Denk niet dat de Russische
samenleving ooit zal veranderen
Vliegasprobledj
is de wereld uil
Sterke stijging brutowinst ABN in afgelopen maandeiC
Prinses Margaret probeert imago te verbeteren
Heb je de
laatste grap
over Andropov
al gehoord?"
Klachten patiënten
gebruiken om gezoif
heidszorg te toetsen|£
Voorlopig geen
harttransplantatie
in Nederland
m
BINNENLAND/BUITENLAND
CeidócOomoitt
DINSDAG 12 APRIL 1983 PAcJI'I
LONDEN Voor het
eerst heeft de 52-jarige
prinses Margaret Rose,
naar men zegt het impo-
pulairste lid van het Brit
se koningshuis, meege
werkt aan een biografie
over haar leven. Het was
haar er om te doen, heeft
ze gezegd, recht te trek
ken wat aan verkeerds
over haar is gezegd sinds
haar zeventiende.
De nieuwe, „geautoriseerde"
biografie is geschreven door
de 33-jarige hofjournalist
Christopher Warwick. Marga
ret heeft zich laten afschilde
ren als een zwaar door het lot
bezochte prinses. Of het beeld
dat ze nu naar buiten toe pre
senteert haar imago verbetert,
moet worden afgewacht. In de
eerste recensies wordt onge
loof uitgesproken over de be
wering van Margaret dat haar
mislukte huwelijk en echt
scheiding in 1978 geheel en al
de schuld waren van haar
man, Anthony Armstrong-Jo
nes, Lord Snowdon. De prin
ses gaat tot in bijzonderheden
in op de pijnlijke woordenwis
selingen die plaatshadden en
waarbij haar man die altijd
is geprezen om zijn discretie
voor en na de scheiding de
vrede en harmonie in het ge
zin zou hebben verstoord. Bio
graaf Warwick maakt er dui
delijk gekrenkt gewag van dat
Lord Snowdon intussen
weer een van de meest ge
vraagde fotografen van Enge
land, ook van de koninklijke
familie medewerking aan
de biografie kort en bondig af
wees. De roemruchtste affaire
die Margaret later had, die
met de 18 jaar jongere, intus
sen zelf getrouwde en vader
geworden „chevalier-servant"
Roddy LLewellyn, was vol
gens haar voorstelling een zui
vere zaak van het hart.
Ook wat betreft haar drinkge
woonten altijd weer onder
werp van snieren in de Britse
pers neemt de prinses liever
geen positie in. Prettiger lezen
de hoofstukken die gaan over
de grote liefde van Margaret
voor de militaire vlieger en
adjudant van haar vader Peter
Townsend. Tot een huwelijk
kon het niet komen omdat
Townsend gescheiden was en
de Kerk dat niet aanvaardde.
Bij VNU 300 mensen meer weg
HAARLEM Bij de Ver- wordt gedwongen ontslag niet
enigde Nederlandse Uit- uitgesloten. Volgens het be-
geversbedrijven (VNU) stuur betekent dit niet dat er
moeten dit jaar nog 300 tijdschriften gaan
arbeidsplaatsen verdwij- jjet aantal abonnementen
nen. daalt, de losse verkoop blijft
gelijk. Niet alle oplagen dalen
Vorig jaar daalde het aantal in recessietijden, want Libelle,
werknemers met ruim 500 tot Story, TIP, VT Wonen, Anita
7585. Grootste struikelblok dit en Popfoto groeiden. Het ver-
boekjaar is de tijdschriften- lies van Donald Duck, Kijk en
groep, zo blijkt uit een toelich- Grasduinen bleef beperkt,
ting op het jaarverslag. Van de Voor Bobo was dat niet het ge-
140 mensen (totaal 900 werk- val. Panorama en Nieuwe Re-
nemers) zullen er 90 via na- vue wisten hun positie te
tuurlijk verloop het bedrijf handhaven. Cosmopolitan ge
verlaten. Voor de andere 50 droeg zich boven verwachting.
„Nieuwe
ziektekosten
verzekering
moet er
snel komen"
UTRECHT Staatssecre
taris Van der Reijden
(WVC) wil dat er snel een
nieuwe ziektekostenverze
kering komt. Hij heeft de
organisaties van zieken
fondsen (VNZ) en particu
liere ziektekostenverzeke
raars (KLOZ) laten weten,
dat ze snel met voorstel
len over veranderingen in
het stelsel moeten komen.
Hij raadt VNZ en KLOZ aan,
nu al met de studie daarover
te beginnen. Van der Reijden
doet dit in een brief waarin hij
reageert op de mededeling van
VNZ en KLOZ, dat ze gaan sa
menwerken. Bij de presentatie
van dat plan lieten deze orga
nisaties blijken, dat naar hun
mening de invoering van een
beperkte volksverzekering
(die de staatssecretaris aan het
voorbereiden is) een zaak van
langere termijn moet zijn. De
particuliere verzekeraars twij
felen zelfs aan de noodzaak
van zo'n verzekeringssysteem.
Maar Van der Reijden heeft
kennelijk haast. De particulie
re verzekeraars zullen de zie
kenfondsen verder 180 miljoen
- gulden geven om tegemoet te
komen aan de financiële pro
blemen bij de vrijwillige zie
kenfondsverzekering. Met het
oog op die problemen wilde de
staatssecretaris de vrijwillig
verzekerden op 1 januari 1984
overhevelen naar de particu
liere verzekeraars. VNZ en
KLOZ willen de vrijwillige
ziekenfondsverzekering echter
handhaven.
Universiteiten:
Geen overleg
met Deetman
DEN HAAG De besturen
van universiteiten en hoge
scholen hebben gisteren de
uitnodiging van minister Deet
man van onderwijs voor over
leg over taakverdelingsmaat
regelen van de hand gewezen.
De colleges stellen dat de mi
nister het plan van de taak
verdelingscommissie (TVC)
moet toetsen, maar dat uit zijn
eerste reactie op dat plan blijkt
dat de bewindsman met een
eigen plan werkt. Dit strookt
niet met de toezeggingen van
de minister toen de colleges
aan een taakverdelingsplan
begonnen, aldus de besturen.
De minister heeft overigens
haast het het formuleren van
een standpunt, zodat dat nog
in de begroting voor 1984 kan.
Duitse tv
helpt politie
in zaak
Van der Valk
NULAND Het Westduitse
televisieprogramma „Akten-
zeiehen XY-ungelöst" zal wor
den ingeschakeld bij het op-
- sporen van de laatste verdach
te in de ontvoeringszaak Van
der Valk. Dit gebeurt op ver
zoek van de rijkspolitie in Den
Bosch, die hoopt op deze ma
nier Giorgio Mapelli, alias La
Volpe, op het spoor te komen.
In het programma, dat vrijdag
via het tweede Westduitse net
wordt uitgezonden, zal een
foto worden getoond van de
hoofdverdachte. De politie
heeft tot deze stap besloten,
omdat „XY-ungelöst" onder
andere ook wordt ontvangen
in Noord-Italië, waar de ver
dachte is geboren en zich mo
menteel zou schuil houden.
Vijftien jaar voor
drievoudige doodslag
AMSTERDAM Wegens het
doden van drie mensen heeft
de rechtbank in Amsterdam
vanmorgen de 27-jarige Ro
meo Glenn B. uit Amsterdam
veroordeeld tot 15 jaar gevan
genis. De officier van justitie
had twintig jaar tegen hem ge
ëist. De rechtbank achtte be
wezen, dat Romeo Glenn B. in
1977 in Utrecht een Portugees
echtpaar doodde. In 1980
bracht hij volgens de recht
bank de Amsterdammer J.
Tuytschaevers om het leven.
Dat hij vorig jaar september de
78-jarige Pietertje Rupke heeft
doodgestoken achtte de recht
bank niet bewezen. B. heeft de
doodslagen altijd ontkend.
T>T>
„Dit is de eerste keer dat we zoveel journa
listen van één krant op bezoek krijgen" zei
het waarnemend hoofd van het Russische
persbureau Novosti nerveus terwijl hij zijn,
ogen liet dwalen over de vijftien journalis
ten van The Guardian die een week lang
het leven in de Russische hoofdstad onder
de loep zouden nemen. Maar na nog een
paar argwanende blikken beloofde hij toch
zijn medewerking. Voor de verslaggevers
van The Guardian, van wie sommigen nog
nooit in de Sovjet-Unie waren geweest,
bleek het een week vol verrassingen. Polly
Toynbee bijvoorbeeld die in The Guardian
de vrouwenpagina voor haar rekening
neemt, wilde graag een zitting van de kan
tonrechter bijwonen, maar toen ze die wens
kenbaar maakte, kwam haar tolk niet meer
opdagen.
Engels sprak. Ze werkte in
een warenhuis op de jasse-
nafdeling. „Meestal troep",
zei ze terwijl ze haar schou
ders ophaalde. Maar af en toe
was er iets leuks bij en dan
hield ze het apart voor vrien
den of ruilde ze het met
plaatselijke winkeliers. Ze
kwam hier elke dag. Net als
de meeste vrouwen hier
hoorde ze aan het werk te
zijn, maar Andropovs agen
ten op zoek naar werkont-
duikers, die regelmatig inval
len doen in bioscopen, had
den tot deze enclave kenne
lijk nog niet durven door
dringen.
MOSKOU Tijdens mijn
bezoek aan Moskou, waar ik
samen met veertien collega's
een week lang heb rondgeke
ken, heb ik gesproken met
veelbelovende leden van de
Jonge Pioniers, met de eerste
vrouwelijke astronaut en met
een Russische dokter. Maar
na een officieuze en toevalli
ge ontmoeting aan het eind
van mijn bezoek leken deze
ervaringen van nauwelijks
enig belang.
De eerste dag van mijn ver
blijf werd ik door Ludmilla,
mijn elegante en uitermate
voorzichtige tolk, naar het
Paleis van Jonge Pioniers ge
bracht, een ontmoetingsoord
voor kinderen van tien tot
zestien jaar. Alle kinderen in
de Sovjet-Unie ouder dan
tien en jonger dan zestien
zijn Jonge Pioniers. Na hun
zestiende kunnen ze meedin
gen naar het lidmaatschap
van Komosol, de jongerenaf
deling van de partij. Lid zijn
van Komosol is een eerste
stap op weg naar het bevoor
rechte leven van partijlid.
De kinderen komen naar het
paleis na schooltijd en krij
gen er les in toneel, muziek
en sport. Het is een levendi
ge, vrolijke ontmoetings
ruimte waar westerse steden
die hun jongeren vaak zo
weinig te bieden hebben, ja
loers op kunnen zijn. Eer-
lijksheidshalve moet wel
worden gezegd dat dit pronk
stuk was gelegen in het uni
versiteitsdistrict en dat de
meeste kinderen afkomstig
waren uit academische mi
lieus wat hen ook viel af te
zien aan hun mooie kleren.
De volgende dag had ik een
ontmoeting met een vrouwe
lijke dokter. Haar praktijk
hing vol met posters over de
vreugden van het moeder
schap. Hoewel de dokter het
ontkende bleek duidelijk dat
de Russen zich zorgen maken
over het lage geboortecijfer
(een kind per gezin). De pil is
in de Sovjet-Unie heel moei
lijk te verkrijgen met als ge
volg dat het aantal abortus
sen schrikbarend hoog ligt.
Gemiddeld laat iedere vrouw
vijf keer abortus plegen.
Vervolgens bracht ik een be
zoek aan het badhuis, dit
keer zonder gids in mijn kiel
zog. Ik sloot mezelf aan in de
rij en kocht een kaartje zon
der precies te weten waar
voor. Terwijl ik op zoek ging
naar de zaal die op mijn
kaartje stond, passeerde ik
een kamer vol naakte, oude
vrouwen met hun voeten in
emaille schalen. Zelf beland
de ik uiteindelijk in de sauna.
Een vriendinnetje van Tania
leunde plotseling naar voren
en zei: „Marks. You?". Ik was
in de paar dagen dat ik hier
was al zo vaak benaderd om
buitenlands geld. dat ik dacht
dat ze Duitse marken bedoel
de. Toen dat niet het geval
bleek, probeerde ik Karl
Marx. Nee, dat ook niet. Ze
lachte en nam me mee naar
een stapel kleren waar ze
haar ondergoed uit tevoor
schijn trok. Het etiket was
van Marks ën Spencer (een
groot warenhuis in Groot-
Brittanië red.) Toen ik haar
de etiketten in mijn kleren
liet zien praten ging niet
want we konden elkaar niet
verstaan was ze verrukt
toen ze bewezen zag dat ze
echt westers ondergoed
droeg.
Het gesprek met de eerste
vrouwelijke astronaut waar
Ludmilla mij vervolgens
naar toe troonde, was meer
een college dan een gesprek.
Valentina Tereshkova praat
te, ik luisterde. Ze begon
haar verhaal met een lofzang
op de revolutie en de vrou
wenemancipatie onder Le
nin. De ideologische kreten
waren niet van de lucht,
maar over het leven van al
ledag van de Russische vrou
wen had ze maar weinig te
zeggen.
Vervolgens vroeg ik Ludmil
la of ze me een keertje wilde
meenemen naar een gewone
rechtbank waar kleine mis
drijven werden berecht. Offi
cieel zijn deze rechtbanken
open voor het publiek, net als
bij ons. Natuurlijk, zei Lud
milla, maar de volgende och
tend heb ik vergeefs op haar
zitten wachten. Pas in de
loop van de middag kreeg ik
een verwarde boodschap dat
ze zo'n bezoek veertien da
gen van tevoren had moeten
aanmelden en dat het nu niet
meer ging. Na even te heb
ben nagedacht besloot ik
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiimiiii
tHoe gaat het met het huwelijk van
Yuri en Titania Andropov? Goede
vraag, maar de Russische burgers
wisten er geen antwoord op. Het was
echter een van de weinige kwesties
waar ze geen antwoord op hadden.
De Sovjet-Unie is dan misschien wel
niet het land van roddeljournalisten,
maar toch gonst het dagelijks van de
roddels of liever gezegd van de ge
ruchten.
Tijdens mijn bezoek aan Moskou was
er geen gebrek aan ex-vrouwen van
ministers die zelfmoord hadden ge
pleegd. En wat Andropov betreft,
het kon niet anders of hij moest ge
veld zijn door een of andere ziekte.
Noch hij, noch zijn vrouw hadden
vorige week acte de présence gege
ven bij de parade ter gelegenheid
van Vrouwendag. Hij was trouwens
al in geen drie weken meer gezien.
Waar zat hij eigenlijk?
De Russische burgers kunnen er
maar beter aan wennen. Andropov
houdt zich liever wat op de achter
grond. In bijna geen enkel rege
ringsgebouw treft men zijn portret
aan en, geloof het of niet, er doen
slechts twee grappen over hem de
ronde. Maar die twee grappen hoor
je dan ook overal. De eerste luidt als
volgt: Lakei tegen Andropov: „Ka
meraad Andropov, hoe weet u dat de
mensen u altijd zullen volgen?" An
dropov: „Als ze mij niet volgen, vol
gen ze Breznjev". Grap nummer
twee: Er wordt bij Andropov aan de
deur geklopt. Hij zegt niet „voditye"
(kom binnen), maar „veditye" (leid
hem binnen).
ALAN RUSBRIDGER The Guardi-
De Russische partijleider Yuri Andropov.
naar Intourist te gaan en zelf Democrati:
een tolk te huren. Natuurlijk
zei de man achter de balie, optimisme
waar wilt u naar toe. Toen ik
uitlegde waar ik de tolk voor
nodig had, zei hij dat er de
komende twee weken tot zijn
spijt geen Engelse tolken be
schikbaar waren.
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllintUlillllllllllllllllll
ten, terwijl de in uniform ge
stoken chauffeurs wat zitten
te dommelen achter het
stuur. Je zou een gewoon wa
renhuis moeten zien om te
weten hoe bevoorrecht de
burgers zijn die hier mogen
kopen. Het verschil is in ie
der geval veel groter dan bij
ons tussen de Hema en de
Bijenkorf.
„Dat is niets", zei Sergei.
Overal genieten de partijle
den voorrechten, ieder op
zijn eigen niveau. Misschien
is het alleen een stukje vlees
dat de slager via de achter
deur aanreikt, misschien een
geheim winkeltje. Volgens
hem vergissen buitenstaan
ders zich als ze denken dat
deze voorrechten beperkt
blijven tot een kleine elite
die een grote massa onder de
duim houdt. „Voorrechten,
gunsten, steekpenningen en
invloed gaan door het hele
systeem heen en houden ie
dereen in dat systeem gevan
gen".
Een somberder beeld van een
maatschappij is nauwelijks
denkbaar. Maar van een man
die elk moment naar de ge
vangenis kan worden ge
stuurd hoewel hij zich aan
geen enkel misdrijf heeft
schuldig gemaakt, had men
niet anders kunnen verwach
ten.
POLLY TOYNBEE The Gu
ardian
Na een paar telefoontjes naar
Britse journalisten in Moskou
had ik het adres van een En
gelssprekende Rus, Sergei
Petrov. Hij was niet bang om
me te helpen, want hij had
niets meer te verliezen. Hij
was fotograaf van beroep en
had voor verschillende pers
bureaus gewerkt. In die hoe
danigheid had hij Amerika
nen leren kennen, onder wie
een meisje op wie hij verliefd
was geworden. Hij was met
dat meisje getrouwd. Na een
tijdje was hij benaderd door
de KGB, de Russische inlich
tingendienst, die hem had ge
vraagd verslag uit te brengen
over Amerikanen. Hij had
geweigerd. Kort daarna was
hij ontslagen. Wat hij ook
probeerde, nergens kon hij
meer aan de slag komen en
bij gebrek aan geld moest hij
zijn vrouw tenslotte terugstu-
ren naar de Verenigde Sta
ten. Hij verwachtte binnen
kort te worden gearresteerd
„wegens parasiteren op de
samenleving". Daar staat
twee jaar gevangenisstraf op.
„Jullie westerlingen komen
hier op zoek naar tekens van
hoop, naar scheuren in het
systeem. Jullie zien hoop in
de onlusten in Polen of Tsje-
choslovakije of de wisseling
van een leider. Of de protes
ten van dissidenten of de
verlokkingen van de con
sumptiemaatschappij. Maar
geen van die scheuren is de
moeite van het vermelden
waard. Dit is een stabiele,
veilige staat, geen teken van
verandering. Kom hier niet
met jullie democratische wes
terse optimisme. Zie ons ge
woon zoals we zijn. Dat is de
enige manier waarop jullie
over ons kunnen schrijven.
Denk niet dat jullie ons kun
nen veranderen of dat han
delsafspraken of ontwape
ningsovereenkomsten onze
maatschappij kunnen veran
deren. Ik weet dat het moei
lijk is voor jullie om in hope
loosheid te geloven, maar het
moet".
Ik vroeg Sergei naar Gran-
kovskystraat 2 waar achter
een muur zonder ramen een
heel groot, mooi warenhuis
schuil gaat. Alleen bevoor
rechte Sovjetburgers mogen
daar inkopen doen. Voor de
deur staan de dubbelgepar-
keerde limousines te wach-
ha
ijd<
\MA1
de J
de s
t de l
p met
aam
slaagd een oplossing te vinden voor het „Vlietó^
bleem". Vliegas is een uiterst schadelijk reci^ng i
achterblijft in landschap dat centrales voor kol^brac
omringt. I ziJn
Tie v
De eerste spade voor de bouw van een fabriek waarAfëh
twee tot drie ton gifvrij granulaat geproduceerd wordtfJ®©
ren de grond in gegaan. Met de produktie van deze kort^'S?
wel aardelite, dat grint in beton zal vervangen, zijn twe£n gI
rijke milieuzaken gediend.
Op de (beperkte) hoeveelheid grint, die zich met name:
Maas bevindt, hoeft niet langer een beroep te worden,,» p]
De zo lelijke grintgaten, die het landschap ernstig aantas"
len tot het verleden gaan behoren.
Maar veel belangrijker is de andere milieukant. In het flSU
wordt vliegas verbonden op een chemisch verantwoo
nier. Aarding heeft kans gezien vliegas te binden aan d.
duceren korrels. Deze gevaarlijke stof kan nu niet
snappen of uitlogen.
De Amerikaanse president Reagan gaf medewerkers Ugg
milieubureau onlangs opdracht het vliegasprobleem me
ter hand te nemen. West Duitsland, Japan en andere inl
naties worstelen al jaren met de restanten dié achterbfcet
de buurt van de kolengestookte centrales.
Deskundigen zeggen dat we in Nederland in 2000 elk'
voetbalvelden met vliegas zullen produceren. Op al dii
ligt dan een laag chemisch afval van 10 meter. Die gift) ce
balvelden kunnen alleen maar met plastic folie overdi
den. Het spul in zee gooien wordt volstrekt onverantwi va[
geacht. >n d
In vliegas zitten stoffen die makkelijk in het drinkwatete
kunnen komen (via de biologische kringloop). Drs. Ami lan
het instituut voor milieuvraagstukken van de Vrije UnU^-a
in Amsterdam luidde al enige jaren geleden de noodkl|ens
-Et c
het
zou
n in
;un
MIDDELBURG De gezondheidszorg kan
zich laten controleren door patiënten en hun o^ls hi
ties. Kwaliteitscontrole in de gezondheidszorg; de
uitsluitend een zaak van artsen, die ten onrecht! aan
druk wekken dat zij alleen kunnen oordelen i^e
kwaliteit van hun werk en dat van collega's. Kl tej,
van patiënten leveren, als ze systematisch worfhof
gevangen en verwerkt, een authentieke kijkjsing
zwakke plekken in de gezondheidszorg in de ijd ni
hdig
Dat blijkt uit een onderzoek dat de socioloog Wim Bl<f,vev
1980 en 1982 uitvoerde in de gezondheidsregio ZeeuwscL
deren. Het rapport over dat onderzoek is vanmiddag 1
titel „Tussen artsenmacht en patientenklacht" aangebc veJ:
de voorzitter van de vaste kamercommissie voor Volk31"*?1'
heid, mevrouw I. Haas-Berger.
In de onderzoeksperiode hebben zich 83 klagers gemeli1311
speciaal insteld klachtenbureau. Dat is het twaalfvoufd
wat jaarlijks officieel wordt geregistreerd en dan nog res
topje van de ijsberg, aldus Blok. In 1
Veel patiënten wilden niet meedoen aan het onderzoe? Pa'
zij dachten dat het toch geen zin zou hebben of omdatotes
waren voor repressailles uit de medische wereld. „Wevan
een kleine gemeenschap, dus als je iets mankeert komVr e
matisch weer in datzelfde ziekenhuis terecht", aldus eéinge
ster. ^en"
Een van de aanbevelingen uit „Tussen artsenmacht eioors
tenklacht" is te komen tot de oprichting van regionale )>g v'
bureaus, waar de klachten van patiënten onafhankelijk
medische stand worden verzameld en verwerkt en waargei
ger verder geholpen wordt als hij zijn verhaal wil halr. n<
Als in elk van de 25 gezondheidsregio's in ons land zo'r*?.1
wordt opgezet, kost dat ongeveer drie miljoen gulden
Die investering kan zichzelf volgens Blok terugverdiend1n s<
de doeltreffendheid van medische behandelingen erd
hoogd kan worden. Een systematische verwerking van|
levert namelijk materiaal op voor de verbetering van Jjf
teit van de gezondheidszorg. Daardoor zal het minder
men dat patiënten, teleurgesteld door de artsen in hui
omgeving, gaan „zwerven" op zoek naar genezing, hetgi
den vol geld kost, aldus de onderzoeker. onz<
ikei
UTRECHT In Nederland zullen geen harttr^
taties worden uitgevoerd zonder dat daarovi
overleg is gepleegd met de Kontaktgroep Zie
ten verzekeraars Hartchirurgie (fondsen en parf^
verzekeraars) of de Ziekenfondsraad. Alleen
uitzondering zullen patiënten voor een harttraPeij
tatie naar het buitenland worden verwezen. ver
Wie de kosten van een transplantatie in het buitenlands
staat nog niet vast. De Kontaktgroep heeft zich nog nflöen
verklaard, daar een positief advies over uit te brenger|Ünol
derlandse hartchirurgen hebben wel veel belangstell| dc
het doen van harttransplantaties en ze zijn daartoe octfe 1
staat. Maar voorlopig staan ze nog niet te trappelen omp a<
beginnen omdat er dan zoveel beslag wordt gelegd 0p)et b
bare mankracht en middelen, dat het aantal „gewone"(jlecl
raties in het gedrang zou komen. Ook beschikt men id® e
land nog niet (voldoende) over de technische kennis dirndl
om na een transplantatie te kunnen vaststellen of er (Pdra
van afstotingsverschijnselen. was
Prins Claus naar vrienN
in West-Duitsland
vrienden in een Duits kuroord. Hiertoe is besloten i»
sprek van de prins met zijn behandelende geneesheer*lts'
S.J. Nijdam uit Nijmegen. De prins keerde zaterdagmih 0
koningin Beatrix en hun drie kinderen terug in ons lai ërt
vakantie in het Italiaanse Tavernelle. Hoewel de gezftans
toestand van prins Claus duidelijk is verbeterd, betreUgjjg
aan de viering van koninginnedag en aan de plechtigiU
de vierde en de vijfde mei nog niet te kunnen deelnenf
de rijkvoorlichtingsdienst. 'nse
(Vervolg van de voorpagina)
AMSTERDAM De bru
towinst van de ABN is in
de eerste maanden van dit
jaar sterker gestegen dan
in de tweede helft van het
vorige jaar. De rentemar
ge (verschil tussen betaal
de en ontvangen rente)
ontwikkelde zich bijzon
der goed, terwijl ook de
uitkomsten van het effec- pet en in het eerste halfjaar 4,5
tenbedrijf ruim lagen bo- pct.„De resultaten zijn het af-
ven die van dezelfde pe- gelopen jaar alleszins meege-
riodo vorit? iaar zo zei vallen met name m vergelij-
rioae vorig jaar, ZO zei king met andere banken heb-
voorzitter van de raad van ^en we ket njet siecht ge-
bestuur, dr. A. Batenburg, daan", zo meent de heer Ba-
van de ABN bij de presen- tenburg. De nettowinst steeg
tatie van het jaarverslag. van 341,6 min naar 359,1
min.
In geheel 1982 bedroeg de stij
ging van de brutowinst ^17,2
bedrijf, dat hoofdzakelijk ver
antwoordelijk was voor de be
tere resultaten. De brutowinst periode 1 september 1981 - 31
van het buitenlandse bedrijf augustus 1982 namen de ban
ken al 6 miljard van de nieu
we leningen van de overheid
van in totaal 32 miljard voor
hun rekening.
Verder bergt het hoge finan-
steeg met 6 pet en die van het
binnenlandse bedrijf met 29,4
pet.
De ABN-bestuursvoorzitter
sprak verder zijn bezorgdheid
uit over de financierbaarheid
van de overheidstekorten door cieringstekort het gevaar in -topman.
ven meer gaan lenen. De Nederland het afgelj
vraag uit het bedrijfsleven met 241 afgenomen tl
staat thans op een laag pitje,
omdat de investeringsbereid-
heid gering is en veel bedrij- Bij de ABN Bank alr\_H
ven de voorraden hebben ver- de het aantal person
minderd. In de tweede helft j1161 153 tot 16.050.J
van dit jaar zullen zij hun Jaar vérwacht de II
voorraden echter gaan aanvul- verdere daling met
len, zo verwachtte de ABN- (ca-. 300 arbeidsplar
het bankwezen. De afgelopen
twee jaar was er een snelle
zich, dat de rente zou kunnen
stijgen wanneer ook de bedrij-
bank denkt de ven
De werkgelegenheid bij de geheel via het natuuil
bank (incl. deelnemingen) is in 1°°P °P te kunnen v<
