Langs
Omwegen
Het Agnesviert feest met
een goede nieuwe tijd en
- natuurlijk - met computers
NA VICTOIRE, JESUALDA EN WEL
ERG VEEL VERANDERD, BIJ HET ZEVENDE LUSTRUM
Speelschulden en alcoholverslaving leiden tot overval postagentschap Maresingel
*k
LEIDEN/REGIO
CcidócSoiwtmt
WOENSDAG 2 FEBRUARI 1983 PAGINA 5
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
j
LEIDEN /DEN HAAG De officier van justitie, mr.
Huinen, heeft gisteren tegen de twee overvallers van
het postagentschap aan de Maresingel een gevangenis
straf van twee jaar geëist. Het tweetal maakte op 17 no
vember 1982 ruim 110.000 gulden buit. De twee Rotter
dammers verklaarden diep in de schulden te zitten en
daarom het postagentschap te hebben beroofd. De een,
een 35-jarige man, is verslaafd aan gokken, de ander,
een 29-jarige man, is alcoholist.
De twee mannen drongen op woensdagmiddag om half twee het
postagentschap binnen. Zij duwden de 20-jarige vrouwelijke be
diende, die terug kwam van haar lunchpauze, de winkel in.
Daar zette het tweetal bivakmutsen op. De vrouw, die de kluis
moest openen en daarna op de grond moest gaan liggen, werd
bedreigd met twee vuurwapens. Gisteren tijdens de rechtszitting
bleek, dat het ging om een luchtdrukpistool en een karabijn.
„Die wapens waren niet geladen, we hadden afgesproken geen
geweld te gebruiken," zei de 35-jarige verdachte.
De bediende van het agentschap zag kans het alarm in werking
te stellen. De politie was daarom snel ter plekke. Toch kon het
tweetal in de vluchtauto ontsnappen. Twee dagen later kon de
35-jarige man worden aangehouden, op 22 november werd de
tweede dader gearresteerd. Een groot gedeelte van de buit werd
terug gevonden. Van de 110.000 gulden is echter nog 26.000 gul
den spoorloos. Ook de vuurwapens zijn opgespoord.
Op de rechtszitting kwam aan het licht, het tweetal pas bekende
schuldig te zijn aan de overval, nadat justitie een brief van de
35-jarige man had onderschept. Vanuit de gevangenis schreef
deze man, een geboren en getogen Leidenaar, aan zijn vrouw
hoe hij en zijn zwager de overval hadden aangepakt. Toen de
mannen met deze brief werden geconfronteerd, gaven zij toe.
De verdediger van de 35-jarige man voerde aan, dat zijn cliënt,
die een grote straflijst heeft, zwaar gokte. Hij speelde in de zoge
naamde Surinaamse eethuizen en had zware speelschulden. Vol
gens de advocaat werd zijn cliënt onder zware druk gezet om die
schulden te betalen. „Hij heeft vijf jaar als bouwvakker gewerkt
en een eerlijk leven geleid. Toen raakte hij echter zijn baan
kwijt. Sinds twee maanden is hij getrouwd en kent hij een hui
selijk leven. Hij moet van zijn verslaving aan het gokken wor
den afgeholpen. De goklust is de oorzaak van dit nu toe mislukte
leven," aldus de verdediger, die pleitte voor een gedeeltelijk
voorwaardelijke straf.
Ook de verdediger van de 29-jarige Rotterdammer schetste de
achtergronden van zijn cliënt, die tot nu toe alleen door ver
keersdelicten in aanraking met justitie is geweest. „Mijn cliënt
heeft de lagere school niet afgemaakt. Hij trouwde op zijn acht
tiende en werkte als verwarmingsmonteur. Hij werd werkloos»,
raakte aan de drank en daarom liep zijn huwelijk stuk. Daar
door ging hij nog meer drinken en raakte hij nog dieper in de
schulden. Met zijn zwager heeft hij toen het plan opgevat om
door die overval hun schulden weg te werken en een nieuw le
ven te beginnen," aldus de advocaat die ook pleitte voor een ge
deeltelijk voorwaardelijke straf.
De officier van justitie was van mening, dat van opzet zeker
sprake was. Het tweetal hield het agentschap een week lang in
de gaten om de gang van zaken te leren kennen. De twee deden
zich voor als vissers, die in het water van De Maresingel zaten te
vissen. „Diefstal met geweld en bedreiging met een vuurwapen.
Dat is een zeer ernstig delict," zei de officier, die twee jaar ge
vangenisstraf eiste.
Mr. Huinen vroeg voor het tweetal dezelfde straf, ondanks het
feit, dat de 35-jarige man veel meer op zijn geweten heeft dan
zijn zwager. „Ze zijn de rit samen begonnen en moeten hem
daarom ook samen uitmaken," aldus de officier. De president
van de rechtbank, mr. Reisig, vond twee jaar een opmerkelijk
milde straf. „Ik heb voor dergelijke zaken veel zwaardere straf
fen horen eisen," zei hij.
De rechtbank doet 15 februari uitspraak.
Agnes Scholengemeenschap: jeugd op weg, in de jaren '80 der 20ste eeuw.
het atheneum; een van de
zeven eindexamenvakken.
Daarvoor komen ze tot uit
Hoofddorp, Den Haag en
Bodegraven. Erg ingrij
pend, evenwel, was de en
tree van de automatisering,
de technische apparatuur
en de komst van de compu
ter op school. Dat was nog
„aangrijpender" dan de in
tegratie van de Maria Mavo
met de rest van de S.G.".
Computerlessen op school!
Schooladministratie met
tekstverwerkende beeld -
scherm-apparatuur. God,
wat begin ik oud te'worden.
ïn '49 zat ik nog met de
handen in m'n haar bij het
rechtlijnig tekenen, en ste
reo was toen nog metrie,
waar ik de ballen van be
greep. Maar 1983: de ijskou
de robot, die veel moeite
overbodig maakt en tot
klassikale begeestering
leidt. En dan te bedenken,
dat ik nu in m'n uppie zelf
achter zo'n beeldscherm dit
verhaal zit te maken. „De
computer in het onderwijs"
is dan ook het onderwerp
van een themamiddag bin
nen de lustrumviering.
Stofvrij lokaal
Neem meneer Van de Laar,
en wel hierom: hij bedient
zich voor z'n aardrijkskun
de van een video-toestel,
van „over head"-projecto-
ren, van „gewone" dia-pro
jectoren en kopieermachi
ne. En hij zou niet meer te
rug willen. De vierde klas
atheneum (A-stroom) ik
zit inmiddels perplex te
luisteren kan, met het
oog op de voleinding der
studie, kiezen tussen com-
puterkunde en Spaans. En
wat doen die jongelui nou?
Juist!: „Dit jaar koos prak
tisch iedereen computer-
kunde. Dat is opvallend",
aldus meneer Van de Laar.
Die kunde beoefenen ze
overigens in een stofvrij lo
kaal, waarin niet met krijt
maar met viltstiften wordt
gewerkt. Ook de gladde
borden zijn slechts voor die
stiften geschikt. Lesje com
puteren. Net zo fijn als
vroeger een partijtje castie
op een drassig sportveld bij
Overveen. Alleen hadden
wij ontzettend veel gein, als
de sportleraar wiens bij
naam „Matje" gefluisterd
werd onderuit ging.
Vandaag gaat men stofvrij
de volwassenheid tegemoet.
Maar over weer 35 jaar zul
len onze kindskinderen
zich weer vrolijk maken
over de „onbeholpen struc
turen" van 1983. En waar
om ook niet? Time is pas
sing by. Vijf jaar geleden
ging zuster Augustine bijna
over de tong omdat ze rond
'50 nog weigerde jongens
tot de Agnesfeesten toe te
laten en omdat de meisjes
vanaf de derde klas ver
plicht waren nylons te dra
gen. Naadloze nylons en
vleeskleurige kousen: speel
tuig van de satan. Je had
nog veel eerder een bis
schop van Den Bosch, mgr.
Diepen genaamd, die daar
over een tirade hield in een
boekwerkje dat nu hoogst
dubieus genoemd mag wor
den.
Naaldvakken
Daarom: leve de computer
op „het Agnes", leve de dis
co in de ledige uurtjes, leve
de naar elders verwezen
naaldvakken, vivat het
flesje pils, hoog de allang
weer vergeten emancipatie,
de vereniging der geslach
ten. Onze kinderen liggen
daar krom over, tussen het
rocken door. In een meer of
minder ver verleden duur
den oorlogen soms dertig
jaar en langer. Maar er ver
anderde, behalve het wa
pentuig, hoegenaamd niets.
Agnes S.G. heeft binnen ze
ven lustrums een hele we
reld zien veranderen. En
die gemeenschap is daar
best happy mee.
Meneer Van de Laar heeft
nog wel wat anders te doen.
En heeft buitendien ook
weer een vergadering voor
de boeg. Adieu en sterkte
bij het feest. Een uittreksel
uit het lustrumprogramma,
dat de week van 5 tot en
met 11 februari vult (zon
der alle data met name te
noemen, want de betrokke
nen weten er alles van): een
avondmis op 5 febr. in de
aula, met koffie na afloop;
zondag de 6e reünie voor
750 tot 1000 oud-leerlingen
en afgedankte docenten; en
de Agnesrevue „Los zand".
De brugklasmusical heet
„De Queeste",(uit de „pers":
genadeloos spel, swingende
meiden, opzwepende scè
nes, liefdesscènes die iets
korter hadden gekund, ze
denbedervend, en: De
Queeste, dat is voor bees-
Maar verder nog o.a.: disco
en disco en disco en de op
perste extase met vreugde
loze gezichten, ook voor
brugklasleerlingen; de t-h-
e-m-a-d-a-g op 10 febr.
(geen lessen, maar wel ex
cursies naar bedrijven en
instellingen; vossenjacht en
puzzeltocht; een Politiek
Forum (was vroeger de
H.Geèst, die bij de aanvang
van het schooljaar binnen-
gebeden werd) over na
tuurlijk een thema
Jeugdwerkloosheid (als sti
mulans voor de studie), met
Politiek Café en forumle
den als de oud-ministers
André van der Louw en Til
Gardeniers, misschien nog
met mensen van VNO en
NVV. Koude snacks zijn
ook nooit weg. Er komt op
11 febr. een evenementen
dag, met computerspelletjes
i.p.v. diefje met (de klos)
verlos, videofilms, tafelten
nistoernooi, bridge en kla
verjas, dam- en schaaksi-
multaan met een meester
en grootmeester, en met
„De Achterlijke Gladiolen"
die met hoempa het carna
val inluiden.
Diezelfde avond van de
lie febr. is er „het
schoolfeest" alsof er
nog geen feest genoeg
was met „doorlopend
disco" en smijtwerk,
m.m.v. Rosa King, Funk
Band, American Gipsy,
in de Koolenkit. U zoekt
het maar uit. „Kom in
kleding van één kleur",
staat op de uitnodiging.
Dat zal dan wel het uni
forme giro-blauw wezen.
In de Koolenkit zullen
dan geen leerlingen van
de brug- en tweede klas
sen worden toegelaten.
Ergens zijn er nog steeds
teruggelegde bescher
mende grenzen. Maar als
ze een jaartje verder zijn,
is het hek weer van de
schooldam. Vooruit dan
maar, met het Agnes! Ad
muitos annos. Maar dat
verstaan ze daar niet
meer zo, geloof ik, met al
die computers en disco;
American and, not a lot,
Latin.
V*# sKs!
De allereerste klas van „Sint Agnes", kath. meisjes HBS, aan de Leidse Boommark!. Men
trachte (onder de negen docenten) te onderscheiden de eerwaarde zusters Victoire, direc-
«nee Augustine, Jesualda en Hendriks (helemaal rechts, en toch, onder godes aandrang,
geprofest. Alleen haar kloosternaam lijkt onbekend); verder franciscaan De Bruyn die
„godsdienst had". Duindam die gym deed, de Franse leraar De Wit, Oltheten die de meisjes
biologie probeerde bij te brengen, en Van Klarenbosch met de gladde wiskundeknobbel.
Allen werden met lof tot het leven toegelaten. „Moeder" en pater bleven in het katholieke
middelpunt.
„De school in het groen"
een erkende bijnaam
en bijna een wapen
spreuk; en bovendien
zegt men: ,,'s zomers lijkt
het hier soms wel Zand-
voort staat voor een
bruisende viering van
het zevende lustrum.
Wat wil zeggen, dat „het
Agnes" alweer 35 jaren
Oud is. Gestroomlijnd on-
derwijsbedrijf en scho
lengemeenschap; vrij en
heerlijk gelegen aan de
Leidse Eijmerspoelstraat.
Gepolitoerd erfstuk van
de Tilburgse zusters van
Liefde, die na de oorlog
met een heilige onverzet
telijkheid begonnen les
te geven aan 37 meisjes,
van wie er nota bene 7
uit Den Haag kwamen.
De intellectuele nonne
tjes keken door de koker
van hun witte kap met
zwarte sluier, en zagen
dat het goed was. Steeds
vooruit; want naar links
of naar rechts zien was
door die religieuze
hoofdbedekking onmo
gelijk. Vandaag, 35. jaar
later, kijkt een docenten
corps (op „oorlogssterk
te" ongeveer 80 mannen
en vrouwen, inclusief de
parttimers) ongehinderd
alle kanten uit om de
rond 1080 leerlingen ge
motiveerd naar een nog
onbekende maar hope
lijk redelijke toekomst te
begeleiden. Het zijn niet
meer de 37 doodonschul
dige meisjes van de zus
ters Victoire, Augustine,
Jesualda en Hendriks
gewoon Hendriks, zo
maar; misschien omdat
ze handwerken gaf
maar de eigenzinnige, al
les beter wetende, lustige
bataljons van rector
Tromm, die als comman
dant met z'n gehele ge
nerale staf de handen
vol heeft om het onder
wijs met steeds meer fa
cetten in de vaart te hou
den.
Vroeger, heel lang geleden,
had je een rectrix of rector
die met een conrector de
zaak op hun sloffen konden
runnen en nog les gaven
ook; desnoods, na tweeën,
was er gelegenheid tot een
uiltje knappen in habijt.
Vandaag kom je eerst in
een regel- en mengkamer
met concierge en georiën
teerd personeel. Daarna
word je, als bezoeker, ver
wezen naar verschillende
echelons op allerlei niveaus
van onderwijs. Het is er
veel drukker dan in een
zweminrichting. Waar
schijnlijk wordt er les gege
ven, maar doorgaans zijn de
gangen en trappen en goed
geoutilleerde kantine de
hele dag gevuld met heen
en weer lopende jongens en
meisjes. Filmsterren wiege
len af en aan, met boeken
en schriften onder de arm.
Al een beetje „Campus",
met de hi's en ho's. De
„mannen" iets onverschilli
ger. Er wordt volop gewis
seld, er komen immers
steeds meer lessen en moge
lijkheden bij. Een pro-aca
demie op drift. Alleen in de
bibliotheek, met bediening,
kom je even tot rust.
Hondebaan
Ik zit nu op het kantoor
van een docent, die ooit ge
hoopt had uitsluitend aard
rijkskunde" te kunnen ge
ven.. Het was de man niet
gegund. De administratie
groeit hem boven het
hoofd. Hij is nu een leraar
met een deel- en honde
baan: „schooldecaan en
coördinator voor de mid
denbouw van het athe
neum". Meneer E.R.F. van
de Laar. Bij hem om de
hoek staat een stand vol
brochures, adviezen, richt
lijnen voor „de tijd na de
school". Informatie om mee
te nemen. Aan de muur bij
Van de Laar hangen meis
jesportretten die zeggen, dat
verder studeren niet slechts
voorbehouden i is aan „de
heren". Vlak in de buurt
schijnt men koffie te kun
nen zetten. Daar profiteer
ik dan maar van.
Of er veel veranderd is, in
de vijf jaar sinds het zesde
lustrum in '78? „Ja, toch
wel", meent decaan Van de
Laar. „Tot voor twee jaar
zaten we nog in twee ge
bouwen: hier, op de hoofd
vestiging, en in de depen
dance aan de Potgieterlaan.
Dat was sedert de fusie, in
1971, met de Maria Mavo
(die overigens als mulo al
vanaf 1913 bestond). Nu
hebben we de beschikking
over onszelf, met vier loka
len die in de ecologische
tuin zijn gezet. Onze
„heemtuin" heeft daarvoor
wel een veer moeten laten
en dat werd het bestuur
niet door iedereen in dank
afgenomen. Ook nu nog
moeten we voor de gymles
sen en sommige theorieles
sen onze toevlucht tot de
technische school Don Bos-
A u toma tisering
Maar „het Agnes" groeit
niet meer. Decaan-coördi
nator van de Laar: „Het
leerlingenaantal in de on
derbouw daalt al een jaar of
wat. Een vermindering die
gecompenseerd wordt door
„instroom" van de boven
bouw. Wij zijn, bijvoor
beeld, de enige school in de
regio met het tekenvak in
In dit stofvrije lokaal verdiept een stukje A-stroom van het atheneum zich in computerkunde...
ten). Daar komt dus ieder
een op af.
Disco
