g
„Pas bij terugkeer in Nederland beseften
we dat we wereldkampioen waren geworden
l)u
Voor
Pietje Precies,
Yelocitas heeft winst
kansen tegen Fluks
NATIONALE HOCKEY DOELVROUWE MONIQUE BROERE:
a
fi
3 lE
SPORT
QtidoaQowuvnt
ZATERDAG 30 APRIL 1983 PAGIN1
Onder redactie van Gert Jan Onvlee
WOUBRUGGE Wij
Nederlanders staan er ei
genlijk nooit zo bij stil,
maar ze kunnen heerlijk
zijn. Monique Broere doel-
vrouwe van het nationale
hockeyteam, dat vorige
week in het verre Malei
sië wereldkampioen werd,
geniet die woensdag in ie
der geval volop van haar
met karbonade en spina
zie omgeven aardappels.
„Na een paar weken al
leen maar rijst te hebben
gegeten, vind ik het wer
kelijk zalig. In Koeala
Loempoer nam ik me al
voor om direct na terug
keer in Nederland een
lekkere hollandse maal
tijd klaar te maken". Dat
die piepers echter pas
twee dagen na aankomst
konden worden opge
diend, hield verband met
de vele huldigingen, die
de 23-jarige Woubrugse op
maandag en dinsdag
moest ondergaan.
„Een hele gekke gewaarwor
ding was dat enthousiasme dat
we hier bij onze terugkomst
ontmoetten. Ik bedoel, in Ma
leisië waren we enkel en al
leen met hockey bezig en toen
we uiteindelijk het toernooi
hadden gewonnen, dachten
we: „Nou dat zit er op, de buit
is binnen". We waren natuur
lijk wel blij, maar hadden be
slist niet het idee dat we de
beste hockeyploeg van de we
reld waren. Dat besef kwam
pas toen we weer in Neder
land aankwamen. Hordes foto
grafen op Schiphol, thuis heen
en weer rennen tussen de
voordeur en de telefoon, op
bezoek bij premier Lubbers,
een huldiging bij Klein Zwit
serland, champagne op mijn
werk en de burgemeester op
bezoek. Hartstikke leuk na
tuurlijk, ik was er ook best wel
van onder de indruk, maar ik
vind wel dat er een einde aan
moet komen. Ik moet nu weer
gewoon werken en dit week
einde weer het doel van HDM
derland verliep moge duidel
s
verdedigen. En in die situaties
maalt niemand om dat wereld
kampioenschap", merkt Moni
que Broere nuchteries op, om
vervolgens weer zo n kostelij
ke aardappel naar binnen te
werken.
Toeval
De hockey-carrière van Moni
que Broere begon in het Over
ijsselse Goor. Aanvankelijk
maakte zij deel uit van de
middenlinie, maar in de B-
jeugd belandde zij min of meer
bij toeval in het doel. „De club
had mij destijds opgegeven
voor selectiewedstrijden voor
het districtsteam. Als midden
veldster, maar ook als keep-
ster. De club wist namelijk dat
die beschikbare keepsters in
het district niet al te sterk wa
ren en gaven mij zo dus twee
kansen om in het team te ko
men. En inderdaad, ik werd
als keepster gekozen. Toen ik
in Jong Oranje kwam, moest
ik kiezen voor het doel of het
middenveld. Ik koos voor het
eerste en ging bovendien naar
Deventer om op een wat hoger
niveau te spelen. In september
'81 kon ik werk krijgen in het
westen van het land, ben toen
verhuisd naar Woubrugge en
gaan hockeyen bij de Haagse
Delftse Mixed (HDM), waar ik
nog steeds speel. En het gaat
heel aardig. We zijn debutant
in de hoofdklasse en staan op
een vijfde plaats".
Monique Broere behoort sinds
een jaar tot de selectie van
bondscoach Gijs van Heumen.
Na het vertrek van vaste doel-
kwam mij en de anderen be
hoorlijk goed uit".
Hitte
„Het is daar namelijk gruwe
lijk heet. Van niets doen word
je al moe. De temperaturen bo
ven het kunstgras varieerden
van' 30 tot 66 graden celsius.
Ongelooflijk. Als je een half
uurtje rondliep, gewoon door
de stad, was je al drijfnat van
het zweet. Vooraf hadden we
dan ook het idee dat de ploeg
vrouwe Dette Beus mocht zij die het beste tegen de hitte be-
met Arnhemse Alet Pos strij- stand was, zou winnen. Logi-
A 1~~*~ 1 1 scherwijs zou India dat ge
weest moeten zijn, die schoten
na afloop ook direct weer in
hun dikke trainingspakken
omdat ze het frisjes vonden,
maar die dames bakten er
werkelijk niets van. Ons spel
was ook helemaal afgestemd
op het klimaat, de warmte.
Niet teveel lopen, wel veel
passen. En vooraf zóveel drin
ken dat je vlak voor aanvang
geen water meer kon zien en
dan in de rust, die je zonder
vocht net haalde, zouttabletten
slikken en achteraf weer veel
den om een plaats in de goal.
Een strijd die de Woubrugse in
haar voordeel besliste. In het
WK miste zij slechts één wed
strijd. „Dat was de partij tegen
Wales, de laatste wedstrijd in
de poule. We waren na de
winst op Australië, mijn beste
wedstrijd van het toernooi, al
zeker van een halve finale
plaats, dus die wedstrijd tegen
Wales deed er niet meer toe.
Van Heumen heeft toen ook
een aantal meisjes vrijaf gege
ven en de reserves laten spe
len. Zo'n dagje niet spelen,
De nationale
ploeg na
afloop van een
wedstrijd in
Koeala
Loempoer.
Monique
Boere (zittend
vierde van
links): „Je
verloor daar
per wedstrijd
drie liter
vocht, zo
warm was
het".
Tussen een hapje karbonade
en spinazie door: „Overigens
werd voor aanvang van het
toernooi gezegd, dat de week
die wij hadden uitgetrokken
om te acclimatiseren te kort
zou zijn. Alle andere ploegen
waren al veel ruimer van te
voren in Maleisië aangeko
men. West-Duitsland was zelfs
eerst nog tien dagen naar Au
stralië geweest om aan het
hockeyen bij hoge temperatu
ren te wennen. Achteraf blijkt
die week echter precies lang
genoeg geweest te zijn. We
hebben in die zeven dagen
steeds tweemaal per dag kei
hard getraind en waren juist
op tijd klaar voor het toernooi.
Anders lag dat met de scheids
rechters. Die hebben het kli
maat duidelijk onderschat en
dat heeft zijn weerslag gehad
op het toernooi".
Achterstand
Hoe het evenement voor Ne-
naar te zijn geworden,
gen de Nederlandsen in
halve finale West-Duitslai
(„die speelden een werkel:
zeer zwak toernooi, maar kw
men met het van Duisters
bekende geluk toch nog i
halve eindstrijd en dus moi
ten we ze er wel uitknik»
ren"), waarna Monique Bro«
cs ook mede-finalist Canai
inpakten. Hoewel, inpakten
„In de finale kwamen we, I
grote vreugde van het publii
dat op de hand van Canai
was, voor het eerst achter
staan. Dat was heel raar en i
een gegeven moment kreeg i
dereen dan ook het gevi
van: „Dit is te gek, dit k
niet, we zijn nu zover gek
men en dus moeten we i
deze wedstrijd winnen",
uiteindelijk gebeurde dat oo
dankzij die schitterende sei
goals van Marjolein Eijsvogi
die overigens nog niet eerd
in het toernooi had gescoori )|£ji
Dat matchwinnares Marjole t
Eijsvogel bij terugkeer in N lsy
derland „het gezicht" van
nationale dameshockeyplo rs n
werd, steekt Monique Broei or C
die zich na afloop de minst gn c
passeerde keepster van L
toernooi mocht noeme
geenszins. „Ik vind dat eige or
lijk wel logisch. Die doelpu
ten van haar waren heel
langrijk. Nee, ik ben helemi
niet jaloers hoor".
C
„Het zou trouwens best ku r dc
nen dat ik nog een terugsl :mu
krijg van het WK. Ik heb da |rea
toch een paar weken op nii |rol
tenen gelopen. Ik zou het
helemaal niet erg vinden
nu twee weken niet te hockeren
en, maar ja, dat kan niet. Zo t d
dag weer bij HDM in de go rd,
en daarna nog drie competiti or'
wedstrijden. Moeite om n
bij
voerdster en kan me dus ge
desinteresse veroorloven,
simpel ligt dat", meent Moi
que Broere, waarna ze
voor haar op tafel staan
bord grondig inspecteert, ma
er tot haar leedwezen
aardappel rfieer op aantrei
MAARTEN NOO'
d<
;e('
IT /U
LEIDEN Momenteel lijkt
alleen Tempo enige zekerheid
te hebben over bevordering
naar de tweede klasse. De
korfbalclub qit Alphen heeft
immers maar één punt nodig
om zich kampioen te noemen.
De strijd om de tweede plaats,
die recht geeft op een promo
tiewedstrijd, is echter nog vol
ledig open. Er zijn in de vorm
van Avanti, Fluks en Velocitas
drie gegadigden overgebleven
voor deze positie. Daarom
wordt het inhaalduel Fluks-
Velocitas, vandaag een uiterst
belangrijke krachtmeting.
Ook Frans de Haas, coach van
laatstgenoemde ploeg, beseft
dit terdege: „Het gaat volgens
mij vooral tussen Fluks en Ve
locitas, want Avanti is de laat
ste weken echt van slag af.
Daarom denk ik, dat de win
naar van dit duel de beste
kans heeft, om de tweede
plaats te pakken". Hoewel hij
zich niet aan een prognose
waagt, dicht De Haas aan Ve
locitas wel kansen toe. „Wij
hebben de laatste drie wed
strijden steeds gewonnen, dus
er is genoeg zelfvertrouwen.
Ik heb Fluks zelf nog nooit
zien spelen, maar het kan geen
wonderploeg zijn. Anders had
den wij niet evenveel punten
gehad. Ik zeg echter niet dat
we winnen, want dat is de go
den verzoeken. In elk geval
doe ik niets speciaals op de
trainingen voor deze wed
strijd. Velocitas moet gewoon
haar best doen en haar eigen
spelletje spelen". Een opval
lend kenmerk van dit „eigen
spelletje" is de geringe inbreng
van de vrouwelijke helft van
Velocitas. Haar speelsters ko
men in de wedstrijden zelden
tot scoren, maar desondanks
blijft De Haas voor „zijn" da
mes opkomen. „Het is zeker
zo, dat zij aanvallend niet erg
opvallen'formuleert hij om
standig, „maar dat komt ook
door de. heren. Die zijn nu
eenmaal erg aanvallend inge
steld. Bovendien zijn de dames
van Velocitas heel behoorlijk
in het middenvak en in de
verdediging. Zij kunnen daar
erg hinderlijk zijn voor de te
genstander".
Hoe dan ook, als twaalftal
draait Velocitas na de zaal
competitie beduidend sterker.
Alleen de topper tegen Tempo
werd kansloos verloren, maar
daarna volgden drie winstpar
tijen. „Die wedstrijd tegen
Tempo was echt een sof, maar
het heeft wel verhelderend ge
werkt. Wij hebben de training
erna de zaken flink doorge
sproken, omdat we bij een vol
gende nederlaag in degradatie
nood konden komen. Vooral
wat de inzet en de mentaliteit
betreft, is Velocitas na Tempo
beter geworden. En nu zijn we
dan ook helemaal terug in de
race om promotie. Het is al
leen erg jammer, dat wij in het
begin van het veldseizoen te
gen zwakkere clubs als Thor,
Jodan Boys, Weidevogels en
Vriendenschaar punten heb
ben verspeeld. Die hadden wij
nu echt goed kunnen gebrui
ken, want de resterende duels,
tweemaal Fluks en eenmaal
Avanti, zijn niet eenvoudig".
Mocht Velocitas inderdaad
promoveren, dan zou Frans de
Haas heel tevreden zijn. „Het
is toch vreemd dat een behoor
lijk grote vereniging als Velo
citas maar in die derde klasse
blijft. Daarom zou het de moti
vatie van de hele club ten goe
de komen, als wij de tweede
klasse eens haalden".
De wedstrijd Fluks-Velocitas
wordt overigens vandaag om
16.00 uur gespeeld op het Ge
meentelijk Sportpark te
Noordwijk. Verder komt dit
weekeinde alleen De Algeme
ne nog in actie, dat op 1 mei in
Den Haag de inhaalwedstri;
tegen HSV speelt. Een ovei
winning voor de Leidse ploe
zou ook Crescendo goed uitko ,ite di
men, want deze club strijdt sa LKE
men met HSV om degradati
naar de derde klasse. vl
Standen veldcompetitie seiwx ïLÏL
1982-1983:
Overgangsklasse B
Dalto 12-20, LDO 12-19, HKC 12-1
Rapiditas 11-13, Steeds Hooger 12-1
Wordt Kwiek 12-10, DTV, De D
1?-/1 lelte
Wit '51 11-12, Fides Pacta
Achilles 12-11. Zuiderkwartier 11-
Rust Roest 12-9, Tjoba 11-6.
Zuid West IB
11. Swift (M) 11-10, GKV 10-8
mo 10-7, TOP 10-5.
Zuid West IIA
Fiks 12-19, Kinderdijk 10-17, AD
11-15, Ons Eiland 12-11, Merwede 1
9. NIO 12-8, Kwiek (R) 10-7. Stoi
vogels 12-4.
Zuid West IIB
Ten Donck 12-22, De Bermen 12-1
De Algemene 11-14, Eureka 12-lE
Quick 12-10, Terheijden 12-10, Cr<
cendo 12-6, HSV 11-5.
Zuid West IIID
Tempo 12-18, Avanti 12-14, Fluks 11
13, Velocitas 11-13, Thor 11-11 W< Sta,
devogels 11-9, Vriendenschaar (B) 1
8, Jodan Boys 12-6.
MICHEL VAN GEN
Dit setje mini schroevedraaiers,
variërend in maat van 0,8 tot 3,8
mm, krijgt u toegestuurd als
dank voor de moeite van het
aanbrengen van een nieuwe
abonnee.
_als nieuwe abonnee
van de Leidse Courant
Adres_
Postcode/Plaats
Betaald wordt per maand (met automatische afschrijving)
per kwartaal
Stuur een schroevedraaierset naar:
Naam
Adres
Plaats/Postcode_
Telefoon
Stuur deze bon in open envelop -geen postzegel
plakken- naar: Leidse Courant, Antwoordnummer 23
2500 VG Den Haag
ken
van
doe]
lichi
vooi
jkopi
eind
derv
te k
Vei
uit
De t
voet
drie
gestt
hier<
van
ereh
Sommetje
Ring. De telefoon dus.
- „Sportredactie Leidse Cou
rant".
-„Ja hallo, Driessen UDO. Ik
heb wat informatie over Jos
Witteman, misschien wel iets
voor die rubriek van jullie.
Eh, hoe heet-ie ook al weer?"
-„Dat zal Hutspo(r)t wel
zijn
-„Ja precies. Hutspo(r)t. Kijk
eens, het gaat dus over Jos.
Die wordt zondag voor de
wedstrijd tegen LFC gehul
digd".
-„Gehuldigd? Waarom?"
-„Nou, omdat hij zijn 500ste
wedstrijd voorliet eerste elf
tal speelt".
-„Vijfhonderd? Dat is wel
een huldiging waard. Hoe
weten jullie dat zo precies?"
-„Nou, precies weten we het
niet. Maar we zijn eens aan
het tellen geslagen en we
denken dat-ie er op z'n minst
heel dicht in de buurt zit. Ga
maar na: Jos speelt vanaf het
seizoen 65-66 vrijwel onafge
broken in het eerste elftal.
Zeg maar achttien jaar. Nou,
18 maal 25 wedstrijden is al
450. En als je dan ook nog de
bekerwedstrijden en de oe
fenduels erbij pakt, kom je
zeker aan de 500. Vandaar.
Daarbij is hij in al die jaren
altijd een voorbeeld geweest,
Sommetje
nauwelijks schorsingen en zo.
En: hij heeft als enige UDO-
speler vier kampioenschap
pen meegemaakt".
Koos Driessen heeft dus ge
lijk. Het mag dan misschien
niet precies de 500ste wed
strijd van Jos Witteman in
UDO één zijn, een dermate
unieke clubfiguur verdient
gewoon een huldiging.
En een stukje in Hutspo(r)t.
Dus gingen Wij van Hut-
spo(r)t op zoek naar een ar
chief plaatje van Jos Witte
man om onze tekst wat
kracht bij te zetten. Een
plaatje dat werd gevonden en
derhalve hierbij wordt ge
plaatst. Voor alle duidelijk
heid: Jos Witteman zit rechts.
ASCer Bob Logger, ook al
zo'n dertiger die al op z'n
vijftiende in het eerste elftal
kwam en daarin nog altijd
speelt, links.
Het sommetje voor deze
week dan ook: hoeveel wed
strijden speelde Bob Logger
tot nu toe voor ASC één?
En: wanneer volgt die huldi
ging?
Training (2)
Mochten wij van Hutspo(r)t
vorige week nog een indica
tie geven hoe het er op de
training van Noordwijk aan
toe gaat, deze keer een blik
in de keuken van een zon
dageersteklasser, Rooden-
burg.
Ook op Sportpark Noord
dat mag duidelijk zijn - kun
nen ze er wat van. Sterker
nog, die jongens van oefen-
meester Laurens Mouter heb
ben zelfs geen tennisbaan of
een door Jan van der Lippe
gerund etablissement nodig.
Die laten de banketbakker
gewoon „aan huis" komen...
Kunstjes
Hoewel het voetbalseizoen zo
langzamerhand ten einde
gaat lopen en de helden der
halve knap vermoeid zouden
moeten zijn, vindt een enke
ling nog altijd de kracht om
aardige kunstjes te vertonen
voor de lens van de diverse
fotografen. Zo ook Geert-Jan
Bakker, de linkerspits van
het zo riant in de eerste klas
se A aan de leiding gaande
Noordwijk. Het duel met Ko
zakken Boys werd door Bak
ker in ieder geval aangegre
pen om een zeer stijlvolle
kopbal af te leveren. Zo stijl
vol dat wij deze actie, hoewel
niet doeltreffend, toch nog
even willen brengen.
Al was het alleen maar om te
bewijzen dat niet alleen op
vallende korfbal- of tennisac-
ties in aanmerking komen
om in deze rubriek te wor
den afgedrukt...
Zonder
Dat tennisplaten de komende
maanden best wel eens rede
lijk beeldbepalend kunnen
gaan worden in deze sportie
ve hutspot, mag overigens
duidelijk zijn. Op de een of
andere manier lenen de bete
re beoefenaars van dit spelle
tje met net, racket en bal zich
blijkbaar perfect voor echt
goede foto's.
Zelfs zoals in het bijgaande
geval van Freek van der Ca-
pellen - als dat net, dat ra
cket of die bal in het geheel
niet op die gevoelige plaat
zijn vastgelegd.
K(l)apstuk
Kees: „Straatvoetbal? Op het
Stadh uisplein
Zonder
Kunstje
Sommetje (2)
