Omwegen Juliana99 uit Stompwijk en Wilhelmina fanfaren samen spirituoso 9? alkenburgs betonbedrijf sluit poorten Een goede ze^ 4" fieïcLeSoma/nt Ja 99 99 >4 MAN OP STRAAT BURGERLIJKE /STAND IEGIO LEIDSE COURANT DINSDAG 9 NOVEMBER 1982 PAGINA 5 EEN CONSONANT IN DE KOPEREN MUZIEKVOERING Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 - 12-22 44 op toestel 10. door Ton Pieters Twee muzikale parade- /J paardjes, die elkaar in de eigen omgeving niet bij- ten, gaan vanavond on- getwijfeld de harten van vele liefhebbers stelen. In de Immanuelkerk in Rijnsburg zullen ruim ze ventig mannen en meis jes vanavond met elkaar fanfare gaan maken, en vrijdagavond 19 novem ber doen ze het nog eens over in de St. Laurenti- uskerk van Stompwijk. 4 Twee gerenomeerde fan farekorpsen maken voor de gelegenheid één heel grote: „Juliana" uit Stompwijk en (hoe krijg je het voor elkaar) „Wil helmina" uit Rijnsburg: dochter en moeder in de Oranjesfeer. J uliana' uit de katholieke, „Wil helmina" uit de gerefor meerde sfeer. Een vrij uitzonderlijk samengaan, dat gebaseerd is op we derzijds genoegen. Ik leg even m'n oor te luisteren bij Hans Lelieveld, een van de „Juliana"-voor- mannen, die evenals de rest van de „band" warm loopt voor deze gelegen heidscombinatie. Hans dan, 21 jaar, zit sinds vrij kort in het bestuur van de Stompwijkse fanfare. Hij probeert daarin, volgens z'n zeggen, de belangen van de blazende (en slaande) jeugd te behartigen. Dat is zeer de moeite waard; maar daarover straks. De fanfare „Juliana" ik val nu maar met het koper en de deur in huis is 73 jaar oud en jong. In zich bevattend ruim 30 man en vrouw. Lelieveld weet waar de schoen hier wringt: „Meis jes vormen het moeilijke punt", zegt hij, met een dui delijke beslistheid: „Ze ko men bij de muziek, enthou siast, waardevol, als fris ele ment, maar dan krijgen ze verkering en smeren 'm. Of ze trouwen, en dan is de kous ook af. Verloren voor de fan fare. Kijk, met de mannen is dat anders. Die gaan door tot het bittere einde; tot ze jubi leren en nog verder. Te oud worden ze nooit, dat is geen probleem. Blazen kun je tot op hoge leeftijd. Onze oudste op het moment is 64, Jan v.d.Bos, en die zie ik nog lang niet weggaan". De leiding van „Juliana" is sedert vorig jaar in handen van Nico Renssen uit Al phen. Lid van de Kon. Mili taire Kapel, de KMK. Dat is een graadmeter en een ga rantiebewijs voor menig va derlands korps van amateur musici. Zijn stiel is de trom bone, maar al die KMK-jon- gens zijn behalve solotalen ten, ook meesters in de stu wende instructie. Hans Lelie veld is bij „Juliana" slagwer ker hij slaat in die sectie op van alles dat klinkt. Zijn op vatting is: „Bijna 't mooiste instrument dat erbij is, alleen de klarinet is nog mooier, maar dat instrument hebben we niet in de fanfare, dat heb je alleen bij de harmonie". Roeping Toen Hans dit wordt ook zo'n beetje zijn verhaal een jaar of 9 was begon hij z'n drummende roeping te volgen. Moeder Lelieveld kan ervan meepraten. En ook meeleven, doet ze. Im mers Hans' eigen drumstel ging bij de brand in het oude dorpshuis van Stompwijk verloren: op 5 december '80. „Een Sinterklaaspresentje", merkt Hans, nog een beetje wrang, op. Zijn stel is van daag wel verzekerd; voor een guldentje of 4000. „Maar dan moet het wel thuis staan, of in de sacristie van de kerk. In elk geval niet in een open bare gelegenheid, anders kan ik ernaar fluiten". Moeder Lelieveld kent haar zoon als haar schortzak. Beleeft op haar manier ook d'r vreugde aan de trommelarij. Hans heeft als oom nog verplich tingen, als zijn moeders kleinkinderen, zijn neefjes dus, aan huis komen op de Dr. van Noortstraat: „Dan rammen ze er op los en moet je uitkijken dat ze geen stok jes breken, want die dingen gaan zö stuk". Maar Hans weet met die prille jeugd wel om te gaan. Maar om nu tot de kern van de zaak terug te keren en a propos: dirigent Nico Rens sen is ook de leider van Rijnsburg, van „Wilhelmina" dus. Ja, dat is ook sterk: Wil helmina die de moeder van Juliana was. Maar als fanfa res zijn beiden geen familie van elkaar. Wel van hetzelf de kaliber. Enfin, in april van dit jaar moest Renssen z'n dirigentenexamen afleg gen; theorie en praktijk. Hans heeft daarover iets ge hoord: „Hij moest toen, prima vista, voor de vuist weg, op 't eerste gezicht dus, een stuk uitvoeren dat hij nooit eerder onder ogen had gehad. Rens- „Juliana" en „Wilhelmina": tezamen bij het oppotten van geweldig veel plezier voor de mensen. sen deed dat in Rijnsburg met z'n twee korpsen tege lijk, met Wilhelmina en Juliana. Dat was juist het leuke, en de reacties waren opgetogen: een orkest van 70 man. Grandioos; wat een machtig geluid, en een sa menwerking. Dat moesten we meer gaan doen, zei men". Welnu, dat gaat dan gebeuren. Na vier gezamen lijke repetities Filmmuziek Tot '81 stond „Juliana" in Stompwijk onder leiding van Dick v.d.Plas. Die moest he laas wegens ziekte afhaken. Hij had in z'n repertoire al wat gevarieerde muziek, filmmuziek ook. Hans Lelie veld: „Dat heeft Nico Rens sen overgenomen, ook al om dat er veel jeugd bij ons zit, en die jeugd wil meer op pad met hun muziek". Dat ge beurt overigens wel in de af deling Uitmuntendheid Fan fare, een plaats die in januari '82 in Poeldijk werd vero verd. „Juliana" zit al sinds 's mensen heugenis vol daden drang, wil zich terecht laten gelden. Hans: „Dit jaar, bij voorbeeld, zijn we niet op concours gegaan, ook al met het oog op dat kampioen schap. Wel hebben we nog. deelgenomen aan het festival in de veilinghal van Kwints- heul, een goeie maand gele den. Voor publiek, maar zon der jury. We kwamen daar uit met mooie luistermuziek, eigenlijk met het oog op de jurering. Maar goed, die heb ben we dus gemist. Overi gens was het niet voor niets, want we hebben er veel van geleerd en mooie stukken be oefend". „Juliana" zit al te popelen (terwijl het korps vandaag in Rijnsburg een machtig aan deel heeft in het samenge smolten koperwerk) om op 19 november in de Laurenti- uskerk „versterkt" voor de dag te kunnen komen. „Het klinkt daar, in de kerk, ook veel en veel beter dan in het nieuwe dorpshuis, dat te klein is voor zoveel mensen. We zijn bang dat anders niet iedereen er in kan, want er is al erg veel belangstelling voor dit concert". Het pro gramma straalt naar allerlei smaken uit. Ik doe een greep erin: de mars Washington Grays, de Valerius Suite, El paso moro Gitano (Mexi- caans-achtig) zal derhalve wel gepeperd zijn, want ik heb van de zomer een keer Mexicaans gegeten in Was hington een Serenade Es- pagnol en Beatles in Concert (een nieuwe disco-verwor- venheid, want iedereen is in Concert tegenwoordig). Dit laatste is een potpourrie, hartstikke leuk voor de jon geren eigenlijk. En dan, wat Hans 't mooiste vindt: Mo ment for Morricone, zoiets als Het gebeurde in 't Westen. Daaruit genomen ook. Dat is stemming. Dat is fanfare op z'n best. En verder „nog wat gezellig Spaans", vertelt Hans Lelieveld; „Geen zware concertwerken, zoals vroe ger, maar vrolijk en bekend; je hoeft geen muziekkenner te zijn om ervan te kunnen genieten". En Summertime tot slot. M'n liefje, wat wil je nog meer. Optocht wèl. Hans: „We willen mèèr doen dan vier keer per jaar lopen in een optocht: met carnaval, op Koninginnedag, bij de kermis en met Sinter klaas. En meedoen op een concours. Daar hield het ei genlijk mee op. Maar we hadden er erg graag wat con certjes bij, optredens bij festi vals en dergelijke, uitwisse lingen ook. Dat moet je wel, met die jeugd!" Ach, muziek maken doen Lelieveld en z'n makkers toch wel. Ook als De Pintengluurders; een man of acht, als tamelijk frivool en bierlustig onderdeel van „Juliana", sinds 9 jaar een carnavalsbegeleider met kra kers en de polonaise die de „de echte leut" maken. Maar datv is toch gans iets anders dan het vertolken van Pi Scheffers evergreens. Ik mijmer met Hans Lelie veld mee. Eerstens is er zijn verzuchting, dat een flink aantal donateurs waarlijk geen weelde zou zijn: „We hebben zo ooit gehad; nu hebben we er niet één meer. We moeten ze zien te kwe ken, via een actie of zo. Dat lijkt me erg fijn: donateurs. Want, ziet u, we willen ons niet alleen handhaven op de plek die we bereikt hebben. We hopen ook, dat er meer jeugd bij komt. We hebben de mogelijkheden, na een tijd van rust zonder ruimte en geen plaats. Maar die handi cap is opgeheven met het nieuwe dorpshuis. Daar zijn ideale omstandigheden om onze vleugels uit te slaan. We hebben een tamboerkorps met jong leven erin, vanaf 7 jaar. Dat gaat spelenderwijs". Hans instrueert die nieuwe slaande hoop, en hij doet dat graag. Maar dan tweedens: „Nu nog pauken. Twee of drie. Per stuk ongeveer 4500 gulden. Een aanvraag bij CRM loopt". Wat doet een fanfare in feite zonder pauken? Je kunt die hartslag niet missen. Maar „Juliana", het fiere ge zelschap dat heel wat andere achter zich laat is tevens uit de oude uniformen gegroeid. Is die pakken beu. Hans Le lieveld: „Over twee jaar zijn we 75 jaar. Driekwart eeuw zijn we dan. Feest. Maar dan kunnen we niet meer voor de dag komen met die groene truien, die kanarie-knalgele overhemden met grijze broek; het geheel in allerlei schakeringen. Doet gewoon pijn aan je ogen. Maar ja, we wachten af; zien wel wat we doen. Wat anderen doen, ook". Eerst die concerten met „Wilhelmina". Die zullen „Juliana"alleen maar goed kunnen doen. Ter wijl de vijand op de loer ligt. Ik moet gewoon niet denken aan de wraak van de nabije buur (oud pastoor Paap heeft me er al eerder op attent ge- maak: kijk uit!): de St. Jansfanfare uit Zoeter- woude. Dat zijn manne tjes- en vrouwtjesputters, uit het goede koper ge sneden, die eeuwige vij andschap hebben gezwo ren met „Juliana". En vlak ze niet uit, die Zoe- terwouwenaars. Maar het houdt er wel de muziek in. En daar gaat het ten slotte toch om hè VALKENBURG Het )etonbewapeningsbedrijf iora aan de Voorschoter- veg heeft gistermorgen de deuren gesloten. Na een mededeling van di recteur P. Hommel kon et personeel, 24 man, om lf uur naar huis. Volgen- Ie week wordt uitstel van •etaling gevraagd, maar ermoedelijk zal op korte Tmijn een faillissement orden uitgesproken. De oorzaak van de sluiting is :n belastingschuld van 30.000 gulden. Directeur "ommel had tot gister- lorgen uitstel gekregen ran de belastingdienst, :aar kon geen garanties lieden voor betaling. Volgens G. Frielink van de in dustriebond FNV, die gister- le middag de situatie met de di- recteur besprak en de werkne- '(mers op de hoogte stelde, zijn de problemen bij het bedrijf (ontstaan doordat de vorige ei- Mm* i--* bedrijf heeft geïnvesteerd. Het betonvlechtwerk moest ge daan worden in voormalige houtopslagloodsen, waar 's winters vaak ijs en sneeuw in lag. Daardoor is ook het personeelsbestand in de loop der jaren teruggelopen van 56 naar 24. Directeur Hommel nam het bedrijf per 5 maart over en was van plan naar La ren (N-H) te verhuizen, omdat in het verouderde Valken- burgse bedrijf niet meer te werken was. De werknemers zijn van die plannen op de hoogte gesteld en nog drie we ken geleden kregen zij een aangetekende brief van de di recteur met het bericht dat de zaak op 6 december in Laren zou beginnen. Ieder perso neelslid kon daar komen wer ken en voor vervoer zou wor den gezorgd. Zover is het niet gekomen doordat de belastingdienst af gelopen donderdag beslag leg de op het bedrijf. Het gaat in de hele betonindustrie slecht en ook de Hora heeft de eerste zes maanden van dit jaar slecht gedraaid. Directeur Hommel kon dan ook geen ga- schuld zou kunnen worden af betaald als het bedrijf door zou gaan. Voor het personeel wordt ontslag aangevraagd. Verwacht wordt dat met de openbare verkoop van het be drijf komende donderdag de belastingschuld niet kan wor den opgebracht en dus zal het faillissement worden aange vraagd. Het pand, waarin de Hora is gevestigd, is namelijk poh.mr-H 0n Ho NoorH-TVToHo»- landse Draadindustrie krijgt het geld van de machines. Dat was een van de voorwaarden waaronder deze maatschappij aan de Hora geld heeft ge leend. De werknemers hebben vrijdag nog hun loon over de laatste periode gehad. Zij krij gen officieel door Hora door betaald, maar als het geld op is, moet de bedrijfsvereniging, het GAK, dat doen. Van de in dustriebond FNV kregen de advies zich meteen in te laten schrijven bij het arbeidsbu reau. Hora is het tweede bedrijf dat in een jaar tijd Valkenburg verlaat. Eerder al verdween het bedrijf in chemische ver pakkingsmiddelen, de Zuid- Hollandse Loonbedrijven uit het Rijndorp. Dit bedrijf met zo'n dertig werknemers is ver huisd naar het industrieterrein LEIDEN Geboren: Anna Hendrika Ilse, d.v. H. J. van der Ham en A. H. de Wit; Mar cellus Hendrikus Leonardus, z.v. A. T. Dijkstra en M. Rijs- dam; Maijon, d.v. J. Imthorn en C. van Beien; Benjamin Jo hannes Joseph, z.v. A. Weg man en P. H. Teijn; Corina, d.v. C. Geijteman en C. C. C. de Jager; Marco, z.v. H. A. van der Meij en A. van Beelen; Maarten Wilhelmus Hendri kus, z.v. H. H. Nuvelstijn en C. H. C. van den Brink; Maris- ka Daniëlle, d.v. G. J. Onvlee en J. J. A. van Delft; Michiel, z.v. P. Katgert én J. K. Merke- lijn; Dave Cornelis, z.v. P. J. van Rijn en M. Remmelzwaal; Raymond, z.v. P. C. Abrey en C. J. M. van der Klugt; Erik, z.v. J. van der Grijp en S. F. Vosters; Vincent Cornelis, z.v. N. W. Goy en M. J. M. Fles; Grietje Margarethe Victoria, d.v. P. C. J. Grimbergen en C. E. L. Kerstens; Mike, z.v. G. A. M. Bruines en W. A. M. Haver; Ing Jan, z.v. J. W. Hen- gefeld en M. Immanuel; Mela- nie, d.v. R. van Tuijl en L. Keuzenkamp; Madeion, d.v. J. J. Ouwehand en E. P. H. van der Meer; Jasmina, d.v. C. Sidoroski en M. So§ic; Diana Cornelia Gerdina, d.v. A. van Leeuwen en G. J. Kerpers- hoek; Elisabeth Wilhelmina, d.v. G. van Duijvenbode en W. H. de Jong; Robert Christi- aan, z.v. E. E. Homberg en A. T. Brokaar; Hendrikus Jo hannes Lambertus, z.v. H. Vie- le en F. C. Prenger; Michel, z.v. J. Spoor en H. H. Verkuij- len; Arnoud Diederik, z.v. D. M. Talma en A. R. Katten- winkel; Michael Wilhelmus Johannes Theodorus, z.v. W. N. E. Augustinus en J. H. van Ruiten; Sanne, d.v. H. van der Lelie en S. J. M. Werkho ven; Sebastiaan Cornelis ChT-ictiaan 7v CA Elshout en J. Balkenende; Martin Wil lem, z.v. J. C. van Duijn en W. E. van der Bent; Robbert Pieter, z.v. T. P. de Zoete en A. Brouwer; Victoria Petronel- la Antoinette, d.v. T. J. Elder- horst en A. Broer; Carla Ma ria, d.v. B. C. M. L. van der Kraan en A. M. J. van der Drift; Jan, z.v. W. H. Haasnoot en J. Schaap; Dennis, z.v. B. C. van der Berg en A. M. van der Hulst; Sjouke Martinus, z.v. H., van Houten en B. J. Buissink; Eva Margaretha, d.v. J. Jansen en C. M. M. van den Berg; Bi- anca, d.v. J. C. Müller en A. H. de Kruijf; Menne, z.v. A. C. van der Bent en M. van der Plas; Barbara Hubertine Ma- thea, d.v. J. J. F. M. Garde niers en E. M. Vogels. Plezier voor twee met dit handige mini-damspel. U krijgt het thuisgestuurd als u de kleine moeite doet een nieuwe abonnee aan te brengen voor deze krant. als nieuwe abonnee van de Leidse Courant Adres_ Postcode/Plaats Betaald wordt per maand (met automatische afschrijving) per kwartaal Stuur een mini-damspel naar: Naam Adres Plaats/Postcode» Telefoon Stuur deze bon in open envelop - geen postzegel plakken - 1 naar: Leidse Courant, Antwoordnummer 10070, 2300 VB Leiden

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 5