Maatschappelijk werk en
gezinsverzorging hebben
al vrijwillig ingeleverd"
"-.eerlingenbouwplaats is de beste
eerschool voor jonge bouwvakkers
IRECTEUR VAN OERS TREKT AAN DE BEL:
^■GIO
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 6 NOVEMBER 1982 PAGINA 5
IIDSCHENDAM „De
Irlingenbouwplaats is
best denkbare leer-
lool voor jongens die in
i bouwvak willen. Ze
Ijgen een persoonlijk
in alle handelin-
Ji en werkomstandighe-
Jh 'van de bouwpraktijk.
It kan een blokje van
Ji a twintig woningen
maar ook een school
gymzaal, een jeugd-
ïs, noem maar op". Aan
woord bedrijfsleider
van der Kroft van
bouw- en aanne-
hgsbedrijf J. Schouten
aan de St. Bonifacius-
faat.in Leidschendam.
firma Schouten heeft een
rtiental jeugdige bouw-
:kers in dienst die op een
•lingenbouwplaats in Zoe-
neer hebben gewerkt en
nenkort waarschijnlijk in
den aan de slag kunnen.
n der Kroft: „De kwaliteit
i de bouwvakkers loopt
ug. De goeden niet te na
proken, maar een tim
erman van honderd jaar
eden was een betere vak-
n dan de huidige. Jongens
de LTS verlaten hebben
voldoende praktische ken-
eri handvaardigheid. Een
lurtje bouwen, oké, maar
ze de hoek om moeten
nen ze in de problemen.
Voor de jongens is het in het
begin aardig moeilijk en de
voorman-leermeester heeft
dan ook een belangrijke
plaats in het geheel en moet
over nogal wat pedagogie be
schikken. Hij moet ze vooral
inzich bijbrengen, laat ze een
tekening zien van wat ze
moeten maken en dan raken
ze ook echt bij het werk be
trokken. Door het gebruik
van veel hout en steen is
voor de jongens veel te le
ren".
Burgemeester en wethouders
van Leidschendam hebben
in de begrotingsstukken
meegedeeld dat geprobeerd
zal worden het nieuwe twee
de jeugdgebouw in Amstel-
wijk als leerlingbouwplaats
te doen uitvoeren. Aannemer
Schouten is niet de bouwer
maar heeft wel de nieuw
bouw van het raadhuis uitge
voerd. Een klus van zo'n
acht miljoen gulden met zeer
veel metselwerk, bogen, ron
de torens, enorme pannenda
ken en ouderwetse bestra
ting. „Het zou voor een deel
een ideale leerlingbouw
plaats zijn geweest maar de
voorbereidingen zijn al vóór
1975 begonnen", zegt Van
der Kroft. „Opdrachtgever,
architect en bouwer moeten
vanaf het allereerste begin
van plan zijn een leerling-
bouwplaats in te richten
want er komt veel voorberei
ding aan te pas. Hoewel er
subsidies aan zijn verbonden
moet bij alle partijen een ide
alistische inslag aanwezig
zijn. Een opdrachtgever kan
voor een woning vijftienhon
derd gulden subsidie krijgen,
het maximum is tienduizend
gulden, maar hij moét niet
denken dat hij veel goedko
per uit is en hij moet vooral
geen haast hebben. Wat hij
voor zijn geld krijgt is echter
eerste klas vakwerk dat
ruimschoots opweegt tegen
eventueel renteverlies. De
architect moet voor een leer
lingbouwplaats meer en dui
delijker tekeningen maken.
De aannemer krijgt ook sub
sidie, een premie op jaarbasis
voor elke leerling, maar hij
moet dan ook vakmensen
hebben die leermeester-tim
merman of metselaar kun
nen en willen zijn".
Jochies
Voor Van der Kroft is het
voordeel echter dat er goede
vakmensen komen. „Er zijn
honderdduizend werklozen
in de bouw maar de huidige
bouwvakkers produceren,
door hun vakmanschap, vijf
tien procent meer dan voor
heen. Ik durf te zeggen dat
op het ogenblik goedkoper
wordt gebouwd dankzij het
verdwijnen van al die men
sen, ijsverkopers, bloemen-
kooplui, noem maar op, die
van de krapte aan werkne
mers in de bouw, begin ze
ventiger jaren, gebruik
maakten om een graantje
van de goede lonen in de
bouw mee te pikken".
De Stichting Vakopleiding
Bouwbedrijf zorgt voor de
begeleiding van het project
en het aantrekken van op
drachtgevers. SVB-consulent
J. C. M. Hoogkamer zegt dat
een leerlingbouwplaats nogal
wat bekijks trekt. Hij vertelt
het verhaal van de man die
een bouwplaats passeerde en
„allemaal jochies" in de
bouwput zag. Hij dacht dat
de bouwer op een koopje uit
was en vroeg zich af wat
daarvan terecht zou komen,
„mag dat eigenlijk zomaar".
De man kreeg enkele maan
den later een uitnodiging om
het leggen van een steen met
opschrift: „Gebouwd door
leerlingen" bij te wonen
waarbij hij tot de ontdekking
kwam dat „die jochies" twin
tig perfecte eengezinswonin
gen hadden opgeleverd. „De
leerlingbouwplaats is echt
een ideale leerschool. De jon
gens maken alle handelingen
van de bouwplaats mee.
Doordat zc als ploeg een
werkstuk maken dulden ze
geen foutjes van hun colle
ga's, want ze worden geza
menlijk op het werkstuk
aangezien", aldus Hoogka
mer die uitdrukkelijk zegt
dat leerlingbouwplaatsen
geen objecten van werkver
schaffing voor werklozen
zijn.
In augustus 1980 zijn acht
johgens, waarvan vier uit
Leidschendam, begonnen
aan een blokje van vier uit
ijsselsteentjes - een idee van
de architect, nieuwbouw in
oude stijl - opgetrokken een
gezinswoningen. Ze kwamen
net van de technische school
maar moesten, uiteraard on
der leiding, alle metsel- en
timmerwerk verrichten: van
het maken van de bekistin
gen tot het leggen van de
laatste dakpan. Het complex
je is volgens leermeester-tim
merman A. van Brakel en
leermeester-metselaar J. van
Dorp van Schouten BV in
Leidschendam „een lust voor
het oog" geworden. De leer
meesters vinden het overi
gens allerminst een eenvou
dige zaak. „Ze komen welis
waar van een vierjarige op
leiding maar in feite weten
ze niets van de praktijk. Bo
vendien moet je wel goed op
passen anders wordt het al
gauw een speeltuin. Je moet
ze in hun eigen taal, achter
de broek zitten, dan gaat het
goed". De leermeesters heb
ben er echter duidelijk ple
zier in dat weer een stuk
door een leerlingbouwplaats
is afgeleverd.
Jeugdgebouw
;enheim „Wij
de afgelopen jaren al
illig in personeel te
j gegaan, vooruitlopend
de bezuinigingen. Dat
den wij redelijk en nu
den we nog een keer
igepakt in het kader
die bezuinigingen".
:e mening vertolkt di-
;eur P. van Oers van
Itichting Maatschappe-
|e Dienstverlening Bol-
[streek (SMD) naar aan
ging van de discussies,
deze maanden worden
oerd binnen de ge-
ntebesturen van Sas-
Iheim, Lisse, Hillegon,
|rmond en Oegstgeest.
len voor deze „praat-
iden" is de verminde
van de rijksuitkering
het algemeen maat-
'9 jappelijk werk en ook
gezinsverzorging. De
ging er het afgelo-
jaar 7,5 procent op
iteruit en in 1983 komt
nog eens tien procent
zodat de totale ver-
dering voor dat jaar
procent bedraagt. Re-
voor deze grote
lekwerkgever, onge-
400 mensen verdie-
hun brood bij de
om aan de bel te
ken.
Istichting vierde dit jaar
tweede lustrum. Al tien
lang worden vanuit het
toor aan de Emmalaan in
ienheim vele mensen ge
ien door het maatschap-
ijk werk of de gezinsver-
[ing. In 1981 nog werden
de maatschappelijk
.498 mensen geholpen
zette de afdeling gezins-
:orging zich in voor 991
nnen. Bij de stichting
ken 7,5 maatschappelijk
kers en één leidingge-
3(Jd persoon en nog eens
je stafleden en 15 leidsters
elk ongeveer dertig ver-
5r|»sters in de gezinsverzor-
Volgens directeur Van
is de SMD na Sikkens
jrootste werkgever in dit
lied.
betreft de gezinsverzor-
de toekomst er iets
Ékleuriger uit voor de
p, hoewel ook hiervoor
rsm „een week geleden een
jjdêjfijke bezuiningingronde
rd aangekondigd waar-
Het hele personeel van het bureau in Sassenheim is bang voor de toekomst.
door 20.000 arbeidsplaatsen
verdwijnen. Het algemeen
maatschappelijk werk staat
er moeilijker voor aangezien
de vijf deelnemende ge
meenten aan de SMD al heb
ben aangekondigd dat zij de
overheidsbezuinigingen niet
uit eigen zak zullen bij beta
len. Reden voor de SMD om
de gemeenten te vragen om
een „adempauze" en over de
toekomst en financiering van
het algemeen maatschappe
lijk werk te gaan discussië
ren. Op basis van die discus
sie moet gekozen worden
wat men wil: wel of geen
maatschappelijk werk. Als
het antwoord wel is, is vol
gens directeur Van Oers de
conclusie dat de gemeenten
daar dan ook voor moeten
betalen.
Nodig
De maatschappelijke hulp en
gezinshulp zijn juist in deze
tijd hard nodig, spreekt di
recteur Van Oers namens
alle medewerkers. „Juist in
deze economisch slechtere
tijd met meer werklozen en
gezinsproblemen en de toe
nemende vergrijzing van de
bevolking". Dat blijkt ook
wel uit de cijfers van het
aantal gevallen dat hulp
werd geboden. Niet alle con-
•tacten met de stichting ge
beuren via de huisarts of an
dere gezondheidsinstellin
gen. Zeker veertig procent
van de contacten, die de
SMD heeft, wordt door de
mensen zelf gelegd, die naar
één van de vier kantoren ko
men.
De stichting heeft volgens de
directeur de afgelopen jaren
een „zuinig" personeelsbeleid
gevoerd en zo juist wat ruim
te gekregen om meer men
sen te kunnen helpen. „In
het maatschappelijk werk
zijn we al terug gegaan van
elf naar 7,5 personeelsleden,
terwijl het ministerie een ge
zegd heeft dat negen mensen
het minimum was. We heb
ben nu twee vacatures, waar
van een staflid. We hebben
toestemming gekregen om
een plaats te vervullen, maar
in afwachting van de bezui
nigingen hebben we dat niet
gedaan. Zeker een leidingge
vend iemand kan je niet tij
delijk aanstellen. Voor zo ie
mand is ingewerkt, moet hij
er weer uit. Voor het eerst
zijn we bij het maatschappe
lijk weer niet in de rode cij
fers gekomen, omdat drie
medewerkers langdurig ziek
waren. Als we nu die 17,5
procent moeten bezuinigen
vallen er twee tot tweeën-
eenhalve baan weg en kan er
niet verantwoord meer wor
den gewerkt". Ook in de ge
zinsverzorging is het bestand
doorgelicht. De landelijke
bezuining van 100 miljoen
gulden in dit werk was daar
de oorzaak van. Alpha-hulp
werd ingevoerd, vacatures
niet vervuld en staf-vacatu
res maar voor zeventig pro
cent.
Cijfers
Een van de opmerkingen
binnen gemeentelijk verband
(de commissie financiën Sas
senheim) is dat de SMD nog
geen begroting heeft inge
diend. reden om niet in te
stemmen met de „adempau
ze", die inhoudt dat tot de
discussie is afgerond, de be
zuinigingen aan de SMD
worden bijbetaald. Volgens
directeur Van Oers is er in
derdaad nog geen begroting,
maar beschikken de vijf ge
meenten, „waarmee de sa
menwerking overigens zeer
plezierig verloopt", wel over
cijfers. „Wij hebben een half
jaar geleden al een subsidie
aanvraag voor 1983 in moe
ten dienen. Daarin staan alle
gegevens en bovendien heb
ben we een paar weken gele
den al een verwachting van
het resultaat over dit jaar in
gediend. Gelukkig is de ver
standhouding met de vijf
wethouders van de betrok
ken gemeenten goed. Zij
hebben gesteld dat er eerst
een gezamenlijk standpunt
moet komen, voor er beslist
wordt over de uitkering aan
de SMD. Zij zijn ook bereid
te discussiëren hierover,
want zij moeten nu het poli
tieke besluit nemen over hoe
het verder moet. Eerst deed
het rijk dat", aldus Van Oers.
ASTRID SCHOORDIJK
DIE PRUISEN TOCH: „De or
ganisator van het tegen
woordige Turksche leger, de
Duit8che generaal von der
Goltz, die als inspecteur-ge
neraal de Turksche leger
macht heeft georganiseerd,
en wiens theorieën en leer
bij den tegenwoordigen
krijg in de practijk beproefd
zullen worden".
Boven: BIJ DE ZIEKTE VAN DEN RUSSI-
SCHEN GROOTVORST-TROONOPVOLGER
ALEXIS: „Een mooi kiekje van den flinken
knaap, den eenigen zoon van het Russische
keizerspaar, en z'n ouders".
Onder redactie van Ton Pieters.
KIJKJES VAN EN OM DEN
BALKAN. Nu eens een vrien
delijker „Zondagse" kijk op
den Turk: „Een paar aardige
foto's van de Turksche sol
daten zooals die nu te velde
staan: links een Turksche
infanterist in de nieuwe vel-
duniform, rechts een reser
vist van de artillerie met zijn
equipementsstukken, die hij
pas uit de kazerne heeft ge
haald". Gezichten, die ons
bekend mogen voorkomen.
Onder: GENERAAL BEYERS IN ONS LAND:
„Een der kloeke strijders uit den Zuid-Afri-
kaanschen oorlog, twaalf jaar geleden be
ëindigd, vertoeft thans in ons land waarmee
hij als oud-Hollander zooveel verbindingen
heeft. Generaal Beyers, een der roemrijkste
aanvoerders der Boeren, gaat in Zwitserland
het Ieger8telsel bestudeeren". Eens gene
raal, altijd generaal; al was het dan niet
meer tegen de Engelsen.
Meteen maar het wat zwaar
dere werk aangevat, in deze
rubriek, nu we gevorderd
zijn tot de tweede week van
november 1912 in het „Geïl
lustreerd Zondagsblad", dat
de L.C.-abonnees in die tij
den in het weekeinde gratis
en graag of niet thuisbezorgd
kregen. Kostte nog geen plak
extra. Daar moet je vandaag
om komen. Nood alom, kner
pende nood bijna; ook in het
bedrukte papier. Maar ach,
laten we ons dan maar in 's
hemelsnaam bezighouden
met familietragiek die niet
binnenskamers kon blijven,
want ook voor het Zondags
blad (een onschuldig maar
richtinggevend, voortijdig
pulpblad van goed roomsen
huize) was dit nieuws koren
op de molen. Ik lees en
leest u maar mee hoe som
mige sprookjes in die wereld
(waarin het gonsde van de
„socialisten, anarchisten en
andere godsdienstverdel-
gers") konden komen: „On
getwijfeld met overgroote
sympathie en onverholen
medelijden heeft de be
schaafde wereld kennis geno
men van de ziekte, die den
Russischen troonopvolger,
den tienjarigen grootvorst
Alexis, heeft getroffen".
„Er wordt gemompeld van
een nihilistischen aanslag, en
hoe verschrikkelijk en wree
daardig zulk een misdadig
pogen ook wezen mag, on
waarschijnlijk is het niet.
Zelfs zouden wij, na al de
„officfeele" en „officieuze"
lezingen, die over de zeer on
waarschijnlijke ziekte of het
zonderlinge ongeval dat den
enigen zoon van het Russi
sche keizerspaar heeft getrof
fen den ronde gingen, wij
zouden de mogelijkheid van
zulk een schandelijken aan
slag volstrekt niet uitgesloten
achten!" (Men herinnere
zich, dat de jonge grootvorst
Alexis leed aan een bloed
ziekte, T.P.)
„Intusschen: het eerste ge
voelen van ieder welden
kend mensch is medelijden
met de ongelukkige ouders,
met de diep getroffen moeder
vooral, die toch reeds in zoo
tragische omstandigheden,
een leven van nooit-eindende
zorg en bange vrees doormar
kende, hare hooge positie als
een vreeselijken last op zich
voelt drukken! Of dan ook
een vreeselijke, plotselinge
ziekte den jongen Tsjesare-
witsj heeft getroffen, of dat
het mes van een stoutmoedi-
gen revolutionnair dit on
schuldige kind heeft geraakt,
de tijding van een doods
gevaar voor den eenigen
mannelijken afstammeling
der Romanofs zal ieder die
het hart op de rechte plaats
draagt, smartelijk hebben ge
troffen".
Het Zondagsblad, geïllus
treerd, zag het wel erg som
ber in met dat mes en die
stoutmoedige revolutionair,
maar het was niettemin erg
spannend in een tijd waar
het overal rommelde. Dan
zou Raspoetin nog komen en
binnen zes jaar was het com
munisme zover. Wat daarna
nog restte van de Romanofs,
was een „beoogde" Anastasia.
Triest hoor, in-triest.
Voorlopig was er dat geduvel
op den Balkan, maar het
Zondagsblad is opgetogen:
„De vier kleine Balkanstaten
hebben de wereld verbaasd
door hun doortastend optre
den, hun kennis van het oor
logsbedrijf (en God zegent de
wapenen, T.P.), hun eensge
zindheid en vastberadenheid.
En de Turken zijn verre ge
bleven beneden hetgeen men
van hun krijgskennis en
moed meende te kunnen ver
wachten. Merkwaardig is
toch de veerkracht van deze
rassen op den christelijken
Balkan, die na vijf eeuwen
onderdrukt en getrapt te zijn,
weder konden opstaan om
den onderdrukker te verja
gen uit de christensteden
waar hij zoolang geheerscht
heeft".
