inalë Ab Fafié een te bescheiden stand-in Gerald Vanenburg heeft nu óók een grote mond Malta en de reiskoorts van Rijvers t£CHT Soldaat Gerald °Viburg geeft vanuit de '^la-kazerne van 's Herto- ej)sch telefonisch aanwij- n. „Camera Obscura- no 76, hoor", klinkt het. -JJtrecht, de wijk Over- meldt hij verder. En Bimoet-ie weer, op zoek ?ezijn dienstmakkers met rctij het (militaire) veld in nj Héél Overvecht blijkt ^Ps avonds uit Dreven te Jen, misschien wel hon- er Zonder geluk vaart nie- inl wel en met dank aan >r kuierende bejaarde da- "k wordt „huize Vanen- jT in dit doolhof toch eer- Jevonden dan verwacht. ir de deur van de eerste etage, ei) prijkt het naambordje Va- 3Sirg. We moeten echter een droger zijn, meldt moeder Va- ojrg. Twee trappen verder, no rejjkt de overige familie te wo- eifi zus Vanenburg wijst ons de ,afamer. Gerald Vanenburg, iej „alternatieve" rechtsbuiten tfiorgen in de uitverkochte Feyenoord ontmoet, is er nog ;l«Hij moet even een paar jon- mnaar een wedstrijd voor het >rire elftal brengen, maar hij ilzo", meldt zij, om even later lalis te verlaten, eifel aanwezig is wat klein grut ie|et vrouwelijk geslacht. Een lijfusjes en nichtjes van Ajax' ilje in spe kijken aandachtig ïbfle video, waarop John Tra- ;nin Saturday Night Fever de rol mag spelen. Terwijl de ;lanken en de kindertjes door _jis dansen, stormt Gerald Va- |rg het huis binnen. Gooit zijn Js (met BMW-hanger) op tafel "•viseert een verdieping lager nljaan praten. Als de luid blaf- ze hazewindhond naar een an- lekamer is verwezen, blijkt de erlaar inderdaad aanmerkelijk he. ngl Vanenburg, nog geen 1,70 rjen met zijn 64 kilo een licht zit op de vaderlandse voetbal- i, schuift een fors zitmeubel r"Jet is een paar dagen nadat n-het Amsterdamse stadion De ende complete defensie van FC dWu met zijn trukendoos kennis ;elaten maken. En heel (Studio) ïlninnend Nederland heeft ;rmds mogen meegenieten. Ze- :rien de beminde balgoochelaar •es rechts in de hoek van' het artiank zij twee simpel ogende •rewegingen tussen drie stadge- ig wegschoot, nét nadat hij legaal via een aantal minder eielijke schijnbewegingen twee ilie Utrechtenaren te kijk had de njeen twee weken nadat bonds- bij Kees Rijvers hem voor het •allands elftal voor de interland Frankrijk heeft gepasseerd in electie, stelt Vanenburg na melijk zijn kandidatuur voor ands meest prominente keur- „Ik speel eigenlijk de laatste veken al weer vrij sterk. Na- voor de eerste keer dit sei- pdoor Aad de Mos werd gepas- "j gaat het weer goed met hie", erbart hij zijn opvallende vorm- P^g. el \sch devorig seizoen natuurlijk alle- lijerg snel gegaan. Elke week *»i, het leek allemaal zo logisch. efde een beetje in een roes. it(t seizoen werd ik het me alle- af bewust en toen ik er dus werd gezet, begreep ik ook Niets minder dan de eerste plaats in de ere divisie staat morgen in stadion Feyenoord op het spel in het duel tussen Feyenoord en Ajax. Dit duel gold de laatste jaren voorna melijk nog door sentimenten als topper van het seizoen. Dat is morgen in een volle Kuip dus anders. Daarom op deze pagina interviews met Gerald Vanenburg, bij Ajax uitgroeiend tot één van de meest opvallen de figuren, en trainer Ab Fafié, die bij Fey enoord ondanks alle successen in de scha duw van Hans Kraay is gebleven. ZATERDAG 27 NOVEMBER 1982 wel waarom. Ik speelde niet dwin gend genoeg, speelde in het eerste van Ajax en als ik in moeilijkheden kwam. schoof ik het balletje ge woon breed". Met alles opzij plaatsen, haalt Ge rald Vanenburg de top niet en dat weet hij. „Ik speel nu doelgerich ter. Heb er al acht gemaakt, maar het kunnen er dit seizoen twintig worden. Dat moet gewoon lukken. Ik ga nu wel langs mijn tegenstan der, want alleen het doel is belang rijk. Die achterlijn zoek ik echt niet altijd op, als ik er goed voorsta schiet ik liever zelf. Ik durf nu ook meer om een bal te vragen. Als je alleen maar meespeelt en geen bal len krijgt, heb je geen goede wed strijd achter de rug. Alleen bij veel balbezit kan dat mogelijk zijn". „Ik haal de ballen desnoods zelf op. Durf ook mijn mond open te trek ken. Vorig seizoen heb ik niets ge zegd, durfde dat niet. Alleen de ve detten hadden een grote mond. Ook toen ik er pas bij was ja. Op de trainingen werd wat afgescholden. Daar is nu verandering in geko men. Ook als Johan Cruijff de bal niet op tijd, of helemaal niet plaatst, zeg ik daar wat van. Dat moet toch kunnen". Drietal De naam Cruijff, Ajax' ..verlosser", valt al snel. Begrijpelijk ook, want juist hij stond aan de basis van de wedergeboorte van Ajax én de op-, komst van het jonge drietal Vanen burg, Rijkaard, Kieft. Terwijl de laatste twee nog dagelijks kunnen profiteren van Cruijffs adviezen op de trainingen, is Gerald Vanenburg wat dat betreft voorlopig voor zes tien maanden uit de boot gevallen. Hij dient sinds vier weken het va derland en tijd voor regelmatige trainingen is er niet. „Mijn leven ziet er nu inderdaad anders uit", zegt de infanterist. „Ik baalde aanvankelijk verschrikke lijk van dienst. Toch moet ik zeg gen, dat ik me al wat meer ga thuis voelen. Ik ga nog wel elke dag naar huis, maar we moeten ook weer om twaalf uur binnen zijn tijdens de opleiding. Ik doe gewoon aan alles mee, ook wachtlopen, ja. Maar de ipedewerking is prima. Voor het spelen van wedstrijden krijg ik ge woon vrijaf. Verder ben ik natuur lijk vooral voor mezelf bezig. Als we een Coopertest hebben, loop ik die natuurlijk in het belang van Ajax en niet van het leger. Verder train ik tweemaal in de week bij FC Den Bosch". „Het contact met Ajax en dus ook met Cruijff is inderdaad minder nu. Ik zie de jongens in het weekeinde. Toevallig heb ik nu deze week een keer wacht (waar door Vanenburg zich donderdag al bij Ajax heeft kunnen voegen, dat vandaag in trainingskamp is ge gaan, red.). Toch denk ik niet dat het een erg groot nadeel is dat ik niet meer tweemaal per dag train. Ik heb vorig seizoen veel geleerd van Cruijff, maar ook van Wim Jansen. Maar je kunt natuurlijk ook te véél leren in een korte pe riode. Ik heb nu de tijd alles rustig in me op te nemen. En ach, van wie heeft Cruijff het eigenlijk alle maal moeten leren? Hij heeft het toch ook zelf moeten doen", klinkt het zelfbewust. Hoewel Gerald Vanenburg voor een achttienjarige al verschrikke lijk veel heeft meegemaakt drie interlands, een snelle carrière bij alle andere vertegenwoordigende teams en een vroege entree in het eerste van Ajax is hij een gewo ne jongen gebleven. „In dienst merk ik, dat mijn leeftijdgenoten tegen me op kijken. Ik doe echter normaal. Ik ben toch gewoon het zelfde gebleven. Natuurlijk veran der je wel een beetje. Ik ga bij Ajax veel met volwassenen om. Ik denk dat mijn groei als voetballer en die als mens parallel lopen". Hoewel Vanenburg het duidelijk als „leuk" ervaart in Ajax te spe len, weet hij dat de weg nog lang is. „Ik ben nu misschien een talentje, een zesje. Maar moet straks een topper worden, een tien. Dat gaat nog zeker drie, vier jaar duren. Maar ik werk er wel aan dat zo snel mogelijk te realiseren. Bij Ajax, ja. Ik denk dat je daar het beste kunt gedijen. Ik weet echt r\iet wat er met me was gebeurd als ik een paar jaar geleden voor FC Utrecht had gekozen. Ajax doet me in elk geval goed". „Aan een carrière in het buiten land denk ik nog niet. Ik gok voor lopig wel op het voetbal. Ik heb vo rig jaar iets aan een middenstands diploma gedaan, dat bleek met voetbal toch een te zware combina tie. Ik heb nog tijd zat om iets aan een studie te gaan doen. Ik heb ge woon een keus moeten maken en dat was duidelijk Ajax". „Ik weet verder ook dat de mensen in Europa mij nog niet kennen. Ge rald Vanenburg? Leuke naam, zul len ze hoogstens zeggen. Het is ook Gerald Vanenburg: „Cruijff heeft het toch ook zelf moeten doen". jammer dat we voor de Europa Cup door Celtic zo snel zijn uitgescha keld. Ik weet zeker dat we nu van die ploeg zouden winnen. We heb ben er in elk geval heel veel van geleerd". Grote waarde Waarom juist hij van het eerder ge noemde drietal talenten van Ajax dit seizoen het meest nadrukkelijk toont over de nodige capaciteiten te beschikken weet hij niet. „Kieft heeft nu een vormcrisis, zeggen de mensen. Maar hoezo? De mensen staan onmiddellijk met een oordeel klaar als onze spits een paar keer niet scoort. Willem is echter van grote waarde. En Rijkaard is pas verhuisd, heeft het daar misschien moeilijk mee. We praten eigenlijk niet over dit soort zaken. Iedereen is wat dat betreft misschien toch te veel voor zichzelf bezig". Vanenburgs contact met Ajax be perkt zich trouwens toch louter tot het voetbalgebeuren. Het Ajax- sfeertje, dat na een wedstrijd nog langdurig in de bestuurskamer ge stalte krijgt, spreekt hem niet aan. „Ik ben er nog nooit geweest", zegt hij. En dan springt voor het eerst vader Vanenburg, vroeger een bik kelaar in Paramaribo, op. Hij: „Ik heb gezegd: Gerald, doe net als Tscheu. Voetballen, omkleden en tas op je schouder. Alles in de kof ferbak en wegwezen". Zo handelt Gerald Vanenburg dan ook. „Ik ga altijd direct door naar Utrecht. Meestal gaan we op zondag name lijk nog ergens heen. Met mijn ka meraden op stap. Die contacten wil ik toch graag aanhouden". Moeiteloos Alle andere zaken die zich rond zijn aanstaande vedette-positie af spelen, neemt de voetballer aan wiens trucs Harry Vermeegen vo rig jaar nog een aparte uitzending wijdde, op de koop toe. De contac ten met pers en fans, hij handelt ze moeiteloos af. „Ach, wat er over me wordt geschreven, interesseert me niet zo veel. Als ze vinden dat ik slecht speel, dan moeten ze dat maar schrijven. Geeft niet. En die fanmail. Ik krijg wel zo'n vijftien brieven per dag. Als die mensen al les van me willen weten, dan moe ten ze dat toch zelf weten. Maakt me ook niets uit". Het feit dat Gerald Vanenburg zich over de meeste dingen niet al te sappel maakt is wellicht ook zijn grote kracht. Zo accepteerde hij ogenschijnlijk ook zonder moeite het passeren door Rijvers voor de confrontatie met Frankrijk. „Rij vers, wil met de jeugd verder. Er zijn nog meer jonge jongens, die wil hij natuurlijk uitproberen. Kijk, het Nederlands elftal is natuurlijk hart stikke leuk. Het hoogst haalbare. Maar Ajax is toch het belangrijkste. Daar speel ik minstens vierendertig wedstrijden per seizoen voor. In Oranje kom je hooguit acht keer per jaar uit. Een simpele rekensom verklaart dus mijn voorkeur. Ove rigens. natuurlijk vind ik het ook niet leuk, dat Rijvers kennelijk al zo veel van de jeugd verlangt. Maar ja Hier zwijgt de spreker, het moge duidelijk zijn: uit de mond van Vanenburg geen keiharde kri tiek op de soms vreemde fratsen van de bondscoach. Hoewel hij ze ker zo zijn eigen gedachten over Rijvers moet hebben, kiest Vanen burg met het oog op zijn eigen car rière duidelijk voor voorzichtigheid en zijn eigen toekomst. Feyenoord Opvallend lang duurt het eigenlijk voordat de confrontatie met Feye noord ter sprake komt. Wie krijgt hij tegenover zich, Sjaak Troost of Ben Wijnstekers? „Het maakt me echt niet uit. Iedere voetballer heeft zijn zwakke kanten. Die pro beer ik uit te buiten. Bang voor de harde tackles van Wijnstekers? Nee, waarom. Ik ken hem van het Nederlands elftal. Ik geloof niet dat hij bewust iemand de grond in zal schoppen. Ik zal alles proberen te ontwijken en als het moet ben ik niet te beroerd zelf mijn mannetje te staan. Daar kan hij echt op reke nen". Voor Gerald Vanenburg is het z'n tweede Feyenoord-Ajax. „Een volle Kuip doet me toch wel wat. Maar ik heb het in het vorige seizoen al meegmaakt, het is niet nieuw meer. Ik denk ook dat we winnen. We hebben een sterke ploeg. Feye noord is heel anders. Ook wel goe de voetballers, maar toch Ruud Gullit heeft het daar niet makke lijk, hè. Ik denk toch dat hij een man als Cruijff mist. En die hebben wij toevallig wel". Voor de zoveelste keer, meldt hij dan nog dat ie het geweldig naar zijn zin heeft in Amsterdam. „Het liefst speel ik als centrale midden velder. Zelf het spel maken, maar daar ben ik nog niet aan toe. Daar om vind ik het niet erg als rechts buiten te fungeren. Noodgedwon gen voor Ajax, omdat Ling nu weg is? Ach, zo kun je het stellen als je dat wilt. Ik heb het echt wel naar mijn zin op die plek. Doe het echt niet omdat ik het alleen maar leuk vind om in het eerste te spelen. Trouwens, toen ik nog klein was, speelde ik ook al rechtsbuiten". DENNIS MULKENS CyTERDAM Dinsdag- >nlag in Rotterdam-Zuid. alis guur weer en het re- 'ej Tegen enen heeft de 'r"e westenwind de buien A verdreven en is het e- droog. Het stadion e-noord ligt er kaal en teloos bij. Naast het trai- sjveld staat een twintigtal 0"ïiobielen geparkeerd. ;t:e BMW's en Mercedesen ")n de boventoon. Binnen >pde warmte als een klam- J5leken over de bezoeker p. Het is lunchpauze in de a®. In het spelershome han- in afwachting van de Idlagtraining, Wim van Til, Hiele en Michel Valke Jgl verveeld in de gemak je stoelen. Hongkong is jl^espreksonderwerp. Of ze n.raag heen willen wordt ieduidelijk. In een vertrek- s*n de andere kant van de r"| staat Peter Houtman eJ)r een pingpongtafel. Zijn ,nlelingen verraden ook bij te bezigheid een killersin- ett. Opvallend verschijnsel: [3 van de tafeltjes in het _!rshome wordt bezet door ^[tende voetballers. slag één. Ab Fafié daalt de ;®af die de een etage hoger lig- kantoorruimtes verbindt met "gane grond. Een stevige hand- V een oprechte glimlach trekt L zijn open gezicht. Gekleed in ®lordige trainingsbroek en een 'jeurd voetbalshirt gaat hij 1 naar zijn kleedkamer. Aan de ~J hangt een dozijn voetbal- r"tjes. Van amateurclubs voor- gtlijk, maar ook één van Ips- Ab Fafié: „Ik moet maar op mijn prestaties worden beoordeeld. En die zijn goed". Assistent Kraay wil over vijf maanden eerste man zijn wich Town en één van Juventus. Treffender zou de werksituatie van Ab Fafié bij Feyenoord niet kun nen worden getypeerd. Pendelend tussen het hoogste niveau en aan zienlijk bescheidener omstandighe den. Ab Fafié, bezig aan zijn derde sei zoen in de Kuip, lijkt een weinig benijdenswaardige job te hebben: door de week bezig met veldwerk en ondergeschikt aan Hans Kraay, in het weekeinde de verantwoorde lijke man op de bank en p.r. bedrij vend na afloop van de wedstrijd. Fafié ontkent dat deze situatie ver velend is. „Ik vind het nog steeds een eer en een geweldige ervaring Feyenoord I te coachen", is zijn veelbetekenende verklaring. Ruim drie jaar geleden traint Ab Fafié de Rotterdamse amateurclub CVV. Werkzaam als uitvoerder in een schildersbedrijf 'studeert hij voor zijn hoogste trainersdiploma en loopt stage bij Feyenoord, de club die hij twintig jaar geleden op 22-jarige leeftijd verruilt voor Kurt Linders Xerxes-DHC. Op advies van Vaclav Jezek wordt hij defini tief door Feyenoord binnengehaald als trainer voor de jeugd. En na twee seizoenen volgt dan door de ziekte van Kraay zijn promotie tot coach-in-het-weekend. T Voorgeschiedenis De voorgeschiedenis is bekend. Feyenoord speelt een toernooi in Kassei, Kraay wordt onwel en Fa fié, die op eigen gelegenheid naar West-Duitsland is gereisd, wordt coach. Een situatie die sindsdien voortduurt. En naar Fafié's over tuiging het eind van dit seizoen wel zal halen. „In elk geval zo lang de resultaten goed blijven", meent de stand-in op zondag (of zaterdag) van Kraay. En de resultaten van Feyenoord deze competitie zijn boven ver wachting goed. Vandaar ook dat Fafié nog steeds in de schaduw vertoeft van Kraay. „Want waarom zou ie veranderen als het goed gaat?vraagt hij. Toch zijn er momenten geweest waarop het lijkt mis te gaan met de toch wat merkwaardige construc tie, met een niet bij de wedstrijden aanwezige hoofdcoach, die wel tus sen de duels in de touwtjes in han den heeft. „Maar sinds Kraay en ik na de wedstrijd tegen AZ '67 op 26 september een goed gesprek heb ben gehad is het organisatorisch al lemaal behoorlijk goed verlopen. Natuurlijk zijn er altijd wel kleine dingetjes die niet helemaal zo gaan als zou moeten. Maar dat heb je overal". Het is duidelijk: Ab Fafié wenst eventuele „vuile was" niet buiten te hangen. Hij wil tenslotte hogerop als trainer. Hoewel. De man in de schaduw heeft het zeer naar zijn zin in de Kuip. Hij neemt de „fi nancieel behoorlijke stap terug" graag op de koop toe. „Want", zegt hij, „waar vind je zo'n ambiance als hier? Nergens toch! Niks ten nadele gezegd over de positie van A-trai ner bij een club als Heracles. Maar dan zit je hier als assistent toch be- Geen moeite Ab Fafié heeft er dus naar zijn zeg gen geen enkele moeite mee in de week op het tweede plan te acte ren. Dat heeft wellicht veel, zo niet alles te maken met zijn aard en in stelling. Fafié, die tot een kniebles sure een eind maakt aan zijn actie ve carrière een gedegen linksback is („die zijn gebrek aan snelheid keurig weet te verbloemen") bij Xerxes- DHC en PSV, is namelijk te bescheiden. Sommigen zouden hem zelfs gebrek aan persoonlijk heid kunnen toeschrijven. Fafié weet dat. Maar doet er geen enkele moeite voor zijn aard te verloochenen. „Ik ben die ik ben. Ik blijf gewoon mezelf. Die opval lend lange jassen bij sommige colle ga's en die bla bla die soms wordt uitgekraamd, daar prik ik wel doorheen. Vooral, nadat ik een paar keer heb gezien wat voor on zekerheid er achter schuil gaat. Het is meestal een facade die wordt op getrokken. Ik doe daar niet aan mee". Is echter Fafié's bescheidenheid geen handicap in de uitoefening van zijn vak, waarin al of niet ge maakte autoriteit als gemeengoed wordt beschouwd, ook door spe lers? „Ik moet maar worden beoor deeld op mijn prestaties", vindt Fa fié. „En als die goed zijn doe ik het kennelijk ook goed". Geen twijfel En dat Feyenoord, dat zoals bekend morgen zijn koppositie- verdedigt tegen Ajax, het aanzienlijk beter doet dan vorig seizoen lijdt zoals gezegd geen twijfel. Fafié kent de oorzaken. De problemen met Stephan, het verminderde over wicht van Jezek en verzadiging bij bepaalde spelers leidden vorig sei zoen tot Feyenoords slechtste jaar sinds mensenheugenis. Geen Euro pa-Cupvoetbal, ver teruggelopen belangstelling en dito recettes een weinig bemoedigend beeld bij het begin van dit seizoen. „We zijn nu mentaal veerkrachtiger, defen sief rustiger en gedisciplineerder dan vorig seizoen", meent Fafié. De nieuwe trainer (Kraay) en een drietal nieuwe spelers (Valke, Gul lit en Houtman) zorgen volgens Fa fié voor dat nieuwe elan, dat Feye noord in elk geval Europees voet bal moet opleveren. Die doelstel ling is inmiddels bijgesteld. „Een vierde of vijfde plaats was het doel", aldus Fafié. „Maar nu het zo goed gaat moet de tweede plaats haalbaar zijn. Ajax is als ploeg ver der dan wij, die jongens spelen al langer met elkaar. Wij hebben nog wat problemen over de juiste for matie. Bovendien heb je meestal te maken met een vaste wissel, door dat Wim van Hanegem doorgaans slechts één helft speelt. Komende zondag speelt-ie, denk ik, vrijwel zeker de hele wedstrijd tegen Ajax. In zo'n ambiance zal hij zeker doorbijten". Van Hanegem als libero is een „vondst" van Hans Kraay, die de Kromme tegen diens zin in vast op die plek posteerde. Kraay zag dat juist, vaak kwam het voor dat Fey enoord defensief tot een wanorde verviel als Van Hanegem zijn plaats had afgestaan. „Zo langza merhand hebben we echter de for mule wel gevonden", vertelt Fafié. „In onze selectie hebben we drie spelers, die libero kunnen spelen: Nielsen, Stafleu en Duut. Een voor deel is het voor ons overigens meestal, dat de tegenstander zich aan ons aanpast en niet omge keerd". Ook Ajax zal, volgens Ab Fafié, Feyenoord zondag met open vizier tegemoet treden. „We gaan ons niet geheel aanpassen. Wij moeten ons voor 60.000 mensen verkopen. Dan zou het slecht zijn als we op een ge lijkspel zouden gaan spelen. Waar mee ik niet wil zeggen dat ik Ajax onderschat. Ik heb ze afgelopen zondag zien spelen. Zelfs als wij op onze „doppen lopen" zullen we het nog moeilijk krijgen. En als we eventueel met 3-2 zouden verlie zen, maar na een lekkere wedstrijd, is dat geen ramp. Het publiek moet zondag zeker de winnaar worden". Ab Fafié, die ook volgend seizoen nog een contract heeft in de Kuip, zit dus ook zondag op de bank bij Feyenoord-Ajax. Om de keuze van Kraay („Hij hakt altijd de knopen door, als die er zijn") te begeleiden. „Ik doe nu veel ervaring op", zegt de assistent-trainer. „Ik ben over vijf maanden, als het seizoen is af gelopen, rijp om hoofdtrainer te worden. Dat Ab Fafié (41, vader van drie zoons en een dochter - en „gelukkig getrouwd") straks van stand-in voor Hans Kraay diens of ficiële opvolger moet worden zul je uit zijn mond niet horen. Dat ligt maar dit zal geen verbazing meer wekken niet in zijn aard. FRANK WERKMAN Tot voor kort verkeerde ik in de stellige overtuiging dat op Malta slechts aardappels werden ge kweekt. Van die mooie gebronsde, zonder kleisporen en met zo'n lek ker dun schilletje. Patat werd er nooit van gemaakt, daarvoor waren ze iets te duur en bovendien leende de eerlijke Zeeuwse klei bint zich meer voor de smaakpapillen van de doorsnee-Nederlander. Inmiddels weet ik dat er op Malta meer gebeurt. Op Malta wordt ge voetbald. En niet zo zuinig ook, want als ik Kees Rijvers mag gelo ven dan spelen ze daar ergens zui delijk in de Middellandse Zee be paald niet meer op aardappelveld jes. En wat een goede accommoda tie vermag voor een sportman is een iegelijk bekend, de prestaties worden meteen een stuk beter. Binnenkort speelt het Nederlands elftal tegen Malta. Vijf Jaar geleden zou niemand daar wakker van heb ben gelegen. Maar zo langzamer hand begint elke kabouter die de handschoen tegen Oranje opneemt uit te groeien tot een reus. En Neerlands kleinste voetbaltrainer draagt zijn niet geringe steen bij in de opvatting dat Malta niet langer een verzameling aardappeltelers is die in de schaarse vrije tijd op de eigen veldjes tegen een bal loopt te trappen, maar een formatie wel ge trainde, goed doorvoede, technisch en tactisch uiterst bekwame spe lers. Die op basis van hun nauwe lijks te evenaren anticipatievermo gen want op een aardappelveld kan de bal soms gekke sprongen maken een balbehandeling heb ben aangeleerd waar menig Neder lands eredivisievoetballer zich de vingers bij zal aflikken. Op Malta had men met de wed strijd tegen het Nederlands elftal een spiksplinternieuw stadion wil len inwijden. Dat gaat niet door, want vanuit Zeist ontvingen de Maltezer voetbalbestuurders een te legram waarin maar liefst een ton werd geboden om ergens anders te komen spelen. Aken is het uitein delijk geworden, hetgeen de KNVB een ton kostte. Daarmee kocht de KNVB zich voor een ton een kansje om nog even een rolletje te spelen in de aanloop naar het toernooi om de Europese titel. Een zacht prijsje eigenlijk, want reken maar dat het in Aken vol zal zitten op 19 december. Hun reputatie begint Dom Mintoffs voetballers al vooruit te snellen, het angstzweet in Kees Rijvers' handen neemt met de dag toe. En terecht, want Malta mag niet wor den onderschat als tegenstander. Vandaar ook dat Kees Rijvers aan een koortsachtige reis langs de Eu ropese velden is begonnen om Ne derlandse voetballers in actie te zien. In Genua is Rijvers al geweest en het is dat de pont naar Malta net weg was, anders was Rijvers nog even overgevaren naar Dom Min toffs domein om diens voetballende onderdanen aan een nader onder zoek te onderwerpen. De afgelopen week is Rijvers in Parijs langsge- gaan, altijd aardig want Frans spreekt onze bondscoach als geen ander. Op weg terug naar Zeist had hij ook Luik nog even kunnen aan doen, daar spreken ze ook Frans tenslotte. Maar Rijvers kan daar nog wel even mee wachten, het is tenslotte nog geen 19 december. Voor die tijd kan onze keuzeheer ook nog even naar Madrid en op de terugweg langs St. Etienne om een weekje later nog even in Notting ham aan te leggen. Die laatste trip moet Rijvers wel met de veerboot maken, want zijn budget zal na al die reisjes vrijwel zijn opgesou peerd. Als Kees Rijvers dan met al die in den vreemde opererende Neder landse voetballers een goed, maar slechts oriënterend gesprek heeft gehad en ook de betrokken buiten landse bestuursleden en trainers heeft gesproken, zit er misschien nog een klein kansje in dat hij toch naar La Valetta afreist. Want het zou natuurlijk van een onbeschrij felijke kinderlijkheid getuigen als Rijvers niet alsnog zelf poolshoogte gaat nemen in de achtertuin van Dom Mintoff, de zoon van een Bul gaarse scheepskok, die kennelijk op Malta was aangespoeld na een schipbreuk. Direct terug uit La Valetta maakt Kees Rijvers dan zijn selectie be kend voor het sleutelduel tegen Malta. Opvallende namen daarin naast die van de opnieuw uitverko ren Jan Wouters van FC Utrecht: Walter Waalderbos, Eddy Ridder- hof en Wim Woudsma. Als deson danks het duel met Malta geen suc ces wordt zal Rijvers, toch een lief hebber van een lekkere kruimige" met kruidige jus, al of niet met spruitjes, geen aardappel meer door de keel kunnen krijgen. En zeker geen Malta's TINUS L. BUYS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 19