Wim Rijsbergen volgend jaar weei actief in Nederland LEIDENAAR BEGINT AAN LAATSTE AMERIKAANSE SEIZOEN SPORT SteiduiQowiavX ZATERDAG 22 JANUARI 1983 PAGIN Punk Onder redactie van Gert Jan Onvlee' „Daar heb je ze weer", wij van Hutspo(r)t horen het 95 procent van de lezers van deze rubriek al zeggen. En toch doen we het. Drukken we Theo van Seggelen ge woon weer fotografisch af in onze kolommen. Voor de eerste keer dit jaar dus aan dacht voor de man die in 1977 al tot „meest gefoto grafeerde sportmanvan Leiden en omstreken kon worden uitgeroepen. Maar, zeg nu zelf: zo „punk" hebben we 'm de afgelopen zes jaar nog nooit gehad... Verschillen (2) De trouwe volger van deze rubriek zal zich ongetwij feld herinneren dat wij vo rige week zaterdag een tweetal clubbladen onder de loupe namen. Beter ge zegd: de verschillen in op zet signaleerden tussen het zo fraai uitgevoerde maand blad van de Alphense Honkbal Softball en Pea- nutsbal-vereniging Alphi- ans Drieslagen 't onre gelmatig verschijnende, be slist minder afgewerkt ogende, maar ook aardig weglezende contactblad van de Leidse Universitaire Sportvereniging, afdeling volleybal, 't Orgaan tje Een vergelijking die, het was voorspelbaar, niet zon der gevolgen is gebleven. De krant was amper uit, of de geschreven reactie van LUSV-voorzitter (werken de jongere) Martin van Za- delhoff belandde op de bu relen van de redactie van Hutspo(r)t. Een reactie die wij u vanzelfsprekend niet willen onthouden. Verschillen (3) „Hutspo(r)t had afgelopen zaterdag iets te melden over verschillen in clu>. aden van sportverenigingen Op zich een aardig thema, °- ker als LUSV-volley*. daarbij betrokken is. Jam mer is echter, dat de redac tie het aandurfde de voor bladen van beide clubbla den naast elkaar af te druk ken, want daar stellen wij (LUSV) natuurlijk op geen enkele manier prijs op. Een privé-achtig blad vergelijk je nu eenmaal niet met een studententijdschrift. Inder daad, de kop van het ge wraakte artikeltje was „Verschillen" en dat heeft de redactie bijzonder duide lijk kunnen maken. Maar dat is natuurlijk niet fnoei- lijk. Een tijdschrift dat als meest in 't oog springende kop heeft „Pauline van Leeuwen onderuit" hoort in ieder geval niet thuis in een dagblad als de Leidse Cou rant, laat staan naast Tor- gaan tje (van LUSV)." Verschillen (4) „Veel interessanter zou zijn geweest om bijvoorbeeld de ach tergrond van de kop van Torgaan tje toe te lich ten. „Studie penningmees ter leidt tot effectieve in ning contributie". De ach tergrond is namelijk dat de penningmeester van LUSV vond dat onzin, meende dat hij gewoon, net zoals de andere leerlingen, moest studeren. Voor de bloedfanatieke Rijs bergen (hoewel niet direct) aanleiding om te kiezen voor het voetballen. Veel spijt heeft hij daar nooit van gehad. Via PEC Zwolle kwam hij bij een echte topclub, Feijenoord, en het Nederlands elftal, waar mee hij de (jammerlijk verlo ren) finale van het WK in Duitsland speelde. Na zeven jaar Feijenoord hield hij Ne derland voor gezien en ver kaste voor één jaar naar het Corsicaanse Bastia. Inmiddels heeft Rijsbergen er al weer vier jaar Amerika op zitten en staat hij thans voor zijn vijfde en definitief laatste seizoen. Amerika „Voor het Amerikaanse voet bal is het komend jaar van groot belang. Het zou weieens beslissend kunnen zijn voor het voortbestaan van de sport op het huidige plan. Vast staat dat „soccer" niet echt is aange slagen. Het aantal clubs, of lie ver bedrijven dat een club heeft, is schrikbarend terugge lopen. In de beginperiode wa ren er 24 clubs, nu zijn er nog slechts 12. De clubs lijden ka pitale verliezen, uiteenlopend van één miljoen tot twaalf mil joen (zoals Cosmos) dollar per jaar. Overigens is dat verlies voor Warner Brothers, eige naar van New York Cosmos, nauwelijks van belang. Voor een firma met een jaarlijkse omzet van vier miljard is het geld dat besteed wordt aan de voetballerij niets anders dan een aftrekpost op het reclame budget. Maar goed, het zijn toch forse verliezen, mede veroorzaakt door de vermin derde publieke belangstelling, zelfs bij Cosmos, de ploeg die jaar-in jaar-uit kampioen wordt. Drie jaar geleden speel den we thuiswedstrijden voor 50.000 man. In het seizoen '81- '82 trokken we gemiddeld 30.000 toeschouwers. Het nieu we is er af hè, de mensen kij ken toch liever naar basket ball, baseball of American football. Ook al omdat ze zich bij „soccer" nauwelijks met de spelers kunnen identificeren. De vedettes zijn meestal bui tenlanders. Dit jaar wordt dat misschien anders. Binnen de NASL (North American Soc cer League) is men bezig om te komen tot een Amerikaans team. Een nationaal elftal dat LEIDEN Wim Rijsber gen, tussen twee seizoenen door in Nederland vertoe vend, blijkt nog immer geliefd door profclubs. PEC Zwolle, de club waar hij zijn betaald-voetbal loopbaan begon, en het Bredase NAC klopten bij hem aan. Rijsbergen heeft vooralsnog de boot afge houden. Hij heeft immers nog een overkomst met het Amerikaanse New York Cosmos en hij zal zijn verplichtingen nako men. Pas na dat vijfde jaar in de States zal hij serieu ze onderhandelingen met eventuele gegadigden be ginnen. Maar er zijn be perkingen. Rijsbergen's kinderen moeten naar school en hij wil hen in Nederland onderwijs laten genieten. Buitenlandse clubs, Belgische uitgezon derd, vallen dus bij voor baat af. Bang om zonder (voetbal)baan te komen is de nu 31-jarige verdediger niet. „Ook al zit ik tegen de voor voetballers pensi oengerechtigde leeftijd aan, ik denk dat ik wel ergens onder dak kom. Dat is toch de hele ten dens in Nederland, steeds oudere spelers op de vel den. Dus waarom zou ik niet nog een paar jaar meekunnen?" „En daarna wordt het tijd om eens over echt werk te gaan nadenken. Echt werk ja, want dat voetballen is voor mij niet veel meer dan een goed be taalde hobby. Wellicht valt het voetballen in Nederland te combineren met het denken aan later, net zoals Ruud Geels dat nu doet. Voetballen bij NAC en werken bij de sponsor van de club. Hij doet public re lations werk en weet zich zo ook na zijn voetballoopbaan verzekerd van een baan. Dat lijkt mij ook wel wat. Een an dere mogelijkheid is om actief te blijven in de voetballerij, trainer bij een amateurclub ge combineerd met een halve baan. Maar dan moet ik eerst m'n trainers-cursus afmaken". Als Rijsbergen zo over zij toe komstplannen zit te filosofe ren, rijst al spoedig de vraag of hij financieel gezien nog wel een baan nodig heeft, of-ie in die dertien jaar profvoetbal niet voldoende heeft verdiend om te kunnen rentenieren. Zijn „gewone" rijtjeshuis in de Leidse Merenwijk en de daar voor geparkeerde Renault 5 geven nu niet direct de indruk dat hij alles al heeft uitgege ven. „Ach, wat moet ik daar nu van zeggen. Eigenlijk wil ik er helemaal niets over kwijt. Goed, het is waar, ik heb geen Mercedes Sport voor de deur en ik woon ook niet in een kapitale villa, dus je mag er van uitgaan dat ik wel wat overheb. Ja, en daarbij, mijn gezin, ik, we zijn gezond, dus in die zin rijk. Nee, ik begrijp best dat dat de vraag niet be antwoord, maar ja. Weet je wat het is, de belastingsinspec teur leest de krant ook...." Kiezen Wim Rijsbergen leerde het voetbalspel bij het Leidse Roodenburg. Hij had talent, maakte op 16-jarige leeftijd al deel uit van een vertegen woordigend elftal, maar moest toen ontdekken dat voetbal en studie (althans in zijn geval) moeilijk samengingen. Als derde klas HBS-leerling van de Rembrandt scholengemeen schap stapte hij naar de toen malige rector Blom om te vra gen of hij tien dagen vrijaf kon krijgen om met het Ne derlands jeugdelftal in Surina me te gaan voetballen. Blom Wim Rijsbergen: „Nog één jaar New York Cosmos,daarna misschien een paar jaar in de Nederlandse eerste- of eredivisie en anders gewoon in Roodenburg 8". „Om profvoetballer te worden heb je aan talent niit genoeg. Mentaliteit daar komt net zo goed op aan. Ontbreekt het je daaraan tan kom je er nooit, al heb je n zoveel talent". t dit seizoen mee moet gaan draaien in de competitie. Dit met het oog op de Olympische Spelen van '84 en de mogelijk heid dat Amerika de organisa tie van het wereldkampioen schap voetbal '86 van Colom bia overneemt. Typisch Ame rikaans weer zo'n plan, want als het doorgaat, betekent dat dat iedere club z'n beste Ame rikaanse spelers kwijtraakt, die moeten immers in dat na tionale team spelen". Blessure Rijsbergen vertrekt medio fe bruari naar Amerika. Tot die tijd viert hij vakantie in Lei den, hoewel hij eigenlijk op de Bahama's zou moeten zijn. Daar bivakkeren Johan Nees- kens met wie het volgens Rijsbergen door overmatig al coholgebruik alles behalve goed gaat en de overige Cosmos-spelers momenteel in een trainingskamp. lijsber- gen's absentie heeft te naken met de achillespeesbkssure, die hij het afgelopen eizoen opliep. Een kwetsuur «ie hij toeschrijft aan het astn-turf, het kunstgras waarop inAme- rika gespeeld wordt. Emkzij de nodige rust is Rijsbegen's blessure inmiddels geheld en kan hij zich in februari lij zijn mede-spelers voegen on ver volgens op een rondreis door Zuid-Amerika te gaan. h dat werelddeel moeten als vorbe- reiding op de competiti- (en uit reclame oogpunt, want Warner heeft in LatijnsAme- rika fabrieken staan) eenaan tal oefenpartijen worden ifge- werkt. Maar ook al heeftRijs- bergen de laatste maand<n in Nederland doorgebracht, stil gezeten heeft hij allerninst. Fietsen, duurloopjes in de dui nen, tennissen en trainei bij Roodenburg hielden corditie op peil. Bij Roodenburg naak ten de verrichtingen van Mar co van Alphen indruk op k bergen. „Die jongen heeft tegenzeggelijk talent. Maai, hij verder komt, hangt 1 zijn mentaliteit af. Je moefl echt door te breken altijd f len winnen". Wim Rijsbeij is die eigenschap na der, jaar betaald voetbal nog a niet kwijt. Roodenburg-tra Laurens Mouter onla^ „Wim is een echte prof, dl me de laatste weken weer 5 duidelijk geworden. Als h een partijtje met 7-0 voorsül dan mag het om de duvel p 7-1 worden, hij vecht zichl ver kapot". Rijsbergen: „J# tuurlijk, dat ene doelj maakt voor mij heel veel t schil. Ik kan er ook heleiE niet bij als mensen daar an< over denken. Stel: iemand mijn ploeg laat de tegensi' der gaan omdat we toch i) voorstaan, dan ben ik in zo'n knaap de sloot inl schoppen van woede. Zj doe je niet....". MAARTEN NOO^ een belastinginspecteur in opleiding is en die studie kost de burger belasting geld; heel nuttig is dus te laten zien dat die studie niet voor niets is. Al met al zijn er genoeg re denen om het clubblad van LUSV niet met enig ander clubblad te vergelijken en zeker niet met „drieslag". Dat neemt overigens alle maal niet weg dat het arti keltje aardig was om te le zen. En daar gaat het toch om." Zoals het dus ook aardig blijft de verschillen in beeld gebracht te zien... Belt Zo af en toe grijpen wij deze rubriek aan om u allen ook eens een andere kant van de sportjournalistiek te laten zien. Om te tonen dat het vak, behalve z'n geken de leuke kanten, toch ook z'n minder aantrekkelijke facetten heeft. En ook deze week kunnen wij u weer historisch beelmateriaal to nen waaruit blijkt dat het leven van een sportjourna list zeer zeker niet altijd over rozen gaat. Sterker nog: het pad wil wel eens over een oude vuilnisbelt leiden. Dat van wielerme- de werker Pieter Evelein bijvoorbeeld. De veld rit- kampioenschappen van Swift werden immers op de oude vuilnisbelt bij Room burg gehouden en Pieter was erbij. Een zeer te waar deren zaak overigens, want Pieter is beslist geen specia list in dit zware werk. Een rondje om de kerk wil best wel rap worden afgedraaid, een rondje heuvel op, heu vel af in de modder, dat is andere koek. Desondanks ploeterde hij, in het spoor van, maar ver achter de koplopers door. Fiets over de ene schouder, ploeterstok in de andere hand. Attent als altijd blijven gaan in die nimmer eindi gende jacht op nieuws, hoe de omstandigheden ook zijn: de LC-sportredactie ten voeten uit... Amerikanen De Groningse eredivisie den. Reden voor het bê stuur van Donar om mia dels het radioprogramma Langs de Lijn te laten hot ren dat het niet goed ga met het Nederlandse ba$ ketbal. Het wordt tijd, 4 stelt men nu in het Groi ningse, dat de reglementei worden gewijzigd. Per tean twee Amerikanen mag c/a| nog wel, maar die Nedeii landse Amerikanen moetel nu toch maar gaan verdwi} nen. Wij Nederlanders kurt> nen nu zelf toch goed gt noeg basketballen? En c competitie wordt er 00 nog eens leuker en spat nender door. En het is een stuk goedkd per ook, denken Wij vai Hutspo(r)t dan even me Donar mee. Jammer toch dat dit soor( op zich best zinnige, opmei kingen nooit wordt ge maakt als er nog wel eel berg sponsorgeld in de club kas te vinden is... K(l)apstuk Kees: „Mijn bij ADO voel ballende broer is bevrien met de zus van een kenm van een achterneef van he carna valsh i ts vertolken d nichtje van de misschie wel bij UVS vertrekkend Gerard Désar. Competi tievervalsing?" basketbalclub Donar, jaren lang onder de naam NN „verzekerd" van de nodige centen, heeft afgelopen weekeinde reeds laten we ten dat de club volgend sei zoen geen grote geldschie ter zal hebben. Pogingen het grote geld binnen te sle pen zijn mislukt, de hoop is nu gericht op kleinere sponsortjes, waardoor de vereniging tenminste niet in het diepste dal zal belan Verschillen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1983 | | pagina 10