Leidse neringdoenden vroegen in 1782 om steun voor de handel met Amerikaanse rebellen Mooi mccgcno la CDA en VVD gaan uit van handhaving gemeente Bloemenkweker mag geen slib meer laten storten REGIO LEIDSE COURANT WOENSDAG 8 DECEMBER 1982 PAGINA 5 TIJDENS DE 4e ENGELSE OORLOG ZAT DE HELE REPUBLIEK OMHOOG Vandaag een stukje va derlandse geschiedenis met een Leids kleurtje. Misschien ook wel aardig met het oog op de „bi centennial", de tweehon derd jaar oude vriend schap tussen de Verenig de Staten van Noord- Amerika en wat we sinds de Belgische afscheiding Nederland noemen. We schrijven 1982 en gaan nu twee eeuwen terug, naar 1782, toen niet al leen Leiden maar de hele Verenigde Repu bliek in last was. Midden in de (vierde) Engelse oorlog. Het werd duide lijk, dat de Republiek eens zo machtig niet meer tot de grote Euro pese mogendheden be hoorde. In de voorgaan de Engelse oorlogen (alle eerdere drie binnen drie decennia, honderd jaar eerder) hadden de vere nigde provincies van deze republiek nog flink wat ip de melk te brok kelen gehad. Een enkele keer kreeg de oorlogs vloot die ook nog een kolossale koopvaardij vloot had te beschermen van de Britten op d'r donder, maar vaker deelden onze vlootvoog den, zoals Tromp en De Ruyter, rake en vernede rende klappen aan de Engelsen uit: „Holland" sprak een woordje mee; soms te land maar vooral ter zee. Zo rond 1782 konden we dat wel allemaal vergeten. En wilden onze voorouders, die de roem zagen tanen, nog een beetje het gevoel van glorie hebben, dan gre pen ze terug, naar 1648-49. Toen ontstond de Repu bliek der Verenigde Neder landen, na „deszelfs duur- gekogte Vryheid". Immers, „in de vereenigde gevoe lens van Overheid en Bur gers" had men de „nodige kragten gevonden om een- en magtigen (Spaanse) On derdrukker te wederstaan, een glorieryke taak, onder steund door de stemme van het best gedeelte des Volks". In 1782 was er óok nog zo'n „best gedeelte des Volks", maar er waren ook andere stemmen. De Republiek zat tegen het plafond, onder de vastgewortelde regering van Regenten: Hun Edele Groot-Mogenden, die geen poot meer konden verzet ten sinds „het Britsche Mi- nistery" de vaart op zee lam legde. Daar kwam nog bij, o ellende, dat de stadhouder, destijds bleke Willem V, onverholen sympathie voor de Engelsen toonde, dewijl hij een Engelse moeder had. Republikeinse Regenten en de „bovenlaag", tegen „die van Oranje" met aanhang onder de burgerij. „Het per fide Albion", het trouwelo ze Britse Verenigd Konink rijk, kon van alle achtbare, machteloze, verenigde pro vincie-Heren opvliegen. Krankzinnig: die Engelsen hadden ooit zelfs geëist, dat Hollandse schepen op zee de Britten het eerst met de vlag moesten groeten! En dan had je de Acte van Na vigatie: geen buitenlands schip mocht goederen naar de Britse eilanden vervoe ren. Laat staan de Hollan ders. Een marteling voor ons, als de „Chinezen van Europa". Kolonisten Nee, dan lag er meer toe komst aan de overzijde van de Atlantische Oceaan. Dui zenden kilometers verder. Daar waren Britse kolo niën, langs de oostkust van Amerika, om allerlei rede nen in opstand gekomen te gen Zijne Britse Majesteit. Het leek er zelfs op, dat die kolonisten (overigens met steun van Pruisische „advi seurs" en geestdriftige Franse „republikeinen avant la lettre", zoals La fayette), de strijd in hun voordeel gingen beslechten. Daar zat voor de Republiek vol Hollanders brood in. Hun Edele Groot-Mogen- den begonnen zich in de handen te wrijven en ban den aan te knopen met de rebellerende jongens van Washington en Jefferson en Adams en Franklin, die de Roodjassen van koning George bevochten. Nu kon je een zonneklaar vrijheidslievend streven, het ploeteren van anderen naar onafhankelijkheid, best wel ondersteunen, maar dan moest er toch eerst brood op de plank van de uitdrogende Hollanders komen: handel met „Het Vereenigd-Noord- America". De Hollandse kooplieden zaten te pope len. De opperste Regenten hadden, vooruitziend, al ei eren voor hun geld geko zen, maar de machtige ste den in de provincies, met netzogoed regenten in hun „regering" (en daar was nog steeds de Stad Leyden bij), hadden een zware stem in het besturend landelijk kapittel. Die steden moes ten erachter staan: als één front opereren! En daar heette het bestuur, onder de John Quincy Adams, eens student in Leiden en Amerikaan se gezant in ons land. Van 1825 tot 1829 was hij de zesde president van Amerika. één noemer: de "Edele Groot-Achtbaarheden, die van de Groote-Vroed schap", in het onderhavige geval die „der Stad Ley den". De H.H.Burgemeeste- ren op regentenbasis. De markt was verkend, in tussen, en de verenigde voorlopers van de Kamer van Koophandel waren pa raat. Daarom verscheen, halverwege 1782, een „Re- queste van Fabriqueurs, Kooplieden en Trafiquan- ten der Stad Leyden". On dertekend door bijna hon derd neringdoende sympa thisanten, die „Uw Ed- .Gr.Achtb." benaderden met „eene eerbiedige Bede, omme te obtineeren het aangaan van Commercieele Verbintenissen met het Vereenigd-Noord- America". Of de Burge- meesteren de Resolutie vi Hun Ed.Groot-Mog." zoi den willen ondersteunen t het „daar heen te dirigeren, en daarop ten sterksten te insteeren, dat de Heer Adams als Gezant van Vereenigde-Staaten a America ten spoedigsten bij Hun Hoog-Mog. mogte wor den geadmitteerd en er kend". Gezant John Quincy Adams werd, wat later, inderdaad de eerste „Amerikaanse" ge zant in Holland, en a 1825 tot 1829 was hij de 2 de niet geheel succesvol le president der V.S. Stu deerde eerder, onder ande re, in Leiden. Gedenken we hem bij deze „bicentenni al", die het merendeel der Amerikanen en Nederlan ders vrijwel koud laat. Het is zolang geleden. Je zou moe van worden. De Ame rikanen, als onze vrienden en bevrijders in het jaar 1945, zijn ook alweer verge ten. Europeeërs hebben er schijnbaar graag „vijanden" bij, als de wind uit een an dere politieke richting waait.- Maar goed, de „Supplian ten" „samen met alle regt-geaarde Ingezetenen, die het jegenwoordig tydge- wricht beschouwen als een der roemryksten in de Ge schiedenissen van ons lieve Vaderland" van 1782 Leiden huilden, met hun intenties en koopwaar bijna op de loopplank van het schip naar de Nieuwe We reld, bij de Burgemeesteren (die buiten de stadhouder rekenden en daarbij nog ge noeg kwaad van de prins wisten) eens goed uit. Ze wilden slechts het „dadelyk De vismarkt in vroeger jaren toen de Hoog Achtbare Heren van de Groote Vroedschap al met „Amerika" te maken kregen. genot van den Handel met het Vereenigd-Noord-Ame- rica te verzorgen". Echter Brittannië, ,,'t Hof van Londen", zat ertussen, even buitengaats al. Met vervaarlijke oorlogsbodems, die de afkalvende Repu bliek in het ootje namen en gaten sloegen in de VOC, de Verenigde Oostindische Compagnie. De Leidse kooplieden briesten hon derd uit: „geroofde bezittin gen van de Staat; schade loos-stelling der onmeet- baare verliesen, door den onverwagten en trouwloose aanval van Engeland aan de Hollandsche Natie in 't gemeen, aan de Supplianten in 't byzonder, veroorzaakt; Ons Gemeenebest, over- heersching van Engeland (een steeds groter wordend „Common wealth") over de andere Zeevaarende Vol ken; verbreeking eindelyk van het juk, 't .welk Groot- Britannien onze Vlag heeft willen opleggen om de haare op de Noordzee, als den zetel haares Gebieds, te eerbiedigen; moedwil van 't Hof van Lond,en zelve...." Het request ging, in alle eerbied, verschuldigd aan „Uw Ed.Groot-Achtb.", zes lange pagina's A4 door; met het gereken van de boek houders op de achtergrond. En met in het achterhoofd de „engagementen, nu eerst met het Hof van Vrankryk aangegaan, en die door onze Republyck, de heiligheid haarer Verbintenissen ken nende en eerbiedigende, niet geschonden zullen worden...." Maar dan moest ook wel de Alleen-Heerse res van Rusland, „die Vor stinne" (zou het Catharina zijn geweest?..., wie het weet, mag het zeggen), even overtuigd worden van het venijn van 't Hof van Lon den. Enfin: het was aandringen op een „Commercie-Trac- taat" met die Mogend heid" in spe het onaf hankelijke Noord-Amerika. Ze verbeten zich luide, de voorlopers van de Chambre de Commerce en Hollande: „de bittere vrugten ge smaakt hebbende van den staat van weerloosheid, waarin de Hollandsche Vlag zig bij aanhoudend heid heeft bevonden;... ge volgen van den onvoorzie- nen vyandelyken aanval van 't Britsche Ryk op het smertelykst zyn ontwaar worden en nog voelen. Stremming der' Commercie, als aan de roof- zugt van een plonderzieken Vyand geheel overgelaaten en van alle bescherming hoegenaamd beroofd". Leiden Hoe dan ook; het was alle maal veel erger dan een ontregelde Leidse binnen stad anno 1982. Dat meende men althans. Terecht. Daar om meenden circa honderd fabricerende en manufactu- rerende en sympathise rende Leidenaars („com- merceerende Imgezete- nen") van de regenten ge daan te krijgen, dat mister Adams gezant zou worden, en dat „de activiteit van 's Lands Marine en de be scherming van den Koop handel en Zeevaert, als alle verdere maatregelen ten al- gemeenen nutte dienstig zullen zyn tot voorspoed van het lieve Vaderland, mitsgaders tot bescherming van deszelfs duur-gekogte Vryheid. ,,'t Welk doende, enz.... en was geteekend..." door ongeveer honderd Leidse verontrusten (dié misschien ook de Franse re volutie al zagen aankomen) en Amerikaans gezinden. Ik noem er een paar: De Wed.Nic. van Peene en Zoon, Abraham Musketier en Zoonen, Simon Prins, Jan Sandra en Zoon, Paulus Clos en Leembruggen, Joannes de Poorter, Tilburg Bucaille en Comp., Jacob Meerburg, Karei de La Leyne, Jan de Kruyff, Pie- ter en Joost van Poot, C. van Staveren en Zoon, Ja cob en Abm Le Poole, Dirk Keun. Joh. la Lau, Jan Pro- voo, Adriaen de Poorter, A. Hemerik, Jacobus van Al kemade, J.M.Petiet, Chr. Fr. Ruppe, Paulus du Rieu en Zoon, en Aarnout Par- mentier, e.v.a. Mede aan hen, hebben we nu die „Bi- centertnial" te danken. Toch een keerpunt in de geschiedenis: niet meer de Hollanders, maar de Britten „roeiden" de golven. Onge veer tot aan 1945. Ook daarna ging een „empire", een keizerrijk, ten gronde. Maar ze teren er nog steeds op. Ondanks „verontrusten de" berichten van buiten landse correspondenten. Vertel mij wat; over die (dubieuze, maar nog steeds glorieuze) „verarmde" ba kermat van een bescha ving... Britten krijg je nooit klein. Never. S HERINDELING ZOETERWOUDE ZOETERWOUDE Zo wel CDA als VVD gaan uit van het behoud van Zoeterwoude in huidige vorm en samenstelling. De delegatie van Progres sief Zoeterwoude zit voor een belangrijk deel ook op die lijn, maar ziet een sa menvoeging met Stomp- wijk wèl dichterbij dan de christen-democraten en de liberalen. Op 15 de cember zal de gemeente raad een voorlopig stand punt moeten innemen ten aanzien van de herinde ling. Alle partijen zijn het het er wèl over eens dat dan getracht zal moeten worden tot een eenslui dende beslissing te komen die wordt gesteund door de gehele gemeenteraad. Het is nog altijd niet duidelijk of alle gemeenten na herinde ling minimaal 10.000 inwoners moeten tellen. Volgens de VVD is het getal slechts een klein stukie in de gehele puz zel die de gemeentelijke herin deling is. De liberalen bena drukken de functie van Zoe- tèrwoude als bewaker van de groene buffer tussen Zoeter- meer en Leiden. Volgens het CDA heeft Zoe terwoude geen behoefte heeft aan een herindeling. De herin deling past volgens de chris ten-democraten niet in de kleinschaligheid die wordt na gestreefd. Volgens het CDA verkeren de gebieden waar men de gehele procedure ach ter de rug heeft veelal in een weinig rooskleurige positie. Volgens Progressief Zoeter woude staat behoud van de huidige kleinschaligheid en het karakter van een groene gemeente alsmede de handha ving van de historische band tussen dorp en Rijndijk voor op. De progressieven houden er echter rekening mee dat straks de hogere overheden op politieke gronden uiteindelijk anders zullen beslissen dan de gemeenten willen. Optimisme Voleens burgemeester A. Hou- dijk is het criterium van 10.000 inwoners niet meer dan een beginsel. In het provinciale be leidsplan 1982-1986 wordt de grens van 10.000 inwoners niet genoemd, terwijl tevens het hoofd van de Directie Binnen lands Bestuur van het ministe rie van Binnenlandse Zaken heeft gemeld dat de veelbe sproken grens slechts als een uitgangspunt moet worden ge zien. Volgens wethouder Van der Heijden is er echter geen reden tot optimisme ten aan zien van het getalscriterium. Bij alle partijen overheerst de angst voor een aantasting van de financiële positie van Zoe terwoude. Volgens burgemees ter Houdijk mag Zoeterwoude er niet op achteruit gaan. Hoe dan ook moet getracht worden te voorkomen dat Zoeterwou de een zogenaamde artikel 12 gemeente wordt, onder curate le van het Rijk komt en dan als het ware door Den Haag wordt bestuurd. Ook moet worden vermeden dat Zoeter woude wordt gedwongen de belastingen tot een onaan vaardbaar niveau op te schroe ven, aldus Houdijk. LEIDEN Ondertrouwd: J. P van Oosterhoud en M. E. Sjardijn; M. Ph. Keesom en E Langenberg; A. N. den Os en H. W. Kromhout; N. van den Eijkel en D. A. F. Idenbui ■rWeijden; R. van der Linden en J. I. Moes; P. R. Ladru en E. Lambrechts. Geboren: Leyla d.v. B. El Bonne en G. M. Brand; Hendrik Johannes z.v. H. Brugman en J.M. Sierat; Laura Michelle d.v. F. Du Prie en W. Haas noot; Daniëlle d.v. C. M. Guijt en J. Elisabeth d.v. A. H« Hara Heieen d.v. P. J. van Amers foort en E. C. M. Dijkerman; Marjan d.v. C Berkheij en J. van Duijn; Ire ne Maria Elisabeth d.v. J. C. van Buuren en C. Ouwerkerk; Richard z.v. T. de Leef en M. C. van Zeist; Ralph Thurstan z.v. G. L. Buijs en M. A. Home; Chantal Leoni d.v. L. van Beelen en L. E. Houwaart; Ri chard Gerardus Simon z.v. J. W. D. Boelee en C. W. de Roo; Bianca d.v. A. G. van Asten en M. Plesman; Mar- tine Marieke d.v. F.J. Teuling en T. A. M. Op den Kelder; Nathalie d.v. C. van Keeken van M. de Boer; Vera d.v. H. C. Batelaan en J. L. M. Olst- hoorn; Hella Johanna d.v. J. M. Hooftman en W. J. Bruins; Peter Bas- tiaan z.v. C. F. A. Sier en C. Heek; Cornelis Jacob z.v. J. Korbee en J. P. Smit; Josien d.v. H. Hogewoning en J. Veldman; IJsbrand z.v. J. Guijt en en G. I. d.v. R. de Jon en Miranda Briggita De kleine moeite van het opgeven van een nieuwe abonnee wordt graag beloond met deze 24 karaats vergulde miniatuur balpen, die gehangen is aanl een sierlijk kettinkje. van de Leidse Courant Postcode/Plaats Betaald wordtper maand (met automatische afschrijving) per kwartaal Stuur een miniatuur balpen naar: Naam Plaats/Postcode. Telefoon Stuur deze bon in open envelop - geen postzegel plakken - naar: Leidse Courant, Antwoordnummer 10070, 2300 VB Leiden. VOORSCHOTEN De provincie en de gemeente Voorschoten willen dat de bloemenkweker J.C. Hendriks geen slib meer laat storten op het weiland achter het plantencentrum en kwekerij aan de Rouwkooplaan in Voorschoten. Provincie en gemeente hebben daar niet dezelfde argumenten voor. De provincie heeft te maken met de nieuwe afvalstoffenverordening, die bepaalt dat slib niet zomaar meer op stukken grond kan worden opge slagen. Dit in verband met mogelijke verontreinigingen die zich in het slib bevinden. De gemeente Voorschoten, die overigens verder weinig te zeggen heeft in deze zaak vindt dat er al meer dan genoeg slib op het weiland ligt. Dit met het oog op de toe komstige woningbouwplannen in de wijk Starrenburg, waar voor de grond eventueel zal worden aangekocht. De heer Hendriks heeft zijn terrein tegen vergoeding beschik baar gesteld aan een aannemer, die het slib uit de Haagse grach ten baggert. Ongeveer 10 jaar geleden heeft hij in het kader van de verordening bescherming landschap en bodem een vergun ning gekregen om slib op zijn terrein te laten storten. Provincie noch gêmeente zijn echter niet bereid om deze vergunning te verlengen. De heer Hendriks is daartegen in beroep begaan. Vandaag werd het beroep door de Tweede Kamer uit de com missie Arob (Landschapszaken) behandeld. Als de commissie het beroep verwerpt de uitspraak hierover zal nog enige tijd op zich laten wachten zal de eigenaar er voor moeten zorgen dat het terrein, waar nu bergen slib liggen wordt geëgaliseerd, afgevlakt en eventueel afgedekt. Eventueel moet het slib worden verbrand als mocht blijken dat er zich schadelijke stoffen in bevinden. Dat zal binnen een jaar na de provinciale beslissing moeten gebeuren. De gemeente Voorscho ten heeft de grond voorlopig nog niet nodig. Op deze plaats is de tweede fase van de woningbouw in Starrenburg gepland. De eerste fase van dat plan zal aan pas bod komen als de wijken Bijdorn en Noord Hofland ziin voleebouwd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 5