Promotie nationaal rugbyteam haalbaar mïpEILANDERAINER Instelling is m vn grootste ilJiJjjlJUOJ Nationale amateurtop van start in veldrit Swift Vijfde Schipholloop volwassen evenement DIOK-SPELER DICK ALTINK: SPORT/LEIDEN LEIDSE COURANT ZATERDAG 6 NOVEMBER 1982 PAGINAL Onder redactie van Gert Jan Onvlee LEIDEN Met renners als nationaal kampioen Her' man Snoeyink, Ronald Rol en niet te vergeten de re' gionale favorieten John Kuyvenhoven, Michel Meen en Hans Steekers aan de start, heeft de Leidse wieier vereniging Swift er alles aan gedaan om de veldrit, di« morgen op het recreatiepark Duinrell zal plaatsvindet tot een groot succes te maken. Deze van oudsher voor veel spektakel borg staande veldrit, voó het laatst in 1970 verreden, is dit jaar nieuw leven ingeblazèi door de heren Overdevest en Jansen, respectievelijk wedstrijd secretaris en penningmeester van Swift. Zij zijn er in geslaag het recreatiepark Duinrell vrij te krijgen en een deelnemerslijs te presenteren, waarop verrassend veel "grote namen" prijken Het duo is daarmee terecht ingenomen: „Ja, vooral nu we geèï budget tot onze beschikking hebben om óók nog eens bekendi profs zoals Stamsnijder en Groenendaal aan te trekken. Die zijj echt te duur voor ons." Wel aanwezig is de prof Gert Dolfsma en hij is met amateur John Kuyvenhoven de voornaamste favó riet voor de overwinning. Beide renners behoren op dit momeh tot de top drie van hun categorie. Naast John Kuyvenhoven bij de amateurs heeft Swift ook bij d* nieuwelingen, de junioren en de veteranen kandidaten voor <jj zege. Nieuweling Eddy Kouiss - al opgenomen in de national* juniorenselectie - won dit seizoen al drie veldritten, waarvar twee het afgelopen week-einde. Ook zijn clubgenoten Ren* Guyt en Hans Kolenbrander zijn in staat een goede uitslag af t* leveren. Bij de junioren denkt Martin Overdevest voorzichtig a overwinningszoenen. De van een ernstig ongeval herstelde Lei denaar zit net zo als Kouiss in de nationale juniorenselectie, er komt steeds beter in vorm. Hij vreest echter Mechelaar Noel van der Leij, die dit seizoen al meerdere zeges pakte en di* Overdevest afgelopen zondag in Oirschot van een overwinning* afhield. Andere bekende namen zijn in deze categorie die var Jacques Fitters en Anton Harks. Wellicht komt ook de Engels* selectie naar Wassenaar toe. De laatste "Leidse" zegepretendent is Swifts voorzitter Cock var der Hulst, die in 1968 op hetzelfde parcours amateurkampioei van Nederland werd. De veteraan ontmoet in zijn wedstrijd ón der andere nationaal kampioen Wim Broeren en Huub Jansen clubgenoot Cees Kerkvliet en natuurlijk initiatiefnemer Pi$ Overdevest. De derde nationale (liefhebbers-)kampioen, die morgen eei[ steentje bij zal moeten dragen aan het welslagen van de "Grot* prijs Restaurant Sport" heet Wil van Dompseler. De Harderwij ker grossiert in overwinningen. Uit de regio is Rob van Klinli (Roelofarendsveen) een bekende naam, van Swiftzijde zal Ja - Turk de eer zo hoog mogelijk houden. Het programma ziet er als volgt uit: om 10.30 uur starten df| nieuwelingen, om 11.15 uur de liefhebbers, om 12.00 uur de ve f teranen, om 13.00 uur de junioren en om 14.00 uur de amateur en profs, die één uur en één ronde (van ongeveer 2 kilometer zullen rijden. De toegangsprijs is laag: ƒ3,25 inclusief een pro grammaboekje. LEIDEN A(tletiek) Schipholllop heet, komt dooF- V(ereniging) Holland dat de luchthaven als hooft houdt morgen voor de vijfde achtereenvolgende ten Beschikbaar stelt. De stat, keer de Schipholloop. Aan is morgen dan ook bij sporthal deze 61 kilometer lange De Elzenhof op het Schiphof wedstrijd langs de Haar- terrein. Om half tien zal lemmermeer doen zo'n yan de luchthaven-directeurei| 140 atleten mee. En ook al ^.«enXet iTLng"? ontbreken in dat veld zullen de deelnemers de Haai werkelijke toppers als Ge- lemmermeer omcirkelen, rard Nijboer en Cor binnenkomst van de winna; Vriend, de Leidse atle- valt vier uur later te verwa* op eVenstneTk bet" deeTne" ™or de 4 op een sterK Dezet aeeine joop Keijzer, winnaar van de mersveld. 100 kilometer loop van Win schoten en Henk van Hoek, lid y De Schipholloop. Wat begon van de nationale marathonse ai als een experiment van 12 lectie. Maar ook Henk Brons v Leidse atleten, groeide uit tot wijk, Henk van Doorn, Ham e een volwassen wedstrijd, die Mikkers, de Belg Lucien var |j zich met recht een vaste plaats Lancker (vorig jaar tweede) ei op de atletiekkalender heeft Rom Jansen zijn bepaald nie i* verworven. Al voor de vijfde kansloos. Ook deelnemers ui keer wordt de anderhalve ma- de Leidse regio. Zo is er een ie rathon om de Haarlemmer- groep van de Noordwijker* g| meer op de eerste zondag van houtse strandlopers, met Egi»! november gehouden. Die da- bert van 't Oever in hun mid£, turn is, ondanks de in novem- den. Ia ber heersende temperaturen. Naast de 61-kilometer langf, gekozen in verband met ande- wedstrijd organiseert AV HolL re reeds vastgestelde superlan- land prestatielopen over 2,5 ge afstandslopen, zoals de 100 vijf en 7,5 kilometer. De eerst kilometer van Winschoten, die mogelijkheid om aan die loo| half september wordt gehou- mee te doen, is om 10.00 uur den. Dat de door AV Holland Start en finish zijn bij De El georganiseerde wedstrijd zenhof. Schoenen De basketballers van Elmex Leiden moesten woensdag naar Tours om diezelfde avond in Europa Cup ver band tegen de plaatselijke BC te spelen. De overtocht naar het Franse werd gemaakt in twee door Leiden gehuurde vliegtuigjes. Kleine kistjes die in vaktermen turbo-props heten, hetgeen zoveel wil zeggen dat de toestellen zo wel over propellors als over een turbomotor beschikken. Leuk om te weten, maar het blijven kleine enge dingen. Dat althans vonden de mees te op Zestienhoven aanwezi ge Leidenaars. Toch stapte iedereen in, zij het met bange voorgevoelens. De lange spe lers in de ene en de coaches en officials in de andere. Met de nodige angst werd het vertrek tegemoet gezien. De spelers moesten er het eerst aan geloven. Op het moment dat hun toestel snelheid maakte, om vervolgens het luchtruim te kiezen, werd het coach Kinsbergen die zich op dat moment nog op de grond bevond allemaal te veel. Vertwijfeld keek hij om zich heen en vroeg de bij hem in het toestel zittende officials of zij basketbalschoe nen bij zich hadden. Mocht er iets fout gaan dan konden zij tenminste tegen Tours spelen. Deur Ruim twee uur duurde Kins bergen's vrees. Toen, op het vliegveld van Poitiers, in Tours kon vanwege de mist niet worden geland, zag hij zijn pupillen in blakende ge zondheid terug. Hij had tijd genoeg om dat te constateren, want er moest worden ge wacht op beter weer. Jeugdi ge Jan Oosterhuis, die ruim een week geleden een gebro ken neus opliep toen hij een glazen deur over het hoofd zag, doodde de tijd met de schaakcomputer van Robert Miller. Na een uur was de partij tussen mens en appa raat ten einde. Oosterhuis had gewonnen. Trots als een pauw stapte hij rond en liet iedereen luidkeels weten dat hij de man was die computers kan verslaan, waarop Randy Wiel repliceerde: „En hoe zit het met glazen deuren, Jan tje...?" Trainen Nog even over die neus van Oosterhuis. Groot landelijk ochtendblad De T. meldde dat Jan Oosterhuis zijn kwet suur tijdens de vrijdagse trai ning had opgelopen. Toen as- Tekst: Maarten Nooter sistentcöach Eric Kropf dat las, barstte hij in lachen uit. „Ja, ja, Jan was dus vrijdag nacht om kwart over één in Amsterdamse Leidsedwars- straat aan het trainen Sloot Korfballer Tom de Vries werd tijdens de wedstrijd Vriendenschaar - Tempo om een wel zeer bijzondere re den gewisseld. In de eerste helft van de in Bodegraven gespeelde wedstrijd bevond de Alphenaar zich in het middenvak. Op een gegeven moment had De Vries de bal, wilde die doorspelen, maar kreeg zo'n duw dat hij gehol pen door het gladde veld in een moddersloot naast het veld belandde. De Vries ging kopje onder en kwam na eni ge tijd proestend boven. De Tempospeler keerde echter niet meer terug in het veld. Niet omdat hij tijdens zijn val geblesseerd raakte, maar om dat hij door de modder niet meer als Tempospeler te her kennen was. DOSR verloor zondag van Bernard us. Dat was een on verwachte tegenvaller voor de ploeg van Kees Karstens. Hoe het kwamDOS-speler Ton van Klink wist het in ie der geval niet. Op het mo ment dat DOSR tegen een 2- 0 achterstand aankeek, kreeg hij een idee. Zou het soms komen omdat die Hazers- woudenaren met grotere schoenen spelenEens even kijken, dacht Van Klink, die vervolgens op de eerste de beste Bernardus-speler af stapte en een klein vergelij kend onderzoekje hield. Maar ook dat bood geen uit komst. Ton van Rooyen, die ook best benieuwd was, droeg exact dezelfde maat en nog hetzelfde merk ook. Welnu, concludeerde Ton van Klink achteraf, dan zul len ze vanmiddag wel ge woon beter gespeeld heb ben.... Spion Wij van Hutspo(r)t zijn er achter. Lugdunum krijgt week in week uit een pak slaag en wij weten waarom. Nee, niet omdat de Eilander- ploeg te kampen heeft met Onderzoekje. een fors aantal geblesseerde spelers, maar omdat de com petitieleider van de KNVB in West 1 een grapje heeft uit gehaald. Wat is er namelijk aan de hand. Omdat er in de klasse van Lugdunum een oneven aantal ploegen speelt, heeft er steeds één per week einde vrijaf. De week daarop speelt die ploeg, zo heeft de indeler bedacht, tegen Lug dunum. Je kan er de klok op gelijk zetten. En wat doen nu die aan staande tegenstanders?, zij sturen in hun vrije weekein de een heuse spion op Lug dunum af. Gevolg: elke zon dag staat er een ploeg tegen over de Eilander-équipe die zowel van de hoed als van de rand weet, die de klok heeft horen luiden en nog weet waar de klepel hangt ook. Flauwe streek meneer de competi tieleider. LEIDEN Vorig seizoen nog vormde een vrij om vangrijke DIOK-kern de as van de nationale rug- byselectie. Deels door blessures en deels door een gewijzigd beleid van de nieuwe bondscoach Dennis Power, zijn voor de komende wedstrijd te gen Zweden slechts twee Leidenaars geselecteerd, waarvan er één, Gideon van der Born, met een plek op de reservebank genoegen moet nemen. De andere, Dick Altink, maakt wél deel uit van het basisteam. „Het beleid is veranderd", zegt de 27-jarige Altink, die sinds zijn zestiende jaar lid is van DIOK, „de bedoeling is om een team op te bouwen met een aantal geroutineerde spelers en een aantal jeugdi gen. Ikzelf begin dan al bij de routiniers te horen. Onder de vorige bondscoach, Frits Frankfort, is het team weg gezakt. De kwaliteit van de spelers was niets minder, maar z'n aanpak en trainin gen sloegen niet aan. Tech nisch en tactisch had hij best wat te vertellen, maar hij wist de mensen niet te moti veren". Na een onderbreking van twee jaar nam bonds- functionaris Dennis Power het roer dan ook weer in handen. Onder zijn leiding moet het Nederlands zestien tal gaan proberen eerste te worden in de B-poule en daarmee een plaats in de A- poule af te dwingen. De eers te goede stap werd intussen al gezet, want het treffen met Polen werd in winst om gezet. Altink over dat duel: „Polen was een zeer sterke tegenstander, twee jaar terug degradeerde de ploeg uit de A-poule. We hebben die wedstrijd niet door kwalti- teit, maar door inzet gewon nen en misschien ook- omdat we slim speelden". Sleutelduel Omdat de Polen inmiddels met 54-6 van de Zweden wonnen, kan het komende kwalificatieduel met ver trouwen tegemoet worden gezien. In het voorjaar moet Nederland dan tegen Spanje aantreden, het sleutelduel in de B-poule. „Ik geef ons zes tig procent kans om eerste te worden in de poule, omdat wij tegen de Spanjaarden thuis spelen", zegt de DIOK speler, die in de nationale ploeg op dezelfde positie ope reert als bij zijn verening. Altink: „Ik ben de zoge naamde „nummer acht", de laatste man in de scrum. Met twee anderen vorm ik de „derde rij". Onze taak is, om als eersten assistentie te ver lenen, wanneer bijvoorbeeld één van onze voorwaartsen getackeld wordt of wanneer één van onze spelers tackelt. Het belangrijkste is daar voor, dat je naast een aantal technische vaardigheden over snelheid en een zeer goede conditie beschikt". Verhuizing Altinks club, DIOK dus, is intussen bezig zich van een zwakke competitieopening te herstellen. Na drie nederla gen werden de kopploegen Castricum en NFC op neder lagen getracteerd. „We gaan met de week beter draaien", meent de Leidenaar. „We beschikken in vergelijking met vorig jaar over een veel jonger en mobieler team. Al leen, je moet natuurlijk wel eerst de bal winnen voor je dié mobielere jongens aan kan spelen". Vanaf decem ber zullen de rugby activitei ten van DIOK zich afspelen op het nieuwe terrein bij de Mors achter het Docos-com- plex. De Leidse rugbyers krijgen daar de beschikking over een speel- en trainings veld. Daarbij biedt het nieu we complex de mogelijkheid voor de aanleg van een twee de veld. Altink hierover: „De Dick Altink, speler van het Nederlands rugbyteam en het Leidse DIOK: „Rugby zal nooit zo populair worden als voet bal, maar is niet gedoemd om klein te blijven". verhuizing is niet aleen qua accomodatie zeer interres- sant, maar ook omdat we in een wijk terecht komen, waaruit we jeugd kunnen aantrekken". De fysiothera peut is dan ook optimistisch over de toekomst van de rug- bysport in Nederland: „Het zal wel nooit zo populair worden als voetbal, maar is niet gedoemd om klein te blijven. De mensen moeten er aan wennen, de sport moet inburgeren. Nu Engelse televisiezenders, waarop vaak rugby te zien is, via de kabel in Nederland te ont vangen zijn, gaat men meer van het rugby begrijpen". WILLEM SPIERDIJK LEIDEN De sprong in het diepe heeft Lugdu- num-oefenmeester Wim Eilander nog niet het suc ces opgeleverd, dat hij had gehoopt te oogsten. De jeugdige Rotterdammer (26) sloot aan het eind van vorig seizoen z'n carrière als voetballer bij het gede gradeerde Neptunus vrij willig af. Na vijf jaar hoofdklasse en twee jaar betaalde jeugd bij Excel sior ging hij onder het motto "liever trainer in de eerste klasse dan speler in de eerste klasse" aan de slag bij Lugdunum. Wèl met een B-diploma, maar zonder veel trainers-erva ring. Een gok dus, want de overgang van de A- jeugd van Neptunus naar de hoofdmacht van Lug dunum is groot. "Ach, ik ben iemand die graag aan de weg timmert en dus zo hoog mogelijk gokt. Wie niet waagt die niet wint, en als je op je gezicht gaat, merk je het wel", aldus Eilander, wie enig bra voure niet ontzegd kan worden. Vooralsnog kan z'n entree bij de Kikkerpolderploeg weinig succesvol heten. Met vier pun ten uit zeven wedstrijden be zet z'n formatie een voorlaat ste plaats in de competitie. Twee opmerkelijk ruime zeges werden afgewisseld met vijf nederlagen. Niet bepaald de start die Eilander in gedachten had. "Nee, je bent er natuur lijk dag en nacht mee bezig. Mijn grootste zorg is de instel ling van de spelers. Ze moeten bewegen, een actie durven aangaan, ze kunnen niet op zondagmiddag 'niet thuis' ge ven". Al spoedig duikt dan de Bennie de Roo en Verver spoedig afhaken, voor het me rendeel wegens blessures. Ei lander: "Dat scheelt natuurlijk nogal wat. Ik denk dat als er drie van de zes terug zouden zijn we weer 'boven Jan' wa ren. Toch blijf ik aan die drie mansvoorhoede vast houden. Op rechts pas ik wel een jonge speler in". Plezier De sportleraar behoort dan ook tot het slag oefen meesters dat aanvallend voetbal pre dikt. "Ik kan me niet voorstel len dat je als trainer je ploeg het veld instuurt om een ge lijkspel te behalen. Je moet er voor zorgen dat de jongens plezier in de sport behouden. Dat kan niet door ze een puur verdedigende taak mee te ge ven", aldus Eilander. Toch zal ook hij, als z'n ploeg in degra datienood verkeert, aan de punten en niet aan spelvreug de moeten gaan denken. "Na tuurlijk", beaamt Eilander, "maar dat bekijk je dan aan het eind van het seizoen. De rest van de competitie moet je ze zo veel mogelijk frank en vrij laten voetballen. De men sen kunnen dan ook niet zeg gen dat er. nu bij Lugdunum niets te zien is; Er vallen doel punten genoeg, alleen nog te vaak aan de verkeerde kant". Aan dat euvel hoopt hij bin nen afzienbare tijd wat te kun nen doen. "Ik denk dat de hui dige situatie niet ontstaan is doordat onze tegenstanders nu zoveel 'beter waren, maar ge woon omdat we zelf wat in stelling betreft tekort schoten" aldus Eilander. "Er waren spe lers die maar voor vijftig pro cent draaiden. En als er weer geknokt en volop bewogen wordt, maakt het eigenlijk ook niet uit wat voor systeem je speelt..." PAUL VAN DER BIJL naam Ruud de Groot op. Na vijf jaar trainersschap bij de Leidenaars vertrok De Groot een half jaar geleden naar het Voorburgse Wilhelmus. "Als iemand zolang bij een ploeg zit, drukt hij daar natuurlijk heel duidelijk z'n stempel op. Dat viel heel goed te merken. Maar nu ik trainer ben, wil ik er een nieuw stempel op druk ken, mijn ideeën uitdragen", aldus Eilander. Niet makkelijk Dat dat niet echt makkelijk ging ondervond, de Rotter dammer al vrij spoedig. "Ik wilde 4-3-3 gaan spelen, want ik hou niet van verdedigende principes. Dat behoudende sy steem van 4-4-2 zat er echter zo ingebakken, dat de spelers groep op een gegeven moment zelf met het voorstel kwam om weer terug te gaan naar de oude situatie", meldt Eilander. Toch wil hij nu met een drie mansvoorhoede gaan spelen, waarvoor hij de namen Sjar- dijn, Van der Weyden en Pracht in gedachten heeft. Met die laatste naam doemt een ander probleem op waar Lug dunum momenteel mee te kampen heeft: de absentie van zes potentiële basisspelers. Naast Pracht moesten Wetse- laar, Schildthuyzen, Bekooy, Lugdunum-trainer Wim Eilander: "De mensen kunnen in elk geval niet zeggen dan er bij Lugdunum niets te zien is".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1982 | | pagina 8