een'aarvan ee/ï kop tele-
araan als een soort ap-
pen microfoon is be-
in (j Telefonistes van 008
^mm^rote bedrijven hebben
m_ M i ding. Zo kan men.
|h| ie handen vrij en bei
J bedekt, een telefoon-
ers voeren. Een oranje
het toestel van de
MBB begint nerveus te
JjnWJ. „Met de VVD", zegt
in hoogbe-
VED 19flederlands, terwijl hij
tlefoon nog wat stevi-
m ""in zijn gehoororganen
■ien zware mannenstem
fc/i. Goedenavondu
met Van Brongen uit
\aal. Met wie heb ik
egen?". „Met Korthals
Verduidelijkt de minis
ter. „Korthals Altes van Justi
tie?". klinkt het bijna ongelo
vig. „Jazeker", antwoordt de
aangesprokene eenvoudig. „Zo
zonou, da's niet mis", luidt
de reactie. „Vertelt u maar
wat u op uw hart hebt", zegt
de minister bemoedigend,
waarna de man onmiddellijk
van wal steekt. „Het gaat dus
om het volgende. Ik heb sinds
twee'jaar een wao-uitkering
vanwege m'n rug, en nu vraag
ik mij af
Het is maandagavond 2 mei,
half zeven. In de fractiekamer
van de VVD aan het Binnen
hof klinkt een zwaar geroeze
moes. Aan een lange tafel zit
ten 20 met koptelefoons uitge
ruste VVD-politici op rustige
töon voor zich uit te praten.
Nu en dan krabbelen zij op
een oranje formuliertje een
paar aantekeningen: de naam
en woonplaats van de opbeller
en het onderwerp van ge
sprek. Op de tafel staan temid
den van de telefoontoestellen
enige schalen met belegde
broodjes, alsmede kopjes koffie
en glazen frisdrank of wijn.
De VVD houdt politiek
spreekuur. De mensen uit het
land", om met de voormalige
leider Wiegel te spreken, zijn
via het VVD-partijblad en
verschillende kranten aange
spoord om tussen zes en acht
uur een speciaal nummer te
draaien teneinde hun vragen
en problemen op politiek ge
bied aan een keur van promi
nente VVD'ers voor te leggen.
Vorig jaar heeft de PvdA ook
iets dergelijks georganiseerd,
met groot succes. Nu wil de
VVD het ook een keer probe
ren. Het is zelfs de bedoeling
deze serviceverlening voort
aan regelmatig te herhalen.
MEELUISTEREN
Ten behoeve van de in de
fractiekamer aanwezige ver
slaggevers zijn aan enkele te
lefoontoestellen meeluisterap
paraatjes verbonden, zodat het
verloop van de gesprekken
nauwlettend kan worden ge
volgd. Even vragen we ons
nog af, of dat niet in strijd zou
zijn met de beginselen van de
privacy-bescherming, maar
aangezien de minister van Jus
titie er zelf kalmpjes bij zit
zonder bezwaar aan te teke
nen tegen het meeluisteren, la
ten we die gedachte maar
gauw varen. Zo horen we
even later, hoe fractieleider
Ed Nijpels een 77-jarige man
te woord staat, die vraagt of
Ed afgelopen zondagavond op
televisie de film „Emmanuel-
le" heeft gezien. „Nee, niet ge
zien", antwoordt Nijpels. „O,
da's jammer", zegt de man te
leurgesteld, „want het was
meer dan verschrikkelijk, wat
daar vertoond werd. Die film
was nou een typisch voorbeeld
van de verwording van de sa
menleving. Kan de VVD daar
nou eens iets tegen doen?".
„Ach meneer", zegt Ed diplo
matiek, „wij vinden dat ieder
een vrij moet zijn om te zien
wat-ie wil. U had toch gewoon
de knop om kunnen draaien?"
De man reageert bijna veront
waardigd. „Dat weet ik wel!",
roept hij uit, „maar als ik de
knop omdraai kan ik me toch
niet op de hoogte houden van
de laatste ontwikkelingen op
televisiegebied?". Daar heeft
Ed even niet van terug, maar
als hij met ingehouden lach z'n
mond opent om de man op
nieuw van repliek te dienen,
schakelt de bejaarde alweer
over op een ander onderwerp.
EENZAAMHEID
De meeste telefoontjes staan in
het teken van de bezuinigin
gen. Vooral veel mensen met
uitkeringen bellen op in een
poging de VVD te bewegen,
hun inkomsten niet nog ver
der omlaag te brengen. Onder
hen bevinden zich opmerke
lijk veel aow'ers en arbeidson
geschikten. Ook de recente be
zuinigingen in het onderwijs
vormen een gewild gespreks
onderwerp. Vanuit alle hoe
ken van het land bellen leer
krachten op om tegen de be
snoeiingen protest aan te teke
nen. Maar naast deze algeme
ne, door iedere VVD'er ver
wachte onderwerpen, komen
ook tal van andere klachten
en wensen aan bod. Iemand
vraagt, waarom de rente weer
omhoog gaat, een ander maakt
zich kwaad over de hoogte
van de tarieven voor het open
baar vervoer, er wordt aange
drongen op een hardere aan
pak van zwartwerkers, een
man stelt voor, alle werkloze
buitenlanders het land uit te
zetten, een dame komt met het
idee op de proppen om elke
werkloze een gelijke uitkering
te geven, iemand vraagt advies
over z'n aftrekposten voor de
inkomstenbelasting, een -zojuist
gescheiden heer maakt zich
kwaad over de alimentatie die
hij moet betalen, een jongeda
me vindt dat de kamerleden
minder moeten verdienen en
een verontwaardigde zaken
man klaagt dat hij in de eerste
klas van de trein steeds vaker
moet staan omdat NS-perso-
neelsleden die vrij zijn van
dienst nogal wat eerste klas-
zitplaatsen in beslag blijken te
Het meest ontroerende tele
foongesprek komt terecht bij
VVD-kamerlid Rudolf de Kor
te. Bij hem heeft zich een 85-
jarige weduwe uit Rijswijk ge
meld, die vraagt of de VVD
wat meer rekening wil houden
met het inkomen van de oude
re alleenstaanden. Nadat De
Korte haar een compliment
heeft gemaakt voor het feit
dat ze ondanks haar hoge leef-,
tijd nog zo helder en kras
overkomt („U lijkt wel 60",
spreekt het kamerlid vleiend)
bezweert hij dat de fractie
haar pleidooi ter harte zal ne
men. Dan opeens zegt de
vrouw: „Ach meneer, om u de
waarheid te zeggen, de finan
ciële zaken zijn voor mij ei
genlijk helemaal niet zo be
langrijk, hoor. Weet u wat in
feite het grootste probleem is?
De eenzaamheid. Kijk. ik ben
afgelopen vrijdag bij m 'n
dochter geweest. Zij heeft me
toen 's avonds weer naar huis
gebracht en sindsdien heb ik
niemand meer gesproken. Het
is nu maandagavond en u bent
de eerste persoon tegen wie ik
weer wat zeg". Rudolf de Kor
te is er duidelijk van onder de
indruk. Na het gesprek drukt
hij niet direct opnieuw de
knop op zijn toestel in. tenein
de weer te worden doorver
bonden met een ander. Pein
zend blijft hij voor zich uitkij
ken en zegt tegen ons, terwij]
hij in zijn koffie roert: „Bij dat
soort dingen staan we eigenlijk
veel te weinig stil".
DICK VAN RIETSCHOTEN
jlOND Wordt
het land dat de
kust van de Hima-
'hure levensgevaarlijk
festerlingen? De be-
l over vermiste va-
gangers doen ver-
n van wel. Sinds
laart is de 27-jarige
i (lammer Robert
2dijk er spoorloos
j enen en hetzelfde
J >or nog zeker vijf-
idere Westeuropea-
■j gelden. Bovendien
J de laatste maanden
lijken gevonden,
ten over roofover-
en bendes die in de
i huizen, versterken
rmoeden dat Nepal
A^nger het mystieke,
jjesachtige land van
usachtige rododen-
is, waar zo velen
toeurtocht naar de
Horizon" werkelijk-
ögen worden.
ga Jn die alles weet over
Jjdemtoon op laatste let-
31- m>), is J. Noordijk. Hij is
Henhonorair van het Azia-
f 2 land in Nederland en
,"èr van de Vereniging
d^nd Nepal. We treffen
zijn huis in Warmond,
attr'buten de
met Nepal gestalte ge-
sprookjessfeer moet
een beetje uit", zegt hij,
is geen paradijs. Maar
ar voor de misdaad is
niet groot. Nepal is
heel veilig land. Het
jfovervallen is mini-
:eker in vergelijking
lere landen in het ver-
Met uitzondering
kleine Himalaya-
als Bhutan, dat geen
wil toelaten, of hoog-
introleerd staatstoeris-
(rbaast me alleen steeds
dat mensen volstrekt
bereid naar een land als
Nepal gaan en het dan maar
over zich heen laten komen.
Je moet niet op de bonnefooi
gaan. Je moet georganiseerd
gaan of je goed laten voorlich
ten en ter plaatse gebrui-k ma
ken van betrouwbare instan
ties; die zijn er génoeg. Als je
een maand Nepal wilt, heb je
3500 gulden nodig als je het
heel zuinig doet. Minder kan
niet, tenzij je dus wilt bezuini
gen op je eigen veiligheid, ter
wijl je dan hooguit 500 gulden
bespaart. En je melden op de
ambassade en vertellen wat je
van plan bent zodat ze weten
Vakantieland
Nadat Nepal in 1950 werd
opengesteld voor toeristen, is
het land in het begin hoofdza
kelijk bezocht door klim-expe-
dities. Bij hun terugkomst ver
telden de berbeklimmers hoe
mooi ze het land hadden'ge
vonden en van daar uit is
langzaam maar zeker de inte
resse voor Nepal als vakantie
land ontstaan. Die ontwikke
ling is het best te vergelijken
met de toenemende interese
voor Zwitserland, waar aan
vankelijk ook slechts Alpinis
ten naartoe gingen. „Ik heb
veel geklommen en gewande-
led in m'n leven", zegt de heer
Noordijk, „maar je kunt ner
gens zo heerlijk wandelen als
in Nepal. De Engelsen hebben
er voor een infrastructuur ge
zorgd, die je in geen enkel an
der land hebt".
De interesse voor trektochten
door Nepal nam snel toe, maar
daarnaast zagen veel mensen
de mogelijkheid om in Nepal
een welvaartsmaatschappij te
ontvluchten, al dan niet tijde
lijk. De heer Noordijk: „Zo
rond 1975 trokken alle hippe
vogels van de wereld Nepal-
waarts. Overal in Katmandu
zag je lange, blonde mensen in
lakens en gehuld in een grote
wolk van hasj. Nu kom je er
veel in Baghwan-kledij tegen.
Maar die mensen doe in het
algemeen geen hond kwaad.
Een klein aantal moet je heel
serieus nemen en in die cate
gorie zitten mensen die ver
mist zijn en niet dood, maar
gewoon anoniem willen ver
der leven".
„Wat wel een ontwikkeling
ten slechte is als gevolg van de
toenemende belangstelling
voor Nepal: de hard drugs. Die
zijn ook Nepal niet voorbij ge
gaan. En mensen die daaraan
verslaafd zijn, hebben hard
geld nodig. Al zijn er heel wei
nig mensen die naar Nepal
gaan en daar verslaafd raken,
de meesten zijn al aan de
drugs. In Katmandu, de hoofd
stad, heeft de internationale
drughandel ook zijn kanalen.
De prijzen zijn dezelfde als op
de internationale markt, maar
je kunt er iets gemakkelijker
aan komen dan hier. Dat
neemt niet weg, dat het drug
probleem in Nepal niet is te
ver ge lij ken met dat van Am
sterdam
Ontheemden
„Nog iets anders heeft de vei
ligheid in Nepal beïnvloed: de
oorlog tussen de twee delen
Pakistan, waardoor Bangla
desh onafhankelijk is gewor
den. Die oorlog heeft ontzag
lijk veel mensen ontheemd. Je
ziet de gevolgen nu onder an
dere in Assam, waar duizen
den Oostbengalen naartoe zijn
getrokken en er nu worden
uitgejaagd door de plaatselijke
bevolking. Maar er zijn ook
ontheemden naar Nepal ge
gaan; Bengalen grenst vrijwel
aan Nepal. Daardoor zijn hele
jeugdbendes ontstaan. Kinde
ren tussen de, ruwweg, acht en
twaalf jaar die hun ouders
kwijt waren, begonnen met
bedelen om brood. Nu ze tegen
de twitnig jaar lopen, heeft
een grote groep zich weliswaar
geac
"^AAG „In Zuid-
]4 4 kan de huidige si-
v« niet blijven door-
ruikiStrikte handhaving
apartheid moet op
P^juur wel leiden tot
tot een uit-
Jig van geweld. Een
dl}ad, dat talloos vele
w^plevens kan eisen",
wij ftfico Scholten, die
jordfli het CDA al jaren
Idrien probeert te mo-
V"wen tegen het apart-
in Pretoria,
"'"Ich voor zo'n uit-
niet schamen,
wonder! Die woor-
niet van hem,
fan zijn tegenspeler
"t moment, minister
,boi ^an den Broek, ook
christen-democraat
ns, maar naar ei-
Bïggen meer opere-
p de rechtervleugel.
e paradox moge blijken
m een ander soort poli-
|p Buitenlandse Zaken
Chris van der Klaauw,
viens ambtsperiode het
door de kwestie-Zuid-
ian de rand van de af-
grond kwam te staan. Kon
Van der Klaauw zich slechts
staande houden, doordat pre
mier Van Agt een aantal dissi
dente CDA-kamerleden de
moed in de schoenen deed zin
ken, Van den Broek verpakt
zijn beleid zodanig dat politie
ke tegenstanders er moeilijk
greep op krijgen, ook niet in
een rechtstreekse discussie.
Hint
Een goed voorbeeld daarvan
was de wijze, waarop de minis
ter deze week zijn voorgeno
men bezoek aan El Salvador
in de Tweede Kamer verde
digde. Het betreft hier het
land, waar ruim een jaar gele
den vier Nederlandse journa
listen werden vermoord. Niet
alleen de oppositie maar ook
de CDA-fractie had er moeite
mee dat Van den Broek zijn
opwachting wenst te gaan ma
ken bij het regime, dat volgens
een officieel rappport van de
Nederlandse regering waar
schijnlijk verantwoordelijk is
voor de dood van de IKON-
medewerkers. Van den Broek
begreep onmiddellijk wat hij
moest doen. Hij zette in de Ka
mer uiteen, dat het nu juist die
vreselijke moordpartijen wa
ren. die hem ertoe hadden ge
bracht op zijn reis door La
tijns- en Centraal-Amerika
ook El Salvador te willen aan
doen. Er is toch geen beter
middel dan een persoonlijk ge
sprek om kritiek over te bren
gen?
Zijn enige foutje in het debat
was dat hij met nadruk ver
klaarde de machthebbers in El
Salvador niet te willen zien
„als een moorddadig regime,
waarmee alleen via de diplo
matieke kanalen gesproken
kon worden". Het was onge
veer in die termen, dat CDA-
fractieleider Lubbers zich in
dertijd in de Kamer uitliet
over de betreffende autoritei
ten. Maar aangezien niemand,
ook van de oppositie niet, de
moeite had genomen die rede
voering op te zoeken, overleef
de de minister ook dit uitglij-
dertje moeiteloos.
Uitlekken
In de kwestie-Zuid-Afrika
heeft Van den Broek in het
geheel nog geen fout gemaakt.
Integendeel, hij heeft tot nu
toe bekwaam geopereerd.
Toen de datum naderbij kwam
dat de regeringsnotitie ovei*
Zuid-Afrika het licht moest
zien, zoals was afgesproken in
het regeerakkoord, liet het de
partement uitlekken dat deze
minister zich „keihard" opstel
de. Hij wenste Zuid-Afrika te
zien als elk willekeurig ander
ENHEER
COLA
COLO
land, waarmee Nederland be
trekkingen onderhoudt, en
wilde derhalve van geen sanc
ties weten. De toon van de
concept-nota, die vervolgens
onder zijn verantwoordelijk
heid wérd vervaardigd, was
navenant.
Van den Broek, ooit manager
bij AKZO, zette daarmee zeer
laag in, zoals een koopman be
taamt die weinig wil betalen.
En het recept werkte: de en
kele concessies, die de minister
vervolgens deed, worden door
een meerderheid in de CDA-
fractie ervaren als een vol
doende offer. Dat bleek onder
meer uit de berichten, die „ka
binetskringen" naar buiten
brachten, nadat vorige week
vrijdag de ministerraad de
nota had aanvaard. Investerin
gen in Zuid-Afrika zouden al
leen nog maar worden toege
staan aan bedrijven, die zich
strikt houden aan de regels
van de Internationale Arbeids
organisatie (ILO)! Dat leek in
derdaad heel wat.
Make-up
Maar wie de nota goed leest,
merkt dat het oorspronkelijke
stuk alleen van een laagje
make-up is voorzien. De rege
ring „overweegt" slechts de
mogelijheid van de genoemde
maatregel. Waarom zo aarze
lend, als de minister naar ei
gen zeggen „heel duidelijke en
ondubbelzinnige intenties"
heeft? Het antwoord was dat
het ministerie nog onderzoekt
hoe zekerheid kan worden
verkregen omtrent de nale
ving van de ILO-regels. Hier
mee wekte de minister ten
minste de suggestie dat als die
zekerheid niet te verkrijgen is,
alles bij het oude blijft. Inge
wijden weten te vertellen dat
Van den Broek niets voelt
voor een wettelijke regeling.
Logisch, want ook in dat geval
zou vermoedelijk het handels-
en scheepvaartverdrag met
Zuid-Afrika moeten worden
opgezegd. En dat is nu juist zo
gevaarlijk, meent de regering,
vanwege mogelijke „retaliatie"
(wraakuitoefening) van Zuid-
Afrika jegens het Nederlandse
bedrijfsleven.
In een interview met het par
tijblad CD-Actueel laat Van
den Broek blijken waar hij
dan wèl aan denkt. Aan ereco
des, die tot stand gebracht zou
den moeten worden in overleg
met de organisaties van werk
nemers en werkgevers. In het
zelfde vraaggesprek zegt de
minister: „Ik begrijp dat dit
sommigen niet ver genoeg zal
gaan".
Scholten
Bij „sommigen" denken
CDA'ers in dit geval automa
tisch aan de reeds genoemde
Jan Nico Scholten. En daar
mee zijn we aangeland bij de
enige in politiek Den Haag, die
het Van den Broek nog moei
lijk kan maken. Want geen
van de andere leden van de
CDA-fractie is bereid in deze
zaak de nek uit te steken.
Hooguit wil deze of gene
Scholten wel wat steun geven.
De precieze reden daarvan is
niet helemaal duidelijk. Men
mompelt iets van: het her
stel van de eigen economie is
op dit moment belangrijker,
of: de tijd is er nu niet rijp
voor Maar Scholten heeft
het voordeel dat zo'n houding
voor het CDA naar buiten toe
wat moeilijk te verkopen is,
omdat het eerst vele jaren ge
roepen heeft dat er per se
strafmaatregelen tegen het
apartheidsregime genomen
moeten worden. En bovendien
bestaat er zoiets als het CDA-
beleidsplan van 1981, waarin
de fractie, met Van den Broek
als lid en onder leiding van
Lubbers, „besloot" dat er óf
een olie-embargo óf een kolen-
boycot óf een investeringsver
bod moest komen.
Net als Van den Broek heeft
ook Scholten nog geen fout ge
maakt. Tijdens de interne dis
cussies over de Zuid-Afrikano-
ta roerde hij zich uit alle
macht, maar zweeg hij tegen
over de pers in alle talen. Dat
zelfde deed hij toen de fractie,
die daar ruim drie dagen voor
nodig had, bezig was haar re
actie op de nota te maken.
Door zijn neiging tot solisme
(zijn vijanden zeggen: egotrip
perij) te bedwingen wist hij te
bewerkstelligen dat de gehele
CDA-fractie vooralsnog geen
genoegen neemt met het be
leid van Van den Broek. Men
wil eerst zekerheid hebben dat
de juridische argumenten,
waarmee de minister economi
sche sancties afwijst, juist zijn.
Ook wil men weten of de be
zwaren tegen een wettelijk
verbod op investeringen „niet
uit de weg geruimd kunnen
worden".
Ook zijn volgende zet heeft
Scholten al gedaan. Volgens
hem moet er een publieke
hoorzitting komen, waar des
kundigen hun mening kunnen
geven. Hij denkt daarbij niet
alleen aan juristen, maar ook
aan mensen van de kerken.
Van zijn kant bekeken geen
slecht idee, als men weet dat
de voorzitters van de Her
vormde en Gereformeerde sy
nodes bij CDA-fractieleider
Bert de Vries hebben gepleit
voor maatregelen tegen Zuid-
Afrika. Volgens ingewijden
heeft dat veel indruk gemaakt
op De Vries. Met mensen als
dominee Roos van de Her
vormde Kerk kan zo'n hoor
zitting veel publiciteit krijgen.
Wellicht zóveel, dat de over
winning voor Van den Broek
minder vanzelfsprekend
wordt dan hij zelf volgens inti
mi nu mogelijk acht.
RIK IN T HOUT
gesetteld, maar er is toch ook
een wat losse groep ontstaan
die niet wortelt in de Nepalese
samenleving".
„Die Nepalese samenleving
controleert zichzelf heel aar
dig. De grote familie waarin
iedereen toch min of meer ge
borgen is, dat is het sociale sy
steem in Nepal. Je hoort bij
een familie of een religieuze
gemeenschap, een guthi. En
als er iets met je gebeurt, of als
je gehandicapt bent dan word
je er wel op uitgestuurd om
aan de kost te komen door te
bedelen, maar je hoort toch er
gens bij. Men controleert el
kaar, in een dorp kan niets ge
beuren zonder dat iedereen
het weet. Daardoor was er een
jaar of vijftien geleden in Ne
pal geen criminaliteit. In 1965
was Nepal zelfs volmaakt vei
lig. Ik weet nog wel, dat ik een
Engels meisje tegenkwam, dat
was weggelopen van huis en
een jaar lang in haar eentie
door het land had gezworven
Dissenterie
„Een groot deel van de huidi
ge misdaad is dus een geïm
porteerde misdaad. Ook het
toerisme geeft meer gelegen
heid ertoe. Maar wat veel ge
vaarlijker is dan welke jeugd
bende dan ook, is de amöbe-
dissenterie. Nepal wemelt van
de darm-infecties. In alle klei
ne hotelletjes en eethuisjes
langs de weg wordt niet zinde
lijk gekookt. De mensen heb
ben geen weet van dat soort
zaken, ze zijn er ook niet vat
baar voor. Ook als je in Kat
mandu, dat in 35 jaar erg wes
ters is geworden, in een peper
duur hotel gaat met volstrekt
sanitaire en goeJe keukens,
kun je het nog krijgen. Je
hoeft maar een deur van een
tempel open te doen en daarna
even aan je lip te krabben, of
je hebt het".
„Daarom vraagje om moeilijk
heden als je in je eentje op stap
gaat. Als je dan amöbe-dissen-
terie krijgt, kun je in drie da
gen dood zijn. Je droogt volle
dig uit. De plaatselijke bevol
king bestaat uit aardige, gast
vrije mensen en ze willen je
ook graag helpen, maar ze we
ten niet wat ze moeten doen.
Ze hebben ook geen medicij
nen voor je. Dan zit je in zo'n
dorp en ga je dood. Nou, het
enige dat een Nepalees niet
wil, is gezeur met de politie. Je
kleren en spullen worden
„aangenomen" als betaling
voor de behandeling en verder
wordt het stoffelijk overschot
ergens tussen de rotsen of bij
een rivier neergelegd, met een
paar stenen erover. Zo ver
dwijnen mensen en dan zijn ze
helemaal niet vermoord".
„Je hebt ook mensen die ver
slaafd zijn aan hard drugs en
die een trektocht gaan maken.
Dan voelen zich op een gege
ven moment rot, zitten op 2200
meter lekker in de warme zon,
geven zichzelf een shot en
gaan slapen. Dan komt de
nacht en dan vriezen ze dood.
Komt er een Nepalees langs en
krijg je hetzelfde ritueel. Zo
verdwijnen 15 tot 25 mensen
per jaar. Op het totaal aantal
ménsen dat jaarlijks naar Ne
pal reist, vele duizenden, is dat
niet veel. En de hoeveelheid
misdaad daarbij is bijzonder
klein".
DICK HOFLAND
ADVERTENTIE
Comfortabel en gezellig op vakantie n
OOSTENRIJK
Even bulten Kolsass ligt - met eigen zwembad - het gezellige familiehotel
JSgerhof. vanwaarult men een prachtig uitzicht over het Inntal heeft. Tij
dons ons verblijf aldaar staan een aantal excursies op het programma, nl.
r de glasslijperijen in Rattenberg, Innsbruck. Pertisau en Achesee als-
r Vipiteno In
De touringcars vertrekken op de dinsdagen 14 en 28 Juni, 5 en 28 Juli en 9
en 23 augustus uit Den Haag en Rotterdam naar Oostenrijk.
De heen- en terugreis worden in twee dagen gemaakt met een overnach
ting in Hotel Krone in Geiselwind.
595.-
635..
op basis van volpenslon en tweepersoonskamer met douche en tollet. Toe
slag èénpersoonskamer 75.-. In deze prijs zijn. behalve de heen- en terug-
j i terugreis begrepen alsmede alle ex-
Annuleringsverzekering 3 1/2% van de relssom 6.- pollskosten en assu
rantiebelasting. Gecombineerde reisverzekering 20.- per persoon 5 -
poliskosten en assurantiebelasting.
Inlichtingen en boekingen: telefonisch onder no. 070-190882 {van maandag
t/m vri|dag van 9 tot 13 uur) of persoonlijk In onze stadsvestiging. Spui
straat 71, Den 1'1—-
n Haag (op de hoek v,
it Spui).
POSTBUS 16050
2500 AA 's-GRAVENHAGE
TEL. 070-190882
(MAANDAG T/M VRIJDAG
TUSSEN 9 EN 13 UUR)
Geen krant ontvangen? Bel tussen 18.00 en 20.00 uur. zaterdags
tussen 14 00 en 16.00 uur. telefoonnr. 190888 en uw krant wordt
nog dezelfde avond nabezorgd.
