Verkiezingen in Hamburg
moeten bestuurscrisis doorbreken
Boy Edgar Prijs voor
Alan Laurillard
Zuigelingenflessen
Roos als kamerplant
Toekomstbeeld: de
weggooi-eontactlens
Afslanken en autorijden
niet zonder gevaar
Ziekenhuizenniet altijd kind vriendelijk
Belgen verheffen
patat tot kunst
BINNENLAND
LE1DSE COURANT
DINSDAG 2 NOVEMBER 1982 PAGINA
Charles Aznavou
Charles en Gilbert:
twee groten van
Frans chanson
in Den Haag
Twee groten van het Franse chan
son treden op in het Congresge
bouw te Den Haag. Op zondag 7
november brengt de meester van
het indringende lied Charles Azna-
vour oude en nieuwe chansons, be
geleid door zijn eigen ensemble.
Gilbert Bécaud, bekwaam chanson
nier maar vóór alles adembene
mende showman, brengt ook zijn
eigen muzikale groep mee als hij op
vrijdag 19 november in Den Haag
optreedt.
Gilbert Bécaud
Fonografisch museum
in Amsterdam
AMSTERDAM Amsterdam krijgt er
een nieuw museum bij. Het is het Fono
grafisch Museum in de Antiekmarkt de
Looier aan de Elandsgracht, waar histo
risch opname- en weergave-apparatuur
met toebehoren te zien is. Het museum,
dat op 3 november officieel opengaat, is
tot stand gekomen door samenwerking
tussen de Stichting Stemra en de NVPI,
de Nederlandse Vereniging van Produ
centen en Importeurs van Beeld- en ge
luidsdragers. De collectie bestaat uit onge
veer 150 apparaten en laat chronologisch
de geschiedenis van de fonografie zien
vanaf de uitvinding van de fonograaf
door Edison in 1877. In het museum is ook
een demonstratieruimte en een model van
een opnamestudio uit de tijd van Edison.
AMSTERDAM De Boy Edgard Prijs
1982 is door de Stichting Jazz en Ge
ïmproviseerde Muziek in Nederland
toegekend aan de Groningse saxofonist
Alan Laurillard. De prijs bestaat uit
een plastiek van Jan Wolkers en een
bedrag van f 5.000.-.
Het juryrapport zegt: „Alan Laurillard
is een bescneiden en onderschat, maar
zeer invloedrijke figuur in de Neder
landse jazz en geïmproviseerde mu
ziek. Hij is een goeds saxofonist en
schrijft interessante, eigenzinnige en
frisse muziek. Deze kwaliteiten stelt
hij echter niet alleen in dienst van een
eigen carrièree als instrumentalist en
bandleider, maar gebruikt hij ook voor
het stimuleren van talentvolle muzi
kanten en nieuwe groepen en voor het
neerzetten van nieuwe muzikale stro
mingen. Vooral door zijn toedoen is
Groningen een nieuw Mekka voor de
Nederlandse jazz en geïmproviseerde
muziek aan het worden".
De prijs wordt op 17 december uitge
reikt in het BIM-Huis te Amsterdam.
Laurillard treedt daar op met een ad-
hoc ensemble van Groningse improvi
satoren en de formatie waarmee hij in
binnen- en buitenland veel succes
boekt: de Noodband.
King Vidor
overleden
LOS ANGELES De Amei
kaanse filmregisseur King V
dor is maandag op 88-jarij
leeftijd overleden.
De in 1894 te Galveston gebi.J
ren Vidor debuteerde in 19
als journaalcameraman.
1919 maakte hij zijn
film „The turn of the road''
Na de Tweede Wereldoorlr
maakte Vidor onder meer
rolprenten „Duel in the sui
(1946), „The man without
star" (1954), „War ande peac<
(1956), „Solomon and 1
Queen of Saba" (1959)
„Truth and illusion" (1964).
Slechts twee-van de twaalf door de Consumentenbond op
het maatsysteem onderzochte zuigelingenflessen hebben
met glans de proef doorstaan: Bebi-Best (glas) en Evenflo
(glas). Aangezien op consultatiebureaus, aan de hand van
het gewicht van de baby, strakke voedingsschema's wor
den opgesteld, een uitslag die te denken geeft. Twee fles
sen, Evenflo (plastic) en Kidi Joy (glas) bleken zulke grote
afwijkingen, dat ze ongeschikt zijn om baby's mee te voe
den. Er komen afwijkingen voor van 10 gr. Ook bij andere
flessen toonde de Consumentenbond afwijkingen aan, soms
gering, soms bij één bepaalde hoeveelheid. Volgens de
bond zijn ze wel te gebruiken. Het zijn: Maja (plastic), Chic-
co (taps glas en pyrex glas), Dodie (glas), Mothercare (plasr
tic), Cannon (plastic), Pyrex (glas) en Remond (glas).
De Europese consument zal volgend voorjaar als broodnodi
ge variatie op de bloeiende azalea, fuchsia en geranium eens
iets heel anders op de salontafel of in de vensterbank kun
nen zetten: een roos in een pot. De koninklijke kwekerij
Moerheim uit Dedemsvaart presenteerde dezer dagen een
achttal in pot geteelde rozensoorten, die onder de verzamel
naam Meillandia's op de markt zullen worden gebracht.
Moerheim zal de „roos als kamerplant" op de komende
vaktentoonstelling in Aalsmeer op Europees niveau presen
teren.
De wieg van de potroos staat in Zuid-Frankrijk, waar bij
het bedrijf Meilland per jaar zo'n 20.000 kruisingen met ro
zen worden verricht. Drie keer per jaar komen de kwekers
uit verschillende landen daar bijeen om te selecteren. Er
blijven dan zo'n vijf soorten over, waarmee verder wordt
gekweekt. De rest vyordt vernietigd, want de rozenkweek is
beschermd.
De markt voor potplanten is de afgelopen jaren gigantisch
toegenomen. Ook de rozenkwekers hebben dat gemerkt en
zijn gaan zoeken naar mogelijkheden om ook de roos als ka
merplant te kunnen leveren. Ongeveer vijf jaar geleden zijn
de experimenten gestart. Er moesten heel wat moeilijkhe
den worden overwonnen, voordat alle goede eigenschappen
in de potrozen waren verenigd. De verschillen in vochtig
heid bijvoorbeeld tussen de kweekkassen en de huiskamer
was een groot probleem. „Toch zijn we er in geslaagd om
een aantal acceptabele rassen te ontwikkelen", zegt de heer
Ruys.
Op zeer bescheiden schaal is vorig jaar al begonnen met de
verkoop. Het zal echter nog tot het voorjaar duren, voordat
de planten ook in de Nederlandse bloemenwinkels te koop
zullen zijn. De kwestie van vraag en aanbod in binnen- en
buitenland speelt daarbij een grote rol.
De heer Ruys verwacht, dat de consument voor een plant
5,-tot 7,50 zal moeten gaan betalen. Hiervoor heeft men
dan echter ook -een rozenplant, die meerdere keren per sei
zoen bloeit en die daarna rustig buiten in de tuin gezet kan
worden.
De roos als kamerplant zal waarschijnlijk in de toekomst in
meerdere variaties op de markt gebracht worden. Er wordt
nog druk geëxperimenteerd, zoals met het enten op stam.
Weggooi-contactlenzen? Ter
wijl er bij veel mensen nog
een zekere weerstand bestaat
tegen de contactlens onder
andere vanwege de omslachti
ge manier van „monteren" en
„demonteren" ligt de weg-
gooi-lens al in het verschiet.
„Elke drie maanden nieuwe,
uiterst dunne lenzen. Het is
nog niet zo ver, maar het
komt", zegt de heer A. Bol,
directeur van Bausch en
Lomb in Heemstede, zelf uit
het opticiënsvak afkomstig en
contactlenzenspecialist van
het eerste uur.
De ontwikkeling van de con
tactlens begint bij Leonardo
da Vinei. Veel mislukkingen,
langzame vorderingen. Via de
harde kwam de zachte lens in
1972 via Amerika wereldwijd
op de markt. Na de nodige
verbeteringen (grotere diame
ter, nóg dunner materiaal)
kwam in 1975 de grote door
braak.
Het aantal' dragers van con
tactlenzen in Nederland
wordt nu geschat op 450.000,
waarvan meer dan de helft de
zachte lens heeft aanvaard.
Dat is ongeveer 25 procent
van alle mensen dat een oog
afwijking heeft. Van de jonge
ren tussen de 16 en 22 jaar
draagt 10 procent contactlen-
De ontwikkeling gaat door.
De allernieuwste lenzen zijn
vliesjes half zo dun als een
mensenhaar die meer dan
een maand onafgebroken, dag
en nacht, gedragen kunnen
worden. Daarnaast zijn er nu
ook lenzen voor mensen wier
ogen een cilindrische afwij
king hebben en lenzen met
ingegoten leesgedeelten.
Het klinkt allemaal prachtig
maar toch blijft er bij zeer
veel mensen een weerstand
tegen de contactlens bestaan.
Velen vinden contactlenzen
maar „eng" „Zou ik er wel
tegen kunnen?" anderen te
omslachtig. Elke avond die
griezelig kleine dunne dingen
uitdoen, in een vloeistof leg
gen en de volgende morgen
het omgekeerde proces. Dat
kan natuurlijk ondervangen
worden door de „doordraag-
lenzen" waar men een maand
geen omkijken, alleen door
kijken, naar heeft.
Misplaatste angst
Dan is er een grote categorie
mensen dat terugschrikt van
de prijs: duurder dan een bril
en als ze niet bevallen ben je
als consument mooi je centen
kwijt.
De heer Bol van Bausch en
Lomb in Heemstede. „Kijk,
die angst is volkomen begrij
pelijk, maar misplaatst. Als de
contactlens is „aangemeten"
door een oogarts of een er
kend contactspecialist, kan
men er op vertrouwen dat die
In 1972 introduceerde Bausch en Lomb Softlens de eerste
zachte contactlens. Sindsdien is de diameter vergroot en zijn ze
steeds dunner geworden, hetgeen het draagcomfort heeft ver
groot. De meest recente ontwikkeling is de zachte, cilindrische
lens voor speciale oogcorrecties, en de doordraaglens.
goed is. Zou om welke reden
dan ook de drager van de lens
er niet tegen kunnen, dan
valt er met de opticiën altijd
over te praten dat alleen de
inkoopsprijs van de lens hoeft
te worden betaald. Een goede
opticiën zal dat zeker doen.
De prijs is inderdaad hoog,
maar wie een wat duurder
brilmontuur met bijzondere
glazen erin koopt, is bijna net
zoveel kwijt. Wie met de
mode mee wil gaan en vaker
een nieuw montuur koopt, is
veel duurder uit. Bovendien is
vervanging van contactlenzen
aanmerkelijk goedkoper dan
aanschaf van het eerste paar".
Een raad voor de consument:
„Ga naar een oogarts of er
kend contactspecialist. Neem
zachte lenzen en maak goede
afspraken met de opticiën. De
ogen zijn het waard. De er
kende contactspecialisten zijn
te herkennen aan het schildje
op hun ruit".
Weinig mensen staan .waarschijnlijk stil bij de gevolgen van
drastische vermageringskuren. Niet zelden ondermijnen ze de
gezondheid. Gebleken is ook, dat de gevolgen op het rijgedrag
van de fanatieke afslanker niet onderschat mogen worden. Hij
kan een gevaar zijn op de weg. In z'n algemeenheid geldt ove
rigens, dat het niet verstandig is met een lege maag achter het
stuur te kruipen.
Ingrijpende kuren, zeker als ze ook nog gepaard gaan met me-]
dicamenten, eetlustremmers, kunnen heel wat teweeg brengen,
in de lichaamshuishouding. Ze hebben als regel ook een meet:,
bare prestatievermindering tot gevolg, hetgeen ook invloed
heeft op het rijgedrag: reactie- en concentratievermogen ne-'
men af. Gebleken is dat zelfs enige tijd na een kuur het even-
wicht in het organismé nog niet geheel hersteld is.
Daar komt nog bij, dat een gevoel van honger en een gevoel]
van een minder goed algemeen welzijn, ongeduldig maken en2
de grenzen van de belastbaarheid duidelijk verlagen. Agressie
steekt de kop op.
Om opspelende maagzenuwen te kalmeren, grijpt de afslanker,
vaker naar een sigaret. De manipulaties die daarmee gepaarcr
gaan, komen het rijgedrag evenmin ten goede. Bovendien ver-l
stoort de hinderlijke rook in de auto het welzijnsgevoel nogi
eens extra. In warme lucht raakt de verzwakte automobilist
nog sneller vermoeid, omdat het bloed niet meer zoveel zuur
stof transporteert die de gevoelige hersencellen fris en wakker
houden.
De medische aanbeveling bij afslanken en autorijden valt dan
ook kort samen te vatten: langzaam, zowel met het vermageren
als met het rijden tijdens het lijnen. Wordt men onderweg moe
en begint de maag te knorren, dan luidt het advies: uitstappen
om frisse lucht in te ademen, veel drinken (koolzuurarm mine
raalwater is het beste) en dan met wat fruit of druivesuiker de
bloedsuikerspiegel weer wat op peil brengen. Na een korte
pauze met wat gymnastische bewegingen in de frisse lucht kan
men dan slank verder gaan.
Lang niet alle ziekenhuizèn blijken even grote kindervrienden
te zijn. Met name de informatie aan ouders van opgenomen
kinderen schiet vaak te kort, hetgeen ook zijn weerslag heeft
op het kind. Deze conclusie trekt de Consumentenbond na een
onderzoek onder vijfhonderd ouders die met deze problema
tiek geconfronteerd zijn geweest. Overigens heeft de bond ook
veel waarderende reacties ontvangen.
Het gebrek aan informatie doet zich voor zowel bij de voorbe
reiding op de ziekenhuisopname, als bij opname en verblijf,
ontslag en de vaak moeilijke perioden daarna.
Het komt maar zelden voor dat ziekenhuizen uit zichzelf de
ouders wijzen op het hoe en het belang van een goede voorbe
reiding op de opname. Folders die hen een eind op weg zouden Emotionele problemen
kunnen helpen blijken niet altijd éven bruikbaar en worden
bovendien vaak te laat uitgereikt. Kritiek is er op het lange
wachten bij de opname en op de vele formaliteiten die daarbij
te pas komen.
algemeen ook wel aan. De schaduwzijde is, dat sommige ouders
niet weg durven gaan, zich schuldig gaan voelen als zij door
omstandigheden niet lang kunnen blijven. Anderen hebben
het gevoel dat ze een deel van de verpleging op zich moeten
nemen. „Als ik eens niet kon, dan trof ik mijn kind later onge
wassen en onverzorgd aan. De verpleegkundigen gingen ervan
uit dat ik het wel zou doen".
Veel klachten zijn er over beperkingen van het bezoek van
broertjes en zusjes. Omdat die regelingen per ziekenhuis kun
nen verschillen, kan het niet anders worden uitgelegd dan als
willekeur. Crèches zijn er volgens de ouders veel te weinig.
Meer aandacht voor de kleine patient
zou in veel ziekenhuizen geen overbodi
ge luxe zijn.
Schaduwzijde
Waardering is er voor de geboden gelegenheid een deel van de
verzorging van het kind op zich te nemen. Dat men zo vaak als
men wil bij het kind op bezoek kan komen, spreekt over het
Klachten wederom over het gebrek aan informatie over het
verdere verloop van de ziekte bij ontslag uit het ziekenhuis. De
emotionele problemen na het ziekenhuisverblijf worden even
eens onderschat. De helft van de kinderen blijkt thuis een an
der gedrag te vertonen. Soms is het in z'n voordeel veranderd,
zelfstandiger geworden of aanhankelijker. Maar meestal is het
kind van slag of behoorlijk in de war. Dat kan lang duren. Ook
de voorlichting vanuit het ziekenhuis over deze problematiek
erv wat je er mee aan moet, laat volgens het onderzoek te wen
sen over.
Behangen
Bij het maken van
behangsellijm wil
het nog wel eens
voorkomen dat er
klonters ontstaan.
Meestal een kwes
tie van te snel
teveel poeder te
gelijk toevoegen.
Perfecta Chemie
heeft nu een be-
hangplaksel (Bi
son) op de markt
gebracht, bestaan
de uit een vloei
baar concentraat,
waarvan een hoe
veelheid toege
voegd moet wor
den aan water. In
één minuut klaar
en gegarandeerd
zonder klonten.
ANTWERPEN De Belgische „Stichting voor de bevorde
ring van de Belgische kunst" is een campagne begonnen om
de legendarische Belgische patat friet en de kraampjes waar
die verkocht wordt te beschermen. De stichting werd in het
leven geroepen door een docent aan de Koninklijke Acade
mie van Schone Kunsten van Antwerpen, Paul Ilegems, en
een schilderijenhandelaar en kunstboekenuitgever, Jef
Meert. Zij zeggen: „Wij zijn vastbesloten te vechten voor de
patatkraampjes, vandaag de dag generen de Belgen zich
soms patat friet te eten wegens alle grappen die de Fransen
en de Nederlanders over ze vertellen". (Hoe kun je een Belg
gek krijgen? Je zet hem in een ronde kamer en zegt dat er
een zak friet in de hoek staat). De twee willen een grote
manifestatie op touw zetten om de gehechtheid van de Bel
gische bevolking aan de kraampies te tonen, een „echte ex
pressie van volkskunst". „Als alle Belgen zich rekenschap
geven van hun kunstzinnige waarde, zal er geen taalpro
bleem meer zijn, de patatkraam is Vlaams, Waals en Brus
sels. Het is misschien de manier om de eenheid van ons land
te herstellen.
Museum
Ilegems en Meert hebben ook een expositie ingericht die het
begin moet zijn van het patatmuseum waarvan ze dromen.
Ze hopen die gauw te kunnen tonen in Brussel en in Parijs,
waar, zoals de Belgen dikwijls zeggen, evenveel friet wordt
gegeten als in de Belgische hoofdstad. Hoofdmoot van de
tentoonstelling is een collectie van duizend patatvorkjes, die
Paul Ilegems in twintig jaar heeft opgebouwd. Er zijn ook
foto's te bezichtigen en prentbriefkaarten, affiches en bord
jes. Ze hebben alle betrekking op de „nobele kunst van de
patat friet". Ze laten ook een gigantische zak friet van 20
kilo zien die geheel en al is gebeeldhouwd uit reuzel. De
„Stichting voor de bevordering van de Belgische kunst"
heeft intussen al twee series ansichten gepubliceerd waarop
patatkraampjes staan en een bundel met gedichten onder de
titel „ware ode aan de frieten".
Film en roman
Ilegems en Meert zijn ook bezig aan een filmdocumentaiure
die heet: „Belgie, land van de patat". Meert schrijft boven
dien een roman over zijn geliefde onderwerp.In hun onge
remde fantasie voorzien ze reeds de oprichting van een mo
nument voor de patat. Ook dromen ze ervan de Nederlandse
markt te veroveren met videocassettes over de friet „om te
genwicht te bieden aan de pornocassettes". En tenslotte wil
len ze een speldje met daarop een zak patat in de nationale
kleuren van Belgie: zwart, geel en rood.
HAMBURG In de
Westduitse deelstaat Ham
burg wordt de politieke
strijd tussen de Groenen
en de conventionele, naar
economische groei stre
vende regeringen op het
scherpst van de snede ge
voerd. Afgelopen week
einde besloten de 55 afge
vaardigden van de soci
aal-democratische (SDP)
en de negen afgevaardig
den van de Groene Alter
natieve Lijst (GAL) het
parlement te ontbinden
en voor 19 december ver
kiezingen uit te schrijven.
Zij hopen hiermee de hui
dige bestuurscrisis te
doorbreken. De 56 afge
vaardigden van de Chris
ten-Democraten (CDU)
stemden tegen.
Zoals wel vaker het geval is
spitst het politieke meningsge
schil zich toe op geld: hoeveel
voor ouderwetse groei, hoe
veel voor windmolens en hoe
veel voor de vissers. Daar
noch CDU noch SDP een
meerderheid hebben in het-
Hamburgse stadsparlement,
moet de stem van de Groenen
steeds weer de doorslag geven.
„Wij willen veel meer geld
voor woningbouw en werkge
legenheid, meer geld voor in
dustrieën die nog werk te bie
den hebben en dingen maken
die de mensen echt willen
hebben", zei mevrouw Thea
Bock. een aardrijkskundelera-
res en één van de negen Groe
nen in het parlement. „Minder
geld voor dat verschrikkelijke
plan om de haven uit te brei
den. Als dat plan doorgaat, zal
80.000 hectare grond verloren
gaan inclusief mijn eigen dorp,
terwijl daar geen enkele zinni
ge economische reden voor is".
Thea Bock is een vrolijke
vrouw. Ze ziet er alledaags uit,
een beetje slonzig zelfs, en
maakt de indruk enigszins
overwerkt te zijn. Haar woor
den waren echter niet alleen
rhetorisch. „Als er geen con
cessies worden gedaan, zal de
begroting niet worden goedge
keurd en moeten we weer he
lemaal opnieuw beginnen met
praten".
Ruim twee weken geleden was
vijftig uur onderhandelen tus
sen de SDP-regering en de
Groenen onvoldoende om
overeenstemming te bereiken
over de begroting. Burgemees
ter Klaus von Dohnanyi
noemde de wensen van de
Groenen een „vaag bood
schappenlijstje met dromen"
en beschuldigde hen ervan
..alles of niets" te willen.
Maar de Groenen die sinds de
verkiezingen van juni met bij
na acht procent van de stem
men de plaats innemen van de
Liberalen, zijn vol vertrouwen
dat in december niets zal ver
anderen. En SDP noch CDU
lijken er veel vertrouwen in te
hebben dat ze een absolute
meerderheid behalen.
Het nieuwe in Hamburg is dat
zowel SDP als de Groenen ge
matigd zijn vergeleken met de
rest van het land. „We zijn
De hoop aan de huidige bestuurscrisis een eind te
maken heeft het stadsparlement van Hamburg zich
afgelopen weekeinde ontbonden en voor 19 decem
ber nieuwe verkiezingen uitgeschreven. Sinds de
verkiezingen van juni waarbij noch sociaal-demo
craten noch christen-democraten een meerderheid
behaalden, was Hamburg als het ware onregeer
baar. De minderheidsregering van sociaal-democra
ten kon slechts met goedkeuring van de Groenen
aan de macht blijven. Toen bleek dat dit een on
houdbare situatie was, werd besloten nieuwe ver
kiezingen uit te schrijven. Op de aard van de pro
blemen in Hamburg wordt in onderstaand artikel
nader ingegaan door Guardian-correspondent Wal
ter Schwarz.
niet tegen groei, maar het
moet wel "kwaliteit zijn, niet
alleen kwantiteit", zei me
vrouw Bock. De Groenen in
de deelstaat Hessen zijn veel
radicaler en verzetten zich te
gen de markteconomie als ge
heel en de „nutteloosheid" van
een parlementaire regering
met de huidige partijen.
In Hessen waar de Groenen
eveneens de doorslaggevende
stem in handen hebben, wei
gerde de streng ogende leider
van de Sociaal-Democraten te
onderhandelen. Maar als zijn
begroting niet wordt aangeno
men, moet hij wel nieuwe ver
kiezingen laten uitschrijven.
Onlangs lijkt hij van gedach
ten te zijn veranderd en nu
praat hij wel over onderhan
delen.
In Hamburg heeft burgemees
ter Dohnanyi van meet af aan
in het defensief gezeten. „Wij,
Sociaal-Democraten, weten
dat het niet voldoende is om
hetzelfde beleid voort te zet
ten", gaf hij toe na besprekin
gen met de Groenen, waarin
hij naar zijn zeggen veel had
geleerd, met name over de
groepen verontruste mensen
die de Groenen steunen. Hier
bij moet men denken aan de
vissers die voor het merendeel
werkloos zijn vanwege de ern
stige vervuiling van de Elbe,
aan vrouwenbewegingen en
aan gehandicapten. „De men
sen zijn onzeker geworden,
bang. Er is behoefte aan een
nieuwe, hervormende stimu
lans", aldus burgemeester
Dohnanyi.
Maar volgens Thomas Eber-
man, de rusteloze ex-Maoist
die de niet officiële leider is
van de Groenen, is het bij
woorden gebleven. „We heb
ben niet meer gekregen dan
goedbedoelde intentieverkla
ringen die zowel wat doelstel
ling als wat uitvoering betreft
erg vaag waren".
De besprekingen in Hamburg
begonnen enkele dagen nadat
Willy Brandt, voorzitter van
de SDP in Bonn, had opgeroe
pen tot „een nieuwe meerder
heid aan deze zijde van de
CDU, die onderdak moest ge
ven aan vredesbewegingen,
milieuorganisaties, vrouwen
groepen en dergelijke". Doh
nanyi die binnen zijn partij be
hoort tot de linkervleugel, be
sloot dit idee als eerste uit te
proberen.
Of misschien deed hij alleen
maar alsof. Mensen binnen de
SDP die nog linkser zijn dan
hij, zeggen dat hij alleen maar
wilde aantonen dat de Groe
nen geen praktische antwoor
den hadden. Volgens deze
groep hoopte Dohnanyi daar
mee in december stemmen
van de Groenen weg te kapen.
Maar hoe het ook zij Dohnanyi
stuitte op een partij die beter
was geïnformeerd dan zijn ei
gen partij. De Groenen namen
hun hele verkiezingsprogram
ma mee naar1 de onderhande
lingen, van een verbod op
kernenergie tot huisvesting
voor mishandelde vrouwen
aan toe.
Dohnanyi klaagde later dat de
Groenen „helemaal niets wil
den toegeven". Maar Thea
Bock zei daarop: „Dat was nu
juist het punt. Jarenlang heb
ben wij tegen hun houding ge
protesteerd; nu moeten ze
maar eens wat terrein prijsgl
ven".
Leden van de Groenen zeidd
dat ze hadden willen toegev^
op het gebied van tijdssch
ma's. Zo waren ze bijvoorbee
bereid akkoord te gaan m
een periode van twintig ja
om zich van kernenergie
ontdoen. „Maar op dat pui
bleek Dohnanyi koppiger di
een vorige burgemeester v^
de SDP", zei Eberman.
Met ingang van volgend jai
zal zeventig procent van <j
energie in Hamburg worde
geleverd door kerncentrale
„We zijn veel te ver gegaa
om nog terug te kunnen", 21
de leider van 'het SDP in hi
parlement, Dr. Hennir
Vorscherau. Het enige con
mentaar van de burgemeesti
was dat „toekomstige opti
open moesten blijven".
Een van de belangrijkste eist
van de Groenen is dat men
wil van kapitaalsintensiev
destructieve projecten. Om
beginnen wil men een begi
maken met de bestrijding vj
de vervuiling van de Elb
Ook de burgemeester wil di
maar hij probeert nog steei
de directeuren van de ve
schillende fabrieken over
halen mee te werken, terwi
de Groenen nu met dwingei
de maatregelen willen komei
Daarnaast vullen de Groene
eeri politiek gat links van C
SDP door tegen bezuiniging*
in de sociale sector te zijn. I
regering streeft naar „mode!
nisering" om de werklooshei
binnen de perken te houden.
