in crisis
Nu nog
Tour
-eyenoord nog snel paniekerig
josterbosch win t „Tour of America
tP? MAANDAG 11 APRIL 1983
AMSTERDAM - Ajax en trainer Aad de Mos wachten
zware dagen. De periode waarin met Cruijff als de gro
te regelaar iedere tegenstander achteloos opzij werd
gezet, is inmiddels achter de rug en juist vlak voor de
beslissende fase van de competitie lijkt de lijstaanvoer
der van de eredivisie in een crisis te zijn geraakt. De
overwinningen worden steeds magerder en ook zater
dag tegen AZ '67 bleef Ajax met 3-2 maar nét aan de
positieve kant van de score. De Mos gaf het na afloop
dan ook grif toe: „Er zal toch het een en ander moeten
gebeuren, willen wij straks PSV en Feyenoord enige
tegenstand bieden".
Hoe en wat? Dat is de vraag. Aad de Mos weet het nog niet pre
cies, want anders was het resultaat tegen AZ al zichtbaar ge
weest. Duidelijk is dat Cruijff als spelverdeler steeds verder ach
terin komt te voetballen, al had Ajax' grootste vedette met enke
le subtiele momenten een behoorlijke inbreng in het doelpun-
tenverloop.
Verdedigend blijft doelman Piet Schrijvers als enige deze weken
constant op niveau, op het middenveld maakt Lerby een steeds
zwakkere indruk en in aanvallend opzicht vallen Wim Kieft en
Gerald Vanenburg steeds meer terug. Dank zij een paar goede
individuele acties blijft Ajax tot nog toe dan ook nog overeind.
„Sommige spelers hebben niet aan hun opdrachten voldaan",
stelde De Mos, die het treffen tegen de Alkmaarders als de
slechtste wedstrijd van het seizoen betitelde, onomwonden vast.
„Ajax handelt momenteel niet goed bij balverlies. Spelers laten
hun directe tegenstander zo maar lopen, met alle gevolgen van
dien".
Terecht stelde collega Hans Eijkenbroek van AZ '67 dat als zijn
ploeg meer lef had getoond, een gelijkspel best tot de mogelijk
heden had behoord. „Ajax opereerde in een matig tempo en wij
hadden nadrukkelijker moeten profiteren. Desondanks is voor
ons nog niets verloren. Bovenin slacht men elkaar nu eenmaal
graag af, dus zijn er nog mogelijkheden".
Financieel verlies
De woorden „lui,,, „mat" en „tempoloos" horen in de laatste
plaats bij Ajax, maar in een zeer matig gevuld Olympisch Sta
dion - „thuisclub" AZ '67 leed dan ook een aanzienlijk financieel
verlies - riepen de Amsterdammers toch zelf de relaties tot dat
soort toevoegingen op. Zonder veel bezièling werd AZ '67 tege
moet getreden, een houding die door sterker gekwalificeerde
ploegeft onmiddellijk zou zijn afgestraft.
Wat dat betreft had Ajax dan ook het geluk aan zijn zijde dat
het dit weekeinde AZ als tegenstander trof. Na een goede kans
voor Schoenaker volgden tegenacties van Talan, Steinmann en
Hovenkamp, die de juiste richting misten. Daardoor bleef Ajax
een vroege achterstand bespaard en toen eerst Schoenaker - na
een schitterende actie van Cruijff - en later Rijkaard voor een
voorsprong van 2-0 hadden gezorgd, leek de hoofdstedelijke
koers voor even gelopen. Op slag van rust echter, toen eerst
Schoenaker met een kopbal de paal nog had geraakt, zorgde
Van der Meer ervoor dat AZ '67 terug in de wedstrijd was.
Veilig
Na de pauze zorgde Schoenaker, die de laatste weken een op
merkelijke scoringsdrift vertoont, ervoor dat Ajax opnieuw aan
een veilig ogende voorsprong kwam, toen hij een voorzet van
Olsen -achter doelman Treytel werkte. Ajax dacht opnieuw dat
de strijd was gestreden, schakelde nogmaals een versnelling te
rug, waardoor Talan negen minuten voor tijd voor 3-2 kon zor
gen.
„Die tweede treffer van AZ, was het grootste voorbeeld van ons
onvermogen goed te handelen bij balverlies", zou De Mos later
zeggen. Eerst toonde Schoenaker aan dat hij de produktie van
twee doelpunten wel voldoende voor de avond vond door een
opkomende Jonker na te kijken en een fractie van een seconde
later kon Rick Talan Piet Schrijvers passeren, dank zij een brok
inactiviteit in de defensie van Ajax. AZ '67 maakte toen de fout
niet verder door te drukken. Ajax was rijp voor nóg een tegen
treffer, maar bleek toch een te imponerende tegenstander voor
de Alkmaarders. Zeker is wel dat Feijenoord en PSV minder
ontzag voor de Amsterdammers zullen tonen, waardoor de com
petitie al bij voorbaat van een aardig slot is verzekerd.
DENNIS MULKENS
AZ '67-Ajax 2-3 (1-2): 20. Schoenaker 0-1, 37 Rijkaard 0-2, 45. Van der Meer l-
2; 54. Schoenaker 1-3,81. Talan 2-3. Scheidsrechter: Weerink. Toeschouwers
11.000. Gele kaart. Rijkaard (Ajax).
AZ '67: Treytel; Van der Meer. Hovenkamp, Filippo, Jonker. Weysters, Tik
tak (Zwart). Anema (Van der Waart). Steinman. Gaasbeek. Talan
Ajax: Schrijvers." Molenaar. Mölby, Rijkaard. Boeve; Schoenaker, Cruijff (Si-
looy), Lerby; Vanenburg. Kieft, Olsen.
PSV wil Erwin Koeman terughalen
EINDHOVEN PSV wil vol-
fend seizoen weer de beschik
ing hebben over de thans aan
FC Groningen uitgeleende Er
win Koeman. De leiding van
de Eindhovense club heeft
daarover zaterdag een oriënte
rend gesprek gehad met vader
Martin Koeman. Jung Moog
Huh keert na dit seizoen PSV
de rug toe. De Zuidkoreaan
heeft heimwee naar zijn ge
boorteland. Na het einde van
deze competitie maakt PSV
wederom een trip naar Zuid-
Korea. Huh reist mee naar Se
oel en zal daar vervolgens ach
ter blijven. Ook Rene van de
Kerkhof lijkt PSV te gaan
verlaten. De rechterspits wei
gerde een hem aangeboden.
stefk verlaagd, contract
NIE KUIPER NA ZEGE
ARIJ S - ROUB AIX
IX Hennie
heeft zich in de
ijs-Roubaix een kei
Hij werd de fan-
ie winnaar van de
;innerit in de Hel
Noorden. Ook
ijen en materiaal-
nden hem gisteren
men. De 34-jarige
in stelde met zijn
klassieke zege
'bracht hij ook al in
dagen" de Ronde
aanderen en de
van Lombardije op
zijn financië-
»mst weer een jaar-
lig. De voortduren-
ezigheid van Hen-
j ifliper aan het front
'QeiJde Koninginnerit
l (vtie „Hel van het -
»n" zette geen
bloed. Integendeel,
rste alom bewonde-
•Dq^oor die geblokte
1 doorzettende cou-
frit let eigen leed werd
a Bt door vergeten,
le pijn werd met de
3R<i Nederlandse zege
ig jaar won Jan
|e race wel een
erzacht.
tg van Post tekende
p opmerkelijk feit. De
j doortimmerde forma-
Jtijdens de eerste klas-
indrukwekkend
Itrad, verdween in Pa-
[baix letterlijk en fi-
I van het toneel. Door
Ige reeks tegenslagen
I Peter Post zelfs uit
pioede zijn laatste over-
1 coureurs uit de strijd
t! Er kon begrip voor
I opgebracht. „Het had
meer om verder te
kon niet eens de wed
strijd uitrijden en steun verle
nen. Op die puntige stenen
ging mijn carter aan stukken.
Daardoor liep alle olie uit de
motor. Ik haalde tenslotte
slechts met de grootste moeite
Roubaix. Van der Velden
moest ik zelfs laten gaan".
Het was overigens maar een
„incident". Voor Post en de
zijnen begon de lijdensweg al
voor Neuvilly. Nog voor de
eerste kassei ook maar in zicht
was. knalde Van der Velde te
gen de vlakte. Samen met De
Wolf, Kuiper en nog enkele
anderen Waar Kuiper na de
eerste buiteling een bescher-
mengeltje vond, dat hem daar
na op de verdere helletocht
begeleidde, daar bleef het voor
Van der Velde krukken gebla
zen. Uitgerekend voor het bos
van Wallens, waar het beruch
te, voor het eerst sinds '73
weer in het parcours opgeno
men 2400 meter lange stuk
kasseienwegdek lag. trapte
Van der Velde zijn as stuk.
Met behulp van enkele ploeg-
makkers werkte hij zich terug
naar de eerste linies. Spaak
breuk wierp hem opnieuw
achteruit. Toen hij zich weder
om had teruggevochten, bleek
onder de bezielende impulsen
van de oersterke Moser een af
scheiding tot stand gekomen.
Raleigh had de boot gemist,
ook al omdat Peeters op het
cruciale ogenblik lek reed.
Autopech
Toen Post later in deze wed
strijd ook nog autopech kreeg,
besloot hij het maar voor ge
zien te houden. Alle nog over
gebleven profs mochten de
strijd staken. Een unieke ge
beurtenis! Voor Jan Raas was
het overigens niet allemaal
meer van toepassing. Terwijl
Hennie Kuiper weer eens ge
schiedenis maakte, keek de
winnaar van vorig jaar in de
perszaal goedkeurend toe.
Evenals Bernard Hinault
.Hennie Kuiper is op weg naar de overwinning in de loodzware Koninginneklassieker. Van de ploeg van
Peter Post haalde niemand de finish.
pas zaterdagavond om half
twaalf teruggekomen van zijn
uitstapje naar Amerika, ^vaar
hij het startschot loste voor de
gelijknamige ronde hield
Raas het in een vroeg stadium
voor gezien. Hij was tijdens
het koersen doodziek gewor
den. „Voor de start voelde ik
me goed. En toen ik bij Neu
villy zag, dat de stenen droog
waren, kreeg ik een geweldige
moraal. Kort daarna ging het
evenwel mis. Ik zat net zoals
vorig jaar in Gent-Wevelgem
te braken op mijn fiets. Ik had
totaal geen macht meer in
mijn benen".
Raas was niet de enige die af
stapte. De door het onmense
lijk zware parcours aan de
renners gestelde eisen waren
te hoog. Andere ervaren kei
specialisten als Van Calster en
Thurau konden het ditmaal
eveneens niet meer bolwer
ken. Toen de finale dan ook
nogan volle gang was, was het
badhuis naast het stadion in
Roubaix al door tientallen ren
ners in bezit genomen.
Zo'n 45 kilometer voor de fi
nish hadden eigenlijk alleen
Moser, Duclos Lasalle, Kuiper,
Ronan de Meyer, Madiot, Bon-
due en Versluis nog illusies
ver te kunnen reiken. Gedre
ven door een geweldige wils
kracht werden in deze fase
soms op kasseien van 40 centi
meter valpartijen nog goedge
maakt! Echte allure kreeg de
klassieker helemaal, toen er
nog 25 kilometer moest wor
den gereden. De kopgroep was
toen teruggebracht tot vijf
coureurs. Kuiper leek, toen hij
onderuit ging op weer zo'n ge
meen stukje wegdek, het vol
gende slachtoffer. Het was
echter een val zonder schade
lijke gevolgen. Hij vocht zich
terug, en zette tien kilometer
verder aan voor een solo, zoals
die alleen voor de echte groten
in het wielervak is weggelegd.
Voor de naar later zou blijken
alles vernietigende aanval
koos hij een karrespoor, dat
weliswaar niet dateerde uit de
tijd van Louis de Veertiende,
maar dat daarvoor toch beslist
niet onderdeed. Hoewel de
smalle tubes amper greep had
den op de spekgladde lee-
machtige smurrie, die de ste
nen, kuilen en knippen aan
het oog onttrok, geselde hij de
pedalen en vloog vooruit.
Vijf kilometer voor het einde
werd Kuiper gehinderd door
een motorrijder, kwam met
zijn wiel in een kuil terecht en
moest stoppen. Kuiper over
die dramatische momenten:
„Mijn hart stond stil. Ik wist
dat ik ruim een halve minuut
voorsprong had, maar dat ach
terwiel wilde er niet uit. Het
zat klem. Toen moest de reser-
vefiets worden gepakt en die
stond bovenop. Ik raakte niet
in paniek maar was wel ner-
Kuiper bleek echter opnieuw
nergens voor vervaard. Ook
op de minder goed passende
reservefiets bleek hij het zwa
re verzet „Twaalf" nog ge
makkelijk te kunnen rondkrij-
gen. Moser zou later verkla
ren: „Ik werd door Kuiper op
kracht verslagen". Het bijna
rampzalige voorval op de laat
ste 'kilometers had dus geen
invloed meer. Was het wel fa
taal geweest, dan had ploeglei
der Debruyne iets te overpein
zen gehad.
Afgevallen
Kuiper was blij met zijn zege,
maar relativeerde het hele ge
beuren. Vorige week woens
dag en donderdag had hij res
pectievelijk zes en zeven uur
achtereen getraind. Vrijdag
had hij de benen ampe'r kun
nen rond krijgen. Hij was ook
vijf kilo afgevallen. Op advies
van zijn assistent-ploegleider
en vriend José Decauwer had
hij zaterdag rust genomen. „Ik
had het parcours op de video
gezien. Ik heb bewust in het
begin niet aangevallen, maar
doelgericht gereden. Het ver
stand komt met de jaren. Na
dit succes wil ik ook nog eens
een keer een goede Tour rij
den. Kijken of ik dat ook nog
kan. Je bent er als prof nooit.
Ik ben misschien wat minder
impulsief, maar ik geniet van
het fietsen nog net zo veel als
vroeger".
De ex-Tukker, die in het ver
leden met een derde, vierde,
zesde en tiende plaats al dui
delijk maakte dat de kasseien
hem wel „lagen", gaf zijn loop
baan met deze triomf nieuw
aanzien. Voor de concurrentie
waren er slechts troostprijzen.
Ruim één minuut na de finish
van Kuiper legde Duclos La
salle beslag op de tweede
plaats door Moser terug te wij
zen. Er waren nog drie andere
Nederlanders die de monster-
tocht uitreden. Van der Poel
werd fraai zesde („Mijn tijd in
deze wedstrijd komt nog wel
eens, ik weet nu waar mijn
mogelijkheden liggen"), Henri
Manders, de neo-prof uit Dru-
nen werd opvallend 22e, ter
wijl Jan van Houwelingen als
26e eindigde. In totaal reden
slechts 32 coureurs de wed
strijd uit.
PETER VAN PUTTEN
ERDAM Het is
"Rijpelijk hoe Feye-
mmm er in elke thuis-
*ijd in slaagt zich in
nen positie in de
te moeilijkheden te
in. Het treffen met
^jnd Sport (2-1)
e daar geen uitzon-
op. De Brabanders
f h in het druilerige
g oordstadion de strijd
iet landskampioen
een beslissende
kunnen geven,
wanneer zij de Rotter
dammers een punt had
den afgesnoept. Daar zag
het een kwartier voor tijd
namelijk naar uit toen in
valler Cramer na een
combinatie tussen Ribbe-
rink en Van der Hooft
Hiele met een fraai schot
passeerde en de Braban
ders naast Feyenoord
bracht.
Feyenoord heeft het niet ge
makkelijk gehad met Hel
mond Sport. De Helmonders
verdedigden zich uitstekend
en Feyenoord wist geen gat te
vinden in de Brabantse achter
hoede, die in doelman Ver-
sfeld bovendien een solide
sluitstuk had. Feyenoord pro
beerde het met afstandsscho
ten, maar strandde voortdu
rend op Versfeld. Na bijna een
half uur kreeg Helmond Sport
een beste kans om de leiding
te nemen toen Van der Hooft
te snel was voor Van Deinsen,
maar net naast schoot.
Versfeld, die in de 32e minuut
knap redde bij een schot van
Nielsen, zorgde drie minuten
later voor groot gevaar door
de drie-passenregel te overtre
den. Scheidsrechter Van der
Laar gaf een indirecte vrije
trap, die op de vuisten van de
Brabantse doelman eindigde.
De rebound van Vermeulen
verwerkte Versfeld opnieuw
voortreffelijk. In de 38e mi
nuut was de doelman echter
kansloos. Vermeulen kon op
links doorgaan en zijn pass
werd door Valke niet alleen
goed meegenomen maar ook
afgewerkt (1-0).
Dat doelpunt bracht rust bij
Feyenoord en na de hervat
ting kreeg de ploeg tal van
mogelijkheden, maar vond
voortdurend Versfeld op zijn
weg. De uitval van Helmond
Sport, die de gelijkmaker ople
verde, bleek geen waarschu
wing voor Feyenoord. Hel
mond Sport bleef gevaarlijk
met zijn counters en Feye
noord, dat moest winnen om
de race met Ajax vol te hou
den, vocht voor een tweede
doelpunt. Dat kwam in de 83e
minuut toen Houtman uit een
vriie trap van Valke inkopte.
Helmond Sport ging daarna
vol op de aanval spelen en
Feyenoord raakte volledig in
paniek. Wijnstekers hield bei
de punten voor Feyenoord
vast toen hij in de 87e minuut
na een actie van Dijkstra de
bal kon wegkoppen. Toen Van
der Laar voor de laatste maal
floot, konden de Rotterdam
mers opgelucht adem halen.
Feyenoord-Helmond Sport 2-1 (1-0):
38. Valke 1-0. 72. Cramer 1-1, 83.
Houtman 2-1. Scheidsrechter: Van
der Laar. Toeschouwers: 16.102.
Feyenoord: Hiele; Wijnstekers, Duut
(Van Til), Nielsen, Van Deinsen,
Hoekstra (Been), Stafleu, Valke; Jeli-
azkov, Houtman, Vermeulen
Helmond Sport: Versfeld; Vincent,
Lacroix, De Wert, Ribberink; Cox,
Edelbloedt (Cramer), Strijbosch
(Klaassen); Dijkstra, Lubse. Van der
Hooft
WASHINGTON Neder
landers waren weer eens
pioniers. In 1983 werd
Amerika ontdekt als wie-
lerland. Bert Oosterbosch
won de eerste ronde van
Amerika, een driedaagse
wedstrijd in de staat Vir
ginia aan de oostkust met
de statenloze hoofdstad
Washington als eindhalte.
Oosterbosch legde de basis
voor de eindoverwinning
in de derde etappe, een
individuele tijdrit in Fort
Harrisson over vijftien ki
lometer. Voor zijn speciali
teit had hij niet eens zijn
aërodynamische fiets met
het kleine voorwiel mee
genomen.
Oosterbosch zou er nog meer
indruk mee hebben gemaakt
op de tienduizenden dolent
housiaste Amerikanen, dan hij
op zijn gewone fiets al deed. In
de stromende regen overtroef
de hij op de glooiende wegen
van het nationale park bij
Richmond de Australiër An
derson en de Noor Pedersen,
met respectievelijk 30 en 40 se
conden. Ploeggenoot Leo van
Vliet werd met een zelden
vertoonde combinatie van
kracht en souplesse uit de gele
trui gereden. De gemiddelde
snelheid van 48.43 km per uur
zei alles. De parcoursen in
Amerika hadden de sfeerge
voelige Brabander optimaal
geinspireerd.
Daar was het voor de beroeps-
renners uit de ploeg van Peter
Post niet in de eerste plaats
om begonnen. Er viel in drie
dagen hard fietsen een kleine
300.000 gulden te verdelen. De
vier Nederlanders, die de
27-jarige Amerikaan Hugh
Walton als voorbeeldige
knecht kregen toebedeeld,
haalden te zamen meer dan
een kwart uit de prijzenpot.
Een slordige 75.000 gulden
voor de eindzege voor Ooster
bosch, de etappewinst van Leo
van Vliet, de gewonnen tijdrit
van Oosterbosch en de over
winning in het ploegenklasse-
ment, plus nog een handvol
ereplaatsen. Beter hebben
wielrenners nooit ergens kun
nen verdienen in zo'n korte
tijd. De eerste ronde van Ame
rika had vele onvolkomenhe
den. maar was toch een door
slaand succes. Er was een
rechtstreekse televisierappor
tage van een half uur van de
laatste etappe en langs de rou
tes en bij de eindstrepen ston
den misschien wel meer toe
schouwers dan bij grote en be
langrijke wedstrijden in Euro
pa. De eerste „Tour of Ameri
ca" was zeker niet de laatste.
Organisator Bob Arrix kondig
de voor de volgende jaren een
vervolgserie aan met meer
etappes en nog meer prijzen
geld.
Nedersaksen
De Nederlandse amateurs zijn
de enige Westeuropese wiél-
renners die zich met het Oost-
duitse en Russische geweld in
de Ronde van Nedersaksen tot
nu toe enigszins kunnen me
ten. Met name Teun van Vliet
deed dat. De Maaslander zege
vierde zaterdag in de eerste
etappe. In de tweede rit won
Nawolokin. Van Vliet behield
drie seconden voorsprong in
het algemeen klassement.
lerpeloton passeert in Washington het Lincoln Memorial.
