der wet Graskarpers zijn bijtend goud waard inVeense begroeide bedrijfssloten Middenstand van Sassenheim niet enthousiast over eigen bijdrage Ja ■Ei AANLEG WINKELERF KAN IN JUNI STARTEN: ^"ËeidóeSouMi/nt KLEIDENEetdóCGoU/tg/nldinsdag8februari1983 paginas eester "Morshuis order je belangstelling voor de fting van het kantonge- icht aan het Rapenburg as bijzonder matig. De eeste gedaagden hadden jn dagvaarding gelaten >or wat ie was en zorgden voor, dat kantonrechter i orshuis een zeer rustige t ïhtend had. Al snel waren verdachten „op" en kon i rechter niets anders doen in de zitting schorsen. Het P|anbchten was op nieuwe ge- Ükei|agden. aseestal wordt de publieke enzo^bune in zo'n situatie ont- ie8e1imd, maar gisteren mocht ePasyereen blijven. Er was na- 'n lelijk een groep school 's m*eisjes op bezoek. Hun le- hte (gr was niet aanwezig. Die vethy zijn leerlingen naar het echtentongerecht gebracht en °s n%s, in de veronderstelling !"®n\t zitting tot een uurtje of iaalf zou duren, weer naar ?e n}hool gegaan. Mr. Morshuis n- Afsloot hem te vervangen. resij vertelde in het kort hoe 1 's »t er op het kantongerecht In toe gaat en gaf vervol- "e 8ns toestemming voor het f wennen van vragen. *en jat voorstel zorgde voor >arj 4el zenuwachtig gegiechel, P ae aaT uiteindelijk trok er *n de stoute schoenen aan er d^ vroeg, terwijl ze wees ft'j^lar de man die naast rech- ierinj. Morshuis zat: „Wat doet iteinfe meneer hier?" Die me ien ejgr bleek de griffier te zijn rzien^ de rechter vertelde wat a en in griffier zoal doet. oorts waren er nog vragen s: „Wat gebeurt er 'rdachte kwaad wordt bij ;n vonnis?" en „hebben de ichter en de officier van ah stitie wel eens ruzie?" 11e vragen en antwoorden Dok ferden afgesloten met een rivitassale giechelbui. week he%pontaan iar ir i geiangezien zich weer een wornar verdachten hadden »t onjingemeld, kon de zitting eganorden heropend. Een jon- if 2feman stapte niets vermoe- ;oav<ind de zaal binnen, keek gereomverbaasd naar de g stahoolmeisjes, die bij het 'e Sten van het gezicht van de begingen, spontaan begonnen eiter giebelen. Een vermanend diroord van meester Mors- lavaliis („Nu is het weer se- vaieus") zorgde voor enige ude Ide. De betreffende jonge- p vian was gedagvaard, omdat an d(j zonder geldig plaatsbe- leodajs was aangetroffen in De Rn treinstel van de Neder- c brmdse Spoorwegen (hij was olenis zonder kaartje op de /ondein gestapt). De jongen Ankertelde, dat hij per se naar !e jtmand toe wilde gaan, felaar dat hij geen geld had f uurn een kaartje te kopen, araaiolgens hem was dat echter elaanen probleem: „Je neemt ren m je paspoort mee en dan 1 surield je je bij de conducteur, ik. De schrijft je naam en luwklres op en een tijdje later jrchliren de NS een rekening Ronduis." Hij zei, dat hij zich irt hturig bij de conducteur neentd gemeld en verklaarde, ie uut het hem verbaasde dat lazerij, in plaats van de reke- len vng van de NS, een dag- 'an harding had gekregen, odooir. Morshuis merkte heel ip zatschuldig op, dat hij nog m haioit van deze mogelijkheid [et An betalen had gehoord. opte klas vond het, getuige merdt giechelsalvo, wel een suzenrdige smoes. De rechter gezebnd het vreemd, dat de Beztngen geen acceptgirokaart /ondid ontvangen. Volgens het an vtssier had de zwartrijder jden instens twee van dergelij- us. kaarten moeten krijgen, tiideat probleem werd echter ïlfdeel opgelost. De jongen in „Zeek een verhuislustig type n bri zijn. Sinds hij gesnapt et eeas in de trein, was hij al t Haie keer van adres gewis- n tld. De officier van justitie van 5te een boete van zestig en. ilden, rechter Morshuis ft heas het daarmee eens. De Dat ngeman, die wel vrede een id met deze straf, vroeg in Ie hij de rekening moest 11e Zldoen. Dat bleek op twee iet oanieren te kunnen. Hij ertrejn een acceptgirokaart af- 's Aachten of hij kon direct carnitalen. De jongen koos omljor het laatste. Dit tot op- ers" phting van de officier van 'uikeïtitie, die opmerkte dat l feit versturen van acceptgi- chedataarten in dit geval een ikenijzonder riskante zaak was. ruik'Dordat de griffier hem het a Rijiefje (met dit bewijs kan ,De an op de griffie betalen) het ld kunnen overhandigen, n hahs de jongen naar de deur de \teneld. Rechter Morshuis vervfip „Wacht even", de jon- denvn draaide zich om, zei t Delven naar de bank geld jur Uen" en was verdwenen. ;rcarthter niet voorgoed, een - inveine tien minuten later j na&s hij alweer terug en vooOrtte zestig gulden in de rd nts van justitie, •ren» KEES VAN HERPEN BOU VAN DER MEER DEED ZES JAAR GELEDEN GOEDE GOOI NAAR BUITENLANDSE WERKNEMERS Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of. schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 - 12-22 44 op toestel 10. Zelden heb ik gehoord van een eigenzinniger dier, dat het met z'n vis- zijn niet zo nauw neemt, als de graskarper. Het is weliswaar een karper, maar hij karpert hoogst buitenissig. Stelt u zich voor: een karper met een absurde hang naar gras, die desondanks net doet alsof ie op school biolo gieles heeft gehad en be paalde beschermde soor ten groen ontziet; een piechem die woedend luchtsprongetjes boven het water maakt als ie uitgehongerd is; die zo kouwelijk is al is ie een koudbloedig wezen dat ie zich in onze noordelijker streken als geïmporteerde Chinese exoot niet wil voortplan ten (maar daarvoor, als kleumende gastarbeider, een warme en uitgekien de kraamkamer heeft gevonden in Nieuwe gein); die zich 's winters slapende houdt en slechts in het zomersei zoen enige werklust ver toont, Welnu, zo'n stuk ongein is een karper die zich graskarper laat noe men. Maar in feite is die rare Chinese graskarper z'n aanwezigheid in onze Hollandse wateren goud waard. Boudewijn voor intimi en minder omslachtigen Bou gehe ten van der Meer, weet er alles van. Hij is, met nog twee broers, waar schijnlijk de enige azale akweker die geen graf delvers, maar graskar pers in dienst heeft. Vol gens mevrouw Van der Meer worden de karpers gevoed met oud brood in de zomer: „Een prachtig gezicht, als iedereen er naar komt kijken". Al zes jaar lang opereren de graskaipers bij de azaleak wekerij van de fa. L.J. van der Meer en Zn. aan de Kerkweg en de Sotaweg in Roelofa.rendsveen als zeer gewaardeerde medewerkers in de waterhuishouding. U ziet op gezette tijden, in het polderland, ongetwijfeld wel mannen bezig met het afsteken van slootkanten. Enorme hoeveelheden ver lept groen worden dan uit de bagger gehaald en op de kant gedeponeerd. Volgens de aloude stelregel: een ie- Bou van der Meer en 12-jarige zoon Maurice (met belangstelling voor het vak, en daarom zit hij op de tuinbouwschool) knijpen hun ogen dicht naar de fotograaf. Ze kijken niet naar hun vijvergrote sloot, want de graskarpers vertonen zich toch niet, in hun winterslaap. van der Meer (als je z'n rij ke, overhangende kuif ziet, zou je hem wel Bauduin willen noemen) heeft die reinigingskwestie anders aangepakt. Bij hem op de zaak is het een detache ment graskarpers dat uit zonderlijk werk levert en alle overtollig groen in de bedrijfssloten wegvreet. Milieugevoeligheid Bou zou z'n graskarpers niet meer willen missen: „Ze besparen me heel wat werk en mankracht. Bo vendien springen ze zuinig om met beschermde water planten: waterlelies, zwa- nenbloemen en gele plomp. Daar zwemmen ze om heen", weet Bou te vertel len. Nou, dat zegt niets over de waterculturele milieuge voeligheid van de graskar per, die eventueel op z'n tocht zou kunnen denken: hé, een gele plomp, daar moet ik van afblijven. Nee, het is gewoon: wat een graskarper niet blieft vreet ie niet. En dat zijn toevallig die spaarzame (harde) plan ten. Maar waar die vissen zich op uitleven zijn de zachte onderwater-planten. Ze zijn verzot op draadal gen, kroos en flap. Waar schijnlijk nog 't meest op flap. Dat is dan hun „vla- flip" na een portie kroos. Alsof het van „de Chinees" kwam. „Als ze erg omhoog zitten", aldus Bou van der Meer, „springen ze soms een stuk je boven de sloot uit om de oeverbeplanting aan te vre ten. En pas als ze werkelijk uitgehongerd zijn, vergrij pen ze zich aan de be schermde harde waterplan ten. Wanneer het echt zo ver komt, betekent dat, dat er gewoon te veel graskar pers zijn uitgezet, en dan moet een aantal van hen naar elders worden overge plaatst". Afgesloten eenheden In ons land is de exotische graskarper er bij de gratie van de OVB (Organisatie voor Verbetering van de Binnenvisserij) in Nieuwe- gein, de Utrechtse „buiten plaats". Daar wordt ver meerderd en geselecteerd. Belangstellenden in gras karpers als schoonma kers moeten zich tot deze semi-overheidsinstelling wenden als zij die vissen willen uitzetten. Maar voor een graskarper-vergunning komt heel wat kijken. Je mag pas zo'n schoonmaak artikel in je water halen, als er „echt" sprake is van een schrijnend waterplanten- probleem. De overlast moet als het ware boven je hoofd groeien. Buitendien mogen de karpers slechts worden uitgezet in „afgesloten een heden", zoals een hele pol der, of in sloten die door middel van een hek- of gaaswerk afgesloten kun nen worden. En dan nog komt er een uitgekookte consulent van de waakzame provinciale natuurbescher ming om te beoordelen of er door de graskarpers geen natuurbelangen geschaad kunnen worden. Men gaat bij de overheid niet over één nacht gras. Zes jaar terug hadden de gebroeders Van der Meer een gedeelte van een sloot afgesloten, ten behoeve van een regenwaterreservoir. Bou had toen al gehoord van de heilzame werking van de graskarper, en hij meende als eerste in aanmerking te kunnen ko men voor een graskarper- proef. De afgesloten stuk ken sloot zaten boordevol, de boel verstikkende, wa terplanten, en de kwekers zagen bijna geen kans die overlast te verwijderen om dat de kassen pal bovenop de sloot stonden. De Van der Meers kregen een ver gunning voor het houden van graskarpers; op het wa terfront. Bou heeft er nooit spijt van gehad, want de resultaten zijn nog steeds frappant: „schone sloten vol prachti ge waterlelies". Met moor denaars op de kant. Be ruchte graskarperrovers, zoals de reiger, de aalschol ver en de snoek, kregen geen kans. Bijna alle kar pers van zes jaar terug zijn nog over. Gewoon omdat ze, met hun vette buiken, te groot zijn geworden voor die viseters: er zijn er bij van bijna 90 cm. lang. De zes jaar geleden eveneens uitgezette goudvissen ook al zo Chinees als een mandarijn hebben in elk geval de vraatzucht van die uitgekookte gluiperds niet overleefd. Polderwa tervrees Onderzoekers met polder- watervrees, bij de universi teit van Nijmegen, dachten dat de graskarpers het bio logisch evenwicht in het water in gevaar brachten. „Nonsens", volgens drs. Klapwijk van het Hoog heemraadschap van Rijn land; „kletskoek", zei ook meneer Walder van de OVB in Nieuwegein. Die vrees is allang achterhaald. Beide heren zeggen, inte gendeel, dat de graskarper te beschouwen valt als „een interessant biologisch mid del om geleidelijk water planten te verminderen; in derdaad is de graskarper de beste methode". Zeker vergeleken met an dere schoningsmiddelen, zoals daar zijn harken, plantensnijders, baggerbeu- gels, haken, maaiboten. maaikorvers en chemische middelen. Niettemin wijzen beide meneren erop, dat de gr askarpers tand „beheerd" moet worden. Je moet die vissen in de klauwen hou den, zogezegd. Zitten er na melijk teveel graskarpers in een sloot, „dan wordt die wel open, maar allerminst schoon", is ook de ervaring van Bou van der Meer: „De vis eet veel planten, maar produceert overeenkomstig de inname ook hoeveelhe den uitwerpselen, waardoor een sloot, bij onvoldoende „beheer", sterk verontrei nigd kan geraken". Maar dat is een overkomelijke zaak, omdat uiteindelijk Nieuwegein de aanmaak binnen de perken kan hou den. Beschermers Die graskarpers toch. Ze krijgen een „10" van Bou. En ook al omdat de azalea's van Van der Meer binnen Alkemade liggen, heeft de gemeente zich verdiept in de graskarpermaterie. Niet zonder overleg te plegen met de alom toeziende Ver eniging Milieudefensie Kerngroep Alkemade. Een wat militant aandoende be naming voor een stel men sen die het beste met de welvaart voorhebben in een tijd van een nauwelijks in te tomen „berekening-met- het-zicht-op-morgen". En fin, omtrent de graskarpers met hun drukken van de onderhoudskosten van de vele sloten van Alkemade is nog geen beslissing ge nomen. Maar laten de beschermers uitkijken. Het voorbeeld van Bou van der Meer heeft nog meer schapen over de dam doen komen. „Door een hengelsportvere niging zijn graskarpers al uitgezet in een groot deel van de Blauwe Polder. Ook in de Hoogmadese Polder en de Noordzijderpolder in Noordwijkerhout zwemmen al heel wat graskarpers. Uitgezet op initiatief van het waterschap, om de slo ten minder frequent te hoe ven schonen". De graskarpers verenigen zich; als „chars" en uitpoet- sers. Het gaat ze naar den vleze in ons waterland. De proeven bewijzen dat En dan nog: een landelijke werkgroep begeleidt de graskarpers en beoordeelt hun effecten op de water kwaliteit. We moeten wel uitkijken natuurlijk; de glaskarpers niet te veel in de watten leggen. Want in een mum van tijd nemen ze de plaats van honderden arbeidskrachten in. SASSENHEIM Na drie inspraakronden willen B en W van Sassenheim dat in juni begonnen kan worden met de aanpak van de Hoofdstraat: de aanleg van een winkelerf en het aanpassen van de verkeerscirculatie. Aan het eind van het jaar ver wacht men het karwei ge klaard te hebben. Dat stelde wethouder E. Key- ser gisteravond tijdens een goed bezochte informatie bijeenkomst over het plan. Het grote punt bleef ook gisteravond de financie ring van het plan. Door de ondernemers werd wel duidelijk gemaakt dat men er in deze econo misch slechte tijd niet veel voor voelt een bijdrage in de kosten te leveren. Volgens wethouder Keyser denken B en W aan de volgen de verdeling van de lasten: vijftig procent komt via een subsidie van het ministerie van Economische Zaken (mits voor 15 juni een begin met het werk is gemaakt), een kwart betaalt de gemeente en het resterende kwart moeten de ondernemers opbrengen. Dat ïkan door een vrijwillige bij drage via de Ondernemers Vereniging Sassenheim (OVS) of door het van gemeentelijke zijde opleggen van een baatbe lasting. Naar schatting gaat het project 1,4 miljoen gulden kos ten, hetgeen betekent dat de ondernemers 370.000 gulden op tafel zouden moeten leggen. Verdeeld over ongeveer 100 ondërnemers (inclusief post kantoren, banken en dergelij ke) komt dat dus op een bij drage van tussen de 3.500 en 4.000 gulden per ondernemer. Volgens de voorzitter van de ondernemersvereniging in Sassenheim, Van Leijen, is dat te veel voor de winkeliers. „Vanaf 1979 hebben wij een inkomensdaling gehad. Er is' geen groep die zoveel moet in leveren. In 1981 is onze inko mensdaling ongeveer vier pro cent geweest en de prognose over 1982 is elf procent. Amb tenaren voeren al actie voor een daling van 1,68 procent". Wethouder Keyser stelde daarop best een iets lagere bij drage van ondernemerszijde te willen verdedigen bij het col lege en de gemeenteraad als die bijdrage maar vrijwillig komt. Het alternatief is de in voering van baatbelasting. Daarmee zou het benodigde bedrag door de gemeente kun nen worden voorgeschoten en in een periode van bijvoor beeld tien jaar kunnen worden geïnd bij de ondernemers, zij het dat dat bedrag verhoogd zou worden met een renteper centage. Aantrekking „Ook voor de winkeliers is het winkelerf van groot belang, omdat het aantrekkingskracht uitoefent op consumenten. Bo vendien stijgt de waarde van de panden. Tevens is het zo dat Sassenheim is overbewin- keld: er zijn te veel winkels voor alleen de Sassenheimse bevolking. We moeten dus proberen ook mensen uit de regio aan de Sassenheimse winkels te binden en de con currentie aangaan met winkel centra uit omliggende plaat sen", stelde de wethouder. On dernemers hebben het ge meentebestuur naar aanleiding van de overbewinkeling al eender slecht management verweten, omdat de gemeente het mogelijk heeft gemaakt dat er te veel winkels zijn ge vestigd. Volgens de wethouder zijn daaraan ook de onderne mers schuldig omdat zij van dubbele bestemming, bijvoor beeld woonhuis/winkel, ge bruik hebben gemaakt door er winkels te vestigen. De winkeliers zullen overigens de komende week, maandag-, woensdag- en donderdagmid dag hun opmerkingen over. het plan kunnen m<&en. Ook zal aan de hand van de in spraak en de financiën beke ken worden of het gedeelte van de Oude Haven bij het to tale plan wordt betrokken. Dat gebeurt op verzoek van onder nemerszijde. Ook wordt bin nenkort een hoorzitting ge houden voor de marktkooplie den omdat volgens het plan de weekmarkt verhuisd van de J.P. Gouverneurlaan naar de Hoofdstraat De kleine moeite van het aanbrengen van een nieuwe abonnee voor deze krant wordt nu graag beloond met een replica vein het vertederende schepseltje ET, uit de gelijknamige film. Naam_ van de Leidse Courant 3 nieuwe abonnee Adres Postcode/Plaats_ Betaald wordt Dper maand (met automatische afschrijving) per kwartaal Stuur een ET naar: Naam Adres Postcode/Plaats_ T el ef oon Stuur deze bon in open envelop - geen postzegel plakken - naar: Leidse Courant, antwoordnummer 232, 2500 VG Den Haag

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 5