wartellen -Ben stoot
oor naar een vereniging
ran verzamelaars
IET EEN OPNIEUW AFGAANDE MENEER VAN ARKEL EN
DEMAGOGIE DER MINDERHEDEN IN HET ACHTERHOOFD
fond vaartbo ten
iunnen niet onder
iet Gangetje door
t,GIO LEIDSE COURANT VRIJDAG 19 NOVEMBER 1982 PAGINA S
SIDNEY FURIE VERFILMT
ONZICHTBARE VERSCHRIKKING
ENFB wil snelle aanleg
van vijf fietspaden
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
Sidney Furie's ,.The Entity"
past enerzijds in de serie grie
zelwerkjes die Hollywood de
wereld instuurt, anderzijds
heeft de film een plaats bin
nen de reeds films over psy
chologische en parapsychologi
sche fenomenen waarvan bij
voorbeeld „I never promised
you a rose garden" en de ver
filming van .Flora Rheter
Schreibers „Sybil" deel uitma
ken. De laatste films vormen
„entertainment", die uitgaat
van serieuze problemen; de
eerste categorie bevredigt onze
sado-masochistische hang naar
angsten, dingen die we niet
kennen maar waarnaar we ui
terste nieuwsgierig blijken.
Dus gewoon het griezelen-pur-
sang dat we al doen sinds de
Oudheid, de gebroeders
Grimm, Edgar Allan Poe en
Roald Dahl. Furie nïag dan
een goed filmvakman zijn, je
hoeft hem als regisseur ook
niet al te serieus- te nemen.
LIDO I The Entity (12) met
Barbra Hershey. Regie: Sid
ney Furie.
„The Entity" is gebaseerd op
de ervaringen van een Ameri
kaanse vrouw, die alleen-le
vend met haar drie kinderen
opeens overweldigd, bedreigd
en zelfs verkracht wordt door
„iets". Een „entiteit" zoals de
titel zegt, een „onding" zoal
shet in de vertaling heet. Het
grijpt haar niet alleen fysiek
aan, „het" vernielt van alles
rónd haar. Een psychiater gaat
uiteraard in haar leven gra
ven, ontdekt verdrongen sexu-
ele angsten (een vader die
haar „raar" bejegende, huwe
lijken die nooit een echte rela
tie werden, maar de vrouw
perfect gespeeld door Barbra
Hershey gelooft niet in die
behandeling. Ze gaat daarente
gen in zee met een aantal pa
rapsychologen, de wetenschap
die wel (ook in Nederland) een
officiële leerstoel heeft, maar
waaraan een hoop twijfels be
staan. Die mensen zien dezelf
de dingendie Clara Moran ziet:
Verwoestingen, electrische
ontladingen. Wie zin heeft in
een avondje met zo'n „enti
teit": Furie heeft een aantal
„shockers" ingebouwd, die
voornamelijk vanuit de sug
gestie, je de stuipen op het lijf
jagen. Visueel, via het gebruik
van de Dolby-stereo techniek,
en via de acteurs. Feiten of
fantasie? Een psychisch getor
menteerde vrouw die tot mas-
sa-hypnose in staat is? In elk
geval: Gewoon een goed ge
maakte griezelfilm.
LEIDEN/STREEK De
ENFB (Echte Nederlandse
Fietersbond) is van mening,
dat op korte termijn in Leiden
in de regio vijf fietspaden
aangelegd moeten worden.
Volgens de bond moeten de
volgende fietspaden er snel
komen: een fietspad langs de
spoorlijn tussen Leiden en
Warmond, een fietspad tussen
Leiden en Zoeterwoude langs
de spoorbrug over de Zijl. een
fietspad tussen Leiden en de
Vink langs de spoorbrug over
de Rijn, een fietspad tussen de
Vink via station Voorschoten
naar het Horstenfietspad en
een fietspad tussen Leiden en
Katwijk langs het Oegtsgees-
terkanaal.
De ENFB schrijft dit in een
reactie op de plannen van de
provincie Zuid-Holland om
het zogenaamde provinciale
fietspadenplan te wijzigen. Dat
plan werd in 1977 opgesteld.
Om het aan de huidige situatie
aan te passen werkt de provin
cie momenteel aan een herzie
ning van het plan.
Powerlifters
in actie
LEIDEN De powerliftploeg
van LKV De Spartaan komt
morgen weer in actie voor de
competitie. De Leidenaars ont
vangen Luctor als tegenstan
der in het eigen krachtsport-
centrum in de Groenesteeg.
De Leidse ploeg, die om 14.00
uur aan het karwei zal begin
nen, wordt gevormd door Sam
Holswilder, Herman Filippo,
Jan de Graaf, Sjaak Wijngaard
en John Laterveer. Piet van
der Zeeuw zal als coach funge-
>r zover ik de zaak
i overzien, is Ben van
luwen (die met tegen-
45 gaat worden) on-
reer de laatste, zo niet
ieest succesvolle, der
elukken. De ge-
liedenis vertelt name-
1, dat de Saraceense
jmelukken in de vroe-
middeleeuwen vanuit
1 verre oosten des dui-
,;S prentenboek naar
:Jië brachten: het
oirtspel deed z'n intre-
in Europa. Na een
ontwikkeling kwam
allengs tot kwartet-
leerkaarten, waar-
je er steeds vier in
reeks „Mag ik van
van Zuivelproduk-
de kaas hebben?; en
jou, Kees, van de
.kerij het meel? En
ik van Gertruud,
it Gertruud, wakker
en, mag ik van jou
Grote Nederlanders
auise de Coligny?"
ilkaar moet zien te
jgen om opgetogen
vartet!" te kunnen
pen. Sinds een jaar of
heeft Van Leeuwen
Zoeterwoude al een
honderd keer
artet!" geroepen. En
der schor te worden
hij daar tot in der
iwigheid amen mee
trgaan.
(n hij in 1977, toen de ge-
inte 700 jaar bestond, met
kwartet van Zoeterwou-
uitkwam, wist Ben van
[uwen nog niet dat hij een
{e zou ontketenen. Sedert-
ïn zijn de gemeente-kwar-
,ten als zoete broodjes over
■j toonbank gegleden. Van
$deschool tot Terneuzen,
\van Ruurlo tot Stompwijk
0*t zou me grotelijks verba
al, als die er niet bij waren),
n nu dreigt Van Leeuwens
(artetwoede ook nog een
rzamelaarshobby te wor-
Oranje Huis zwichtte in
voor het idee om Zijn
m te geven aan een kwar-
waarvan het batig saldo
goede kwam aan „Jantje
jn". Gemeenten volgden
doorluchte voorbeeld, en
Leeuwen werd een wer-
le zwerver, van oost naar
it, van noord naar zuid, en
:ht toen hij bij Geldrop
was aangekomen zoals
vele anderen zich een vriend
van premier Van Agt noe
men. Ook de majesteit Bea
trix behoort nagenoeg tot
Van Leeuwens intimi; via
Jantje Beton dan. „Hèhèhè";
Ben lacht niet meer zo sto
tend als destijds. Hij is kal
mer. rustiger geworden; zijn
visage gelijkmatiger. Ik had
dat eerder gedacht, maar het
bleek toen een misrekening
mijnerzijds. Vandaag, echter,
is Van Leeuwen gelouterd uit
het vuur des levens en rijp
uit de strijd om het bestaan
getreden. Zijn theorieën zijn
minder dwingend; Van
Leeuwen doceert iets milder.
Al slaat een waargenomen
onrecht bij hem nog steeds
vonken van verontwaardi
ging uit zijn gemoed.
Laten we gaan zitten, bij zijn
paperassen, en luisteren naar
de uitwerking van gedachten
die gegroeid zijn „uit het
kwartetje van Zoeterwoude".
Van Leeuwen is wel Kwar-
tettenkoning genoemd, maar
hij is meer een heersend
stamhoofd dat marketing be
drijft; een man die volzit met
„ontzettend veel ideeën en
plannen, die niet allemaal
lukken, maar er blijft genoeg
over". Er komt nog meer uit
z'n koker, als we maar een
maand of wat geduld willen
betrachten. De koffie (ik
weet het: steeds maar weer
koffie in deze kolommen,
maar de morgenstond heeft
koffie in de mond) wordt ge
serveerd met magere melk
poeder; wat dan moet duiden
op het solitaire, wellicht celi-
bataire, karakter van de
schenker. De smaak heeft
duidelijk minder niveau dan
Bens kwartetten. Ik zeg het
hem niet, maar morgen weet
hij het. Ook zijn mening mist
soms de room die de omge
ving smaakvol en genietbaar
kan maken. Maar hij slaat
toe, als een kwartetkampioen
die zijn titel verdedigt.
Lucratief
„Er zijn figuren, die denken
dit ook even te kunnen ma
ken. Kwartetten uitbrengen.
Ja ja, het lijkt lucratief, in
deze moeilijke tijden; even
een formuletje volgen. Maar
Van Leeuwen heeft wel 5
jaar ervaring in z'n ransel.
En gaandeweg het vertrou
wen en het krediet gekregen
van gans een volksdeel. Een
kwartet maken is één zaak,
een kwartet marketen (van
het Engelse werkwoord „to
market", een markt zoeken)
in campagneverband is heel
wat anders". De concurrentie
kan dus wel op het dak gaan
zitten. Maar niet bij Van
Leeuwen, want die jaagt ze
er zó weer van af. Met al z'n
lusten en lasten, temidden
van „the talk of the village".
Van Leeuwen, zoals hij daar
zit rustig, vrijwel ontspan
nen, in de gedegen, smettelo
ze outfit van commercieel
presentator van goeden snit:
grijze, nog niet afgetrapte
pantalon, donkere blazer met
redelijk vallende splitten, een
hagelwit overhemd met cor
rect geknoopte stropdas, wit
te pochet legt zijn geloofs
belijdenis af. „Het oude kin
derspel, het kwartet, is gemo
dificeerd tot een compleet
nieuwe loot aan de marke-
tingboom. Daarover is een
boek gemaakt, dat over twee
weken uitkomt". Een werk
zaam Van Leeuwen-bijbeltje
op A4 en in ringband, litho
grafisch uitstekend en punc
tueel verzorgd, dat het kwar
tetspel tot in de zoveelste
macht verheft: „Het Ge
meente Kwartet; Quartet
Marketing" geheten en uitge
bracht (tussen twee briesende
oranje leeuwekoppen) door
Carta Mundi nee nee,
Opera Mundi had iets met
prins Valiant te maken
een kwartettenverspreider in
het Belgische Turnhout. „Je
moet het doorlezen", zegt
Ben, pas terug uit de Kem
pen, adviserend.
Het kwartet moet educatief
zijn, een cultureel tintje heb
ben; je moet er spelenderwijs
een stuk kennis mee opdoen:
„kennis doet de jeugd, ont
hutsend genoeg, anders bijna
niet meer op". Zoals Van
Leeuwen zegt: „Het is de
combinatie van een plaatje
en een praatje, een informa-
tieprodukt dat de communi
catie bevordert. Dat is nu uit
gelopen in een prille verza
melwoede. Zie het kwartet
als een losbladig boekje in
kaartvorm: zowat het enige
aardige souvenir van de ei
gen gemeente, de geschiede
nis van de eigen plaats ver
tellend; 36 foto's in kleur,
met beschrijvende tekst. Zoi
ets wil men best in huis heb
ben. En dan is het nog een
spelletje ook. Bedrijven heb
ben er een schitterend rela
tiegeschenk aan; verenigin
gen in nood kunnen ermee
geholpen worden".
Gouden greep
Voor dezulken is het kwartet
een gouden greep gebleken.
Ben van Leeuwen knielt aanwijzend neer bij z'n kwartetten-altaar; een eredienst voor ideële doeleinden. Een meiobject ook.
Neem, bijvoorbeeld, de
Dordtse showband Jubal,
welbekend: „In een week tijd
hebben de leden met de ver
koop van 10.000 exemplaren
40 mille verdiend: goed voor
het vernieuwen van een deel
van het instrumentarium.
Geweldig toch zeker!"
Van Leeuwen zegt pas aan
het begin te staan, ondanks
de paar honderd kwartetten
die hij al gebakken heeft.
Voor volgend jaar verwacht
hij een opeenstapeling van
opdrachten: van gemeenten,
bedrijven, scholen, provin
cies, andere instaties. „Ik ben
elke keer weer zo blij met
een mooi kwartet. Die kaar
ten zien er prachtig uit, met
die kleurenreprodukties,,
nietwaar? En een kwartet
houdt hele families zoet, hele
avonden".
De velen zoethoudende
kwartetgolf gaat nu ook uit
lopen in een liefhebbersvere
niging naar Van Leeuwens
idee: „Kwartetten verzame
len moet een volledige waar
devolle hobby worden. De
mens van '83 is wel degelijk
op zoek naar betaalbare din
gen waarmee hij plezier kan
hebben. Ik wil best verko
pen. Natuurlijk. Maar ik wei
ger een cent te verdienen
aan knoeiwerk. Volgend jaar
wordt er een Nederlandse
vereniging of club van kwar
tetverzamelaars opgericht. Ik
verwacht meteen al 5000 le
den, gezien de honderden re
acties tot nu toe. Wie er meer
over wil weten kan 5 gulden
storten op giro 132068 van de
Rabobank, Zoeterwoude, ten
name van Het Kwartet in op
richting. Men krijgt dan een
brief over de activiteiten van
de vereniging, een enquête
formulier en een boekje over
kaart- en kwartetspelen. De
mensen krijgen voor ƒ5.40 te
rug". Ben kan rekenen als de
beste. Als het even kan wil
Van Leeuwen ook nog een
kwartet-museum gaan in
richten.
Ben van Leeuwen mag dan
een rustiger man geworden
zijn, hij blijft innerlijk hevig
bewogen. Zo vindt hij de Ne
derlanders „een prachtvolk,
dat pas op gang komt als 't
water minimaal tot aan de
lippen staat: we wonen op
een goud stukje wereld, een
gouden stek, als je de rest
ziet". Verder „is onze demo
cratie geraakt onder de de
magogie van minderheden.
De iedereen beschermende
wetten worden genegeerd
door kleine groepen die een
volk terroriseren. De Hollan
ditis gaat verder dan 't IKV".
Tenslotte: „Politiek is een
leuke bezigheid in tijden dat
er genoeg geld te verdelen is.
Wat wij voor een regering
nodig hebben, is een sterke
club die prioriteiten stelt en
direct daarnaar handelt, zon
der tijd te verliezen. Want
tijd is geld"
Incasseerder
Als de kwartetten even opzij
gelegd (getild, zeg maar) zijn.
komt, op de valreep. Van
Leeuwen met het laatste item
van deze dag: meneer Van
Arkel zit Ben weer achter de
keurige pantalon. Twee jaar
geleden stond in deze rubriek
het verhaal van Van Leeu
wen en Alphense incasseer
der Van Arkel. Het ging om
een slordige 400 gulden die
Van Leeuwen niet betaald
zou hebben aan iemand.
Had-ie wel, natuurlijk, en de
kantonrechter stelde Van
Leeuwen in zijn recht en
verweet meneer Van Arkel
„een zekere onzorgvuldig
heid". 1-0 voor Van Leeu
wen. Afgelopen? „Welnee
man",zegt Ben, die er nu
doodmoe van wordt; „ben je
mal. Nu is er een automobiel
bedrijf in Alphen dat bijna
2000 gulden van me eist.
Briefjes over en weer. Ik
ging het uiteraard nazien en
kijk hier: de afrekeningen
via de bank. Prima in orde,
dacht ik zo. Ik heb gewoon
betaald en heb geen cent
schuld. Maar meneer Van
Arkel, die inmiddels een ech
te deurwaarder schijnt te zijn
geworden, werd weer op me
af gestuurd. Krankzinnig: de
in de hand genomen deur
waarder, die niets hoeft te
controleren, zei: okee, onmid
dellijk die Van Leeuwen
aanpakken!"
„Nou, ik doe hier niets meer
aan, al ben ik weer onrecht
vaardig behandeld, net zoals
toen. Ik heb wel wat anders
te doen. Rechtsverkrachting
is nog net zo actueel als in
1980. Meneer Van Arkel doet
maar een eind weg. Hij is
duidelijk een exponent van
mensen die in deze dagen
zwaar boven hun krachten
leven. Hij kan in principe zo
maar iedereen aanspreken
voor bedragen van hier tot
ginder, kan Jan met de pet
een maagzweer bezorgen
Na twee jaar slaat me
neer Van Arkel dus weer
genadeloos toe, heb ik
begrepen. Van hetzelfde
laken een pak. Na een
incorrectheid van het au
tobedrijf wiens admini
stratie niet geheel schijnt
te kloppen. Kwartetten-
Ben zit grijnzend te gin
negappen. „Meneer Van
Arkel heeft niets geleerd
van oktober '80. We
staan straks wel weer ge
zellig samen voor de
kantonrechter, verwacht
ik. Naar mijn zienswijze
wordt het dan 2-0 voor
mij, want meneer Van
Arkel gaat af en betaalt
opnieuw het gelag",
lacht Van Leeuwen. Hij
wacht maar af; komt
Van Arkel, komt raad:
„De wetgeving zit vol
leemten". Nee, dan kun
je beter gaan kwartetten;
„Mag ik van Jan-Jaap
van Rechtspleging de
Deurwaarder?..." Of lid
worden van de kaart
club.
ÏDEN Leden van de
kmissie Stedelijke
Omgeving stapten gis-
viiddag in twee open
Jfen en kozen het rui-
j sop (in dit geval de
Jdse wateren). Het ging
een speurtocht naar de
Stand van het vaarwa-
dat ligt onder de over
ging van het Gangetje.
men daar onderdoor
ft, komt men van de
i/we Rijn in het water
4 de Steenschuur
leden van de commissie
len vergezeld door wet-
Waal en de heer
Ierland, eigenaar van de
'vaartboten, die in de zo-
iaanden door de Leidse
Ihten varen. Doel van de
it was om te bekijken oi
mogelijk is, dat rond-
tboten onder de over-
ting doorvaren. Met de
Je vletten was dat geen
>1 probleem, moeiteloos
t/ van de Nieuwe Rijn
naar het water van de Steen-
schuur gevaren.
Voor rondvaartboten, is er
echter één moeilijkheid, zo
constateerde men. Het water
onder het Gangetje is breed
genoeg voor een rondvaart
boot, maar bij het binnenva
ren van de zes meter brede
tunnel is het maken van een
flinke bocht noodzakelijk.
De lange rondvaartboten
kunnen die bocht niet aan.
De commissie-leden hadden
het plan om voor rondvaart
boten een interessante route
uit te zetten. Men dacht aan
het traject Singel-Vliet-Ra-
penburg-Steenschuur-
Gangetje-Nieuwe Rijn. Tij
dens de kille maar fraaie
tocht constateerde men, dat
het noodzakelijk is dat De
Vliet (de verbinding van het
Rapenburg en de Singel)
wordt uitgebaggerd.
Het Gangetje zal in elk geval
uit de geplande route moeten
worden geschrapt.
krant ontvangen? Bel tussen 18.00 en 19.00 uur, zaterdags
in 14.00 en 15.00 uur, nummer 071-122248 en uw krant
dt nog dezelfde avond nabezorgd.
Rechts: De „tunnel" onder
het Gangetje is breed ge
noeg; rondvaartboten kun
nen alleen de bocht niet
nemen om binnen te va-
De comissleleden in de boot genomen op weg naar de overkluizing, waarvan de in
gang zich onder de rechtse onderdoorgang bevindt.
