Deegenaars blijft eigen grenzen
Dio
verleggen
Blitztoernooi groeit?
uit tot volwassen
basketbalevenemenP
LEIDSE GEWICHTHEFFER NOG VIJF KILOGRAM VERWIJDERD VAN OLYMPISCHE SPELEN '84.
SPORT
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 18 DECEMBER 1982 PAp^j
GRATIS ELKE WOENSDA^f f
BIJLAGE BIJ UW KRANT»
INFORMATIE OVER FILMS,H
THEATER, RECREATIE.EXPu
EN EEN COMPLETE AGElf
Onder redactie van Gert Jan Onvlee
voor zijn rekening (schotper
centage 70); Downey scoort
24 punten tegen 77 procen
ten. Helemaal niet slecht
voor twee Leidse afdanker
tjes die hun team nogal over
tuigend naar een 105-84 zege
voeren. Maar dit terzijde,
daar gaat het eigenlijk niet
om. Wat ons van Hutspo(r)t
zeer intrigeert is dat de, ons
beloofde, echte nummer tien
van Leiden op het appèl ont
breekt. De beloofde, echte
nummer tien? Inderdaad, die.
We zullen het even uitleg
gen.
LTBC (2)
Datum: woensdag 1 decem
ber 1982. Tijdstip: 22.02 uur.
Zo maar een gesprekje. Aan
het woord: Onno Gerritsen,
marketing manager van BV
Gaba Almere, deel uitma
kend van het directieteam,
tevens belast met het wel en
wee van de LTBC: „Echt, hij
komt. Wat we zeker welen is
dat-ie is opgestegen. Eigenlijk
hadden we hem vanavond al
verwacht, dat hij er niet is,
betekent dat hij ergens tussen
New York en Schiphol
hangt".
Wij van Hutspo(r)t, interum-
perend: „Moeten we dat nu
echt geloven, of is hier spra
ke van publiciteitstunt num
mer zoveel?"
Hij van Gaba, namens de
LTBC: „Nee hoor, echt
waar.
Wij van Hutspo(r)t: „Ach, ga
weg...
Hij van Gaba, tevens deel
uitmakend van het in Alme
re gezetelde directieteam:
„Heus".
LTBC (3)
Wij: „Niet een beetje
vreemd? We bedoelen maar:
een speler die eerst de club
besteelt voor een x-aantal
dollars (x staat voor heel
veel) een paar maanden later
als de grote held binnenha
len?"
Hij: „Vreemd, welnee. Een
kwestie van goed manage
ment".
Wij: „Ach, ga weg. Dat meent
u toch niet."
Hij: „Heus.
Wij: „Toch geloven wij het
pas als hij met een LTBC-
shirtje aan in de zaal staat, op
het moment dat het eerste
fluitsignaal heeft geklon
ken
Hij: „Dan moet je naar
Haaksbergen komen. Dan is-
ie er zeker".
Wij: „Afgesproken. Als hij er
is, aanvaarden wij op 11 de
cember de reis naar het Ver
re Oosten".
LTBC (4)
We zijn er dus niet geweest,
in het oostelijke Haaksber
gen. Afspraak is afspraak, zo
denken wij, en in dit geval
was daar geen (af)sprake
Desondanks en, ondanks al
les: wij van Hutspo(r)t menen
het nog niet zo slecht met de
LTBC. Vandaar ook dat wij
dit onderwerp met een zeer
positief bedoelde oproep aan
alle vliegende wintersport-
gangers willen besluiten: in
dien u, de komende dagen op
Schiphol, toevalligerwijs, een
2.04 meter lange, 26-jarige
een ter/forward ziet rondlo
pen, dan wel ergens uit een
bagagekluis ziet steken en hij
daarbij luistert naar de naam
Wilson Washington, wilt u
dan zo vriendelijk zijn hem
te vertellen dat de heer O.
Nu wel.
LTBC
Datum: elf december. Zo
maar een basketbalwedstriid.
Plaats van handeling: Haaks
bergen. Ron Kruidhof en
Dave Downey (voorheen spe
lend voor de LPBC, de Leid
se Pennen Basketbal Combi
natie) vertolken namens
Haaksbergen een glansrol te
gen LTBC (Leidse Tandpasta
Basketbal Combinatie).
Kruidhof neemt 28 treffers
dige foto, dat wel. Maar zet
'm er maar niet in". Wij, in
opperste verbazing: „Ach, ga
weg, waarom niet?.Hij: „Ja,
eh, ik schrijf toch zelf die
stukjes, dan kan ik moeilijk
mijn foto erbij laten zetten.
Wij: „Nou goed dan, dan
niet.
Datum: zaterdag 18 decem
ber. Een foto in de rubriek
Hutspo(r)t. Nu wel. Leidse
Courant handbalmedewerker
Peter Waalwijk in volle actie
namens zijn club Saturnus.
Wij: „Ach, we schrijven dit
stukje nu toch zelf? En het
blijft een aardige foto.
ÉllilliliiWMiWi
Deegenaars na weer een geslaagde recordpogiri'
snel mogelijk, zo ver mogelijk, zo hoog mogelijk
VOORSCHOTEN In
een tijd waarin „inleve
ren" en „de buikriem aan
halen" tot de meest gebe
zigde termen behoren,
spelen Jan van der Nat en
Rob Konijnenburg het
klaar om het traditionele
basketbaltoernooi van het
Voorschotense Blitz groot
ser op te zétten dan ooit.
Met vaderlandse toppers
Nashua Den Bosch en El-
mex Leiden en daarnaast
de kampioenen van België
(Sunair Oostende) en En
geland (Crystal Palace)
aan de start, verdient het
14e op tweede kerstdag te
houden Blitztoernooi het
stempel „volwassen eve
nement".
Maar toppers binnenhalen
betekent ook dieper in de
buidel tasten. De kosten van
dit veertiende Blitztoernooi
zijn dan ook hoger dan ooit.
Het organiserende tweetal
werkt met een budget van
25.000 gulden.
„Dat is een hoop geld. En als
je nou weet dat we 8000 gul
den via sponsors bijeen heb
ben gekregen en de rest uit
de recette moeten zien terug
te verdienen, dan bestaat de
mogelijkheid dat we keihard
op ons gezicht vallen. Maar
we durven de gok aan". Om
quitte te draaien moeten op
tweede kerstdag zo'n 1200
toeschouwers de kassa van
sporthal De Vliethorst passe
ren. Van der Nat en Konij
nenburg rekenen zelfs op
meer, ze hebben plaats voor
2200 man. Of dat aantal ge
haald wordt is echter twijfel
achtig. Voorschoten heeft
concurrentie te duchten van
Haarlem, waar de Haarlemse
basketbalweek van start gaat
en Rotterdam, waar even
eens een toernooi wordt ge
houden.
-'''T lii -■
Ï''WÊÊÊÈÈIé> jfifcrr
De echte nummer 10.
Gerritsen, marketing-mana
ger van BV Gaba te Almere,
tevens deel uitmakend van
het directieteam en belast
met het wel en wee van de
LTBC, na zijn vergeefse reis
naar Haaksbergen, nog altijd
met smart op hem wacht?
Bij voorbaat onze (en vast
ook zijn) dank...
Foto
Het organiserende tweetal is
echter vol optimisme. Ook al
omdat het Blitztoernooi door
de jaren heen aan importan
tie heeft gewonnen. Dat
werd Van der Nat en Konij
nenburg tijdens de voorbe
reiding duidelijk. Zo liet tot
beider verbazing Den Bosch
al bij het eerste contact we
ten graag op tweede kerstdag
naar de Randstad te komen.
En dat terwijl de Brabanders
voorheen bepaald niet hap
pig waren. „Maar niet alleen
aan Den Bosch konden we
merken, dat het evenement
aan belangrijkheid heeft ge
wonnen. Ook tijdens ge
sprekken met Duitse en Bel
gische clubs bleek dat men
ons toernooi kende".
Overigens leverden de Duit
se en Franse contacten
niets op. Zowel het nationale
team van Duitsland als dat
van Frankrijk werken rond
de kerstdagen toernooien af
en de echte topploegen her
bergen nogal wat internatio
nals. De kans op een volledi
ge Duitse- of Franse ploeg is
daardoor nihil. Reden voor
Van der Nat en Konijnen
burg om het elders te zoe
ken.
Spanje en Italië vielen bij
voorbaat af. Een ploeg als
Real Madrid of Cantu naar
Voorschoten halen, gaat het
budget ver te boven („Vol
gend jaar hopen we daar wel
in te slagen. Dan hebben we
immers wat te vieren").
Geen Spanjaarden en Italia
nen dus. Wel Belgen en En
gelsen, hoewel het er aan
vankelijk naar uitzag dat
zelfs de deelname van Crys
tal Palace te begrotelijk zou
zijn. Voor de overkomst van
de meervoudige Engelse
landskampioen diende de or
ganisatie 6500 gulden neer te
tellen. En dat geld was er
niet. Leiden's sponsor Elmex
sprong bij. Overigens bete-
Datum: zondag 12 december.
Tijdstip: 23.31 uur. Zo maar
een gesprekje. Wij: „Aardige
foto, niet?". Hij: „Ja, een aar-
LEIDEN Hij geeft toe
dat hem wel eens een ge
voel van lichte moede
loosheid bekruipt. Dat hij
zich soms, tijdens één van
die talrijke trainingen in
het honk van de Leidse
Krachtsport Vereniging
De Spartaan, afvraagt
waarom hij nu zes dagen
in de week traint, regel
matig zelfs tweemaal per
dag met gewichten in de
weer is. De wereldtop im
mers, lijkt zelfs voor hem
niet bereikbaar. Nu niet
en, hoogstwaarschijnlijk,
nooit niet. Hij mag dan op
dit moment te boek staan
als Neerlands beste gewi-
chtheffer aller tijden, zelfs
aansluiting hebben gevon
den bij de subtop van Eu
ropa (zevende) en daar
mee direct met die van de
wereld (twaalfde), maar
de kloof die tussen hem
en de door Russen en Bul
garen gevormde, niet al
leen op kaviaar of yog
hurt bereikte, echte we
reldtop der gewichthef-
fers gaapt, is nog diep.
Zo'n tachtig kilogram in
totaal, weet hij, en dan
mag de progressie zo groot
zijn, mag een ieder ver
steld staan van de gewich
ten die door hem naar bo
ven worden getrokken,
dan wel omhoog worden
gestoten, dat gat is er.
„Een frustrerend gat",
stelt hij zelf. „Een verschil
dat je er wel eens toe
brengt te overwegen of
het niet beter is maar ge
woon te stoppen. Aan po-
werlifting of aan body
building te gaan doen.
Omdat er in wezen als
Nederlands gewichtheffer
zo weinig te verdienen
valt".
De kans dat Dio Deegenaars in
de komende jaren een keer zal
toegeven aan die gedachte, is,
dat moet gezegd, bijzonder
klein. De 21-jarige Leidenaar,
die in een periode van vijfen-
eenhalf jaar het ene record op
het andere stapelde, is immers
hard op weg de voor de Olym-
tienjarige in de gewichtsklasse
tot 56 kilogram direct maar
even vijf nationale records.
Vanaf dat moment was Deege
naars echt verloren voor de
sport en onder leiding van
trainer Van 't Riet („Hij heeft
me gebracht, brengt me nog
altijd") werd een imponerende
erelijst een feit. In elke ge
wichtsklasse pakte de Leide
naar bij de jeugd z'n Neder
landse records mee en ook na
zijn overgang naar de senioren
bleef Deegenaars traditiege
trouw zo'n tien records per
jaar meepakken. Dat Deege
naars, als zestienjarige begon
nen met een trekrecord van 65
kilogram en een stootrecord
van 85, dit jaar als senior al
aan een exacte verdubbeling
van die eerste prestaties toe
zou ziin (130, 170) kwam ech
ter zelfs voor insiders als een
duidelijke verrassing.
Progressie
Ook Deegenaars noemt de ge
boekte vooruitgang (zo ging hij
bij het stoten met twintig kilo
vooruit...) in het afgelopen jaar
opmerkelijk groot. Maar weet
er wel verklaringen voor te
vinden. „Ik heb de laatste tijd
echt heel hard getraind. Drie,
vier uur per dag, steeds zwaar
dere schema's afwerken, daar
moet je wel resultaten door
boeken, ook al omdat we de
laatste anderhalf jaar op de
club met video hebben kun
nen trainen, waardoor je zelf
je eigen fouten kon zien en
daaraan kon werken. Daarbij
heb ik het laatste jaar duide
lijk aan gewicht gewonnen,
terwijl het vetpercentage in
mijn lichaam gelijk bleef, zelfs
iets terugging. Twee jaar gele
den bijvoorbeeld, woog ik tij
dens de jaarlijkse keuring op
Papendal 67,5 kilo met een
vetpercentage van 13, vorig
jaar was dat 75 om 13 en nu
weeg ik 82, met een percenta
ge van 10,3. Dat betekent dat
de spiertoename in gewicht
met name het laatste jaar nog
sterker was dan normaal en in
die cijfers vind je dan direct
een verklaring voor de grote
progressie".
Vraag
Hoe lang die progressie nog zal
doorzetten, is ook voor Dio
Deegenaars nog een open
vraag. „Voorlopig voel ik me
alleen maar sterker worden.
t hij
merk ik in alles dat er nog
vooruitgang in zit. Maar het is
natuurlijk duidelijk dat er op
een gegeven moment een stil
stand zal intreden, dat je echt
niet verder meer kan. Ik heb
er alleen geen idee van wan
neer dat punt is bereikt. Voor
lopig blijf ik op dezelfde ma
nier doorgaan. Zonder echt
doel waar het de te tillen ge
wichten betreft. Ik zeg niet:
volgend jaar wil ik 200 kilo
gram stoten. Ik wil alleen zo
snel mogelijk, zo ver mogelijk,
zo hoog mogelijk komen. Dan
ontdek ik vanzelf mijn gren
zen wel".
Waar de grenzen voor Deege
naars ook zullen liggen, het
wel tastbare doel, de limiet
voor de Olympische Spelen, is
op dit moment in ieder geval
al wel heel erg dichtbij geko
men voor de Leidse gewich
theffer, die de afgelopen zo
mer zijn vakantie „opofferde"
voor een trainingskamp in En
geland en nu al bezig is met
het realiseren van andl
ningsstages in Duitsran
Cuba. „Aan het halenj Wj'
limiet wil ik de ljn
maanden hard werkenv
de laatste jaren naturk",
heel wat van de werelf'
veel evenementen i
maakt, maar de Olyf1
Spelen lijken mij wel e
aparte ervaring toe. Fpn'
wil ik nog wel een pp ra
met de frustratie vant
pende kloof tussen m
wereldtop leven. Trouf0£
weet maar nooit. Als
gressie zich nog eeujy
doorzet, kom ik misschp**
nog wel eens in de bii
de hele groten. De AnflEN
die tiende werd op (lanc
stootte 190 kilogram. Ilde
al 170 gemaakt. Dan z^om
kom toch al aardiginbu
buurt..." vi
En dat zonder anabojkw;
aar. Of steroïde yoghuiBer
fen
GERT-JAN O^rste
men
in a
vri
var
jj de
lehoi
dar
kent dat niet dat LeidCA1
moet meebrengen Erik
Voorschoten aan te ianc
want anders dan llen
vraagt ook Leiden gtewc
de organisatie. En Hass<
schil tussen het gedrf
en het verlangde bef
vert nog altijd Lei<J
deel op.
Behalve de wedstrijij
sen Nederlandse,
en Engelse toppers i
een dunkwedstrijd, t
van de mini's van El!
een partij tussen Ir™
Trotters op het progf
Het dunkevenemenL^
jaar anders van opz£ za
maal geen (alleen vo|s
kende munt opdrj|er
Amerikanen, maar Lair
uit de Leidse regio di^e
hard door de ring sn>r P,
b v.
Het wedstrijdprogran^ h
er als volgt uit: bvoi
13.00: Den Bosch -
Palace;
15.00: Leiden - OostcfV3'
19.00: Strijd om deM
vierde plaats; frf
21.00: Finale. e
Een toegangsbewijs vrT
wedstrijden kost 12,
50, voor twee wedst^
gulden 50. rfj7e,
MAARTEN N? fjj
ars
Jflic
den
gela
Dio Deegenaars: „Mijn teel
pische Spelen in Los Angeles
gestelde limiet te bereiken. Na
zijn laatste prestaties die de
lichtzwaargewicht via 130 ki
logram trekken en 170 stoten
op een „magisch" totaal van
300 deden belanden, zijn er
voor Deegenaars, om zich een
ticket voor de spelen in het
Amerikaanse te verwerven,
nog „slechts" vijf kilogram
men extra weg te werken. En
hoewel de burgerbrandweer
man van het Marine Vlieg
kamp Valkenburg („Ja, ik heb
daar ook wat trainingsmateri
aal liggen...") het zelf niet zo
stelt, mag worden aangeno
men dat hij die laatste vijf kilo
in de zeer nabije toekomst ook
met zijn halters omhoog zal
brengen. Misschien nog niet in
de eerstkomende competitie
wedstrijd van zijn ploeg tegen
Breda („Van mijn kant wordt
dat een „onderdanige" wed-
niek is nog altijd niet perfe<
strijd"), maar wel in februari
(tegen Den Haag), of anders in
maart, tijdens de EEG-kampi-
oenschappen, waarbij hij ook
nog eens hoopt de eerste drie
te halen. „Want, ik heb na
tuurlijk nog ruim de tijd om
die limiet te pakken, maar
voor mezelf, en voor de voor
bereiding op de Spelen, is het
veel beter als ik binnenkort
mijn plaats in de Olympische
selectie zou kunnen veilig stel-
Grenzen
Het gegeven dat hij in 1984 in
Los Angeles, onverwachte
problemen daargelaten, als
tweede gewichtheffer na le
gendarische Piet van der
Kruk, deel zal uitmaken van
de formatie die Nederland zal
vertegenwoordigen, is er niet
alleen verantwoordelijk voor
1. Daar valt nog het nodige
dat de Leidenaar voorlopig
nog vastgekluisterd zal zitten
aan zijn gewichten. Het feit
dat Deegenaars zijn beste pres
taties nog altijd bijna met de
regelmaat van de klok omhoog
schroeft, speelt bij zijn toe
komstbeschouwing eveneens
een belangrijke rol. „Want dat
is toch wel het aardige van
een zo individuele sport als ge
wichtheffen. Het steeds weer
verleggen van de eigen gren
zen, het steeds weer kijken of
het nog beter kan en dan ook
steeds weer bemerken dat het
inderdaad beter kon, voor mij
is dat een fascinerend onder
deel van mijn sportcarriëre".
Een carrière waarvoor nu vijf-
eneenhalf jaar geleden de basis
werd gelegd. Met een aantal
vrienden besloot Deegenaars
eens een kijkje te gaan nemen
bij LKV De Spartaan. „We
gingen daarheen om wat aan
ian te verbeteren".
ons lichaam te werken, condi
tie opbouwen en daarbij aan
figuurtraining doen. Mijn
vrienden waren er al vrij snel
op uitgekeken, ik niet, het
sfeertje beviel me wel. Daar
om zei ik ook ja op het mo
ment dat Dirk van 't Riet me
vroeg of ik zin had wat aan
gewichtheffen te gaan doen".
Opmerkelijk
Hoewel de start voor Deege
naars-zeker niet probleemloos
verliep („Bij een beetje hurkzit
rolde ik al om, het kostte me
echt moeite om de eerste tech
nieken een beetje onder de
knie te krijgen") en hij nu stelt
„nog het nodige te leren" te
hebben, was zijn eerste echte
optreden in wedstrijdverband
zeer opmerkelijk. Tijdens de
Nederlandse jeugdkampioen
schappen maakte hij als zes
